האט דער בית יוסף גערעדט מיט א מלאך?

[הגיון]

איך האב נישט צופיל צושרייבן איבער דעם נושא, איך זיך נאר ווער עס חומר איבער דעם ענין. יעדער ווייסט פונעם מגיד פונעם בית יוסף, איך מיין ער איז מער פאפולער פון אחיה השילוני. איז דא א חיוב צו גלייבן אז ער האט גערעדט מיט א מלאך? איז דאס אנגענומען ביי די אינטולעקטע חלק פונעם אידישן פאלק אלס א פאקט אדער מיטאס?

מיט דאנק פון פאראויס. ביטע נישט טראלן נאר מגיב זיין מיט חומר אא"וו

[מור וקציעה]

יעדער ווייס דאך די באקאנטע שטיקעל של"ה ווי ער ברענגט די בריוו פון רבי שלמה אלקבץ איבער ליל שבועות ווי א געוויסע סארט קול איז ארויסגעקומען און אויסגעלויבט די חבריה (אויב איך געדענק גוט איז דער הרב החסיד וואס ער דערמאנט דארט מיינט ער מרן הב"י) עכ"פ זע מיר אז סאיז געוועהן א מושג וואס מהאט שוין גערעדט דערפון בימיהם מילא איז טאקע זייער מעגליך אז מגיד מישרים קומט טאקע פון בית יוסף אליינס (איבעריג צו זאגען אז שפעטער האט מען אזוי געהאלטען ווי די חיד"א רעדט דערפון, שאלה איז ווי פרי ווערט מגיד מישרים דערמאנט, רעדען זיינע תלמידים דערפון ?)

[דער גאלדענער אדלער]

ייש"כ פארו ארויף ברענגן די נושא.

מיין קשיא איז, אייביג ווען ס'קומט צו די סארט מיסטישע זאכן, פארוואס זענען נאר די מקובלים און מיסטיקער פארנומען מיט זאכן ס'טייטש איין מקובל וועט מעיד זיין אויפן צווייטן בעל מקובל אז א מלאך/אחיה השילוני/אליהו הנביא וכדומה האט זיך באוויזן/גערעדט/אויסגעלערנט וכדומה.
פארוואס למשל דערציילט מען עס נישט אויפן נודע ביהודה, פני יהושע, חכם צבי, ר'יעקב עמדין, אדער אפילו אויף פריערדיגע אדער אפילו אויפן אלשיך וואס האט געלעבט אין די זעלבע תקופה און אפילו געוואוינט אין צפת און איז געווען א תלמיד פונעם ב"י???

[מור וקציעה]

ייש"כ פארו ארויף ברענגן די נושא.

מיין קשיא איז, אייביג ווען ס'קומט צו די סארט מיסטישע זאכן, פארוואס זענען נאר די מקובלים און מיסטיקער פארנומען מיט זאכן ס'טייטש איין מקובל וועט מעיד זיין אויפן צווייטן בעל מקובל אז א מלאך/אחיה השילוני/אליהו הנביא וכדומה האט זיך באוויזן/גערעדט/אויסגעלערנט וכדומה.
פארוואס למשל דערציילט מען עס נישט אויפן נודע ביהודה, פני יהושע, חכם צבי, ר'יעקב עמדין, אדער אפילו אויף פריערדיגע אדער אפילו אויפן אלשיך וואס האט געלעבט אין די זעלבע תקופה און אפילו געוואוינט אין צפת און איז געווען א תלמיד פונעם ב"י???

לא הבנתי

מיט וואס איז דער בית יוסף אנדערש פון חכם צבי און יעב"ץ זיי זענען ביידע געלעגען סיי אין הלכה און סיי אין קבלה

דער חכם צבי רעדט פון א גולם וואס א זיידע זיינער האט באשאפען דורך שמות (לגבי צו מקען מצרף זיין צו מנין א גולם) איך שיהיה איז דער חילוק פון מאכען א גולם צו לערנען מיט א מלאך נישט קיין גרויסע

בכלל ווערט דערמאנט דער ענין פון גילוי אליהו אין גמרא נאר ביי געוויסע אמוראים פארוואס פונקט ביי זיי ?

[גדליה]

סאיז נישט אזא זעלטענע זאך צו רעדען מיט א מלאך. סאיז זיכער גרינגער ווי צו שרייבן אלע ספרים פון די בית יוסף.

[וואלווי]

ביי די חתם סופר האט מען אויך געפונען א אזעלעכע מעשיות.

עיין חוט המשולש.

[תורה ומדע]

אויך דער רמח״ל שרייבט וועגען זיינער א מגיד משמים. און אזוי איז געווען ביים גאון. דער גאון האט כידוע ניט געוואלט מקבל זיין זאגענדיג ״לא בשמים הוא״.

[אישתישבי]

חלומות בהקיץ, מען ווערט פארטראכט און מען חלומ'ט אזלעכע זאכן וואס זענען נישט ראוי אויפצושרייבען אלץ חידושים ווערט עס חזיונות.

[אריה]

צו וואס איז דאס רעלעוואנט?
און אויב ער האט ליטערעלי גערעדט מיט א מלאך, איז וואס? גייסט אנהייבן עסן בית יוסף שחיטה? און אויב ער האט נישט ליטערעלי גערעדט מיט א מלאך, נאר ער אדער דער וואס האט עס געזאגט האט געוואלט ארויסברענגען די הייליגקייט פון זיינע ווערטער האט ער געזאגט אז ס'איז ווי פון א מלאך. למאי נפקא מינה?
אויב ווילסטו וויסן צו עס איז א חיוב צו גלייבן, קען איך דיר רעפערן צו א רמב"ם וואס זאגט אז מען דארף נאר גלייבן געוויסע דרייצן פונקטן ותו לא.

[דער גאלדענער אדלער]

ביי די חתם סופר האט מען אויך געפונען א אזעלעכע מעשיות.

עיין חוט המשולש.

ערשטענס, די חוט המשולש איז א שיינע מעשה ביכל, אדער זענען די מעשיות אמת אדער נישט, גארנישט אנדערש ווי אנדערע.
והשנית, דער חתם סופר איז אויך געווען א בעל מקובל כידוע.

[דער גאלדענער אדלער]

אויך דער רמח״ל שרייבט וועגען זיינער א מגיד משמים. און אזוי איז געווען ביים גאון. דער גאון האט כידוע ניט געוואלט מקבל זיין זאגענדיג ״לא בשמים הוא״.

דער רמח"ל פון די גרעסטע בעלי מקובלים אין די לעצטע פאר הונדערט יאר.

גר"א, עסק הרבה בקבלה.


נאכאמאל, וואו זענען די מגידים פֿון די ת"ח וואס האבן עוסק געווען אין די פשוטע תורה, ווי די ראשונים רמב"ם רשב"א וכו' וכו' אדער פני יהושע, שאגות ארי', בעל קצות החושן, אדער אפילו ר' משה פיינשטיין וואס האבן אויך אזוי פלייסיג געלערנט און אויך מחדש געווען חידושים??

[דער גאלדענער אדלער]

ייש"כ פארו ארויף ברענגן די נושא.

מיין קשיא איז, אייביג ווען ס'קומט צו די סארט מיסטישע זאכן, פארוואס זענען נאר די מקובלים און מיסטיקער פארנומען מיט זאכן ס'טייטש איין מקובל וועט מעיד זיין אויפן צווייטן בעל מקובל אז א מלאך/אחיה השילוני/אליהו הנביא וכדומה האט זיך באוויזן/גערעדט/אויסגעלערנט וכדומה.
פארוואס למשל דערציילט מען עס נישט אויפן נודע ביהודה, פני יהושע, חכם צבי, ר'יעקב עמדין, אדער אפילו אויף פריערדיגע אדער אפילו אויפן אלשיך וואס האט געלעבט אין די זעלבע תקופה און אפילו געוואוינט אין צפת און איז געווען א תלמיד פונעם ב"י???

לא הבנתי

מיט וואס איז דער בית יוסף אנדערש פון חכם צבי און יעב"ץ זיי זענען ביידע געלעגען סיי אין הלכה און סיי אין קבלה

דער חכם צבי רעדט פון א גולם וואס א זיידע זיינער האט באשאפען דורך שמות (לגבי צו מקען מצרף זיין צו מנין א גולם) איך שיהיה איז דער חילוק פון מאכען א גולם צו לערנען מיט א מלאך נישט קיין גרויסע

בכלל ווערט דערמאנט דער ענין פון גילוי אליהו אין גמרא נאר ביי געוויסע אמוראים פארוואס פונקט ביי זיי ?

מיין שאלה איז נישט פארוואס טייל ת"ח האבן זוכה געווען צו א מגיד מער ווי אנדערע, נאר פארוואס דערציילט מען עס דוקא אויף בעלי מקובלים און נישט אויף אויף ת"ח וואס זענען נישט געווען באוואוסט אז זיי זענען עוסק אין קבלה???

[מור וקציעה]

ייש"כ פארו ארויף ברענגן די נושא.

מיין קשיא איז, אייביג ווען ס'קומט צו די סארט מיסטישע זאכן, פארוואס זענען נאר די מקובלים און מיסטיקער פארנומען מיט זאכן ס'טייטש איין מקובל וועט מעיד זיין אויפן צווייטן בעל מקובל אז א מלאך/אחיה השילוני/אליהו הנביא וכדומה האט זיך באוויזן/גערעדט/אויסגעלערנט וכדומה.
פארוואס למשל דערציילט מען עס נישט אויפן נודע ביהודה, פני יהושע, חכם צבי, ר'יעקב עמדין, אדער אפילו אויף פריערדיגע אדער אפילו אויפן אלשיך וואס האט געלעבט אין די זעלבע תקופה און אפילו געוואוינט אין צפת און איז געווען א תלמיד פונעם ב"י???

לא הבנתי

מיט וואס איז דער בית יוסף אנדערש פון חכם צבי און יעב"ץ זיי זענען ביידע געלעגען סיי אין הלכה און סיי אין קבלה

דער חכם צבי רעדט פון א גולם וואס א זיידע זיינער האט באשאפען דורך שמות (לגבי צו מקען מצרף זיין צו מנין א גולם) איך שיהיה איז דער חילוק פון מאכען א גולם צו לערנען מיט א מלאך נישט קיין גרויסע

בכלל ווערט דערמאנט דער ענין פון גילוי אליהו אין גמרא נאר ביי געוויסע אמוראים פארוואס פונקט ביי זיי ?

מיין שאלה איז נישט פארוואס טייל ת"ח האבן זוכה געווען צו א מגיד מער ווי אנדערע, נאר פארוואס דערציילט מען עס דוקא אויף בעלי מקובלים און נישט אויף אויף ת"ח וואס זענען נישט געווען באוואוסט אז זיי זענען עוסק אין קבלה???

לויט ווי איך פארשטיי מיינט לערנען מיט א מלאך (אדער נבואה) אז די קאפ וואנדערט ארום אזוי אומקאנטראלירט און סקומט אריין געדאנקען אן קיין סדר, און דאס האבען זיי באטראכט אלס אורות פון הימעל, מדארף אבער ליגען אין מושכלות דהיינו חקירה אדער קבלה (די רמב"ם האט ככל הנראה נישט געהאט מיט קבלה אבער האלט אז אין תיאוריה קען מען זוכה זיין צו נבואה היינט אויך)

[וואלווי]

מיין קשיא איז, אייביג ווען ס'קומט צו די סארט מיסטישע זאכן, פארוואס זענען נאר די מקובלים און מיסטיקער פארנומען מיט זאכן ס'טייטש איין מקובל וועט מעיד זיין אויפן צווייטן בעל מקובל אז א מלאך/אחיה השילוני/אליהו
לויט ווי איך פארשטיי מיינט לערנען מיט א מלאך (אדער נבואה) אז די קאפ וואנדערט ארום אזוי אומקאנטראלירט און סקומט אריין געדאנקען אן קיין סדר, און דאס האבען זיי באטראכט אלס אורות פון הימעל, מדארף אבער ליגען אין מושכלות דהיינו חקירה אדער קבלה (די רמב"ם האט ככל הנראה נישט געהאט מיט קבלה אבער האלט אז אין תיאוריה קען מען זוכה זיין צו נבואה היינט אויך)

איר האט אראפגעלייגט א דיטעילד רעסעפי צו האבן א מלאך נבואה עקספעריענס.

מראה מקום פליז..

[לעיקוואד]

אויך דער רמח״ל שרייבט וועגען זיינער א מגיד משמים. און אזוי איז געווען ביים גאון. דער גאון האט כידוע ניט געוואלט מקבל זיין זאגענדיג ״לא בשמים הוא״.

דער רמח"ל פון די גרעסטע בעלי מקובלים אין די לעצטע פאר הונדערט יאר.

גר"א, עסק הרבה בקבלה.


נאכאמאל, וואו זענען די מגידים פֿון די ת"ח וואס האבן עוסק געווען אין די פשוטע תורה, ווי די ראשונים רמב"ם רשב"א וכו' וכו' אדער פני יהושע, שאגות ארי', בעל קצות החושן, אדער אפילו ר' משה פיינשטיין וואס האבן אויך אזוי פלייסיג געלערנט און אויך מחדש געווען חידושים??

א מגיד איז נישט קיין 'פרייז' פאר די בעסטע יונגעל, מען דארף טוהן דאס וואס מען טוהט כדי אז דאס זאל געשעהן, דהיינו מאכן יחודים אדער התבודדות אדער מעדיטאציע וכדומה, ממילא אויב האט הרב פיינשטיין דאס נישט געטוהן וועט ער דאס נישט באקומען אפילו אז ער איז א גרויסער תלמיד חכם.
פאר רעסיפיס קענסטו קוקען שערי קדושה חלק ד ושם נסמן..

[דולה ומשקה]

ייש"כ פארו ארויף ברענגן די נושא.

מיין קשיא איז, אייביג ווען ס'קומט צו די סארט מיסטישע זאכן, פארוואס זענען נאר די מקובלים און מיסטיקער פארנומען מיט זאכן ס'טייטש איין מקובל וועט מעיד זיין אויפן צווייטן בעל מקובל אז א מלאך/אחיה השילוני/אליהו הנביא וכדומה האט זיך באוויזן/גערעדט/אויסגעלערנט וכדומה.
פארוואס למשל דערציילט מען עס נישט... אדער אפילו אויף פריערדיגע אדער אפילו אויפן אלשיך וואס האט געלעבט אין די זעלבע תקופה און אפילו געוואוינט אין צפת און איז געווען א תלמיד פונעם ב"י???

לבן הארמי איז געקומען אין בית המדרש הערען דעם דרשה פונעם אלשיך אויף עשרת המונים וואס לבן האט אויסגע'נער'ט יעקב אבינו און אפילו מיטגעשאקעלט מיט קאפ לאות הסכמה צו דער ווערטער כאילו ער איז מודה אין דעם.

אין דברי חנה (קאלאשיץ - פורים) שטייט עפעס א מעשה כאילו אליהו הנביא האט זיך באוויזן אינעם געשטאלט פון 'חרבונה' [זכור לטוב] צום בעלזא רב, רבי שלום אדער רבי יהושע זצ"ל.

די אבות הקדושים זענען געקומען צום רבי ר' אלימלך פון ליזענסק אים צו דאנקן אויף זיין 'תפלה קודם התפלה' וואס ער האט געהאט פארפאסט.

רבי חיים הלברשטאם רב פון שטאט צאנז האט געזאגט אז ער ווייסט פאר א פאקט אז דער רמ"ק האט יא געהאט א בארד, ווייל ער האט געלערנט ספרי רמ"ק ממילא איז געווען בעל השמועה כנגדו האט ער אים געזען.

רבי הערשעלע פון ליסקא האט אמאל געהערט דער ישמח משה לערנען מיט איינעם, ווען ער איז אריין אינעם שטוב האט ער געזען בלויז דער ישמח משה, האט ער געפרעגט אז ער האט געהערט צוויי קולות, האט דער ישמח משה גענפערט "ווייסטו נישט דעם מאמר חז"ל "כל ת"ח שיושב בינו לבין עצמו וקורא ושונה כביכול הקב"ה יושב כנגדו וקורה ושונה עמו", (דברי יואל פ' במדבר).

אויף רבי ישראל אביחצירא 'באבע סאלי' ווערט דערציילט - עכ"פ אין די געדרוקטע מעשה ביכלעך - כאילו עס זאל זיך האבן באוויזן צו אים... זאג נאר א נאמען און יאפס צוגעטראפן דער איז געקומען צום באבא סאלי.

רבי מנחם מענדל שניאורסאהן האט געזאגט צו שז"ר אז "דער שווער האט מיר געזאגט ניט צו גיין" בנוגע צו מאכן א ביקור נימוסין ביי שז"ר.


וכהנה וכהנה ועוד יש הרבה לדלות ולהשקות

[מור וקציעה]

מיין קשיא איז, אייביג ווען ס'קומט צו די סארט מיסטישע זאכן, פארוואס זענען נאר די מקובלים און מיסטיקער פארנומען מיט זאכן ס'טייטש איין מקובל וועט מעיד זיין אויפן צווייטן בעל מקובל אז א מלאך/אחיה השילוני/אליהו
לויט ווי איך פארשטיי מיינט לערנען מיט א מלאך (אדער נבואה) אז די קאפ וואנדערט ארום אזוי אומקאנטראלירט און סקומט אריין געדאנקען אן קיין סדר, און דאס האבען זיי באטראכט אלס אורות פון הימעל, מדארף אבער ליגען אין מושכלות דהיינו חקירה אדער קבלה (די רמב"ם האט ככל הנראה נישט געהאט מיט קבלה אבער האלט אז אין תיאוריה קען מען זוכה זיין צו נבואה היינט אויך)

איר האט אראפגעלייגט א דיטעילד רעסעפי צו האבן א מלאך נבואה עקספעריענס.

מראה מקום פליז..

עיין לדוגמא מורה חלק ב פרק לב בתו"ד (בדעה השנייה) וז"ל

אי אפשר שינבא הסכל, ולא יהיה האדם מלין בלתי נביא ומשכים נביא כמי שימצא מציאה. אבל הענין כן והוא שהאיש המעולה השלם בשכליותיו ובמדיותיו כשיהיה כוחו המדמה כפי מה שאפשר להיות מן השלמות ויזמין עצמו ההזמנה ההיא אשר תשמענה הוא יתנבא בהכרח שזה - שלמות הוא לנו בטבע. ולא יתכן לפי זה הדעת שיהיה איש ראוי לנבואה ויכין עצמו לה ולא יתנבא כמו שאי אפשר שיזון איש בריא המזג במזון טוב ולא יולד מן המזון ההוא דם טוב ומה שדומה לזה , עכ"ל

דער רמב"ם לייגט נאר צו (דעה השלישית דארט) אז הגם בטבע קען יעדער זוכה זיין צו נבואה וויל אבער נישט דער אייבישטער אז יעדער זאל זיין א נביא און געט עס נאר פאר ווער סאיז ראוי , ונראה אז דאס איז נאר לגבי נבואה אבער (אויב מרופט עס) רעדען מיט מלאכים איז ווייטער צוריק אין די טבע און ווי די רמב"ם רופט עס

כשיהיה כוחו המדמה כפי מה שאפשר להיות מן השלמות ויזמין עצמו

[רביה''ק זי''ע]

אינטערעסאנט אז קיינער דא האט נאכנישט צוגעצייכנט דעם ספר מישרים מגיד פון ר' יצחק צבי בערנפעלד גאב"ד חוג חת"ם סופר.

די קשיא פארוואס נאר מקובלים רעדן פון די סארט זאכן איז א נארישע, ס'ארבעט פארקערט, איינמאל מ'פאנגט אן רעדן פון די סארט זאכן באקומט מען א נאמען "מקובל", דאכצעכמער אז ביז'ן מגיד מישרים איז ר' יוסף קארו נישט געווען עפעס עקסטער באוואוסט מיט זיין עוסק זיין אין קבלה.

[אישתישבי]

עס איז דא מפקפקים אויף דער ספר מגיד מישרים. אבער דער מגיד בכלל ווערט דערמאנט אין של"ה כנזכר, אויך אין שבחי אר"י ווערט דערמאנט אז דער בית יוסף'ס נשמה איז נישט געוועהן פין עולם התיקון, הגם ער האט געהאט א מגיד (כפי זכרוני).

[נקודת-אמת]

איך האב נישט דורך געליינט די גאנצע משא ומתן דא צו קענען רעאגירן צום עניין אליינס,
נאר א נקודה וויל איך אהערשטעלן, וואס איך האב אמאל געהערט.
ס'איז פארהאן א ספר פון עפעס א איד וואס האט געהייסן ר' יצחק צבי בערנפעלד זצ"ל
אין יענע ספר ווערט געברענגט געוויסע חזיונות שנתגלו לו,
איך ווייס נישט וועד דער יוד איז געוועזן, און איך האב נישט געליינט דאס ביכל,
ברם, שמעתי, שאחד מגדולי הת"ח שבדורנו מארץ ישראל, שבקי גדול הוא בחקר לשון הקודש והעברית,
העיד שבדק את כל לשונות החזיונות ואין בהם אפילו תיבה אחת של לשון עברית המחודש אלא כולו סולת נקיה של לשון המקרא המשנה והתלמוד,
שכמעט לא ימלט לעשות כן ואפילו ב'מאמר לשון הקודש' שבספר 'ויואל משה' שכותב נגד שפתם הטמא,
יש בו כמה וכמה לשונות שמקורם בעברית ונשתרבבו ונשתקעו בין דוברי וכותבי לשון הקודש.

איך ווייס נישט אויב ס'איז א ראיה אויף עפעס, אבער א וואונדער צו צייכענען איז דאס.

[רביה''ק זי''ע]

נאך וועגן די ספר משרים מגיד, די שטיקל וואס הייבט זיך אן "אחד מצאצאי החתם סופר".

https://forum.otzar.org/download/file.p ... 518c6f9065

[berlbalaguleh]

איך האב נישט דורך געליינט די גאנצע משא ומתן דא צו קענען רעאגירן צום עניין אליינס,
נאר א נקודה וויל איך אהערשטעלן, וואס איך האב אמאל געהערט.
ס'איז פארהאן א ספר פון עפעס א איד וואס האט געהייסן ר' יצחק צבי בערנפעלד זצ"ל
אין יענע ספר ווערט געברענגט געוויסע חזיונות שנתגלו לו,
איך ווייס נישט וועד דער יוד איז געוועזן, און איך האב נישט געליינט דאס ביכל,
ברם, שמעתי, שאחד מגדולי הת"ח שבדורנו מארץ ישראל, שבקי גדול הוא בחקר לשון הקודש והעברית,
העיד שבדק את כל לשונות החזיונות ואין בהם אפילו תיבה אחת של לשון עברית המחודש אלא כולו סולת נקיה של לשון המקרא המשנה והתלמוד,
שכמעט לא ימלט לעשות כן ואפילו ב'מאמר לשון הקודש' שבספר 'ויואל משה' שכותב נגד שפתם הטמא,
יש בו כמה וכמה לשונות שמקורם בעברית ונשתרבבו ונשתקעו בין דוברי וכותבי לשון הקודש.

איך ווייס נישט אויב ס'איז א ראיה אויף עפעס, אבער א וואונדער צו צייכענען איז דאס.

נקודת אמת: די אלע ווערטער אויף עברית וואס מ'טרעפט אין ויואל משה קומט פון סענדער דייטש. ער האט מגיה געווען א סאך פון סאטמאר'ע רבין'ס ספרים. און ער האט גוט געקענט עברית...!

אין די הקדמת המו"ל צו איינס פון די אויסגאבעס פון משנה ברורה (נישט ווגשל) ברענגט דער מו"ל אז זיי האבן "אויסגערייניגט" אלע ווערטער אויף עברית ..."אשר בדו הציונים מליבם"...און בתוך הדברים ברענגט ער 2 ריינע עברית ווערטער...ער שרייבט אשר יש ..."ביקוש"... אויך ברענגט ער אז כל ה'"צוות" האבן שווער געארבעט אהערצושטעללן אזא הערליכע מהדורה..!

[אישתישבי]

ווי אין ויואל משה איז דא ווערטער אויף עברית?

איך האב געזען דער מישרים מגיד, ער שרייבט אלץ וואס דער מגיד האט אים געזאגט, און אין וואס פאר א פארם ער האט געזעהן דער מגיד, וואסערע בגדים וכו'.