אפשר קומט איינער ארויס מיט א קול קורא וואס טוט הערצליך באדאנקן די רבנים וואס האבן גענומען די מיה און זייער טייערע צייט אינטער צו שרייבן דעם חרם, און ארויסברענגן אז נאך אזעלכע חרמים וועט מקרב זייו אידן צו תורה ומצוות, אינטערגעשריבן בשם אלע שיכטן פון כלל ישראל
כ'וואלט עס ווען אליין געטוהן אלץ מצוה בו יותר מבשליחו, נאר כ'בין נישט קיין גראפיקער און כ'האב נישט קיין אהנונג ווי אזוי מ'טוט דאס. כ'בין זיכער אז אינזער קהילה פארמאגט גוטע גראפיקערס
למעשה זענען די חותמים געלונגענע רבנים. קוים געענדיגט מיט טריפה'נע קידטשאטשקע און תומ"י בלי הפסק דער עם הארץ שמואל ניימאן...
עקעלהאפטיג. חתימת ידיהם ווערט אויס ווערד מיום ליום אפי' לצור ע"פ צלוחית, ניטאמאל קיין אשר יצר פאפיר צו מטלטל זיין בשעת הדחק צוזאמען מיט די אבנים מקורזלות, זענען זיי ווערט.
חז"ל זאגען, מוטב לאדם שיפיל עצמו לכבשן האש ואל ילבין פני חבירו ברבים. ווי אזוי זיי זאלען נאר האבן מחליט געווען צו טוהן, איז די אויבן נאך הייס און גרייט ווען די צייט וועט קומען, רחמנא ליצלן.
קענען זיי נישט אביסל היסטוריה? אז זיי וועלען נישט כאפן באצייטנס, וועלען זיי נאך אלע דארפן קומען אין חלום אז די קינדער זאלען צוזאם נעמען א מנין פאר איבערבעטן נאך הונדערט און צוואנציג.
די רבנים זענען עתיד ליתן את הדין מער אויף זייערע טפשות ווי אויף זייערע רשעות. לאמיר שוין זאגן אז ניימאן האט א לויז מויל און לאמיר אויך זאגן אז ער וואלט זיך געמעגט מער רעכענען מיט אונזער סענסעטיווקייט צו די ענינים. נו, איז פארדעם שרייבט מען אזוי?
אז ער געפעלט דיר נישט, פרוביר צו רעדן מיט אים. אדער זאג דיין קהילה אז מען זאל ענדערש צו אים נישט גיין. און אפילו אז דו מוזט ארויסגעבן א צעטל, זאג אז אין רוח חכמים נוחה הימנו און יוצא געווען. אבער אזא צעטל מיט מליצות פון המן און אים פארבינדן אפילו בעקיפין מיט טעראריסטישע אקטן? זענט עטץ אויפן קאפ געפאלן? השתגעתם? די רבנים פארמאגן בלויז איין ניוקליער קנעפל און פון שוואוילטאג קענען זיי נישט אויפהערן זיך דערמיט צו שפילן.
דער ביטערער אמת איז אז רוב רבנים און מו"ץ'ן זענען לוזערס. זיי ווייסן אז מחוץ לכותלי פון זייער שטיבל האבן זיי נישט וואס צו פארקויפן. מען געט זיי דרך ארץ ווייל עס פאסט אזוי, אבער א בר דעת האט מיט זיי נישט וואס צו רעדן. אין א וועלט וואו די רשות הרבים איז אלץ מער ענגליש, זענען רוב פון זיי כאלם לא יפתח פיו, און אפילו צווישן אידיש רעדנערס זענען אונז כחרש לא ישמע. אויסער שלש סעודות תורות און דרשות ביי שמחות וואָס קיינער הערט א ווארט נישט האבן זיי גארנישט צו פארקויפן אויף עניני הזמן. אפילו ר' מלכיאל קאטלער האט מען געזען ביי דער גיוס אסיפה מיט א"ט ווי ווייניג אויטאריטעט ער טראגט און ער איז סך הכל א לאנגע בארד פאר די פאטאגראפירער.
ממילא אז ס'קומט אזא ניימאן און נעמט איין דער גאס זענען זיי אים מקנא פון איין זייט, און זיי שפירן זיך אויך געטראפן אז זיי לויפט מען נישט אזוי נאך און זיי מוזן זיך נעבעך פארלאזן אויף משלוח מנות און מכירת חמץ געלט. און ווייטער ווען מ'קומט זיי בעטן א חתימה האבן זיי מורא אז זיי וועלן נישט אונטערשרייבן וועלן זיי זיין טאפלט אויסגעשפילט. איז זוכן זיי סעיפטי אין נאמבערס און אז זיי זעען א מכובד'יגע ליסטע פון בערד וואס בצוותא קענען זיי אנקומען ביז דער לבנה וחוזר חלילה לייגן זיי באלד צו זייער נאמען. איי דו קענסט נישט ניימאן און האסט אפילו נישט געלייענט דער נוסח וואס דו גייסט אונטערשרייבן? וועט ער מורמלען חזו מאן גברא רבא דקא מסהיד עליה אדער נאך ארון קודש ווערטער.
און פאר די טפשים וואס פרעגן זיי ערענסטערהייט צי הכצעקתה, וועלן זיי ענטפערן מיט א פארקנייטשטע שטערן, אז מ'האט דן געווען בכובד ראש. כאילו ס'איז דא א קאפ און ס'האט בכלל געוויכט.
יעדער פסלט דא אפ דו חותמים, מ'דארף קודם וויסען וואס איז דאס וואס האט זיי אזוי אויפגעשוידערט. אפשר איז דער דיין ניימאןַ מתיר זאכן וואס רב הונא האט געלערנט זיינע טעכטער. מ'קען נישט טאנצען צי החלטות אן הערן דו רבנימס צד. איי מ'טאר נישט גלייבן לשון הרע אויף א איד וואס האט א חזקות כשרות? ווייסאיך נישט. אפשר גייט אמונת צדיקים אויף אזוי ווייט, אז מ'דארף גלייבן לשון הרע פון צדיק.
די חידוש איז, אז ווען איך האב אנגעהויבן ליינען בין איך געווען זיכער אז זיי רעדן פון די לעצטיגע טעראר אטאקעס, אבער קוקט אויס ווי דאס באדערט זיי נישט צו שטארק.
האבן מיר דא א מחלוקת הפוסקים גדולי דורנו שליט"א, אויף איין זייט האבן מיר ר' שמואל ניימאן שליט"א ער האלט אז מען מעג, און מען דארף הנאה האבן אויף דער וועלט ווי מער, פארשטייט זיך לשם השם, נאר ווייל דער אויבערשטער האט אזוי געוואלט, אבער דאך, הנאה האבן איז מוכרח, און מען ברויך עס נישט פייטען, אדרבה עמברעיס עס, און האב הנאה.
(ובלכתך בדרך האלט ווי ר' ניימאן, אויף יעדער טעיפ זאגען זיי "הערט און האט הנאה").
אין די פרטים פין ר' שמואל'ס שיטה, איז דא ארויף געלייגט געווארען א רעקארדינג, וואס מען וועט בעזר השם מפרט זיין. (דער קלימאקס פין הנאה איז מצות עונה, און מען דארף אז די נשמה זאל אויך הנאה האבן, און פארדעם איז דא אלע רעסטריקשענס אין דער ענין. מען דארף האבן א עמאציאנאלע קאננעקשען מיט א ווייב, כדי כנ"ל).
בדרך כלל האלט ר' אביגדור מילער אויך אזוי, אז מען ברויך הנאה האבן אויף דער וועלט.
ווידער מצד שני זענען דא די דרייסיג רבנים וואס האבן אינטער געשריבן קעגן ר' שמואל, זיי האלטען אז דאס איז דרך לא שערום אבותינו, און מען ברויך זיין פארקוועטשט, וואס ווייניגער הנאה האבן, די גאנצע מעשה מוז מען טוהן פשוט מען זאל האבן קינדער (מי יתן אז אלע אידען זאלען האבן קינדער דורך בוני עולם פארזיכערט אהן הנאה) כאילו כפאו שד. די הנאה דארף מען סאפרעסען און לייקענען, ווען איינער זאגט אז ער האט הנאה דארף מען אים מאכען פילען ווי א גראבע אינג.
בכלל פארברענגט מען נישט מיט דער ווייב צו פיל, די הרחקות פין נדה זענען גוט אגאנצען וואך, און אפילו שבת בייטאג ( חוץ פאר די סלאנימער), און פרייוואג צו נאכטס פאר מדקדקים, טאמער איינער פארברענגט מער ווי צוויי מינוט איז ער עוסק במעשה בהמה, און די קינדער? רחמנא יצילנו, אלע טראבעל מעיקערס זענען קינדער פין עלטערען וואס האבן הנאה געהאט.
ויש להאריך עוד.
א קונץ צו זיין אליהו הנביא? א קונץ צו זיין איש תשבי!
באמת זענען די רבנים גערעכט אז די מ'דארף נישט צו רעדן פון די זאכן, דאס איז פון די זאכן אויף וואס ס'שטייט אמור מעט ועשה הרבה, און טאקע די רבנים אליינס זענען שולדיג אז מ'דארף רעדן פון די זאכן. אין א נארמאלע וועלט וואלט מען בכלל נישט געדארפט רעדן און יעדער וואלט אליינס פארשטאנען וואס ער האט צוטון, אזויווי דער הייליגער רמב"ם שרייבט "כל מה שאדם רוצה לעשות עושה ואף על פי כן מדת חסידות שלא יקל אדם את ראשו לכך ושיקדש עצמו". וואס זאל מען אבער טוהן אז די רבנים זענען די וועלכע האבן געעפנט דעם נושא און מאכן משוגע דעם עולם מיט די אלע מידת חסידות וואס פאסט זיי נישט צו טון, אזויווי ס'שטייט אין פסוק "גם לי גם לך לא יהיה", וכתיב "תמות נפשי עם פלישתים", דערפאר דארף מען ארויסקומען און לאזן צואוואוסן טון דעם עולם את המעשה אשר יעשון און אז זיי זאלן זיך נישט לאזן פארפירן. הדא הוא דכתיב רצחת וגם ירשת.
Do y'all remember before the internet that people thought the cause of stupidity was the lack of access to information? Yeah, it wasn't that
כוונת קדשו פון [tag]רביה''ק זי''ע[/tag] איז צוצושטעלן די פאלגענדע מעשה, פון די טאלנער וויקליקס
באו משלחת להרי״ם כדי לדבר על לימוד אנגלית בבית הספר החסידי שישנם בנות שאינם רוצות ללמוד ויוצאות מהשיעורים וצריך תחליף לזה - וסיפר הגרפ״מ: שבשנת תשכ״א הובא לפני מועצג״ת שאלה בקשר ללימוד אנגלית מאחר שיש חרם מהרי״ל על לימוד אנגלית? והקימו המועצג״ת ועדה מתוכם כדי ללבן את ענין החרם היו בועדה הרב דיסקין והרב שלום נח ברזובסקי הר״א ש״ך והגרפ״מ וכל אחד ליקט ואסף - ולא היה להם מספיק ראיות לא לכאן ולא לכאן - אמר להם ר׳ אלחנן סורוצקין שיש בירושלים זקן מופלג שיש לו מעשה בקשר לחרם עם ר׳ שמואל סלנט - ועשו אסיפה והביאוהו וסיפר שנפתח בשעתו בית ספר בירושלים אליאנס – כל ישראל והיה מדובר שילמדו שם גם אנגלית והגר״ש סלנט השתתף במעמד הפתיחה ולמחרת רעשה ירושלים והיה מודעות נגד ר״ש סלנט ובית דינו היתכן שהשתתף היש חרם על לימוד אנגלית ועשו חברי היב דין עם ר״ש סלנט - התחילו לומר לו על ענין המחאה נגדו - שאל האם מישהו יכול להמציא לו את נוסח חרם הגר״א על החסידים? וחשבו שאינו מבין הענין ואמרו לו שמדברים פה על ענין חרם על אנגלית - וחזר על דבריו שרוצה שיביאו חרם הגר״א - והביאו הנוסח והראה להם שכתוב שם שלא להתחתן מהחסידים מעתה ועד עולם וביקש שיגדילו החרם על פלקטאים גדולים ובכל מקום שיש מחאה נגדו שישימו לידו חרם הגר״א וכך היה ותשקוט הארץ - והתכוון להראות להם שישנם דברים מגדולי עולם שלא התקבלו אצל העם - כשיצא המספר שאל הרב דיסקין מה משמעות המעשה ואמר הר״א ש״ך איני רואה פה שום משמעות וסיפר הגרפ״מ במרפקו להרש״נ ברזובסקי שיאמר דעתו אבל לא רצה לומר - אמר הגרפ״מ להר״א ש״ך אני רוצה לשאלכם אם מציעים לפני בחור מישבתכם שידוך ממשפחה חסידית כלום אתם מונעים אותו משום החרם? ואמר: לא - הוסיף להקשות אם כן מה עם החרם האם זו טעות? ואמרו שם שמסרו לו להגר״א דברים כוזבים וכדומה - אח״כ פגשו זלמן סורוצקין להגרפ״מ ואמר לו שיכנס לאחיו הרבי הב״י וישאלנו כיצד לנהוג וכך יעשו וסיפר להב״י דברים כהוייתן והפטיר הב״י אי, ליטווקאס אח״כ אמר לו הב״י פינחס מנחם דגאון איז נישט קיין שפיל - סוף דבר אמר הב״י: היכי דקאי קאי היכי דלא קאי לא קאי היכן שהיה החרם נהוג עד אתה שלא ילמדו והיכו שלא היה נהוג שכן ילמדו.
The greatest obstacle to discovery is not ignorance--it is the illusion of knowledge.
(Daniel J. Boorstin) דא
