צדיקי החסידים שלא הקפידו לילך תמיד במקוה

[רביה''ק זי''ע]

"גם אמר לי הר"י סאגיס ז"ל, בשם מורי (האר"י) ז"ל ששמע ממנו, כי אין דבר יותר מוכרח וצריך אל האדם לענין ההשגה, כמו הטבילה, שצריך שיהיה האדם טהור בכל עת. ואמנם אני ראיתי למורי ז"ל, שששה חדשים של החורף רובם לא טובל, מפני שהיה חולני, והיה שבור, ואמו לא היתה מניחתו לטבול, וזה אמת וברור אצלי, ולא מפני כך נסתלקה אז השגתו כלל." (שער רוח הקודש) די אלע בעלי רוח הקודש האבן זיך נישט וואס צו זארגן, ס'עט זיי גארנישט געשעהן אז זיי וועלן פארפעלן א מקווה..

[תורה ומדע]

גיין אין מקווה איז א מאדערנע מנהג חסידים. סאיז פשוט ניט מעגליך אז פאר דער קריג זענען חסידים געגאנגען אין מקווה אזוי ווי היינט. ס׳זענען ניט געווען קיין מקוואות אין די שוהלען, שטיבלעך און בתי מדרשות. סכמעט ניט בנמצא אין גאנץ מזרח יוראפ א שוהל מיט א מקווה אין קעלער. אין רוב מקומות איז מקווה ניט פון די יסודות החסידות בכלל. סאיז בדר״כ א נייע ענפינדונג. טבילת עזרא האט מען יא שטארק מקפיד געווען. אבער סאיז טאקע ניט לייכט אנגעקומען.

[יודישע שרייבער]

איך ווייס נישט וויאזוי הרה"ק רבי הערש'לע ספינקער זי"ע האט זיך געפירט פאר זיך אליינס אבער אין "הארז שנגדע" שטייט אז ער האט געהייסן נישט גיין אין מקוה טעגליך, נאר גיין לכל היותר צוויי מאל א וואך... (איך האב עס לעצטע מאל געליינט אפאר יאר צוריק, ביטע כאפט מיר נישט אויפן ווארט אויב האב איך א טעות, איך וועל בלי נדר נאכקוקן נאכאמאל)

[מצפצף]

געהערט בשמו אז ווער עס גייט יעדן טאג אין מקוה איז א קאטשקע.

[שמעון וואלף]

מ'דארף נישט זיכן וועלכע צדיקים זענען נישט געגאנגען יעדע טאג; פארקערט, מ'דארף זיכן וועלכע צדיקים האבן געהאט די קפידה נישט צו פארפאסן א מקוה קיין איין טאג.
ס'געווען מקומות אין או לאנד ווי טשערנאבל און נאך עטליכע ווי מ'האט מקפיד געווען יעדן טאג צו גיין אבער און אלע אנדערע פלעצער איז נישט געווען אזא קפידה. פארקערט, אין צמח דוד פון ר' דויד'ל דינובער שטייט אז גיין יעדן טאג אין מקוה ברענגט צו עצבות.
היינט איז אבער א וועלט פון תוהו ובוהו און יעדער טרייט נא צו מאכן יעדעמס חומרות און משוגעתן, האט מען אויך עדאפטעט אין אסאך פלעצער די מנהג פון נישט פארפאסן קיין מקוה.

[קאצקע ציקער]

ווער האט מחדש געווען צו ג'יין אין מקוה מוצאי תשעה באב ווי טייל חסידים פירן זיך כדאי נישט צו פארפאסן קיין איין טאג מקוה

[berlbalaguleh]

איך ווייס נישט וויאזוי הרה"ק רבי הערש'לע ספינקער זי"ע האט זיך געפירט פאר זיך אליינס אבער אין "הארז שנגדע" שטייט אז ער האט געהייסן נישט גיין אין מקוה טעגליך, נאר גיין לכל היותר צוויי מאל א וואך... (איך האב עס לעצטע מאל געליינט אפאר יאר צוריק, ביטע כאפט מיר נישט אויפן ווארט אויב האב איך א טעות, איך וועל בלי נדר נאכקוקן נאכאמאל)

דאס קען נישט זיין. ווייל דער חקל יצחק מ'ספינקא. ר' הערשעלע'ס זיידע שרייבט אין זיין ספר (דאכטזיך ביי פ' שלח) איבער די גרויסקייט און וויכטיגקייט פון גיין אין מקוה א יעדן טאג...!

[berlbalaguleh]

געהערט בשמו אז ווער עס גייט יעדן טאג אין מקוה איז א קאטשקע.

קען נישט זיין. כמו שכתבתי לעיל...!

[פארשטאנד]

מהר"י ט"ב מסאקמאר איז כידוע אויך נישט געגאנגען אלע טאג אין מקוה.

[מיימון]

מהר"י ט"ב מסאקמאר איז כידוע אויך נישט געגאנגען אלע טאג אין מקוה.

ריכטיג, וכן שמעתי מזקני שהיה משב''ק אצל הרבי.

[שבת אחים]

די ריבניצער זצ״ל האט זיך שטארק מוסר נפש געוועהן פאר מקוה כיודע. אבער מיט דעם אלעמען איז ער נישט געגעאנגען יעדען טאג אין מקוה.
אז איינער פרובירט אייך איינרעדן אנדערש זאלט איר וויסן אז יענער איז א ליגענער סאיז נישט מעגליך געוועהן דאס צוטוהן יעדן טאג...

[וואולקאן עראפציע]

איך האב אמאל באשריבן אן אדם גדול, א חסידישער ראש ישיבה, פאר אן אויסגאבע אין א"י. זיי האבן עס אריינגעגעבן פאר די בני המשפחה אויף איבערצוקוקן.

איינע פון די באמערקונגען האט נישט געשפעטיגט צו קומען: ס'שטייט אז ער איז געגאנגען אין מקוה 'כמעט יעדן טאג'. נעם ארויס דעם 'כמעט'.

כ'האב גע'טענה'ט צו זיי: היתכן? ער האט דאך מיר קלאר געזאגט אז ער גייט נישט 'יעדן' טאג אין מקוה!

זאגן זיי: אבער מענטשן דארפן דאס נישט וויסן.

נאך א טענה'ריי איבער די קוראפציע, האב איך אויסגעפירט. כ'האב זיי מיט פשוט'ע ווערטער אויפגעקלערט, אז מיט דעם וואס זיי טראסטן נישט זייער זיידנ'ס דעת תורה, ווייזן זיי אז זיי זענען גאר קנאפע חסידים פון אים. און אויב זיי האלטן נישט פון זייער זיידע, פארוואס זאל איך יא האלטן פון אים? און פארוואס זאל איך אים וועלן באשרייבן אלס אדם גדול?

[לך לך]

וויזניץ מאנסי ר' מאטעלע פלעגט נישט גיין יעדע טאג

ריבניץ'ע נישט גיין איז מיר א גרויסע חידוש! כטראכט אז כזאל עס נישט גלייבן

[אישתישבי]

איך וואלט געזאגט אז מענטשן בענקט זיך צו דער מקוה פין דער עת הצורך.

גערעכט, גיין יעדעס טאג איז געווארן מיט די נייע באקוועמע מקוואות מיט שויערס און מען גייט פאר באקוועמליכקייט.