המלמד את בן חבירו .....

[או אינו]

קלונג דיין חבר’ס א קינד אין לערען מיט אים א נושא. מאך דיר 15 מוניט א טאג. דאס קען שלאגען ווארצלען אין געבן פאר קינדער אין עלטערען א סענס אף באלאנגען אין אקונטיביליטי צי עפעס גרעסער אין מער פאראנטפארטלעך ווי א מוסד. . אדרבא קומט אריין מיט עצות ווי אזוי דאס אוועקצישטעלן.

[וואלווי]

אויב איך מעג פרעגען, די אקאונטעביליטי און סענס אוו בילאנגינג, איז דוקא מיט א חבר'ס א קינד? און וואס איז מיט די אייגענע קינד? לכאורה וואלט דאס אסאך מער געמיינט פאר אן אייגען קינד. יענער חבר זאל ארויס ווייזען אחריות און ליעבשאפט פאר זיין אייגען קינד ווי נאר א טאטע קען.

ילמדנו רבינו, תורה הוא, וללמוד אנ"י צריך...

[berlbalaguleh]

וואלווי: דער ריכטיגער פשט אין די גמ' איז. אז אויב ס'איז דא א מצב וואו ס'איז פארהאן א מענטש. אפילו א דערוואקסענער מענטש אין די מיטעלע יארן. און ער האט עפ"י סיבה נישט געלערנט אין זיין יוגנט קיין תורה. איז א מצווה צו לערנען מיט איהם. איך האב דאס געזעהן בחוש. ס'דא א איד. א וואוילער איד. וואס האט אין זיין יוגנט ל"ע נישט געלערנט קיין תורה. און ס'האטציך געטראפן א וואוילער איד אין זיין ביהמ"ד וואס האטציך אונטערגענומען צו לערנען מיט איהם תורה. ער האט אנגעהויבן צו לערנען משניות מיט איהם. ער האט שוין אדורכגעלערנט גאנץ ששה סדרי משנה. יעצט לערנט ער שוין מיט איהם גמרא. ער האלט שוין ביים אנהייב מסכת שבת. ולא מחזיק טיבותא לנפשיה. און ער (דער רבי) האלט נישט אז ער טוט עפעס ספעשל. פארקערט. ער האט עס איינגעשטעלט אלס ..."חברותא"...

ועוד. נאך א טעם אדער פשט אין די גמ'. איך האב אלס באסדרייווער געהאט אן אינטרעסאנטע עקספיריענס. א געוויסער בחור'ל, א יתום האטציך אויפגעצויגן ביי זיין ..."פעטער"...און ווען די כיתה ט' בחורים האבן געלערנט א געוויסע מסכת, האבן זיי אלע געברענגט די גמרות.און איך האב באמערקט אז דער איד דער ..."פעטער"...האט פאר זיין אייגענעם זון געגעבן א נארמאלע ישיבה גמרא. און פאר זיין נעפיו האט ער געגעבן א קליינע גמרא'לע פון די אלטע ש"ס'ן. מיין זון האט אויך דאמאלס געלערנט אין די כיתה. ווען איך האב געקויפט פאר מיין זון א גמרא האביך געקויפט 2 איינס פאר דעם יתום. איך האב אבער נישט געוואלט אז ער זאלל זיך שעהמען האביך איהם געזאגט אז איך געב איהם די גמרא אויף בארג. און ווען ער ענדיגט זאלל ער עס מיר צוריקגעבן. דער בחור האט עס אנגענומען. און סוף זמן קומט ער צו צי מיר און געט מיר צוריק די גמרא...! אבער דאס קומט מיר די גמרא צו לערנען. המלמד את בן חבירו תורה. אז ער דיסקרימינירט נישט. נאר ער באהאנדלט איהם ווי זיין אייגן קינד...דאמאלס איז כאילו יולדו...!

[או אינו]

אויב איך מעג פרעגען, די אקאונטעביליטי און סענס אוו בילאנגינג, איז דוקא מיט א חבר'ס א קינד? און וואס איז מיט די אייגענע קינד? לכאורה וואלט דאס אסאך מער געמיינט פאר אן אייגען קינד. יענער חבר זאל ארויס ווייזען אחריות און ליעבשאפט פאר זיין אייגען קינד ווי נאר א טאטע קען.

ילמדנו רבינו, תורה הוא, וללמוד אנ"י צריך...

כאילו יולדו. ממילא ווערט ער אן אייגען קינד. עס מיר א חידוש דיין הוה אמינא

[berlbalaguleh]

או אינו: ווייל וואלווי האט געלערנט...דו דארפסט נישט רעדן פאר איהם. ער קען אליין רעדן...אבער דאך. וואלווי . דו געסט רשות אז איך זאלל ענטפערן..? אויב יא. איז דאס דער ענטפער. אז דאס קומט מיר ממעט זיין זיינע אייגענע קינדער. נאר בן חבירו. און נישט זיינע אייגענע קינדער...אבער נאר אין די הוה אמינא האט ער אזוי געלערנט...אמת...?!