היימישע ארטיסטן וואס פארדינען אנערקענונג

[בעל רגש]

מיר לעבן און א פלאסטישער סאסייעטי, ווי אלעס לויפט פראגמאטיש, נשמהלאז, רוחניות ווי גשמיות, אלעס איז פארגעשריבענע פראטאקאלן וואס מיר פאלגן נאך, איינע פון די זאכן וואס איז אפעקטירט פון דעם איז, ארט, און ספעציפיש אונזער מוזיק,
מוזיק - א מושג וואס אנטהאלט אזויפיהל זשאנערס ,סטילן, און כאראקטארן, איז ביי אונז פארוואנדלט געווארן אלס בלויזער מיטל צום ציל דהיינו, סופלייען דעם דור מיט היטס פאר חתונות און קומזיצן, אלבום'ס קומען און גייען, אפטמאל גראדע נישקשה'דיגע אראנדזשירונגען און תנועהל'עך, אבער כאראקטערלאז.
א אינגערמאן וואס איז מחליט אז זיין צייט צו שיינען אלס שטערן איז אנגעקומען, פארבינדט זיך מיטן פראדאסער, אין בעסטן פאל גייט מען אראפ צו איינער פון די מעינסטריעם מלחינים, מען עפנט א תהילים טרעפט אויף א פסוק צו וואס מען 'קאננעקט', און מען פארפאסט א ניגונ'דל וואס דער וואוקאליסט שפירט ער קען ארויסברענגען, אדער און ערגסטן פאל, נעמט מען אראפ א גרייטער זמר פון שאפע, און עס ווערט פאורואנדעלט אין דעם זינגערס אייגענטום, דערנאך שרייבט מען אראנדזשירונגען, אבידני -סינגולדה -גוטפריד קלאפן אפ דעם ריטעם ביי זיך אין בעיסמענט, מען קלעבט ארויף דעם זינגערס שטימע, נעקסטער שטאפל איז געשיקט צו לשינסקי צום מיקסן און מעסטערן, א דורך בראך און עולם הנגינה!!...
דער באדייט פון אן ארטיסט וואס גיבט ארויס זיין פערזענליכע נשמה און אינספיראציע, אן ארטיסט וואס סערווירט נישט קיין קליענטעל, נאר בויעט אויף אן אייגענעם קליענטעל, איז ווי פארגעסן געווארן ביי אונז, שטעלסטו צו דאס וואס דער ציבור וויל הערן? דאן האסטו פלאץ, אז נישט, ביזטו נישט ווערט בכלל צו רעדן וועגן דיר,
דאס האט געשאפן א מציאות אז בשעת וואס און די אלגעמיינע וועלט איז אן אלבום, עפעס וואס שטעלט פאר דעם ארטיסט מיט אלס וואס ער פאמאגט, זיין סטיל און סאונד, מיט זיינע אייגענע מוזיקאנטן וואס ברענגן ריכטיג ארויס זיין כאראקטער, איז עס ביי אונז נישט מער ווי א ביזנעס, כגוף בלי נשמה, אויב וועט שוין יא איינער גיין אביסל אוט אףף די באקס, איז עס אויך נאך וואס די מעינסטריעם פראדוצירער האבן געהאלטן, אז די קליענטעל איז גרייט דערפאר, א דוגמה איז מיילעך קאהן וואס האט געברענגט פרישע לופט אבער דאך גענוג מעינסטריעם מען זאל עס אראפשלינגען,

דאס איז אלעס אן קיין טענות אויף קיינעם, ווייל וואס ווילסטו?? זאל א אינגערמאן ארויסקומען מיט א רעגעי, אדער דזשאז אלבום, ווייל דאס איז ווי זיין נשמה?? ער וועט דאך נישט לייזן קיין גרייצער, און זיך נאר מאכן צו שאנד און צו שפאט, איינשטעלנדיג דערביי זיינע קינדערס עתיד און די מוסדות... מיר לעבן נישט און די גרויסע וועלט ווי אויב איז אן ארטיסט גוט אין זיין זשאנער, דאן קען קען ער אנקומען זייער הויעך, ווילסטו לייגן ברויט אויפן טיש? דאן ברויכסטו אריינפיטן אינעם קעסטל, אמת, ביזט טייער גערעכט, אבער דאס נעמט נישט אוועק פונעם פאקט אז דער אידיאלער ארטיסט איז ווי אפגעווישט פון אונזער מאפע ,
דעם מציאות קען שאפן דעם איינדרוק ווי, אויב ווילסטו יא הערן עפעס אריגינעל, עפעס אייגענארטיג, דאן מוזן מיר ארויסגיין פון די גרעניצן, א פאקט וואס איז נישט גענצליך אמת, עס איז יא פארהאן ביי אינז אמת'ע ארטיסטן וואס פארמאגן אריגינעלע ווערק צו פארקויפן, נאר מען הערט נישט פון זיי טאקע ווייל זיי סערווירן נישט דאס וואס די מעינסטריעם וויל, און דאס איז פארוואס איך עפען דעם אשכול, מיטן ציהל ארויפציברענגען אויפן אויבערפלאך, אונזערע היימישע טאלאנט, וואס ווערט פארוואסערט צווישן א ים פון חתונה און קומזיץ היטס,
די אשכול איז געווידמעט פאר סיי וואספארא טאלאנט וואס פארדינט אנערקענונג, לאו דוקא מוזיק, איך הייב נאר אן מיט עטליכע וואס ליגט מיר אין מח.

חיים גאלד.

חיים.jpg

חיים2.jpg

חיים גאלד איז אינגערמאן פון ארץ ישראל, וואס אונטער זיין צוגעלאזענע שמייכל און (היינט) לאנגע בארד, איז באהאלטן א זעלטענעם ארטיסטישע נשמה, חיים איז אן אריגינעלער פאעט, מלחין, און זינגער, ער פארפאסט און זינגט זיינע אריגינאלע ליריקס און פאעמעס, און לשון הקודש און אין אידיש, א פענאמען מיט וואס ער איז לכאורה א יחיד זייענדיג דער איינציגסטער היימיש אידישער פאעט אויף די מארקעט, אין זיינע לידער ליגט א געוואלד מיט עמקות'דיגע נשמה און אינספיראציע, אפט געבויעט אויף געדאנקען פון ר נחמן מברסלב (וואס דען?..) ער לאזט זיך הערן פון צייט צו צייט מיט א באשיידענעם סינגל, מיט א צייט צוריק איז ארויסגעקומען אן אלבום צוזאמגענומען זיינע סינגלס פון די לעצטיגע צייט, מיטן נאמען 'בין יום ובין לילה', אן אויסנאם שיינע אלבום, וואס מען קען הערן און הערן, און נעמט אריין און א וועלט פון נשמה געגועים, זיינע טענער זענען אויך משונה'דיג מוזיקאליש און אייגענארטיג, אבער דאך לייכט פאר די אויער, ער זינגט אראפ זיינע לידער מיט א מורא'דיגע בעטעמטקייט מיט זיין אייגענארטיגע שטימע אויף נידריגע טענער, די אררעינזשמענטס אויף זיינע לידער זענען זייער קלאסיש און סימפל אן קיין איבריגע רעש און טומל, חיים'ס זשאנער איז, חידוש!
המשך יבא אי''ה

[ארי נוהם]

כ'בין שוין א הייסע חסיד פון חיים גאלד פאר יארן. יעדעס ניגון זיינע איז פון פריש כמים קרים על נפש עייפה.
איך רעקאמענדיר דאס שטארק.


ס'דא נאך א היבשע ליסטע פון אזעלכע ארטיסטן אין פעלד פון מוזיק:

יצחק פוקס איז אויך א געניעס מיט נייע חידושים אין מוזיק, אבער ער איז שוין היבש באקאנט אדאנק ליפא'ס "הללו קל בקדשו" וואס האט אים אריינגעברענגט במחנינו. אזוי אויך זענען זיינע ניגונים בעיקר באזירט אויף פריערדיגע טעקסט, אנדערש ווי חיים גאלד וואס באשאפט אויך אייגענע טעקסט.

מאטי אילאוויטש איז די איינציגסטע היימישע ארטיסט וואס איך קען, וואס באשאפט גענצליך אייגענע יצירות ענליך צו גרויסע וועלטליכע מחדשים, אבער ער וואטשט שטארק נישט ארויסצוטרעטן פון היימישקייט - און ער איז גענוג קלוג אז זיינע יצירות זאלן אים נישט צוגרונדלייגן במחנינו.

הרב יאיר כלב איז א מערקווירדיגע פענאמען אין וועלט פון זינגעריי. ער איז א געמיש פון חב"ד'סקע משפיע און מנגן, וואס ער זינגט ליובאוויטשע ניגונים מיט אייגענע ברומערייען וואס קומען ארויס פון זיין פרשנות אויפן ניגון. ס'איז עפעס וואס מ'קען נישט מסביר זיין, נאר מ'דארף הערן און ארייננעמען (זוכטס אים אויף אויף יוטיוב וכדו').

זושא בענד איז אויך א חידוש עצום, הגם היבש מאלענכאליש און א שארפע שניט וואס קען נישט זיין קיין נחלת הכלל. קומענדיג פון ב"ת (בעל תשובה) צי מ"א (מאדערן-ארטאדאקס) בעקראונד, מאכנדיג א שארפע דריי צו א געמיש פון ברסלב חב"ד און סתם טשיקאוועס, שאפן זיי גאר מחודש'דיגע יצירות.


אויב איך קען נאר האבן איין אלבום אויף מיין פלעי-ליסט, וואלט עס געווען חיים גאלד'ס "בין יום ובין לילה".


כמובן, זענען אויך דא חידושים עצומים אין פרומע וועלט פון מוזיק, הגם נישט חסידישע סטיל.
ישי ריבו, וואס איז לעצטנס באקאנט געווארן אין דזשולענד צוליב זיין "הלב שלי", איז שוין פאר יארן אויף מיין פלעי-ליסט.
וכהנה אביתר בנאי (בכלל איז די בנאי משפחה גאר מוזיקאליש און מחודש). הערטס נאר זיין ניגון "אבא" און טראכטס פון גאט, זאגטס מיר ענקער ערפארונג.
הרב שולי רנד, א ברלסבער ב"ת, אקטיאר, משפיע, קאמפאזיטאר און מנגן, איז אן עילוי מופלג מיט זיין טעקסט און עומק וואס אפילו די בארימטסטע פרייע זינגערס אין ישראל באטראכטן אים מיט יראת הכבוד אלס איינע פון די גרעסטע לייבן אין וועלט פון מוזיק.
און נאך.

[כרפס]

כ'וואונדער זיך, פארוואס זאל פינקי וועבער נישט הייסן א היימישער ארטיסט און חידוש?

[[NAMELESS]]

ארי נוהם האט מיר שוין אויסגעכאפט מיינע ארטיסטן וואס כ'האב געוואלט צולייגן צום ליסטע.

איך וויל שרייבן בערך וואס איך הער אין קאר ביי מיר און די מוזיק וואס אינספירירט מיר.

קודם כל איז הרב יום טוב ערליך ז"ל, אים קען איך ביי הארץ, איך גלייב נישט אז עס איז געווען און אז וועט זיין אזא היימישע ארטיסט ווי אים, דערנאך האב איך דודו פישער, זיינע ניגונים בארירן מיר טראץ וואס כ'וואלט נישט געזאגט אז ער איז אזא ארטיסט, אבער זינגען איז ער פון די העכסטע אויפן ליסטע.

דערנאך האב איך פלעיליסט'ס וואס איך הער פון צייט צו צייט, ווענדט זיך אין די גיסטע, איך בין אבער שטארק מקפיד אז עס זאל זיין פון ארטיסטן דירעקט און נישט פון וואקאליסטן דעריבער לייג איך עס דא ארויף.

מיין פרומע איזראעלי פלעיליסט איז ווי פאלגענד:

שולי רנד
אביתר בנאי
ישי ריבו
חנן בן ארי
אריאל זילבער
נתן גושן

אלע זענען אויסגערופענע ארטיסטן, אייגענע יצירות און זעלבסט פראדוצירטע מוזיק, זייערע ניגונים זענען מערסטנס באזירט אויף פריוואטע איבערלעבענישן און געפילן.

מיין פרומע חסידישע פלעיליסט (הער איך נישט צו אפט אבער עס איז) איז ווי פאלגענד:

מאטי אילאוויטש
ליפא שמעלצער
ישראל אדלער

ליידער קען איך זאגן אז עס פעלט אסאך אין די חסידישע אינדאסטרי פון מוזיק, די פראדוצירער פארפעלן די נקודה פון ארט, און פאקוסירן נאר אויף ביזנעס ווי דער פותח האשכול האט שוין ערווענט.

מיין סעקולערע איזראעלי ליסטע איז ווי פאלגענד:

אביב גפן
מוקי
עברי לידר
הראל סקאט
שלמה ארצי
יהורם גאון
עידן רייכל
ברי סחרוף
סובלימינל
עידן רפאל חביב
נינט טייב (אישה)
שירה עטרי (אישה)
קרן פלס (אישה)
רוני דלומי (אישה)
גלית גיאת (אישה)

יעדער פון די ליסטע איז א באזונדערע ארטיסט פאר זיך, חוץ יהורם גאון און שלמה ארצי וועלכע זענען גאר גוטע וואקאליסטן, איך בין ממליץ פאר יעדן אויסצוטשעקן די פאלגענדע ליסטע, איר וועט זיכער נישט חרטה האבן.

מיין אלגעמיינע וועלטליכע מוזיק פלעיליסט וועל איך צולייגן א צווייטע מאל, דא רעדט מען פון היימישע אידישע ארטיסטן.

[ארי נוהם]

הערליך!

כ'זע אז דו ביסט שטארק פאר מוזיקה ישראלית, אבער האסט גארנישט פון מזרח-תיכונית (ספרדישע סטיל).
האסט אויך אויסגעלאזט איינע פון די הייליגסטע נשמות וואס ישראל האט נאר אמאל געזען - נעמי שפר ע"ה

---
פינקי איז א שטיקל ארטיסט, אבער ער איז בעיקר גרויס נאר מיט זיינע קאמפאזיציעס, און זיי זענען אינעם היימישן סעיף זאנע פון וואס ער רירט זיך נישט ארויס, און די טעקסט איז אויך נישט מחודש'דיג (א שטייגער ווי מאטי אילאוויטש), און דערפאר איז די מצב ביטער אויב ער איז שוין אונזערס אן ארטיסט - אן אוועקנעמען פון זיינע כשרונות.

[כרפס]

האסט מסתמא געמיינט 'נעמי שמר'

האט איר אמאל פארזוכט א שטייגער
בן סנוף
עפרה חזה

און אויף די צוויי זענען עפעס דא קרום קוקערס כ'ווייס נישט פארוואס
שרית חדד
שלמה קרליבך

[[NAMELESS]]

הערליך!

כ'זע אז דו ביסט שטארק פאר מוזיקה ישראלית, אבער האסט גארנישט פון מזרח-תיכונית (ספרדישע סטיל).
האסט אויך אויסגעלאזט איינע פון די הייליגסטע נשמות וואס ישראל האט נאר אמאל געזען - נעמי שפר ע"ה

---
פינקי איז א שטיקל ארטיסט, אבער ער איז בעיקר גרויס נאר מיט זיינע קאמפאזיציעס, און זיי זענען אינעם היימישן סעיף זאנע פון וואס ער רירט זיך נישט ארויס, און די טעקסט איז אויך נישט מחודש'דיג (א שטייגער ווי מאטי אילאוויטש), און דערפאר איז די מצב ביטער אויב ער איז שוין אונזערס אן ארטיסט - אן אוועקנעמען פון זיינע כשרונות.

קארעקט, כ'האב עפעס נישט ליב די ספרדישע מוזיק, חוץ געציילטע ווי זוהר ארגוב ע"ה, עופר לוי, ישי לוי און נסרין קדרי (אראבישע גיורת) קען איך נישט הערן קיין ספרדישע לידער.

איין נאמען האב איך אויסגעלאזט, מוש בן ארי, ער איז א חידוש בפני עצמו.

[בעל רגש]

מיין כוונה מיט דעם אשכול איז געווען צו פאקוסירן 'דוקא' אויף בלויז היימישע טאלאנט משלנו, און די ישראל'ישע וועלט איז דא אסאך קונסט, מיין ציהל איז ארויפצוברענגען אינזערע חידושים וואס ברענגען עפעס אנדערש צום טיש

[cictim]

Benny Friedman - real art - Greatest Hits
Ivri Anochi
Yesh Tikvah
Todah Lecha Hashem
Charasho

[בעל רגש]

נפתלי קמפה

נפתלי.jpg

[atta
זינט ר שלמהלע ע''ה האט אראפגעברענגט דעם אור פון קומזיץ אויף דעם עולם, זענען כסדר אפיר געקומען פארשידענע ממשיכי דרכו, וואס האבן יעדער אויף זיין שטייגער, פרובירט נאכצומאכן זיין סטיל, לכאורה איז עס א גרינגע פעלד, א שטימע ברויך מען דאך נישט האבן, דריי קאורדס אויפן גיטרה איז מער ווי גענוג ... אבער קיינעם איז נישט געלונגען אראפצוברענגען נאך א ר שלמהל'ע קאמפאזיציע, א לידל וואס זאל פארמאגן אזויפיהל פשטות און עמקות בינעזאם, א ניגון וואס כאפט אויף גרינג און מען קען עס איבערזינגען צענדליגער מאל אן אויפהער, און האט דעם כח אויפציוועקן די טיעפסטע הרגשים פון געגועים און שמחה.
נפתלי קמפה איז א ליטווישער אינגערמאן פון ירושלים, וואס האט לעצטנס ארויסגעגעבן זיין צווייטער אלבום 'אנה אילך', זיין ערשטער אלבום 'ליחדא שמה 'איז געווען א חידוש שאין כדוגמתו, לדעתי איז ער דער איינציגסטער וואס איז אן אמת'ער מחדש אין די סטייל פון ר שלמה קרליבך, זיינע ניגונים האבן אזא סימפליסעטי און לייכטקייט פון איין זייט, אבער געוואלדיגע חידוש און מוזיקאלישקייט פון די אנדערע זייט, טענער וואס די אויער האט נאכנישט באגעגנט, אבער דאך אזוי קענטליך און קארליבאך'דיג, זיינע ניגונים זענען מערסטנס אויף פסוקים און מדרשים, אבער וועט אלס האבן א אינספיראציע און פערזענליכע באדייט, איינמאל מען קאננעקט צו זיינע זאכן, איז שווער אוועקצוגיין דערפון, זיינע אלבוםס קען מען איבערהערן אן אויפהער, ער איז דעפינעטטלי א חידוש און די היימישע נגינה וועלט.

[כרפס]

נפתלי קמפה

נפתלי.jpg

[atta
זינט ר שלמהלע ע''ה האט אראפגעברענגט דעם אור פון קומזיץ אויף דעם עולם, זענען כסדר אפיר געקומען פארשידענע ממשיכי דרכו, וואס האבן יעדער אויף זיין שטייגער, פרובירט נאכצומאכן זיין סטיל, לכאורה איז עס א גרינגע פעלד, א שטימע ברויך מען דאך נישט האבן, דריי קאורדס אויפן גיטרה איז מער ווי גענוג ... אבער קיינעם איז נישט געלונגען אראפצוברענגען נאך א ר שלמהל'ע קאמפאזיציע, א לידל וואס זאל פארמאגן אזויפיהל פשטות און עמקות בינעזאם, א ניגון וואס כאפט אויף גרינג און מען קען עס איבערזינגען צענדליגער מאל אן אויפהער, און האט דעם כח אויפציוועקן די טיעפסטע הרגשים פון געגועים און שמחה.
נפתלי קמפה איז א ליטווישער אינגערמאן פון ירושלים, וואס האט לעצטנס ארויסגעגעבן זיין צווייטער אלבום 'אנה אילך', זיין ערשטער אלבום 'ליחדא שמה 'איז געווען א חידוש שאין כדוגמתו, לדעתי איז ער דער איינציגסטער וואס איז אן אמת'ער מחדש אין די סטייל פון ר שלמה קרליבך, זיינע ניגונים האבן אזא סימפליסעטי און לייכטקייט פון איין זייט, אבער געוואלדיגע חידוש און מוזיקאלישקייט פון די אנדערע זייט, טענער וואס די אויער האט נאכנישט באגעגנט, אבער דאך אזוי קענטליך און קארליבאך'דיג, זיינע ניגונים זענען מערסטנס אויף פסוקים און מדרשים, אבער וועט אלס האבן א אינספיראציע און פערזענליכע באדייט, איינמאל מען קאננעקט צו זיינע זאכן, איז שווער אוועקצוגיין דערפון, זיינע אלבוםס קען מען איבערהערן אן אויפהער, ער איז דעפינעטטלי א חידוש און די היימישע נגינה וועלט.

אויב כ'מעג זיך קריגן מיט דיר, נישט אז ער איז נישט פיינע נייעס, נאר בעיקר, ווער דארף איינער וואס איז כמו איינעם? מ'רעדט פון חידושים, ווי א פיאנער פון א מהלך, צום ביישפיל שלמה'לע איז דאך אזוי אייגנארטיג, און דאס איז ער, און קיינער וועט נישט זיין עהם, ווייל יעדער מענטש האט זיינע מיליאנע פרטים וואס אלעס צוזאמען מאכט עהם וואס ער איז, און יעדער פאר זיך קען געהערן אין א קאטעגאריע, אבער צוזיין א חידוש בכלל איז נישט בנמצא אזוי שנעל, בפרט יא, אז ער איז ענליך, אבער בכללות דארף זיין עפעס א נייע בריאה.

[שקד]

איינער קען דעם שטייטער ניגון פון שלומי וואלד, הרוגי מלכות?
...ווארט נאך ווארט פונעם ספר תורה פליעט און שוועבט...

עהם קומט אנערקענונג[חחח], פאר'ן גנב'נען אזא שיינע ניגון, וואס כ'האב דערשניפט אצינדער פון וואו עס קומט.

https://www.youtube.com/watch?v=RZAX0EgXNqY

[נהורא נפישא]

.

[[NAMELESS]]

איינער קען דעם שטייטער ניגון פון שלומי וואלד, הרוגי מלכות?
...ווארט נאך ווארט פונעם ספר תורה פליעט און שוועבט...

עהם קומט אנערקענונג[חחח], פאר'ן גנב'נען אזא שיינע ניגון, וואס כ'האב דערשניפט אצינדער פון וואו עס קומט.

https://www.youtube.com/watch?v=RZAX0EgXNqY

עס קומט אין אן אנדערע אשכול.

[במדבר]

וואונדערט זיך נאך ביי איינעם, פארוואס די אשכול איז אזוי נעבעכדיג קורצ-געוויקסיג? נייגערט זיך אז אנשטאט ''היימישע ארטיסטן'' ברענגט מען כל-ערליי קונסטלער אבער כמעט קיין ''היימישע''? די ענטפער איז א קורצע, א פשוט'ע, אבער ביטערליך ריכטיג.

א פרימעטיווע געזעלשאפט: לעשט אויס אינזערע נשמות, עס מאכט אינז: פראסט, מאטעריעליסטיש, גייסטיש-נאקעט און שלעכט!

אין אזא אטמעספער איז כמעט אימעגליך אז אינערליכע-טאלאנטען זאל בליען, אז עס זאל פלאקערן די ''מענטשליכע-געטליכקייט'' וואס א ארטיסט מיז האבן אז אנדערע זאלן אינספערירט ווערן.

[וואלווי]

וואונדערט זיך נאך ביי איינעם, פארוואס די אשכול איז אזוי נעבעכדיג קורצ-געוויקסיג? נייגערט זיך אז אנשטאט ''היימישע ארטיסטן'' ברענגט מען כל-ערליי קונסטלער אבער כמעט קיין ''היימישע''? די ענטפער איז א קורצע, א פשוט'ע, אבער ביטערליך ריכטיג.

א פרימעטיווע געזעלשאפט: לעשט אויס אינזערע נשמות, עס מאכט אינז: פראסט, מאטעריעליסטיש, גייסטיש-נאקעט און שלעכט!

אין אזא אטמעספער איז כמעט אימעגליך אז אינערליכע-טאלאנטען זאל בליען, אז עס זאל פלאקערן די ''מענטשליכע-געטליכקייט'' וואס א ארטיסט מיז האבן אז אנדערע זאלן אינספערירט ווערן.

אין א וועג קען זיין פארקערט. ווען עס טוט וויי שרייעט מען. ס'דא גענוג צובראכענע נפשות ביי אונז, און פונקט אזוי ביי די היימישע ארטיסטן. איך בין נישט קיין מוזיק בקי, אבער ס'מוז זיין ביי אונז אויך הארציגע אינספיירעישינאל זינגערס און קאמפאזערס.

[ישעיה]

אונז היימישע יודן זענען די טיעפסטע דענקער און שענסטע קאמפאזירער, נעמליך מיר קומען יעדע מינוט אויף מיט נאך א סיבה צו אנגיין מיט'ן לעבן און ברענגן לעבענעס

[דער גאלדענער אדלער]

@ארי נוהם @מאך זיכער אז עטס רעדס שויו יא פון איזרעלי זינגערס, וואס זאגט עטס צו עוזי חיטמאן? באקאנט פאר זיין נולדתי לשלום, אוןון אדון עולם.

[שקד]

מהרסייך ומחריביך ממך יצאו
ס'דא וואס ווילן דא נוצן זייערע טאלאנטן און שרייבן פאזעטיוו, און דאס גלייכן, און מ'רייסט זיי אראפ, און דאס קנאה צעקייעט זיי ביז'ן סוף.
אויב נישט דאס, כאטש א לייק וועט מען נישט געבן קיינמאל.
נו ווער איז דען שולדיג? דו אליינס... ס'דא ביי אונז גענוג, און ס'ווערט מער און מער, נאר דו זאלסט נישט שטערן, כאטש געב א לייק און שטופ...
איי לאוו יא אלל ברודערלעך...

[הדסים]

מהרסייך ומחריביך ממך יצאו
ס'דא וואס ווילן דא נוצן זייערע טאלאנטן און שרייבן פאזעטיוו, און דאס גלייכן, און מ'רייסט זיי אראפ, און דאס קנאה צעקייעט זיי ביז'ן סוף.
אויב נישט דאס, כאטש א לייק וועט מען נישט געבן קיינמאל.
נו ווער איז דען שולדיג? דו אליינס... ס'דא ביי אונז גענוג, און ס'ווערט מער און מער, נאר דו זאלסט נישט שטערן, כאטש געב א לייק און שטופ...
איי לאוו יא אלל ברודערלעך...

למשל איינער וויל שפילן אין א מאווי, און מען רייסט אים אראפ... זיין שוואגער האט מען געהאט טענות אויף זיין זינגען...

איי לאוו יא בראדער. (גייסט סייווי נישט וויסן ווער איך בין...)

[קל וחומר]

ישי ריבו, א גאונישער פייטן. א מין ריינקייט אין שפראך, טיעפקייט אין כונה. לענ"ד איז נישט פארהאן זיינס גלייכן אינעם היימישן באפעלקערונג, און בנוסף זענען זיינע הלחנות הערליכע יצירות,לדוגמה דעם אלעמען באקאנטן 'הלב שלי' אדער 'סדר העבודה', 'כתר מלוכה' וכהנה רבות.

https://youtu.be/ECy3CMxShIQ

[קאצקע ציקער]

מהרסייך ומחריביך ממך יצאו
ס'דא וואס ווילן דא נוצן זייערע טאלאנטן און שרייבן פאזעטיוו, און דאס גלייכן, און מ'רייסט זיי אראפ, און דאס קנאה צעקייעט זיי ביז'ן סוף.
אויב נישט דאס, כאטש א לייק וועט מען נישט געבן קיינמאל.
נו ווער איז דען שולדיג? דו אליינס... ס'דא ביי אונז גענוג, און ס'ווערט מער און מער, נאר דו זאלסט נישט שטערן, כאטש געב א לייק און שטופ...
איי לאוו יא אלל ברודערלעך...

למשל איינער וויל שפילן אין א מאווי, און מען רייסט אים אראפ... זיין שוואגער האט מען געהאט טענות אויף זיין זינגען...

איי לאוו יא בראדער. (גייסט סייווי נישט וויסן ווער איך בין...)

מען האט עים נישט אראפגעריסן און עים געגעבן אסאך חיזוק אויף זיין בוך עקטשעלי

[[NAMELESS]]

@ארי נוהם @מאך זיכער אז עטס רעדס שויו יא פון איזרעלי זינגערס, וואס זאגט עטס צו עוזי חיטמאן? באקאנט פאר זיין נולדתי לשלום, אוןון אדון עולם.

ער איז מערדערליך גוט, אבער כ'מיין אז ער איז שוין אוועק און ער גייט שוין נישט אן, ער איז בעיקר בארימט פאר זיינע קאמפאזיציעס, מער ווי זיינע אלבומס און אייגענע זאכן.

אביהו מדינה האט קאמפאזירט רוב לידער פון זוהר ארגוב אבער די חידוש איז געווען אז זוהר איז געווען א זעלטענער ארטיסט און געוואוסט וויאזוי ארויסצוברענגען די לידער מיט די ריכטיגע קנייטשן...