קאָמישע מייַסעלעך...

[שקד]

וויפיל דו האסט
ס'האט נישט גענומען לאנג פון ווען שמערל האט זיך אפגעפעקלט, און ער איז געקומען צו געצל זיין חבר פארציילן, ווס ס'טוט זיך דארט אין די הימלישע בוידעם.
יעדער האט דא א פרייוועט סקרין און מייזעלע, מיטצוהאלטן וואס טוט זיך ביי ענק אויפ'ן עולם הזה. נאר וואס דען? ס'ארבעט מיט קרעדיט פוינטס; ווער ס'האט גענוג מצוות, זיין סערוויס איז א מחיה – ממש גן עדן העליון, מ'קען דאוינלאודן אנלימיטעד פון שושן הבירה ביז קאנארסי.
ווידער דער וואס האט נאר אפאר קארגע מצוה פוינטס, האט כאטש עפעס סערוויס, אבער די עבירות-וויירוס, פארשטייטערט זיין סערוויס אז מ'קען פלאצן! ס'באפט און באפט ווי א רשע יום כיפור נאכמיטאג, און מ'קען משוגע גיין... ממש א גיהנום!

[שקד]

מיט'ן רעכטן פוס
דער משגיח אין ישיבה האט זיך געמאכט א מנהג, אז ווען ס'געווארן אנגעהויפענט טישוס איבער'ן מיסט קאסטן, האט ער אריינגעטון א פוס ביז אראפ, און געמאכט פלאץ פאר נאך טישוס...
והנה, איין טאג האבן די מתמידים אנגעפולט דעם קאנע מיט וואסער, און פארשטעלט מיט א לייכטע הויפען טישוס פון אויבן. און טאקע ווען דער משגיח קומט צום קראן, און זעט די אויפגעהויפענטע קאנע, האט ער באלד אריינגעטון דעם רעכטן פוס אינעם גרויסן קאנע, און זיך געפונען אין א טייך וואסער... כן יאבדו כל אויבך השם.

[berlbalaguleh]

דו קענסט דאך שוין פארציילן א בעסערע קונץ וואס בחורים האבן אנגעשטעלט פאר'ן משגיח: ביי אונז אין דארמיטארי פון די גרויסע, הייליגע און וועלט בארימטע ישיבה איז געווען א משגיח וואס איז געגאנגען אויף די נערוון. האבן זיך די בחורים פון איין צימער אפגעשמועסט אז מ'גייט עים צו פיקסן...! זיי/אונז האבן געלייגט א טעפל מיט וואסער צוגעבינדן צו א שטריק. און אויפגעמאכט די טיר א ביסל. אז די טעפל זאלל זיך האלטן. און ווען דער משגיח (וואס איז א יעדע 5 מינוט געקומען דרייען א קאפ) איז אריינגעקומען האט ער באקומען א קבלת פנים... וואס ער האט נישט אזוי שנעלל פארגעסן...!

[פאליטיקאנט]

רעדנדיג פון בחורים קעגן משגיחים שטיק......

אונז אלס בחור האמער אמאל געמאכט א לאך אינעם אויבערשטן חלק פונעם משגיח'ס טיר, צוגעדרוקט האנטוכער צום שפאלט פון אונטן, אריינגעלייגט די פייער האוז (פייפ) אין געלאזט לויפן איבער שבת...............

קיין ברעקל נישט איבערגעבליבן טריקן פונעם צימער....

[קאך_לעפל]

קומט אמאל א איד צום רב מיט גרויס געוויין. מיין זון איז אנטלאפן פון שטוב, און ער איז געווארן א קריסט רח''ל.
ענטפערט אים דער רב. רעב איד, ביי האט דאס זעלבע פאסירט, מיין זון איז אויך געווארן א קריסט. אלזא וואס טיט מען? מען ווענדעט זיך צום אויבישטער.
דער אויבישטער הערט אויס דער רב מיטן אנגעווייטיגטער פאטער, און ענטפערט מיט א קרעכץ, ביי מיר האט דאס זעלביגע פאסירט. מיין זון איז אויך געווארן א קריסט.

[בוטן]

ווער איז דער גנב?
זושא לויפט צום דיין, דער קעכער זאגט איך האב געמאכט א ברכה לבטלה, ווייל כ'האב גע'גנב'ט א טאפעלטע פלעשל עפל זאפט פונעם סטאק-רום, און א גנב מאכט נישט קיין ברכה...
די שאלה איז גרויס, זאגט דער דיין, די שאלה איז ווער ס'איז דער גנב? אפשר איז עס גאר דער קעכער, ווער ס'ווערט באצאלט צו געבן בשפע און ער געבט ענק קארגע מעשיות...

[בוטן]

מעשה שלא היה
וואס איז די מעשה מיט דיר שמערל? פרעגט דער משגיח, איז נישט גענוג אז דו שטייסט אויף שפעט, און דו עסט נאך תיקון לעקעך פאר'ן דאווענען?
יא יא זאגט שמערל, אזוי פיר איך זיך, טאקע משום מעשה שלא היה... ווען כ'פלעג שנעל דאווענען, איז שוין נישט געבליבן קיין לעקעך מער...

[בוטן]

נפש תחת נפש
יודל קומט אפנעמען זיין קאר פונעם מעכאניקער, און יענער זאגט עהם; למעשה דיינע סטאפ-ברעיק'ס ארבעטען נישט! אבער אנשטאט דעם האב איך דיר אריינגעלייגט א הילכיגער פייפער...

[בוטן]

זקני עמי הארץ
ברוך עם הארץ איז געשטארבן, און א האלבע יאר שפעטער קומט צו זיין חבר אין חלום, און זאגט עהם אזוי; טו מיר און דיר א גרויסע טובה, און ווען דו שטארבסט, נעם דיר מיט אפאר פריזבי'ס און קוגעלעך, ווייל איך ווער שוין משוגע דא, פון שפילן א האלבע יאר נאר קארד-געימס...

[בוטן]

א קלייניקייט
אברעמל האט געמיינט אז איינער גריסט עהם, האט ער אויפגעהויבן די האנט און צוריק געוויזן; און אלץ בושה פאר זיין טעות, איז ער געבליבן מיט'ן האנט אינדערהייעך, האט א טעקסי זיך אפגעשטעלט, האט ער זיך געשעמט אפצוזאגן דעם טעקסי, האט יענער עהם אפגעפירט צום עירפארט, האט ער זיך געשעמט צופארציילן פאר'ן פאליציי וואס האט פאסירט, האט ער געמוזט קויפן א רייזע בילעט...
יעצט איז ער אין ווארשע פוילן, און ווארט אויף א היטש אהיים...

[בוטן]

כמו שכתוב
יצחק שפאצירט אין הייליג לאנד, באפאלט עהם א חילוני, ווי שטייט אין די תורה אז מ'דארף גיין מיט א קאפל? אבער יצחק פארלירט זיך נישט, און פראוואזירט א פסוק אויפ'ן ארט... ס'שטייט דאך אין ספר חבקוק; כה אמר השם, חבשת כיפה על ראשך, נאום השם צבאות אלוקי ישראל...

[בוטן]

מנוחת הנפש
יאנקל זעט ר' משה אנקומען צו א האטעל, און מ'טראגט עהם אויף א בעטל. פרעגט ער דערשראקן, וואס האט שוין פאסירט? פאסירט האט – זאגט משה – אז איך בין רייך געווארן, און איך קען מיך שוין ערלויבן צובאצאלן, אנשטאט איך זאל גיין, זאלן מיך אנדערע טראגן אויף די הענט...

[בוטן]

יודישע צרות
איזי האט אנגעזאגט זיין זון מעקס, אז ער זאל זיך נישט חבר'ן מיט יענע גויאיש מיידל, ווייל ער דארף טרעפן א יודענע. אבער מעקסי האט געפיפען, און פון גרויס פריינדשאפט, האט זי אפגעמאכט זיך מגייר צוזיין! און דא איז געשען די בראך, אז זי האט זיך אנגעלערנט אלע הארבע הלכות, און פארלאנגט פון מעקסי צו היטן שבת און כשרות און דאווענען און לערנען...
וואס האב איך דיר געזאגט מעקסי??? האט זיין טאטע געשריגן אויף זיין זון – איך האב דיר גלייך געזאגט, אז זאלסט דיך נישט חבר'ן מיט איר...

[בוטן]

מרא דחושבנא
אין שול שטייט א צעטל, אז ווער ס'לייגט נישט צוריק זיין סידור אין שאנק נאכן נוצן, איז עובר אויף זיבעצען לאווין! האט זיך דער קארגער נפתלי געמאכט אזא חשבון;
ס'מיר שוין ליבערשט צו עסן צען פעטע ווערים... ווייל א וואך נישט צוריקלייגן מיין סידור, איז 357 עבירות, און צען פעטע ווערים איז סך הכל בלויז 140 לאווין... א מציאה!!!

[בוטן]

מה טוב חלקינו
קלוגער חאצקל זאגט אזוי; ווען פרויען זאלן וויסן וואס די מענער האלטן אלץ אינעם בוזעם-טאש, וואלטן זיי זיך שוין לאנג געלאזט אויפנייען אזאנס.
און ווען גוים זאלן וויסן, וואס יודען כאפן אלץ אריין – פונעם זמן ליכט בענטשן ביז'ן שקיעה, וואלטן זיי זיך אלע מגייר געווען...

[בוטן]

שָׁלוֹשׁ הֵנָּה לֹא תִשְׂבַּעְנָה
א דריי פיר זאכן – זאגט חאצקל – וואונטש איך מיר, אבער כ'ווייס אז כ'קען עס נישט האבן...
א] א הייסע טיי נאך כל נדרי...
ב] א קאלטע ביר נאכ'ן אפיקומן...
ג] א גוטע קאווע נאכן שבת טשולענט...
ד] א גוטע מאסאזש נאכ'ן טהרה פאר'ן באגראבן...

[בוטן]

זייער פאסיג
מיט גרויס פאראד האט מען זיך געגרייט אויפצונעמען דעם הערשער פונעם אומגעגענד ביים טויער פון שטאט, אבער צו זיין מזל, האט זיך די לעצטע רגע אראפגעלאזט א שלאקס רעגן. האבן די קהילה לייט עהם פארבעטן אריין אינעם שוהל.
דעם שמש איז דאס נישט געפעלן, און האט אויסגעשריגן פאר אלע; "אִם פָּגָע בָּך מְנוּוָל זֶה מָשְׁכֵהוּ לְבֵית הַמֶדְרָשׁ"...

[בוטן]

מעלין ולא מורידין
דער גלח האט געמוטשעט דעם אפגעפארענעם זינדל, אז אויב שוין נישט קיין ערליכער יוד, זאל ער שוין זיין א גאנצער קריסט.
אבער זינדל פרעגט עהם אפ; אויב פון די גרויסע רבנים לומדים האלט איך מער נישט, זאל איך אנהייבן האלטן פון עפעס א ממזר יאשקע??

[בוטן]

כלך אצל יחוס
דער עושר העניך האט געפייגערט צו זיין א יחסן, און האט באצאלט זיין פעטע ירושה געלט פאר א גרויסער ידען, און יענער האט עהם פארשפראכן אז ער וועט עהם עפעס טרעפן.
און יא, ער האט גוט געזוכט, און ער האט געטראפן אז מיט עטליכע הונדערט יאר בעפאר, זענען זיי געווען א באקאנטע מיוחס'דיגע משפחה אין רוסלאנד, פון פריצים...

[בוטן]

מהיכי תיתי
איוואנאוו דער פראפעסאר פון לובלין פרעגט מיט וואונדער זיין שכן יאנקל חריף; פארוואס ענק יודען, אלץ ווען מ'פרעגט ענק א פראגע, פרעגן ענק צוריק? און אלץ מיט א געשריי, און מיט די הענט??
אונז?... שרייעט יאנקל און דרייעט מיט די הענט... אונז שרייען און דרייען און פרעגן צוריק???

[בוטן]

חוץ מזה
וואס זאגסטו עפעס מבינות אויפ'ן רבינס טאכטער? פרעגט דער גבאי פונעם נייעם חדב''ן.
איך האב איר ליב פאר דריי סיבות – זאגט ער – איינס, זי איז א יוד, צוויי, זי איז מיין ווייב, דריי זי איז דעם רבי'נס טאכטער. אבער סתם אזוי איז זי א געזונטע קי...

[בוטן]

ת''ח שאני
בערל פראבירט זיך איינ'טענה'ן מיט'ן גבאי, אז ער זאל עהם אריינלאזן פריער צום רבי'ן. אבער דער גבאי לאזט נישט בשום אופן. זעט בערל אז ס'וועט עהם שוין קאסטן, און שלעפט ארויס א פופציגער און ריקט עס אריין פאר'ן גבאי הונטערוויילעכץ...
אה!... זאגט דער גבאי - דו ביסט דאס ר' בערל דער תלמיד חכם?... וואס זאגסטו נישט באלד??? און לאזט עהם אריין.

[בוטן]

כך נוהגין
רבי טייערע, פרעגט נחום מיט תרעומת, ווייל איך בין נישט קיין גאסט, קוקט מיך דער רבי נישט אן גאנץ יו''ט?
לערן דיך אפ פון די ארבע מינים – זאגט עהם דער רבי מיט פילפול; די אתרוג איז א ארץ ישראל'דיגער שיינער יוד – נו לעקט מען עהם אויס די זייטן און שפעטער איז ער א צימעס. דער לולב איז א געבויעטער געביין פון די מזרח לענדער, טאנצט מען מיט עהם זיבן טאג, און ביז ער איז נישט אויסגעטרוקענט דרייעט ער זיך נאך צווישן אונז. ווידער די הדסים זענען דאך צפת'ע... שמעקט ער דאך א מחי' א גאנץ יאר.
אבער ערבות... פון וואו? פון דא אין די בעק יארד? כאפט מען עהם לבסוף ביים קארג, און מ'שמייסט עהם גוט אויס, און טראסקעט עהם העכערן פרוכת – און פאר חנוכה זאלסטו זיך נישט באווייזן...