אונזערע קינדער אונזער פארמעגן

[בן תמליון]

דער נושא איז שוין איבערגעשמועסט געווארן דא עס איז מיר אבער אויסגעקומען איינצולערנען א פרישן אינגערמאן אויף א שטעלע ער וועט האפענטליך קענען ברענגען פרנסה און דאס מיאוסער מציאות שמייסט אין פנים שפיר איך צו רעדן דערפון. דער אינגערמאן איז א פיינער מיט גוטע כשרונות ער וואלט געווען פאסיק פאר דעם אחריות'דיקן פאזיציע אבער מרא דשמיא ער קען נישט קיין ווארט ענגליש, אלעס קען איך אויסלערנען אבער נישט עי בי סי און ספעלינג און אן דעם איז נישטא קיין זשאב אלעס הייבט זיך אן מיט ליינען און שרייבן. דער אינגערמאן זאגט די לעצטע מאל ער האט בכלל עפעס ענגליש געלערנט, בעסער געווארפן פיטשעס אויפן טיטשער, איז געווען צען יאר צוריק אין כיתה ח' נא וואס ווילסטו פון מיר. רבותי עס איס צייט צו אויפהייבן די שטימעס: הערט אויף צו מאכן אונזערע קינדער קאליקעס איך וויל מיין קינד ווען ער האט חתונה זאל קענען פשוט די שפראך פון לאנד ער זאל קענען ברענגען פרנסה. לערנט מיט די בחורים אין ישיבה קטנה און גדולה אביסל לימודי חול עס וועט נישט שאטן פארקערט אביסל ווייניקער בחורים וועלן נישט פון זינען גיין פאר ליידיקגיין און אפטוהן מעשים שלא יעשו. ואל תביאינו קיטשי וואלי מיט ווייסיך ווער וואס זענען געווארן מיליאנערן אן קענען שרייבן דעם נאמען, די געשיכטעלעך איז גוט פאר מוצאי שבת אבער נישט אבער נישט פאר לחם לפי הטף.

[אויס מענטש]

דער חורבן איז די גויאישע טיטשער'ס
מען ברענגט אריין א גוי אין קלאס און די אינגלעך קענען בלויז אידיש
און דער גוי בלויז ענגליש
ווי אזוי זאלן מען זיך פארשטיין דער גוי פארשטייט אויך נישט ווי אזוי צו האלטן די קלאס
און ווי אזוי צו כאפן יעדן איינעם זאל אנהייבן מיט צו האלטן
איך האב יארן לאנג נישט געוואוסט וואס איז דאס "שותף פעפער" וואס מיין טיטשער
פלעגט דאס זאגן יעדן טאג, היינט ווייס איך שוין דאס מיינט sheet of paper.
נאך א נקודה
איך האלט אז אלע חתנים זאלן זיך גיין לערנען ענגליש, זיי האב ןנישט וואס צו טוהן מיטן טאג די ביסט שוין נישט אין ישיבה
גיי לערן ענגליש, רעכענען word און excel און quick books
אין די ישיבות איז דאס א פראבלעם פון לימודי חול
אבער אלץ חתן דארף מען דאס טון און פונקט ווי מען לערנט זיך דרייווען דארף מען זיך לערנען א פאך, און דאס איז א חיוב מה"ת אויף יעדן טאטן ללמדו אומנות.

[טעלעפאן]

און אפשר נאך א עצה צו קויפן ערליכע אויסגאבעס אין ענגליש נישט אלץ פרעשור אבער דיין קינד זאל ליינען און עס ענדזשויען פונקט ווי אידיש

[בן תמליון]

דער חורבן איז די גויאישע טיטשער'ס
מען ברענגט אריין א גוי אין קלאס און די אינגלעך קענען בלויז אידיש
און דער גוי בלויז ענגליש
ווי אזוי זאלן מען זיך פארשטיין דער גוי פארשטייט אויך נישט ווי אזוי צו האלטן די קלאס
און ווי אזוי צו כאפן יעדן איינעם זאל אנהייבן מיט צו האלטן
איך האב יארן לאנג נישט געוואוסט וואס איז דאס "שותף פעפער" וואס מיין טיטשער
פלעגט דאס זאגן יעדן טאג, היינט ווייס איך שוין דאס מיינט sheet of paper.
נאך א נקודה
איך האלט אז אלע חתנים זאלן זיך גיין לערנען ענגליש, זיי האב ןנישט וואס צו טוהן מיטן טאג די ביסט שוין נישט אין ישיבה
גיי לערן ענגליש, רעכענען word און excel און quick books
אין די ישיבות איז דאס א פראבלעם פון לימודי חול
אבער אלץ חתן דארף מען דאס טון און פונקט ווי מען לערנט זיך דרייווען דארף מען זיך לערנען א פאך, און דאס איז א חיוב מה"ת אויף יעדן טאטן ללמדו אומנות.

דער חורבן איז נישט די טיטשערס נאר די מענטאליטעט פון די וואס נעמען אויף אזאנע טיטשערס וואס זענען לגמרי נישט פעעיק צו לערנען אונזערע אינגלעך ענגליש. די חז"ל כל שאינו מלמד בנו אומנת כאילו מלמדו לסטיות איז נישט אין זייער לעקסיקאן.

[אויס מענטש]

און אפשר נאך א עצה צו קויפן ערליכע אויסגאבעס אין ענגליש נישט אלץ פרעשור אבער דיין קינד זאל ליינען און עס ענדזשויען פונקט ווי אידיש

אפשר ביסטו גערעכט אבער ניט אויס גאבעס
נאר ביכער סיי מעיות פון צדיקים אויף ענגליש סיי נאוועלס
אבער איך בין נישט אזו יזיכער אז עס גוט אז די קינדער זאלן קענען אזא גוטן ענגלי ווען זיי זענע גאר יונג
מכח סיי דארפן נישט ליינען אסאך זאכן אויף ענגליש, {חוץ אויב מען טוישט ביי אונז דעם גאנצען סיסטעם אבער לויט ווי עס גייט יעצט וועט עס זיי נאר צומישן}
אבער בעסיק זאלן זיי קענען פון חדר, און ווען מען ווערט עלטער זאל מען זיך פלייסן אין ענגליש

[נולד מאוחר]

סגייט לכוארה אריין און די גדר אביו מלמדו אמנות.

[גוטזאגער]

דאס בעסטע איז ווען די עלטערן אליין קענען ווען אויסלערנען די שפראך עס העלפט סיי פאר א גוטע קשר מיט די קינדער און סיי אז מען קען האלטען חשבון אויף זייער פארשריט

איך האב אן עקסטערע האבי פאר שפראכען כמעט יעדער אמעריקאנער חרידישער יוד האט אן ידיעה און דריי שפראכען און יעדע שפראך האט זיך זיינע אייגינשאפטען יודיש איז מער א געפילישע שפראך עס האט אסאך ווערטער פון רחמנות וכדו'
ענגליש איז מער א גאווה'דיגע שפראך עס איז נישט דא קיין איר אלעס איז דו (יא)
צעהלימער רב ז"ל האט געזאגט אמאל א ווערטעל אז ווען ער איז געקומען קיין אמעריקא האט ער געזען אז עס פעלט די חודש "אייר"....
עברית איז מער מיאוסע שפראך ווען צוויי איזרעליס (פרענקען) שעלטען זיך איינע די אנדערע האלט זיך בעסער ווי ווייטער (גראדע פאר ווער עס ווייסט נישט אז עברית איז ענליך אבער א צווייטע שפראך ווי להבדיל לה"ק פראנצויזיש האט מער טריפענע ווערטער ווי באקאנט זענען די פראנצויזען גרויסע מנאפים (ווי די חיד"א רעדט זיך אפ אז און זיינער צייט ווען ער איז געגאנגען באזוכען אלץ שליח צו פארשאפען געלט פאר עניי א"י אין פריינקרייך איז שוין געווען פיפציג רעגעסטריטע זונות ביי די רעגירונג)אבער לשון הקודש איז א הייליגע שפראך זאגען די ספרים אזוי ווייט אז עס איז נישט דא קיין ווארט און לשה"ק אפי' פאר אזא זאך ווי טוילעט (בית הכיסא/כבוד איז אן צאמשטעל פון ווערטער)ך

[נס קאווע]

און קיין איינע פון די דריי שפראכן קען מען נישט גוט

[תלמיד חכם]

פארוואס זאל מען נישט לערנען אלס חתן, צי נאך די חתונה GED, וואס איז גרינג פאר איינער וואס האט נארמאל געלערנט 'רעכענען', 'ליינען', און 'שרייבען' אין די יונגע יארן, און וועט זיך שנעל לערנען די TEST. און קענען לערנען קאמפיוטער וכדו', אדער בלייבן אין כולל ווילאנג ער וויל אדער קען, ווייל די זאכן צו קענען פאר די GED דארף א יעדע אינגערמאן, אפילו א ממית עצמו בתורה אויך (וואס רוב כולל אינגעלייט קענען נישט 'רעכענען', און זיי מוטשענען זיך אין מס' נדה, הוריות, און נאך, כידוע.)

[berlbalaguleh]

דאס בעסטע איז ווען די עלטערן אליין קענען ווען אויסלערנען די שפראך עס העלפט סיי פאר א גוטע קשר מיט די קינדער און סיי אז מען קען האלטען חשבון אויף זייער פארשריט

איך האב אן עקסטערע האבי פאר שפראכען כמעט יעדער אמעריקאנער חרידישער יוד האט אן ידיעה און דריי שפראכען און יעדע שפראך האט זיך זיינע אייגינשאפטען יודיש איז מער א געפילישע שפראך עס האט אסאך ווערטער פון רחמנות וכדו'
ענגליש איז מער א גאווה'דיגע שפראך עס איז נישט דא קיין איר אלעס איז דו (יא)
צעהלימער רב ז"ל האט געזאגט אמאל א ווערטעל אז ווען ער איז געקומען קיין אמעריקא האט ער געזען אז עס פעלט די חודש "אייר"....
עברית איז מער מיאוסע שפראך ווען צוויי איזרעליס (פרענקען) שעלטען זיך איינע די אנדערע האלט זיך בעסער ווי ווייטער (גראדע פאר ווער עס ווייסט נישט אז עברית איז ענליך אבער א צווייטע שפראך ווי להבדיל לה"ק פראנצויזיש האט מער טריפענע ווערטער ווי באקאנט זענען די פראנצויזען גרויסע מנאפים (ווי די חיד"א רעדט זיך אפ אז און זיינער צייט ווען ער איז געגאנגען באזוכען אלץ שליח צו פארשאפען געלט פאר עניי א"י אין פריינקרייך איז שוין געווען פיפציג רעגעסטריטע זונות ביי די רעגירונג)אבער לשון הקודש איז א הייליגע שפראך זאגען די ספרים אזוי ווייט אז עס איז נישט דא קיין ווארט און לשה"ק אפי' פאר אזא זאך ווי טוילעט (בית הכיסא/כבוד איז אן צאמשטעל פון ווערטער)ך

לגבי עברית, בין איך נישט מסכים מיט דיר. פון א נישט אידעאלאגישן שטאנדפונקט, מוז איך זאגן אז עברית "העברעאיש" בלשון .. איז א רייכע און קולטורעלע שפראך. דער וואס האט דאס מחבר געווען , טראצדעם וואס ער איז געווען אן אפיקורס האט ער אבער געקענט לערנען און ער האט צוגעפאסט מקורות פון פסוקים און דברי חז"ל פאר אלע ווערטער וואס ער האט דעפינירט.
במאמר המוסגר: איך האב אדורך געלערנט דעם מאמר לשה"ק אין ויואל משה פון רביה"ק מסאטמאר זי"ע און נישט אז ער דארף ח"ו מיין הסכמה אבער ער איז געווען 100% גערעכט ווען ער האט געזאגט אז ס'ליגט אפיקורסות אין די ווערטער פון עברית. איך וועל נאר אנכאפן איין דוגמא. דאס ווארט "כביכול" ווער ס'קען עברית ווייסט אז דאס איינע ווארט מיינט אויף עברית פונקט דאס פארקערטע וואס ביי ערליכע אידן.

[איחוד פעלד]

דאס בעסטע איז ווען די עלטערן אליין קענען ווען אויסלערנען די שפראך עס העלפט סיי פאר א גוטע קשר מיט די קינדער און סיי אז מען קען האלטען חשבון אויף זייער פארשריט

איך האב אן עקסטערע האבי פאר שפראכען כמעט יעדער אמעריקאנער חרידישער יוד האט אן ידיעה און דריי שפראכען און יעדע שפראך האט זיך זיינע אייגינשאפטען יודיש איז מער א געפילישע שפראך עס האט אסאך ווערטער פון רחמנות וכדו'
ענגליש איז מער א גאווה'דיגע שפראך עס איז נישט דא קיין איר אלעס איז דו (יא)
צעהלימער רב ז"ל האט געזאגט אמאל א ווערטעל אז ווען ער איז געקומען קיין אמעריקא האט ער געזען אז עס פעלט די חודש "אייר"....
עברית איז מער מיאוסע שפראך ווען צוויי איזרעליס (פרענקען) שעלטען זיך איינע די אנדערע האלט זיך בעסער ווי ווייטער (גראדע פאר ווער עס ווייסט נישט אז עברית איז ענליך אבער א צווייטע שפראך ווי להבדיל לה"ק פראנצויזיש האט מער טריפענע ווערטער ווי באקאנט זענען די פראנצויזען גרויסע מנאפים (ווי די חיד"א רעדט זיך אפ אז און זיינער צייט ווען ער איז געגאנגען באזוכען אלץ שליח צו פארשאפען געלט פאר עניי א"י אין פריינקרייך איז שוין געווען פיפציג רעגעסטריטע זונות ביי די רעגירונג)אבער לשון הקודש איז א הייליגע שפראך זאגען די ספרים אזוי ווייט אז עס איז נישט דא קיין ווארט און לשה"ק אפי' פאר אזא זאך ווי טוילעט (בית הכיסא/כבוד איז אן צאמשטעל פון ווערטער)ך

לגבי עברית, בין איך נישט מסכים מיט דיר. פון א נישט אידעאלאגישן שטאנדפונקט, מוז איך זאגן אז עברית "העברעאיש" בלשון .. איז א רייכע און קולטורעלע שפראך. דער וואס האט דאס מחבר געווען , טראצדעם וואס ער איז געווען אן אפיקורס האט ער אבער געקענט לערנען און ער האט צוגעפאסט מקורות פון פסוקים און דברי חז"ל פאר אלע ווערטער וואס ער האט דעפינירט.
במאמר המוסגר: איך האב אדורך געלערנט דעם מאמר לשה"ק אין ויואל משה פון רביה"ק מסאטמאר זי"ע און נישט אז ער דארף ח"ו מיין הסכמה אבער ער איז געווען 100% גערעכט ווען ער האט געזאגט אז ס'ליגט אפיקורסות אין די ווערטער פון עברית. איך וועל נאר אנכאפן איין דוגמא. דאס ווארט "כביכול" ווער ס'קען עברית ווייסט אז דאס איינע ווארט מיינט אויף עברית פונקט דאס פארקערטע וואס ביי ערליכע אידן.

פארוואס איז דאס אבער אפיקורסות? כביכול מיינט אזוי ווי מען וואלט געזאגט א פאלש אויסדריק ארויסצברענגען דאס פארקערטער.
זיי רופען עלעקטריק חשמל.
חשמל מיינט א מלאך איז נ"ך.
די רמז איז אז עס האט מלאכישע כחות. אבער פארוואס איז עס אפיקורסות?

בכלל איז דא א טענה אז די שפראך איז נישט לשון קודש, ווייל עס איז צוגעקומען נייע ווערטער.
וואס איך פארשטיי נישט איז, צו משניות הייסט לשון קודש אדער נישט. ווייל ווי מען ווייסט איז אין משניות דא אן א שיעור נייע לשון קודש ווערטער. אפשר טאקע הייסט עס לשון משנה, און עס איז נישט לשון קודש בכלל.

בעצם אבער איז א שיינע זאך אז מען מאכט א שפראך פין דעם אלטען לשון קודש שפראך וואס מען קען ניצען אויף טאג טעגליכען לעבען.

[berlbalaguleh]

דאס בעסטע איז ווען די עלטערן אליין קענען ווען אויסלערנען די שפראך עס העלפט סיי פאר א גוטע קשר מיט די קינדער און סיי אז מען קען האלטען חשבון אויף זייער פארשריט

איך האב אן עקסטערע האבי פאר שפראכען כמעט יעדער אמעריקאנער חרידישער יוד האט אן ידיעה און דריי שפראכען און יעדע שפראך האט זיך זיינע אייגינשאפטען יודיש איז מער א געפילישע שפראך עס האט אסאך ווערטער פון רחמנות וכדו'
ענגליש איז מער א גאווה'דיגע שפראך עס איז נישט דא קיין איר אלעס איז דו (יא)
צעהלימער רב ז"ל האט געזאגט אמאל א ווערטעל אז ווען ער איז געקומען קיין אמעריקא האט ער געזען אז עס פעלט די חודש "אייר"....
עברית איז מער מיאוסע שפראך ווען צוויי איזרעליס (פרענקען) שעלטען זיך איינע די אנדערע האלט זיך בעסער ווי ווייטער (גראדע פאר ווער עס ווייסט נישט אז עברית איז ענליך אבער א צווייטע שפראך ווי להבדיל לה"ק פראנצויזיש האט מער טריפענע ווערטער ווי באקאנט זענען די פראנצויזען גרויסע מנאפים (ווי די חיד"א רעדט זיך אפ אז און זיינער צייט ווען ער איז געגאנגען באזוכען אלץ שליח צו פארשאפען געלט פאר עניי א"י אין פריינקרייך איז שוין געווען פיפציג רעגעסטריטע זונות ביי די רעגירונג)אבער לשון הקודש איז א הייליגע שפראך זאגען די ספרים אזוי ווייט אז עס איז נישט דא קיין ווארט און לשה"ק אפי' פאר אזא זאך ווי טוילעט (בית הכיסא/כבוד איז אן צאמשטעל פון ווערטער)ך

לגבי עברית, בין איך נישט מסכים מיט דיר. פון א נישט אידעאלאגישן שטאנדפונקט, מוז איך זאגן אז עברית "העברעאיש" בלשון .. איז א רייכע און קולטורעלע שפראך. דער וואס האט דאס מחבר געווען , טראצדעם וואס ער איז געווען אן אפיקורס האט ער אבער געקענט לערנען און ער האט צוגעפאסט מקורות פון פסוקים און דברי חז"ל פאר אלע ווערטער וואס ער האט דעפינירט.
במאמר המוסגר: איך האב אדורך געלערנט דעם מאמר לשה"ק אין ויואל משה פון רביה"ק מסאטמאר זי"ע און נישט אז ער דארף ח"ו מיין הסכמה אבער ער איז געווען 100% גערעכט ווען ער האט געזאגט אז ס'ליגט אפיקורסות אין די ווערטער פון עברית. איך וועל נאר אנכאפן איין דוגמא. דאס ווארט "כביכול" ווער ס'קען עברית ווייסט אז דאס איינע ווארט מיינט אויף עברית פונקט דאס פארקערטע וואס ביי ערליכע אידן.

פארוואס איז דאס אבער אפיקורסות? כביכול מיינט אזוי ווי מען וואלט געזאגט א פאלש אויסדריק ארויסצברענגען דאס פארקערטער.
זיי רופען עלעקטריק חשמל.
חשמל מיינט א מלאך איז נ"ך.
די רמז איז אז עס האט מלאכישע כחות. אבער פארוואס איז עס אפיקורסות?

בכלל איז דא א טענה אז די שפראך איז נישט לשון קודש, ווייל עס איז צוגעקומען נייע ווערטער.
וואס איך פארשטיי נישט איז, צו משניות הייסט לשון קודש אדער נישט. ווייל ווי מען ווייסט איז אין משניות דא אן א שיעור נייע לשון קודש ווערטער. אפשר טאקע הייסט עס לשון משנה, און עס איז נישט לשון קודש בכלל.

בעצם אבער איז א שיינע זאך אז מען מאכט א שפראך פין דעם אלטען לשון קודש שפראך וואס מען קען ניצען אויף טאג טעגליכען לעבען.

אלא מאי, איז עס א פאלשע טענה. צו די וואס האלטן נישט פון עברית. זאג אז סהאט אין זיך אפיקורס'ישע ווערטער, זאג אז נישט ערליכע אידן באנוצן זיך מיט דעם וכו'. אבער זאג נישט אז ס'איז א פאלשע שפראך, א מיאוסע שפראך, אדער נישט קיין קלוגע שפראך.