שמעקעדיג האט געשריבן:עס איז א היינטיגע משוגעת (און רשעות) צו געבן אלע רעכטן פאר די פרויען און זאלן די מענער אויסגיין פאר צער.
שמעקעדיג האט געשריבן:בת קול האט געשריבן:איך בין מחולק אז אלע פרויען האבן זיך ליב צו באפיצן.
עס מוז נישט זיין מען האט געהאט עפעס א מין טראומע אין די יוגנט.
@געלט האט שוין קלאר געמאכט אז אויסער דעם וואס זיי קומען זיך נישט אויס איבער די קאליר ליפסטיק און ענליכע פראבלעמען, האבן זיי א גוטע שלום בית.
שיקן א דריטע פארטי איבערצוגעבן וועט עס נישט מאכן אויס מאניפולעריש, אדער ווייניגער סעקסיסט..
מעגסט מחולק זיין. עס טוישט נישט דעם מציאות.
שמעקעדיג האט געשריבן:ווען מען לערנט אדורך גמ' ופוסקים זעהט מען קלאר אז די תורה האט געוואלט ביידע זאלן הנאה האבן און מכבד זיין איינער דעם צווייטן.
בת קול האט געשריבן:שמעקעדיג האט געשריבן:עס איז א היינטיגע משוגעת (און רשעות) צו געבן אלע רעכטן פאר די פרויען און זאלן די מענער אויסגיין פאר צער.
און ווען די פרויען האבן בכלל נישט קיין רעכטן און גייען אויס פאר צער גייט דיר בכלל נישט אן.
וואס בעטן דען די פרויען? גלייכע רעכטן, נישט מער.
עפעס וואס דו ווילסט נישט מען זאל פארלאנגען פון דיר, פארלאנג נישט פון יענעם.
שמעקעדיג האט געשריבן:איך האב קלאר געשריבן אז מען טאר נישט, און מען קען נישט, ארויפצווינגען.
שמעקעדיג האט געשריבן:אדער לערנסטו נישט גוט אפ מיינע ווערטער אדער לייגסטו אריין פשטים וואס כ'האב בכלל נישט געטראכט.
לאמיר פרובירן קלארער אויסצושמועסן. קודם צוויי פאקטן:
פאקט 1. "כמעט" יעדע געזונטע פרוי האט ליב (ביז א געוויסע מאס) זיך שיין צו מאכן.
פאקט 2. א פרוי וואס האט די ריכטיגע אהבה צום מאן וויל אים פליזן.
לויט די ערשטע פאקט, וואלט די פרוי געדארפט מדעת עצמה זיך שיין מאכן פאר'ן מאן (אפי' ער פארלאנגט עס נישט). אויב וויל זי נישט, קען זיין 2 סיבות, איינס אז עפעס פעלט איר און הילף קען זיין א ישועה. (פארשטייט זיך אז אויב וואלט זי געווען א סינגל, אדער דער מאן וואלט נישט געקעהרט דערויף, פעלט בכלל נישט אויס קיין הילף). די צווייטע זאך קען זיין אז דער מאן שטעלט זיך נישט צו פון זיין זייט צו פליזן די ווייב, מען לעבט ווי 2 באזונדערע מענטשן, ממילא קעהרט זי נישט.
לאמיר איבער'חזר'ן – געווענליך א פרוי וויל פון אייגענעם דעת זיך אנטון שיין. אפילו אויב האט זי נישט קיין חשק, וועט זי געווענליך לכה"פ וועלן זיין א 'עושה רצון בעלה' צוליב דעם וואס איר מאן איז געטריי צו איר און עס איז דא אן עמאשענעל קאנעקשאן וואס מיינט אז מען וויל צופרידנשטעלן דעם פארטנער. אויב דאס איז אויך נישט דא, מיינט אז איינע פון די 2 זאכן פעלט – אדער האט זי א אייגענע אינטערליגענדע אישו (רוף עס נאטור אז דו ווילסט) אז זי איז נישט אינטרעסירט זיך צו אנטון שיין (עס איז דא אסאך אזעלכע פרויען, און איך קען אפאר אזעלכע) אבער זי וואלט פארט געקענט באשטיין עס צו טון פאר א געטרייע מאן; אדער פעלט אהבה אין די עצם מערידזש און די פרוי וויל נישט זיין א טוי, א אבזשעקט. ווייל טאמער איז דא אמת'ע ליבשאפט, מיינט דאס אז מען איז גרייט ארויסצוגיין פון די קאמפארט זאון און צופרידנשטעלן דעם פארטנער.
בין איך גענוג קלאר?
ווילסטו זאגן, אז עס זענען פאראן פרויען וואס זענען נישט אינטרעסירט זיך צו אנטון שיין פאר'ן מאן אפילו דער מאן גיבט זיך אוועק פאר איר בלב ונפש? דארף זי ערשט גיין פאר הילף, ווייל דאס איז זייער סעלפיש.
שמעקעדיג האט געשריבן:ווילסטו זאגן, אז עס זענען פאראן פרויען וואס זענען נישט אינטרעסירט זיך צו אנטון שיין פאר'ן מאן אפילו דער מאן גיבט זיך אוועק פאר איר בלב ונפש? דארף זי ערשט גיין פאר הילף, ווייל דאס איז זייער סעלפיש.
הוגה האט געשריבן:לענ"ד זענען ב"ק און רביה"ק מערסטענס גערעכט פון אן אידיאלאגישע שטאנדפונקט. אבער שמעקעדיג קומט פון די פראקטישע זייט. פראקטיש זעהט מיר אויס אז זיין מהלך וועט די בעסטע ווירקען פאר ביידע. אפילו אויב די ווייב איז גערעכט דא און די מאן מוז זיך צושטעלן צו דעם, וועט זי קיין בעסערע לעבן נישט האבן צוליב דעם. כנעלנ"ד, והאמת והשלום אהבו.
רביה''ק זי''ע האט געשריבן:דאס איז שוין אן אלטע אישו וואס איך האב מיט די מענטשן וואס רעדן אינעם נאמען פון "פראקטישקייט", פארוואס מוז די אידעאלאגישע שטאנדפונקט אלץ זיין א סתירה מיט'ן "פראקטישן" שטאנדפונקט? פארוואס קען מען נישט פונקט אזוי זאגן פארקערט, "אפילו אויב דער מאן איז גערעכט דא און די ווייב מוז זיך צושטעלן צו דעם, וועט ער קען בעסערע לעבן נישט האבן צוליב דעם וכו'"? אין אנדערע ווערטער, האק זיך אריין אין קאפ אז ס'פעלט דיר נישט אויס, מאך שלום מיט'ן מצב, און מיט די צייט וועסטו איינזעהן אז ס'איז גארנישט אזוי וויכטיג ווי דו האסט געמיינט, און מיט דעם וועט מען יוצא זיין סיי די אידעאלאגיע און סיי די פראקטישקייט.(באמת האלט איך טאקע אזוי ואכמל"ה כנ"ל)
