מפיל קינד האט געשריבן:טוניק האט נישט געהאט קיין חלום, רוחמי האט גע'חלומ'ט.
חנינא האט געזען צימערמאן און גענומען א מוסר השכל אז אפי' אויב מ'זאגט ס'איז 1 פון טויזנט קען מען עס מאכן. ער האט געזען און אהיימגעלאפן מיט א החלטה. דארט האט ער געטראפן רוחמי אינמטן שלאף, אינמיטן איר שלעכטע חלום...
דער שולם איז עפעס נישט נארמאל, ווערט קיינמאל נישט פארלוירן האלט זיך פריש און מונטער.
צבי אריה בלייבט צבי אריה, לא מתלונן. שולם: בכלל לא...
אויס מענטש האט געשריבן:וואס האט ער געזעהן פון צימערמאן?
מילך טראק האט געשריבן:וואלווי האט געשריבן:אבשלום בן מעכה האט געשריבן:הער, צבי ארי'ס שלום בית מיט טובי, איז אונטערגעהינקען.
די שלום בית ביי משפחת ווייס איז אויך אונטערגעהינקען.
איך מיין אז מיסטער ווייס מיט טובי וואלט געווען א גוטע שידוך, ביידע קענען באשטיין עפעס מער...
און צבי אריה וואלט זיך גוט פארשטאנען מיט מרת ווייס... ביידע פרומע קאטשקעס...
אויב כ'געדענק גוט האט טויבי מיט יארן צירוק נישט געלאזט צבי אריה ווערען א בעל מנגן.
אפי' דאס האט געמיינט אז ער ברענגט פרנסה, דאך האט עס נישט געפאסט פאר איר..
ליגט מיר אויך אין קאפ אזוי
אישתישבי האט געשריבן:וואס איז טאקע געשען מיט זיין פאסטן? עס האט אויסגעזעהן אז ער האט עס צוריק באקומען. למעשה איז ער אייביג אינדערהיים, זיין אייניקעל ארבעט נאך פאר אים אינדערהיים. וואס טוט זי?
טראכט גוט האט געשריבן:איין אינטערעסאנטע זאך וואס איך זע מיט דעם שטיסל אנדערש ווי א געווענליכע מאווי.
מיר זענען געוואוינט אז אין יעדע מעשה איז דא א הויפט שפילער, און אלע מענטשן ארום זענען דארט פאר אים... דהיינו אים צו העלפן אדער שטיין אין וועג... אבער די מענטשן פאר זיך האבן נישט קיין שום ספעציעלע תפקיד אויף די וועלט...
קומט אבער שטיסל מיט א געוואלדיגע לימוד... נישטא אזא זאך סתם מענטשן. יעדע מענטש האט זיך זיין געשיכטע וואס דארט איז ער א מעין אקטיאר. מען קען ווען רעדן אין די מעשה בלויז פון עקיבא און פערצופאל אריינברענגען אז ער האט א ברודער צבי אריה און א שוואגער ליפא, אבער ניין. דער שרייבער געבט פאר יעדן באזונדער זיין פארדינטע אויפמערקזאמקייט...
צבי אריה מיט זיינע שלום בית פראבלעמען, זיין ווייב ווערט אים אויפגעקלערט און ער האט נישט קיין שום קאנטראל אויף איר. צו דעם קומט צו זיין פחד פון סאסייעטי אז איינער גייט באמערקן...
ליפא און גיטי מיט זייערע קאנפליקטן. זייער קינד רוחמי מיט איר מאן חנינא מיט זייערע טשעלענדזשעס. זייער יאסעלע, א וואוילע בחור אבער אונטערגעציפטע חברהמאן...
רעב שולעם מיט זיינע ווייטאגן... פארלארן דעם פאסטן, זוכט א שידוך, קריגט זיך מיט זיין ברודער..
דער מוסר השכל איז געוואלדיג! די אלע מענטשן וואס דו זעסט טעגליך קומען און גיין, יעדער באזונדער האט אונטער זיך א גאנצע מאווי ווי ער איז דער מעין כאראקטער...
Sent from my Alcatel_5005R using Tapatalk
טראכט גוט האט געשריבן:די שרעקעדיגע חלום מיט די נפל האב איך נישט אנגעקוקט ווי א חלום. איך האב עפעס פארשטאנען אז ער דערמאנט זיך דא א מעמארי פון א געשיכטע עטליכע יאר בעפאר, דאן האט מען נאכנישט געוואוסט פון איר קרענק, און זי האט זיך שיער געטראפן אויף יענע וועלט, און צום סוף מקריב געווען איר קינד אנשטאט.
און דאס אלעס איז זיי יעצט אריבער פריש נאכאמאל אין קאפ.
דאס איז ווי איך האב עס פארשטאנען, אבער מעגלעך איך בין ראנג.
די מסעדה באזוך מיטן שווער און שוויגער איז עכט. נישט א חלק פונעם דמיון/זכרון/חלום.
בת קול האט געשריבן:טראכט גוט האט געשריבן:די שרעקעדיגע חלום מיט די נפל האב איך נישט אנגעקוקט ווי א חלום. איך האב עפעס פארשטאנען אז ער דערמאנט זיך דא א מעמארי פון א געשיכטע עטליכע יאר בעפאר, דאן האט מען נאכנישט געוואוסט פון איר קרענק, און זי האט זיך שיער געטראפן אויף יענע וועלט, און צום סוף מקריב געווען איר קינד אנשטאט.
און דאס אלעס איז זיי יעצט אריבער פריש נאכאמאל אין קאפ.
דאס איז ווי איך האב עס פארשטאנען, אבער מעגלעך איך בין ראנג.
די מסעדה באזוך מיטן שווער און שוויגער איז עכט. נישט א חלק פונעם דמיון/זכרון/חלום.
יאפ זעהט מיר אויס ווי flashbacks. רוחמי האט מיר געברענגט צו טרערן מיט אירע וויינערייען. אוי איז זי גוט.
לבי ובשרי האט געשריבן:בת קול האט געשריבן:טראכט גוט האט געשריבן:די שרעקעדיגע חלום מיט די נפל האב איך נישט אנגעקוקט ווי א חלום. איך האב עפעס פארשטאנען אז ער דערמאנט זיך דא א מעמארי פון א געשיכטע עטליכע יאר בעפאר, דאן האט מען נאכנישט געוואוסט פון איר קרענק, און זי האט זיך שיער געטראפן אויף יענע וועלט, און צום סוף מקריב געווען איר קינד אנשטאט.
און דאס אלעס איז זיי יעצט אריבער פריש נאכאמאל אין קאפ.
דאס איז ווי איך האב עס פארשטאנען, אבער מעגלעך איך בין ראנג.
די מסעדה באזוך מיטן שווער און שוויגער איז עכט. נישט א חלק פונעם דמיון/זכרון/חלום.
יאפ זעהט מיר אויס ווי flashbacks. רוחמי האט מיר געברענגט צו טרערן מיט אירע וויינערייען. אוי איז זי גוט.
וואס הייסט? וואס האט אין ענדע פאסירט מיט רוחמי’ס קינד? געבוירן און געשטארבן? די בית הקברות איז א חלום? כ’כאפ נישט.
וואס עפעס איז עס א פלעש בעק? מ’זעט דאך שפעטער ווי זיי זענען אינאיי עם אין בעט און זיי זינען זיך מחזק איינער דעם צווייטן. ניין?
