ווען מ'הויבט אן 'שפירן' ביי די הדלקות

[אלע צוזאמען]

עסט מיר מוזן מוחל זיין, אבער אזויווי איך דריי זיך נישט אין 'סקווירא' האב איך נישט קיין אנונג וואס די רעדסט, וואס האט די כלים-קעילים צוטון מיט א הדלקה? אויב די קענסט בעסער מסביר זיין.

[ישעיה]

עסט מיר מוזן מוחל זיין, אבער אזויווי איך דריי זיך נישט אין 'סקווירא' האב איך נישט קיין אנונג וואס די רעדסט, וואס האט די כלים-קעילים צוטון מיט א הדלקה? אויב די קענסט בעסער מסביר זיין.

די זעלבע פלאקער

[מי אני]

ס'איז אבער נישט שווער צו פארשטיין וויאזוי דער אדמו"ר און די ציבור ווערט מיט די צייט פארכאפט אין די גייסט און הייבט אן שפירן אן העכערקייט. זיי זענען לאו דוקא שאוי שפילער און א שארלאטאן.

מענטשן קענען זיך שטענדיג אריינברענגן אין א מצב ווי די מוח הייבט אן טראפן דאפעמין. פריערדיגע חסידים האבן דאס פארשטאנען און האבן אפי' געמאכט א סייענטיפישע עקספערימענט מיטן אפרעכטן א הייליגע שבת אינמיטן די וואך. און צו זייער אנטוישונג האט עס געארבייט. די מצב, די מלבושים, די מאכלים, די ניגונים, די דיבוק חברים און די תורות און דרשות האט זיי אריינגעברענגט א געשמאקע און דערהויבענע הייליגע שבת אין א גרינעם דינסטאג. אין א מענטשן'ס מוח איז א גיטער דמיון פון אן עקספעריענס אוממעגליך צו פונאדירשיידן פון א פיזיקעל עקספיריענס.

און דאס קען געבן נאך א קנייטש צו דעם (או״ח סימן שדמ) אז דער וואס איז אויפ׳ן וועג און ווייסט נישט ווען ס׳איז שבת מונה שבעה ימים מיום שכחתו ומקדש ע״ש.

[רביה''ק זי''ע]

לויט'ן תורת האבולוציה איז דאך זיכער אזוי ..

[שמעקעדיג]

עסט מיר מוזן מוחל זיין, אבער אזויווי איך דריי זיך נישט אין 'סקווירא' האב איך נישט קיין אנונג וואס די רעדסט, וואס האט די כלים-קעילים צוטון מיט א הדלקה? אויב די קענסט בעסער מסביר זיין.

די גאנצע סיבה (מ'כלומר'שט) פארוואס סקווירא מאכט א הדלקה איז אנגעבליך כדי צו געבן חיזוק אקעגן די כלים.

זעה דא פאר מער פרטים:
viewtopic.php?p=448036#p448036

[החוקר]

עסט מיר מוזן מוחל זיין, אבער אזויווי איך דריי זיך נישט אין 'סקווירא' האב איך נישט קיין אנונג וואס די רעדסט, וואס האט די כלים-קעילים צוטון מיט א הדלקה? אויב די קענסט בעסער מסביר זיין.

דו פארשטייסט שוין איינמאל, אדער 'ווילסטו' נישט פארשטיין.

נאכאמאל אין קורצן. די גאנצע 'אל תטוש' ווערט somehow נאר גענוצט ווען עס איז א פראגע פון טון עפעס לטובת הציבור. ווען עס טוט בענעפעטירן די רבנים איז עס 'עת לעשות לה', 'שעת הדחק', 'לאור המצב' וכו' וכו' וכו'.

אין צפון קאריע האט דער עולם אויך הנאה פון די מיליטערישע פאראדעס, לכאורה. אבער נישט צוליב דעם טוט מען עס, ופשוט הוא.

[אבשלום בן מעכה]

דרייטס שוין צוריק דעם שמועס, ווייל באלד איז מנשה דא מיט א פרישער ניק...

[ביבער]

מענטשן קענען זיך שטענדיג אריינברענגן אין א מצב ווי די מוח הייבט אן טראפן דאפעמין. פריערדיגע חסידים האבן דאס פארשטאנען און האבן אפי' געמאכט א סייענטיפישע עקספערימענט מיטן אפרעכטן א הייליגע שבת אינמיטן די וואך. און צו זייער אנטוישונג האט עס געארבייט.

קענסט מער מרחיב זיין מיט דעם? עס איז מיר אינטערעסאנט.

[שמעון וואלף]

ווען די ביסט ווען א רבי וואלט די וועלט גע'רעש'ט פון די אפענע רוח הקודש

[יואליש]

מענטשן קענען זיך שטענדיג אריינברענגן אין א מצב ווי די מוח הייבט אן טראפן דאפעמין. פריערדיגע חסידים האבן דאס פארשטאנען און האבן אפי' געמאכט א סייענטיפישע עקספערימענט מיטן אפרעכטן א הייליגע שבת אינמיטן די וואך. און צו זייער אנטוישונג האט עס געארבייט.

קענסט מער מרחיב זיין מיט דעם? עס איז מיר אינטערעסאנט.

דא בשכינות האט עצי שטים געשריבן די לעגענדע כ'האב זיך באצויגן צו.

דרך אגב, ווען דער רבי אדער דער אינגערמאן "שפירט" אין מירון באתרא קדישא אין די גליל איז עס אויך זיינע ידיעות, associations, גלויבונג און פאנטאזיע וואס צושפילט זיך. ווען מ'טראכט פון זויגן א פרישע און זאפטיגע לעמאן צעטראן אויסגעקוועטש אין מויל אריין קומט א ביטער טעם אין מויל הגם ס'איז בלויז א פאנטאזיע אין (די פיזישע) מוח.