קבלת קהל - קאווע שטיבל - היינט 10:30 - 12:00

[מורינו ורבנו]

צוליב דעם פארלאנג פון פילע מיטגלידער, וועל איך אויפנעמען בעז"ה חברינו היקרים חברי קאווע-שטיבל און פראווען לעצה ולברכה. די שעות וועלן זיין היינט פון 10:30 אוונט ביז בערך 12:00, אומגעפער. מען וועט קענען אנפרעגן, זיך מזכיר זיין און פראווען לעצה ולברכה, דאהי אין עפנטליכן פארום, אדער אין פרטי אין מיין קעסטל, אריינשיקן בקשות אדער שאלות בעניני עבודת-השם אדער אין אלגעמיינע ענינים, כל אחד כפי תכונת נפשו וטבעו.

במשך די קורצע תקופה וואס איך געפין זיך דא, האב איך אנטוויקלט אן אינטערעסאנטן אנאנימער קשר מיט פילע מיטגלידער דא, פריוואט מער ווי אפענערהייט. איך האב קענען געלערנט אז פילע מיטגלידער אויף דעם ארט, לעבן אן אייגענעם לעבן, נישט זייענדיג פארבינדן מיט א מנהיג בישראל, אזוי לעבט מען און מען גייט ארום. מען וויל זיך נישט צובינדן מאיזה סיבה, און ענדערש לעבן אן אייגענעם לעבן.

צווישן דעם ארטיגן ציבור דא זענען פארהאן פילע מענטשן, וואס הגם זיי ווילן בלייבן אומאפהענגיק און נישט זיין געבינדן צו קיינעם וואלטן פארט יא געוואלט קענען אמאל אנפרעגן עפעס איינעם, א שאלה וואס מען דארף א הכרעה, און הערן א מיינונג פון איינעם וואס האט אדער עפעס עקספיריענס מיט אנדערע וואס פרעגן אים, אדער פון איינעם וואס לעבט א העכערע לעבן בתורה ובעבודה און איז מדריך תלמידים אויף דעם אופן. בקיצור, ס'איז דא א פארלאנג און א מקום פאר אזא מענטש אויפן פלאץ.

וויבאלד איך פארשטיי אז עס איז א נייע זאך, האב איך נישט קיין שום ערווארטונגען. עס קען זיין אז קיינער וועט זיך נישט ווענדן דא, קען זיין אז בלויז איינער וועט זיך ווענדן, און מעגליך אז עס וועט זיין א פלייץ פון מענטשן. איך וועל אבער היינט זיין דא אום 10:30 און זיין גרייט צום באנוץ פון די מיטגלידער, און האפנטליך זיין די גוטע שליח ממרומים און דער פאסיגער צינור משפיע צו זיין שפע ברכה והצלחה פאר אלע מיטגלידער דא, בני חיי ומזוני, געזונט פרנסה נחת, אלע ברכות און אלע ישועות וואס אידישע קינדער דארפן האבן, אויפרעכטנדיג יעדן איינעם באזונדער און אלעמען צוזאמען מיט כל מילי דמיטב, אמן.

...
דרך אגב, וועט דאס זיין די ערשטע מאל אין די היסטאריע פון חסידות, וואס א משפיע נעמט עמטליך אויף מענטשן אויף א וועב-זייטל, ברבים אדער ביחיד, בשעת מען קען מיטהאלטן ברבים.

נ.ב. איך בין געבעטן געווארן צו מעורר זיין, וויבאלד די מעלדונג איז ארויסגעלייגט געווארן הערשט נאכמיטאג, קוים 7 שעה איידער עס וועט פארקומען, איז מעגליך אז עס זענען פארהאן חברי הקאווע שטיבל, וואס וועלן נישט וויסן דערפון. בעט מען אז מען זאל דאס פארשפרייטן פאר וועמען מען קען און מען ווייסט אז ער איז פון די מיטגלידער דא, אז ווער עס וויל זאל נישט פארפאסן די געלעגנהייט.

[[NAMELESS]]

דרך אגב, וועט דאס זיין די ערשטע מאל אין די היסטאריע פון חסידות, וואס א משפיע נעמט עמטליך אויף מענטשן אויף א וועב-זייטל, ברבים אדער ביחיד, בשעת מען קען מיטהאלטן ברבים.
.

מדארף דאס זעהן צו מעלדן אויף קול בחצרות הקודש דאס איז דאך מורא'דיג היסטאריש!

[מפיל קינד]

מקשה לילד:

מפיל בן קינד. שיפיל במהרה בלי שום צער ועמ"נ.

לינק פאר פדיון קוויק-פעי?

[מורינו ורבנו]

איך האב געזאגט נאר אין יענע שעות, לע"ע.

[[NAMELESS]]

איך האב געזאגט נאר אין יענע שעות, לע"ע.

א איד איז בצער קען מען נישט העלפן?

[איך אויך]

פארוואס איז דאס נישט אין שמייכל?

[רימון]

ס'איז אונז א כבוד צו קענען האבן קבלת קהל ביי מורינו הרב.

[יהודי פשוט]

אויסער דעם געוואלדיגן חכמה וואס די רבי פארמאגט, איז די רבי אויך באקאנט מיט זיין ברייטן הארץ, ממש א לב טהור פאר כלל ישראל.
ת'ורתו מ'גן ל'נו

[יאסל ראקאווער]

וארא אל מורינו
ושמי יאסל נודעתי לך
רייס איין א קוויטעל
שיק מיר מיכאל
שיק מיר גבריאל
באווייז זיך צו מיר
הראינו נא
איך האב דיר געגעבן א היכל
ס'איז נאך דא א מחט
קענסט נאך זיך באווייזן
שפארן אסאך ליידען
בעטס דיך ביי אונז
סארא סארט קונץ
ליבשאפט צו א בוים
H2O צו פיש
ווי איז די אות
שיק א שטעקען
בהר הכרמל
די רמבם זאל קענען מעקן
א שמועה שמע ובה

[מורינו ורבנו]

.

[[NAMELESS]]

.

איך מיין אז עס פאסט נאר אז דו זאלסט שיקן א אישי פאר דיינע נאענטע מענטשן אז דו גייסט אויפנעמען. עס איז נישט פעיר אז זיי זאלן נישט וויסן.

איך האף נאר אז די סייט גייט נישט קראכן פון אווערלאוד.

דרך אגב, מה פשט פון די פינטלעך אויף רוב פון דיינע טרעדס אדער טרעדס ווי דו ריספאנדסט?

[מורינו ורבנו]

הנני, איך בין דא גרייט מוכן ומזומן. ווער עס וויל קען אנהויבן פרעגן, דא אדער אין אישי.

וויבאלד איך זעה אז אין מיין אישי האב איך עטליכע פראגן, וועל איך אנהויבן פון דארט - אויב יענע גיבן רשות צו ברענגען די קושיות אהער, וועל איך אזוי טון, און אויב נישט וועט עס בלייבן אנאנים.

[א גאסט אויף א וייל]

איך ווייס נישט פארוואס, אבער יעדעס מאל איך לייען וואס די שרייבסט זעה איך מער און מער אז איר זענט  א LETZ און אייער ערשטע נאמן הייבט זיך אן מיט אן א.



וואס האט איר געגעסן היינט פאר סאפער?

[מורינו ורבנו]

איך פארשטיי נישט וואס איר זאגט.

[יעקב מעקסוועל]

א דאנק פארן חשוב'ן רבין פאר אוועקגעבן פון זיין טייערע צייט.

מיין ערשטע פראבלעם איז מיין הונטעל. לעצטענס מאכט ער זיינע צרכים ווען און וואו ער וויל, ער ווארט נישט מען זאל אים נעמען צו א פאסיגע פלאץ. עס איז מיר זייער שווער צו אויפרייניגען די הויז אזוי, און אויך קען איך נישט גיין אין שול מיט אים. איך טראכט אפשר וואלט א קמיע געווען הילפבאר.

מיין צווייטע פראבלעם איז די 9 טעג. אמאל מאכט זיך איך געב א שמייכל אפילו איך געדענק עס איז די שווערע טעג, און דאס מאכט מיר געפערליך דעפרעסט אז איך קען אזא זאך טון אין אזעלכע טעג. ווען איך כאפ זיך ווי דעפרעסט איך בין, ווער איך גאר פריילעך אז איך טו וואס מען דארף, וחוזר חלילה.

איך האף וועסט מיר קענען ארויסהעלפן עי עס עי פי.

דאנקע,
יעקב בן יוחנן

[מורינו ורבנו]

איך האב נישט ליב ווען מען מאכט לצנות. איך רעד דא ערנסט. ס'איז נישט קיין שפילעכל, מ'רעדט דאך דא פון אחריות אויף אידישע נשמות... לאך נישט אפ פון ערנסטע זאכן.

[אבשלום בן מעכה]

איך וועל זיין דער מתחיל:

מיין ברודער האט א זוהן, א בחור וואס פארט לערנען אין א ישיבה אין ארץ-ישראל. דער זמן אין ישיבה הויבט זיך אן אלול, און אזוי ווי אין ישיבות געווענטליך קען מען אויך קומען חשוון. מיין ברודער מאכט חתונה א קינד אינמיטן אלול. דער בחור זאגט אז ער קען באשטיין צו פארפאסן די חתונה, ווייל ער האלט אז אנהויב זמן אלול איז זייער א וויכטיגע צייט און אין ישיבה איז דא א מצב פון לערנען, און אויך שפירט ער פאר וויכטיג צו זיין דארט בין הזמנים און ימים טובים. דער בחור פארלאזט זיך שטארק אויף זיך, וואס זאל איך אים מייעץ זיין?

[מורינו ורבנו]

ווי אלט איז דער בחור? - וואס זאגט דער טאטע?

[אבשלום בן מעכה]

דער בחור איז 17. דער טאטע האט נישט קיין מיינונג און איז נישט אין דער מצב אז מען זאל בכלל הערן זיין מיינונג, פאר פארשידענע סיבות (נישט וויכטיג דא ברבים), איך בין למעשה דער מחליט.

[מורינו ורבנו]

באמת וואלט מען געדארפט הערן וואס די הנהלת הישיבה האט צו זאגן.

אבער לגופו של ענין: א בחור אין די יארן איז געווענליך נישט גענוג רייף צו זאגן אז ער איז גרייט צו מוותר זיין אויף א חתונה פון זיין געשוויסטער. אפילו ער זאגט אזוי און מיינט עס ערנסט, איז פארהאן אן ערנסטע חשש אז שפעטער וועט ער ביטער חרטה האבן דערויף און דאס וועט אים שטערן במשך דעם זמן, אדער אפילו שפעטער. דער בחור איז פשוט נישט באגלייבט אויף זיך.

מען דארף נעמען אין חשבון, אז עס קומט נעקסטע יאר א לאנגע זמן, אן עיבור יאר. איך ווייס נישט דער מצב פון דעם בחור און דער מצב פון דער שטוב, אויף אויסנווייניג שטעל איך זיך פאר אז מען רעדט פון א גוטע בחור (וואס איז גרייט מקריב צו זיין א חתונה פון א געשוויסטער פאר לימוד התורה) אבער אפילו אויב דער בחור זאל זיין א פיינער בחור, אויב פארפעלט ער א חתונה פון א געשוויסטער, איז עס עלול צו ברענגען א התרשלות שפעטער אינמיטן זמן. איך וואלט זיכער נישט געראטן צו פארפאסן א חתונה, אפגעזען די מצב פון דער שטוב (וואס פון אייערע ווערטער, ברענגט עס מיר ספיקות, וואספארא סארט שטוב עס איז).

איך וואלט יא אויפגעברענגט א געדאנק, וואס מען דארף דן זיין צי עס איז פראקטיש אין אייער פאל און צי עס איז מעגליך אויסצופירן. דער בחור זאל פארן און זיין אנהויב זמן אלול אין ישיבה, אהיימקומען אויף עטליכע טעג צו זיין געשוויסטערס חתונה, און דאן צוריקפארן קיין ארץ-ישראל. דער אנהויב זמן איז זייער וויכטיג פאר א געווענליכע בחור אין א ישיבה, אבער קיין חתונה טאר ער נישט אויסלאזן. אויב איז מעגליך, זאל ער פארן אנהויב זמן און צוריקקומען צו די חתונה און דערנאך ווידער צוריקפארן (בפרט אויב ער וויל, און מען שפירט אז עס איז לתועלת, אז ער זאל זיין בין-הזמנים אין ארץ-ישראל).

אויב איז דאס נישט שייך צו טון - וועגן געלט אדער אנדערע סיבות - זאל ער פארן אויף חשוון.

שרייבט מיר א נאמען, וועל איך מתפלל זיין און אנוואונטשן לדבר ישועה ורחמים.

[מורינו ורבנו]

דערווייל: א שאלה וואס איז אריינגעקומען פון א מיטגלידער אין שטיבל.

...

ובזה החלי:

א חבר מיינער, וועלכער איז גאר א פרומער און א כלי קודש, האט א טאכטער אין די יארן. ער האט אן עלטערע פארהייראטע טאכטער וואס איז געווארן מער ״קוּל״ וועלכע די מיידל און אירע שוועסטערס קוקן ארויף. די מיידל איז (זייענדיג אינגער און נאך אונטערן רושם פון שולע) טאקע פרומער און מער ״תוכן׳דיג״ ווי איר אבער דאך. אן אנדערע שוועסטער האט חתונה געהאט מיט אויך א מער ״ליידיגע״ בחור [און די אויגן פון מיין חבר] און איז אויך געווארן מער ״קוּל״. דאס איז אלעס א געוואלדיגע מורת רוח פאר מיין חבר. דעריבער וויל ער גאר שטארק אויסוועלן א ״תוכן׳דיגע״ בחור פאר די טאכטער, איר אזוי צו שטעלן אויפ׳ן ״ריכטיגן וועג״.

מ׳האט אים אנגעטראגן א בחור וואס איז אים געווען זייער צום הארצן. עס איז געקומען עד כדי בעשוי. דער בחור, הגם מ׳האט געהאט געהערט אויף אים אז ער איז אויך א ״לעבעדיגער״ און ״וויט-איט״ [דער חבר פארשטייט אז ס׳דארף דאך אויך עפעס פאסן מיט זיין טאכטער וואס זוכט עפעס אזוי ווי די שוואגערס, עכ״פ כאטש למחצה לשליש ולרביע], איז געזעצן ביים בעשוי נישט קוקענדיג אויף איר נאר אויף זיינע הענט און גערעדט פון זיין לערנען און סדרים. עס איז שטארק נישט געפאלן דאס מיידל און זי האט דאס אפגעזאגט, נישט וועלענדיג זיך טרעפן מיט׳ן בחור פאר א צווייטע בעשוי.

פאר מיין חבר האט דאס שטארק געארט. ער האט זיך דורכגערעדט מיט/אפגערעדט צו מיר אז פארוואס וויל זי זיך נישט טרעפן מיט אים כאטש נאך א צווייטן מאל? פרוביר נאכאמאל. עס איז דאך מעשים בכל יום אז די ערשטע בעשוי איז נישט איי איי איי אבער ביים צווייטן טשוכעט זיך אויס דער בחור וכו׳ און מאכט שוין יא א גוטע אימפּרעשׁאָן. דאס איז דאך בפרט דא וואו דאס מיידל ווייסט אז די אינפארמאציע אויפ׳ן בחור איז נישט די אימפּרעשׁאָן/איינדרוק וואס זי האט באקומען ביים בעשוי.

איך האב אים געזאגט אז ראשית כל איז זיין גאנצע צוגאנג צום שידוך פראצעס דא נישט אין פלאץ. ער דארף בעצם נישט אריינצוקומען אין בילד בכלל! וואס ״ער״ וויל איז נישט נוגע - ס׳איז זיין טאכטער מיט וועמען עס דארף צו שטימען (איך האב אים געוואוזן דער רמ״א בהלכות כיבוד אב ואם ביו״ד סוף סימן רמ). אויף דעם האט ער גע׳טענה׳ט אז ״זי בעצם קען רואיג שטימען מיט דאס וואס ער זוכט פאר איר״: ער זוכט נישט פאר איר ״דער וועלט׳ס פרומער צי דער געוואלדיגער לערנער״ הגם ער וואלט ״אויסגעגאנגען״ דאס צו באקומען.

אבל על של עתה באתי. די צווייטע פונקט וואס כ׳האב אים געזאגט איז אז א בעשוי איז ענליך צום געדאנק ווי ספּיִד דעיטינג ביי די גוים. והיינו, עס דינט אויף צו זעהן צי ס׳איז דא א ״ספּארק/פינק״ און צי ס׳איז דא ״עפעס״ קעמיסטרי (איך ווייס פון די גמרא בריש האיש מקדש). פארשטייט זיך אז ס׳איז גאר עלול לטעות, און בפרט פון א זכר׳ס פערספעקטיוו ווען א בחור פון אונזער דזשענדער-סעגרעגעיטעד געמיינדע טרעפט זיך דאס ערשטע מאל מיט א נקיבה איז מיינט ער אז דאס וואס ער פילט איז ווער-ווייסט-וואס, אבער דאס איז וואס ס׳דינט אויף און דארף צו דינען אויף. יעצט, אויב אויף למשל א קאָנטיניוּאָם פון 0 ביז 10 פיהלט מען א 5 צי אפילו 4 איז שייך צו זאגן ״נו, פרוביר נאכאמאל אפשר וועט עס ארויפגיין מיט אפאר פונקטן״. אבער אויב ביים ערשטן מאל איז עס געווען 2-3 איז דאן נישט שייך צו זאגן ״נאך אמאל״ פאר די פאר פונקטן וואס ס׳וועט אולי ארויף גיין. איך פארשטיי אז מ׳קען זאגן אז אפילו אויב ביים ערשטן מאל איז עס געווען 0 ממש איז ביים צווייטן מאל קען עס ארויף שפרינגען און נתהפך ווערן ממש צו 10, אבער דאס איז נישט שכיח אויף צו פרעשורן פאר נאך א בעשוי. ואולי איז ביים טאכטער זיינער דאס געווען גאר נידעריג ביים ערשטן מאל איז אויף וואס ארויף זיך טרעפן נאכאמאל?

[אבשלום בן מעכה]

באמת וואלט מען געדארפט הערן וואס די הנהלת הישיבה האט צו זאגן.

...

שרייבט מיר א נאמען, וועל איך מתפלל זיין און אנוואונטשן לדבר ישועה ורחמים.

יעקב אלעזר בן ברכה ראציל - להצלחה ולהתעלות בתורה וביראת שמים וכל טוב סלה

די הנהלת הישיבה וויל לכתחילה אז דער בחור זאל זיין אנהויב זמן, אבער זיי פארשטייען אז ס'איז שווער צו פארפאסן א חתונה, זאגן זיי אז מען קען טון ווי אזוי מען וויל.

איך ווער נתפעל ווי אזוי איר האט צוגעטראפן די מצב פון דער שטוב און דער מצב פון דעם בחור.

איבער אייער ענטפער, ער קען קומען און פארן, אבער דער בחור איז אביסל א שוואכלינג, יעדע זונטאג איז ער שוואך און מיד פונעם שבת, נאך יעדע תענית איז ער אפגעמוטשעט. אזא נסיעה אהין און צוריק עטליכע מאל, וועט אים זיכער גוט אויסמוטשענען, מעגליך אז אויף ראש-השנה וועט ער זיין זייער מיד און ס'קען מעגליך שלעכט אויסקלאפן אין ישיבה.

[מורינו ורבנו]

איר דארפט נישט מורא האבן, ער קען רואיגערהייט פארן. עס וועט אים גארנישט געשען.