ויהי בשלם סוכו

[ונבנתה העיר]

הילל בן שחר

[center]וַיְהִי בְשָׁלֵם סוּכּוֹ[/center]

הֲלֹא שָׁמַעְתָּ כִּי מִבֵּיתִי הַקָבוּעַ נִשְׁלַחְתִּי,
סוּכַּת עֲרְאַי מָצָאתִי, קָבַעְתִּי בָּהּ דִירָתִי.
לִתְקוּפַת הַשָּׁנִים, הֶעֱלָה בֵּיתִי בַּרְקָנִים,
הִשְׁכַּחְתִּיהָ מִלֵּב, הִשְׁאַרְתִּיהָ לַצִיוֹנִים.

מוֹסְדוֹת, דִינֶערְס, וּמַחְאָוֹת, כְּעִנְיַן הַקַנָאִים,
הָרֵי נְיוּ הֶעמְפּשִׁיר כְּשֶׁל שׁוֹמְרוֹן טוֹבִים,
נְצִיגִים בְּבֵית הַמְּחוֹקְקִים,
גַּם בְּבֵית הָאֲסוּרִים.

גְזֵרָה גָּזַרְתִּי, אֵין לְךָ רְשׁוּת לְהַרְהֵר,
קוּמִי רוֹנִי, אֶל בְּרוּקְלִין בִּירָתֵינוּ נְמַהֵר,
נַכְרִיז כִּי יוֹם הַהוּא נִּמְהָר,
בְּאַרְבָּעָה בְּיוּלִי נִצְלֶה בָּשָׂר.

טוֹב לִי כִּי עֻנֵּיתִי, לְוַאי וּבַמִּדְבָּר הַזֶּה מָתְנוּ,
זָכָר וּנְקֵבָה נִבְרְאוּ, לָהּ בָּאגַאבָּא - לוֹ אַדֶעסִי,
הַלְעִיטֵינִי נָא עוֹד מִגָלּוּת אֱדוֹם הַלָּזוּ,
גְזֵרָה הִיא, כַּך חִידַשְׁתִּי.

אַחַת בַּשָּׁנָה אֶעֱלֶה לְצִיּוֹן, לֵב אַלְמָנָתִי לֹא אַרְנִין,
אָרוּץ לַחֲצַר בֵּיתִי, לר' שִׁמְעוֹ'נֶען חַבְרִין,
אוּלַי יוֹעִיל לְפַּרְנָסָתִי,
שֶׁמָּא יְעַבֵּר זוּגָתִי.

בָּרָאתִי לִי בַּיִת חָדָשׁ, 'אַלְטֶער הֵיים' קְרָאתִיהָ,
קְבַעַתִּיהָ בְּאֲדָמָה אֲרוּרָה, אֶתְגַעְגֵעַ לְגוֹאֵל יָשִׁיב אוֹתִי שָׁמָּה,
כִּי לֹא מִמּוֹצָא מִזְרָח אֲנִי, טוֹבָה הִיא לְפְרֶענְק אוֹ תֵּימָנִי,
אֲנִי הוּנְגַרִי, פּוֹלָנִי, גֶרְמַנִי, וּמֵעֲכְשָׁיו – אֲמֶרִיקָאִי.

בָּעַטְתִּי בְּבֵיתִי, נָאֲמְתִּי מַה לִי פֹּה,
שְׁלֵימָה הִיא סוּכָּתִי, גַּם תִּמְצָא בָּהּ דְזשַׁאקוּזִי,
וְרוּחַ הַקּוֹדֶשׁ מְקוֹנֶנֶת, וַיְהִי בְשָׁלֵם סוּכּוֹ,
וַאֲנִי, בְּצִיּוֹן מְעוֹנָתִי.

[עדיאל]

מ'דארף צוריק אראפברענגען עזרא'ן.

[דער גאלדענער אדלער]

הילל בן שחר

[center]וַיְהִי בְשָׁלֵם סוּכּוֹ[/center]

הֲלֹא שָׁמַעְתָּ כִּי מִבֵּיתִי הַקָבוּעַ נִשְׁלַחְתִּי,
סוּכַּת עֲרְאַי מָצָאתִי, קָבַעְתִּי בָּהּ דִירָתִי.
לִתְקוּפַת הַשָּׁנִים, הֶעֱלָה בֵּיתִי בַּרְקָנִים,
הִשְׁכַּחְתִּיהָ מִלֵּב, הִשְׁאַרְתִּיהָ לַצִיוֹנִים.

מוֹסְדוֹת, דִינֶערְס, וּמַחְאָוֹת, כְּעִנְיַן הַקַנָאִים,
הָרֵי נְיוּ הֶעמְפּשִׁיר כְּשֶׁל שׁוֹמְרוֹן טוֹבִים,
נְצִיגִים בְּבֵית הַמְּחוֹקְקִים,
גַּם בְּבֵית הָאֲסוּרִים.

גְזֵרָה גָּזַרְתִּי, אֵין לְךָ רְשׁוּת לְהַרְהֵר,
קוּמִי רוֹנִי, אֶל בְּרוּקְלִין בִּירָתֵינוּ נְמַהֵר,
נַכְרִיז כִּי יוֹם הַהוּא נִּמְהָר,
בְּאַרְבָּעָה בְּיוּלִי נִצְלֶה בָּשָׂר.

טוֹב לִי כִּי עֻנֵּיתִי, לְוַאי וּבַמִּדְבָּר הַזֶּה מָתְנוּ,
זָכָר וּנְקֵבָה נִבְרְאוּ, לָהּ בָּאגַאבָּא - לוֹ אַדֶעסִי,
הַלְעִיטֵינִי נָא עוֹד מִגָלּוּת אֱדוֹם הַלָּזוּ,
גְזֵרָה הִיא, כַּך חִידַשְׁתִּי.

אַחַת בַּשָּׁנָה אֶעֱלֶה לְצִיּוֹן, לֵב אַלְמָנָתִי לֹא אַרְנִין,
אָרוּץ לַחֲצַר בֵּיתִי, לר' שִׁמְעוֹ'נֶען חַבְרִין,
אוּלַי יוֹעִיל לְפַּרְנָסָתִי,
שֶׁמָּא יְעַבֵּר זוּגָתִי.

בָּרָאתִי לִי בַּיִת חָדָשׁ, 'אַלְטֶער הֵיים' קְרָאתִיהָ,
קְבַעַתִּיהָ בְּאֲדָמָה אֲרוּרָה, אֶתְגַעְגֵעַ לְגוֹאֵל יָשִׁיב אוֹתִי שָׁמָּה,
כִּי לֹא מִמּוֹצָא מִזְרָח אֲנִי, טוֹבָה הִיא לְפְרֶענְק אוֹ תֵּימָנִי,
אֲנִי הוּנְגַרִי, פּוֹלָנִי, גֶרְמַנִי, וּמֵעֲכְשָׁיו – אֲמֶרִיקָאִי.

בָּעַטְתִּי בְּבֵיתִי, נָאֲמְתִּי מַה לִי פֹּה,
שְׁלֵימָה הִיא סוּכָּתִי, גַּם תִּמְצָא בָּהּ דְזשַׁאקוּזִי,
וְרוּחַ הַקּוֹדֶשׁ מְקוֹנֶנֶת, וַיְהִי בְשָׁלֵם סוּכּוֹ,
וַאֲנִי, בְּצִיּוֹן מְעוֹנָתִי.

הערליך! כ'האב עס שוין דורך געלערנט צוויי מאל. ס'קומענדיגע יאר האפענטליך וועט שוין ת"ב זיין א יו"ט, אבער אויב ח"ו נישט גייט מען דאס צולייגן צום קינות. גלות אמעריקע!!

Sent from my SM-G991U using Tapatalk

[berlbalaguleh]

דער גאלדענער אדלער: איך קען קוים מיטהאלטן די אלטע קינות, פון ר' אלעזר הקליר און אנדערע ראשונים. אויך פון ר' מיכאל בער ווייסמאנדל און באבוב'ער רב זצ"ל.

ועוד יש לפרש. אזוי ווי תשעה באב איז דאך א יו"ט (קרא עלי מועד) דארף מען מקיים זיין דעם חציו לה' וחציו לכם.

דעם חציו לכם האביך שוין מקיים געווען דורך זאגן די אלע קינות וסליחות. אצינד דארף מען מקיים זיין דעם חציו לה'. מ'דארף לערנען א אידיש ווארט. און אויך א ביסל ארויפגיין אויף קאווע שטיבל. צו זעהן וואס טוט זיך אין די אידישע וועלט. (נישט, ח"ו איי וועלט...)

אבער דער פאעם כשהוא לעצמו איז זייער שטארק אינטרעסאנט און באלערנד...!

[מי אני]

בָּרָאתִי לִי בַּיִת חָדָשׁ, 'אַלְטֶער הֵיים' קְרָאתִיהָ,
קְבַעַתִּיהָ בְּאֲדָמָה אֲרוּרָה, אֶתְגַעְגֵעַ לְגוֹאֵל יָשִׁיב אוֹתִי שָׁמָּה,
כִּי לֹא מִמּוֹצָא מִזְרָח אֲנִי, טוֹבָה הִיא לְפְרֶענְק אוֹ תֵּימָנִי,
אֲנִי הוּנְגַרִי, פּוֹלָנִי, גֶרְמַנִי, וּמֵעֲכְשָׁיו – אֲמֶרִיקָאִי.

דאס צייגט אויף די איראניע אז די גאר פרומערע אין די הינזיכט זענען שוין מער נוטה צו דר. שלמה זנד׳ס גאר קאנטראווערסיאנאלע טעזע אז אידענטום כהיום שטאמט טאקע נישט פון די אומה וואס איז געווען אין א״י פאר׳ן חורבן בית שני, וואס באדייט אז די אשכנזים שטאמען פון גוים אין יענע לענדער וואס האבן זיך מגייר געווען [כוזרים וכדומה; אידישקייט איז דאן יא געווען א ״מיסיאנערישע״ רעליגיע וואס האט אקטיוולי געזוכט מגייר צו זיין] (ומענין לענין באותו ענין עיין כאן, ווי אויך אז דאס׳ן האבן א ״היימלאנד״ איז נישט בעצם בתוך די אריגינעלע טעאלאגיע פון אידישקייט [״א״י״ איז מער אן אבסטראקטע אידעאל בתוכה].

‏דא האט מען געשמועסט דערפון. ועיין שם בכל האשכול.

די גאנצע פאעזיע רירט אָן אויף די דירת עראי/דירת קבע דיכאטאמיע וואס ״סוכה״ ברענגט ארויס.

[berlbalaguleh]

מי אני: נאר איין קליינע,זייטיגע באמערקונג. די גאנצע אישו פון די כוזרים (און אויף ווי ווייט ס'איז אמת) איז געווען א סאך (אפשר מיט טויזנט יאר) שפעטער ווי די תקופה פון בית שני.

מעגליך אז ס'איז דאן געווען א מאוומענט פאר גוים (און האלבע גויים. קינדער פון גוי'אישע מאמעס און אידישע טאטעס.) זיך מגייר צו זיין. אבער דאס מיינט נישט אז די אשכנז'ישע אידן (אלע, אדער די מערסטע פון זיי) שטאמען פון גויים. ווייל דער ספליט אשכנזי ווס. ספרדי איז ערשט געווארן נאכ'ן ווערן פארטריבן אין גלות. א טייל פון די אידן קיין דייטשלאנד. און א טייל פון די אידן צו די איבערישע אינזל. שפאניע און פארטוגאל...!