וואס קען אונז חנוכה למהדרין מן המהדרין לערנען פאר אלע מצוות?

[דער גאלדענער אדלער]

האו אבאוט תכלת אויף די ציצית? ס'וועט אויפלעבן און אריינגעבן א פרישקייט אין די מצות עשה דאורייתא פון ציצית, דורכ'ן קוקן אויף די שיינע בלויע קאליר פון די תכלת וועט עס מאכן דעם מענטש טראכטן פארוואס ער האט עס אן און וואס עס טוט רעפרעזענטירן ווי די גמ' זאגט דארט אין מס' סוטה דף י"ז ע"א
"אלא חוט של תכלת מאי היא דתניא היה ר"מ אומר מה נשתנה תכלת מכל מיני צבעונין מפני שהתכלת דומה לים וים דומה לרקיע ורקיע דומה לכסא הכבוד שנאמר (שמות כד, י) ויראו את אלהי ישראל ותחת רגליו כמעשה לבנת הספיר וכעצם השמים לטהר וכתיב (יחזקאל א, כו) כמראה אבן ספיר דמות כסא"

Sent from my SM-G991U using Tapatalk

[וואלווי]

בעילת מצוה.

מרבדי"ם עשתה לה שש וארגמן לבושה (משלי ל"א כ"ב).

[קאצקע ציקער]

לעכטעלעך האבן עפעס אזא מין חן א איידעלקייט און סאיז גרינג צו טון אויך ועוד סאיז באנאכט א געוויסע צייט סמאכט עס אזוי ספוקי אז יעדער טוט עס די זעלבע צייט און די גאסן זענען ליייידיג ועוד

[מי אני]

קען זיין אז, ווי מיכאל דוד לוקאס ברענגט ארויס, איז דאך די יו״ט נתקן געווארן אויף נצחון פון די פרומע (״פונדאמענטעליסן״ ווי ער רופט זיי) קעגן די מתיוונים, וממילא איז דאס שוין איקולקעיטעד געווארן (עכ״פ סאָבּקאנשעסלי) אויף צו שטרעבן מיט די ״פרומערע/מהדרין״ מהלכים אין די יו״ט אליין.

ער פירט דארט אויס אז עס איז טאקע מערקווידיג אז פונקט אט די יו״ט פראווען אסימילירטע אידן די מערסטע. דר. דייען עשׁטאן זאגט אז דאס איז געווארן אזוי באליבט און אָנגענומען ביי ליבעראלע אידישקייט אין אמעריקע איז אז, זייענדיג בעצם נישט אזוי שטארק אָנגעהאנגען אין טעאלאגיע און זייענדיג מער באזירט אין נאציאנאליזם (לגבי נצחון החשמונאים), האט עס געגעבן א מבוא וואו מ׳קען נאך אָנהאלטן דעם קולטור אויף א פשטות׳דיגן וועג [צינדן לעכט אינדערהיים] בשעת׳ן זיין א פולשטענדיגן מיטגליד אינעם דרויסענדיגן ברייטערן קולטור. עס איז טאקע פארט אינטרעסאנט וויבאלד די מלחמה בעצם בחנוכה איז דאך געווען (אין א וועג) דירעקט קעגן דעם געדאנק כנ״ל.

ווי אויך איז דאס א שטיקל קאַוּנטערבּאלאנס צו די נוצרי׳שע חגא אין בערך די זעלבע צייט אין יאר מיט איר מתנות סעזאן, און איז א סימבאל פון אידישע סוקסעס אין אמעריקע לעומתה און ווייזט אויף איר זעלבע פינאנציעלע מעגליכקייט.

ווי אויך זאגט זי איז דאך די געפיל פונעם יו״ט היינט-צו-טאג מקושר מיט דעם אז כהיום איז א״י זעלבסטשטענדיג אלס א אידישע מדינה, וממילא איז דאס׳ן פייערן די נצחון המלחמה און איר שטערקערן דאס נאציאנאליסטישע געפיל פונעם איד א סימבאל צום געפיל וואס דער איד האט צו דאס סוקסעס פון די מדינה כהיום (עכ״פ צו עפעס א מדריגה).

ועכ״פ, לשאלת האשכול, מכל הנ״ל קענען מיר זיך לערנען אז וואס די יו״ט צייגט און באדייט אויך אויף, ובפרט ווי אזוי עס ווערט געפראוועט בכל תפוצות ישראל הן דתי והן לא, איז דאס׳ן זיין שטאלץ מיט די קולטור און העריטעדזש וואס מ׳האט ואפילו בשעת׳ן זיין און אנטיילנעמען בתוך א דרויסענדע ברייטערע קולטור. ולכן, פאר אונז, איז קענען מיר זיך אפלערנען צו פרובירן צו זיין שטאלץ און קוקן/פאָקוסן אויף די גוטע חלקים פון די, טאקע פרומערע, קולטור וואו אונז געפונען זיך און איר העריטעדזש וואס קלאפט טאקע (בעיקר) אויס ביי קיום המצות והלכה.

[רביה''ק זי''ע]

מעגליך אז ס׳האט זיל אנגעפאנגען דערפאר וואס ס׳איז געווען א מחלוקת צווישן בית שמאי און בית הילל און יעדער האט געוואלט ווייזן מיט וועלכע פארטיי ער אידענטיפיצירט זיך און אז נעמט אויך א שטעלונג אין דעם לעבנסוויכטיגן חקירה.

[נפה]

דעררמב״ם הלכות מגילה פרק ד הלכה יב שרייבט אז עס איז א מצוה חביבה עד מאוד לכאורה קוקט אויס אלטס פירסומי ניסא

[תרמב]

ר' העניך א שטארק געדאנק!
אבער איך קלער אז פון חנוכה זעהט מען פונקט דאס פארקערטע, סאיז לחתחילה געווען אזא זאך ווי הלכה, מהדרין, מהדרין מן המהדרין, יעדער האט געטון ווי זיין נשמה האט געצויגן און מוסיף געווען, למעשה וואס איז געשעהן איז אז יעדער האט אנגעהויבן צו טון די פרומסטע, און סאיז מער נישט דא קיין אפציעס מער, יעדער מוז טון די זעלבע, האסט שוין געזעהן אדער געהערט פון איינער וואס צינדט איין לעכטל פאר די גאנצע פאמיליע?

[נפה]

אינטערעסאנט איז אז דער רמב״ם ברענגט דער מנהג וואס אונז טוען היינט אפי׳ לשיטתו איז עס נישט מהדרין און נישט מהדרין מן המהדרין, סא שווער צו זאגן אז מען האט אנגענומען מהדרין מן המהדרין.
ועוד עס ווערט געפסק׳נט אז אויב איינער האט צוויי לעכט און זיין חבר גארנישט זאל מען צינדען נאר איינס

[פאליטיקאנט]

יישר כח ר' העניך, א גוטע אשכול.

כ'האב געטראכט אסאך געדאנקן אבער מי אני האט מיך שוין אויסגעכאפט מיט כמעט אלעס...

איין נקודה קען זיין איז פשוט ווייל חנוכה האט נישט קיין שום 'פרעשור', עס איז נישטא קיין שום מחוייבות אדער הלכות וואס קען שווער מאכן (חוץ פון זיך נישט באנוצן מיט די לעכט וואס איז ממש נישט נוגע היינטיגע צייטן) אנדערש ווי אלע אנדערע ימים טובים מדאורייתא אדער דרבנן, אפי' פורים האט א פאסט טאג בעפאר, מגילה, מתנות לאביונים וכו'.
יעצט פון די אנדערע זייט האט חנוכה אסאך גוטע חלקים, ווי געשמאקע פאמיליע צייט / מסיבות, עסן, זינגען, שפילן, עס איז אויך אין די פונקט געווינטשענע אנהייב ווינטער צייט....

לויט דעם ווייס איך נישט וויאזוי מען קען מאכן אנדערע מצוות וואס איז יא א עול געשמאק.