אונזער אלטמאדישע פארקרומטע וועג פון מאכן שידוכים

[שמעקעדיג]

יאסל, אט אזוי, האסט עס גענאגלט!

עס קוקט אויס ווי א חלק עולם רעדט פון ווייטאג, און איך פארשטיי זיי. אבער איך מיין אז זאכן טוישן זיך. אלס איינער וואס האט שוין ב"ה חתונה געמאכט עטליכע קינדער, קען איך מעיד זיין אז איך, מיט נאך אסאך חברים מיינע, זענען נישט די סארט פארמאכטע מענטשן וואס מאנכע פרובירט דא אראפצומאלן, מען דיסקוסירט יעדע שידוך מיט די קינדער, מען שמועסט אויס די מעלות און חסרונות, מען מאכט עטליכע בעשויס, און עווענטועל לאזט מען דאס קינד מאכן די דעסישאן. אבער עס איז קלאר ווי דער טאג אז די גיידענס פון די עלטערן, און די וועג ווי אזוי זיי פרעגן זיך נאך, איז פיל מער עפעקטיוו ווי ווען צוויי אומוויסענדע קינדער באשליסן א לעבנס-וויכטיגע דעסיזשן בלויז אויף זייערע יונגע הרגשים.

[שמעקעדיג]

'חברים' וואלסטו אויך געוואלט אז דיין טאטע זאל טשוזען? ווייל ער פארשטייט בעסער.

דו פארגלייכסט חברים צו א לעבנ'ס שותף? א חבר וועמען דו קענסט קלויבן און אפלאזן כהרף עין אן קיין קאנצעקווענצן ווילסטו מדמה זיין צו א שידוך?

[קהל'ס נער]

'חברים' וואלסטו אויך געוואלט אז דיין טאטע זאל טשוזען? ווייל ער פארשטייט בעסער.

דו פארגלייכסט חברים צו א לעבנ'ס שותף? א חבר וועמען דו קענסט קלויבן און אפלאזן כהרף עין אן קיין קאנצעקווענצן ווילסטו מדמה זיין צו א שידוך?

הוא הנותנת, טאקע ווייל ס'איז א לעיבענס שותף וויל איך אליינס מאכן די החלטה.

[שמעקעדיג]

זאג איך, אז דער בחור און מיידל האבן נאך נישט גענוג לעבנס ערפארונג דאס צו טון אליינס, און זיי זאלן עס טון אינאיינעם מיט די עלטערן.

פארשטייט זיך נאר אויב זיי ווייסן און טראסטן די עלטערן אז זיי זענען דא פאר די קינדער און זענען נישט קיין סעלפישע מענטשן, און זיי רעכענען זיך מיט די קינד'ס מיינונג. אויב טראסטן זיי נישט די עלטערן, דעמאלס בין איך מסכים אז מען זאל עס טון אליינס, אבער מען זאל זיך אדורכרעדן מיט אן אנדערן קלוגן עלטערן איד וואס פארשטייט אן עסק און מען טראסט אים.

[פאליטיקאנט]

יאסל, אט אזוי, האסט עס גענאגלט!

עס קוקט אויס ווי א חלק עולם רעדט פון ווייטאג, און איך פארשטיי זיי. אבער איך מיין אז זאכן טוישן זיך. אלס איינער וואס האט שוין ב"ה חתונה געמאכט עטליכע קינדער, קען איך מעיד זיין אז איך, מיט נאך אסאך חברים מיינע, זענען נישט די סארט פארמאכטע מענטשן וואס מאנכע פרובירט דא אראפצומאלן, מען דיסקוסירט יעדע שידוך מיט די קינדער, מען שמועסט אויס די מעלות און חסרונות, מען מאכט עטליכע בעשויס, און עווענטועל לאזט מען דאס קינד מאכן די דעסישאן. אבער עס איז קלאר ווי דער טאג אז די גיידענס פון די עלטערן, און די וועג ווי אזוי זיי פרעגן זיך נאך, איז פיל מער עפעקטיוו ווי ווען צוויי אומוויסענדע קינדער באשליסן א לעבנס-וויכטיגע דעסיזשן בלויז אויף זייערע יונגע הרגשים.

ווען דו לאזט עם מאכן די ענדגילטיגע באשלוס, אויף פונקטליך וואס דארף ער באשליסן? געבויעט אויף וואס דו האסט עם געזאגט?

געב מיך א משל ווען דו וואלסט געזאגט ניין (כ'רעד נישט פון ממש אפענע זאכן ווי למשל א אינוואליד אדער עמאציאנעל אומסטאביל וכו') אלס גיין אייגענע באשלוס?


דער בחור איז רוי און אומוויסנד צו די גאנצע נושא בכלל, וואס דו זאגסט עם נעמט ער אן, און אפי' אויב עפעס שמעקט עם נישט, קען ער זיך נישט קעגן שטעלן ווייל ער ווייסט נישט.
"אז ער דארף צוקומען צו יענעם מיינט ער איז נישט גרייט".

[פאליטיקאנט]

אינטערעסאנט קיינער האט נאך נישט אנגעמערקט, אבער אסאך עלטערן ווייסן בכלל נישט זייער אכצן יעריגע קינד, זיי מיינען זיי ווייסן.

רוב בחורים באהאלטן די סמארטפאון און אנדערע אויפפירונגען פון די עלטערן.

דאס אז די עלטערן 'מיינען' באמת די טובה פונעם קינד העלפט נישט.


דאס איז פארשטייצעך לדעת די וואס האלטן אז א צווייטער דארף מאכן יענעם'ס וויכטיגסטע החלטה אינעם לעבן.

[איך אויך]

קהל'ס נ, דו נעמסט זאכן צו א עקסטרים. פעלט דען רבישע אייניקלעך וואס זענען קיוט און [שרייב נישט קיין אומאיידעלע ווערטער. מנהל]? כ'זאג נישט אז דארט איז נישט מער מצוי א זכר מיט א סקירט אבער איבעראל יש ויש.

באופן כללי האב איך פאר דיר נייעס אז היינטיגע צייטן אפילו אין די חניוקסטע משפחות איז די ערשטע שאלה א בילד פונעם מיידל, און אפילו א בילד פונעם בחור ווערט מער און מער נארמאל, און דאס איז פאר מען הייבט בכלל אן זיך נאכצופרעגן.

[קהל'ס נער]

קהל'ס נ, דו נעמסט זאכן צו א עקסטרים. פעלט דען רבישע אייניקלעך וואס זענען קיוט און [שרייב נישט קיין אומאיידעלע ווערטער. מנהל]? כ'זאג נישט אז דארט איז נישט מער מצוי א זכר מיט א סקירט אבער איבעראל יש ויש.

באופן כללי האב איך פאר דיר נייעס אז היינטיגע צייטן אפילו אין די חניוקסטע משפחות איז די ערשטע שאלה א בילד פונעם מיידל, און אפילו א בילד פונעם בחור ווערט מער און מער נארמאל, און דאס איז פאר מען הייבט בכלל אן זיך נאכצופרעגן.

די משל איז טאקע עקסטרעים אבער ביי איינעם איז עס פופציג פראצענט אמת און ביי איינעם 30 % הצד השווה שבהן אז די טאטע מיינט טאקע די טובה פון די קינד, אבער ס'אויכט געבויעט אויף זיינע פילינגס, נא אויב די שידוך איז געבויעט אויף פילינגס זאל עס שוין זיין אויף מיין פילינגס.

[קהל'ס נער]

זאג איך, אז דער בחור און מיידל האבן נאך נישט גענוג לעבנס ערפארונג דאס צו טון אליינס, און זיי זאלן עס טון אינאיינעם מיט די עלטערן.

פארשטייט זיך נאר אויב זיי ווייסן און טראסטן די עלטערן אז זיי זענען דא פאר די קינדער און זענען נישט קיין סעלפישע מענטשן, און זיי רעכענען זיך מיט די קינד'ס מיינונג. אויב טראסטן זיי נישט די עלטערן, דעמאלס בין איך מסכים אז מען זאל עס טון אליינס, אבער מען זאל זיך אדורכרעדן מיט אן אנדערן קלוגן עלטערן איד וואס פארשטייט אן עסק און מען טראסט אים.

אפילו ער איז נישט סעלפיש זענען זיי טאקע איינגערעדט אז יענטע איז בעסער פון יאחנע, כאטשיג וואס יענטע זעיט נישט אויס עפעס מורא'דיג, און היפש א שטיקל פעיגער, אבער זי קימט פון גאר א שיינע משפחה, איי יאחנע איז דאך א כליל המעלות, אבער וויבאלד איר טאטע איז א פלאמער מיט א בלויע העמד און איר ברידער איז א גרוש איז עס נישט ווערט, פלענטי מענטשן וואס זיכן באמת די גיטס פון זייער קינדער האלטן באמת אז יענטע איז א בעסערע שידוך פאר זייער זין.

[yesiknow]

קהל'ס נ, דו נעמסט זאכן צו א עקסטרים. פעלט דען רבישע אייניקלעך וואס זענען קיוט און [שרייב נישט קיין אומאיידעלע ווערטער. מנהל]? כ'זאג נישט אז דארט איז נישט מער מצוי א זכר מיט א סקירט אבער איבעראל יש ויש.

באופן כללי האב איך פאר דיר נייעס אז היינטיגע צייטן אפילו אין די חניוקסטע משפחות איז די ערשטע שאלה א בילד פונעם מיידל, און אפילו א בילד פונעם בחור ווערט מער און מער נארמאל, און דאס איז פאר מען הייבט בכלל אן זיך נאכצופרעגן.

וועלכע אכצען יעריגע בחור בעט פין זיין טאטע א בילד פונעם מדוברת? איך רעדט שוין נישט פון מער פיזיקעל דיטעילס רחמנא ליצלן, וועק זיך אויף איך אויך...

[איך אויך]

די עלטערן פארלאנגן היינט א בילד ראש לכל, און גראדע א שיינע פראצענט בחורים אויך.

א ליטווישע שדכנטע האט מיר פארציילט אז ביי איז נישט קיין שום בושה פאר א בחור צו קומען מיט א פונקטליכע שאפינג ליסטע. מען רעדט פון א רעזעלוציע פון האר און אויגן קאליר און אפילו גודל הבריסטן. כידע בלייבן ביי זיי שטעקן טאנען מיט מיידלעך טאמיר זיי האבען נישט אט די פונקליכע פראפארציעס.

[yesiknow]

די עלטערן פארלאנגן היינט א בילד ראש לכל, און גראדע א שיינע פראצענט בחורים אויך.

א ליטווישע שדכנטע האט מיר פארציילט אז ביי איז נישט קיין שום בושה פאר א בחור צו קומען מיט א פונקטליכע שאפינג ליסטע. מען רעדט פון א רעזעלוציע פון האר און אויגן קאליר און אפילו גודל הבריסטן. כידע בלייבן ביי זיי שטעקן טאנען מיט מיידלעך טאמיר זיי האבען נישט אט די פונקליכע פראפארציעס.

די אשכול איז געווידמעט אויף "אונזער" פארקרומטע וועגען, ביי די ליטאים איז דאך אכשיר דרא, מען דעיט לייק נעווער ביפאר,סאיז לעבעדיק דארטען.
א חסידישע בחור זאל רעדען פון א סייז וכדו' כאפט ער אזעלכע צוויי, די מיידעל אליינס וועט זיך אויך שעמען צו בעטען יעדער מאכט זיך כאילו ....כן די סיסטעם עט איטס בעסט.

[berlbalaguleh]

די עלטערן פארלאנגן היינט א בילד ראש לכל, און גראדע א שיינע פראצענט בחורים אויך.

א ליטווישע שדכנטע האט מיר פארציילט אז ביי איז נישט קיין שום בושה פאר א בחור צו קומען מיט א פונקטליכע שאפינג ליסטע. מען רעדט פון א רעזעלוציע פון האר און אויגן קאליר און אפילו גודל הבריסטן. כידע בלייבן ביי זיי שטעקן טאנען מיט מיידלעך טאמיר זיי האבען נישט אט די פונקליכע פראפארציעס.

נאר אין א סאך פעלער קען די ביוטי קווין מאכן א קוגל וואס האט א טעם ווי ערד. און א טשולנט וואס טעיסט ווי (פארדארבענע) הערינג מיט באנאנעס. און דער מאן. דער כולל מתמיד (אדער זיינע עלטערן) דארפן קויפן 2 שייטלעך פאר $6,000. און נאך 3 ..."ביליגע"...פאר $2,000 א יעדע איינס. און נאך 6 חדשים זעהען די שייטלעך אויס ווי די מאפס וואס מיין ווייב האלט אין קלאזעט...!

[פרנס החודש]

לויט ווי איך פארשטיי איז די נושא דא דאס עלטערן/שדכנים זענען פיל מער אונטערן השפעה פונעם סיסטעם ווי א 18 יעריגס
ווען די בחורים טרעפן זיך ווען אליינס מיט די מיידלעך כדוגמת מאדערן ארטאדאקס , וואלטן זיי בכלל נישט אפילו באטראכט די אלע נארישקייטן וואס די אונגארישע חברה קענען זיך נישט אפרייסען דערפון.
איך גלייב נישט אז א סאטמארע בחור וועט האבן א פראבלעם מיט א פאפאנע מיידל צ.ב.ש. מיט וועם ער טרעפט זיך ביי די ארבייט, אבער מיט אונזער סיסטעם קען עס קיינמאל נישט פאסירן נישט קיין חילוק ווי שטארק די עלטערן מיינען זייער אייגענע און דעם קינדס טובה .
די איינציגטע פארדינסט פון די עצם געדאנק פון שדכנות איז אז די סיסטעם קען אנגיין אומגעשטערט לאורך ימים טובים ארוכים.



Sent from my SM-G930V using Tapatalk

[כרם זית]

נניח אז עלטערן מיט זייער לעבנס ערפארונג מאכן בעסערע אויסוויילן ווי צוויי תממיתדיגע שמונה עשרות. איז אבער נאך אלס ענדערש אז די מדברים זאלן אליין אפמאכן וועם זיי ווילן. וויבאלד אויב מאכט זיך א קראץ אינעם שלום בית נאכן חתונה וועט די מאן / ווייב זיך ווילן העלפן וויבאלד ער וועט שטיין הונטער זיין אויסווייל. משא''כ אויב די אויסווייל געשעט דורך א צווייטער וועט ער זיך אפשר לאזן העלפן, אבער נישט מיט די זעלבע איבערגעגעבנקייט.

[קהל'ס נער]

נניח אז עלטערן מיט זייער לעבנס ערפארונג מאכן בעסערע אויסוויילן ווי צוויי תממיתדיגע שמונה עשרות. איז אבער נאך אלס ענדערש אז די מדברים זאלן אליין אפמאכן וועם זיי ווילן. וויבאלד אויב מאכט זיך א קראץ אינעם שלום בית נאכן חתונה וועט די מאן / ווייב זיך ווילן העלפן וויבאלד ער וועט שטיין הונטער זיין אויסווייל. משא''כ אויב די אויסווייל געשעט דורך א צווייטער וועט ער זיך אפשר לאזן העלפן, אבער נישט מיט די זעלבע איבערגעגעבנקייט.

נישט אויב ס'מאכט זיך א קראץ אין שלום בית, נאר ווען ס'מאכט זיך וכו'.

[היסטאריע]

די עלטערן פארלאנגן היינט א בילד ראש לכל, און גראדע א שיינע פראצענט בחורים אויך.

א ליטווישע שדכנטע האט מיר פארציילט אז ביי איז נישט קיין שום בושה פאר א בחור צו קומען מיט א פונקטליכע שאפינג ליסטע. מען רעדט פון א רעזעלוציע פון האר און אויגן קאליר און אפילו גודל הבריסטן. כידע בלייבן ביי זיי שטעקן טאנען מיט מיידלעך טאמיר זיי האבען נישט אט די פונקליכע פראפארציעס.

נאר אין א סאך פעלער קען די ביוטי קווין מאכן א קוגל וואס האט א טעם ווי ערד. און א טשולנט וואס טעיסט ווי (פארדארבענע) הערינג מיט באנאנעס. און דער מאן. דער כולל מתמיד (אדער זיינע עלטערן) דארפן קויפן 2 שייטלעך פאר $6,000. און נאך 3 ..."ביליגע"...פאר $2,000 א יעדע איינס. און נאך 6 חדשים זעהען די שייטלעך אויס ווי די מאפס וואס מיין ווייב האלט אין קלאזעט...!

בקיצור ביי איינעם איז וויכטיגער די אכילה פין קוגעל, און ביי איינער דער אכלה ומחתה פיה.

[הקטן]

נניח אז עלטערן מיט זייער לעבנס ערפארונג מאכן בעסערע אויסוויילן ווי צוויי תממיתדיגע שמונה עשרות. איז אבער נאך אלס ענדערש אז די מדברים זאלן אליין אפמאכן וועם זיי ווילן. וויבאלד אויב מאכט זיך א קראץ אינעם שלום בית נאכן חתונה וועט די מאן / ווייב זיך ווילן העלפן וויבאלד ער וועט שטיין הונטער זיין אויסווייל. משא''כ אויב די אויסווייל געשעט דורך א צווייטער וועט ער זיך אפשר לאזן העלפן, אבער נישט מיט די זעלבע איבערגעגעבנקייט.

אזוי וואו מיר זעהן טאקע ביי אינזער נישט אידישע שכנים...

[סאנטיאגא]

די נושא איז שוין אפאר מאל ארויפגעברענגט געווארן אין שטיבל דא..


עס זענען געווען צדיקים וואס האבן נישט געוואלט פארן מיט א באן, ציטערנדיג פונעם 'חדש אסור מן התורה' אבער די פאקט איז אז די וועלט איז זיך מתקדם און היינט פארן אלע צדיקים מיט שיינע קעדילעקס און (פריוואטע) עראפלאנען, זאת אומרת, מען דארף זיך רוקן ווייטער מיט זאכן וואס זענען פשוט נישט קיין פראקטישע מהלכים, וויאזוי צו לעבן אינעם היינטיגע וועלט.

יא, גערעכט אז אמאל פלעגט א שידוך צוגיין מיט א שדכן, און אין הלכה ווערט דערמאנט וועגן זיין באצאלונג וכדו', אבער דאס מיינט נישט אז אזוי דארף עס צו גיין, דאן פלעגן אויך די פריצים פון צוויי ווייטע דערפער, וואס פלעגן זיך נאר טרעפן ביים יריד, זיך אויך משדך זיין אהן דעם וואס די חתן כלה זאלן זיך אמאל האבן געקענט פון פארדעם, עס איז געווען מער אן אנגענומענע זאך אין יענע פרימיטיווע צייטן,

...Welcome to progressivism

אטאדאס איז די יסוד היסודות פון די פראגרעסיווע אידילאגיע, פונקט דאס! האסט עס הערליך צולייגט!
Progressivism is a way of thinking that holds that it is possible through political action for human societies to improve over time. As a political movement, progressivism purports to advance the human condition through social reform based on advancements in science, technology, economic development and social organization. Adherents to this way of thinking hold that progressivism has universal application and endeavor to spread this idea to human societies everywhere. -Wikipedia

און ווי מאדנע ס'הערט זיך מ'קען מאכן א קעיס אז פילע פון אונזערע היינטיגע פראבלעמען נעמט זיך פון דעם וואס ר' נתן אדלער, די חת"ם סופר, און יענע דור מנהיגים האבן גענטעפערט אויף דעם אידילאגיע פון רעפארם לא מיט אן אלף, לא ישמע, ולא יפקד, ולא יזכר עוד און דעציט! אן קיין פשרות, אן קיין דעבאטע, און אן א דיאלאג, כאטא, פוי, פעך, טרייף, (דיפלאטפארמטס דעם רעפארמער!) שטיי מיר היינט ווי מ'שטיי מיר אדאנק דאס פייטן אנטקעגן דעם שטראם פון פראגרעס פאר יארן נאכאנאנד און ריאינפאראסירט די דוגמעס פון טאטן צו קינד, און פון רבי'ן צו תלמיד. ס'קוקט אפשר אויס אויבנאויף ווי מ'האט געזיגט, אבער פרעג איך דיר: האסטו טאקע ליב דיין כלה?...

[סאנטיאגא]

יעדער זאל נעמען זיין זכרון און צוריקגיין צו זיינע ישיבה יארן, פון אלע בחורים וואס האבן געלערט און זיין סביבה, איז געווען בערך צען בחורים מיט וואס ער האט מיט זיי קוים געהאט א שייכות, נאך צוואנציג וואס ער איז געווען גוט מיט, און פון צייט צו צייט אויסגעטוישט אפאר ווערטער מיט זיי, דערנאך איז געווען נאך בערך צען, וואס זיי זענען געווען פון זיין נאנטע רינגל חברים, און פון זיינע צען נאנטסטע, איז געווענליך דא איין אדער צוויי וואס מיט זיי איז מען מורא'דיג נאנט.

יעצט שטעל זיך פאר אז זיי זענען אלע נקיבות און עס קומט די צייט צו ווערן א חתן, וועמען וואלסטו אויסגעקליבן?? וואס איז די שאלה? אודאי וואלסטו גענומען דעם וועם דו קומסט זיך די בעסטע אויס מיט אים, מיט וועם דו האסט די מערסטע ליב צו פארברענגען, און פארשטייען זיך די בעסטע צוזאמען, נישט קיין נפק''מ אויב די טאטע'ס שטימען, נישט קיין נפק''מ אויב זיין טאטע האט געלט אדער נישט, און אויך נישט קיין חילוק ווי פלייסיג ער לערנט שובבי''ם, דו וועסט לעבן מיט וועמען דו פארשטייסט זיך די מערסטע, און מיט וועמען דו האסט די מערסטע א משיכת הלב צו אים.

יעצט וועל איך ענק אויסזאגן די סוד: עס איז טאקע דא אזא ישיבה! עס הייסט בית חינוך לבנות, און דארט איז דא אלע מיני סארטן מיידלעך!! די פראבלעם איז אז דו קענסט קיין איינעם נישט, און די שדכן קען נאר קוקן אויף די נארישסטע זאכן ווי געלט, לערנען, וכו', און אלע אנדערע משוגעת'ן, מען גיבט נישט די בחור קיין שום אויסוואל, מען נעמט א בחור פון אכצן יאר וואס האט קוים געזען א צורת אשה, און מען זעצט אים קעגנאיבער א נקבה פאר א שעה צוויי, זיי רעדן אביסל, ער מאכט זיכער אז עס רינט איר נישט קיין שפייעכטס פון די מויל און אז זי קען אביסל שמועסן, און.... מזל טוב!! א נייע שידוך!! פארוואס נישט?

איך בין איינשטימיג מיט יעדע ווארט! איך האלט דו האסט עס געגעבן אביסל מחשבה און דאס איז די ערשטע פראבלעם ביי אונז; טראכטן איז נישט ערמוטיגט. מ'קען אסאך שרייבן וועגן דעם, איך וואלט געוואלט זעהן אן ערנסטע אפהאנדלונג פון אונזערע אלטגעזעסענע פעדער-מייסטערס א שטייגער ווי ערעב @קטלא קניא ווייל לדעתי ליגט אין דעם אישו אסאך ניואנס אז ער קען געהעריג מאכן נאך א ותינוק ללמדו ספר, מ'קען עס אפשר א נאמען געבן צער גידול בנים.. דא טעמע: א בעשוי מיטן שטריימל האב איך ארויסגעברענגט א פוינט וועגן די אויסדריק "אריינגעפאלן" אבער בעצם איז דא נאך אסאך צו רעדן.

איך האלט אז דאס איז פון די אייגנארטיגע פראבלעמען וואס איז לינקד צו אסאך קליינע פאקטארן וואס אלעס צוזאמען ברענגט אזעלכע צופראסקעטע רעזולטאטן פאר אזויפיל אחבנ"י.

איך וועל דא אדרעסירן אפאר בולעט פוינטס וואס דארף ווען זיין די צענטער פונעם שמועס:

1) די פאקט אז מ'וואקסט אויף סעגרעגעטעידעד אין די בתי חינוך, און נאך בר מצוה עפ"י רוב - פון די ברעקל וואס מ'האט ביז יעצט געהאט - האקט מען אפ יעדע סאציאלע שייכות מיט די פארקערטע מין, אויף אן אופן וואס איז לדעתי זייער נישט געזונט. און דאס איז אן ערנסטע קאנטריביושן צו וואו סאושעלי אקווערד ס'שפירט זיך צו זיין אינאיינעם אין אזא נאנטן געגנווארט איינער אליינס, דאס קען זיך שוין ווענדן אין וועלכע קרייז, אבער דאס איז א גרויסע פאקטאר.

2) ווען ס'קומט צו סארטן פערסאנאליטיס, איז ווייטער חורבן, מ'וועט נעמען די מאוסט רענדאם commonalities און זאגן ס'איז א מעטש אפי' די commonality האט נישט די מינדעסטע שייכות צום רילעשענשיפ. למשל א יתום און א יתומה, א פעשע מיידל מיט א פעשע בחור, נידריג מיט נידריגער, אה! לחיים, וואס קען זיין בעסער? פריי דיך אז זי וויל דיך... ס'קען אמאל זיין די מינדעסטע שטות, אדער דאס אויך נישט! וויפיל מאל שטעלט מען צאם אן עקסטרעמע אינטראווערט מיט א לעבעדיגער סחורה ווי מ'רופט עס א "סאושל באטערפליי" צוויי מענטשן מיט פארקערטע נאטורן וואס וואלטן אין ווילדסטן חלום נישט פארטוישט קיין ווארט אין א באר, צו אויפן פליגער אויב די אומשטענדן ברענגן זיי צאם פנים אל פנים, אבער דא ווייל עפעס א שדכן האט געהאט עפעס אן אפיפעני טרעפן זיך די צוויי אין איין שטוב ווי אריינגעפאלן פון די סקיילייט, אזוי ווי איך זאל מיך מארגן מיעטן מיט איינעם פון מארס, און פון איין רגע אויפן צווייטן דארפן מאכן קאנווערסעישן וויאזוי דאס לעבן גייט דארט צו, און טאמער דאס איז נישט גענוג, א טאג דערויף דארף איך שוין געבן די אקעי אז איך בין טאקע גרייט זיך אריבערצוציען אהין
?like what in the world

3) די עקסטרעמע אבסעסיע מיט קאמפעטביליטי פון די משפחות אבער זייער ווייניג פאקוס אויף די פאטענציאלע חתן און כלה. דאס איז דא ביי די אינדיאנער פונקט אזוי,

4)די אומלאגישקייט און רעקלעסנעסס פון נעמען הויכע ריסקס מיט די ארענדזשד מערידזש, נאר צו פראטעקטן דעם הייליגן טראדיציע, אבער ווען די שפיל געלונגט נישט שיקט מען דעם יעניגן דעיטן מיט איין התלהבות אדרבה ואדרבה! גיי ארויס פאר ראונד 2 און 3, ביזט דאך שוין סייווי סיי א געליטענער, נישט דיך מיינט די מסורה...

5) די דיספראפארציע פון חינוך און קאמפעטענס צו זיין א נארמאלע מענטש נאך די שבע ברכות צווישן די צוויי גרופעס, איז ממש הימל און ערד! א מיידל אין יעדע חסידישע מוסד איז ערמוטיגט אויסצונוצן אירע פעאיגקייטן, שרייבן עסעיס, שטודירן היסטאריע, געאגראפיע, נייען, באקן, טייפן, און זינגען וכו' בעת וואס דער בחור'ס קאריערע אויסוואלן זענען לימיטעד צו ווערן די נעקסטע ראש הכולל, שואל ומשיב, און ר"ם. (זיינע טאלאנטן און האביס איז דאך נישט נוגע ווייל ער גייט דאך זיצן על התורה ועל העבודה ביז די פינף און ניינציג און פארענטפערן ר' עקיבא אייגר'ס) ער ווייסט קוים וואס טוט זיך מיט זיך, זאל ער נאך וויסן וואס ער וויל אין א מיידל וואס איז אין אזויפיל יעדן טאגיגע הינזיכטן אינטעלעקטשועלי סופיריער פון אים? למשל אויב זי קען אים אויסרעכענען צען פרעזידענטס אויסעווענדיג וועט ער קענען איר אויסרעכענען ווען מ'צאלט כפל פאר א אקס און ווען מ'צאלט חצי נזק? און אז ער קען דאס נישט קען ער פאר א נויט די 10 בעסטע חתונה שפילערס? וואס ווייסט ער שוין? מענטשן כאפן נישט, בחורים היינט זענען ליידיגע קעפ! קיין תורה סקאלערס זענען זיי נישט, וועלטליכע זאכן קענען זיי אויך נישט, וואס יא? אביסל רבני'שע פאליטיק און מוזיקאנטן, פשש... מיט דעם גייט ער צו די חתונה. ס'איז א הייזעריגע וויי געשריי! און אז זיי ביידע ווייסן נישט קיין סך, איז טאקע די סאלושן מ'זאל לויפן שטעלן חופה?

6) דאס דארף ווען זיין נומער איינס: a lack of logic פשוט מענטשן זענען בלינדע אידיאטן וואס לעבן פאר יענעם, אן טראכטן פאר זיך. פארוואס דארף איך טראכטן? יענער טראכט דאך שוין? איך דארף נאר נאכטוהן וואס די גאס טוט. אמאל קען אויך זיין ווייל זיי פארשטייען טאקע נישט די פראבלעם, צו ווייל ס'גייט זיי אינגאנצן נישט אן, צו ווייל מה יאמרו הבריות, אדער איז דא די דינייעל תירוץ: קוק אהער איך האלט אז בעצם ביזטו טאקע גערעכט, אבער למעשה האלטן די מסורה איז וויכטיגער ווייל די מינוט וואס מ'טוישט די נעקסטע זאך איז חזיר פלייש תוך כדי דיבור אמאל.. און געבויט אויף די און ענליכע פאלאסיס, שעכט מען אויס דורי דורות און מ'פארברענט מיליאנען דאלערס.

7) א מער אביוויעס עלעפאנט אין די רום: codependency מיר האבן אויפגעצויגן אונזערע קינדער אויף אזא סארט וועג אז זיי זענען נישט גענוג מעטשור זיך אליינס צו נעמען, צו ביי דיזיין, צו ווייל זיי זענען טאקע codependent אבער דאס איז די פאקט. א טינעידזשער האט נישט קיין שום אוטאנימי! און ווען יא, ווער זאגט זיי וואלטן עפעס גענומען בכלל?

8) מ'וואקסט אויף אן צוזעהן קיין שום ראמאנטישע gestures פון די עלטערן און יא.. אפילו פון א נארישע מאווי, און אזוי גייט מען צו די שיעורים וואו מ'קען הערן די שענסטע משוגים און טיפס, אבער אז מ'האט נישט אין מוח מיט וואס עס צו פארגלייכן וויאזוי ערווארטסטו מען זאל וויסן וואס דאס איז?

איך ווייס נישט צו די עולם כאפט ווי פארריקט דאס איז! האסטו אים אראפגעזעצט מיט די מיידלס חבר'טעס? ווייז אים אפשר א קלאס פיקטשער? אפשר איז די מיידל טאקע פיין לכשעצמה און די בחור אויך פיין לכשעצמו, אבער ווען זיי וואלטן געלערנט אויסגעמישט ווי און פאבליק סקול, וואלט דאס געווען זיין זיבעטע אדער אכטע אויסוואל, פשוט ווייל זיי קליקן נישט עכט, און הגם מען וועט זיך אפשר מסדר זיין מיטן לעבן, אבער פארוואס מיז מען צורויבן פון אונזערע קינדער דאס וואס וואלט געקענט זיין פאר זיי דאס בעסטע? מען מוז האבן א שטארקע מזל אז די שדכן זאל פונקט צוטרעפן דיין ''בעסטע'' חבר אויפן צווייטע זייט מחיצה.

פאריקט איז נישט דאס ווארט. ס'איז דא אזויפיל וועגן צו טרעפן דעם ליבשאפט, וואס מענטשן ווייסן ניטאמאל עקזיסטירט אין די גאס high school sweethearts איז איין זאך, opposite attract איז נאך א קאנצעפט, ס'איז דא צוויי מענטשן וואס האבן ביידע ליב ארט און טרעפן זיך ביי עפעס א מאלעריי און ס'מאכט זיך א שמועס, אדער אין א בוך געשעפט, פארשידנס. ס'איז דא coworkers אין די זעלבע סורקל וואס מאכן זיך די חשבון: אז מיר ביידע זענען אטורני'ס אונז קענען זיך שוין 4 יאר, פארוואס זאלן מיר נישט לעבן אינאיינעם א חיים טובים און עווענטועל אנהייבן א משפחה, ווייל אונז טוה מיר דאך ביידע אין דעם זעלבן פעלד, און מיר פארשטייען זיך גוט איינער דעם אנדערן? אבער פאר אזא זאך ברויך זיין פולע אויטאנימי און קאנסענט צווישן צוויי ערוואקסענע מענטשן - נישט זייערע לעגאלע גאורדיענס. נאר זיי אליין!

אלזא, פלעגן די שרייבערס שרייבן, וואס איז מיין לעזונג? וואס קען מען טון דערצו? דער תירוץ איז גאנץ א פשוטע, און איז גאנץ ענליך צו וואס די משנה זאגט אין תענית 'לא היה ימים טובים וכו' שבהם בנות ישראל וכו'...

מען דארף נעמען א גרויסע זאל, און אלע בחורים פון אכצן יאר און ארויף און אויכעט אלע מיידלעך פון די יארגאנג און ארויף זאלן זיך צוזאמקומען, יא!!! אהן קיין מחיצה!! לשם זיך טרעפן און באקענען לצורך שידוכין!!

מען זאל אנגרייטן גוטע עסן מיט טרינקען, (נישט קיין יין המשכר, עס זאל נישט ארויסגיין פון די גבולים) און אויסשטעלן אסאך טישן וכדומה מען זאל שיין פארברענגען איינער מיטן צווייטן, זיך טרעפן דיין בעסטע אפציע, זען מיט וועמען דיינע אויגן מאכן א גוטע קאנטאקט, מען זאל זיך אויפטוישן טעלעפאן נומערן און מען זאל טרעפן דער וואס איז די בעסטע צוגעפאסט פאר דיר!

מען זאל דאס טון איינמאל א חודש, און פארשטייט זיך אז די פאר וועלכע זעהן אויס די מערסטע צוגעפאסט, וועסטו אנהאלטן קשר אויפן טעלעפאן און אויך זיך טרעפן אין אנדערע צייטן און אנדערע פלעצער..

און... לדעתי וועט ביז דריי חדשים נישט זיין קיין אלטע בחורים אדער אלטע מיידלעך, עס וועלן ווערן אמת'ע פיינע צוגעפאסטע שידוכים, בעסער ווי די בעסטע שדכנים וועלן אמאל קענען צושטעלן, און שלום על ישראל!

יא, עס הערט זיך קאטערווערסיאל, אבער... האסט א בעסערע עצה??

די ווארט איז נישט אוועקרוקן די מחיצות, אין אינדיע קומט מען זיך אויך צאם אין איין שטוב אן א מחיצה, אבער דער עולם קען זיך נאך אלס נישט בחייכון.. ווייל די מענטשן ווילן נישט זיין דארט! די עלטערן האבן זיי אהינגעשלעפט! מ'דארף ברעכן די מחיצה אין מוח וואס שטערט אז מ'זאל זיך קענען און פארשטיין אויף א געזונטע וועג, פונקט וויאזוי מיר האבן שלעכטע preconceptions פון שחורים ווייל מיר דרייען זיך נישט מיט זיי, פארשטייען מיר זיי נישט...
אוודאי וואלט עס געווען א מורא'דיגע געדאנק, באט איך ווייס נישט אויב איז דאס איז the end all be all אבער זיכער א סטעפ אין די רייט דיירעקשן. די שאלה איז וויפיל זענען אפילו פאר דעם רעדי, פאר אן עוורידזש אן אכצן יעריגע בחור וועט דאס נישט צופיל העלפן, ס'וועט העלפן אויף די חלק פון אטרעקשן, און סאשולייזן, אבער די עכטע עצה איז נישט מאכן נאך אן ארגענעזעישן מיט נאך א רחמנות קעיס וואס מ'דארף זיך ווייטער איינער דעם צווייטן לעבן אין יענעמס שמוצוועש נאר פשוט, שיקן דעם עולם ארבעטן, אדער גיין פאר א GED און איינמאל מ'האט שוין געלעבט אויף די וועלט, מ'האט שוין געצאלט בילס, מ'האט שוין געבויט קרעדיט, מ'ווייסט שוין עפעס וועגן אוועקלייגן געלט, יעצט קען מען רופן א שדכן מאכן א רעזומעי און פשוט טוישן דעם לאוקעישן פון פערלאוויטש'ס דיינינג רום, צו א שיינע האטעל, באר, רעסטוראנט און זיך טרעפן ווי צוויי נארמאלע מענטשן מיט א רוהיגע קאפ, אן קיין פאפעראציע אן קיין באדי גאורדס אין די נעקסטע רום, נאר די צוויי מענטשן אליינס - ווייל סוכ"ס איז עס דאך עס זייער לעבן'ס דיסידזשאן, און שוין.

וועט איינער זאגן סאנטיאגא, איך קען מיין זוהן און איך זאג דיר ער איז נאכנישט גרייט אויף אזא מהלך. גערן! זאל ער ארויסגיין און אהיימקומען און זיך פארצייכענען ווי ער קען זיך פארבעסערן, אדער מאכן א נאוט אז מיט די סארט מיידל וויל איך פאר די 5 סיבות נישט ממשיך זיין! כאטשיג ווייסט ער וואס ער וויל נישט!

ווייל לאמיר דיר פרעגן א סימפל זאך: אז דו ווייסט אז ער איז נישט רעדי צו דעיטן ווי א נארמאלע מענטש, פארוואס אין די וועלט מאכסטו אים חתונה??

[סאנטיאגא]

mobiquo/mobiquo.php?welcome=1&referer=h ... rpage%3D25


דאס קוקט מיר שוין אויס ווי די ליכטיקייט ביים ענדע פונעם טונעל. די רעדע דא איז געווען פון אמעריקאנער בחורים מיט אמעריקאנער מיידליך... צוביסלעך וועט ווערן שידוכים און דעם שטייגער..

כ'האב עס איבערגעקוקט עטליכע מאל, וואס פונקטליך זעהט מען דא? גרופעס פון בחורים טאנצן, און גרופעס פון מיידלעך טאנצן אונטער די זעלבע דאך. ממש? קיינער אינטערעקט נישט מיטן צווייטן, קיינער מאכט נישט קיין אויגן קאנטאקט, קיינער ווייזט נישט קיין שמייכל, גארנישט, סך הכל אפאר חבורה לייט אין איין רייע, און אפאר איזרעלי מיידלעך אין אן אנדערע רייע, סטרענדעזשערס קען מען זעהן ביי יעדע אמעריקאנע קאנצערט אויך. איך זעה נישט די שמחה אדער די ליכטיגקייט.

ס'איז דא זאכן וואס זענען ווערט צו סעלעברעיטן, אבער דאס איז נישט איינע פון זיי

[סאנטיאגא]

ס'איז דא זאכן וואס זענען ווערט צו סעלעברעיטן, אבער דאס איז נישט איינע פון זיי

אז מ'וויל רעדן פון די עשה טוב.

דאס איז א שיינע זאך! א כשר'ע ספארטס באר, מ'האט געקענט אריינשפאצירן און פארברענגען, און מיטהאלטן די געים אויף רעבישע סקרינס, מיט א כשר'ע מעניו - וואס לויט די בילדער קוקט אויס צו זיין פון גאנץ הויעכע קוואליטי
https://goo.gl/maps/axG3u3r9HGFjeSvd8
ליידער האט עס נישט מאריך ימים געוועזן (אויב ווייס איך גוט, דו טו קאוויד) קען זיין ס'איז אפשר נישט דירעקט געצילט פאר די יו"ט חמשה עשר באב, אבער האנסעטלי, ווער קומט אויף אזא פלאץ? בעיקר עמיצער וואס איז דא צו סאושעלייזן, מענטשן וואס גייען ארויס, און פיין א יונגע קאפל אויף שיינע נאכטמאל.

כ'פארשטיי אז אין פלעטבוש איז מער שכיח אז מ'הענגט ארויס צוזאמען, אבער פארוואס זאל נישט זיין אזא מושג אין א חסידישע געגנט? אין דזשעקסאן לאמיר זאגן

[סאנטיאגא]

איך האב שוין דערמאנט וועגן די אויסדריק "אריינגעפאלן"

נאך א מאדנע אויסדריק איז ווען א מחותן זאגט: מזל טוב, איך געב די בחור.. "דו" געבסט? אה כ'האב אמאל געוויסט א מענטש איז אליינס מקדש א פרוי, וואס הייסט דו געבסט? געבסט רשות? אדער דו ביזט די שליח של אדם כמותו.. וואס איז דאס געבן? פריי דיך מ'זאגט דיר פארדעם..