ריכטיג האט געשריבן:דער פותח האשכול איז עפעס סטאק אז פראביביליטי איז די איינציגסטע סברא, הוא ואין זולתו.
מען דארף געדענקן אז אויסער פראביביליטי וואס איז ניינציג-צען, איז אויך דא א סברא פון פאסיביליטי וואס איז פופציג-פופציג.
קהל'ס נער האט געשריבן:היסטאריע האט געשריבן:טאמער מען וויל זאגן א סברא, איז עס ווייל ביי א דבר הניכרַ איז נישטא קיין ביטול. עס איז דא א נו"ב ווען איינער ווייסט וועלכע שטיקעל פלייש איז חזיר, און איך ווייס נישט, אויב איז שייך ביטול בכלל. בקיצור, רוב איז נאר אויף א אמת'ע ספק. ממילא, ביי קבוע וואס איז ניכר במקומו איז דא א חומרא עס זאל נישט העלפען קיין רוב.
יא, די סברה זאגט מען אין די ישיבות
די פראבלעים איז נאר אז ס'נישט אמת אז די ספק ווערט אין געשעפט, ווייל ווילאנג ער איז אין געשעפט ווייסט ער צי די געשעפט איז כשר צי נישט, סנאר ווען ער קימט ארויס געשעיט די ספק אז ער געדעינקט נישט פון וועלכע געשעפט ער איז ארויס
ועוד, אז עס האט מיט חשיבות, עס איז זיכער דא קבוע דרבנן וואס האט מיט חשיבות, אבער דער דאורייתא קען אויך זיין עס נעמט זיך פין חשיבות, און א דבר חשוב לא בטל. פארדעם ווען דער ספק הייבט זיך נישט אהן במקום הקבוע, איז עס יא בטל.
דעיס זאגט מען אויך אין כולל.
אבער ס'שטימט אויך נישט וויילאיך צי נישט מבטל צי זיין די געשעפט איך בין מבטל די פלייש פון די געשעפט
קהל'ס נער האט געשריבן:ריכטיג האט געשריבן:דער פותח האשכול איז עפעס סטאק אז פראביביליטי איז די איינציגסטע סברא, הוא ואין זולתו.
מען דארף געדענקן אז אויסער פראביביליטי וואס איז ניינציג-צען, איז אויך דא א סברא פון פאסיביליטי וואס איז פופציג-פופציג.
דעיס קענסטו פינקט אזוי זאגן ביי כל דפריש.