דערהויבענע איד האט געשריבן:היסטאריע האט געשריבן:און בכלל קומט פין דעם דער מושג אז מען דארף האבן א באנטש קינדער, אזוי וועלען די פרויען זיין פארנומען אינדערהיים, די מענער פארדינען, וועלען זיי נישט האבן קיין צייט צו טראכטען און זיך נישט קענען געבן א ריק .
קענסט מיר מסביר זיין וואס דו האסט געשריבן? מענער האבן זייער ליב צו האבן אסאך קינדער? רוב פרויען ווילן נישט קיין קינדער נאר די מענער ווילן?
דערהויבענע איד האט געשריבן:היסטאריע האט געשריבן:
און בדרך אגב זוכן זיי אייביג אראפ צו קלאפן פרויען. אוודאי וועלען זיי זאגן ווי חשוב די פרויען זענען [שרייב נישט קיין אומאיידעלע ווערטער. מנהל], אבער זיי האלטען אז פרויען זענען שולדיג ווען א זכר וואס דארף האלטען נדות און פרישות און מעג נאר איין מאל צוויי מאל א וואך, און זעהט א שיינער פרוי, און האט הרהורים ווייל דער אויבערשטער האט אריין געלייגט אין נאטור צו האבן הרהורים, האלטען די קאקערס אז שולדיג אז דער פרוי, ווייל זיי האט בריסטען, און האט א שיינער קלייד, און די פרויען דארפען זיך פארמיאוסן וואס מער, כדי נישט "מכשיל" צו זיין מענער.
.
אמת, אבער דו ווייסט אויכעט ווי שטארק מ'רעכנט זיך מיט אונזערע עניינים וואס דער אייבישטער האט אונז באשאפן, ווי אזוי מ'רעדט צו בחורים וועגן דעם, און טאקע די 2 מאל א וואך, און זיי קומען פיין בלעימן די מענער, סה''כ וויייסן רוב מענער זיך אויסצולאכן פון וואס מ'דארף זיך אויסלאכן.
מי אני האט געשריבן:הרב דר. נתן סליפקין איבער דעם.
היסטאריע האט געשריבן:מי אני האט געשריבן:הרב דר. נתן סליפקין איבער דעם.
לכאורה זעהט אויס ווי אים באדערט נאר דער פראפאניטי. איר וועג פין אראפלייגן גופא, וואס איז אסאך מאל בדרך ליצנות, זעהט נישט אויס ווי עס באדערט אים.
דער אמת איז, אז דער גמרא איז פיל מיט מאדנע מעשה'ת, וואס אפילו צו פארציילן פאר מענטשן וואס זענען מחשיב גמרא, וועט ברענגן צו שפעטן פין גמרא. זי מאכט נישט חוזק בידים אזוי ווייט, נאר פארציילט די מעשה אויף א וועג וואס די חוזק איז משמע פין זיך אליין.
ווי למשל ווען זי ליגט אראפ טומאה וטהרה, זי מאכט נישט חוזק ממש.
עס איז זייער דן צו זיין דער גדר פין ליצנות, ווייל אונז אליין האבן אויך ליב צו נוצן טערמינען פין די גמרא לשם סאטירא, ווי למשל זאגן אויך א גראבע מענטש אז ער איז א ריש לקיש, אדער עס ברענט ביי אים א ר' עמרם פייער. נאר זי רעדט אויף טיקטאק, פאר עמינ הארץ און גוים, און אונז זענען נישט באקוועם אז אונזער הייליגער ספר זאל נתגלה ווערען. וצריך עיון. ווייל ווען א גוי זאל אויסהערן איר טיקטאקס און מיר פרעגן אויב די גמרות זענען אמת, וואלט איך נישט געקענט זאגן ניין.
berlbalaguleh האט געשריבן:היסטאריע האט געשריבן:מי אני האט געשריבן:הרב דר. נתן סליפקין איבער דעם.
לכאורה זעהט אויס ווי אים באדערט נאר דער פראפאניטי. איר וועג פין אראפלייגן גופא, וואס איז אסאך מאל בדרך ליצנות, זעהט נישט אויס ווי עס באדערט אים.
דער אמת איז, אז דער גמרא איז פיל מיט מאדנע מעשה'ת, וואס אפילו צו פארציילן פאר מענטשן וואס זענען מחשיב גמרא, וועט ברענגן צו שפעטן פין גמרא. זי מאכט נישט חוזק בידים אזוי ווייט, נאר פארציילט די מעשה אויף א וועג וואס די חוזק איז משמע פין זיך אליין.
ווי למשל ווען זי ליגט אראפ טומאה וטהרה, זי מאכט נישט חוזק ממש.
עס איז זייער דן צו זיין דער גדר פין ליצנות, ווייל אונז אליין האבן אויך ליב צו נוצן טערמינען פין די גמרא לשם סאטירא, ווי למשל זאגן אויך א גראבע מענטש אז ער איז א ריש לקיש, אדער עס ברענט ביי אים א ר' עמרם פייער. נאר זי רעדט אויף טיקטאק, פאר עמינ הארץ און גוים, און אונז זענען נישט באקוועם אז אונזער הייליגער ספר זאל נתגלה ווערען. וצריך עיון. ווייל ווען א גוי זאל אויסהערן איר טיקטאקס און מיר פרעגן אויב די גמרות זענען אמת, וואלט איך נישט געקענט זאגן ניין.
דו וואלסט געקענט זאגן אז זי נעמט ארויס די ווערטער און מיינונג פון די גמרא ארויס פונ'ם קאנטעקסט (המשך הדברים וקידומם). און די ריכטיגע כונה...!
איך פארשטיי אויך אז הומאר קען ברענגען לידי חכמה, אבער עס איז פשוט אז עס ווענדט זיך ווי אזוי און וואס די כוונה דערונטער איז, ופשוט.
היסטאריע האט געשריבן:און דער חלק אז דער כפירה איז געקומען ווייל זיי האבען געזעהן מטט זיצען, און די קבלה איז אז נאר דער אויבערשטער זיצט. איך ווייס נישט ווי זי האט עס געזעהן, אבער לכאורה הערט זי דף היומי אויף א שיעור, און דער מגיד שיעור האט עס נאכגעזאגט פין ספר היכלות, ווייל אין די גמרא שטייט עס נישט.
חזא מיטטרון דאתיהבא ליה רשותא למיתב למיכתב זכוותא דישראל אמר גמירא דלמעלה לא הוי לא ישיבה ולא תחרות ולא עורף ולא עיפוי שמא חס ושלום ב' רשויות הן
הראהו [יונה ללויתן] חותמו של אברהם, אמר הבט לברית, וראה לויתן וברח מפני יונה מהלך שני ימים. אמר לו [להדג] הרי הצלתיך מפיו של לויתן, הראני כל מה שבים ובתהומות.
מיינסט צוזאגען די תוצאה פון "לאזען" לערנען גמרא.בת קול האט געשריבן: ↑זונטאג פעברואר 27, 2022 9:24 amדאס איז א תוצאה פון צוריקהאלטן די פרויען פון לערנען וואס איז הלכה, חומרה און מנהג.דערהויבענע איד האט געשריבן:אמת, אבער דו ווייסט אויכעט ווי שטארק מ'רעכנט זיך מיט אונזערע עניינים וואס דער אייבישטער האט אונז באשאפן, ווי אזוי מ'רעדט צו בחורים וועגן דעם, און טאקע די 2 מאל א וואך, און זיי קומען פיין בלעימן די מענער, סה''כ וויייסן רוב מענער זיך אויסצולאכן פון וואס מ'דארף זיך אויסלאכן.היסטאריע האט געשריבן:און בדרך אגב זוכן זיי אייביג אראפ צו קלאפן פרויען. אוודאי וועלען זיי זאגן ווי חשוב די פרויען זענען [שרייב נישט קיין אומאיידעלע ווערטער. מנהל], אבער זיי האלטען אז פרויען זענען שולדיג ווען א זכר וואס דארף האלטען נדות און פרישות און מעג נאר איין מאל צוויי מאל א וואך, און זעהט א שיינער פרוי, און האט הרהורים ווייל דער אויבערשטער האט אריין געלייגט אין נאטור צו האבן הרהורים, האלטען די קאקערס אז שולדיג אז דער פרוי, ווייל זיי האט בריסטען, און האט א שיינער קלייד, און די פרויען דארפען זיך פארמיאוסן וואס מער, כדי נישט "מכשיל" צו זיין מענער.
.
בוגר(ת) ישיבת ראחמיסטריווקא ירושלים
איך וואלט געזאגט אז דאס אליין איז נאכנישט גענוג ווייל די כותב ה'סתם' (די שווערע אראמיש) איז אנגענומען ביי חוקרים ( און יעדער וואס ווייסט צו צוטיילן טעקסטן לויט לינגוויסטיק און מהלך הכתיבה און אוודאי תוכן) צו זיין לאו דווקא די זעלבע כותב ווי דער כותב ההויות דאביי ורבא, נאר די טענה צו ארייננעמען די תקופה אין ווואס עס איז געשריבן אין קאנטעקסט איז לכאורה א גוטע טענה.מי אני האט געשריבן: ↑זונטאג מערץ 06, 2022 9:41 am והיינו, די ערשטע כת וואס לערענט זיי אפ כפשטם, גלייבן דאס מיט א תמימות, און טוהן דאס נאך פארשפרייטן, טויג נישט ווייל אזש עס פארשעמט אט די חכמים מיט דאס וואס זעהט אויס ווי דברים מוזרים וכו׳ וואס נארמאלע מענטשן, וכ״ש חכמים, קוקן אָן ווי סכלות. ווי אויך די צווייטע כת וואס לערענט זיי ווייטער אפ כפשטם ״וחשבו שלא כִוְּנוּ חכמים בו זולתי מה שמורה עליו פשט הדבר״ און זענען דאדורך טאקע מלעיג אליהם אז זיי זענען ״גרועי השכל״, טויג ווייטער נישט. וואס עס באדארף צו זיין איז זיי ריכטיג צו פארשטיין ״שאינם מדברים הֲתֻלִּים״, ווייל זיי זענען דאך בעצם יא חכמים וכנ״ל, ולהבין בדבריהם דרך חידה ומשל ע״ש באריכות. און דעם איז אויך נכלל דאס אז מ׳באדארף זיי צו אפלערנען אינעם ריכטיגן קאנטעקסט: סיי בתוך הסוגיא און ווי אזוי עס קאָהערט מיט די ארומיגע הנחות פון דעם דיון, ווי אויך בכלל אין דאס היסטארישע קאנטעקסט פון זייערע צייטן.
אין אנדערע ווערטער, וואס דער רמב״ם מיינט איז אז לגבי דברי חכמים און סעידזשעס וואס זענען לכו״ע געלעגן אין חכמה וכו׳, באדארף מען זיי צו געבן דאס פּרינציפּ פון טשעריטי. דאס מיינט אפטייטשן איינעמ׳ס ווערטער אין דאס בעסטע און מערסטע ראציאנאלע וועג מעגליך; דאס שטערקסטע מעגליכע מסתבר׳דיגע הסבר מ׳קען דאס נאר געבן. דאס איז בפרט אויף ווערטער פון א חכם וסעידזש וואס למעשה איז חכמה געווען אומנתו.
איה"נ. אבער דאס וואס מ'טוהט אטאקירן און אפחוזק'ן איז דאך בעצם מקושר מיט די גאנצע סוגיית הגמרא וכו' על הכלל. און אין אזא פאל האט מען צו נעמען די גאנצע סוגיא'ס ארומיגע קאנטעקסט, ווי מיר האבן זי עפ"י די רעדאגירער און מסדרי הש"ס, אין באטראכט. נאך מער און אין אנדערע ווערטער, ווי דו רירסט אָן און וויאזוי דו ענדיגסט צו, איז הגם די סוגיא על הכלל איז אלעמאל א קאמפּענדיום פון מערערע שטימעס און שיטות צוטיילט במשך א שיינע פאר דורות און לאקאציעס, איז אבער דא א ברייטערע דיון און טרעד פון קאמאנעליטי והנחות מוסכמות אין דזשוריספּרודענס וטעמיהם וואס לויפט דאס דורך, אין וועלכע חז"ל דארט זענען (ווי נישט) אייניג וכדומה - אט וועגן דעם האט מען עס געקענט רעדאגירן אזוי. (וכמובן, קען מען טענה'ן אז חכמים אין jurisprudential acuity זענען זיי אלע, אלס סקאַלערס וחכמים בזה, געווען. און דאס קען מען זעהן אפילו נאכדעם וואס מ'דיסענטענגעלט די תקופות ווען די באזונדערע מימרות בתוך הסוגיא זענען געזאגט געווארן וכו'.)מר שושני האט געשריבן: ↑מאנטאג יוני 17, 2024 4:46 amאיך וואלט געזאגט אז דאס אליין איז נאכנישט גענוג ווייל די כותב ה'סתם' (די שווערע אראמיש) איז אנגענומען ביי חוקרים (און יעדער וואס ווייסט צו צוטיילן טעקסטן לויט לינגוויסטיק און מהלך הכתיבה און אוודאי תוכן) צו זיין לאו דווקא די זעלבע כותב ווי דער כותב ההויות דאביי ורבא, נאר די טענה צו ארייננעמען די תקופה אין ווואס עס איז געשריבן אין קאנטעקסט איז לכאורה א גוטע טענה.מי אני האט געשריבן: ↑זונטאג מערץ 06, 2022 9:41 amוואס עס באדארף צו זיין איז זיי ריכטיג צו פארשטיין ״שאינם מדברים הֲתֻלִּים״, ווייל זיי זענען דאך בעצם יא חכמים וכנ״ל, ולהבין בדבריהם דרך חידה ומשל ע״ש באריכות. און דעם איז אויך נכלל דאס אז מ׳באדארף זיי צו אפלערנען אינעם ריכטיגן קאנטעקסט: סיי בתוך הסוגיא און ווי אזוי עס קאָהערט מיט די ארומיגע הנחות פון דעם דיון, ווי אויך בכלל אין דאס היסטארישע קאנטעקסט פון זייערע צייטן.
מען קען אבער זאגן אז הא גופא איז די שורש פון די הומאר, דהיינו ארויסברענגן ווי ווייט אפגערוקט אונז זענען היינט מאראליש אז פשוט איבערטייטשן די ווערטער הערט זיך צומאל ווי קאמיש.