שווארצע אנטיסעמיטיזם און ראסיזם קעגן אידן

[כלבאשבוע]

מרעדט אסאך וועגן ראסיזם קעגן שווארצע און היינטיגע צייטן איז די BLM מאוומענט פארנומען טאג און נאכט אויסצוראטן ראסיזם און דיסקרימינאציע אין אמעריקא

פון די אנדערע זייט אבער, איז דא א טונקעלע היסטאריע פון שווארצע ראסיזם קעגן אידן, שווארצע גרופעס ווי Nation of Islam און Black Power האבן מיליאנען נאכפאלגער און זענען אפען אנטיסעמיטיש, זייערע פירער ווי לואיס פאראקאן, לענארד דזשעפריס, קאליד אבדול מוחאמאד זענען געווען אפענע אומפארשעמטע אנטיסעמיטן, אבער אפילו ביי מענסטריעם פאפולערע שווארצע פערזענליכקייטן, ווי למשל פאליטישאן דזשעסי דזשעקסאן אדער פוטבאל שפילער דעשאן דזשעקסאן, גליטשט זיך אויך ארויס צומאל אפענע אנטיסעמיטישע סטעיטמענטס וואס ווייזט זייערע אמתע קאלירן

מווייסט שוין היינט אז די דזשערסי סיטי רוצחים ימ״ש האבן באלאנגט צו די אנטיסעמיטישע Black Hebrew Israelites גרופע וועלכע גלייבן אז זיי זענען די עם הנבחר המוזכר בתורה און אלע אנדערע, למשל אונז אידן, זענען פאלש, כופרים, עמלקים וועמען מדארף פארניכטן עפ״ל, און סאיז נישט נאר סך הכל צוויי פרינדזש רוצחים אין ניו דזשערסי, יעצט ביי די מהומות אין פילאדעלפיע האט זיך אפגעשפילט א סצענע אויף די גאס וואס ווייזט ווי פארשפרייט די האס גרופעס גלייבונגען זענען

מקען פארקלאפן די הענט און זאגן הלכה בידוע עשיו שונא ליעקב וכו׳ וכו׳, וואלט אבער נישט געווען קלוגער פאר אונז אידן אנצוקניפן שטערקערע באציאונגען מיט שווארצע קאמיוניטי ליעדערס און פרובירן דורך outreach programs & initiatives צו פארמינירען די אישו?

[קורקלענד]

הרב מאיר כהנא האט טאקע געשריגן אז אידן זאלן זיך נישט אנעמען פאר די שווארצע ווייל מען שיסט זיך אליינס אין די פיס. איינמאל זיי הייבן זיך די קעפ וועלן זיי נישט שוינען קיין אידיש בלוט.

[הרב שיף]

די פראבלעם איז א גרויסע, אבער די עצה איז א שוואכע, און דזשערסי סיטי גופא האט מען געארבעט אנצוקניפען גוטע באציענגען, און דער עולם איז זייער איידעל צו די שווארצע שכנים. אבער עס איז נאך אלטס נישט קיין בושה, צו העצען און האסען אידען.

די עצה אנקעגען ראסיזעם איז קיינמאל געווען אז די שווארצע זאלען אנקניפען באצואנגען מיט די ווייסע, נאר מיט דעם וואס מען האט געמאכט אז עס זאל זיין א בושה צו זיין א ראסיסט. מען האט געפרעדיגט אז עס איז אנקעגען מענטשליכקייט און יסודות הדת האמערקאי. און בתוך אלע אנדערע ליבארלע לערערס לערנט מען דאס פעסט און די קאלידזשעס, און פונקט ווי א נארמאלע סטודענט וויסט אז ווען עס איז דא א שאלה צווישען הארגענען א מענטש אדער א הינדל, דארף מען בוחר זיין הארגענען דעם מענטש, די זעלבע ווייסט ער אז צווישען א ווייסער און א שווארצער דארף מען בוחר זיין הרגענען דעם ווייסער. און אפילו יעדער ווייסט אז שווארצע (עז א כלל) זענען שווארצע, און אסאך האסען זיי, איז עס א בושה צו זאגען אדער טוען עפעס.

[ארי נוהם]

מקען פארקלאפן די הענט און זאגן הלכה בידוע עשיו שונא ליעקב וכו׳ וכו׳, וואלט אבער נישט געווען קלוגער פאר אונז אידן אנצוקניפן שטערקערע באציאונגען מיט שווארצע קאמיוניטי ליעדערס און פרובירן דורך outreach programs & initiatives צו פארמינירען די אישו?

נאך קלוגער וואלט געווען פאר אונז אידן צו לייענען א טראפ היסטאריע.

דאן וואלטן מיר זיך דערוואוסט אז:
1. אברהם יהושע העשיל, דער בארימטסטער קאנסערוואטיווער רב [מ'קען אים אויך טיטלען ארטאדאקס], איז געגאנגען האנט ביי האנט מיטן בעל החלומות מארטין לוטער קינג. עס איז דאקומענטירט אין בילדער.
2. אסאך אידן זענען געשטאנען אין שטיצע מיטן שווארצן פרייהייטס באוועגונג, סיי ביי די צייטן פון עיברעהעם לינקאלן און סיי ביים געבן גלייכע רעכטן זעכציג יאר צוריק. עס זענען געדרוקט דרשות פון די גרעסטע רבנים וואו זיי נעמען זיך אן פאר די שווארצע.
3. די קק"ק שעדליכע ראסיסטישע גרופע, האט מער געהאסט שווארצע ווי אידן, און אסאך אידן זענען אומגעברענגט געווארן דורך זיי - צוליב זייער אפענע שטיצע פאר די שווארצע.
4. עס איז קיינמאל נישט געווען קיין אידישע ראיאטן/אויפברויז/העצע קעגן שווארצע, אין היסטאריע. תמימות'דיגע (-חם איז געשאלטן געווארן צו זיין א קנעכט) און ראסיסטישע (למשל ר"א מילער) האבן נישט געפעלט, אבער קיין מערכה האבן אידן קיינמאל נישט געפירט.

מיר האבן גאנץ קנאפ וואס אנצוקניפן מיט שווארצע געמיינדעס.
זיי זענען אומערצויגן, שעדליכע און בעיקר כפויי טובה, צו מענטשן וואס האבן זיך מוסר נפש געווען פאר זייערע רעכטן.
זיי טראגן א פנים ווי דער פויער אינעם מיטל אלטער, ווען אלע פראבלעמען זייערע האט דער גלח אנגעלייגט אויפן ארטיגן איד, און די טיפשים האבן עס געגלייבט (אדער עס איז געווען געשמאקער צו גלייבן ווי זיך זעלבסט צו קוקן אין שפיגל און אנערקענען אייגענע פראבלעמען).

אויב אונזערע מנהיגים באשטיין פון ר' חיים קנייבסקי און סאטמארע רבי'ס (בלויז אילוסטראציע),
און זייערע מנהיגים באשטייען פון על שארפטאן און לואיס פאראקאן,
דאן דארפן מיר נישט רעדן מיט זיי. זיי דארפן רעדן מיט זיך אליינס.

זיי דארפן קוקן אין שפיגל, טרעפן נארמאלע מנהיגים, און אנערקענען וואס דאס אידישע פאלק האט געטון זיי צו העלפן.
נאכדעם וועלן זיך זאכן סעטלען פון זיך אליינס.
און ס'איז א שאד אז מיר, די וואס הרג'נען זיך שטענדיג פארן צווייטן, זענען נאכאלס פארנומען צו טראכטן אויב די פראבלעם ליגט גאר ביי אונז.

אביסל זעלבסטווירדע!

[כלבאשבוע]

[tag]ארי נוהם[/tag]

וואס רב העשיל האט געטון איז סאלידעריטעט, דאס איז לדעתי זייער שיין און פיין אבער נישט פון דעם איז די מדובר

די פראבלעם און די סאלושען ווי געווענליך ליגט אין עדיוקעשאן, רוב פון זיי זענען אומוויסענד און ווערן גרינג געפיטערט נערישע און אנטיסעמיטישע נערעטיווס

היות א גרויס חלק זענען גלויביגע מענטשן וואלט געווען א מהלך אנצוקניפן באציאונגען מיט מענטשליכע שווארצע גלחים און בעלי השפעה אין זייערע געבעט הייזער כדי אפשטעלן די עקסטרעמע אנשויאינגען

גלויביגע מענטשן איז א מוראדיגע מעלה, מדארף ארבעטן אויסצוברייטערן מער די נארמאלע גלויבינגען און פארמינערן די פרינדזש טעאריעס און פראקציעס, מער און מער קולות פון נארמאלקייט וועט אויטאמיטיש פארשטומען דער קול פון שיגעון

[כלבאשבוע]

דער מצב ווערט ערגער

לעצטענס איז געווען א קאנטראווארסיע ווען Kyrie Irving, א פאפולער בעסקעטבול שפילער האט געטוויט א לינק צו אן אנטיסעימיטישע פילם מיטן נאמען Hebrews to Negroes: Wake Up Black America, ער האט דאס שפעטער אויסגעמעקט און האלבוועגס צוריקגעצויגן אבער די פאקט אז ער איז א אנהענגער אין די Black Hebrew Israelites באוועגונג איז געווארן קלאר

נעכטן, האט Jaylen Brown א חבר זיינער און קאלעגע שפילער, אויסגעדרוקט שטיצע צו די באוועגונג אין א טוויט דורך שרייבן ENERGY אויף א וידיאו ווי מזעהט מעמבערס פון די גרופע אויסגעשורהט אינדרויסן פון Barclays Center שרייען זייערע לאזונגען, זיי זענען געקומען אין מאסן מחזק זיין אירווינג, אויך ער האט זיך שפעטער אנטשולדיגט אבער די דעמעדזש איז דאן ווי מזאגט (זיין טוויט האט באקומען כמעט 50 טויזנט לייקס)

דאס אלעס קומט אין די פוסטריט פון די גרויסע קאנטראווארסיע מיט קאניע וועסט אפאר וואכן צוריק וואס איז ארויסגעקומען מיט זיין אנטיסעמיטישע מיינונגען אין די אפענקייט

סשיינט ווי די מאוומענט מערט זיך און ווערט ליידער שטערקער

אויך נעכטן, האבן זיך הונדערטער (צו גאר טויזנטער) מעמבערס פון די גרופע פארזאמעלט אויף די גאס ביי Grand Army Plaza און געשריגן נאכאנאנד: !Hey Jacob, it’s time to wake up, I’ve got good news for you, we are the real Jews.

די ווידיאו דערפון איז ממש שאקינג, אנטיסעמיטיזים אפענערהייט אויף די גאסן אין ניו יארק, ותוצאותיו מי ישורנה

[כלבאשבוע]

צעטליך וואס זיי האבן אויסגעטיילט אינדרויסן פון Barclays

[היסטאריע]

שרייען אז זיי זענען די אמת'ע אידען איז נישט אנטיסעמיטיזם.

[כלבאשבוע]

אמת אז נישט אלע שווארצע וואס רופן זיך אידן זענען דייקא אנטיסעמיטן אבער א ערנסטע חלק פון Black Hebrew Israelites זענען קלאר יא

די פארשטייסט אליין אז ווען זיי זאגן אז זיי זענען די ריכטיגע אידן איז עס נישט ווייל זיי זוכן ענדערש צו זיין דער עם הנרדף אנשטאט אונז, זיי זאגן דאס כדי מפקיר צו זיין אונזער בלוט, דער איד איז א כופר וואס גלייבט נישט עכט אין יוזל און א פאלשן דארף מען אויסראטן, תמחה את זכר עמלק וכו׳

זיי זענען אנגעווייטאגט אז דער איד איז מצליח, זיי דארפן ארבעטן פארן איד אדער זיין א א טענעט פארן איד און זיי זאגן אז דער איד אונטערדרוקט זיי, פארארבעט מעשים צו דערשטיקן זייער קול (קאנטראלירן די מידיע וכו׳), און פון דארט ביז רצחנען אידן אין דזשערסי סיטי איז א שפאן ר״ל

[[NAMELESS]]

פארוואס שרייען זיי hey jacob? ווער לאזט זיי נישט זיין וואס סיי ווילן?

[berlbalaguleh]

די שרעקליכע זאך ביי דעם פאל פון דזשערסי סיטי, אויסער די אלע אויבנדערמאנטע העצערייען אקעגן אידן איז, אז די מיטל קלאס שווארצע האבן בארעכטיגט די רציחות אויף אידן. אנשטאטס זיך אנטשולידגן און האבן מיטגעפיהל מיט די אידישע קרבנות האבן זיי עס בארעכטיגט. כאילו ס'קומט זיי נאך א רעשט.

די שרעקליכע און שרעקעדיגע פענאמען אז מיטל קלאס און רייכע שווארצע וועלכע האבן סיי געלט און סיי כבוד אין די אמעריקאנער גאס טרעטן ארויס אפן און מיט האס אקעגן אידן. ס'איז ווי ס'שטייט אין פסוק... מבכור השבי עד בכור השפחה. אלע, אדער א גרויסער חלק פון די שווארצע באפעלקערונג זענען אינפעקטעד מיט דעם סם המות פון אנטיסעמיטיזם. נישט ווי א טייל (בלינדע) אידישע ליבעראלן במחנינו ווילן זאגן אז ס'איז נאר די ארעמע שיכט פון די באפעלקערונג וועלכע האסן אידן. נאר אפילו די רייכע און בארימטע צווישן זיי וועלכע האבן א סאך געלט און כבוד זענען אויך אנגעשטעקט מיט די שעדליכע באקטעריע פון ראסן האס און אנטיסעמיטיזם.

נאר אונז אידן (אלס א גרופ) זענען בין פטיש לסדן. אדער ווי ס'שטייט אין פסוק אין שיר השירים..."כיונתי בחגוי הסלע"... ווייל ס'זענען דא א סאך ווייסע ראסיסטן וועלכע האסן סיי די שווארצע און להבדיל די אידן. און די שווארצע ציגיינערישע בני חם וועלכע זענען א קרימינאלער עלעמענט און אויך כפויי טובה פרעדיגן שטארקע האס און רציחה אויף אידן. נאר דער שומר ישראל קען אונז אפהיטן פון די אלע בייזע ווינטן וועלכע בלאזן אין די פרייע אמעריקע...!

[berlbalaguleh]

Oh yes/ Take that' Shayvess Achim...!

I am a Jewish nationalist and a Racist, in your book/ we'll see who will prevail...!

[נחום הסופר]

https://www.nytimes.com/2022/11/20/opin ... itism.html

[תרמב]

איך כאפ נישט זייער פראבלעם, אז זיי ווילן זיין אידן זאלן זיי זיין, ווער לאזט זיי נישט? אז זיי האלטן אז אונז זענען נישט קיין אידן זאל זיי עס וואויל באקומען, ווי מאכט עס אויס ווער ס'איז די עכטע אידן? ס'איז דא עפעס פאנדס וואס גייט דווקא נאר פאר אידן? איין זאך וואס אידן האבן כמעט אויסשליסלעך איז אוישוויץ און נאך אזעלכע זאכן, אז זיי ווילן צונעמען קענען זיי עס האבן, וואס נאך איז שייך צו צונעמען פון די אידן?

[דער גאלדענער אדלער]

https://www.nytimes.com/2022/11/20/opin ... itism.html

קענסט ביטע אריין פעיסטן דעם ארטיקל?? כבין נישט א סובסקרייבר אין די ניו יארק סליימס, אבער כ'וויל עס נאכאלץ ליינען

Sent from my SM-G991U using Tapatalk

[חמלה גדולה]

https://www.youtube.com/watch?v=8MI_5auvXjI

[נחום הסופר]

לכבוד דער גאלדענער אדלער:

OPINION
GUEST ESSAY

Blacks and Jews, Again
Nov. 20, 2022

“What effective measures will the collective Negro community take against the vicious antisemitism?” Rabbi Everett Gendler shared this question with Dr. Martin Luther King Jr. at a meeting of the Rabbinical Assembly in 1968, 10 days before King was murdered.

Nearly 55 years later, the actions of two iconic Black figures demand that we ask a version of this question again. Ye, the hip-hop artist and fashion designer formerly known as Kanye West, has unleashed a rash of antisemitic tirades, and the Brooklyn Nets basketball superstar Kyrie Irving posted on social media a link to a documentary laden with antisemitic views.

The actions of Ye and Irving bring spent tropes of Jewish control to the surface. Their provocations also compel us to grapple with sometimes conflicting Jewish and Black views of race and privilege and how the suffering of the communities shapes their identities and fuels their fight against bigotry. It is painful and a bit embarrassing to admit that African Americans and Jews have, for one reason or another, competed, quarreled and jostled with each other to gain attention and empathy for our struggles and the injustices we confront.

None of that can blunt an abiding truth: We are, after all, old friends and lovers, sometimes rivals, with all the affection and bitterness such a relationship evokes. Black antisemitism is real; so is Jewish racism, from the horrendous bigotry of white Jews against Black Jews to the profoundly anti-Black statements of David Horowitz, who called Barack Obama “an evil man” and “an anti-American radical.”

But here we are, together, in the same boat, as fierce waves of hate threaten to sink our vessels in the ocean of American opportunity. To shift metaphors: We should remember the ways that our communities have historically passed the baton to each other in the long relay for justice. Until we see antisemitism as a toxic species of the white supremacy that threatens Black security and democracy’s future, none of us are truly safe.

Ye’s vitriol spilled onto social media when he posted a screenshot of texts exchanged with the rap mogul Sean “Diddy” Combs, accusing Diddy of being controlled by Jews. Ye threatened to use Combs “as an example to show the Jewish people that told you to call me that no one can threaten or influence me.” Ye then also posted that when he awakened, he was “going death con 3 On JEWISH PEOPLE.”

Ye’s statements may seem to have come out of nowhere, but they draw from a deeper vein of private belief and barely suppressed sentiment. Ye’s fame and enormous platform connect his newly surfaced prejudice to nameless figures who bow daily at the altar of hatred of the other.

Other antisemites see in Ye’s expression a cynical validation of their hateful conspiracies. A few days after one of Ye’s inglorious outbursts, a hate group hung a banner over a Los Angeles overpass that said, “Kanye is right about the Jews.” Ye’s despicable comments offered well-established bigots fresh currency as they poured old racism into his new rhetorical wineskins.

Although Irving didn’t directly utter antisemitic sentiments, he endorsed a film that did. The player shared without comment a link to “Hebrews to Negroes: Wake Up Black America,” a film rife with antisemitic conspiracy theories, among them that many famous Jews were Satan worshipers and that the Holocaust was a hoax.

When he was confronted with the film’s ugly untruths, Irving claimed he was no bigot and that he sought “to learn from all walks of life and religions.” After he was challenged by a reporter, he said he wasn’t promoting the film, but he concluded, “I can post whatever I want.”

Irving’s stubborn refusal to apologize led to an indefinite suspension by the Brooklyn Nets, a belated apology and a meeting with Adam Silver, the commissioner of the N.B.A. After their conversation, Silver said that in over a decade of association with Irving, “I’ve never heard an antisemitic word from him or, frankly, hate directed at any group.” But Silver added, underscoring an essential point, “Whether or not he is antisemitic is not relevant to the damage caused by the posting of hateful content.” Part of the damage, which is not discussed enough, is that Ye and Irving have encouraged those who harbor deep animosity toward Jews, glimpsed as Ye cheered Irving on in an Instagram post, “There’s some real ones still here.”

The film Irving posted about referred in part to a Black religious body called the Black Hebrew Israelites, a movement that traces back to the late 1800s and preaches that Black folk are descended from the ancient Israelites. When Irving in a news conference declared, “I cannot be antisemitic if I know where I come from,” suggesting that he agrees with Black people who view themselves as authentic Jews, he ignored how, just as Black people can be anti-Black, Jews can be antisemitic.

King said in response to Rabbi Gendler that Black antisemitism was largely a Northern ghetto experience, driven by the harsh contrast between Jews as the “most consistent and trusted ally in the struggle for justice” and Jews as “the owner of the store around the corner where he pays more for what he gets” and landlords who charge “a color tax.” Still, King condemned “the irrational statements” that grow from such encounters and concluded that “the only answer to this is for all people to condemn injustice wherever it exists.”

No one who has heard the Black Hebrew Israelites on big-city street corners with megaphones in hand can deny the racial trauma they cantankerously amplify or ignore the Black suffering, from slavery to the present day, from which they desperately seek relief. Nor can we overlook the hateful sentiments and relentless stream of antisemitic rhetoric that fall obscenely from their lips.

Sitting right alongside varieties of Black antisemitism is a redemptive variety of philosemitism that can only be called Jew envy. I have heard such envy in barbershops, pool halls, churches and clubs across the nation. Black folk often praise Jews — for their unity and, above all, for their ability as a people who account for less than 2.5 percent of the U.S. population to successfully make their way in the world with perceived entrepreneurial success and cerebral accomplishments that many Black folk admire and covet.

Jewish unity is likely more myth than fact; Jews, after all, have competing factions, just as African Americans do. Some are conservative, some liberal, some Orthodox, some traditional, some postmodern. Whatever wealth, privilege and influence Jews have built, there is also a history of persecution and the generational trauma carried by the families of Holocaust victims and survivors. And relentless antisemitic attacks have had an impact on all Jews, up to the present day. All Jews, regardless of wealth, are threatened by the vicious antisemitism that has been spread in dangerous networks of white supremacy.

The relation of African Americans to Jews cannot be divorced from the pervasive glow and allure and privilege of whiteness. The fact that most Jews are white-eligible and African Americans are white-excluded creates tensions between African Americans and many Jews that have less to do with the cultural conflicts between the groups than with the meaning of Blackness and whiteness in America.

Many Black folks claimed that Ye went unscathed when he made anti-Black statements — stating that slavery was a choice, sporting a “White lives matter” T-shirt — but the moment he let loose a flurry of antisemitic screeds, he got the hook and paid a huge economic price.

Those who make such clumsy comparisons are drawing faulty parallels. They are missing a rule of thumb that applies to Latinos, Asians, Indigenous people, Jews and most other groups: If you are inside the community, you can take far more liberties than outsiders can. Black folk can say the N-word; folk who are not Black cannot. Black folk can say things about each other, our culture, our habits and dispositions, our values and visions and our virtues and vices, but those outside our communities dare not say them.

Saying harsh things about another culture is a dicey undertaking. In fact, white folk and other non-Black people who might have weighed in on Ye’s noxious anti-Blackness may have been discouraged from doing so by the very Black folk who found Ye’s views offensive. There is a dictum we all operate under: I can talk bad about my mother or brother, but you had better not. By that standard, Ye’s anti-Blackness should have been vigorously challenged by Black folk. To be sure, few Black folk are in a position to hold him to account, other than through critical public commentary or the highly problematic channels of cancel culture.

When Ye flicked verbal jabs at Jews, though, he was using his considerable visibility to pummel another population that has also endured considerable oppression. He was guilty of the very influence peddling and abuse of power he claimed he had suffered at the hands of Jews.

Ye’s Blackness could not rescue him, especially when he made the specious claim that, after all, he was punching up at the all-powerful and controlling Jews who were attempting to make his life hell. Ye met his match on the battlefield of symbolic politics and racial dispute: The people he attacked had just as much cultural cachet as Black folk do, because they, too, survived trouble, terror and trauma. His Blackness offered no shield from the undoing he faced for recklessly assaulting another group of people whose suffering had inspired the sorrow songs of his own people more than a century earlier.

Ye, Irving and the rest of us would do well to remember that African Americans and Jews are passengers on the same ship facing the ferocious headwinds of bigotry and hatred. The author and psychoanalyst Frantz Fanon said he learned to be “responsible in my body and soul for the fate reserved for my brother,” understanding that “the antisemite is inevitably a Negrophobe.” That is a lesson we should all learn.

[מתבודד]

קאניע "יע" וועסט האט שוין ליב אידן.
אדער האט ער פשוט פארלוירן צופיל געלט?

I like Jews again after watching Jonah Hill movie

[berlbalaguleh]

קאניע "יע" וועסט האט שוין ליב אידן.
אדער האט ער פשוט פארלוירן צופיל געלט?

I like Jews again after watching Jonah Hill movie

מתבודד: דיין לינק קומט אריין צוהאקט און צומאלן. איך בין זייער שטארק נייגעריג צו וויסן וואס ער זאגט. נישט אז ס'איז עפעס מעלה או מוריד. ער בלייבט נאכאלץ דער זעלבער ימח שמו'ניק...!

[אמאהלגעקעננט]

װילאנג mainstream ארגאניזאציעס װי די adl Shoa foundation װילן רעדן פון Charlottesville װעט גארנישט טױשן. אױב סװעט זײן publicity אױף א גרױסן אופן װעט שױן װערן א טשעינדזש. קודם זאל זײן אן awareness װײ אײגעװארלצלט אנטיסעמיטיזם איז בײ די שװארצע באפעלקערונג און אידן ווערן געהרגעט רח״ל געשלאגן איז שױן כמעט נארמאל. דאס איז נישט קײן white supremacy issue נאר דער שװארצער קולטור אין אמעריקע. סאיז שױן דא אנקעטעס פאר 30 יאר צוריק װאס װײזט װי הױך עס איז בײ די שװארצע compared צו אנדערע.װען די רעפובליקאנער house װאלטן געהאלטן hearings ...

[אמאהלגעקעננט]

פאראקאן איז פאר זיך א סוגי׳ שלימה װאס פרעדיגט שנאת ישראל פאר טױזנטער מענטשן ( א שנעלן google search װײזט שױן אלעס ) פאר צענדליגער יאהרען. ער איז שרעקליכער כח און לדעתי האט א חלק בעקיפין אין דעם מצב. ער האלט אפן אז hitler was a very great man אוןזאגט דאס אין זײן מעטשעט.