פרייהייט: א וועג פאראן

[קלעראוןשער]

דאס גאס זי רופט,
דער וועלט עס בלוהט,
דאס וויסנשאפט עס ציהט,
און קיין וואנט עקזיסטירט

דאס נאטור טוט ווינקן,
פון איר ווארהייט טרינקן
גלייבן
אין די געפילן

אין אויגן א נייעם גלאנץ
דאס הארץ עס טאנצט
ווייט אבער נאנט
א ברינער
דערקוויקן

דערלעבט דעם וואונדער
די שוועריגקייט פארשווינדן
א פלאץ
פון איר קיין אומקער

מיט דרייסט און געדולט,
מיט פריינד אומעטום,
צו פרייהייט
א וועג פאראן

לופט צו שפירן
אפענע געפילן
ווי פרייהייט
נישטא נאך א טעם

טרערן פון הרגשים
עפענט זיך די פלייצן
א רצון ווי אייזן
אויפבינדן די קייטן

די תירוצים און הארץ ליגן
דער אמת איז וואס ס'איז
עס הייבט
עס טראגט אויף זיך ווייט

שטעקענעס און שטיינער
צוברעכן די ביינער
מיטן גייסט
דערגרייכט מען דעם זיג

דער נאכט עס ענדיגט
עס שיינט אויף דער זון
מער
אויף מיר נישט קיין זאג

מיט דרייסט און געדולט,
מיט פריינד אומעטום,
צו פרייהייט
א וועג פאראן

לופט צו שפירן
אפענע געפילן
ווי פרייהייט
נישטא נאך א טעם

מיט דרייסט און געפיל,
מיט פריינד אומעטום,
צו פרייהייט
א וועג פאראן

לופט צו שפירן
אפענע געפילן
קיין פרייהייט
שפאן נאך שפאן

[דיכטער]

וואונדערבאר! ממש צום באגייסטערן!

[קלעראוןשער]

וואונדערבאר! ממש צום באגייסטערן!

ייש"כ פאר די חיזוק!