שוין גענוג געארבעט פאר היינט , אדער ווער איך אדיקטעד ?

[לייביששרייבער]

קאווע שטיבל, איך בין נאך אלץ אינטערן רושם פון די מאטריאל וואס איך געפון דא.
פאר א צוויי שעה צוריק האב איך געשריבען מיינע געפילן פון זיין א נייער מעמבער און איך פארברענגט א גאנצער נאכט אויף די (טמא'נע) סמארט פוין ליינענדיג די מלא וגדישדיגע ארטיקלן דא און שטיבל ממש מים קרים כל נפש עיפה. געענדיגט דעם תגובה/אשכול (איך ווייס נאך נישט וואס איז וואס) איך דארף לויפן ארבעטן טאלק טו יו לעיטער. והנה און בין צוריק מיט די פוין אין די האנט טראכטענדיג וואס די מעת לעת האט מיט מיר געטוהן.
צום גוטן אדער צום בייזן ווייס איך נאך נישט, אבער איך בין דא צוריק. נאך צוויי שעה.
ווער איך עדיקטעט צו א וועלט וואס איך האב נישט געוואוסט עד הנה אז ער עקזעסטירט, אדער די ציגען וועלן זיך צו געוואוינען?
איך זעץ מיר אין אפיס און איך זיך אויפן קאמפיוטער א טייל פון די חומר וואס ווערט אויסגערעכענט אין די קאווע שטיבל. אי'ה העט ואיה הסופר,ַוואס קען אראפ שרייבן די געראטשקע וואס מיין מאגן גייט אדורך ליינענדיג די סחורה דא אינעווייניג. איך רייס זיך די האר פון קאפ ווי אזוי בין איך אזוי בלינד געווען די לעצטע פאר יאר, איך בין נישט קיין נער זקן איך בין קאנסידערד ווי א ברייטערער מח אין מיין סביבה און ווי קען זיין אז איך האב זיך נאך נישט דא געטראפען שפאצירן צווישען די ווענט פון די שטיבל יארן פריער. אבער די מחשבה אליינס האט מיך אויף געקלערט ווי שטארק סביבה און ערציאונג לייגט ארויף דעם דעקל אויף די פערדס אויגן שלא תפן ימינה און שמאולה.
איז דא נאך איינער אין שטיבעלס וואס קען רילעטן?
איך דארף באמת צוריק גיין צו דער ארבעט אבער דער קאווע שטיבל מאגנעט לאזט מיך נישט צורי.

Sent from my SM-S908U using Tapatalk

[שמן למאור]

דערמאנסט מיר מעמעריס... יא, קאווע שטיבל האט שוין געטוישט די לעבן פון אסאך מענטשן..

[בְּתוֹךְ עַמִּי]

רואיג... רואיג... רילעקס, טעיק עי דיעפ ברעדט...!
איז אזוי, אסאך נושאים וואס האסט קיינמאל נישט גע׳חלומ׳ט אז ס׳איז א ׳נושא׳ בכלל ווערן דא געליפטערט, פיל ענינים וואס איז געווען פשוט בתכלית ווערן דא געשטעלט אויפן פארהער, ווי אויך באגעגענט מען דא פרישע קשיות, שאלות און ספיקות...

יעצט, למעשה; באקומט מען דא תירוצים? קלארע פארשטאנד אין קאמפליצירטע נושאים? א געפיל פון אהה! יעצט פארשטייעך...! ???

ָלאֹ, ניין מיט אן ׳אלף׳!

אקעי, אקעי... כ׳ווייס אז כ׳בין כלל נישט די גרעסטע חכם דא, סאוי ווער בין איך צו זאגן...? נאר ארומקוקענדיג דא האבעך אויפגעפאסט ווער ס׳זענען דא די גרויסע קעפ, פילאזאפען און טאקע ס׳רוב ענינים זייערע קעניך נישט מיטהאלטן, כא׳דאך נישט דו צייט און נערווען צו פארברענגן שעות נאכפארשטן אלע דיפרענט טערמינאלעדזשי, האקעלע מושגים וכו׳ כ׳פראביר נאר געווענליך צו זען וואס דו נושא איז, דו שאלה און די מסקנא...

האביך באמערקט איין זאך, ווי א גרעסערע חכם דער ניק איז, אלץ מער לויפט די תגובה מער ווייניגער צו קאווערן מער צדדים פון די שאלה/ספק, אזוי לויפן די אשכולות צו לייגענדיג טאג נאך טאג נאך זייטן פון די מטבע... וזה הא. דאס איזעס.

נאר וואס דען?
איינער וואס האט סייווי געוואלט א טויש, נאר האט זיך אפגעהאלטן צוליב א מצוצום׳דיגער חינוך, וואס האט אים נישט ערלויבט צו זען און טראכטן עפעס וואס קען ברענגען ספיקות אויפן דרך (כ׳בין נישט דן איצטער צו ס׳איז א טובה אדער נישט - שוין דא אשכולות פאר דעם) באקומט דא א שטיקל גרין לייט...

[קאצקע ציקער]

איך קען מיך נישט פארשטעלן יעצט צו אנטדעקן קאווע שטיבל די ערשטע מאל נאך די אלע יארן , איך וואלט געליינט געליינט און געליינט און נישט געקענט אויפהערן , איך גלייב סאיז אוממעגליך עכט צו לעזן אלעס סאיז טו מאטש...מען רעדט דאך דא פון איבער פערצען טויזענט אשכולות

איי פיל יור פעין

[לייביששרייבער]

רואיג... רואיג... רילעקס, טעיק עי דיעפ ברעדט...!
איז אזוי, אסאך נושאים וואס האסט קיינמאל נישט גע׳חלומ׳ט אז ס׳איז א ׳נושא׳ בכלל ווערן דא געליפטערט, פיל ענינים וואס איז געווען פשוט בתכלית ווערן דא געשטעלט אויפן פארהער, ווי אויך באגעגענט מען דא פרישע קשיות, שאלות און ספיקות...

יעצט, למעשה; באקומט מען דא תירוצים? קלארע פארשטאנד אין קאמפליצירטע נושאים? א געפיל פון אהה! יעצט פארשטייעך...! ???

ָלאֹ, ניין מיט אן ׳אלף׳!

אקעי, אקעי... כ׳ווייס אז כ׳בין כלל נישט די גרעסטע חכם דא, סאוי ווער בין איך צו זאגן...? נאר ארומקוקענדיג דא האבעך אויפגעפאסט ווער ס׳זענען דא די גרויסע קעפ, פילאזאפען און טאקע ס׳רוב ענינים זייערע קעניך נישט מיטהאלטן, כא׳דאך נישט דו צייט און נערווען צו פארברענגן שעות נאכפארשטן אלע דיפרענט טערמינאלעדזשי, האקעלע מושגים וכו׳ כ׳פראביר נאר געווענליך צו זען וואס דו נושא איז, דו שאלה און די מסקנא...

האביך באמערקט איין זאך, ווי א גרעסערע חכם דער ניק איז, אלץ מער לויפט די תגובה מער ווייניגער צו קאווערן מער צדדים פון די שאלה/ספק, אזוי לויפן די אשכולות צו לייגענדיג טאג נאך טאג נאך זייטן פון די מטבע... וזה הא. דאס איזעס.

נאר וואס דען?
איינער וואס האט סייווי געוואלט א טויש, נאר האט זיך אפגעהאלטן צוליב א מצוצום׳דיגער חינוך, וואס האט אים נישט ערלויבט צו זען און טראכטן עפעס וואס קען ברענגען ספיקות אויפן דרך (כ׳בין נישט דן איצטער צו ס׳איז א טובה אדער נישט - שוין דא אשכולות פאר דעם) באקומט דא א שטיקל גרין לייט...

איז אזוי, זייער שיין פארגעלייגט. און איך וויל מאכן אן החרזה איך בין נישט געקומען דא פושט זיין מיינע איבעי'ס. און ווי אויך בין איך נישט אהער געקומען ווייל איך האב מחליט געווען אז דא גיי איך געוואר ווערן וואס מען מעג עכט יא און וואס מען טאר עכט נישט.
געברענגט אהער האט מיך די קונטרעס למעשה, זענדיג ווערק וואס אין דער איד, צייטונג, אדער בלאט, און אויך נישט אין די שטערן אדער אמי מעגעזין געזעהן אזעלעכע אפענע, און נישט אזאנע מנבלישע, אדער אפיקארסישע ארטיקלען פון וואס איך האב מיך די אלע יארן פארשייט נישט אדורך צו גיין די שוועל פונעם ק''ש ח''ו.
פון די צעקת בנ''י (מיין סביבה) האט מיר די אלע יארן געמאכט אן איינדרוק אז דא איז ערגער ווי פארנא (און דא ווער איך גאר געוואר אז די מוח דארף האבן דאופעמין וואס ווערט פראוויידעט דורך פארנא, מען דארף פשוט געבען א סובסעטוט דערפאר, אבער נישט אז טאמער ציהט מיר די מחשבה אהין בין שוין א פארסטעמפעלטע **** עדיקט, און איך וועל זיך פון כף הקלע קיינמאל נישט ארויס זעהן) און ווי נאר איך איך וועל אריין שפאצירן אין די טיר פון ק''ש וועל איך זיך טרעפן מיט'ן צלם בהיכל אדער ערגער. נאר פונקט קאפויער איך זעה ארטיקלען פון ברייטע קעף ירא השם, ווי שם השם שגור על לשוניהם א יעדע צווייטער ארטיקעל איז באזירט אויף תורה לשמה און נישט סתם געפרעדיגטע גדרים וסייגים וואס אפי' די חז''ל האבן נישט געקענט אויפקומען מיט.

איי וועט איר פרעגן אז שוין נאך איין נאכט ליינען רעד איך שוין אזוי.

נאר דער ענטפער איז זייער פשוט. ביי מיר אין קאפ דרייען זיך ווילדע מחשבות פון די טוב משלא נברא, אז אויב איז א יעדער ריר און א יעדער ליאדע רגע אויס געשטעלט אונעם בשר ודם'ס לעבן צו מאכן אן אפ'ס. נעוואדע איז טוב משלא נברא ווי איז בכלל שייך צו סורווייווען אן אנקומען אין שאול תחתית גלייך פון ווען מיר קומען ארויס צו די ליכטיגע וועלט וואס איז באמת אזוי שווארץ טינקעל מיט א חשכות פון א פארבירטע לעבן.
עס קען פשוט נישט זיין אז דער בעל הבירה האט באשאפן א בריה כדי מיר זאלן דורך פאלן אויף א יעדער טריט און שריט.
אויב בין איך אהיים געקומען פון א ברודער'ס חתונה 4:30 פארטאגס אויס געשעפט און אנגרייטן נעגל וואסער ביים בעט איז שוין נישט געווען נשמתי בי ממילא האט עס נישט פאסירט. ביי החזרת נשמה טרעף איך זיך אויף שטיין והילד איננו, די נעגל וואסער איז נישטא ביים בעט. און מען דארף גיין פיר טריט צום סינק זיך וואשען ענט''י איז שוין דער טאג פארמאשכנט פאר די מזיקים וואס לאקערן אויף מיר א יעדע ליאדע מינוט מיך איינצושלינגען וואס איז בכלל מיין זכות קיום אין אזא וועלט.
פלוצלינג זעה איך א ציבור יראים ושלימים און ווייזן מיר אויף אז נעגל וואסער ביים בעט איז א מדה טובה א געוואלדיגער גיטער געוואוינהייט און טאמער ח''ו עס האט זיך געמאכט אז איך האב עס נישט ערלעדיגט פארן שלאפן גיין מפני קוצר רוח ומעבודה קשה בין איך נאך נישט פארווארפן פון ביידע וועלטן, האט זיך מיין לעבענס גלוסט צוריק אנגעהויבן און איך זעה א שיינער ליכטיגער וועלט. אה, מה רבו ממשיך ה'. דאס האט מיר געמאכט ליינען א גאנצער נאכט די ארטיקלען. ווייל איך בין שוין דארט פון לאנג נאר אן די סאפארט גרופ פון ק''ש.

Sent from my SM-S908U using Tapatalk

[לייביששרייבער]

איך קען מיך נישט פארשטעלן יעצט צו אנטדעקן קאווע שטיבל די ערשטע מאל נאך די אלע יארן , איך וואלט געליינט געליינט און געליינט און נישט געקענט אויפהערן , איך גלייב סאיז אוממעגליך עכט צו לעזן אלעס סאיז טו מאטש...

איי פיל יור פעין

איך קען טאקע נישט. איך האב היינט כמעט גארנישט געטוהן אויסער זיך געדרייט אין די קארידארן פונעם ק''ש און געזוכט מיינע טעמעס. עס איז טאקע דא אזויפיל צו ליינען אוי קרעכצע איך מי יתן תמורותו טויש מיר געלט פאר צייט.

Sent from my SM-S908U using Tapatalk

[שערי יושר]

לייבוש טעיק איט איזי

[ערנסטגערעדט]

רואיג... רואיג... רילעקס, טעיק עי דיעפ ברעדט...!
איז אזוי, אסאך נושאים וואס האסט קיינמאל נישט גע׳חלומ׳ט אז ס׳איז א ׳נושא׳ בכלל ווערן דא געליפטערט, פיל ענינים וואס איז געווען פשוט בתכלית ווערן דא געשטעלט אויפן פארהער, ווי אויך באגעגענט מען דא פרישע קשיות, שאלות און ספיקות...

יעצט, למעשה; באקומט מען דא תירוצים? קלארע פארשטאנד אין קאמפליצירטע נושאים? א געפיל פון אהה! יעצט פארשטייעך...! ???

ָלאֹ, ניין מיט אן ׳אלף׳!

אקעי, אקעי... כ׳ווייס אז כ׳בין כלל נישט די גרעסטע חכם דא, סאוי ווער בין איך צו זאגן...? נאר ארומקוקענדיג דא האבעך אויפגעפאסט ווער ס׳זענען דא די גרויסע קעפ, פילאזאפען און טאקע ס׳רוב ענינים זייערע קעניך נישט מיטהאלטן, כא׳דאך נישט דו צייט און נערווען צו פארברענגן שעות נאכפארשטן אלע דיפרענט טערמינאלעדזשי, האקעלע מושגים וכו׳ כ׳פראביר נאר געווענליך צו זען וואס דו נושא איז, דו שאלה און די מסקנא...

האביך באמערקט איין זאך, ווי א גרעסערע חכם דער ניק איז, אלץ מער לויפט די תגובה מער ווייניגער צו קאווערן מער צדדים פון די שאלה/ספק, אזוי לויפן די אשכולות צו לייגענדיג טאג נאך טאג נאך זייטן פון די מטבע... וזה הא. דאס איזעס.

נאר וואס דען?
איינער וואס האט סייווי געוואלט א טויש, נאר האט זיך אפגעהאלטן צוליב א מצוצום׳דיגער חינוך, וואס האט אים נישט ערלויבט צו זען און טראכטן עפעס וואס קען ברענגען ספיקות אויפן דרך (כ׳בין נישט דן איצטער צו ס׳איז א טובה אדער נישט - שוין דא אשכולות פאר דעם) באקומט דא א שטיקל גרין לייט...

איז אזוי, זייער שיין פארגעלייגט. און איך וויל מאכן אן החרזה איך בין נישט געקומען דא פושט זיין מיינע איבעי'ס. און ווי אויך בין איך נישט אהער געקומען ווייל איך האב מחליט געווען אז דא גיי איך געוואר ווערן וואס מען מעג עכט יא און וואס מען טאר עכט נישט.
געברענגט אהער האט מיך די קונטרעס למעשה, זענדיג ווערק וואס אין דער איד, צייטונג, אדער בלאט, און אויך נישט אין די שטערן אדער אמי מעגעזין געזעהן אזעלעכע אפענע, און נישט אזאנע מנבלישע, אדער אפיקארסישע ארטיקלען פון וואס איך האב מיך די אלע יארן פארשייט נישט אדורך צו גיין די שוועל פונעם ק''ש ח''ו.
פון די צעקת בנ''י (מיין סביבה) האט מיר די אלע יארן געמאכט אן איינדרוק אז דא איז ערגער ווי פארנא (און דא ווער איך גאר געוואר אז די מוח דארף האבן דאופעמין וואס ווערט פראוויידעט דורך פארנא, מען דארף פשוט געבען א סובסעטוט דערפאר, אבער נישט אז טאמער ציהט מיר די מחשבה אהין בין שוין א פארסטעמפעלטע **** עדיקט, און איך וועל זיך פון כף הקלע קיינמאל נישט ארויס זעהן) און ווי נאר איך איך וועל אריין שפאצירן אין די טיר פון ק''ש וועל איך זיך טרעפן מיט'ן צלם בהיכל אדער ערגער. נאר פונקט קאפויער איך זעה ארטיקלען פון ברייטע קעף ירא השם, ווי שם השם שגור על לשוניהם א יעדע צווייטער ארטיקעל איז באזירט אויף תורה לשמה און נישט סתם געפרעדיגטע גדרים וסייגים וואס אפי' די חז''ל האבן נישט געקענט אויפקומען מיט.

איי וועט איר פרעגן אז שוין נאך איין נאכט ליינען רעד איך שוין אזוי.

נאר דער ענטפער איז זייער פשוט. ביי מיר אין קאפ דרייען זיך ווילדע מחשבות פון די טוב משלא נברא, אז אויב איז א יעדער ריר און א יעדער ליאדע רגע אויס געשטעלט אונעם בשר ודם'ס לעבן צו מאכן אן אפ'ס. נעוואדע איז טוב משלא נברא ווי איז בכלל שייך צו סורווייווען אן אנקומען אין שאול תחתית גלייך פון ווען מיר קומען ארויס צו די ליכטיגע וועלט וואס איז באמת אזוי שווארץ טינקעל מיט א חשכות פון א פארבירטע לעבן.
עס קען פשוט נישט זיין אז דער בעל הבירה האט באשאפן א בריה כדי מיר זאלן דורך פאלן אויף א יעדער טריט און שריט.
אויב בין איך אהיים געקומען פון א ברודער'ס חתונה 4:30 פארטאגס אויס געשעפט און אנגרייטן נעגל וואסער ביים בעט איז שוין נישט געווען נשמתי בי ממילא האט עס נישט פאסירט. ביי החזרת נשמה טרעף איך זיך אויף שטיין והילד איננו, די נעגל וואסער איז נישטא ביים בעט. און מען דארף גיין פיר טריט צום סינק זיך וואשען ענט''י איז שוין דער טאג פארמאשכנט פאר די מזיקים וואס לאקערן אויף מיר א יעדע ליאדע מינוט מיך איינצושלינגען וואס איז בכלל מיין זכות קיום אין אזא וועלט.
פלוצלינג זעה איך א ציבור יראים ושלימים און ווייזן מיר אויף אז נעגל וואסער ביים בעט איז א מדה טובה א געוואלדיגער גיטער געוואוינהייט און טאמער ח''ו עס האט זיך געמאכט אז איך האב עס נישט ערלעדיגט פארן שלאפן גיין מפני קוצר רוח ומעבודה קשה בין איך נאך נישט פארווארפן פון ביידע וועלטן, האט זיך מיין לעבענס גלוסט צוריק אנגעהויבן און איך זעה א שיינער ליכטיגער וועלט. אה, מה רבו ממשיך ה'. דאס האט מיר געמאכט ליינען א גאנצער נאכט די ארטיקלען. ווייל איך בין שוין דארט פון לאנג נאר אן די סאפארט גרופ פון ק''ש.

Sent from my SM-S908U using Tapatalk

ליינענדיג דאס ווערט מיר נאר מער שווארץ פאר די אויגן
סטייטש סדא הונדערטער אידן ווי דו ר׳ לייבוש וואס האלטן ביי טוב משלא נברא און געבן אויף אויפן טאג אויב סנישט געווען נעגל וואסער ביים בעט?
אדער רעדסטו בדרך רמיזא פון די ערגסטע עבירה אויף וואס די רשעים מגידי שיעורים און רביס האבן פונקט די שטיקל זוהר געדארפט פרעדיגן אז סהעלפט נישט קיין תשובה. אגב וויסאך מענטשן האבן אויפגעגעבן ווייל אז מטוט דאך דאס ארגסטע ב׳ פעמים ביום וואס פעלט מיר אויס די גאנצע מעשה?
צו מפרסם זיין די שטיקל זוהר און נישט די ר׳ צדוק אין תקנת השבין אויף דעם לכאורה אויף דעם העלפט נישט קיין תשובה.

[כוואליעס]

יא יא. אזוי הייבט זיך עס אן, היום אומר לו עשה כך ומחר אומר לו "עס פיצא אן א היט און רעק'ל..... ר' לייביש מאך אויף דיינע אויגן, זע ווי די פאלסט אין תהום אריין, קום צוריק ווילאנג עס איז נישט -אויב עס איז נאכנישט- צו שפעט,

[לייביששרייבער]

רואיג... רואיג... רילעקס, טעיק עי דיעפ ברעדט...!
איז אזוי, אסאך נושאים וואס האסט קיינמאל נישט גע׳חלומ׳ט אז ס׳איז א ׳נושא׳ בכלל ווערן דא געליפטערט, פיל ענינים וואס איז געווען פשוט בתכלית ווערן דא געשטעלט אויפן פארהער, ווי אויך באגעגענט מען דא פרישע קשיות, שאלות און ספיקות...

יעצט, למעשה; באקומט מען דא תירוצים? קלארע פארשטאנד אין קאמפליצירטע נושאים? א געפיל פון אהה! יעצט פארשטייעך...! ???

ָלאֹ, ניין מיט אן ׳אלף׳!

אקעי, אקעי... כ׳ווייס אז כ׳בין כלל נישט די גרעסטע חכם דא, סאוי ווער בין איך צו זאגן...? נאר ארומקוקענדיג דא האבעך אויפגעפאסט ווער ס׳זענען דא די גרויסע קעפ, פילאזאפען און טאקע ס׳רוב ענינים זייערע קעניך נישט מיטהאלטן, כא׳דאך נישט דו צייט און נערווען צו פארברענגן שעות נאכפארשטן אלע דיפרענט טערמינאלעדזשי, האקעלע מושגים וכו׳ כ׳פראביר נאר געווענליך צו זען וואס דו נושא איז, דו שאלה און די מסקנא...

האביך באמערקט איין זאך, ווי א גרעסערע חכם דער ניק איז, אלץ מער לויפט די תגובה מער ווייניגער צו קאווערן מער צדדים פון די שאלה/ספק, אזוי לויפן די אשכולות צו לייגענדיג טאג נאך טאג נאך זייטן פון די מטבע... וזה הא. דאס איזעס.

נאר וואס דען?
איינער וואס האט סייווי געוואלט א טויש, נאר האט זיך אפגעהאלטן צוליב א מצוצום׳דיגער חינוך, וואס האט אים נישט ערלויבט צו זען און טראכטן עפעס וואס קען ברענגען ספיקות אויפן דרך (כ׳בין נישט דן איצטער צו ס׳איז א טובה אדער נישט - שוין דא אשכולות פאר דעם) באקומט דא א שטיקל גרין לייט...

איז אזוי, זייער שיין פארגעלייגט. און איך וויל מאכן אן החרזה איך בין נישט געקומען דא פושט זיין מיינע איבעי'ס. און ווי אויך בין איך נישט אהער געקומען ווייל איך האב מחליט געווען אז דא גיי איך געוואר ווערן וואס מען מעג עכט יא און וואס מען טאר עכט נישט.
געברענגט אהער האט מיך די קונטרעס למעשה, זענדיג ווערק וואס אין דער איד, צייטונג, אדער בלאט, און אויך נישט אין די שטערן אדער אמי מעגעזין געזעהן אזעלעכע אפענע, און נישט אזאנע מנבלישע, אדער אפיקארסישע ארטיקלען פון וואס איך האב מיך די אלע יארן פארשייט נישט אדורך צו גיין די שוועל פונעם ק''ש ח''ו.
פון די צעקת בנ''י (מיין סביבה) האט מיר די אלע יארן געמאכט אן איינדרוק אז דא איז ערגער ווי פארנא (און דא ווער איך גאר געוואר אז די מוח דארף האבן דאופעמין וואס ווערט פראוויידעט דורך פארנא, מען דארף פשוט געבען א סובסעטוט דערפאר, אבער נישט אז טאמער ציהט מיר די מחשבה אהין בין שוין א פארסטעמפעלטע **** עדיקט, און איך וועל זיך פון כף הקלע קיינמאל נישט ארויס זעהן) און ווי נאר איך איך וועל אריין שפאצירן אין די טיר פון ק''ש וועל איך זיך טרעפן מיט'ן צלם בהיכל אדער ערגער. נאר פונקט קאפויער איך זעה ארטיקלען פון ברייטע קעף ירא השם, ווי שם השם שגור על לשוניהם א יעדע צווייטער ארטיקעל איז באזירט אויף תורה לשמה און נישט סתם געפרעדיגטע גדרים וסייגים וואס אפי' די חז''ל האבן נישט געקענט אויפקומען מיט.

איי וועט איר פרעגן אז שוין נאך איין נאכט ליינען רעד איך שוין אזוי.

נאר דער ענטפער איז זייער פשוט. ביי מיר אין קאפ דרייען זיך ווילדע מחשבות פון די טוב משלא נברא, אז אויב איז א יעדער ריר און א יעדער ליאדע רגע אויס געשטעלט אונעם בשר ודם'ס לעבן צו מאכן אן אפ'ס. נעוואדע איז טוב משלא נברא ווי איז בכלל שייך צו סורווייווען אן אנקומען אין שאול תחתית גלייך פון ווען מיר קומען ארויס צו די ליכטיגע וועלט וואס איז באמת אזוי שווארץ טינקעל מיט א חשכות פון א פארבירטע לעבן.
עס קען פשוט נישט זיין אז דער בעל הבירה האט באשאפן א בריה כדי מיר זאלן דורך פאלן אויף א יעדער טריט און שריט.
אויב בין איך אהיים געקומען פון א ברודער'ס חתונה 4:30 פארטאגס אויס געשעפט און אנגרייטן נעגל וואסער ביים בעט איז שוין נישט געווען נשמתי בי ממילא האט עס נישט פאסירט. ביי החזרת נשמה טרעף איך זיך אויף שטיין והילד איננו, די נעגל וואסער איז נישטא ביים בעט. און מען דארף גיין פיר טריט צום סינק זיך וואשען ענט''י איז שוין דער טאג פארמאשכנט פאר די מזיקים וואס לאקערן אויף מיר א יעדע ליאדע מינוט מיך איינצושלינגען וואס איז בכלל מיין זכות קיום אין אזא וועלט.
פלוצלינג זעה איך א ציבור יראים ושלימים און ווייזן מיר אויף אז נעגל וואסער ביים בעט איז א מדה טובה א געוואלדיגער גיטער געוואוינהייט און טאמער ח''ו עס האט זיך געמאכט אז איך האב עס נישט ערלעדיגט פארן שלאפן גיין מפני קוצר רוח ומעבודה קשה בין איך נאך נישט פארווארפן פון ביידע וועלטן, האט זיך מיין לעבענס גלוסט צוריק אנגעהויבן און איך זעה א שיינער ליכטיגער וועלט. אה, מה רבו ממשיך ה'. דאס האט מיר געמאכט ליינען א גאנצער נאכט די ארטיקלען. ווייל איך בין שוין דארט פון לאנג נאר אן די סאפארט גרופ פון ק''ש.

Sent from my SM-S908U using Tapatalk

ליינענדיג דאס ווערט מיר נאר מער שווארץ פאר די אויגן
סטייטש סדא הונדערטער אידן ווי דו ר׳ לייבוש וואס האלטן ביי טוב משלא נברא און געבן אויף אויפן טאג אויב סנישט געווען נעגל וואסער ביים בעט?
אדער רעדסטו בדרך רמיזא פון די ערגסטע עבירה אויף וואס די רשעים מגידי שיעורים און רביס האבן פונקט די שטיקל זוהר געדארפט פרעדיגן אז סהעלפט נישט קיין תשובה. אגב וויסאך מענטשן האבן אויפגעגעבן ווייל אז מטוט דאך דאס ארגסטע ב׳ פעמים ביום וואס פעלט מיר אויס די גאנצע מעשה?
צו מפרסם זיין די שטיקל זוהר און נישט די ר׳ צדוק אין תקנת השבין אויף דעם לכאורה אויף דעם העלפט נישט קיין תשובה.

ניין ניין, די ליינסט גוט איך רעדט פון אט די טאקע די גראבע עבירה וואס איז נגד כל שלש עבירות שבתורה, טאקע אט די נעגל וואסער וואס עס ליגט נישט פאר די בעט ווען מען שטייט אויף. פון די גאר גרויסע עבירות מאן דכר שמיה ביסטו דאך סתם אזוי פאריסען פון ביידע וועלטן.

Sent from my SM-S908U using Tapatalk

[לייביששרייבער]

יא יא. אזוי הייבט זיך עס אן, היום אומר לו עשה כך ומחר אומר לו "עס פיצא אן א היט און רעק'ל..... ר' לייביש מאך אויף דיינע אויגן, זע ווי די פאלסט אין תהום אריין, קום צוריק ווילאנג עס איז נישט -אויב עס איז נאכנישט- צו שפעט, [emoji38] [emoji38]

אינטערסאנט זעה איך דא אין ק''ש מען קען עסן מיט/אן א הוט און רעקל אויכעט.
למעשה קונטרס לעצטע ארטיקל (איך ווייס נאך נישט ווי אזוי מציין צו זיין א תגובה) מען מיז נישט גארנישט. מען מיז אויך נישט עסן אן א הוט און רעקל

Sent from my SM-S908U using Tapatalk

[מי אני]

למעשה; באקומט מען דא תירוצים? קלארע פארשטאנד אין קאמפליצירטע נושאים? א געפיל פון אהה! יעצט פארשטייעך...! ???

ָלאֹ, ניין מיט אן ׳אלף׳!

אקעי, אקעי... כ׳ווייס אז כ׳בין כלל נישט די גרעסטע חכם דא, סאוי ווער בין איך צו זאגן...? נאר ארומקוקענדיג דא האבעך אויפגעפאסט ווער ס׳זענען דא די גרויסע קעפ, פילאזאפען און טאקע ס׳רוב ענינים זייערע קעניך נישט מיטהאלטן, כא׳דאך נישט דו צייט און נערווען צו פארברענגן שעות נאכפארשטן אלע דיפרענט טערמינאלעדזשי, האקעלע מושגים וכו׳ כ׳פראביר נאר געווענליך צו זען וואס דו נושא איז, דו שאלה און די מסקנא...

האביך באמערקט איין זאך, ווי א גרעסערע חכם דער ניק איז, אלץ מער לויפט די תגובה מער ווייניגער צו קאווערן מער צדדים פון די שאלה/ספק, אזוי לויפן די אשכולות צו לייגענדיג טאג נאך טאג נאך זייטן פון די מטבע... וזה הא. דאס איזעס.

נאר וואס דען?
איינער וואס האט סייווי געוואלט א טויש, נאר האט זיך אפגעהאלטן צוליב א מצוצום׳דיגער חינוך, וואס האט אים נישט ערלויבט צו זען און טראכטן עפעס וואס קען ברענגען ספיקות אויפן דרך (כ׳בין נישט דן איצטער צו ס׳איז א טובה אדער נישט - שוין דא אשכולות פאר דעם) באקומט דא א שטיקל גרין לייט...

איה״נ. ווי געזאגט איז יתכן אז די געדאנק פון ״חכמה״ איז די עפּיסטעמיק יוּמיליטי און ענווה והכרה אז מ׳קען (לכאורה) נישט צוקומען צו אַן ענדגילטיגן ידיעה והכרה על הכלל כולו; עס זענען (בדרך כלל) נישטא קיינע ״תירוצים״ (עכ״פ ביחס לחומר השאלה/הקושיא). דעם באקאנטן ״תכלית הידיעה וכו׳״ און ווי דער נפוצות יהודה ברענגט צו מסקראט (ועיין בחתימתי). און ווי מער חכם א מענטש איז וקנה מדע, אלס מער זעהט ער דאס איין.

אזויפיל יא, אז לפי״ז קומט דאך אויס אז די היפך דערפון, והיינו א (דאגמאטישע) ״זיכערקייט״, איז אט דאס ה״טיפשות״. און ווי טשארלס בּוּקאַווסקי האט געשריבן:

The problem with the world is that the intelligent people are full of doubts, while the stupid ones are full of confidence

און אט דאס דארף צו זיין די מטרה פון חכמים וחכמה: ווי מער ארויסהאבן כל צדדי הספק והשאלה ומהלכים בהנושא. און דאס אליין בלייבט אלס א וואָרק אין פּראגרעס. און ווי צוגעברענגט טענה׳ט דר. ריטשערד דאָקינס אז אטעאיסטן, וואס ס׳איז יתכן און עס איז דא א קארעלעישאן אז זיי זענען אין אלגעמיין קלוגער ווי טעאיסטן, גייען אין אלגעמיין זיין ווייניגער זיכער מיט זייער פאזיציע, ווי די אלגעמיינער טעאיסט מיט זיינער.

טאמער טוהט דאס קאווע שטיבל אויף, דאן איז דאך דאס טאקע א מקום חכמים.

[בְּתוֹךְ עַמִּי]

און אט דאס דארף צו זיין די מטרה פון חכמים וחכמה: ווי מער ארויסהאבן כל צדדי הספק והשאלה ומהלכים בהנושא. און דאס אליין בלייבט אלס א וואָרק אין פּראגרעס

כ'האב געוואוסט אז אויב טריגער איך איינעם, איז עס דו

נאר אז דו האסט שוין יא פארשטאנען וועם מ'מיינט, פ"וו קומסטו מיר ווייטער מיט די טערמינאלעדזשי לשונות וואסיז נישט פאר מיינע נערווען? - איך אפרישיעט טאקע די לינקס פאר די אלע ווערטער וואס דו שטעלסטעך פאר אז אונז פארשטייען נישט... אבער דאך... ס׳ליינט זיך נישט געשמאק צו לויפן הער און אהין...

סאוי איך וועל רעדן מיין שפראך און דו קענסט ווייטער רעדן דיין שפראך.... ואתכם הסליחה!

אם כן דארף מען דאך זיין די גרעסטע טיפש צו וועלן חכמה...?

[מי אני]

כ׳אב געוואוסט אז אויב טריגער איך איינעם, איזעס דו
נאר אז דו האסט שוין יא פארשטאנען וועם מ׳מיינט, פ״וו קומסטו מיר ווייטער מיט די טערמינאלעדזשי לשונות וואסיז נישט פאר מיינע נערווען? - איך אפרישיעט טאקע די לניקס פאר די אלע ווערטער וואס דו שטעלסטעך פאר אז אונז פארשטייען נישט... אבער דאך... ס׳ליינט זיך נישט געשמאק צו לויפן הער און אהין...

סאוי איך וועל רעדן מיין שפראך און דו קענסט ווייטער רעדן דיין שפראך.... ואתכם הסליחה!

נוצן די טערמינאלעדזשי ולשונות גייט שוין אריין אין וואס @יידל האט ארויסגעברענגט, ונשנית בוועקער 16, איבער דעם אז עס פעהלט אויס א ברייטערע וואקבולאר און לעקסיקאן כדי צו קענען ארויסהאבן און קלאר ארויסברענגען מושגי חכמה מיט ניואנס. און דאס איז שוין אפילו ווען מ׳האט א גוטע פעדער ולשון לימודים; וועלכע איך האב טאקע נישט. (אויף די תלונה האט מען דאך טאקע גע׳עפענט די אשכול…)

אם כן דארף מען דאך זיין די גרעסטע טיפוש צו וועלן חכמה...?

איה״נ. וכבר אמר החכם (קהלת א חי) ויוסיף דעת יוסיף מכאוב, און דאס איז בסתם א גרויס חלק פונעם theme אין גאנץ ספר קהלת. און עס וועט זיך טאקע ווענדן צי מ׳איז מסכים צו דזשאן סטוערט מיל אז ״עס איז בעסער צו זיין אַן אומצופרידענער מענטש, ווי איידער א צופרידענער חזיר. און עס איז בעסער צו זיין אַן אומצופרידענער סקראט/חכם, ווי איידער א צופרידענער נאַר.״

כ׳האב אויך צוגעברענגט אז פון אַן עוואלוציאנערישע פּערספּעקטיוו (וואס עוואלוציע איז פאר אסאך טאקע… עהעם… מטיל ״ספק״ אין זייער דאגמאטישע גלויבן…) איז יתכן אז עס איז נאַריש צו זיין קלוג.

ועיין בכל האשכול (ובתגובותיי) שם.

עס איז אויך מן הראוי לציין אז שטעלן אט די ״שאלה/ספק״, צי עס איז טיפשות צו וועלן חכמה, איז אליינס חכמה…
און דאס איז לכאורה א פשט אין די המשך פון מיל׳ס מימרא, ״אז טאמער די חזיר אדער נאַר האלטן אנדערש, איז דאס ווייל זיי קענען נאר זעהן זייער זייט פון די ספק/שאלה.״

[ערנסטגערעדט]

@מי אני, איך admire אזעלכע מענטשן ווי דו, ביזט א גאון און איך קען קוים אפליינען דיינע תגובות, מאן יימר פארשטיין. אבער איך וואלט דיר קיינמאל נישט געפרעגט א פראקטישע שאלה. למשל אויב וואלט איך דיר געפרעגט דירעקציעס צו ערגעץ, וואלסטו געזאגט אז בעצם גייט מען דא רעכטס, אבער לויט דעם פראפעסאר קומט אויס אז סאיז גאר לינקס, און לויט דעם עקספערט ווענדט זיך פון וואו מ'הייבט אן, און ס'איז נישט זיכער אז דו קענסט אנהייבן ווייל ווער זאגט בכלל אז דו עקזיסטירסט...
דיין ניק פאסט מורא'דיג אריין!

[מי אני]

דאס דערמאנט אביסל פון די וויץ:

A man flying in a hot air balloon suddenly realizes he’s lost. He reduces height and spots a man down below. He lowers the balloon further and shouts to get directions, "Excuse me, can you tell me where I am?"

The man below says: "Yes. You're in a hot air balloon, hovering 30 feet above this field"

"You must work in Information Technology," says the balloonist

"I do" replies the man. "How did you know"

"Well," says the balloonist, "everything you have told me is technically correct, but It's of no use to anyone"

The man below replies, "You must work in management"

"I do," replies the balloonist, "But how'd you know"

"Well", says the man, "you don’t know where you are or where you’re going, but you expect me to be able to help. You’re in the same position you were before we met, but now it’s my fault"

[בְּתוֹךְ עַמִּי]

עס איז אויך מן הראוי לציין אז שטעלן אט די ״שאלה/ספק״, צי עס איז טיפשות צו וועלן חכמה, איז אליינס חכמה…

שוין. דאס מאל האביך זיך גענומען די מיה אביסל נאכקוקן דיינע לינקס תוך לינק תוך לינק...... וכו׳ ביז כ׳בין צוגעקומען צו דעם אז דו זאגסט אז דער סיבה א מענטש זאל עוסק זיין בחכמה איז ווייל דאס איז דער גרעסטער תענוג וואס א מענטש קען האבן. ועוד צייכענסטו צו צו דעם וויאזוי א תמימות׳דיגערס לעבן איז חרוב געגאנגען פון סאדענלי זיין אויסגעשטעלט צו ריבוי החכמה...

סאוי, כ׳גיי מיר יעצט אביסל ענדזשויען מיט מיין חכמה, און פילאסעפירן צו די איכות התענוג שבחכמה וועגט איבער די כמות התענוג פון א געסעטלטע לעבן... (מיין מסקנה בלייבט אין מיין קי-בארד דערווייל, ווער ס׳וויל קען ווייטער מעיין זיין אין דעם, און/אדער צו-ווייזן מראה מקומות דא אינעם שטיבל וואס זענען שוין עוסק אין דעם)

ועוד, נאך א חקירה: צו מ׳מעג (קען?) שטעלן א גדר פאר חכמה און זאגן עד פה תבוא - וואס דאס וועט מיינען אז מ׳האט גענוצט חכמה מונע צו זיין חכמה, איז דאך דאס ׳היפך׳ החכמה און קען דעריבער נישט זיין חכמה. דאס וועט זיין ריכטיג נאר אויב ׳אבסעלוט׳ חכמה איז מיין ציל (וואס כפי האמור פריער אין דעם אשכול, איז דאס סייווי נישט שייך) אבער לפי האמור אז די תכלית פון חכמה איז ׳תענוג׳, זע איך נישט קיין סתירה דערינען. פינקט ווי ביי אנדערע תענוגים, למשל ביי אכילה וועט מען נאר עסן ביז פאַר מ׳קומט צו ברעכן וואס דאן איז דאך נישט קיין תענוג וכן וועט מען זיך וועלן צו עסן נאר דאס און דאס וואס מ׳האט ליב, ווייל נישט די מאכל זעלבסט איז דער ציל.

[מי אני]

סוי, כ׳גיי מיר יעצט אביסל ענדזשויען מיט מיין חכמה, און פילאסעפירן צו די איכות התענוג שבחכמה וועגט איבער די כמות התענוג פון א געסעטלטע לעבן... (מיין מסקנה בלייבט אין מיין קי-בארד דערווייל, ווער ס׳וויל קען ווייטער מעיין זיין אין דעם, און/אדער צו-ווייזן מראה מקומות דא אינעם שטיבל וואס זענען שוין עוסק אין דעם)

דאס גייט שוין אריין צי:
חכמה ← תענוג

אדער:
חכמה = תענוג

אין אנדערע ווערטער, צי אָלטימעטלי איז חכמה א מבוא וואס ברענגט צו תענוג וואס איז בעצם א דבר נפרד ממנה, אדער איז (השגת) חכמה תענוג אליינס? דער רמב"ם אין זיין פירוש המשנה אינעם הקדמה לפרק חלק איז מבאר באריכות אז עס איז דאס צווייטע, און מיט דעם טייטשט ער אפ די תענוג פון עוה"ב והשגת הבורא - דאס מקור און שפיץ (מעטאפיזישע) חכמה ע"ש. דאס גייט אין איינקלאנג מיט דעם אז עיקר האדם היא שכלו, והשלמתה היא תכליתו, וממילא איז אט דאס "תענוגו".

דאס קען אויך אריין אינעם חילוק וואס אפיקורוס היווני האט געמאכט צווישן קינעטישע תענוג, וואס איז אַן "אקטיווע" זוכעניש פאר'ן תענוג און צו ערגענצן א פעהלער, און קאטעסטעמאטישע תענוג, וואס איז סטאטיק און בלייבט. די צווייטע איז מער און בעסער. מ'קען אולי אריינקוועטשען תענוגו של זה שקנה חכמה אינעם סטאטישן סארט.

ואפילו אם נאמר כדרך א', אז ס'איז למעשה נאר א מבוא לתענוג, ולמעשה איז "תענוג" א דבר נפרד מחכמה, קען מען זאגן אז וויבאלד העיקר היא שכלו, איז נישט שייך ער זאל קענען ענדגילטיג צוקומען צו דאס העכסטע מאס תענוג השייך לו בלא זה.

ועוד, נאך א חקירה: צו מ׳מעג (קען?) שטעלן א גדר פאר חכמה און זאגן עד פה תבוא - וואס דאס וועט מיינען אז מ׳האט גענוצט חכמה מונע צו זיין חכמה, איז דאך דאס ׳היפך׳ החכמה און קען דעריבער נישט זיין חכמה. דאס וועט זיין ריכטיג נאר אויב ׳אבסעלוט׳ חכמה איז מיין ציל (וואס כפי האמור פריער אין דעם אשכול, איז דאס סייווי נישט שייך) אבער לפי האמור אז די תכלית פון חכמה איז ׳תענוג׳, זע איך נישט קיין סתירה דערינען. פינקט ווי ביי אנדערע תענוגים, למשל ביי אכילה וועט מען נאר עסן ביז פאַר מ׳קומט צו ברעכן וואס דאן איז דאך נישט קיין תענוג וכן וועט מען זיך וועלן צו עסן נאר דאס און דאס וואס מ׳האט ליב, ווייל נישט די מאכל זעלבסט איז דער ציל.

דעם "עד פה תבוא" על חכמה איז נישט א סתירה דערצו אויב חכמה אליין זאגט דיר דאס בהכרח. און דאס איז וואס דער רמב"ם איז טאקע עוסק אין במו"נ ח"א פל"א-ל"ב (מיט דעם טייטשט ער די ארבעה נכנסו לפרדס בחגיגה יד:) ע"ש. און ווי ער ענדיגט דארט צו פל"א:

לא תחשוב כי זה שאמרנוהו מקצור יד השכל האנושי והיות לו גבול יעמוד אצלו, הוא מאמר נאמר כפי התורה לבד. אבל הוא ענין כבר אמרוהו הפילוסופים גם כן, והשיגוהו השגה אמתית, מבלתי נטות אל דעת ואל סברא. והוא דבר אמתי אין ספק בו, אלא למי שיסכל הדברים שכבר בא עליהם המופת.

און ווי איך האב פריער צוגעברענגט, איז ווי מער חכמה מ'איז קונה, אלס מער אנערקענט מען די אינפיניטוּד פון חכמה, וממילא האי-אפשרות לקנותה (כולה). אט דאס איז מחזק, וע"י חכמה גופא, אז ס'דא א הכרח פון "עד פה תבא".

[כוואליעס]

אינטערעסאנט וואס דו זאגסט, ווייל איך האב אייביג געוואוסט אז עונג איז העכער פון חכמה.

[מי אני]

מ׳קען דאס מחזק זיין בשילוב עם חסידות. דער תניא שרייבט (ליקוטי תורה על שיר השירים) אז הקב״ה הוא מקור התענוגים כביכול והוא עצמותו ע״ש (ועיין ג״כ במש״כ כאן). און דער מו״נ בח״א פס״ח זאגט לגבי הקב״ה שהוא השכל והמשכיל והמושכל, ווייל ער כביכול היותו שכל בפועל תמיד ע״ש. און דאס איז ווייטער עצמותו. ונמצא ששניהם, שכל/חכמה ותענוג, אחד הן.

[כוואליעס]

מ׳קען דאס מחזק זיין בשילוב עם חסידות. דער תניא שרייבט (ליקוטי תורה על שיר השירים) אז הקב״ה הוא מקור התענוגים כביכול והוא עצמותו ע״ש. און דער מו״נ בח״א פס״ח זאגט לגבי הקב״ה שהוא השכל והמשכיל והמושכל, ווייל ער כביכול היותו שכל בפועל תמיד ע״ש. און דאס איז ווייטער עצמותו. ונמצא ששניהם, שכל/חכמה ותענוג, אחד הן.

נאר א שטיקל פראבלעם וועט זיין ווען מען קוקט אויף די ספירות, דארט איז אתיק העכער פון חכמה, אבער מען קען דאס פארענטפערן אז די רמב"ם רופט אן פון חכמה און ארויף אלעס חכמה

[לייביששרייבער]

נוצן די טערמינאלעדזשי ולשונות גייט שוין אריין אין וואס @יידל האט ארויסגעברענגט, ונשנית בוועקער 16, איבער דעם אז עס פעהלט אויס א ברייטערע וואקבולאר און לעקסיקאן כדי צו קענען ארויסהאבן און קלאר ארויסברענגען מושגי חכמה מיט ניואנס. און דאס איז שוין אפילו ווען מ׳האט א גוטע פעדער ולשון לימודים; וועלכע איך האב טאקע נישט. (אויף די תלונה האט מען דאך טאקע גע׳עפענט די אשכול…)

אם כן דארף מען דאך זיין די גרעסטע טיפוש צו וועלן חכמה...?

איה״נ. וכבר אמר החכם (קהלת א חי) ויוסיף דעת יוסיף מכאוב, און דאס איז בסתם א גרויס חלק פונעם theme אין גאנץ ספר קהלת. און עס וועט זיך טאקע ווענדן צי מ׳איז מסכים צו דזשאן סטוערט מיל אז ״עס איז בעסער צו זיין אַן אומצופרידענער מענטש, ווי איידער א צופרידענער חזיר. און עס איז בעסער צו זיין אַן אומצופרידענער סקראט/חכם, ווי איידער א צופרידענער נאַר.״

כ׳האב אויך צוגעברענגט אז פון אַן עוואלוציאנערישע פּערספּעקטיוו (וואס עוואלוציע איז פאר אסאך טאקע… עהעם… מטיל ״ספק״ אין זייער דאגמאטישע גלויבן…) איז יתכן אז עס איז נאַריש צו זיין קלוג.

ועיין בכל האשכול (ובתגובותיי) שם.

עס איז אויך מן הראוי לציין אז שטעלן אט די ״שאלה/ספק״, צי עס איז טיפשות צו וועלן חכמה, איז אליינס חכמה…
און דאס איז לכאורה א פשט אין די המשך פון מיל׳ס מימרא, ״אז טאמער די חזיר אדער נאַר האלטן אנדערש, איז דאס ווייל זיי קענען נאר זעהן זייער זייט פון די ספק/שאלה.״

נאר אין ק''ש זעהט מען אזוינע ידיעות. אין ווילדסטן חלום האב איך נישט געטראכט פון אזוינע ידיעות ביי אונז אין די סביבה פאר איך האב דא אריינגעבלאנדזשעט.

[לייביששרייבער]

@מי אני, איך admire אזעלכע מענטשן ווי דו, ביזט א גאון און איך קען קוים אפליינען דיינע תגובות מאן יימר פארשטיין. אבער איך וואלט דיר קיינמאל נישט געפרעגט א פראקטישע שאלה. למשל אויב וואלט איך דיר געפרעגט דירעקציעס צו ערגעץ, וואלסטו געזאגט אז בעצם גייט מען דא רעכטס, אבער לויט דעם פראפעסאר קומט אויס אז סאיז גאר לינקס, און לויט דעם עקספערט ווענדט זיך פון וואו מ'הייבט אן, און ס'איז נישט זיכער אז דו קענסט אנהייבן ווייל ווער זאגט בכלל אז דו עקזיסטירסט...
דיין ניק פאסט מורא'דיג אריין!

אוי גולם וואס ביסטו, איך האב געמיינט די אנדערע לינקס[emoji23]