אן אריינגיין אין ויכוחים, מיר זענען פארפארן ("מיאוס" פארפארן...) פון די נושא.מי אני האט געשריבן:אפילו אזוי מיינט דאס נאך נישט אז ווייל מ'איז פארנאכלעסיגט אין די אומרעכט, איז די עצם טענה פון גיין קעגן זייער קאנסענט נישט וואליד. די טענה איז ענדערשער אז "היתכן מ'טוהט טאקע די הארבערע אומרעכט פון זיי אומברענגען לצורך אכילה?" נישט אז ווייל מ'טוהט שוין די גרעסערע אמרעכט (אשר יש בה אמתלא של הכרח) זאל מען שוין טוהן די קלענערע.קורץ שארף צום פוינט! האט געשריבן:@מי אני,
1. קען זיין, אבער בפשטות איז מארד פיל פיל הארבער, איך רעד שוין נישט היסטאריש, אבער אויך היינטיגע צייטן אין רוב וועלט.ווי איך פארשטיי איז דיין טענה דא אז די טעם פארוואס די תורה איז מתיר שחיטתן איז ווייל דאס איז א "קליינע" צער שיש לה קצבה, לעומת די "גרעסערע" צער פון סתם צער בע"ח שאין לה קצבה וואס עס אסר'ט. און דערפאר איז עס נישט אינקאנסיסטענט. און נישט ווי איך זאג אז די טעם איז ווייל דאס איז א הכרח אבער דאס נישט.קורץ שארף צום פוינט! האט געשריבן:לגבי דיין טענה פון צע"ח לצורך ווס. לצער אז ס'נישט קאנסיסטענט, איז עס נישט ריכטיג. ווייל צער איז ערגער פון מיתה כמו שכתבו התוספות מהא דאלמלי נגדוהו לחנניא מישאל ועזריה וכו'.
ווייס איך אויך נישט וויאזוי פונקטליך האט דער פערד געגעבן קאנסענט אז מ'זאל רייטן אויף איהם און דער אקס אז מ'זאל מיט עם אקערן און די קוה אז מ'זאל איר מעלקן צום טויט... מיילא די בע"ח או-קיי, אבער דער פערד קען דאך נישט געבן קאנסענט, ר'ידאך א פערד!
אבער תשובתך בצדך: איז דען נישט די תורה פונקט אזוי מתיר לעבוד בבע"ח ולשתות חלבן (וואס די פסוק דערמאנט עטליכע מאל) שהיא ג"כ צער שאין לה קצבה (ווי דו דערמאנסט), פונקט אזוי ווי עס איז מתיר שחיטתן שהיא צער שיש לה קצבה? אלא מאי איז נישט דאס די חילוק. נאר די חילוק איז, ווי איך האב געשריבן, אז מה שהיא מן ההכרח לחיותן של בני אדם האט די תורה מתיר געווען השתמשות בבע"ח אף כשיש להן צער ואף כשאין לה קצבה. ואיה"נ, היינט-צו-טאג וואו מ'קען דאס טוהן פונקט אזוי עפישענטלי אָן דעם מיט מאשינען, איז עס עטיש אסור להשתמש בבע"ח (אפילו ווען עס וואלט געווען די זעלבע עפישענט) מחמת צערן כיון דאיכא דרכא אחרינא. פונקט אזוי ווי מ'פארשטייט אז טאמער קען מען פונקט אזוי גרינג פארשאפן פלייש, וואס איז פונקט דאס זעלבע אינגאנצן לגמרי, וואס מ'האט געמאכט אין א לאבארעטארי (און האט נישט קיין שאלה פון שחיטה וטריפה), דאן איז עטיש אסור צו אנשטאטס דעם גיין דאס פארשאפן דורך שחט'ען א בע"ח. ופשוט. די שאלה איז צי יעצט איז טאקע פלייש ממש א הכרח וחיותא, ווי אסאך טענה'ן אז עס איז טאקע נישט און טאקע אַן עטישע פראבלעם.
איך וויל נאר מוכיח זיין אז נישט אלעס וואס פארעקלט הייסט א תועבה. והראיה משכב בהמה.
איצט לגוף הויכוח. וועסט מיר מודה זיין אז ביז לעצטענס ממש איז נישט געווען אנערקענט סייווי די "רעכטן" פון בהמות. בפרט בזמן התורה ובזמן חז"ל וכו' האט קיינער נישט ג'חלומ'ט אז משכב בהמה איז אסור צוליב די עוולה פאר די בהמה.
אפילו היינט איז אויך נישט פשוט וואס די געזעץ ערלויבט יא אדער נישט. אבער איין זאך איז ברור אז דער לעגאלער פארבאט פון משכב בהמה איז נישט געקומען פון פעט"א נאר פון די זעלבע וועלכע האבן פארבאטן לגב"ט.
איז מיין שאלה א וואלידע אז איר ליבעראלע זענט גרייט צו פארגיין מיט אנטי לגב"ט געזעצן, ביטע אנולירט אויך די אנטי משכ"ב געזעצן.
נאך א שאלה, אויב איז דער געזעץ צוליב די רעכטן פון די בהמות דאן וויאזוי קענען מיר באצווינגען בעלי חיים צו האבן געשלעכטן אומווילענדיג פאר פו"ר כדי מיר זאלן האבן נאך קעלבלעך און אייער? האלו?? ביסטאך א פשוט'ער מאנס!
און וויפיל מעדיצינישע טרייעלס טוהן מיר אויף בע"ח נישט כדי צו עסן נאר צו מאכן א בעסערע פערפיום אדער מעיק-אפ! אויך 100% לעגאל!
אקיצור: ווען די טאג וועט קומען וואס מיר וועלן באהאנדלען בהמות "ווי עס באדארף צו זיין" וועלן מיר זיי אויך אויפהערן צו באצווינגען...