שיעורים אקעגן עוואלושן פון החכם הרב אביגדור מיללער ז"ל

[סקעפטיקער]

ולגופו של ענין, מיין מיינונג איז אז הגם ס׳זענען דא שטארקע קשיות אויף macro-evolution (אדער ווי דר. בעהע טענה׳ט, און ברענגט ראיות, אז Evolution קען נאר פועל׳ן צו טוישן species אדער genera [genus בלשון רבים], און נישט העכער family, order וכו׳) איז דאס בכלל נישט מכריח Intelligent Design, סיי theistic און סיי נישט (ווי ערווענט אין אנדערע תגובות/אשכולות דא אין שטיבל). דאס איז על אף זיינע טענות פאר Idealism vs. Materialism (אגב, עס קען טאקע זיין אז Intelligent Design איז מכריח Idealism אבער נישט להיפך, כמובן).

אין די Biology textbook איך האב געניצט, Inquiry into Life, האט די מחברת Dr. Sylvia Mader געשריבן אז די טיאריע פון Evolution איז א law פאר Biology אזויווי די טעאריע פון Gravity פאר Physics ע״כ. דאס איז, לדעתי, זייער א גוטע צושטעל מטעם אחר. דהיינו, פונקט אזויווי אין Physics האט מען געדארפט משפר זיין די [Newton’s] טעאריע פון Gravity דורך איינשטיין׳ס טעאריע פון Relativity (וואס דאס אליין דארף מען אויך משפר זיין, וויבאלד דאס גייט נישט גוט צוזאם מיט די Standard Model כידוע), אזוי אויך אין Biology בנוגע די שוועריקייטן וואס די טעאריע פון Evolution האט פאר Macro-Evolution ווי אויך די אנדערע שוועריקייטן וואס די אנטי-עוואלושען צד צייגן, דאס טוט צייגן אז מ׳דארף א ״נאטורליכע״ טעאריע וואס גייט דאס סופערסידען/משפר זיין. (אגב, Jones האט מודה געווען און געשריבן אינ׳ם פסק אז די טעאריע האט gaps.)

דו האלסטס נאכאלס אזוי? וואס איז דען די יסודות'דיגע חילוק צווישן species אדער genus ווס family און order, לויט ווי איך פארשטיי איז עס א חילוק בכמות און נישט באיכות

[מי אני]

"איך" האלט? איך האב פשוט צוגעברענגט וואס דר. בּעהע שרייבט לגבי זיינע קושיות און טענות, וואס ער איז מייסד אויף ביאלאגישע עקספּערימענטן און מדע וואס מען טוהט און האט היינט. והא לך לשונו:

In order to stringently test Darwin’s crucial first theory (the completely unguided randomness of variation) and last theory (repeated rounds of mutation and selection somehow form coherent complex functional features), it’s still not enough just to track changes in DNA and their effects in a few plants or animals. One also has to examine huge numbers of organisms over many generations — or at the very least to examine the straightforward effects of mutations in modern populations whose history is well known. Only in the past twenty years have such detailed, rigorous evolutionary studies even begun to be conducted

Compared to this recent work, all previous studies — as brilliant as the scientists directing them were, as reasonable as the hypotheses seemed in their day — were inconclusive at best and greatly misleading at worst. Now, by dint of terrific work by many biologists, made possible by stunning advances in laboratory techniques, we are in a much stronger position to judge Darwin’s theories based on sound experiments, not on blinkered postulates. In this chapter we’ll examine powerful new studies that — although clearly demonstrating the ability of Darwinian processes to account for small-scale adaptation — point decisively to strict limits on fundamental biological change by random mechanisms. Put more plainly, we’ll see that Darwinian processes nicely account for changes at the species and genus levels of biological classification, but not for changes at the level of family or higher

עמפאסיס אין ארידזשינעל.

אבער מאידך גיסא, איה"נ - לגבי טעקסאנאמיק רענק האט דר. פיליפּ גינגעריטש געשריבן:

The important point here is that later pulses of diversification are expressed at lower taxonomic levels because they were later, not because they were any less profound

ועיין ערך טעקסאנאמיק בּאַוּנדערי פּאראדאקס.

[סקעפטיקער]

וואס זענען די סטריקט לימיטס וואס ער רעדט? איז זיין טענה צוליב "פרישע אינפארמאציע"?

לויט ווי איך פארשטיי ווען מיר זאלן צוריקגיין הונדערטער מיליאנען יארן וואלטן דאס וואס מיר רופן Family געווען Species, און די אבות המשפחה פון צוויי פעמיליעס זענען געוווען זייער ענדליך. למשל צוויי אשכנז'ישע בתי מדרשים קענען האבן אנדערע מנהגים אבער ביידע זענע אשכנזים, אבער צווישן ספרדים און אשנזים איז דא א גרויסע "געפ". אבער ווען מ'גייט צוריק צו די התחלה פונען צוטיללונג איז די חילוק צווישן ספרדים און שכנזים געווען בערך ווי די חילוקי מנהגים פון אין ביהמ"ד צום צווייטן. די "געפ" איז פשוט געשעהן במשך די יארן. פארפעל איך עפס?

[מי אני]

יא יא, גערעכט.

דר. בּעהע פאר זיך איז דוגל אינעם (כמובן גאר קאנטראווערסיאנאלע) געדאנק פון אירעדוּסיבּל קאמפּלעקסיטי, וואס לויטעט אז עס איז דא א לימיט וואו א (למשל) געוויסע סארט איברים ביי בע"ח קען נישט האבן קלענערע מייקרא עפּראַקסימעישאנס ביז און וואו עס קומט צוביסלעך אָן אהין. ער טענה'ט אז דאס איז מיוסד אויף עקספּערימענטן וואס מען מאכט כהיום (אויף בּאקטעריע וכדומה) וואס עפ"י וואס מ'קען עקסטרעפּאלעיטן פון דעם צייגט דאס צו אירעדוּסיבּל קאמפּלעקסיטי. דאס איז די "לימיט" און געפּ פון וואס ער רעדט. וכמובן זענען דא תירוצים וחולקים עליו (מילד גערעדט).

[דיכטער]

לויט ווי איך פארשטיי ווען מיר זאלן צוריקגיין הונדערטער מיליאנען יארן וואלטן דאס וואס מיר רופן Family געווען Species, און די אבות המשפחה פון צוויי פעמיליעס זענען געוווען זייער ענדליך. למשל צוויי אשכנז'ישע בתי מדרשים קענען האבן אנדערע מנהגים אבער ביידע זענע אשכנזים, אבער צווישן ספרדים און אשנזים איז דא א גרויסע "געפ". אבער ווען מ'גייט צוריק צו די התחלה פונען צוטיללונג איז די חילוק צווישן ספרדים און שכנזים געווען בערך ווי די חילוקי מנהגים פון אין ביהמ"ד צום צווייטן. די "געפ" איז פשוט געשעהן במשך די יארן. פארפעל איך עפס?

ס'גייט נאר מער, גייענדיג צוריק, טיף אינעם פארגאנגענהייט, זעט זיך אן אז די אמאליגע פון וועלכע די מאדערנע זענען דירעקטע אפשטאמיגע, קענען ווערן גערעכנט פאר זיך ווי אן אנדערע מין אינגאנצן און ווען זיי זאלן ווען זיין דא היינט, האנט ביי האנט מיט די היינטיגע, וואלטן זיי נישט געווארן אנגעקוקט ווי נאנטע.

[דיכטער]

דער בריטישער פיזיקער Brian Cox שרייבט אין אן הקדמה צו זיין דאקומענטאר איבער ביאלאגיע, דאס פאלגענדע:

I write this in full appreciation of the so-called controversy surrounding Darwin's theory of evolution by natural selection. My original aim was to avoid the matter entirely, because I think there are no intellectually interesting issues raised in such a debate. But during the filming of this series I developed a deep irritation with the intellectual vacuity of those who actively seek to deny the reality of evolution and the science of biology in general.
So empty is such a position, in the face of evidence collected over centuries, that it can only be politically motivated; there is not a hint of reason in it. And more than that, taking such a position closes the mind to the most wonderful story, and this is a tragedy for those who choose it, or worse, are forced into it through deficient teaching.