טאטע פאר 6.1 וואכן
טאטע פאר 6.1 וואכן
לאנגע שווערע און צומישטע וואכן איז אריבער אויף אונז, פיינעלי נאך א גאר לאנגע זמן, זענען אונז ענדליך אנגעקומען צו מאכן דעם אזוי געגארטן 'טרענספער', וואס פון דארט און ווייטער איז די פראסעס, ביזן האלטן א לעבעדיגע קינד אין האנט, כמעט די זעלבע ווי פאר רוב קאפעל'ס אויפן גאס, איך זאג כמעט די זעלבע, ווייל חוץ א גאנצע רייע מיט ווייטעמינען, פילן און טאבלעטן, און נאך א גאנצע זאפאס פון שארפע כעמיקאלן און שפיזן, גענוג פאר א קליינע ארמיי, יא איז עס די זעלבע.
נאכן טרענספער קומט די 'צוויי וואכן פעריאד', די מערסט נערוועז'סטע 14 טעג וואס איז נאר דא אין א מענטש'נס לעבן, מן השפּה ולחוץ דארף דאס לעבן אנגיין כאילו לא היה, ניטאמאל די אייגענע עלטערן ווייסן אז עפעס בוזשעוועט אונטער די פיס, מען מוז לעבן ווי כאילו דאס לעבן פארט געשמאק ווי א פידל, אבער מען טאר זיך נישט איבערארבעטן, זיך בייגן, טאנצן, עקסערסייז, פארן לאנגע שטרעקעס, אויך נישט וואשן לאנדערי, דער מאן אויב וויל ער עפעס האבן מוז זיך אליינס באפארענען און דעריבער געווענליך אין די צוויי וואכן הערשט אן אנגעצויגענע שטימונג אין די ליידיגע היים, נישטא קיין סאך וואס צו טון, אמת'דיג גערעדט, נישטא גארנישט וואס צו טון, חוץ דאווענען און זאגן תהילים.
ב''ה, דער אויבערשטער האט געהאלפן, די ווארט צייט איז אריבער, און דער דאקטאר האט געקאלט מיט א גוטע בשורה, די צייט איז געפרוירן געווארן, די בריה האט זיך אפגעשטעלט, מיין ווייב און איך געדענקען פונקטליך די סעקונדע וואס אונז האבן עס געהערט, ביידע זענען אונז געווארן שטום פון שמחה נאר עטליכע טרערן האבן געהאט די כח זיך ארויס צוגליטשן, די ריליף, דאס אפ-אטעמען, די זיך ענדליך קענען ארומדרייען מיט א ביסל רואיגערע נערווען סיסטעם, איז עפעס וואס מען קען נישט מצייר זיין, גייען אונז טאקע אין קארגע 9 חדשים ווערן אנגערופן טאטע מאמע?
נאך יענעם טאג האבן אונז אנגעהויבן פלאנען אונזער קליינע 'בעבי צימער', די פעינט, וואל-פאפיר, די טשאטשקעס, פערניטשער, און אפילו די לינען, נישט אז אונז האבן עס נאך קיינמאל נישט דיסקוסט, אבער יעצט איז עס מיט א ציל, יעצט איז עס פאר איינעם, עכשו איז עס שוין אויף עכט...
אפילו יעצט נאכ'ן ערהאלטן די בעסטע בשורה אין אונזער לעבן, האבן אונז עס נאך נישט געקענט מיט-טיילן מיט אונזערע עלטערן, מען האט געדארפט ווארטן אויך נאך איין וויזיט ביים דאקטאר, און מאכן א סאניגרעהם, און נאר דאן איז עס פולקאם באשטעטיגט, אז יא זי איז פרעגנענט, די עפוינטמענט איז געווען גע'סקעדזשועלט פאר די נעקסטע וואך מאנטאג, אויב האבן אונז געמיינט אז פון יעצט גייט אלעס גיין גלאטיג, האט מען אונז געוויזן פון אויבן, 'איך בין מחליט', ביים וויזיט האבן זיי געזאגט אז מען דארף ווארטן נאך צוויי טעג, ווייל די בעבי דעוועלאפט זיך אביסל שטייטער ווי געראכטן, שוין דארף מען ווארטן נאך א טראפ.
מיטוואך איז אנגעקומען, די פארמיטאג איז אריבער מיט אן איינגעהאלטענע אטעם, אן אטעם וואס איז פארוואנדלט געווארן אין א געשריי, ווען ענדליך איז די קאול געקומען, אז יא ב''ה אלעס קוקט אויס אין בעסטן ארדענונג, איך מיין אז עס איז נישט וויכטיג צו אויסשרייבן פונקטליך וויאזוי עס האט אויסגעקוקט ווען אונז האבן מבשר געווען פאר אונזערע עלטערן די פרייליכע בשורה, גענוג צו זאגן טייכן טרערן האבן זיך געגאסן.
פונקט ווי די מעדיקעשינס ענדיגן זיך נישט איינמאל מען איז פרעגנענט, ענדיגט זיך נישט די וויזיט'ס אין שפיטאל און ביים דר. אפיס , טאקע ווייל דאס קינד איז אזוי טייער ברויך מען עס גוט אפהיטן, און האלטן אן עיני פקיחה אויף יעדע שטאפל פון די דעוועלאפמענט, ביי די דריי וואכן מארק זענען אונז אריבער צום לאבערטאריע, פאר א -וואס וואלט געדארפט זיין - רעגולער וויזיט זעהן וויאזוי עס אנטוויקלט זיך, און פארשרייבן ווייטערדיגע מעדעצינען, די נור'ס זיכט און נישטערט און קרימט מיט די נאז, זי האט נישט געדארפט רעדן אז אונז זאלן פארשטיין אז עס נישט ווי עס דארף צו זיין, זי איז ארויס, געגאנגען רופן די הויפט נור'ס, איינער מיט וועם אונז זענען - צוליב די אומשטענדן - גוט באקאנט, זי האט נישט געדארפט קוקן צו לאנג, פארן זאגן דאס וואס אונז האבן אזוי שטארק מורא געהאט, זי זעהט גארנישט!
זי זאגט אונז אז לויט די פראצעדור, וואלט מען געדארפט האלטן ביי 6.3 וואכן, למעשה לויט די HCG לעוועל איז מען נאר ביי 6.1, וואס דאס אליינס וואלט געווען א סיבה צו סעלעברירן, אבער זי זעהט גארנישט, עס איז ליידיג.......הילד אנני.
זי האט אונז פרובירט מחזק צו זיין, אז עס איז נישט עק וועלט, און ביי זעקס וואכן איז נארמאל נאך נישט צו זעהן הארץ קלאפן, וואס איז אמת, אפילו 7.2 איז נאך אויך נארמאל, אבער פארוואס ביי אונז? פארוואס קענען זאכן נישט גיין גראד און גלייַך ביי אונז, פארוואס דארפן אונז זיך אזוי מוטשען?
נ.ב.און צו גיסן זאלץ אויף די וואונדן האט מיין צווייטע יונגערע שוועגערין געהאט א קינד די וואך.
נאכן טרענספער קומט די 'צוויי וואכן פעריאד', די מערסט נערוועז'סטע 14 טעג וואס איז נאר דא אין א מענטש'נס לעבן, מן השפּה ולחוץ דארף דאס לעבן אנגיין כאילו לא היה, ניטאמאל די אייגענע עלטערן ווייסן אז עפעס בוזשעוועט אונטער די פיס, מען מוז לעבן ווי כאילו דאס לעבן פארט געשמאק ווי א פידל, אבער מען טאר זיך נישט איבערארבעטן, זיך בייגן, טאנצן, עקסערסייז, פארן לאנגע שטרעקעס, אויך נישט וואשן לאנדערי, דער מאן אויב וויל ער עפעס האבן מוז זיך אליינס באפארענען און דעריבער געווענליך אין די צוויי וואכן הערשט אן אנגעצויגענע שטימונג אין די ליידיגע היים, נישטא קיין סאך וואס צו טון, אמת'דיג גערעדט, נישטא גארנישט וואס צו טון, חוץ דאווענען און זאגן תהילים.
ב''ה, דער אויבערשטער האט געהאלפן, די ווארט צייט איז אריבער, און דער דאקטאר האט געקאלט מיט א גוטע בשורה, די צייט איז געפרוירן געווארן, די בריה האט זיך אפגעשטעלט, מיין ווייב און איך געדענקען פונקטליך די סעקונדע וואס אונז האבן עס געהערט, ביידע זענען אונז געווארן שטום פון שמחה נאר עטליכע טרערן האבן געהאט די כח זיך ארויס צוגליטשן, די ריליף, דאס אפ-אטעמען, די זיך ענדליך קענען ארומדרייען מיט א ביסל רואיגערע נערווען סיסטעם, איז עפעס וואס מען קען נישט מצייר זיין, גייען אונז טאקע אין קארגע 9 חדשים ווערן אנגערופן טאטע מאמע?
נאך יענעם טאג האבן אונז אנגעהויבן פלאנען אונזער קליינע 'בעבי צימער', די פעינט, וואל-פאפיר, די טשאטשקעס, פערניטשער, און אפילו די לינען, נישט אז אונז האבן עס נאך קיינמאל נישט דיסקוסט, אבער יעצט איז עס מיט א ציל, יעצט איז עס פאר איינעם, עכשו איז עס שוין אויף עכט...
אפילו יעצט נאכ'ן ערהאלטן די בעסטע בשורה אין אונזער לעבן, האבן אונז עס נאך נישט געקענט מיט-טיילן מיט אונזערע עלטערן, מען האט געדארפט ווארטן אויך נאך איין וויזיט ביים דאקטאר, און מאכן א סאניגרעהם, און נאר דאן איז עס פולקאם באשטעטיגט, אז יא זי איז פרעגנענט, די עפוינטמענט איז געווען גע'סקעדזשועלט פאר די נעקסטע וואך מאנטאג, אויב האבן אונז געמיינט אז פון יעצט גייט אלעס גיין גלאטיג, האט מען אונז געוויזן פון אויבן, 'איך בין מחליט', ביים וויזיט האבן זיי געזאגט אז מען דארף ווארטן נאך צוויי טעג, ווייל די בעבי דעוועלאפט זיך אביסל שטייטער ווי געראכטן, שוין דארף מען ווארטן נאך א טראפ.
מיטוואך איז אנגעקומען, די פארמיטאג איז אריבער מיט אן איינגעהאלטענע אטעם, אן אטעם וואס איז פארוואנדלט געווארן אין א געשריי, ווען ענדליך איז די קאול געקומען, אז יא ב''ה אלעס קוקט אויס אין בעסטן ארדענונג, איך מיין אז עס איז נישט וויכטיג צו אויסשרייבן פונקטליך וויאזוי עס האט אויסגעקוקט ווען אונז האבן מבשר געווען פאר אונזערע עלטערן די פרייליכע בשורה, גענוג צו זאגן טייכן טרערן האבן זיך געגאסן.
פונקט ווי די מעדיקעשינס ענדיגן זיך נישט איינמאל מען איז פרעגנענט, ענדיגט זיך נישט די וויזיט'ס אין שפיטאל און ביים דר. אפיס , טאקע ווייל דאס קינד איז אזוי טייער ברויך מען עס גוט אפהיטן, און האלטן אן עיני פקיחה אויף יעדע שטאפל פון די דעוועלאפמענט, ביי די דריי וואכן מארק זענען אונז אריבער צום לאבערטאריע, פאר א -וואס וואלט געדארפט זיין - רעגולער וויזיט זעהן וויאזוי עס אנטוויקלט זיך, און פארשרייבן ווייטערדיגע מעדעצינען, די נור'ס זיכט און נישטערט און קרימט מיט די נאז, זי האט נישט געדארפט רעדן אז אונז זאלן פארשטיין אז עס נישט ווי עס דארף צו זיין, זי איז ארויס, געגאנגען רופן די הויפט נור'ס, איינער מיט וועם אונז זענען - צוליב די אומשטענדן - גוט באקאנט, זי האט נישט געדארפט קוקן צו לאנג, פארן זאגן דאס וואס אונז האבן אזוי שטארק מורא געהאט, זי זעהט גארנישט!
זי זאגט אונז אז לויט די פראצעדור, וואלט מען געדארפט האלטן ביי 6.3 וואכן, למעשה לויט די HCG לעוועל איז מען נאר ביי 6.1, וואס דאס אליינס וואלט געווען א סיבה צו סעלעברירן, אבער זי זעהט גארנישט, עס איז ליידיג.......הילד אנני.
זי האט אונז פרובירט מחזק צו זיין, אז עס איז נישט עק וועלט, און ביי זעקס וואכן איז נארמאל נאך נישט צו זעהן הארץ קלאפן, וואס איז אמת, אפילו 7.2 איז נאך אויך נארמאל, אבער פארוואס ביי אונז? פארוואס קענען זאכן נישט גיין גראד און גלייַך ביי אונז, פארוואס דארפן אונז זיך אזוי מוטשען?
נ.ב.און צו גיסן זאלץ אויף די וואונדן האט מיין צווייטע יונגערע שוועגערין געהאט א קינד די וואך.
- יין שרף
- חבר ותיק
- הודעות: 2570
- זיך רעגיסטרירט: מיטוואך פעברואר 27, 2013 7:11 pm
- געפינט זיך: ביים שוויגער...
- האט שוין געלייקט: 4803 מאל
- האט שוין באקומען לייקס: 3340 מאל
I'm sorry for what you are going through
האסט מיר געהעריג גענומען אויף א רייד, שטייטע הארץ קלאפענישן און דערנאך שנעלע און צוריק שטייט און נאכדעם נאך שנעלער. נאר פון עס לייענען פיהל איך אזוי קען איך מיר אפילו נישט פארשטעלען וויאזוי עס פיהלט צו עס עקטשולי דורכגיין.
איך האף צום רבש"ע ער וועט ענק ביידע גיבן די כוחות הנפש און הרחבת הדעת ביזן זיין ענדגילטיג אויפגעראכטן.
האסט מיר געהעריג גענומען אויף א רייד, שטייטע הארץ קלאפענישן און דערנאך שנעלע און צוריק שטייט און נאכדעם נאך שנעלער. נאר פון עס לייענען פיהל איך אזוי קען איך מיר אפילו נישט פארשטעלען וויאזוי עס פיהלט צו עס עקטשולי דורכגיין.
איך האף צום רבש"ע ער וועט ענק ביידע גיבן די כוחות הנפש און הרחבת הדעת ביזן זיין ענדגילטיג אויפגעראכטן.
-
- שריפטשטעלער
- הודעות: 3266
- זיך רעגיסטרירט: מאנטאג נאוועמבער 15, 2021 6:21 pm
- געפינט זיך: וואו די כהן גדול גייט אליין...
- האט שוין געלייקט: 3320 מאל
- האט שוין באקומען לייקס: 9066 מאל
איך ווייס נישט וויפיל עס וועט דיר העלפן צו וויסן, אבער כ'וויין מיט.
"שמן למאור" - שמן זית זך להעלות נר תמיד
I can explain it to you but I can't understand it for you
Edward I. Koch-
אלע מיינע קאווע שטיבל ארטיקלען!!!
I can explain it to you but I can't understand it for you
Edward I. Koch-
אלע מיינע קאווע שטיבל ארטיקלען!!!
- פינקע בלומען
- מאנשי שלומינו
- הודעות: 47
- זיך רעגיסטרירט: זונטאג יולי 02, 2023 8:28 pm
- האט שוין געלייקט: 52 מאל
- האט שוין באקומען לייקס: 62 מאל
-
- שריפטשטעלער
- הודעות: 1665
- זיך רעגיסטרירט: דאנערשטאג אפריל 27, 2017 6:30 pm
- געפינט זיך: הלוואי ווען כ'וואלט געוויסט
- האט שוין געלייקט: 6003 מאל
- האט שוין באקומען לייקס: 3632 מאל
Re: טאטע פאר 6.1 וואכן
כ'שפיר אזוי שלעכט פאר ענק. זאל שוין גאט זיך באניצן מיט רחמנות צו ענק. גענוג געליטן!!!
Sent from my SM-S911U using Tapatalk
Sent from my SM-S911U using Tapatalk
-
- א גאסט אין שטיבל
- הודעות: 2
- זיך רעגיסטרירט: זונטאג יולי 02, 2023 12:29 pm
- האט שוין באקומען לייקס: 2 מאל
איך דארף ווען מיטשפירן, אבער איך קען ליידער נישט, ווייל....
יארן צוריק ווען מיין ווייב איז געווען אויס-מענטש אז א יאר נאך די חתונה איז נישטא קיין אויסזיכטן בדרך הטבע און אפילו איך האב זיך נישט געוואלט יאגן (איך האב געהאלטן אז די מערידזש האט נאך היבש אביסל ארבייט פאר מיר זענען גרייט אויף די אחריות פון מגדל זיין נפשות) איז אבער מיין ווייב געווען זייער דעספערעט און מ׳האמיר זיך געוואנדן צו ׳בוני-עולם׳ וכו׳ און נאך סעריעס פון פארטאגס וויזיטס ביים דאקטער זענען מיר געהאלפן געווארן מיט א קינד וואס איז אצינד קרוב צו די שמונה עשרה לחופה און לפי זיין/אירע מענטל קאנדישען איז ער/זי נישט ראוי חתונה צו האבן
די פראבלעמען מיטן קינד איז לכאורה א דירעקטע תוצאה פון עלטערן וואס זענען נישט געווען גרייט צו האדעווען א קינד בבחינת נפשיות ובענין שלום בית, וד״ל.
זאת ועוד, אז נאך דעם קינד׳ס געבורט איז די פערטילעטי פראבלעם נעלם געווארן עד כדי כך אז עפעקטיוו בירט-קאנטראל איז יעצט די אישו אויפן טיש מיט וואס מ׳דארף זיך ספראווען
יארן צוריק ווען מיין ווייב איז געווען אויס-מענטש אז א יאר נאך די חתונה איז נישטא קיין אויסזיכטן בדרך הטבע און אפילו איך האב זיך נישט געוואלט יאגן (איך האב געהאלטן אז די מערידזש האט נאך היבש אביסל ארבייט פאר מיר זענען גרייט אויף די אחריות פון מגדל זיין נפשות) איז אבער מיין ווייב געווען זייער דעספערעט און מ׳האמיר זיך געוואנדן צו ׳בוני-עולם׳ וכו׳ און נאך סעריעס פון פארטאגס וויזיטס ביים דאקטער זענען מיר געהאלפן געווארן מיט א קינד וואס איז אצינד קרוב צו די שמונה עשרה לחופה און לפי זיין/אירע מענטל קאנדישען איז ער/זי נישט ראוי חתונה צו האבן
די פראבלעמען מיטן קינד איז לכאורה א דירעקטע תוצאה פון עלטערן וואס זענען נישט געווען גרייט צו האדעווען א קינד בבחינת נפשיות ובענין שלום בית, וד״ל.
זאת ועוד, אז נאך דעם קינד׳ס געבורט איז די פערטילעטי פראבלעם נעלם געווארן עד כדי כך אז עפעקטיוו בירט-קאנטראל איז יעצט די אישו אויפן טיש מיט וואס מ׳דארף זיך ספראווען
אינטרעסאנט, איך האב אן ענליכע ערפארונג.
איך האב געווארט א פאר יאר צו האבן קינדער, און מיט אביסל מעדיקעישען איז מיר געבוירן געווארן א בכור. דערנאך איז מיר געבוירן געווארן א גאנצן שבט. דער ערשטע איז א טאג טעגליכע פראבלעם, און ער האלט שוין ביי די זעכצן יאר. ער איז ארויס פון שטוב אין א ישיבה, ווי ער לערנט פלייסיג, אבער אויסקומן מיט אנדערע פארשטייט ער א רעטעך, און מיר האבן זיך געמוטשען מיט אים זייט ער איז א קליין קינד. איך קלער אייביג צו זיך, נישט אויסזאגענדיג צום שטוב פארשטייט זיך, צו די טריעטמענט קינדער האבן אייביג א פראבלעם וואס איז פארבונדן מיט די טריעטמענט, אדער איז עס א צופאל.
איך האב געווארט א פאר יאר צו האבן קינדער, און מיט אביסל מעדיקעישען איז מיר געבוירן געווארן א בכור. דערנאך איז מיר געבוירן געווארן א גאנצן שבט. דער ערשטע איז א טאג טעגליכע פראבלעם, און ער האלט שוין ביי די זעכצן יאר. ער איז ארויס פון שטוב אין א ישיבה, ווי ער לערנט פלייסיג, אבער אויסקומן מיט אנדערע פארשטייט ער א רעטעך, און מיר האבן זיך געמוטשען מיט אים זייט ער איז א קליין קינד. איך קלער אייביג צו זיך, נישט אויסזאגענדיג צום שטוב פארשטייט זיך, צו די טריעטמענט קינדער האבן אייביג א פראבלעם וואס איז פארבונדן מיט די טריעטמענט, אדער איז עס א צופאל.
אקעי... כ׳קען זיך נישט איינהאלטן!אנאנים האט געשריבן:אינטרעסאנט, איך האב אן ענליכע ערפארונג.
איך האב געווארט א פאר יאר צו האבן קינדער, און מיט אביסל מעדיקעישען איז מיר געבוירן געווארן א בכור. דערנאך איז מיר געבוירן געווארן א גאנצן שבט. דער ערשטע איז א טאג טעגליכע פראבלעם, און ער האלט שוין ביי די זעכצן יאר. ער איז ארויס פון שטוב אין א ישיבה, ווי ער לערנט פלייסיג, אבער אויסקומן מיט אנדערע פארשטייט ער א רעטעך, און מיר האבן זיך געמוטשען מיט אים זייט ער איז א קליין קינד. איך קלער אייביג צו זיך, נישט אויסזאגענדיג צום שטוב פארשטייט זיך, צו די טריעטמענט קינדער האבן אייביג א פראבלעם וואס איז פארבונדן מיט די טריעטמענט, אדער איז עס א צופאל.
די רעדע ביי מיר איז פון א 16 יעריג מיידל און די מענטל דיסארדער וואס כ׳האב גערעדט איז טאקע אט דאס, זיך נישט אויסקומען מיט אנדערע, אזא נארסיסיט בחינה און יא מיר האבן זיך געמוטשעט מיט איר זייט זי איז קליין
-
- וְאֶת־הָאֶ֜לֶף
- הודעות: 1145
- זיך רעגיסטרירט: מיטוואך אקטאבער 21, 2015 4:07 pm
- האט שוין געלייקט: 5304 מאל
- האט שוין באקומען לייקס: 1338 מאל
Re: טאטע פאר 6.1 וואכן
כ'פארשטיי נישט פונקטלעך די מעשה. ווי עס איז זעהט אויס פון דיין שרייבן איז נארמאל עס זאל זיין "הילד איננו" ביי די 7 וואכן. טא מה כל הרעש? פארוואס נישט ציווארטן אביסל און דערנאך אריינקומען מיט די פרייליכע בשורה?
געשריבן לזכות א גוטע חבר וואס זיכט א חברותא אין ווילי http://www.kaveshtiebel.com/viewtopic.p ... 83#p535783
-
- ידיד ותיק
- הודעות: 838
- זיך רעגיסטרירט: מאנטאג יאנואר 11, 2021 5:39 pm
- געפינט זיך: צופארן אין די ריזיגע וועלט
- האט שוין געלייקט: 1835 מאל
- האט שוין באקומען לייקס: 1044 מאל
דאס איז אנאנים 1טמיר האט געשריבן:כ'פארשטיי נישט פונקטלעך די מעשה. ווי עס איז זעהט אויס פון דיין שרייבן איז נארמאל עס זאל זיין "הילד איננו" ביי די 7 וואכן. טא מה כל הרעש? פארוואס נישט ציווארטן אביסל און דערנאך אריינקומען מיט די פרייליכע בשורה?
איך האב געזעהן פון אנדערע אויך אז מען האט נישט גוט פארשטאנען, ליידער האלט מען שוין לאחר המעשה, it's over ווי מען זאגט, 7 וואכן ביי א נארמאל געזונטע פרעגנענסי איז די שפעטסטע וואס מען הערט עפעס, דא זעהט מען שוין אז עס איז גענדיגט.
-
- שריפטשטעלער
- הודעות: 3266
- זיך רעגיסטרירט: מאנטאג נאוועמבער 15, 2021 6:21 pm
- געפינט זיך: וואו די כהן גדול גייט אליין...
- האט שוין געלייקט: 3320 מאל
- האט שוין באקומען לייקס: 9066 מאל
אפשר קען איך זיין שדכן?אנאנים האט געשריבן:אקעי... כ׳קען זיך נישט איינהאלטן!אנאנים האט געשריבן:אינטרעסאנט, איך האב אן ענליכע ערפארונג.
איך האב געווארט א פאר יאר צו האבן קינדער, און מיט אביסל מעדיקעישען איז מיר געבוירן געווארן א בכור. דערנאך איז מיר געבוירן געווארן א גאנצן שבט. דער ערשטע איז א טאג טעגליכע פראבלעם, און ער האלט שוין ביי די זעכצן יאר. ער איז ארויס פון שטוב אין א ישיבה, ווי ער לערנט פלייסיג, אבער אויסקומן מיט אנדערע פארשטייט ער א רעטעך, און מיר האבן זיך געמוטשען מיט אים זייט ער איז א קליין קינד. איך קלער אייביג צו זיך, נישט אויסזאגענדיג צום שטוב פארשטייט זיך, צו די טריעטמענט קינדער האבן אייביג א פראבלעם וואס איז פארבונדן מיט די טריעטמענט, אדער איז עס א צופאל.
די רעדע ביי מיר איז פון א 16 יעריג מיידל און די מענטל דיסארדער וואס כ׳האב גערעדט איז טאקע אט דאס, זיך נישט אויסקומען מיט אנדערע, אזא נארסיסיט בחינה און יא מיר האבן זיך געמוטשעט מיט איר זייט זי איז קליין
"שמן למאור" - שמן זית זך להעלות נר תמיד
I can explain it to you but I can't understand it for you
Edward I. Koch-
אלע מיינע קאווע שטיבל ארטיקלען!!!
I can explain it to you but I can't understand it for you
Edward I. Koch-
אלע מיינע קאווע שטיבל ארטיקלען!!!
אינטערסאנט פאר מיר אז איך האב אויך אזא קינד מיט אן ענליכע סארט פראבלעםאנאנים האט געשריבן:אינטרעסאנט, איך האב אן ענליכע ערפארונג.
איך האב געווארט א פאר יאר צו האבן קינדער, און מיט אביסל מעדיקעישען איז מיר געבוירן געווארן א בכור. דערנאך איז מיר געבוירן געווארן א גאנצן שבט. דער ערשטע איז א טאג טעגליכע פראבלעם, און ער האלט שוין ביי די זעכצן יאר. ער איז ארויס פון שטוב אין א ישיבה, ווי ער לערנט פלייסיג, אבער אויסקומן מיט אנדערע פארשטייט ער א רעטעך, און מיר האבן זיך געמוטשען מיט אים זייט ער איז א קליין קינד. איך קלער אייביג צו זיך, נישט אויסזאגענדיג צום שטוב פארשטייט זיך, צו די טריעטמענט קינדער האבן אייביג א פראבלעם וואס איז פארבונדן מיט די טריעטמענט, אדער איז עס א צופאל.
איך האב קיינמאל נישט געהערט פון אנדערע יעצט הער איך אז עס איז נישט קיין צופאַל
-
- היימישער באניצער
- הודעות: 359
- זיך רעגיסטרירט: זונטאג מערץ 04, 2012 6:00 pm
- האט שוין געלייקט: 51 מאל
- האט שוין באקומען לייקס: 135 מאל
if only we can see what others are hiding from me, and what I so desperately try to hide from them. and we all have a smile on our face and a broken heart from inside...אנאנים האט געשריבן:אינטערסאנט פאר מיר אז איך האב אויך אזא קינד מיט אן ענליכע סארט פראבלעםאנאנים האט געשריבן:אינטרעסאנט, איך האב אן ענליכע ערפארונג.
איך האב געווארט א פאר יאר צו האבן קינדער, און מיט אביסל מעדיקעישען איז מיר געבוירן געווארן א בכור. דערנאך איז מיר געבוירן געווארן א גאנצן שבט. דער ערשטע איז א טאג טעגליכע פראבלעם, און ער האלט שוין ביי די זעכצן יאר. ער איז ארויס פון שטוב אין א ישיבה, ווי ער לערנט פלייסיג, אבער אויסקומן מיט אנדערע פארשטייט ער א רעטעך, און מיר האבן זיך געמוטשען מיט אים זייט ער איז א קליין קינד. איך קלער אייביג צו זיך, נישט אויסזאגענדיג צום שטוב פארשטייט זיך, צו די טריעטמענט קינדער האבן אייביג א פראבלעם וואס איז פארבונדן מיט די טריעטמענט, אדער איז עס א צופאל.
איך האב קיינמאל נישט געהערט פון אנדערע יעצט הער איך אז עס איז נישט קיין צופאַל
in a perfect world we would have the courage to share with each other and help out each other...
and to you anunim my heart is shattered for your situation and I'm praying for you to be able to share only simchos!
-
- שריפטשטעלער
- הודעות: 1665
- זיך רעגיסטרירט: דאנערשטאג אפריל 27, 2017 6:30 pm
- געפינט זיך: הלוואי ווען כ'וואלט געוויסט
- האט שוין געלייקט: 6003 מאל
- האט שוין באקומען לייקס: 3632 מאל
Re: טאטע פאר 6.1 וואכן
קלאר אז נישט. וואס דו קענסט יא זאגן, אז די קינדער וועלכעס קומען דורך טריעטמענט זענען אסאך מער געספויעלט ווי סתם קינדער, אבער צו זאגן אז זיי פארמאגן מער פראבלעמען ווי אנדערע איז הוילע איינרעדעניש. אדרבה אז דו האלסט אז יא, ניתי ספר ונחזי, לאמיר זעהן צו ס'דא סטאטיסטיקס דערויף. אדער ערענסטע סטאדיס דערוועגןאנאנים האט געשריבן:אינטרעסאנט, איך האב אן ענליכע ערפארונג.
איך האב געווארט א פאר יאר צו האבן קינדער, און מיט אביסל מעדיקעישען איז מיר געבוירן געווארן א בכור. דערנאך איז מיר געבוירן געווארן א גאנצן שבט. דער ערשטע איז א טאג טעגליכע פראבלעם, און ער האלט שוין ביי די זעכצן יאר. ער איז ארויס פון שטוב אין א ישיבה, ווי ער לערנט פלייסיג, אבער אויסקומן מיט אנדערע פארשטייט ער א רעטעך, און מיר האבן זיך געמוטשען מיט אים זייט ער איז א קליין קינד. איך קלער אייביג צו זיך, נישט אויסזאגענדיג צום שטוב פארשטייט זיך, צו די טריעטמענט קינדער האבן אייביג א פראבלעם וואס איז פארבונדן מיט די טריעטמענט, אדער איז עס א צופאל.
Sent from my SM-S911U using Tapatalk
איך בין אנאנים ג', דער וואס האט א בחור א בן 16.
מיין בחור לערנט אין א נארמאלע ישיבה, ער האט חברים, און ער לערנט בהתמדה. ער האט אבער כסדר פראבלעמן מיט אנדערע. ער איז א פרומער, ממילא האלט ער זיך אסאך איין, אבער נישט מיט די אלגעמיינע אינסטינקט וואס נארמאלע מענטשן האבן אז יענער איז אויך א מענטש.
בקיצור, ער איז נישט קיין 'קעיס', נאר א סבה אז איך מוז ארבעטן. יעצט גייט ער צו א יונגערמאן איין מאל א וואך, ווי זיי זוכן אויס עצות. דער בחור וויל אליין עצות דערפאר, ווייל ער זעט איין אז אזוי קען ער נישט לעבן.
לגבי די שייכות מיט טריעטמענטס, ווייס איך בכלל נישט צו עס האט א שייכות. ביי מיר אין געוויסן דרייט זיך אזא מחשבה אז עפעס דארט איז אנדערש ווי אנדערע קינדער, און דאס קען זיין צוליעב טריעטמענטס. דער אמת איז, דער קינד האט געווייל פינף טעג אין די NICU, און ער איז געלאזט געווארן דארט אליין איבער א שבת. דערנאך איז ער אהיים געקומן מיט א apnea monitor פאר א פאר מאנאטן, און זיין מאמע האט געהאט low-grade PPD, וואס אביסל מעדיקעישען האט קעיר גענומן.
גיי ווייס צו איינער פון זיי האט א שייכות צונישט.
אפשר זאל מען פרעגן ביי שלמה באכנער וכדו' צו ער ווייסט פון אזא מציאות.
מיין בחור לערנט אין א נארמאלע ישיבה, ער האט חברים, און ער לערנט בהתמדה. ער האט אבער כסדר פראבלעמן מיט אנדערע. ער איז א פרומער, ממילא האלט ער זיך אסאך איין, אבער נישט מיט די אלגעמיינע אינסטינקט וואס נארמאלע מענטשן האבן אז יענער איז אויך א מענטש.
בקיצור, ער איז נישט קיין 'קעיס', נאר א סבה אז איך מוז ארבעטן. יעצט גייט ער צו א יונגערמאן איין מאל א וואך, ווי זיי זוכן אויס עצות. דער בחור וויל אליין עצות דערפאר, ווייל ער זעט איין אז אזוי קען ער נישט לעבן.
לגבי די שייכות מיט טריעטמענטס, ווייס איך בכלל נישט צו עס האט א שייכות. ביי מיר אין געוויסן דרייט זיך אזא מחשבה אז עפעס דארט איז אנדערש ווי אנדערע קינדער, און דאס קען זיין צוליעב טריעטמענטס. דער אמת איז, דער קינד האט געווייל פינף טעג אין די NICU, און ער איז געלאזט געווארן דארט אליין איבער א שבת. דערנאך איז ער אהיים געקומן מיט א apnea monitor פאר א פאר מאנאטן, און זיין מאמע האט געהאט low-grade PPD, וואס אביסל מעדיקעישען האט קעיר גענומן.
גיי ווייס צו איינער פון זיי האט א שייכות צונישט.
אפשר זאל מען פרעגן ביי שלמה באכנער וכדו' צו ער ווייסט פון אזא מציאות.
דאס איז אנאנים 1.אנאנים האט געשריבן:איך בין אנאנים ג', דער וואס האט א בחור א בן 16.
מיין בחור לערנט אין א נארמאלע ישיבה, ער האט חברים, און ער לערנט בהתמדה. ער האט אבער כסדר פראבלעמן מיט אנדערע. ער איז א פרומער, ממילא האלט ער זיך אסאך איין, אבער נישט מיט די אלגעמיינע אינסטינקט וואס נארמאלע מענטשן האבן אז יענער איז אויך א מענטש.
בקיצור, ער איז נישט קיין 'קעיס', נאר א סבה אז איך מוז ארבעטן. יעצט גייט ער צו א יונגערמאן איין מאל א וואך, ווי זיי זוכן אויס עצות. דער בחור וויל אליין עצות דערפאר, ווייל ער זעט איין אז אזוי קען ער נישט לעבן.
לגבי די שייכות מיט טריעטמענטס, ווייס איך בכלל נישט צו עס האט א שייכות. ביי מיר אין געוויסן דרייט זיך אזא מחשבה אז עפעס דארט איז אנדערש ווי אנדערע קינדער, און דאס קען זיין צוליעב טריעטמענטס. דער אמת איז, דער קינד האט געווייל פינף טעג אין די NICU, און ער איז געלאזט געווארן דארט אליין איבער א שבת. דערנאך איז ער אהיים געקומן מיט א apnea monitor פאר א פאר מאנאטן, און זיין מאמע האט געהאט low-grade PPD, וואס אביסל מעדיקעישען האט קעיר גענומן.
גיי ווייס צו איינער פון זיי האט א שייכות צונישט.
אפשר זאל מען פרעגן ביי שלמה באכנער וכדו' צו ער ווייסט פון אזא מציאות.
ווי ווייט איך האב זיך נאכגעפרעגט און נאכגעקוקט, איז נישטא קיין שום קאנעקשן פון IVF צו שפעטער'דיגע פראבלעמען, קיינער קען נישט טרעפן אזא שטודיע אדער עקספערימענט.
וואס איך ווייס יא איז אז די אנטי וועקסער'ס זיי זענען די וואס פארשפרייטן די מיני שמועס, און דאס איז איינע פון די הויפט סיבות פארוואס מ'וועט זעלטן זעהן טאטע'ס און מאמע'ס פון IVF קינדער ארויס קומען אין פובליק.
- צוזאמגעדרייט
- שריפטשטעלער
- הודעות: 568
- זיך רעגיסטרירט: דאנערשטאג פעברואר 03, 2022 9:27 pm
- געפינט זיך: גלייב מיר דו ווילסט נישט וויסן...
- האט שוין געלייקט: 1344 מאל
- האט שוין באקומען לייקס: 1231 מאל
Re: טאטע פאר 6.1 וואכן
ברענג אהער אזא שטודיעגאסט האט געשריבן:אבער עס קומען ארויס סטאדיס אז אסאך emotional פראבלעמען פון קינדער קומען פון די מאמעס סטרעס/ענקזייעטי וכו' בשעת'ן ווארטן. ממילא קען זיין דא שטעקט עס.
איך זוך נאָך אַ קאָו-סיינער [Co-signer]