דעת האט געשריבן:
פאר מען קען פארלאנגען עפעס פון אים דארף ער צום ערשט מסכים זיין אז ער און נאר ער אליין איז די פראבלעם.
די ערשטע סטעפ איז זיין אייגענע אווערנעס.
עס פעלט.
ווען ער זאגט ווען נישט
יענע פעמילי
מיין ווייב
מיין טאטע
מיין אפברינגינג
די מיידל האט געוואלט
וואלט איך געגלייבט אז ער איז צוגעקומען צו די הכרה אז ער איז קראנק מיט די ספעציפישע קרענק און קיין שום זאך פון אינדערויסן איז נישט שולדיג.
אבער, וויבאלד ער זאגט עס זייער אפט ווייזט עס מיר אז ער איז נאך אינגאנצן נישט אנגעקומען צו סטעפ וואן.
איך האב פארשטאנען פון אים אז ער האט ארויס די פאקט אז נאר ער איז שילדיג אין זיינע מעשים, און ער בארעכטיגט זיך נישט מיט די אלע אויסריידן פון שווערע אפברינגינג, נישט ליב געהאט די מיידלס משפחה וכ', ער ניצט דאס נישט אלס תירוץ, נאר ער פראבירט אונז צו פארשטיין געבן זיין מהלך המחשבה פון דעמאלטס.
אבער איך הער די פוינט אז ער וואלט געדארפט מער אינטערשטרייכן ביים דאס זאגן אז נאך אלע מעשיות איז "נאר איך אליין בין שולדיג".
דעת האט געשריבן:שמן למאור האט געשריבן:דעת האט געשריבן:שמן למאור האט געשריבן:
איך האב גראדע הנאה געהאט צו הערן פון גרשון די חלק ווי ער פארשטייט אז ער האט נישט די רעכט נאכצולויפן זיין וויקטעם פאר א מחילה, אז יענער וויל נישט, דאן לאז געמאכט. האסט אים שוין איינמאל איבערגעטרויטן די גרעניצן, טוה עס נישט נאכאמאל. טיפיקל אז א באטריגער זאל נאך רודפ'ן זיין וויקטעם ביז ער הערט קלאר דריי מאל דעם "מחול לך"... ער וויל זיך נאך פילן גוט אויכעט נאך די אומווערדיגע אקטן וואס ער איז באגאנגען.
דעס איז ליטערלי די איינציגסטע פוינט וואס ער מאכט אין די גאנצע איטערוויו וואס איז אמת אין זשענערעל.
די קשאי איז אבער אויב ער האט אויסגעוועלט די מהלך ווייל עס איז העלטי, אדער ווייל עס איז אים באקוועמער און ער פריידט זיך אז עס שטימט מיט סייענס.
איך ווייס אז עס איז די צווייטע. וויאזוי?
ווייל אויב ער וואלט באמת חרטה געהאט וואלט ער נישט געגאנגען איבערבעטן איינמאל און געווען רואיג מיט א ניין.
ער וואלט געטון וואס יענער עושר האט געטון פאר זיין פעמילי- געשיקט יעדע חודש 400 דאלער צו אים אהיים.
ער וואלט געטון עפעס ממשות'דיג פאר פיוס.
מעה. ער איז ווייניג וואס אינוועסטעד אין פיוס.
איך האב פארשטאנען די מעשה, אז ער האט אים דאן איינמאל איבערגעבעטן, און נאכן הערן דעם "ניין, איך וויל מער נישט רעדן צו דיר מיין גאנץ לעבן" האט ער אים טאקע אפגעלאזט. איך ווייס נישט אויב ער איז פארמעגליך, אבער אויב האט ער געלט וואלט טאקע א ריכטיגע פיוס געווען געבן געלט פאר די וויקטעמס.
די מעשה מיט די איבערבעטן איז געשען ביי די זעכצן יאר. ער האט נאך דעמאלץ נישט געוואוסט אז נאכלויפן פאר פארגיוונעס איז קאונטער אינטיאיטיוו.
ער זאגט עס יעצט, ביי די 39, ווייל עס מאכט אים אויסזען גוט און עס פיט אריין מיט די נערעטיוו.
ווען ער וואלט ווען אמתדיג חרטה געהאט אלץ 16 יעריגע בחור וואלט די מעשה געווען אנדערש.
ער וואלט דערציילט פון זיין שלאפלאזע נעכט. פון זיין בושה. פון זיין געוויסנביסן.
אבער עס איז נישט דא.
ווייל ער איז קראנק און זיין מח האט נישט געוויסע חלקים.
ווי ער זאגט קלאר, האט ער דאן נאכנישט פארשטאנען די טיפע דעמעדזש וואס דאס טוט פאר א קינד. איך גלייב אים 100 פראצענט דערמיט, ווייל עס איז נישט קיין זאך וואס איז מובן מאליו און אפילו נאכן דאס הערן נעמט עס צייט צו באמת פראסעסן. ס'איז נאכאלץ דא ערוואקסענע אידן דא אויף קאווע שטיבל וואס פארשטייען עס נישט, זיי קוקן עס אן פונקט ווי גיין צו א זונה.
אוודאי קויף איך נישט דאס אז ער האט אלס בחור נישט געכאפט אז ער טוט אן עוולה, גיין טון אן אומווערדיגע זאך מיט א צווייטן אן זייער הסכמה איז קיינמאל נישט ריכטיג און ס'נישטא קיין וועג צו זאגן אז ער האט דאס נישט געוואוסט. דאך קען איך הערן אז ער האט עס אנגעקוקט אלס אסאך א קלענערע עוולה ווי עס איז באמת.
ווען א בחור רייבט זיך אויס, אדער גייט מיט א צווייטע בחור (בהסכמה) פילן זיי אויך ווי זיי טוען עפעס אן עוולה, רוב מאל טוט מען תשובה נאכדעם, אבער דאך געשעט עס נאכאמאל... פארשטייט זיך אז די עוולה איז פי כמה גערעסער אן יענעמס הסכמה און דאס פארשטייט אויך יעדע בר דעת, אבער עס קומט נישט צי קיין טראפ צו פארשטיין די לעבסלענגליכע דעמעדזש וואס דאס קען לאזן אויפן קינד.
איך פארשטיי אז ער האט 'דאן' געוויסט אז ער טוט אן אומריכטיגע זאך, אבער ער האט עס אנגעקוקט ווי בלויז איין שטאפל ווייטער פון טון א נידריגע מעשה בהסכמה. ער האט נאך דאן נישט געהאט די טיפע רילייזעישן אז דאס איז אן עוולה גדולה מעוד. קען זיין אז זיין קרומע מוח האט אים נאך איינגערעדט אז יענער וויל כאטש אביסל, אזוי צו אזוי קען איך פארשטיין פארוואס ווען זיין חבר האט אים קלאר געמאכט אז ער איז זייער ברוגז אויף אים, האט ער זיך פראבירט צו אנטשולדיגן, אבער קיין לאנגע שווערע געוויסנסביסן אדער שלאפלאזע נעכט האט עס אים נישט געברענגט, ווייל ער האט דאן טאקע נישט איינגעזען די חומר הענין.
איך קען פארשטיין אז די נישט מוטשענען פאר א מחילה דאן איז געקומען פון אזא פלאץ פון קאלטקייט... נישט איז נישט. אזא, כ'ווייס נישט וואס דו ביסט אזוי גערעגט, אבער ווילסט נישט רעדן צו מיר, איז נישט. אבער דאס אז ער לויפט נישט היינט נאך פאר א מחילה - אפילו ער פארשטייט שוין יא די געפערליכע דעמעדזש וואס מאלעסטעישן טוט, איז לכאורה יא צוליב די סיבה פון איינזען אז דאס איז נישט די ריכטיגע זאך.
איך בין מסכים מיט דיין פוינט אז ס'איז דא פלעצער אין סעסייעטי פאר אזעלכע מענטשן. און כ'ווייס נישט פארוואס ער איז נישט געגאנגען אין תפיסה 'בנוסף' צו א ריהעב. איינער וואס טוט אזעלכע זאכן 'מוז' לדעתי זיצן אין תפיסה פאר אפאר יאר. אבער אז די פראסיקיוטער האט אים עס נישט געגעבן איז די שאלה וואס זאל סעסייעטי יעצט טון מיט אים. אויב איז ער טאקע ביי א מצב אז שוין איבער 10 יאר האט ער נישט געטשעפעט קיין קינדער, דאן הייסט עס לכאורה אז ער איז שוין אויף א גוטע דורעקציע.
איך דעפענד שוין דא ציפיל א פעדאפיל, אבער למעשה וואלט דער גרשון געקענט אפהאלטן דעם אינטערוויו מיט א מאסקע, אדער מיט א בלארי פנים. דאן וואלט ער סיי פארדינט די סימפאטיע פון די וואס קענען אים און דערקענען זיין שטימע, און ער וואלט אויך געקענט זיך איינשפארן די אלע בושות וואס פאלגן נאך. אז ער האט דאס נישט געטון זע איך אז ער איז שוין דא צו העלפן סעסייעטי און ער האט נישט קיין פראבלעם אז מען ווען זיך יעצט מער היטן פון אים, אדרבה, דאס וויל ער.
הגם עס שטייט אל תאמין בעצמך, און אז ער האט נאך די תאווה איז ער קיינמאל נישט אויס סכנה, און מען דארף אים טאקע אלעמאל באהיטן און מען דארף האלטן א וואכזאם אויג. דאך זעט ער נישט אויס צו זיין אויף די מצב ווי דער מאלעסטער וואס די פרוי טעראפיסט האט גערעדט וועגן אין איר אינטערוויו, וואס אפילו מיט א שומר איז ער נאך אפאר מינוט - ווען די שומר האט סיך אוועקגעדרייט, שוין געווען ביי די קינדער טיילן ציקערלעך. אזא איינער טאר מען טאקע נישט לאזן קומען אין שול און מען דארף אים צוריק איינשפארן, ער איז א אנגייענדע סכנה. גרשון איז נישט אויף דעם לעוול בכלל, ער איז נישט קיין אנגייענדע threat, ער מעג האבן א פרנסה אין א אפענע סעטינג מיט כסדר'דיגע השגחה, אן דעם וואס עס זאל זיין א מעגליכקייט צו שעדיגן קינדער, ער איז נישט קיין באלדיגע סכנה. דאך איז מיין מיינונג פינקט ווי דער טעראפיסט אז ער באלאנגט בכלל נישט אין קיין שול וואס האט קינדער, ער זאל גיין דאווענען נאר אין א נורסינג האום.
און אז מען רעדט שוין דערמאן איך זיך נאך א נקודה וואס איך האב ארויסגענומען פונעם אינטערוויו. ווי געשמועסט אויבן האט ער נישט משיג געווען די גרויסע הארבקייט דערפון און די לעבנסלענגליכע דעמעדזש וואס עס לאזט איבער אויף א קינד פאר זיין גאנץ לעבן. דאס איז קלאר אז אזא מענטש פעלט אים אסאך אין געפיל און מוח, און די פראבלעם איז לאו דווקא זיין נייגונג צו קינדער וואס דאס איז ער דאך געבוירן מיט.
די אלע טראפיסטן זענען ביזי אז מאלעסטעישן איז נישט עפעס וואס מוז געשען צו דיין קינד, זיי זענען ביזי מסביר צו זיין וויאזוי דו קענסט גוט אנגרייטן דיין קינד און דאס וועט אים מאכן א שווערע טארגעט. אלעס איז טאקע אמת און ריכטיג, און די אויפגאבע פון היטן די קינדער ליגט אויף די עלטערן. דאך סאלווט דאס נישט די גרויסע פיקטשער. דער פרעדעטאר וועט טאקע איבערהיפן דיין קינד, אבער ער וועט טרעפן א צווייטע גרינגע טארגעט און ליידער ווייטער באלעסטיגן אידישע קינדער.
וואס איך נעם ארויס איז, אז מען קען פראווענטן מאלעסטערס אין די ערשטע פלאץ. פארשטייט זיך אז נישט אלע, און גאר שווערע קראנקע מענטשן קען מען נישט אלעמאל העלפן, אפשרעקן און איינזען די עוולה וועט זיי נישט אפהאלטן. אבער א געוויסע פראצענט וואלט זיכער געהאלפן ווען זיי ווייסן ווען די חומר הענין.
נעם די מעשה דא. האסט איינער וואס איז געבויערן א טיפיקל פרעדעטאר, ער האט די תאוות פון א פרעדעטאר, ער טראכט און פארט ווי א פרעדעטאר, און זיינע געפילן זענען אויך ווי א פרעדעטאר. שוין, ער איז אריינגעפאלן דערין, און יעצט אפילו נאכן איינזען די חומר הענין איז ער שוין דערינען. עס איז אלעמאל גרינגער קיינמאל אנצופאנגען ווי אויפהערן. און אפילו נאך ער איז שוין געווען דערינען הערט מען פון אים אז ווען ער האט אמאל געהערט די חומר הענין האט ער זיך איינגעהאלטן פאר א לענגערע תקופה.
וואס איך נעם ארויס פון דעם איז, אז אויב עלטערן וואלטן מסביר פאר קינדער. אויב וואלט געווען שיעורים דערוועגן, און קינדער און בחורים וואלטן ארויסגעהאט די געפערליכע טראומא, ענקזייעטי, און לעבנסלענגליכע דעמעדזש וואס טון אזא זאך מיט א צווייטן 'שלא בהסכמה' קען אלס אנמאכן, וואלט מען געקענט פעטענציאל פראווענטן גאר אסאך צוקומפטיגע פרעדעטארן און וויקטעמס.
און אז מען רעדט שוין, דערמאן איך זיך נאך א נקודה: די גאנצע וועג וויאזוי מען האט אים בכלל געכאפט איז געווען ווען 'איין' וויקטעם איז געקומען צו עפעס א רב אדער משפיע אין חב"ד און אים פארציילט. יענער האט פארגעהאלטן גרשון און ער האט מודה געווען. יענער האט עס געטראגן צו די אינסטאנצן און דאס האט צוגעפירט צו די גאנצע נאכפאלגענדע ריהעב, ארויפגיין אויף די ליסטע. וכ' וכ'
איך טראכט אזוי צו זיך, וויאזוי וואלט די מעשה ווען צוגעגאנגען ווען נאר אפאר דעטאלן זענען אנדערש. וויאזוי וואלט א חסידישע רב ריעקטעט ווען א פרוי קומט אים דערציילן אזא מעשה...? לאמיר פרעגן בעסער, וויאזוי 'ריעקטן למעשה' חסידישע רבנים צו פרויען וואס קומען זיי פארציילן אזעלכע מעשיות? א רב וואס גייט שוין יא ריפן און פארהאלטן דעם פעדאפיל און יענער איז מודה... צי גייט די רב צו די אינסטאנצן, אדער ער 'באהאנדלט אליין דעם ענין'...? און וואס איז אויב די פעדאפיל לייקנט שטיין אין ביין? העע! ס'איז דאך נאך העיר סעי! א ווארט קעגן א ווארט...
איך זע פון דא אז זאכן דארפן אזוי שטארק פאלן אין פלאץ ביי אונז אז מען זאל געהעריג כאפן א מאלעסטער. איך פארשטיי שוין זייער גוט וויאזוי מאלעסטארס דרייען זיך ליידער ווייטער ארום ביי אונז ווי קיינמאל גארנישט, און שעדיגן נעבעך ווייטער חסידישע קינדערלעך.
