האטס רחמנות אויף מיינע ריינע הייליקע מחשבות!

[berlbalaguleh]

כ'פארשטיי נישט

ס'איז שווער מסביר צו זיין ברבים. נאר אט דעים הייליגן איד וואס איך האב געזעהן שבת קודש אינדערפריה. ביי איהם אין די משפחה האט מען נישט זייער שטארק מקפיד געוועין אויף דעים לאו וואס שטייט אין די תורה "ואת זכר לא תשכב משכבי אשה". זעהט אויס אז ער האט געהאלטן אז ס'איז נאר א מנהג. אבער טראגן מיט'ן עירוב איז דאך א איסור דאורייתא...

[מאטי]

לאכט נישט...אבער אין בעלזא אינדערהיים האט א בחור נישט געזאגט דאס ווארט "פינפערל". איר ווייסט פארוואס? ווייל א פינפערל האט געקאסט א בייגעלע וואס די פרויען האבן געקויפט צופרי פונעם בעקער.

[berlbalaguleh]

לאכט נישט...אבער אין בעלזא אינדערהיים האט א בחור נישט געזאגט דאס ווארט "פינפערל". איר ווייסט פארוואס? ווייל א פינפערל האט געקאסט א בייגעלע וואס די פרויען האבן געקויפט צופרי פונעם בעקער.

נאר וויאזוי האבן זיי געזאגט, די בחורים? געב מיר א דאס'ל פאר מיין דאס'ל...

[פארוואס?]

מ'דערציילט אז אין גער, פלעגט מען נישט ארויסזאגן דאס טמא'נע ווארט "אשה" פון מויל. נאר מ'פלעגט זיי רופן נשמה.
געווען איינמאל א גערער חסיד, וואס איז געקומען זיך אדורכרעדן מיטן רבי'ן איבער פריוואטע עניינים, (קען זיין בנוגע מצות עונה), און די רעביצין איז געווען אין צימער, וויבאלד דער חסיד האט זיך געפיהלט אביסל אומ-באקוועם אז די רעבעצין זאל מיט-האלטן זיינע פריוואטע עניינים, איז ער שטיל געבליבן און געווארט.
פרעגט איהם דער רבי: אויף וואס ווארטסטו?
ענטפערט דער חסיד מיטן גרעסטן מאס יראת הכבוד: איך ווארט דער רבינ'ס נשמה זאל ארויסגיין...

[קול דודי]

מ'דערציילט אז אין גער, פלעגט מען נישט ארויסזאגן דאס טמא'נע ווארט "אשה" פון מויל. נאר מ'פלעגט זיי רופן נשמה.
געווען איינמאל א גערער חסיד, [...]
ענטפערט דער חסיד מיטן גרעסטן מאס יראת הכבוד: איך ווארט דער רבינ'ס נשמה זאל ארויסגיין...

יא, דאכט זיך אז דער זעלבער האט יעדן טאג, פאר׳ן זעלבן טעם, אנשטאט מאכן די ברכה ״שלא עשני אשה״ געמאכט די ברכה ״שלא עשני כרצונו״.

[אדמו״ר]

אין גור פלעגט מען נישט ח״ו זאגן אויף די פרוי ווייב, אויך נישט אידענע, נאר ״יענצל״.
איז פארציילט מען א ווערטל, אמאל זענען די גערער רבי מיט דער ברך משה מסאטמאר געווען אינאיינעם אויף א פליגער. און דער גערער רבי האט געוואלט זיצן נעבן דעם סאטמארן רבי. זענדיג אז די זיץ נעבן אים איז ליידיג, איז ער צוגעגאנגן צי אים און געפרעגט צו ער ברויך אפשר די זיץ? דער ברך משה ענטפערט אים, אז לכתחילה האב איך עס געדארפט פאר מיין יענצל(ער פלעגט זאגן א י׳ אנשטאט א ר׳ כידוע- רענצל) און אז איר ווילט קען איך לייגן מיין יענצל אויפן אנדערן זיץ, וועט איר דא קענען זיצן.
דער גערער רבי איז תיכף אראפ פונעם פליגער....

[berlbalaguleh]

מ'דערציילט אן ענליכע מעשה אויף א יונגערמאן (מוז נישט זיין א אידישע) וועלכער האט פריש אנגעהויבן ארבעטן אין א באנק. דער בעל הבית, באמערקנדיג זיין גרויס התלהבות צו אלע פינאנציעלע עניינים, האט איהם געפרעגט וואו ער האט באקומען זיין פינאנציעלע בילדונג. האט ער געענטפערט "אין יעיל". שפעטער פרעגט ער אים "וויאזוי הייסטו"? זאגט ער "יאים יענסען"... (קרעדיט: דער אנטיסעמיטישער, ריעדער'ס דיידזשעסט, וואס איז שוין ב"ה געפייגערט מיט א מיתה משונה. כן יאבדו כל אויבך ה'...

[שעפטאל]

יעצט געטראפן

ב"ה דא אויף ק"ש זענען אויכעט דא ערליכע ניקים וואס רירן זיך נישט אוועק פונעם מסורה!

[שמחהלע קאפשטיק]

לאכט נישט...אבער אין בעלזא אינדערהיים האט א בחור נישט געזאגט דאס ווארט "פינפערל". איר ווייסט פארוואס? ווייל א פינפערל האט געקאסט א בייגעלע וואס די פרויען האבן געקויפט צופרי פונעם בעקער.

אויך האט מען נישט געטארט זאגן דאס ווארט "קופפער" ווייל א טאפ ווערט געמאכט פון קופפער און אין א טאפ קאכט מען אויף א חתונה, און א בחור טאר נישט גיין אויף א חתונה.
וואס געשעהט איז אז זייט די תקנה באקומט מען א הרהור רע יעדעס מאל ווען מען זאגט די ווארט קופפער.. גיי פארשטיי

[ברוך שפינוזה]

כ'פלעג אמאל לערנען מיט מיין טאטע בחברותא יעדע נאכט, האט זיך געמאכט איין נאכט אז ער האט געדארפט זיצן אין בית הוראה פונקט יענע צייט האבן מיר געלערנט דארט אין בית הוראה נישט מער געדאכט. זעלבסטפארשטענדליך אז יעדע פאר מינוט האט די טעלעפאון געקלונגען און איך האב געדארפט אויסהערן ווי מיין טאטע איז מזיין דעם שואל'ס מוח מיט איסורים און היתרים מעשי ידי אדם און קעקעצט ארום אז בדרך אפשר בשעת הדחק קען מען זיך פארלאזן בשעת ווען מיר ביידע ווייסן אז ס'איז איין גרויסע שטיק בעלאוני, ס'האט מיר געפערליך געקרענקט די גאנצע זאך. די גולת הכותרת איז געוועהן ווען מיין טאטע האט מיך ארויסגעשיקט ווייל א תמימות'דיגע פרוי איז געקומען ווייזן אירע אונטערוועש, איך בין געשטאנען אינדרויסן און געשוימט פאר כעס און געבראכן פון גרויל. נאך אפאר מינוט רופט מיך מיין טאטע צוריק און איך זעה ווי ער ווישט זיך די הענט מיט purelle, הערשט דאן האב איך באמערקט זיינע קלאפערגעצייג אויפ'ן טיש, די לאמפ מיט'ן לופע, און מיין מוח האט אנגעפאנגען דמיונ'ען די גאנצע סצענע וואס האט זיך נארוואס אפגעשפילט... אזוי צווישן מיינע מחשבות הער איך מיין טאטע'ס קול "וואס קוקסטו אזוי, קענסט אויך נעמען purelle אז דו ווילסט..." דא האב איך געפלאצט און איך האב מיך אנגערופן "איך דארף נישט קיין purelle ווייל איך האב נישט אנגערירט א פרעמדע מענטשנ'ס בלוטיגע אונטערוועש!"

[וואלווי]

האסט נישט געכאפט דעם רמז. ער האט געמיינט אז אויב די וועסט פלייסיג לערנען, וועסטו אויך זוכה זיין צו האבן די ידים מלוכלכת ווי דוד המלך וועסטו אויך קענען נוצן פיורעל...