איז א דזשיראף כשר?

[מרדכי מרדכי]

היות איך האב באמערקט לעצטנס אז איך האלט שוין כמעט ביי 500 תגובות האב איך געטראכט צי שרייבן אן ארטיקל וואס איך האלט שוין ביי מיר א לענגערע צייט.

עס איז מיר אויסגעקומען צו ליינען די לאנדאנע שבת בשבתו זומער אויסגאבע פון יארע תשפ"ב איז מיר געווען זייער אויפפאלענד ווען איך האב געליינט די פאלגענדע מעשה (זעה בילד) אז די בית אברהם פון סלאנים (אדער סלונים?) האט באזוכט אין די בערלינע טור גארטן און זיך אויסגעדריקט אז א דזשיראפע איז נישט קיין כשר'ע בעל חי ווייל איר לאנגע האלדז ווייזט אויף גאווה.
די אמת איז אז א דזשיראפ איז יא א כשר'ע בעל חי און מען ווייסט אפילו די מקום השחיטה (ביים האלז)
און פון וואנעט ווייס איך עס? קוק אריין אין שולחן ערוך יורה דעה סימן כ' דארט שטייט אז די מקום השחיטה איז ביים האלז און א דזשיראף האט א גרויסע האלז קען מען נישט פארפאסען ווי עס איז.
זוכנדיג אויפן געוועב מער איבער די נושא, ברענגט איינער נאך די זעלבע מעשה פון פריער, פון יאיר וויינשטאק די מעשה פון די בית אברהם.
א צווייטער זאגט אז עס איז יא כשר נאר מען האט עס געאסרט.
עפּעס א רב (הרב משה כ"ץ) ווייסט גראדע יא אז מען מעג עס שחטן און עסן אבער היות מיר האבן נישט קיין מסורה דעמאלטס טאר מען נישט (אזוי ווי היישרעק).
איינער זאגט נאך פון הרב עובדיה יוסף אז מען עסט עס נישט ווייל די מדינה לאזט עס נישט הרגענען.
די זאָא אין ירושלים האט אמאל געשחטן א דזשיראף און געאָקשענט(auction) די פלייש.
די OU האט אמאל געוואלט שחטן א דזשיראף אבער עס האט זיך נישט אויסגעארבעט צוליב טעכנישע סיבות, די פרייז איז זייער טייער און עס איז א ריסק אז עס וועט נישט זיין כשר, זיי האבן געקענט באשטיין צו נעמען די ריזיקע מיט א דזשיראף אינגער פון א יאר אבער זיי האבן נישט געקענט טרעפן.

היוצא לנו מכל זה איז:
1. די סיבה וואס אונז עסן נישט קיין דזשיראף פלייש איז ווייל עס איז נישט פראקטיש און טייער
2. ביי די גויים איז אויך נישטא קיין מארקעט דערפאר.


לייק, סובסקרייב און קאממענט.