קינות נישואין – פארוואס האב איך חתונה געהאט??

[כספי]

ס'ידוע דער עלטערער איד וואס האט זיך אפגערעדט אז געדענקען געדענקט ער וואו ער האט חתונה געהאט, ווען ער האט חתונה געהאט, אפילו מיט וועם ער האט חתונה געהאט, אבער פארוואס ער האט חתונה געהאט קען ער זיך נישט דערמאנען...

בינעך נאך טאקע נישט אזא עלטערער איד, און מיין חתונה איז נישט געווען אזוי לאנג צוריק, און כ'געדענק נאך יא פארוואס כ'האב חתונה געהאט, פארוואס טאקע? נישט אזוי אינטרעסאנט, אפאר טעמים, אבער די מעין סיבה איז די זעלבע ווי אדם הראשון, יעדער האט און איך נישט?! אבער רבונא דעלמא כולא, טאטע אין הימל! פארוואס האב איך חתונה געהאט??

וואס האב איך געטון די שטות בעולם, וואס האב איך פון די נארישע הייראט-בונד? וואס פארדין איך פון דעם, אויסער דארפן באדינען א אידישע טאכטער, און זיכער מאכן אז זי האט גענוג געלט צו קענען גיין שאפינג, אויסער אראפברענגען אפאר קינדער אויף אזא מיזרעבל וועלט, וואס איך אליין האב נאכנישט אויסגעפיגערט פארוואס פונקטליך בינעך דא, און כ'ברענג שוין אראפ נאך אפאר אומשולדיגע נשמות וואס זאלן זיך מוטשען מיט די זעלבע ספיקות, און פארשטייט זיך דארפן זארגן צו האבן געלט פאר זייערע אומגעהויער-הויכע פרייזן פאר שכר לימוד, און פאר זייערע קליידער און זייערע עסן וכו' וכו', וואס האט דאס אלעס אויסגעפעלט?

וואס וואלט מיך געפעלט, ווען איך זיץ מיך ווען יעצט אין א לערן אינסטוטוציע (ישיבה אדער אוניווערזיטעט וכדו') אליין, הארעווענדיג אויף א שטיקל שכל אליין אנע דאגות פון אשה ובנים? אנע עכטע דאגות פון עול הפרנסה, אנע דאגות פון די א.ג. שלום בית (וואטעווער אין די וועלט דאס מיינט), אנע דאגות פון התחייבות און אחריות צו די וואס הענגען זיך אויף מיר, העכסטנס אז מיינע עלטערן וואלטן מיר נישט געשטיצט וואלט איך ביינאכט געארבעט אין א רעסטוראנט/באר און אזוי אויסגעצאלט מיין לעכל בעיסמענט, עסן בין איך מילא נישט קיין גרויסער עסער כ'וואלט געקענט לעבן נאר אויף מיינע נאכט סעודות אינעם באר אדער רעסטוראנט, און שלום על ישראל ועל משיחו, וואט די העלל בין איך דא אריינגעפאלן

איי א גוט שטיקל בשר? נו, שוין, דער פון אויבן האט זיך שוין זיינע שלוחים, בכל ה' עושה שליחותו...

פארוואס האב איך נישט זוכה געווען צו טועם זיין פון די עץ הדעת (מאוויס – קאווע שטיבל וכו') פאר מיין אריינבונדן אין דעם קשר של קיימא, אפשר וואלט איך דעמאלטס געהאט די שטארקייט צו אפזאגן די נארישע לעכערליכע צודרייטע בונד וואס איך פארבינד מיך דא לכל ימי חיי עד זיבולא בתרייתא (ווי @רביה"ק זי"ע בשעתו)?? לכאו' וואלט איך מילא נישט געהאט די שטארקייט, אבער אפשר דאך? אפשר דאך? הלואי!

און וואס טו איך יעצט מיט מיינע קינדער, גיי איך זיי אריינלייגן אין די זעלבע לאך ווי מ'האט מיר אריינגעפארסט? הלואי ווען איך קען זאגן 'נאו העלל, קיינמאל גייט דאס נישט געשען', אוי הלואי!

[מתתיהו]

אוטש!! דעס טוט וויי!!

צו וויפילטן מאל א אשכול מיט די זעלבע מעשה. איין זאך איז זיכער א גרויסע עולם (עכ"פ דא אינעם שטיבל) איז זייער נישט צופרידן מיט זייער חיי נישואין, אבער פילן זיך געטרעפט און קענען זיך נישט ארויסזעהן. זאל דער אויבערשטער העלפן אלע אידן.

[קליינע צדיק]

פארוואס האב איך נישט זוכה געווען צו טועם זיין פון די עץ הדעת (מאוויס – קאווע שטיבל וכו') פאר מיין אריינבונדן אין דעם קשר של קיימא, אפשר וואלט איך דעמאלטס געהאט די שטארקייט צו אפזאגן די נארישע לעכערליכע צודרייטע בונד וואס איך פארבינד מיך דא לכל ימי חיי עד זיבולא בתרייתא (ווי @רביה"ק זי"ע בשעתו)?? לכאו' וואלט איך מילא נישט געהאט די שטארקייט, אבער אפשר דאך? אפשר דאך? הלואי!

וואס וואלטן די מאווי'ס געהאלפן
דן וואלסט געווען אסאך מער אומצופרידן זעהענדיג וויפיל דו באקומסט נישט?

[בְּתוֹךְ עַמִּי]

אוטש!! דעס טוט וויי!!

צו וויפילטן מאל א אשכול מיט די זעלבע מעשה. איין זאך איז זיכער א גרויסע עולם (עכ"פ דא אינעם שטיבל) איז זייער נישט צופרידן מיט זייער חיי נישואין, אבער פילן זיך געטרעפט און קענען זיך נישט ארויסזעהן. זאל דער אויבערשטער העלפן אלע אידן.

דער פאקט אז מ׳פילט "געטרעפט", איז דער שליסל צו א צופרידענעם לעבן.

העי. קרום נישט מיט׳ן נאז אויף מיר ביטע... הער'זשע ביטע אויס, לאמיר זיך מסביר'ן איידער דו גיבסט מיר א מאך אוועק

ס'זאך איז אזוי:
קיינער איז נישט 'געטרעפט' מיט 'הענד-קאפס', מיט 'מאפיענערן', אדער ווייסעך וועלכע דרויסענדיגע פאוער וואס האלט אים האסטעדזש. איט אלל בוילס דאון צו דיר אליין. ס'איז בע"כ דא "עפעס" וואס דו אליין ווילסט נישט אויפגעבן - דאס טייטשט אז עפעס איז דיר גאר וויכטיג און דו ביזט גרייט צו צאלן דעם פרייז וואס דעי "עפעס" קאסט, וואס איז אין אונזער פאל "מערידזש".

למשל - ניין, ס'נישט קיין משל, ס'איז עי ריעל לייף סטארי - איך האב א חבר וואס כ'בין אין קאנטאקט מיט אים שוין פאר 5 יאר לערך. ער רופט מיר כמעט טעגליך זיך אויסצורעדן זיין ביטערן פעקל, און ס'טאקע ביטער, לא יאומן כי יסופר וואס דער גייט דורך מיט זיין מענטעל סיק ווייב וואס מעניפולירט אויך די קינדער און העצט זיי במישרין ובמקיפין אקעגן אים. איך קען שרייבן גאנצע ביכער איבער דעם גיהנם וואס ער גייט דורך - אנפאנג האביך אים געטרייט אויפצובויען זיין סעלף עסטים/קאנפידענץ אז ער זאל ווערן שטערקער פון איר און איר קענען געבן "טאף-לאוו" אויף א משוגענע אופן וואס זאל גורם זיין אז זי זאל אנערקענען אז זי דארף העלפ.

אבער ער האט נישט געהאלטן ביים הערן וואס כ'רעד צו אים, סאוי לעיטלי (לעיטלי מיינט שוין אפאר יאר...) האב איך אים אנגעהויבן צו שטופן צו געבן א 12'ער, א זאך וואס ער הערט פון אנדערע אויך וואס הערן זיין סטארי. למעשה, פאלט דאס אויך אויף טויבע אויערן.

ביז איך בין געקומען צו די מסקנה, אז זיין "סאשעל-סטעטוס" [ער איז זייער סאשעל און געשמאק, מיט פילע חברים וואס ווילן פארברענגן מיט אים - און קיינער חלומ'ט נישט וואס ער גייט דורך אינדערהיים...] נישט צו הייסן א גרוש, איז אים וויכטיגער ווי זיין "מערידזש, פעמעלי-לייף".

סאוי, מיין פוינט איז; רעקאגנייז די "שטארקע" בענעפיט וואס דו האסט א דאנק דעם מעריזש, וואס נאר דעריבער ביזטו גרייט צו צאלן אזא "גרויסן" פרייז.

ווען מ'עפרישיעט און מ'דאנקט אויף וואס מ'האט יא, טוישט עס ס'גאנצע בילד!

[מתתיהו]

לאמיר זאגן אפילו זאגן אז דו ביסט גערעכט אז מ׳פילט ״געטרעפט״ צוליב א געוויסע בענעפיט וואס מ'האט פון די מערעדזש וואס וועגט איבער (לכאורה איז עס נישט ריכטיג נאר דער מענטש האט נישט די שטארקייט צו טוהן וואס ס'איז באמת גוט פאר עם, אזוי ווי די וואס טוהן שידוכים מיטן חשבון ווי אזוי די גאס וועט שמועסן די נעקסטע פינעוו מינוט), אבער פארוואס זאל א מענטש זיין צופרידן וועגן דעם, ביידע זענען גאר וויכטיג, אפילו אייינס וועגט איבער דעם צווייטן. כ'מיין אפשר זאל איינער וואס מדארף חלילה אראפנעמען פון עם אן אבר צו ראטעווען זיין לעבן זיין צופרידן מיט דעם אז ער פארלירט אן אבר..

[ברוך שפינוזה]

כספי: ביזט גערעכט אז לעבן אליין אנע דאגות האט זיך זיינע מעלות, אבער לעבן מיט דאגות האט אויך מעלות, מ'קען נישט האבן ביידע וועלטן. איינע פון די מעלות פון זיין פארהייראט מיט א פאנאטישע פרוי איז אז דו האסט א גאלדענע געלעגענהייט צו דעוועלאפן די סקיללס ארויסצושלעפן א מענטש פון איר self imposed prison, פאר איר אייגענע בענעפיט און פאר די בענעפיט פון אירע קינדער, ומתן שכרה בצידה שנאמר אם תוציא יקר מזולל כפי תהיה. לכאורה האסטו שוין יוצא געוועהן דאס סינגל לעבן אין א פאריגן גילגול און יעצט איז די צייט to master the married life.

[ודברת בם]

יעדער וואס איך קען וואס לעבט מיט די פיינפולע געפיל האט נישט מורא פאר זיך, פאר זיין "סאשעל סטאטוס". די עולם שניידט שטיקער פון זיך פאר די קינדער.

א פארקערטע עקידת יצחק. רח"ל.

[עמרם]

@כספי איך ווייס נישט פארוואס דו טראכסט אז אויב וואלסטו געזעהן ק''ש פאר דיין חתונה וואלט אנדערש געווען, ס'איז דא דא גענוג וואס האבן עס געזעהן פאר די חתונה און ס'האט זיך גארנישט געטוישט,

און דאס איז זיכער אז אויב מ'איז אין אונזער סאסייעטי לוינט זיך יא צו זיין חתונה געהאט,
ארויסגיין איז גארנישט אזוי גרינג, און דא זיין האט זיך געלוינט אז דו ביסט חתונה געהאט,
(גראדע נאך די חתונה, אז מ'האט א געזונטע קשר, קען מען גרינגער זיך ארויסגליטשן פון די סאסייעטי, און גיין צעביסלעכווייז...)

[בְּתוֹךְ עַמִּי]

לאמיר זאגן אפילו זאגן אז דו ביסט גערעכט אז מ'פילט "געטרעפט" צוליב א געוויסע בענעפיט וואס מ'האט פון די מערידזש וואס וועגט איבער (לכאורה איז עס נישט ריכטיג נאר דער מענטש האט נישט די שטארקייט צו טוהן וואס ס'איז באמת גוט פאר עם, אזוי ווי די וואס טוהן שידוכים מיטן חשבון ווי אזוי די גאס וועט שמועסן די נעקסטע פינף מינוט), אבער פארוואס זאל א מענטש זיין צופרידן וועגן דעם, ביידע זענען גאר וויכטיג, אפילו איינס וועגט איבער דעם צווייטן. כ'מיין אפשר זאל איינער וואס מ'דארף חלילה אראפנעמען פון אים אן אבר צו ראטעווען זיין לעבן זיין צופרידן מיט דעם אז ער פארלירט אן אבר..

דער סיבה פ"וו א מענטש האט נישט די שטארקייט צו טון וואס ס'באמת גוט פאר אים איז טאקע ווי דו ביזט מסביר ווייל ער וויל נישט אויפגעבן איין וויכטיגע זאך איבער די אנדערע - אבער למעשה, א געזונטע מענטש איז דער וואס קען מאכן דעם "ריכטיגן" דעסיזשען אפילו אויב ס'שווער. און דער פאקט איז אז לאחר המעשה אז מ'האט גענומען דעם ריכטיגן דורכגעטראכטן "שווערן" שריט, לעבט מען א "צופרידענעם" לעבן.

אבער ווען א מענטש איז ביזי בלעימען און קאמפלעינען וועט ער קיינמאל נישט זען די טשויס וואס ער האט פאר זיך. ער לעבט אין א פאנטאזיע אז אויב ער וועט טרעפן דעם "שולדיגן" וועלן די פראבלעמען אוועקגיין. אין אנדערע ווערטער, אנשטאט "זיך" בלעמען פאר'ן נישט מאכן דעם ריכטיגן טשויס אין לייף [ווייל דאס - דער צער פון סעלף באשולדיגונג - איז צו פעינפול פאר אים] זוכט ער אויף וועם/וואס ארויפצו-ווארפן דעם בלעים.

משא"כ ווען א מענטש ריעלייזד אז וואס ער טוט - אין אונזער פאל "מערידזש" - צו ער בלייבט יא צו ער ענדיגט עס (ה"י) איז עס זיין טשויס וואס ער איז "בוחר" מכח זיין פרייע בחירה. וועט ער באמת אריינקוקן און אפוועגן וואס איז באמת בעסער פאר אים אין די לאנג-ראן. און דאן איז סאאאך גרינגער צו לעבן "העפי" און "פאזעטיוו", אויף סיי וועלכע וועג ער איז בוחר למעשה.

און טאקע מיט דיין משל פון אראפנעמען אן אבר ה"י. ס'נישט מעגליך ער זאל זיין רואיג און צופרידן ווילאנג ער מאכט נישט אפ צו ער וויל עס יא אדער נישט אראפנעמען. איינמאל ער האט אפגעמאכט לאמיר זאגן אז ס'לוינט אים נישט אראפצונעמען ווייל ער האט עס צו ליב, איז איה"נ אז דער מחלה איז נישט אוועקגעגאנגען אבער יעצט ריעלייזד ער ווי שטארק ער בענעפירט פון יענעם אבר און אפרישיעט עס און בטבע וועט ער יעצט עקסעפטן דעם פרייז [די מחלה] וואס ער האט מחליט געווען צו צאלן פאר דעם אבר און אלץ א תוצאה פון דעם עקסעפטן קען ער אנגיין און לעבן א העפי לייף.

און די זעלבע פארקערט אויב מאכט ער אפ עס יא אראפצונעמען, ס'איז טאקע שווער, אבער לאחר המעשה וועט ער דען נישט זיין צופרידן אז ער האט עס געטון?

[זה חלקי]

@כספי איך האף וועסט נישט ברוגז זיין אויף מיין אנטווארט, איך וועל בלויז שעירן מיין מיינונג.

עס איז א לענגערע נושא,

אין קורצן - אן אריינגיין אין די נושא וואס איז ע"פ תורה וכו' - סתם פראקטיש גערעדט,

די לא טוב היות אדם לבדו - ווי אויך די ווילן צו האבן המשכת הדורות - איז א מציאות, און א חלק פון די טבע הבריאה.

"עס איז בעסער פאר א מענטש צו לעבן חתונה געהאט ווי סינגל אין גאר אסאך אספעקטן".

די אומצופרידנקייט וואס דו האסט גייט זיך נישט טוישן אדער וואלט נישט געוועהן ווייניגער אויב דיין לעבן וואלט אנדערש געווען,
צופרידנקייט קומט פון אינעווייניג נישט פון אינדרויסן - מען דארף ארבעטן דערויף - צומאל איז דאס שווערער און צומאל דארף מען הילף פון אנדערע דערפאר,

לגבי צופרידנקייט פון די אייגענע ספעסיפיק מערידזש (אפשר מיט א צווייטן וואלט געוועהן בעסער? וכו')
שלום בית אין מיי אפיניאן בוילס דאון צו דעסיזשען
איינמאל די דעסיידסט (אדער מען דיסיידט פאר דיר.. א באזונדערע נושא) חתונה צו האבן, דארף מען מאכן א טיפע און שטארקע דעסיזשן אז דאס איז עס, זי/ער איז מיין לעבן'ס שותף! און ווי שטערקער די דעסיזשן איז, אלס מער סוקסעספול וועט דיין מערידזש זיין.

איינער וואס איז אלס ביזי ארומקוקן, צוריקקוקן, וכו', וועט האבן א מיזרעבל לייף ""נישט קיין חילוק ווער זיין ווייב איז"".
דאס מיינט נישט אז עס גייט נישט זיין קיין אפס און דאונס אין די רלעישנשיפ, אבער דאס איז געזונט.

לגבי באדינען א אידישע טאכטער און לגבי די טירחה פון האבן און ערציען קינדער -

א' נאכן מאכן די דעסיזשען פון מערידזש זענט עטץ איינס, פונקט ווי דו דארפסטיך העלפן מיט דיינע פארשידענע צרכים זי איז א חלק פון דיר און דיין לעבן - ווען צוויי שלעפן צוזאמען איז עס גרינגער אפילו ווען די וואג איז דאפלט.

דאס איז איינגעווארצלט אין די טבע די רצון פון א מענטש צו האבן המשכת הדורות
דאס איז די גרעסטע הנאה פאר א מענטש

ב' דיין תגובה שמעקט אויך שטארק פון סעלפישנעס - עס איז פיל א גרעסערע הנאה צו געבן ווי צו נעמען דאס רעכנט אריין ווייב און קינדער,

ויש להאריך ועוד חזון,

[בְּתוֹךְ עַמִּי]

יעדער וואס איך קען וואס לעבט מיט די פיינפולע געפיל האט נישט מורא פאר זיך, פאר זיין "סאשעל סטאטוס". די עולם שניידט שטיקער פון זיך פאר די קינדער.

א פארקערטע עקידת יצחק. רח"ל.

קלאר אז נישט - כ'רעד פון דעם פאל וואס איך האב געשריבן פריער.
ס('כמעט) נישטא קיין שום טובה פאר די קינדער פון דעם פאקט אז ער איז סאו-קאלד חתונה געהאט.

ווי געשריבן העצט זי די קינדער און רייסט אים אראפ אין פראנט פון זיי.
ער האט שוין געכאפט 'מכות'. יא פיזיש! פון זיינע קינדער פארן אויפמאכן זיין מויל ואכמ"ל בכל אלה רח"ל.

און ווי געזאגט האב איך שוין גערעדט מיט אים אָן א שיעור שעות על גבי שעות, וביודעי ומכירי קאמינא.
פאר איין סיבה איז ער נאך דארט, און דאס איז זיין "סאשעל-סטעטוס".

פארוואס איך שרייב עס דא נאכמאל איבער און איבער, איז טאקע פאר דעם.
א מענטש דארף לעבן 'האנעסט', אמת'דיג און אפן מיט זיך אליין.

אויב טוט ער עפעס פאר זיך, און רעדט זיך איין אז ער מיינט די טובה פון די קינדער,
קען ער אלץ תוצאה דערפון נישט זען די מציאות, און מאכן אמת'דיגע טשויסעס אין לייף.

און אלס רעזאלט בלייבט מען אומצופרידן, בלעימענדיג דעם גאנצן שטאט.

[שמן למאור]

כספי: ביזט גערעכט אז לעבן אליין אנע דאגות האט זיך זיינע מעלות, אבער לעבן מיט דאגות האט אויך מעלות, מ'קען נישט האבן ביידע וועלטן. איינע פון די מעלות פון זיין פארהייראט מיט א פאנאטישע פרוי איז אז דו האסט א גאלדענע געלעגענהייט צו דעוועלאפן די סקיללס ארויסצושלעפן א מענטש פון איר self imposed prison, פאר איר אייגענע בענעפיט און פאר די בענעפיט פון אירע קינדער, ומתן שכרה בצידה שנאמר אם תוציא יקר מזולל כפי תהיה. לכאורה האסטו שוין יוצא געוועהן דאס סינגל לעבן אין א פאריגן גילגול און יעצט איז די צייט to master the married life.

נישט אלעמאל איז שייך איר ארויסצונעמען פון איר self imposed prison, בפרט אז זי האלט דווקא ולהדיא נישט דערביי.

[ברוך שפינוזה]

נישט אלעמאל איז שייך איר ארויסצונעמען פון איר self imposed prison, בפרט אז זי האלט דווקא ולהדיא נישט דערביי.

איך האלט נישט אזוי, מ'דארף נאר וואוסן וויאזוי, די שליסל איז איר צו פארעקלען פון פרומקייט אזוי וועט זי פון זיך אליין גיין זוכן עפעס בעסערס, אז מ'ווייסט נישט וויאזוי דארף מען בעטן אנווייזונען ביי א קלוגן איד (אדער בעסער א קלוגער גוי )

[תקע בשופר]

אז א פרוי שרייבט דאס פארשטיי איך, זי האט גארנישט פון די מערידזש. סך הכל דארף זי וואשן נאך איינעמס וועש, געבן פאר נאך איינעם עסן, ארומגיין פארשוואנגערט, דורכמאכן חבלי לידה, שווערע הארמאונס פון א מאן וואס פארשטייט איר נישט. אויב איז א כולל סעטינג, וועט זי נאך דארפן ארבעטן אויך און ארויפשלעפן די קינדער צום בעביסיטער אויפן דריטן שטאק.

אבער א מאן, ער פארדינט נאר פון די מערידזש. איינער געט איהם עסן, רייניגט זיין הויז, מען נעמט קעיר פון זיינע קינדער, גיט פיזישע הנאות. טאמער א כולל סענטינג, דארף ער גארנישט טוען חוץ פארברענגען צייט. אויב עפעס איז נישט צוגעשטעלט כדבעי בעתו ובזמנו, האט ער אויף וועם צו שרייען. ממש גן עדן אויף דער וועלט.

דארף ער אביסל ארבעטן צו מאכן געלט, ניש קשה.

[קליינע צדיק]

זייער תמימות'דיג געשריבן,
עס איז דא אסאך מענער וואס מאכן מיט אינדערהיים שרעקליך אויף כל מיני אופנים,
טאקע פון די ווייב וואס שטעלט דאס אלעס צו - און טייל פעלער דאס אויך נישט.

[עמרם]

דער אמת איז, אז יעדע פאל איז אנדערש,

אמאל איז דא א ווייב וואס טוט אלעס און צו די זייט ארבעט זי אויך, אז די מאן האט פשוט זיך נישט אויף וואס אפצורעדן

אמאל איז דער מאן וואס ארבעט, און די ווייב האלט נישט ביי גארנישט חוץ פון פייניגען די מאן, אז ס'איז ממש די גהינם

און עס איז דא אסאך פעלער אינצווישן!!!

[שפילער]

איך פארשטיי נישט, ווילסט בלייבן א בחור?

[מנחם מנדל]

איך פארשטיי נישט, ווילסט בלייבן א בחור?

ניין א אומפארהייראטע אינגערמאן.

[קליינע צדיק]

אז א פרוי שרייבט דאס פארשטיי איך, זי האט גארנישט פון די מערידזש. סך הכל דארף זי וואשן נאך איינעמס וועש, געבן פאר נאך איינעם עסן, ארומגיין פארשוואנגערט, דורכמאכן חבלי לידה, שווערע הארמאונס פון א מאן וואס פארשטייט איר נישט. אויב איז א כולל סעטינג, וועט זי נאך דארפן ארבעטן אויך און ארויפשלעפן די קינדער צום בעביסיטער אויפן דריטן שטאק.

אבער א מאן, ער פארדינט נאר פון די מערידזש. איינער געט איהם עסן, רייניגט זיין הויז, מען נעמט קעיר פון זיינע קינדער, גיט פיזישע הנאות. טאמער א כולל סענטינג, דארף ער גארנישט טוען חוץ פארברענגען צייט. אויב עפעס איז נישט צוגעשטעלט כדבעי בעתו ובזמנו, האט ער אויף וועם צו שרייען. ממש גן עדן אויף דער וועלט.

דארף ער אביסל ארבעטן צו מאכן געלט, ניש קשה.

און אויב שרייבט ער אזוי, זעט אויס זאכן זענען אנדערש און מער קאמפליצירט.

[whatever]

@כספי

איך ליין אין דיינע ווערטער צוויי ווייטאגן וואס דו דרייסט דיך ארום מיט, ראשית די "עול הפרנסה", עבדא בהפקירא ניחא ליה, קיינער איז נישט אינטערסירט צו ארבעט שווער, און דו בלעימסט די ארבעטן שווער אויף דעם וואס דו דארפסט אויסהאלטן א גאנצע משפחה. אבער דער אמת איז, טראכט אריין ווען דו געווינסט די לאטערי און דו דארפסט נישט ארבעטן שווער, וואלסטו נישט ענדזשויט א לייף מיט א ווייב און קינדער, ס'איז א לעבן פון (כ'על ניצן א הייליג ווארט, אבער זיי עס מגשם וויפיל דו ווילסט) משפיע זיין, וואס איז פון די געשמאקסטע זאכן. מ'קען נאך אסאך רעדן וועגן די "געשמאק" פון האבן א משפחה.

והשנית, און לכאורה והוא העיקר, איז אז דו ביסט געווארן אויפגעקלערט "נאכ'ן" חתונה, אז עס איז דא א גאנצע נייע פאן חלק אויף די וועלט, וואס איז געשמאקער ווי אלע פאן וואס דו האסט געהאט ביז יעצט, און 1) דיין ווייב און 2) דיין משפחה זענען א שטער פאר דיר אז דו זאלסט קענען ענדזוישען יענע ריזיגע פאן חלק פון די וועלט, דאס הייסט אז אפילו נניח אז ס'יא גוט חתונה צו האבן, אבער נישט מיט דעם ווייב וואס איך בין "אריינגעפאלן" מיט, זי פארשטייט נישט צו יענע פאן חלק, ממילא איז זי נאר א שטער צו דעם.

אויף דעם קען איך דיר נאר זאגן, אז איך בין אדורך אקוראט די זעלבע מחשבות/פילינגס, און עס איז נאטורליך, קומענדיג פון א פארמאכטע חסידישע סביבה, און מ'איז זייער ווייט פון די מינע פאן (אן אריינגיין צי עס איז ריכטיג אזוי, סתם די פאקט אז ס'איז אזוי), און נאכ'ן חתונה עפענט מען זיך אויף די אויגן בהכרח, ווייל דאס איז די מצוה, און שמירת עינים איז א בחור'ישע זאך, ממילא האלט מען אין איין קאמפערען מיין ווייב צו יענעם'ס, און מיין חסידישע לייף סטייל צו יענעם'ס פאן לייף סטייל, קומט ארויף אזעלכע מחשבות פון מה לי לצרה הזאת, איך וויל אויך די אלע פאן, און מיין חסידישע (פארמאכטע) ווייב שטייט מיר אין וועג!!

אבער מ'ווערט עלטער און מ'זעהט איין אז דאס לעבן איז אסאך מער וויכטיגער און טיפער ווי די אויבערפלעכליכע פאן, א גוטע געזונטע משפחה לעבן, אריינגערעכנט א אמת'ע נאנטקייט מיט די ווייב, איז עולה על כולנה און אלעס איז ווערד.

[שמעקעדיג]

קנאפע 10 יאר צוריק האב איך אביסל געשריבן דערוועגן, עיי"ש און האפענטליך, תמצא נחת.

https://kaveshtiebel.com/viewtopic.php?p=207454#p207454

[לעקיש בעער]

נישט אלעמאל איז שייך איר ארויסצונעמען פון איר self imposed prison, בפרט אז זי האלט דווקא ולהדיא נישט דערביי.

איך האלט נישט אזוי, מ'דארף נאר וויסן וויאזוי, די שליסל איז איר צו פארעקלען פון פרומקייט אזוי וועט זי פון זיך אליין גיין זוכן עפעס בעסערס, אז מ'ווייסט נישט וויאזוי דארף מען בעטן אנווייזונען ביי א קלוגן איד (אדער בעסער א קלוגער גוי )

אפשר קענט איר גיבן אביסל שימוש

[קליינע צדיק]

נישט אלעמאל איז שייך איר ארויסצונעמען פון איר self imposed prison, בפרט אז זי האלט דווקא ולהדיא נישט דערביי.

איך האלט נישט אזוי, מ'דארף נאר וויסן וויאזוי, די שליסל איז איר צו פארעקלען פון פרומקייט אזוי וועט זי פון זיך אליין גיין זוכן עפעס בעסערס, אז מ'ווייסט נישט וויאזוי דארף מען בעטן אנווייזונען ביי א קלוגן איד (אדער בעסער א קלוגער גוי )

אפשר קענט איר גיבן אביסל שימוש

גא"מ