אינדיווידואליזם ווס קאלעקטיוויזם. די מעלות פון אונזער קולטור

[אלפא]

מיר לעבן היינט אין הייפער אינדיווידואליסטיק סאסייעטיס - וואו רעכטן, פרידאם, אטאנאמיע, א.א.וו פארנעמען א הויפט ראלע, און אלעס דרייט זיך ארום דעם יחיד מיט זיינע גליסטונגען און געברויכן.

איבעריג צו זאגן אז מענטשהייט איז נישט אנגעקומען דערצו איבער נאכט. עס איז געווען א פראצעדור פון טויזענטער יארן, הונדערטע שלאכטן, צענדליגע הייפאטעזיעס, און פילע דורכגעפאלענע פראוון, וועלכע האבן קאלמענעטעד אין מחשיב זיין דעם יחיד איבער אלעם - שאפענדיג א נייע עפאכע אינעם סדר הדורות מיט פרישע אינאוואציעס און נייע געדאנקען צום היסטארישן טישל...

אלעס פארט א מחי', אבער ערגעץ אין א קליין ווינקל געפינט זיך א הייפעלע פון מענטשן וועלכע מיט אייזענע צוואנגען ווילן זיך נישט אפלאזן פון די מער טראדיציאנאלע לעבנסשטייגער אין וואו די צורך פון די רבים - דאס קאלעקטיוו - איז מער חשוב. א בינטעלע פארצייטישע געדאנקען, א פארשטויבט זעקעלע פון הנחות, און אן אומבויגזאמע גייסט - איז וועלכע האלט זיי פארבינדן. נישט סתם פארבינדן, עס איז זאגאר א העכערן בונד מיט געטליכקייט און העכערקייט געשמאלצן. פארגעלטע כתבים שטייגט ביי זיי איבער דאס נאריש שכל'ע, דאס געפיל פון דערהויבנקייט צוברעקלט יעדעס ביסל זעלבסטקייט, און די הארציגע ליכט מיט וואס דעם רייכן עבר שיינט אריין ווערט נישט פארלאשן דורך די פארטריקענטע ווינטן פונעם ארום...
יא. דאס זענען מיר דעם עם הנבחר!

עס איז בכלל נישט לייכט איינצוגעבן דאס יחידיות פארן ברייטערן ציל. בפרט ווען ווער זאגט אז עס דינט טאקע א ציל?!
נישט קענען קוקן רעאליטעט אין פנים איז נישט גרינג.
נישט קענען גיין אנגעטון וויאזוי מ'באגערט קען באדערן.
האבן א לעבן וואס מ'וואלט זיך נישט געוואונטשן, און אן אומגליקליך מערידזש איז פיינפול.
לעבן אין טפשות און אין אנטי-אינטעלעקטואליזם איז א פחד.
ווערן קאנטראלירט און זיך פילן ווי אונטער מאזוכיסטן איז אפט מאל א גיהנום.
און דאס איז א ברייט בארימטע נושא דא אין שטיבל וויפיל מ'קען זיך אלץ צאמליידן פון געבוירן ווערן אין דעם סיסטעם - יעדער OTD קומט זיך מיט זיין פעקל וואס ער האט קוים מיט צרות דורכגעשוויצט. והדברים עתיקין.

איך וויל אבער יא אביסל דיפענדן דעם צד - נעמען די נישט אזוי פאפולערן שטעלונג. און ארויסברענגען די מעלות פון קאלעקטיוויזם איבער אינדיווידואליזם, טאקע נישט קיין חידושים, אבער האפענטליך א דערמאנער פאר ווען עס פילט זיך אביסל גע'טרעפ'ט (אביסל איז שוין מרומז אין די תשובות צו @כספי'ס ארטיקל איבער מערידזש).


אינדיווידואליזם איז ביסודו געבויט אויף די מאראל טעאריע אז יעדער מענטש האט א רעכט פאר זיך וואס קיינער קען נישט אוועקנעמען, און צוזאמען מיט די יוטיליטעריען אויסקוק וויאזוי די מערסטע בענעפיטס קומען ארויס פאר די מערסטע מענטשן, האט זיך אויסגעשטעלט אז קאפיטאליזם, דעמאקראטיע, מאדערניטעט, ריזאן, זענען די בעסטע וועגן פאראויס. און פון דארט ביזן צוזאמפאל פון רעליגיע - ביזן פארוואנדלט ווערן און א קאנסומער סאסייעטי - ביז'ן זען נאר זיך - און דאס עקספלאדירונג פונעם ישות וואו הכל לא נברא אלא לשמשני - איז נישט מער ווי א קאצן שפרינג. והך כוה..

עס איז אויך וויכטיג אנצומערקן אז מיטן פסיכאלאגיע פון עבדא בהפקירא ניחא ליה, און די פאקט אז מענטשליכע נטיות ציען אייביג צו מער פרייהייט, איז היבש נאטורליך די אינערציע וואס האט זיך געשאפן צו דעם דירעקציע און פאראויס געשטופט דעם וואגן צו וואו אונז שטיי מיר, ווארום זיך צו האלטן אונטערטעניגט צו א דרויסענדיגע אידעאל פארלאנגט מער ווי פשוט'ע אינסטינקט - און אן קיין פארמאט פון מאכט אדער קאנטראל געשעט עס נישט אליין..

עס איז אבער נישט שווער אין די היינטיגע מציאות צו באמערקן די לעכער מיט אינדיווידואליזם וועלכע ברענגען איר אזש כמעט צו אימפלאודן. - ראטעס פון עלנדקייט, דעפרעסיע, און אנגסט, שטייגן בגדול. צופרידענהייט ראטעס זענען אין דר'ערד. מינונג איז עפעס אן היסטארישן myth. קאמיוניטיס איז א פארצייטישע פענאנים פאר אנטרעפאלאגיסטן צו שטודירן. זעלבסטמארד און דראגעריי זענען די נארמע. מאראל איז מיטן פיס ארויף. און די ליסטע גייט אן (- Morality פון ראביי יונתן זאקס, און די בוך Bowling alone דורך Robert D. Putnam צונעמען דאס גוט..).

קוקט מען זיך אבער אום אויף אונזער קהילה – און בעצם אויף אסאך פונדאמענטעליסט קאמיוניטיס – איז די מצב דערקעגן גאר גאר גוט! ווייעלענס איז כמעט נישט בנמצא. בכלליות איז דער עולם גאר צופרידן. מיר זענען מצליח אין דעם ברייטן פיקטשור פון לעבן. אונזער עולם לעבט און לאכט. מיר לעבן פאר/מיט עפעס אן העכערע באדייט. ס'רוב עולם גלוסט זיך בכלל נישט עפעס אנדערש! ווער דארף בכלל בעסערס?! און מ'קען אריינגיין אין די נואנסן וואס עס איז טאקע אזוי גוט, און די מעלות פון זיין אין אן ארעינדזשעד מערידזש מיט מאסן קינדער, וכדו'. אבער עס קומט שוין נאך ממילא..

צו ס'איז דא קריים און שמוץ? אודאי!
זענען מיר ארעם - לעבן מיר אויף פעטער שמואל'ס אקאונטע - און מ'מוטשעט זיך געפערליך חתונה צו מאכן? נישט קיין שאלה!
זענען דא דראפ-אוטס וועלכע גייען אדורך אסאך שווערערע וועגן ווי עס וואלט געקענט זיין? זיכער!
טוען רבנים קאנטראלירן? זענען דא אסאך חכמים וועלכע פילן זיך גע'טרעפ'ט? איז פרידאם טויט? ליינט נאר קאווע שטיבל!

אבער צום ברייטן בילד: פון א ריין יוטיליטעריען שטאנדפונקט: איז נישט קיין שאלה אז פארן ריזיגן רוב פונעם ציבור איז אזא אויפברענגונג די געוואונטשענע מהלך!

כ'הער דעם ארגומענט אז מאכן פון קאלעקטיוויזם א ג'ענעראל רול קען אפירקומען א דיקטאטור און אונטערדרוקן דעם עולם. און אז אינאוואציע פאלט. און אז עס איז נישט זעלבסט סוסטעינעבל. וכו' וכו'. אלעס פיין און וואויל! אבער ווילאנג מ'האט דאך יא דעם פאקטישן מאדעל וויאזוי עס פונקציאנירט יא צום גוטן, פארוואס אוועקמאכן אדער אונטערברעכן?

דא קומט באמת אויך אריין דעם אשכול מיינע, אז עס איז דא די דילעמע וויאזוי איינצופירן אזא זאך. יעו"ש. אבער דאס איז אמאל קלאר (פון די סטאטיסטיקס - וואו אהין מענטשן טוישן אידענטיטעטן) אז ווערן א קאלעקטיוויסט איז כמעט אוממעגליך, אונזער עגא און אינסטינקט שלעפט צו אינדיווידואליזם און צו סעלף עקספרעשאן. וואס דערפאר איז די בעסטע און איינציגסטע אויסוועג וויאזוי דאס זאל יא ארבייטן - נאר מיטן געבוירן ווערן אין אזא ענווייראמענט וועלכע פארמירט פאר אונז דעם אידענטיטעט. און די אפטעמיסטישע זייט דערפון איז אז ארויס איז יא מעגליך – הגם טאקע נישט גרינג בכלל – אבער מעגליך. און אויב איז עס א וואן-וועי סיסטעם איז לכאו' לאגיש בעסער עס אויסצושטעלן אויף דעם וועג, און דער חכם (וואס האט ענדערש די כלים דערצו) זאל זיך ספראווען דערמיט – אדער גאר איינזען די מעלות דערפון און יא בלייבן דערין מרצון...
אויך איז דא דעם געדאנק אז עס איז למעשה אומפראקטיש און שווער זיך צו גט'ן און געוויס אפפארן, הן מצד עמאציאנאלע - אידענטיטעט סיבות, און סיי וועגן די משפחה און אנדערע חשבונות. וועלכע איז נאך א שטופ מען זאל ענדערש משלים זיין דערמיט - אויך פילאזאפיש - ווי עס רעדזשעקטן און זיך עסן דאס געזונט. אהכל לפי מה שהוא אדם!


באמערקט: ווי איך האב נישט אפיעלט צום 'אמונה' חלק און פונדאמענטאליסטישע ארגומענטן וועלכע שטייען בהכרח אויך ביים גרונד פון דעם דעבאטע – ווייל איך רעד דא צו די וועלכע זענען שוין נמאס און אויסגעברענט דערפון, עס איז א הומעניסטישע הסברה פארוואס מיר זאלן טאלערירן און זאגאר זיך אידענטיפיצירן מיט דעם איידעאלאגיע – וועלכע מוז בדרך אגב האבן די פונדאמענטאליסטישע שטריכן פון אונטער איר – ווייל אנדעם האט עס נישט קיין זון פאר זיך. אבער פארט איינמאל עס איז דא איז עס גענוג פראגמאטיש ווערד אז מיר זאלן עס וועליו'ען..


לאזט מיר וויסן וואס איר האלט!

[ברוך שפינוזה]

איך וויל קיין שטעלונג נעמען אינעם חקירה דא, אזויפיל וויל איך נאר זאגן אז צומאל פארנעמען זיך מענטשן מיט די סארט היומעניסטישע חקירות ווייל זיי ווייסן נישט ווי צו האנדלען זייערע פערזענליכע (אינדיווידואלע?) פראבלעמען. די חקירה דארף נישט זיין אזא macro שאלה פון "אינדיווידואליזם ווס. קאלעקטיוויזם" א מענטש דארף זיך פאקוסירן אויפ'ן micro "וואס קען איך טוהן צו פארבעסערן מיין לעבן און דאס לעבן פון מיין ווייב און קינדער" (האב איך שוין גענומען א צד אינעם חקירה ). אמאל וועט די ענטפער זיין צו בלייבן וואוינען אויף ראסס סטריט, אמאל וועט עס זיין זיך צו ציען קיין פאמאנע, און אמאל וועט עס זיין בכלל צו מופן קיין וואשינגטאן אדער דייטשלאנד. דיין קולטור קען האבן מעלות פון דא ביז'ן לבנה, אבער אויב ארבעט עס נישט פאר דיר און ס'טראגט דיר נישט צו א גוט פלאץ דאן נעם זיך דיינע זיבן זאכן און טראג אפ פון דאנעט. ווידער אויב די פלאץ וואו דו ביזט ארבעט פאר דיר און דו וואקסטס און בליהסט דארט דאן קען עס זיין די מדור התחתון אין גיהנם, אז ס'ארבעט ארבעט עס, וואס קען דען א מענטש בעהטן מער פון דעם?

[אלפא]

איך האב פארשטאנען עס גייט דיר טריגערן...

אטע דאס טענה איך. דו ביסט שוין פארכאפט אין דעם אינדיווידואליסטישן מהלך המחשבה (פון וועלכע עס איז שווער זיך ארויס צו זען ווי געשמועסט - כל באיה..) און דו קענסט נאר זען דיין טובה מיט די טובה פון דיין משפחה. די טעזע דא איז אז מ'קען צוריקהאלטן דעם אטעם (- אויב מ'קען..) און יא פארשטיין די ברייטערע השקפה לגבי סאסייעטי, און עס אפי' אפלייען צום פערזענליכן הקרבה...

קיינער צווינגט נישט!

[ברוך שפינוזה]

נו, כל באיה לא ישובון, זאגסטו דאך שוין דעם גאנצן ענטפער, די שאלה איז נאר פארוואס ס'נישט דא קיין וועג צוריק.

[אלפא]

נו, כל באיה לא ישובון, זאגסטו דאך שוין דעם גאנצן ענטפער, די שאלה איז נאר פארוואס ס'נישט דא קיין וועג צוריק.

האב איך אויך מסביר געווען (אפשר נישט גענוג קלאר) - ווייל די הומען אינסטינקט וועלכע קרעיווד פרייהייט קען זיך נישט לאזן (-דאס מאל מתוך הכרה ואטאנאמיע) צוריק איינשפארן...

[ברוך שפינוזה]

ערשטנס די היומען אינסטינקט קרעיווד נישט קיין פרייהייט, belonging און קהילה קומט פריער אין די הירארכיע פון באדערפענישן.

צווייטנס, וואס די היומען אינסטינקט קרעיווד מער פון אלעמען איז זיך נישט צו נעמען אין די הענט אריין און זיך ברעיוואשן אז מ'מיינט דעם קאלעקטיווס גוטס גאר. קענסט זעהן א מענטש וואס וועט קיין פינגער נישט אויפהייבן פאר א חבר'ס וועגן, ביי די ארבעט איז אלץ יענער שולדיג, קיין דייפער וועט ער נישט טוישן פאר קיין געלט אין דער וועלט, אבער ער פליט אין דמיונות פון קאלעקטיוויזם. רעב איד, דאס איז קיין קאלעקטיוויזם, דאס איז ריין פוילעראציע.

[אלפא]

belonging קומט טאקע פריער - און דערפאר זעטיגט עס מער און ברענגט מער צופרידנהייט ווי אינדיווידואליזם שטעלט זיך אויס.. אבער פונקט ווי סורווייוון און זיך האלטן געזונט איז א פונדאמענטאלע געברויך, איז דאס פארט נישט קיין סתירה מיט אונזער פאקטישע טשויסעס צו רייכערן און זיך אנצושטאפן מיט עסן, ווייל אונזער החלטות זענען נישט אויסגעשטעלט דוקא נאכצוטאנצן אונזער אמת'ע באדערפענישן. די זעלבע איז מיט די ציקערל וואס רופט זיך פרייהייט ווס. די צורך פון זיין אין א קאלעקטיוו.

יישר כח פאר'ן אויסשארפן די נקודה!


לגבי דאס אז עס איז צומאל פוילקייט, כמובן קען איך נישט קאמענטירן איבער דער מענטש ביי דיר אין קאפ, דאס פרעגט אבער נישט אפ דעם איידעאל וואס איך פראפאזיר, ואדרבה אפשר קומט דאס 'פארבעסערן די אייגענע לעבן' פון א פוילקייט צו נעמען די טיפערע צרכים און די ברייטערע השלכות אין חשבון?

ובכלל קען מען אויף יעדע זאך טענה'ן אז עס קומט פון פוילקייט. א יוטיליטעריען וועט שרייען אז א ווירטואיסט נעמט נישט זיינע קאנסעקווענסן אין חשבון וועגן פוילקייט, און דער ווירטואיסט וועט צוריקשרייען אז טראכטן פון קאנסעקווענסן אנשטאט 'טון צו דער זאך' איז פוילקייט... (נישט זיכער די משל שטימט).

דו שטעלסט אן הנחה אז דו מיט דיין אוועקפיצן פון שטח איז דער פלייסיגער און צום-זאך-טוער, משא"כ דער פוילער שטריק וועלכע ברעינוואשט זיך כדי צו בלייבן רואיג על משענתו. עס איז כמובן נישט מוכרח. הגם א נקודה למחשבה..

[[NAMELESS]]

פיין געשריבען

אבער ענדליך צו וואס @שפינוזה שרייבט, ס׳ענדלט זייער צו די Master slave morality ווי יעדע בויעט א ראציאנאל ס׳זאל שטימען מיט די אומשטענדון ווי זיי זענען אין סאסייעטי.

אינדיווידואלי איז ערמעגליכט געווארען דורך גענוג יומען פראגרעס אפילו קאלעקטעוועזים האט געהאלפן אנקומען דערצו מיינט נישט מ׳דארפט זיין סטאק מיט עס

אויכעט, ווייל אונז זענען פונקט געבוירען צו אונזערע עלטערן מאכט עס נישט אז מ׳דארף אויפגעבן אויף אינדיווידואלי ווי רוב סאסייעטי האלט שוין.

פון א פראקטישע/חיזוק האסטו א פוינט

[ברוך שפינוזה]

דו שטעלסט אן הנחה אז דו מיט דיין אוועקפיצן פון שטח איז דער פלייסיגער און צום-זאך-טוער, משא"כ דער פוילער שטריק וועלכע ברעינוואשט זיך כדי צו בלייבן רואיג על משענתו. עס איז כמובן נישט מוכרח. הגם א נקודה למחשבה..

כ'האב דירעקט נישט גערעדט פון מיר ווייל דו קענסט מיר נישט סייווי איז אויף וואס ארויף זאל מען זיך ארומ'טענה'ן? אזויפיל קען איך זאגן אז קיינער קען מיר נישט אלץ א מענטש וואס וועט שטויסן אין אנדערע מענטשן פאר זיין בענעפיט סאו איך זעה נישט וואו איך קום אריין אינעם בילד דא. איך קען יא זאגן אז מיינע חברים וואס ווען זיי פלעגן זיין פארנומען צופליקן פאום קאפס אין ישיבה בין איך געוועהן דער וואס האט עקטשועלי אויפגעהויבן זיין קאפ נאכ'ן טרינקען און געווארפן אין מיסט וועלן קיינמאל נישט זאגן אויף מיר אז בין אן "אינדיווידואליסט", און ווען איך וואלט געהאלטן אז ס'דא אפילו איינער וואס וועט האבן א פאקטישע בענעפיט פון מיין בלייבן וואלט איך לכאורה געבליבן.

[צקון לחש]

הכי קרא שמו אלפא ויאלפנו בינה מעפיל פלאות

[אלפא]

פיין געשריבען

אבער ענדליך צו וואס @שפינוזה שרייבט, ס׳ענדלט זייער צו די Master slave morality ווי יעדע בויעט א ראציאנאל ס׳זאל שטימען מיט די אומשטענדון ווי זיי זענען אין סאסייעטי.

אינדיווידואלי איז ערמעגליכט געווארען דורך גענוג יומען פראגרעס אפילו קאלעקטעוועזים האט געהאלפן אנקומען דערצו מיינט נישט מ׳דארפט זיין סטאק מיט עס

אויכעט, ווייל אונז זענען פונקט געבוירען צו אונזערע עלטערן מאכט עס נישט אז מ׳דארף אויפגעבן אויף אינדיווידואלי ווי רוב סאסייעטי האלט שוין.

פון א פראקטישע/חיזוק האסטו א פוינט

100% איך וואלט עס לכאו' נישט געשריבן אלס גוי.
אבער אויך וואלט איך נישט געשריבן איבער אמונה בכלל.
איך וואלט פארשטייט זיך נישט געשריבן אויף קאווע שטיבל.
אפשר גאר, בכלל נישט געהאט דעם צורך צו שרייבן אדער גאר דענקען, נאר געווען צופרידן אלס פראסטער מעכאניקער?!

און ווי געשריבן דא ווערט עס טאקע אריינגעבאקן אין אונזער סייקי אז מ'קען זיך באמת נישט זען ארויס מיט גאנצע ביינער ממילא, אויב איינער וויל אפהאקן איז ער מכובד - אבער זאל נישט קומען זיך פארענטפערן אדער אויס'טענה'ן דא נאכן 'אפהאקן' - אנלעס ער קען זיך טאקע נישט אפהאקן..


עס ברעכט אבער נאכאלץ נישט אונטער דעם לאגיק אז מיר האבן באמת א נקודה מיט וואס זיך צו שטאלצירן און וואס אנצוהאלטן - פאר א ברייטערע גוטס.
צו עס איז מיר די בעסטע? לאו דוקא! אבער וויאזוי ס'איז נאר, זענען דא (אין מיינע אויגן) צוויי קעגנזייטיגע שטעלונגען וועלכע קענען נישט באמת מאכן שלום, און ווען מ'איז אין איינס איז באמת שווער צו גראספן די צווייטע. (אטאנאמיע וויל/קען זיך נישט לייגן אליינס אין תפיסה.. עס איז נאר ווילאנג מ'האט נישט קיין אטאנאמיע וואו מ'בארעכטיגט עס..
איך האב צופעליג אויסגעשמועסט מיט א חבר היינט דעם נקודה - ער איז זייער קלוג אבער נישט באפרייט פון די סיסטעם - און איך בין געווען סופרייזד צו וועלכע עקסטענד ער האלט באמת אז מיר גלאנצן און אז אטאנאמיע והמסתעף זענען געפארפול..)

[טאמבל סאס]

אלפא, איך האב זייער הנאה פון דיין שרייבן אבער אויב פליז קענסטע, די קליינע און פיצירע אותיות, ליטטערד איבעראל אינדערצווישן, דענערווירן אביסל.
אויך, כאטש איך בין אליינס געשלאגן אינדעם, אבער ביי טיפערע מושגים, אויב קענען דיינע סענטענסעס זיין קערצער, וואלט עס פארלייכטערט פאר'ן לייענער.

[מתתיהו]

איך וויל קיין שטעלונג נעמען אינעם חקירה דא, אזויפיל וויל איך נאר זאגן אז צומאל פארנעמען זיך מענטשן מיט די סארט היומעניסטישע חקירות ווייל זיי ווייסן נישט ווי צו האנדלען זייערע פערזענליכע (אינדיווידואלע?) פראבלעמען. די חקירה דארף נישט זיין אזא macro שאלה פון "אינדיווידואליזם ווס. קאלעקטיוויזם" א מענטש דארף זיך פאקוסירן אויפ'ן micro "וואס קען איך טוהן צו פארבעסערן מיין לעבן און דאס לעבן פון מיין ווייב און קינדער" (האב איך שוין גענומען א צד אינעם חקירה ). אמאל וועט די ענטפער זיין צו בלייבן וואוינען אויף ראסס סטריט, אמאל וועט עס זיין זיך צו ציען קיין פאמאנע, און אמאל וועט עס זיין בכלל צו מופן קיין וואשינגטאן אדער דייטשלאנד. דיין קולטור קען האבן מעלות פון דא ביז'ן לבנה, אבער אויב ארבעט עס נישט פאר דיר און ס'טראגט דיר נישט צו א גוט פלאץ דאן נעם זיך דיינע זיבן זאכן און טראג אפ פון דאנעט. ווידער אויב די פלאץ וואו דו ביזט ארבעט פאר דיר און דו וואקסטס און בליהסט דארט דאן קען עס זיין די מדור התחתון אין גיהנם, אז ס'ארבעט ארבעט עס, וואס קען דען א מענטש בעהטן מער פון דעם?

אטע דאס טענה איך. דו ביסט שוין פארכאפט אין דעם אינדיווידואליסטישן מהלך המחשבה (פון וועלכע עס איז שווער זיך ארויס צו זען ווי געשמועס'ט - כל באיה..) און דו קענסט נאר זען דיין טובה מיט די טובה פון דיין משפחה. די טעזע דא איז אז מ'קען צוריקהאלטן דעם אטעם (- אויב מ'קען..) און יא פארשטיין די ברייטערע השקפה לגבי סאסייעטי, און עס אפי' אפלייען צום פערזענליכן הקרבה...

קיינער צווינגט נישט!

קיינער (עכ"פ וואס איך קען) בלייבט נישט אינעם סיסטעם וועגן אזאנע חשבונות. די מציאות איז אז יעדער טוט ממילא וואס איז גוט פאר זיך, נאר איינער פייפט זיך אהן אויף יעדעם און טוט וואס איז טאקע גוט פאר עם, און א צווייטער האט נישט די שטארקייט זיך ארויסצושטעלן, און גייט יא מיט מיטן שטראם, אבער בכלל נישט מיט קיין טיפע פיליזאפישע חשבונות אז דאס איז די ריכטיגע וועג לטובת הרבים..

בכלל האט עס נישט קיין פשט ווען מ'רעדט פון א יחיד וואס ער זאל טוהן פאר זיך, ווייל וועט דען די מעשים פון איין יחיד אויסמאכן אויפן גרויסען פיקטשער?! נאר וואס דען אז דו רעדסט פון מנהיגי הרבים וואס האבן אן השפעה אויפן ציבור האט עס א פשט צו זאגן אז זיי דארפן אוועקשטעלן אזא וועג לצורך הרבים. (סאיז אביסל אזוי ווי די פאראדאקס פון הייסן וואוטן אין עלעקשענס, וואס דער יחיד'ס וואוט מאכט קיינמאל נישט אויס, אבער איינער וואס האט אן השפעה אויף א רבים קען יא אויסמאכן מיטן הייסן שטימען א געוויסע וועג מיטן ליגענט זאגן אז יעדע שטימע מאכט אויס...).

[אלפא]

דא (און דא) ברענגט @מי אני אויך צו דעם געדאנק I am because we are"" לגבי קאלעקטיוויזם, אז עס איז עפעס וואס שעיפט זאגאר אונזער אידענטיטעט. און דאס שטומט טאקע מיט וואס @כספי איז מסביר דא אז אפלאזן אידשקייט וועט מיינען אפלאזן דעם אידענטיטעט, און ווי איך שטעל עס צו אויך צו קליינ'ס פסיכאלאגיע.

אין אנדערע ווערטער, איינמאל אונזער אידענטיטעט איז בהחלט פארמירט דורך - און ארום - אונזער ארומיגע, שטעלט זיך די שאלה צו עס איז בכלל שייך אפצולאזן אן אידענטיטעט באמת - אן דעם וואס מיר זאלן ארויסגיין צו'מזיק'ט?!
די פראבלעם ווערט ווען מיר פארמירן זיך קעגנזייטיגע מיינונגען און געדאנקען, וועלכע ווערן אויך א חלק פונעם אידענטיטעט. וואו דא טרעף מיר זיך שוין מיט אן אינערליכע קאנפליקט - וואס איז אפי' שטערקער ווי קאגניטיווע דיסאנענס - עס שלעפט דעם סאמען אידענטיטעט קעגנזייטיג.

[שמעקעדיג]

הערליכער ארטיקל, בתוך שאר ההערליכע ארטיקלען של ידידינו החכם הנפלא @אלפא.

איך בין נישט גענוג קלוג אריינצוקריכן אין די עמקות הדברים פון דיינע באשרייבונגען, אבער א קליינע נקודה וואס איך וויל ארויפברענגען, כ'האב שוין ערגעץ אמאל געשריבן דערוועגן אין שטיבל (גיי געדענק ווען און וואו), אז מאנכע פון אונז מישן צוזאם אידישקייט מיט קאלעקטיוויזם/הנהגה.

דער עיקר חלק פארוואס מיר אידן (בפרט ארטאדאקסישע) לעבן מיט א העכערע וועליו און צופרידנהייט, מיט ווייניגער פארברעכן און אנדערע איבלען, איז צוליב די אידישע רעליגיע און מאראלן וואס אידישקייט פארקויפט, און דאס איז פונקט אזוי חל אויף א דארפס איד וואס לעבט אפגעזונדערט פון די וועלט, האט נישט קיין סאושעל סירקל און א רבי וואס באפעלט אים וואס צו טון, ווייל מיר אלע האבן אמונה און לעבן פאר א העכערע באדייט און א העכערע ציל, די אמונה אין באשעפער טוט אונז צוזאמענהאלטן אלס איין פאלק.

מינינג טו סעי, ווען מען פארגלייכט די מעלות פון אונזער קאמיוניטי לגבי דעם אלגעמיינעם אינדיווידואלן שייגעץ אויפן גאס, דארף מען באטראכטן וואס איז דער יסוד פונעם חילוק. דער אמת איז אז ביידע שפילט א ראלע, סיי די קאלעקטיווע סאושעל חלק (וואס איז אויך אמת ביי אנדערע קאמיוניטיס), וואס איז בעצם געזונט פאר'ן נפש, און ברענגט א געשמאקקייט און האפענונג אין לעבן און אויך אביסל "געזונטע" פיער פרעשור אז מען זאל נישט באגיין קיין אומרעכטן און ווערן פארשעמט אין די קאמיוניטי; אבער בעיקר איז עס די רעליגיע און אמונה וואס האלט אונז אין די ראמען, עס גיט אונז א באדייט אין לעבן טראץ די שוועריגקייטן, און דער חלק האט גארנישט צו טאן מיט די פרעשור וואס מיר גייען אדורך פון די הנהגה פון די משתלטים על הציבור מיט גזירות חרמות וקונמות, און אונזערע מעלות בארעכטיגט נישט די טעראר ווייל עס האט גארנישט מיט די משתלטים נאר מיט אונזער באשעפער און תורה.

[אלפא]

איך מיין אז איך בין מחולק, 'א איד וואס וואוינט אפגעזונדערט פון דער וועלט' איז א גוט הייפעטעטיקל, פאקטיש וואלט ער דאך אפי' נישט געהאט אנטקעגן וועמען צו טון קיין פאברעכנס.. ממילא האלט איך נישט פון דעם משל.

ווידער אויב וואוינט ער צווישן גוים, וואלט ער לענ"ד זיך גאנץ שנעל אריינגעווישט אין זייערע קולטור און אנגענומען זייערע נארמען און פארברעכנס. אויב נישט ער - איז זיין זון, און די סיבה פארוואס ער וואלט נישט - איז אויך נאר ווייל ער קומט (לכאו') פון א אידישע סביבה וואו זיינע ווירדן זענען שוין אויסגעפארעמט דורך די סביבה.

דער מציאות איז אז מיר זענען אלע סאשעל ביאינגס און מיר נעמען נישט אונזער ווירדן פון א ביכל אדער ספר (זאג דער אמת - ביסטו טאקע מקפיד אויף סוז"ת ווייל שו"ע פסק'נט אזוי?) נאר פון די ענווייראנמענט וואו מיר געפינען זיך. א קליינע דוגמא איז די פאקט אז דא אין אייראפע וואו איך וואוין איז ברייט אנגענומען צו נעמען פראגראמען/בענעפיטס פון דער רעגירונג און רוב מאל מאכט מען זיכער ארויסצושלעפן דאס מערסטע בדרך גניבות ושקרים וד"ל, דאס איז די אפציעלע סיסטעם וויאזוי מ'לעבט דא, און עס טוט זיך שוין לאנג א מבוכה צווישן די רבנים וואס באמת די היתר איז - נאך וואס די אומווירדיקייט דערפון איז עפעס וואס קיין איין גוי וואלט זיך נישט דערוואגט צו טון - עד כדי כך אז רבנים ארויס פון די סביבה אין וואו מ'טוט עס בפועל (צ.ב. אסאך אמעריקאנער רבנים) זענען טאקע זייער דערקעגן און פארשטייען נישט וויאזוי מיר ערלויבן זיך דאס.. וואס איך מיין ארויסצוברענגען איז אז די תורה מיט אירע מאראליטיס איז גוט ביז ווי ווייט 'דער עולם' פאלגט עס נאך, דאס אליין וואלט אבער קיינמאל נישט באמת געהאט די השפעה וואס דער 'קאלעקטיוו' האט אויפן יחיד.

איך מיין עס איז פשוט..

ווידער אינדיווידואליזם אליין איז פארשטייט זיך אויך נישט דוקא קיין רעצעפט צו פארברעכנס, עס דארף זיין גענוג אנדערע פאקטארן אין פלאץ אריינצושפילן. אבער עס איז קלאר אז אפי' דער גוי וואס האלט זיך איין און איז וואויל (וואס איז בדרך כלל דאס איבערוועגענדע רוב צווישן זיי) קומט עס נישט דוקא פון ארויסהאבן און נאכפאלגן א ספעציפישע עטיקל קאוד, נאר די פאקט אז זיין ענווייראמענט נעמט בעסער אן נארמאלע מענטשן ווי קרימינאלן דאס איז וואס שעיפט אים.
אויך איז באקאנט און די 'פאליסינג אינדוסטרי' אז פאליציי וועלכע קומען פון אין א קאמיוניטי און פארשטייען די צורך און יענעם סביבה פאלן די פארברעכן ראטעס גאר מוצלח'דיג, טאקע ווייל עס געשעט אן ענליכע עפעקט ווי דאס וואס שפילט זיך אפ ביי אונז (- אן קיין דעזיגנירטע פאליציי) אז מ'קען קעהר נעמען פון פראבלעמען בעסער און מ'מאכט זיכער עוקר צו זיין די שורש פון ווייעלענס און פארברעכן נאך פאר עס שפראצט ארויס.

[שמעקעדיג]

האסט א נקודה, וואס איך האב שוין ארויסגעברענגט אז דאס סאושעל לעבן איז אויך א שטארקע פאקטאר צו אונזער געשמאקע לעבן, האועווער, די חלק פון לעבן מיט וועליוס און העכערע צילן האט נישט עכט מיט דעם, נאר מיט אונזער רעליגיע. דו טענה'סט אז רעליגיע אן קאלעקטיוויזם איז ווערדלאז, איך האלט אז קאלעקטיוויזם אן רעליגיע איז ווערדלאז (צו האבן א געהויבענע לעבן).

איך האב געשריבן פריער אז ביידע איז א שטארקע פאקטאר, איי געסס אז מיר זענען מחולק וועלכע חלק איז דער עיקר און וועלכע דער טפל. נו, יעדער איז ענטייטלד צו זיין אייגענע אפיניאן (ווי לאנג מען לאזט אונז האבן דעם אפיניאן...)

[אלפא]

1. רעליגיע אן סאסייעטי איז נישט בנמצא (כמעט), משא"כ סאסייעטיס אן רעליגיע איז on the rise, עס איז נישט שווער צו זען גענוג וועגן צו האלטן אסאך מענטשן צופרידן און עטיש אפי' אן קיין רעליגיע, הגם איך בין מסכים סיי מיט די פאקט אז מאראליטי דיקליינס און טאקע אלס א סימפטאם פון פארלירן רעליגיע, און סיי מיט די מעגליכקייט אז זייער אסאך יחידים בתוך סעקולארע סאסייעטיס האבן ווייניגער ברעיקס צו טון אומעטישע אקטן. עס איז אבער נאך אלץ דא גענוג מקום צו זען 'אומרעליגיעזע מאראל פראספעריטי' וועלכע שטעלט דיין טעזע אין פראגע, לעומת רעליגיעזע אומפראספעריטי וועלכע איז שווער צו טעסטן און פאלסיפייען.

2. מיין נקודה לכתחילה איז בכלל נישט אז עס איז נאר די קאלעקטיוו-סאשעל חלק וועלכע איז אונזער הצלחה - עס קען רואיגערהייט זיין אונזער רעליגיע אין באגלייטונג דערפון וועלכע פירט צו אונזער סוקסעס ראטע, וואס כל זמן דו ביסט עכ"פ מסכים אז עס שפילט אויך א ראלע - איז עס גענוג א וויכטיגע חלק צו נורטורן און אויפהאלטן.

[דערהויבענע איד]

א קליינע דוגמא איז די פאקט אז דא אין אייראפע וואו איך וואוין איז ברייט אנגענומען צו נעמען פראגראמען/בענעפיטס פון דער רעגירונג און רוב מאל מאכט מען זיכער ארויסצושלעפן דאס מערסטע בדרך גניבות ושקרים וד"ל, דאס איז די אפציעלע סיסטעם וויאזוי מ'לעבט דא, און עס טוט זיך שוין לאנג א מבוכה צווישן די רבנים וואס באמת די היתר איז - נאך וואס די אומווירדיקייט דערפון איז עפעס וואס קיין איין גוי וואלט זיך נישט דערוואגט צו טון -

ס'איז בעצם א זייטיגע נקודה, אבער מ'קען זיך דינגען אויף דעם אז קיין איין גוי וואלט עס נישט געטון. און אמעריקא איז עס זיכער נישט אזוי.


@רביה''קהאט אמאל גערעדט פון דעם, אז ביינונז זעט מען זיך נישט אזוי שנעל מיט א נארמאלע גוי, רוב אידן זענען נאר אין קאנטעקט מיט אימיגרענטס אדער מיט אנדערע מיינארעטי'ס.


איינע פון די חסיד'ישע מנהגים איז, צו מיינען טאקע אז נאר די חסיד'שע איד קען דרייען א קאפ.

[אלפא]

'קיין איין גוי' איז טאקע א גוזמא פון מיין זייט, אבער במציאות איז פראוד אויף אזא סקעיל נישט מעגליך אינדרויסן פון א קאמיוניטי סעטינג אזויווי אונז פארמאגן - וואו יעדער העלפט זיך איינער דעם אנדערן מיט עצות און געדאנקען וויאזוי מען קען ארויסשלעפן דאס מערסטע, אזש גאנצעטע ארגעניזאציעס זענען דא ארויסצוהעלפן מיט דעם בענעפיט סיסטעם!

מען קען גרינג נאכקוקן די גאווערנמענטס סטאטיסטיקס און זען וואו דער עולם איז אויף בענעפיטס, און בדרך כלל איז עס קאנצענטרירט און באקאנטע ארימע געגענטער - וואו עס איז לעגאל צו נעמען, ובכלל א נארמאלע גוי דאהי (איך קען יא היבש אפאר פון דער נאנט - לידיעה בעלמא) קוקט עס אן ווי א געהעריגע צדקה קאסע פון וואס ער שעמט זיך פשוט צו נעמען. ביינונז שפילט מען אויך נישט אויס (כמעט) דעם תומכי חולים אדער קרן השבת קאסעס לדוגמא - עס פילט זיך אומעטיש.. ווער רעדט נאך פון אויפקומען מיט סיסטעמאטישע ליגנטס פונקטליך און וועלכע קאמפעניס מ'איז אפציעל איינגעשטעלט און ווי ווייניג מ'פארדינט וכדו'..

[אלפא]

אט איז א ציטאט פון א ענטפער וואס אן עסקן אין ענגלאנד לטובת החינוך האט געשריבן אין א לענגערע בריוו צו די גאווערנמענט, (-אפצו-ווארפן געוויסע טענות אויף אונזער חינוך סיסטעם, און אפצושלאגן נייע גיידליינס וועלכע דער גאווערמענט וויל איינפירן אז אטאריטעטן זאלן האבן רעכטן נאכצוגיין חינוך אינסטיטוציעס אפי' ווען עס איז פריוואט אינדערהיים.)
ענליכע טענות צו וואס איך שלאג פאר אין דעם אשכול.

We have a proven track record of our young people evolving into independent and responsible adults. This is clearly summarised in the following referenced article, which focuses on the Orthodox Jewish community of New York City. Above all, we want students invested in life, liberty, and the pursuit of happiness. We want them to become neighbours who care for the needy next door. We want them to become children who care for their parents as they age. We want them to become siblings who support each other through life. We want them to become spouses who treat their husbands and wives with respect and reverence. We want them to become individuals who are self confident, grateful to their creator for all of his bounties, and mindful that true joy means balancing personal appetites with communal needs. We want them to be happy. In our view, there is no conflict between the best interests of the children and the haredi education system. This assertion is substantiated by the multifaceted success of the Haredi community, which is evident not only within our own circles but also in the broader context of British society. The Haredi community thrives characterised by prosperity, tranquilly and happiness. It stands as one of the fastest growing and safest communities in the United Kingdom, a fact that can be verified by police records. To label our educational system as failing or inferior to state provided alternatives is fundamentally contrary to the truth. The Haredi community takes pride in several commendable attributes, including stable and enduring marriages, law abiding households, positive family relationships, and very low levels of crime, violence and drug addiction. Additionally, a significant proportion of community members are engaged in successful businesses or hold responsible jobs contributing to their families well-being. Within our close-knit communities, strong and effective relationships between parents and children foster an environment of support and care. Our community has made remarkable contributions by establishing thriving businesses, synagogues, schools, charitable organisations and even a non profit volunteer ambulance service which consistently achieves rapid response times, often responding within two minutes and has already saved countless lives. The post Holocaust haredi community in the UK, now in its fifth generation, sees more than 90% of its members continuing to choose the same educational practises they themselves received. This high rate of continuity is evidence of the overwhelming satisfaction and effectiveness of its educational model. Another particularly noteworthy statistic emphasises the disparity in incarceration rates between the general UK population and the devout Haredi community. While the UK prison system has an incarceration rate of nearly 16 prisoners per 10,000 individuals from the general population, the Haredi community records just over 1 prisoner per 10,000. This substantial difference, supported by publicly available data and information from authoritative prison chaplains, underscores the remarkably low incidence of crime within the Haredi community compared to the general UK population.

מ'קען כמובן דעבאטירן וויפיל פון די נקודות זענען טאקע אזוי שטארק און וואס זענען בכלל שוואכקייטן, (לדוגמא, צו די קליינע פראצענט וואס זיצן אין תפיסה קומט מעגליך אויך פון מער cover-up ביי אונז, און צו 90% וואס בלייבן אין די סיסטעם גייט טאקע בלייבן אזוי ווייטער, וכו') אבער די מעין אויסקוק איז בפשטות פאזיטיוו.

[דערהויבענע איד]

'קיין איין גוי' איז טאקע א גוזמא פון מיין זייט, אבער במציאות איז פראוד אויף אזא סקעיל נישט מעגליך אינדרויסן פון א קאמיוניטי סעטינג אזויווי אונז פארמאגן - וואו יעדער העלפט זיך איינער דעם אנדערן מיט עצות און געדאנקען וויאזוי מען קען ארויסשלעפן דאס מערסטע, אזש גאנצעטע ארגעניזאציעס זענען דא ארויסצוהעלפן מיט דעם בענעפיט סיסטעם!

מען קען גרינג נאכקוקן די גאווערנמענטס סטאטיסטיקס און זען וואו דער עולם איז אויף בענעפיטס, און בדרך כלל איז עס קאנצענטרירט און באקאנטע ארימע געגענטער - וואו עס איז לעגאל צו נעמען, ובכלל א נארמאלע גוי דאהי (איך קען יא היבש אפאר פון דער נאנט - לידיעה בעלמא) קוקט עס אן ווי א געהעריגע צדקה קאסע פון וואס ער שעמט זיך פשוט צו נעמען. ביינונז שפילט מען אויך נישט אויס (כמעט) דעם תומכי חולים אדער קרן השבת קאסעס לדוגמא - עס פילט זיך אומעטיש.. ווער רעדט נאך פון אויפקומען מיט סיסטעמאטישע ליגנטס פונקטליך און וועלכע קאמפעניס מ'איז אפציעל איינגעשטעלט און ווי ווייניג מ'פארדינט וכדו'..

פון דעיע חסידי'שע מיינדסעט האב איך גערעדט, אז יעדער איז גרייט צו שווערן אז אינדערויסן עקזיסטירט נישט קיין מענטשן וואס מאכן זיכער אז קיין איין דאלער קומט נישט אן צום באנק איבריג.

להוי ידיעה ס'איז יא דא אינדערויסן פונעם היימישן עולם ארגאניזאציעס וואס העלפן ארויס עפלייען פאר כל מיני פראגרעמ'ס, און זענען אפציעל אנערקענט אלס א נאן פראפיט.

גיי אריין אין יעדע צווייטע באנק וועסטו טרעפן א מענטש וועם מ'קען רעדן א גראד ווארט...


צו ס'איז דא טאקע אזא גרויסע דרייער מאשין קען מען דן זיין, אבער נישט פאר אלעס דארף מען א קאמיוניטי, און זייער אסאך גוים האבן טאקע א קאמיונעטי. והא ראי' אז דו קענסט אלעמאל טרעפן ביי אידן אז זיי מאכן א גוטן דיעל מיט דרויסענדיגער, א בחינה פון מצא צין את מינו, און זיי טובל'ן זיך נישט אינעם זעלבן מקווה...

כ'האב אמאל געטראפן א פעיסבוק גרופ וואס האט גערעדט פון די קאוויד בענעפיטן, און בכלל מיינט א גוטע אקאוינטענט אז ער קען שפארן טעקסעס.


כ'מיין מ'דארף עפענען אן אשכול איבער די myths וואס אידן גלייבן אויף גוים...

[חדשים]

איך מיין אז די DNA איז די פעקטער לגבי די אלפא/שפינוזה שמועס פון קאלעקטיוו סעסייעטי. אונזער DNA גייט ארויף נאך פון די צייטן ווען אונז האב מיר געלעבט אין טרייבס. עס ליגט אין אונז די פחד פון ווערן אויסגעשלאסן פון די טרייב/סעסייעטי, וואס אמאל האט עס געמיינט טויט שטראף. אויך ליגט אין אונזער DNA די בענעפיט פון קאלעקטיוויזם.