זוגות, שדים, עין הרע, קטלנית, קמיע - כל דקפיד קפדי בהדיה

[מי אני]

און בנוגע די וואס האלטן אז עבודה זרה האט נישט קיין אמתע כח. פון וואו ווייסן זיי דאס? ווייל זיי גלייבן נישט אין קיין איבערנאטורילכע כחות. טא אויב אזוי פארוואס אין די אנדערע נסים פון תנ"ך גלייבן זיי יא? עד מתי אתם פוסחים על שתי הסעיפים?! מאך אפ איינמאל פאר אלעמאל צו די גלייבסט אין איבערנאטורליכע כוחות צו נישט, און לאז כלל ישראל צורוה.

face the fact. די מחברי התנ"ך האבן געגלייבט אז עבודה זרה האט א כח. אז דו ווילסט לייקענען אין נסים, כל הכבוד. אבער קום מיר נישט פארקויפן קיין אטעאיזם בשם די תנ"ך, אז איך וויל ווערן אן אטעאיסט האב איך בעסערע ספרים ווי די תנ"ך, כנלעדה"ק.

ווי באקאנט שטייט אין ע״ז נה. אז ע״ז האט א כח (מ׳קען דאס אויך פארטייטשן...).

בנוגע די אשכול, הרב סליפקין (א crusader פאר די ראציאנאלע מהלך אין די ראשונים, ווי באקאנט) האט געשריבן צוויי monographs, איינס אויף שדים און איינס אויף עין הרע. ער ציטירט אסאך פון די מ״מ און פונקטן ערווענט דא. זיין טעזע אין די ערשטע מאמר (דעם צווייטן האב איך נאך נישט געליינט) איז אז ס׳איז anachronistic צו באטראכטן די אמונות סגוליות פון יענע צייטן (עכ״פ בנוגע שדים, ודון מינה וכו׳) אלס ממש אבערגלויבן; אזויווי מיר באטראכטן דאס היינט צוטאגס (אויך ערווענט אין די אשכול).


Sent from my iPhone using Tapatalk

[רביה''ק זי''ע]

ווי באקאנט שטייט אין ע״ז נה. אז ע״ז האט א כח (מ׳קען דאס אויך פארטייטשן...).

מוחמאד און יאשקע קען מען אויך פארטייטשן.

[רביה''ק זי''ע]

א טעלעוויזיע ריפארטער גייט באזוכן די פארשטופטע קאראוויי שבט אין ניי גיניע ווי מ'פירט זיך אומצוברענגען און אויפעסן די פלייש פון מכשפים און שדים. אן אינטערוויו מיט א קאראוויי וועלכע האט אויפגעגעסן די פלייש פון זיין בעסטע חבר, נאכדעם וואס איינער פון די בני השבט האט אויף זיין טויטן בעט באשולדיגט דעם יעניגן פאר'ן אים בא'כישופ'ן. און א קליפ פון די זעקס יעריגע צום טויט דערשראקענע אינגל, וועלכע איז פאראורטיילט געווארן צום טויט, נאכדעם וואס דער עולם האט אפגעמאכט אז ער איז פון די נישט גוטע.

https://youtu.be/qRXwwZWEYkU

[מי אני]

IMG_7253.jpg

הרב דר. חיים סאלאווייטשיק.

[מי אני]

דאס איז וואס ר' אברהם ביבאגו שרייבט אין זיין דרך אמונה (מאמר א שער ב):

אמנם אם השדים הם נמצאים כמו שנתפרסם במאמרי רז"ל, או אם הם בלתי נמצאים כמו שיחשבו קצת מבעלי העיון, זה אינו עיקר ושורש לאמונה האלהית, כי המאמין לא יקרא כופר בהחלט כאשר יכחיש מציאותם, ולא גם כן תורני ומאמין כאשר יודה אותם, ואפילו כופר על מאמרי רז"ל הנמצאים במדרשות מפוזרים לא יקרא, כי לכולם ימצא המעיין נמשל ורמז אשר עוד ארמוז אל קצתם במקומות מזה החיבור, וממה שאבאר מהם יהיה פתח ומבוא (למה) [לאחרים] שלא יתבארו, וזה בשער הראשון מהמאמר השני.

און אין מאמר ב שער א שרייבט ער:

ואם כן אם היה שימצאו אלו השדים, יותר ראוי שנאמר כפי מאמר בן רשד שאינם גוף אבל כחות רוחניות מסכימות עם הנפש המדמה, כמו שהמלאכים נמצאים רוחניות מסכימות עם השכל. אבל זה יונח לרצון המאמינים, כי אינני רוצה להכחיש אותם ולעשות שאלות רבות במציאותם לבלתי אחלוק על המפורסם, אבל אומר שאין זאת האמונה הכרחית באמונת התורה, לא באמונת תורה שבכתב ולא באמונת תורה שבעל פה אשר הם תורה אחת

ער פארטייטשט דאס דארט לגבי דברים שמזיקות להשכל והשגה וכדומה בהדמיון.

דא הא'מיר צוגעברענגט דעם אור ה' דערין.

[תוהו ובוהו]

ואם כן אם היה שימצאו אלו השדים, יותר ראוי שנאמר כפי מאמר בן רשד שאינם גוף אבל כחות רוחניות מסכימות עם הנפש המדמה, כמו שהמלאכים נמצאים רוחניות מסכימות עם השכל. אבל זה יונח לרצון המאמינים, כי אינני רוצה להכחיש אותם ולעשות שאלות רבות במציאותם לבלתי אחלוק על המפורסם, אבל אומר שאין זאת האמונה הכרחית באמונת התורה, לא באמונת תורה שבכתב ולא באמונת תורה שבעל פה אשר הם תורה אחת

אינטערסאנט, ווייל לכאורה וואס שטופט אים צו מצדד זיין אז זיי עקזיסטירן איז נאר צוליב דברי חז"ל, און אין חז"ל איז דאך מבואר אז "אוכלין ושותין כבני אדם פרין ורבין כבני אדם ומתים כבני אדם" און אויב זאגט מען אז די חלק איז נאר א "נמשל ורמז", קען מען דאך שוין מאכן זייער גאנצע עקזיסטענץ פאר א "נמשל ורמז".

[מי אני]

יא יא. דארט אין מאמר ב שער א גייט ער אריין אין מער אַן אריכות מסביר צו זיין די מימרא בחגיגה אלס משל ורמז. און דאס איז טאקע די געדאנק: אז די משל ורמז דערפון איז אטע די משל ורמז פון ״שדים״ בכלל - עס איז איינס און דאס זעלבע ״משל ורמז״ פאר זייער עקזיסטענץ בכלליות און וואס דאס אין עסענס איז.

[מי אני]

‏

דאס איז אן אויסגעבויטער שיטה ביים מאירי, וואס שרייבט אביסל שפעטער, אין דף ס"ז ע"א, בנוגע לחשים השבעות און די מאדנע סארט רפואות, בזה"ל: 'שמצד שהיו ההמון באותו זמן בטוח באותם הענינים, היה טבעם מתחזק, ונמצא מצד ההרגל - עזר טבעי בהם', עכ"ל. אין מאדערן וועלט ווערט אזא 'רפואה' אנגערופן פלאסיבא-‫Placebo‬. אז מ'רעדט זיך איין אז מ'נעמט איין א ריכטיגע רפואה, און פון דעם זעלבסט ווערט מען געהיילט.

ומענין לענין באותו ענין איז מערקווידיג צוצוצייכענען צו וואס דער ר״ן שרייבט אין זיינע דרשות (דרוש יא) בנוגע ווען סנהדרין האט געמאכט א טעות:

ואני סובר עוד שאי אפשר שימשך ממה שיכריעו הסנהדרין הפסד בנפש כלל, גם כי יאכילו דבר האיסור ושיאמרו בו שהוא מותר. לפי שהתקון אשר ימשך בנפש מצד ההכרעה למצות החכמים מורי התורה הוא הדבר היותר אהוב אצלו, כאמרו הנה שמוע מזבח טוב, ותקון ההוא יסיר הרוע אשר הוא מעותד להתילד בנפש מצד אכילת הדבר האסור ההוא, וכיוצא בדבר זה בעצמו יקרה בגוף, כי המאכל המזיק כשיאכלהו האוכל על דעת שמועיל אליו, הנה מחשבתו תפעל באוכל ההוא ויסור ממנו היזקו אם לא שיהיה מופלג. כן הענין כשימשך האדם אחר מצות הסנהדרין, גם כי ישיגו ויכירו בדבר האסור שהוא מותר, המשכו אחר עצתם והיותו נמשך אחריהם יסיר מנפשו כל אותו רוע שהיה ראוי שיתילד מצד אכילת הדבר האסור ההוא, ולכן צותה התורה ואמרה לא תסור מן הדבר וגו'.

[טראלל]

[מי אני]

הרב דר. מלך שפירא שרייבט:

I don’t think that most people in the American haredi world really believe in demons. Yes, I know they study the talmudic passages that refer to demons, and will mention them as the reason for washing one’s hand three times in the morning, but based on conversations I have had with people in the haredi world (admittedly, most of them from the intellectual elite), I don’t think that they take it seriously. (When I say they don’t “believe” in demons, I mean real belief in the role of demons and how they affect humanity, as expressed in the Talmud and elsewhere.) It is almost like the emperor has no clothes, in that they don’t believe it but continue acting as if they do, afraid of what will happen if they are “outed”. (I have found a similar phenomenon with regard to Daas Torah. I have discussed this issue with many people in the haredi world, and have yet to find even one who accepts the version of Daas Torah advocated by so-called Haredi spokesmen and Yated Neeman)