מי אני האט געשריבן: ↑דאנערשטאג יאנואר 13, 2022 2:47 pm אפילו דער מושג פין גאט האט זיך געטוישט צענליגער מאל ביי אונז אידן.
מיינענדיג, גענומען פון א גאר פּאַוּערפול בּיִאיִנג בפועל תחת זמן ומקום, צו לגמרי טרענסענדענט ומופשט מחומר וצורה וואס מ׳קען ניטאמאל באגרייפן. רילעיטעדלי האט זיך דאס געטוישט פון פּאַליִטעאיזם [מערערע געטער פון וואס הקב״ה איז איינע] צו הענאָטעאיזם [וואו מ׳דינט איין ג-ט פון צווישן אנדערע געטער וואס מ׳האלט עקזיסטירען אויך, ווייל ער איז ״שטערקער״ וכו׳; מ׳האלט אנדערע האבן א רעכט צו דינען אנדערע] צו מאנאלאטרי [וואו הגם מ׳האלט אנדערע געטער עקזיסטירן ממש טאר מען נאר דינען איין ג-ט] צו מאנאטעאיזם [וואו עס עקזיסטירט בכלל נאר איין ג-ט] צו פּאַנענטעאיזם (וואס איז אליינס א מאדיפיקעישאן פון פּאַנטעאיזם וואו ג-ט איז נאטור) [וואו ג-ט/אלקות איז בתוך יעדעס אספּעקט פון נאטור און איז אויך למעלה הימנו].
גאר גאר גאר אָווערסימפּליפייד כמובן.
איבער וואס איך האב מגיב געווען,דיכטער האט געשריבן: ↑דינסטאג סעפטעמבער 26, 2023 6:29 am מיר קוקט אויס, ווי עס ליגן דא שיכטן (layers) פון דענקעריי, פון פארשידענע דורות, איינס אויפן צווייטן.
דאס הייסט. אמאל האט גאט גערעדט, ער איז געווען, הענט און פיס האט ער פארמאגט, צארן און פרייד האט ער געשפירט. אבער ווי ווייטער עס רוקן זיך די דורות, ווערט דער מושג ג-ט וואס מער פארנעפלט, ביז אין די צייטן פון די לעצטע גאונים און ערשטע ראשונים ווען יעדער פארעם אדער מאס ווערט פון איהם אוועקגענומען (א געדאנק וואס נישט אלע זענען איינשטימיג דערמיט, צום ערשט) און שפעטער ווערט עס נאך מער פארוואלקענט און פארהוילן פונעם זע קראפט, ביז ווען ער ווערט גענצליך פון אונז פארשווינדן און עס איז נישט דא גארנישט פון איהם פארבליבן אפילו נישט דער פאקט אז ער עקזיסטירט.
און @שאלתיאל פירט אויס מיטן צוצייכענען יוכי ברנדס' בוך אין דעם סוגיא,אלפא האט געשריבן: ↑דינסטאג סעפטעמבער 26, 2023 6:55 am יא יא!
די גרעסערע פראבלעם איז נאר אז אין יעדע חלק פון אידישקייט קומט אריין א צווייטע לעיער פון די אלע וואס דו רעכנסט אויס אן קיין קאנסיסטענסי:
אין פרשת האזינו ווערט נולד די שם 'הויה' און עס טוט זיך אן העפטיגן קאמפיין אויפצוקלערן די מאסן וואס ער טויג אלס.
אין די תורה בכלליות דרייט ער זיך ארום ווי ביים טאטן אין וויינגארטן, קומט אראפ ביזן בארג ווען ס'פעלט אויס און אנטלויפט צו די רוימען ווען מאנכע יאגן אים נאך, צומאל אויפגערעגט און צומאל א בענטשער. חז"ל האבן נישט קיין סאך קאמענטירט דערויף ווי עס שיינט.
און רוב פון די תפילות טוט זיך אויך א מאסיווע געמישעכטס צווישן אן אויפגערעגטן ג-ט וועלכע דארף אונז זאלן אים פאלן ביז צו די פיס ביז אזא גוטע ג-ט וואס וויל אונז געבן אלעס בחנם.
אין די רמב"ם הייבן טאקע זאכן אן צו 'פארלירן הענט און פיס', און הגם און זיינע צייטן איז ער געווען לכבוד דעם א שטיקל אפיקורס, איז עס היינט קאפויער.
אין די שיר היחוד איז שוין דא די נייע ווערזשען פון אן אומקלארע זאך וואס רופט זיך ג-ט.
און דא אין שטיבל האט מען עס שוין גענומען צום נעקסט לעוועל...
א.א.וו.
שאלתיאל האט געשריבן: ↑דינסטאג סעפטעמבער 26, 2023 10:45 am ]כ'מיין אז מ'צוטיילט תנ"ך לויט ביקורת המקרא הייבן זאכן אן צו מאכן סענס און ס'ווערט א שטיקל סדר (עכ"פ אין תנ"ך).
אגב, יוכי ברנדס האט א גוטע פראזע בוך (כשאלוהים היה צעיר) ווי זי לייגט אראפ גאט'ס תנ"כישע כאראקטער און וויאזוי ס'טוישט זיך פון איין געשיכטע צום אנדערן
טאקע נאך א נאמען צו פיגורן אין דעם "דו גלייבסט אין ג-ט?" אשכול!Do you believe in God?
I don't find the conception of god(s) either metaphysically convincing or mythologically desirable, i.e., I have no good reasons to think such beings exist and, given what I have learned about the lot of them, I hope none of them do.
איך בין נישט זיכער אויף וואס דו באציהסט זיך. אבער די סיבה פארוואס מיר רופן ג-ט "השם" איז וויבאלד מיר ווייסן גארנישט איבער אים נאר איבער זיין נאמען. יעדע סארט טערמינאָלאָגיע איבער ג-ט האט גארנישט מיט אים. מיר קענען נאר רעדן פון די שכינה רעפרענס, זיין שכינה וואס געבט חיות פאר אלעס אין די וועלט. ווען השי"ת האט געזאגט נעשה אדם בצלמינו, מיינט דאס אז ער זעט אויס ווי א מענטש, ווייל מיר זענען בצלמו? ניין. נאר זיין רעפערזענטעשן איז, למשל עיני ה', אזני ה', יד ה' ימין ה'. ווילסטו דאס אנרופן צלם, דמות, תמונה, גוף מסכים.
קענסט ברענגען די מקור אדער ראיות אז אין די רמב”ם’ס צייטן איז גאטס נישט האבן א פארום געווען controversial?
Taku insists on the literal acceptance of the prophets' descriptions of their visions as well as the anthropomorphic references to God in talmudic-midrashic literature. He does not do so because of his belief in the literal veracity of these descriptions; he only insists that they represent the maximum that can be conveyed concerning God's essence and appearance, and that any further inquiry cannot lead to valid conclusions. God chose to reveal to us in the scriptures whatever is found in them: man should be satisfied with that, and ask no more questions. It is not that Rabbi Moses Taku believed in an anthropomorphic God; most probably, he did not
אין וועלכע סענס איז דער רמב"ם מער פארגעשריטן?
לכאורה איז די קאנצעפט פון ג-ט אלץ א כל יכול, אבסטראקט און טראנצעדענט פון אונזער וועלט וכו' מער פארגעשריטן פון די מער פרימיטיווע קאנצעפט פון ג-ט וואס איז מער דומה צו א מענטש מיט געפילן און א גוף. מ'טרעפט נישט אזא קאנצעפט אין יענער צייטן