וועלכער רבי "רייסט פון זיך"?

[הכנה דרבה]

חורחה מריו ברגוליו גאב״ד וואטיקאן סיטי הייסט צו זיין א גרויסער מסגף, ס׳דרייען זיך ארום שמועות אז ער פראוועט פרישות שוין יארן.

[berlbalaguleh]

חורחה מריו ברגוליו גאב״ד וואטיקאן סיטי הייסט צו זיין א גרויסער מסגף, ס׳דרייען זיך ארום שמועות אז ער פראוועט פרישות שוין יארן.

נאר וואס ער (און די אנדערע גלחים) טוט ווען א יעדער גייט שלאפן פארציילט מען נישט.
ס'איז דא כמה מעשיות פון די תלמידי בעש"ט הק' מיט גלחים וועלכע האבן זיך "מסגף" געווען. און מ'האט זיי געכאפט אז זיי פאפן אפ די וועלט.

[הכנה דרבה]

זייער גוט, יעצט פיר אויס, משא״כ סקווירא רבי…

[פתחו לי]

יש כאלו וואס האבן געוויסע מנהגים, דאס הייסט ביי געוויסע געריסן פון זיך.
עס איז דא וואס רייסן פון זיך, אבער עס איז נישט קיים פאבליק אינפארמעישען.

איך בין לעצטענס געהערט פון א משמש ביי א רבי'ן פריוואט, וויפיל ער האט זיך געמוטשעט מיט א געוויסע ענין, וואס דער רבי האט זיך נישט געלאזט באקוועם מאכן בשום אופן.
אבער ביי די חסידים ווייסט קיינער גארנישט.
ווייל עס איז בינו לבין קונו.

צו דער רבי זיצט אין א קעדילאק? קען זיין. אבער ברבים מוז ער נישט זיצען אויף א שפיץ בענקל, אבער דארט ווי ער רייסט פון זיך דארף עס אויך נישט זיין דוקא ברבים.

איך קען פשוט'ער אידן, וואס רייסן אויך פון זיך, דארט ווי עס איז נישט דוקא ברבים.

פארציילט מען אויף א איד וואס פרעסט פיצא שבת ביים סעודה.
ווייל זיין טאטע האט געארבייט אויף זיך, און נישט געגעסן שבת קיין פלייש, ווייל ער האט עס זייער זייער געגליכען, דער בן, ההולך בדרכיו (....) עסט אויך נישט, הגם ער גלייכט עס גראדע נישט.
ממילא פרעסט ער פיצא.

רייסן פון זיך איז כמעט נאר בינו לבין קונו.

[berlbalaguleh]

פתחו לי: איך וואלט מיך אויך זייער שטארק געוואלט "מסגף" זיין מיט א פיצא. און ליתר שאת נאך צו עסן אן אייז קריעם.

[סתם אזוי]

קלויזענבורגער רבי פין בארא פארק פאסט יעדע איינציגסטע טאג! ער דאווענט שחרית,מנחה, מעריב אינאיינעם, אין נאכדעם פאסט ער אויס.

[ראדני]

מהר״א מסאטמאר רייסט פון זיך, ער איז מרא דאתרא איבער א שטאט מיט מסירת נפש כאטשיג וואס א גרויס חלק פון דער עולם וויל עים נישט.

מהרז״ל מסאטמאר רייסט פון זיך, איעדע יאר כ״ו אב גייט ער צום ציון פונעם עלטער פעטער כאטש וואס מען באווארפט עים מיט שטיינער, נעבעך נעבעך.

בעלזא רבי רייסט פון זיך, ווען ער זעהט א צובראכענע איד געט ער עים אריין אין באבע׳ן באבע׳ן, כאטש ס׳קומט עים אן זייער שווער צי זיין אזוי קאלט בליטיג, אבער דאך טוט ער עס כדי יענער זאל אפקומען אויף די וועלט.


סקווירא רבי רייסט פון זיך, ער שפענדט ממון ודמים צו טעראריזירן די אידן אין די סקווירא מייל אלץ פארן אייבערשטען צי האלטן די מייל ארום סקווירא אידנריין.

ר׳ מנדל׳ע דער בעל השוואנץ רייסט פון זיך, ער מאכט זיך און זיינע חסידים בושות עצומות אלץ נאר כדי צי אויפשטעלן א דור פון ריכטיגע שוואנצנים, כמו שקיבל משה מסיני.

גורע נדל״ן רבי רייסט פון זיך, ער איז גרייט צי פארלירן זיין עולם הבא אלעס אבי ר׳ שאול זאל נישט מכשיל זיין קיין אידן מיט עבודת השם.

[ראדני]

פארציילט מען אויף א איד וואס פרעסט פיצא שבת ביים סעודה. ווייל זיין טאטע האט געארבייט אויף זיך, און נישט געגעסן שבת קיין פלייש, ווייל ער האט עס זייער זייער געגליכן, דער בן, ההולך בדרכיו (....) עסט אויך נישט, הגם ער גלייכט עס גראדע נישט.
ממילא פרעסט ער פיצא.

רייסן פון זיך איז כמעט נאר בינו לבין קונו.

פארוואס מיינסטו אז ער פרעסט פיצה ביים סעודה, פארוואס קען נישט זיין אז ער איז טועם פיצה לכבור שבת קודש און ער פארגלייזט זיך די אויגן און זאגט אונטער אוי הייליגער טאטע זיסע.

[מופת הדור]

לאמיר נישט פארגעסן ס'איז אויך דא א מושג ווי מדת השתוות ביי די גרעסטע צדיקים
לדוגמא הה"ק "מופת הדור" מטאהש זי"ע וואס איהם געבן א שטיהל צו זיצן און גיסן אויף איהם קיתון של שופכים איז געוועהן די זעלבע

[שמעקעדיג]

תולדות אברהם יצחק רבי רייסט שטיקער פון זיך,
דער אמת איז אז אלע ברודערס זענען עובדים, בפרט דער יונגסטער, מבקשי אמונה רבי.

[הכנה דרבה]

עובדים אדער בעלי דמיון?

[שמעקעדיג]

עס איז א סתירה?

[אשרי העם]

וואודריזשע רבי שליט״א
שלאפט נישט מער ווי 3 שעה א נאכט
(אויב שלאפט ער אמאל אינמיטן טאג איז עס אלס ווינציגער ווי א שעה)

עסט דאס מינימום משבת לשבת פשוט כדאי להחיות אויך נאר שפעט נאכמיטאג
לערנט תורה ווי א בחור אין ישיבה יעדע איבריגע מינוט ווען אידן שטערן אים נישט מיט שאלות

[yesiknow]

ווי איך פארשטיי ר' מאטל זילבער רייסט גארנישט פון זיך. ער לעבט אין תענוג רוחני. ס'איז א גאר הויכע תענוג. תענוג עמקות המחשבה. די העכסטע תענוג.

די אנדערע קען איך נישט.

מען קימט צו צו דעי תענוג נאר נאכן רייסן פון זיך אנדערש גייט עס נישט

ווי האט יענער געזאגט, צו זיין א רבי איז א תאווה ווי אלע תאוות, נאר מען דארף קודם צוברעכען די אלע אנדערע תאוות צו באקומען די תאווה.

יא דינען גאט איז די גרעסטע, בעסטע תאווה (עיין שיר השירים) נאר מען דארף צוברעכען די נארישע דמיוניגע תאוות פאר שפירן די עונג הנאה.

פראביר עס אויס.

[גר ותושב]

רוב 'סיגיפים' וואס מען האט דא אראפ געברענגט זענען מער א לייף סטייל ווי א סיגיף, וואס ווי פארשטענדליך נאך פערציג טעג איז עס אויס סיגיף.

ווי איך פארשטיי וויל די פותח האשכול רעדן פון אזא איינער וואס זיכט זיך צו מסגף זיין ווי מער. וד''ל כי קצרתי.

[berlbalaguleh]

פארוואס מיינסטו אז ער פרעסט פיצה ביים סעודה, פארוואס קען נישט זיין אז ער איז טועם פיצה לכבור שבת קודש און ער פארגלייזט זיך די אויגן און זאגט אונטער אוי הייליגער טאטע זיסע.

דאס ברענגט אויף א (שטארקע) הלכה'דיגע שאלה, אויב אויף די אייז קריעם וואס די רבי שליט"א עסט דארף ער מאכן א ברכה אלס קינוח סעודה, אדער ער קען עסן אן א ברכה, אלס טייל פון די סעודה. די פראבלעם איז אז מ'קען נישט נאכקוקן די הלכה ביי הלכות שבת, ווייל אין די צייטן פון שולחן ערוך האט מען נאכנישט געגעסן קיין פיצא אום שב"ק.

ווען איך האב געפרעגט א "תלמיד חכם" וואו מ'קען אפשר טרעפן א תשובה אויף די שאלה האט ער געזאגט, קוק נאך ביי הלכות טריפות... דו עם הארץ וואס דו ביסט.

[מילך טראק]

פתחו לי: איך וואלט מיך אויך זייער שטארק געוואלט "מסגף" זיין מיט א פיצא. און ליתר שאת נאך צו עסן אן אייז קריעם.

איך וואלט נישט אויפגעטוישט פיצא מיט א שטיקל סטעק

[תניא בניחותא]

א איד איז אמאל געקומען צום רבי’ן אז זיין זון איז ל”ע אינגאנצן משוגע געווארן, ער דאוונט אפאר שעה, לערנט אגאנצן טאג, שלאפט ווייניג, עסט כמעט נישט וכו’ וכו’, זאגט אים דער רבי, איך טו דאך אויך אזוי, ענטפערט די איד מילא דער רבי טוט דאך דאס פאר פרנסה, אבער מיין זון מיינט עס ערנסט...

אלעס וואס די רבי’ס טוען רעבישע שטיק ברבים הייסט נישט קיין עבודה, דאס איז אלס א חלק פון די עקט. די שאלה איז וויפיל דינט ער דעם אייבירשטן, התמדת התורה, מיעוט תענוג, מיעוט שינה, אין אנדערע ווערטער ווער איז געוווען באוואוסט אלס א עובד ה’ מנעוריו פאר ער איז נתגלה געווארן, פאר מ’האט אים פון הימל געשיקט די כוחות וואס מיר גלייבן אז אלע בנש”ק באקומען נאכן הסתלקות פונעם טאטן.

שמעתי מכלי ראשון פון א קרוב משפחה וואס פלעגט זיך דרייען ביים סקווירא רבין אין שטוב, אז אינדערהיים זיצט ער גאנץ פיין בהסיבה אויפן רעקליינער.

[היום]

יש כאלו וואס האבן געוויסע מנהגים, דאס הייסט ביי געוויסע געריסן פון זיך.
עס איז דא וואס רייסן פון זיך, אבער עס איז נישט קיים פאבליק אינפארמעישען.

איך בין לעצטענס געהערט פון א משמש ביי א רבי'ן פריוואט, וויפיל ער האט זיך געמוטשעט מיט א געוויסע ענין, וואס דער רבי האט זיך נישט געלאזט באקוועם מאכן בשום אופן.
אבער ביי די חסידים ווייסט קיינער גארנישט.
ווייל עס איז בינו לבין קונו.

צו דער רבי זיצט אין א קעדילאק? קען זיין. אבער ברבים מוז ער נישט זיצען אויף א שפיץ בענקל, אבער דארט ווי ער רייסט פון זיך דארף עס אויך נישט זיין דוקא ברבים.

איך קען פשוט'ער אידן, וואס רייסן אויך פון זיך, דארט ווי עס איז נישט דוקא ברבים.

פארציילט מען אויף א איד וואס פרעסט פיצא שבת ביים סעודה.
ווייל זיין טאטע האט געארבייט אויף זיך, און נישט געגעסן שבת קיין פלייש, ווייל ער האט עס זייער זייער געגליכען, דער בן, ההולך בדרכיו (....) עסט אויך נישט, הגם ער גלייכט עס גראדע נישט.
ממילא פרעסט ער פיצא.

רייסן פון זיך איז כמעט נאר בינו לבין קונו.

גוט געזאגט!
שטארק מסכים מיט יעדער ווארט!!!

ביי חסידים האט מען דייקא נישט געטיען ברבים זאכן וואס זעהען אויס פרומער/הייליגער/ערליכער/העכער וכדו׳ מער פון די עולם ארום.

צוליב כמה סיבות.

בעיקר מיין איך, איז וועגען חשש פניות וגאווה.
עס לוינט נישט די גאנצע מעשה ווען אפילו נאר אפשר ווען מען מיינען/טראכטן פון זיך און פון מה יאמרו.

[דער עקס]

לענ"ד, די ויזניצע רבי'ס ר' ישראל (ביידע, פון ב"ב און פון מאנסי) רייסן פון זיך.

זיי ארבעטן אויף זייערע מידות. זיי זענען מוותר פאר ברודערס/אנדערע רבי'ס. זיי פארגינען א צווייטן. דאס הייסט געריסן פון זיך!!

[דער עקס]

נישט פון יענעם, נאר פון זיך!

ווער פייניגט זיין גוף?

לאמיר יעצט נישט פיליזאפירן צו עס איז ריכטיג אזוי צו נישט.

ווער פאסט אסאך? און איז עוסק אין מיעוט תענוג?

מאנט פון זיך א שטרענגע סדר החיים, שלאפט ווייניג, זיצט נישט באקוועם, שלאפט נישט באקווים וכדומה?
אזוי ווי פארצייטישע רבי'ס.

ביטע קומט אריין מיט נעמען און הסברים

פשעווארסקער רבי זיצט צווישן הונדערטער אידן, און מאכט נישט קיין שום איבריגע תנועה. א סארט השתוות.

דאס הייסט אויך געריסן פון זיך.

[דער עקס]

סקולענע רבי זעט אויך אויס ווי א איד וואס איז נישט נהנה פון קיין גשמיות בכלל

[אינטערסאנטער]

פשעווארסקער רבי זיצט צווישן הונדערטער אידן, און מאכט נישט קיין שום איבריגע תנועה. א סארט השתוות.

דאס הייסט אויך געריסן פון זיך.

לייג אויך צו אז עס איז נישט קיין סוד זיין גדלות בתורה. יעדן טאג - נאך ביז היינט - שטייען נאכ'ן דאווענען א ליין פון מענטשן אים צו פרעגן שאלות, און ער לאזט זיך פרעגן שאלות אין נגלות התורה ווי ער ענטפערט מיט א משונה'דיגע בקיאות, מען קען אים פרעגן א שווערע קשיא אויף א רמב"ם, און ער זאגט בקיצור "קוק אריין אין יענע און יענע תוספות צוזאמען מיט די פני יהושע דארט וועט דיר ווערן פארענטפערט די רמב"ם" וכדומה. אידן געדענקען נאך זיין התמדת התורה פון ווען ער האט געוואוינט אין וויליאמסבורג.