פסוקים וואס ווערן אביוזט אין די היימישע צייטונגען

[מן הסתם]

אויפן איינלאדענונג צום מעמד \ מסיבה וכדומה שטייט פון אויבן אין קידוש לבנה אותיות "הזמנה מלתא היא"..

למעשה אין די גמ' ביי די סוגיא פון הזמנה בלייבט אז הזמנה "לאו" מלתא היא..

[מן הסתם]

להלכה: "הזמנה לאו מילתא היא" כרבא, לפי הכלל שבמחלוקות אביי ורבא הלכה כרבא חוץ מיע"ל קג"ם.

עיקר הסוגיא והדיון בנושא נמצא בבבלי סנהדרין מז:-מח..

[berlbalaguleh]

אויפן איינלאדענונג צום מעמד \ מסיבה וכדומה שטייט פון אויבן אין קידוש לבנה אותיות "הזמנה מלתא היא"..

למעשה אין די גמ' ביי די סוגיא פון הזמנה בלייבט אז הזמנה "לאו" מלתא היא..

נאר פארשטייצעך ס'איז אינגאנצן אן אנדער פשט. פאר א מליצה איז עס שיין.

[פאלאצ'ינטא]

נו וואס זאהל איך טאהן? איך האב נישט ליעב פיש.

וועט מען אויפקומען מיט א נייע גראם

[בני אהרן]

אבי היתומים

[שמעקעדיג]

"ומי רואה את אלו יוצאים ואינו יוצא"...

[berlbalaguleh]

נו וואס זאהל איך טאהן? איך האב נישט ליעב פיש.

וועט מען אויפקומען מיט א נייע גראם

איך קען אויפקומען מיט א גוטן גראם (עפעס מיט פאלאצ'ינטא). ווער זאגט אז ס'מוז שטימען מיט די משנה.

א איד האט אמאל געזאגט..."א שאד אז שבת איז נישט טייטש קיין דאכענע. פארוואס? ווייל אויב יא האב איך א גוטן גראם..."מיזמער ס'איזמער, שיער נישט אראפגעפאללן, ליום ביינאכט. השבת די דאכענע.

[berlbalaguleh]

"ומי רואה את אלו יוצאים ואינו יוצא"...

דער פסוק (רש"י) איז רעזערווירט פאר די גרויסע רעבעס.

[שמעקעדיג]

אבער די היימישע צייטונגען נוצן עס

[פאלאצ'ינטא]

לב מלכים ושרים ביד השם.

דאס שטייט נישט אין ערגעץ און איז אן אויפגעמאכטע פסוק. די איינציגסטע פסוק וועליכע איז כמו דעם איז אין משלי... כא א. פלגי מים לב מלך ביד השם על כל אשר יחפץ יטנו:

[טליתנאה]

כדאי רבי שמעון לסמוך עליו בשעת הדחק

[פאלאצ'ינטא]

כדאי רבי שמעון לסמוך עליו בשעת הדחק

דער מקור איז א גמרא אין גיטין (י"ט עמוד א) אבער קיין איינער וועליכע נוצט עס, נוצט עס מיט די ריכטיגע באדייט

[berlbalaguleh]

איינער איז אמאל געווען ביי א מסיבה וואו ס'איז געווען א גרויס געדרענגעניש. פארנט פון איהם איז געשטאנען א איד וואס האט געהייסן ר' שמעון. ווען ער האט זיך געוואלט אנלאנען אויף איהם האט ער געזאגט דאס ווערטל...כדאי הוא ר' שמעון לסמוך עליו בשעת הדחק...!

[[NAMELESS]]

דער רבי רבי שמעלקא זצ"ל האט געטייטשט אמאהל א פסוק אזוי,
שטייט אז בזכות די דריי טרערן וואס עשו האט געהאט ווען יעקב האט געגנב'ט די ברכות האט ער זוכה געווען אז אידן זענען ביי אים אין גלות,
פרעגט די וועלט, זייט דעמאלס האבן אידן פארגאסן אסאך מער טרערן, אויב אזוי זאלן די טרערן פון עשו בטל ווערן ברוב,
איז דער תירוץ אז די אידישע טרערן זענען נישט אויף די גלות השכינה נאר אויף פרנסה, ממילא זענען ביידע טרערן מין במינו וואס איז נישט בטל.

זאגט דער רבי רבי שמעלקא = מדוע לא בא בן ישי? פארוואס איז מען נאך נישט ארויס פון עשו'ס גלות?
ווייל גם תמול גם היום אל הלחם = מ'וויינט אויף פרנסה, איז עס מין במינו.

האב איך צוגעלייגט, דאס איז דוקא רבי יהודה וואס האלט אזוי, אבער רבי שמעון האלט אז מין במינו איז יא בטל,
דערפאר בשעת הדחק, ווען עס איז שווער פרנסה, יש לסמוך על רבי שמעון און לאזן טרערן אויף פרנסה....

[בני אהרן]

Screenshot_20240617-010915.png

די מאמר שטייט שטייט ביי מוצאי יום כיפור.
נישט מוצאי שבעות

[פאלאצ'ינטא]

ביי איעדע שנארר אקציע ווען מען רייסט געלט ביים עולם שרייבען זיי...

וכל המוסיף מוסיפין לו מן השמים

דאס האט נישט צו טוהן מיט צדקה. דער מקור פון דעם איז אין קיצור שולחן ערוך ביי הלכות תלמוד תורה סימן כ"ז

אז מען דארף לערענען תורה איעדען טאג...

וכל המוסיף מוסיפין לו טובה מן השמים

[אייניקעל]

הַאַחֵיכֶם יָבֹאוּ לַמִּלְחָמָה וְאַתֶּם תֵּשְׁבוּ פֹה?!
אלץ א רוף ארויסצוקומען פראטעסטירן אנטקעגן גיוס צו צה"ל

[אייניקעל]

צַהֲלִי וָרֹנִּי יוֹשֶׁבֶת צִיּוֹן כִּי גָדוֹל בְּקִרְבֵּךְ קְדוֹשׁ יִשְׂרָאֵל.
ווען דער אדמו"ר שליט"א קומט באזוכן פאר א שבת... אין אן ארט אין חוץ לארץ

[אייניקעל]

גָּדוֹל יִהְיֶה כְּבוֹד הַבַּיִת הַזֶּה
בויענדיג א בית מקדש מעט אין ירושלים דאמעריקא

[שמעקעדיג]

ייש"כ אלע.

'צהלי ורני' און 'וכל המוסיף' איז שוין געשטאנען אין די ערשטע פאר תגובות.

[שמעקעדיג]

פון אייוועלט:

די שפריך ווארט (וואס שפריצט שוין ארויס פון די נאז לעכער) לויטעט עפעס אזוי: עת הזומע"ר הגיע

https://www.ivelt.com/forum/viewtopic.p ... 1#p5198891

[berlbalaguleh]

הַאַחֵיכֶם יָבֹאוּ לַמִּלְחָמָה וְאַתֶּם תֵּשְׁבוּ פֹה?!
אלץ א רוף ארויסצוקומען פראטעסטירן אנטקעגן גיוס צו צה"ל

דאס דערמאנט מיך א מעשה וואס פאסט פאר מילתא דבדיחותא:

אינדערהעים אין איינס פון די שטעטלעך פון מארמאראש איז א בחור פון 15 יאר פלוצלינג נעלם געווארן.

די גאנצע שטאט איז אריין אין א זוך אקציע. מ'האט איהם ארומגעזוכט איבעראל. קורץ פאר מנחה רוקט זיך דער בחור אן. זיין טאטע איז אויך דארט געווען. רופט ער זיך אן... "והילד איננו. דער בחור איז דא"...
שוין. ווער ס'האט פארשטאנען דעם דזשאוק קען יעצט לאכן...!

[berlbalaguleh]

ייש"כ אלע.

'צהלי ורני' און 'וכל המוסיף' איז שוין געשטאנען אין די ערשטע פאר תגובות.

נאר די אלע וואס נוצן עס ניצן עס נישט ריכטיג: ווייל אין פסוק שטייט צהל"י מיט א יו"ד (לשון יחיד). און זיי שרייבן עס מיט א ווא"ו. (לשון רבים).