דער אייוועלט אשכול

[ביבער]

אינטערעסאנטער אשכול געווען

[שמן למאור]

כאפט'ס אריין פאר עס ווערט געמעקט.
https://www.ivelt.com/forum/viewtopic.php?t=69161

זעט אויס ווי איינער פון דא.

דו רעדסט פון דאס? איך האב געכאפט א סקרינשאט, כ'האב געוויסט עס גייט פליען.

[צועקים וזועקים]

כאפט'ס אריין פאר עס ווערט געמעקט.
https://www.ivelt.com/forum/viewtopic.php?t=69161

זעט אויס ווי איינער פון דא.

דו רעדסט פון דאס? איך האב געכאפט א סקרינשאט, כ'האב געוויסט עס גייט פליען.

יא. דו האסט עס געשריבן?

[שמן למאור]

כאפט'ס אריין פאר עס ווערט געמעקט.
https://www.ivelt.com/forum/viewtopic.php?t=69161

זעט אויס ווי איינער פון דא.

דו רעדסט פון דאס? איך האב געכאפט א סקרינשאט, כ'האב געוויסט עס גייט פליען.

יא. דו האסט עס געשריבן?

וואס פאלט דיר ביי?

מיינע עלטערן זענען ב"ה פיינע ערליכע אידן.

[Visionary]

כאפט'ס אריין פאר עס ווערט געמעקט.
https://www.ivelt.com/forum/viewtopic.php?t=69161

זעט אויס ווי איינער פון דא.

דו רעדסט פון דאס? איך האב געכאפט א סקרינשאט, כ'האב געוויסט עס גייט פליען.

איך האב ארפ גענומען גענוג אין צייט.

א שאק און שוידער נעמט מיר ארום, וואס טו איך דא ווייטער?

אומגעליינטע תגובה דורך אבני שוהם » זונטאג מאי 26, 2024 1:07 pm
רבותי, ס'נישט קיין וויץ, איך בין נאך אין שאק! איך ווייס נישט וואס צו טון, און וואו זיך אהין צוטון.

איך בין נארוואס געוואויר געווארן - נישט מער און נישט ווייניגער- אז מיינע עלטערן זענען כופרים גמורים. זיי האלטן גארנישט פון אידישקייט. און נאך ערגער פון אלעם, זיי פירן זיך שוין נישט אידיש פאר יארן לאנג רח"ל!

איך קען ענק נישט מסביר זיין וויאזוי איך פיל, מיין קאפ שווינדלט מיר ממש, איך בין קאלט און הייס אויף דער זעלבער צייט. אזוי פיל זאכן ווערן יעצט פארענטפערט אבער אויך שווער אין די זעלבע צייט.

אבער לאמיר נישט כאפן קיין הייסע לאקשן, לאמיר ענק אביסל פארציילן די דברים כהווייתן.

קודם כל, איך האב נאך א ניק דא וואס מיט דעם בין איך מער אקטיוו, טאקע נישט 'גאר שטארק' אקטיוו, אבער מער ווי אט די ניק וואס איך ניץ נאר אמאל אמאל.

מיין ברודער איז שוין יא גאר שטארק אקטיוו, און איז פון די טאפ שרייבערס דא.

אויפגעוואקסן בין איך אין מאנסי, צו וואס מען וואלט אנגעריפן א באלעבאטישע סאטמארע משפחה. איך בין די דריטע פון די עלסטע אין מיין משפחה. מען האט מיר געהעריג אויפגעצויגן דא אין די היימישע מאנסי אלץ א חסידישע אינגל, בחור, און שפעטער חתונה געמאכט צו א חסידישע משפחה.
(פרטים אביסל געטוישט צוליב פארשטענדליכע סיבות)

דער אמת מוז געזאגט ווערן, מיינע עלטערן זענען קיינמאל נישט געווען פרום, איך געדענק נישט אז מיין טאטע זאל מיר אמאל עפעס זאגן וויאזוי זיך אויפצופירן אינעם רוחניות'דיגן געביט. מאוויס איז געווען א גאנגבארע זאך ביי אונז אינדערהיים, און אפגערעדט אז כלים טמאים זענען אלעמאל געווען אנוועזנד אין שטוב. דאך האב איך עס אנגעקוקט מער ווייניגער אלס נארמאל. אקעי, אונז זעמער מער פון די אזוי געריפענע 'אפענע' אידן, אבער דאך ערליך אין פיין ווי רוב כלל ישראל.

כ'האב אייביג געהאט א חשד אויף מיין טאטע אז ער באהאלט עפעס, כ'קען עס נישט ממש אנטאפן און ארויסברענגען פארוואס איך האב געשפירט אזוי, אבער ס'האט מיר אלץ גענודזשעט אז יותר ממה שקראתי לפניכם יש כאן.

למעשה, בדרך לא דרך, כ'וויל נישט יעצט אריינגיין אין די פרטים פון וויאזוי, אבער כ'האב באקומען עקסעס צו מיין טאטע'ס דעווייס. דהיינו צו 'אלעס' וואס טוט זיך דארטן. כ'קען זיך אביסל אויס אין טעכנעלאגיע, און כ'בין אריין -פון מיין דעווייס- אריין אין זיין כלי, און כ'קען ממש אלעס זען. כ'בין טאקע נישט גערעכט פארן דאס טון, אבער מען האלט שוין לאחר המעשה.

כ'בין גראדע נישט שאקירט געווארן צו זען אז ער האט בכלל נישט קיין פילטער, כהאב דאס שוין געוויסט פון פריער. הגם ער פלעגט עס זייער שטרענג האלטן אוועק פון אונז, און ער פלעגט טענה'ן אז 'עפעס' א פילטער האט ער יא, דאך האב איך שוין אלץ בחור אויסגעפיגערט אז ער האט נישט ואכמ"ל בזה.

וואס האט מיר יא גענצליך שאקירט איז געווען א שמועס וואס איך האב מיטגעהאלטן ווי ער שרייבט זיך מיט איינעם אויף טעלעגראם, דאס האט מיר ממש צושרויפט.

ער כאפט אן אמונה שמועס מיט איינעם, און ער לייגט אים פאר וואס ער האלט. רח"ל איך וויל נישט נאכזאגן די געפערליכע דברי כפירה וניאוץ וואס מיין טאטע האט געזאגט דארטן. אויב מען מעג שרייבן אויף א טאטע אפ"ל טו איך עס דא בפה מלא. ער האט א שמועס דארטן מיטן אן אנדערע אינגערע אויפגעקלערטע אינגערמאן, היבש אינגער פון אים, און זיי טענה'ן זיך איבער אלעס וואס איז הייליג, און מיין טאטע לייגט ליידער ארויס אויפן טיש קלאר וואס ער האלט.

דער יעניגער פרעגט צו "דיין ווייב" - מיין מאמע, האלט אויך אזוי. ער שרייבט צוריק אז אין אנהויב איז עס געווען שווער זי האט זיך נישט געלאזט, ער האט איז געשלעפט צו אפאר קירוב רבנים זיך צוזאמען אויס'טענה'נען, ביז זי איז איבערצייגט געווארן צו האלטן ווי אים רח"ל.

איך שרייב די שורות דא, עס זעט אייך אפשר אויס ווי אלגעמיינע ווערטער, אבער מיינע הענט ציטערן מיר ממש, איך ווייס נישט וויאזוי צו האלטן מיין קאפ גראד.

און דאס איז נאכנישט אלעס, אמונה איז איין זאך, אבער דאס אז זיי האבן נישט געהיטן גארנישט פאר יארן לאנג האט מיר ממש צעשרויפט.

ער לייגט אראפ ווי לצורך השטוב, און כדי נישט צו צעמישן די קינדער וואס זענען שוין געווען א טייל פון די סיסטעם, (זעט אויס אז ביז וואס ווי ווען, ביז מיין טאטע און מאמע זענען געקומען לדעה אחת, זענען שוין געווען עלטערע קינדער) האבן זיי מחליט געווען אז זיי בלייבן דא און גייען לעבן ווי אנוסים.

ער פלעגט עסן יו"כ און ט' באב, פארקן זיין קאר אביסל ארויס פונעם געגנט און כאפן א שפאציר שבת נאכמיטאג אהין מיטן ווייב און פארן אין א קלאב, ער פלעגט געהעריג עסן טריפות אן קיין פראבלעם. איך ווער ממש קראנק איבערשרייבנדיג די זאכן. איך רעד דא פון מיינע אייגענע עלטערן!

זיי האבן געהעריג מחליט געווען צו נעמען נאר "געשמאקע" גשמיות'דיגע חלקים פון אידישקייט און דאס פראקטעצירן ביז צום קלימאקס, אבער אויסמעקן די רוחניות'דיגע חלקים ווען זיי קענען נאר.

אוודאי האט מיין טאטע געמאכט קידוש פרייטאג צונאכטס און געצינדן חנוכה לעכט און מיין מאמע שבת ליכט, אבער יעצט פארשטיי איך שוין גאר גוט די קלינגעדיגע קאלטקייט וואס יעדע דבר שבקדושה האט געהאט ביי זיי. זיי האבן עס געטון בלויז ווי עקטערס, פאר אונז, פאר די גאס, אן קיין שום טראפ נשמה, געפיל און אמונה.

וואס זאל איך טון דא? איך בין געווען אין דינייעל פאר אפאר טעג, איך האב געטראכט אז אפשר איז עס נישט ממש אזוי, אפשר רעדט ער נאר איין יענער אזוי, אבער איך וויל נישט צופיל מאריך זיין, אבער די מציאות פראסקעט מיר אין פנים, איך ווייס אז לכה"פ א רוב פון דעם איז אמת. איך האב געזען זיין היסטערי און ער שרייבט און ניצט זיין פאון געהעריג שבת רח"ל.

איך ווייס נישט וואס זאל זיין מיין נעקסטע סטעפ. צו זאל איך פארציילן פאר מיין גאנצע משפחה? אריינמישן די געשוויסטער? זיי פראבירן צו כאפן רויט האנטיג און זיי אריינגעבן ווי עס קומט זיך זיי?

דערווייל האב איך נאך פאר קיינעם נישט פארציילט, אבער סתם צו מאכן א שווייג קומט בכלל נישט אין באטראכט, פשוט ווייל איך קען נישט, איך האב נישט קיין טאג און קיין נאכט די לעצטע פאר מעת לעת.

וואס טו איך דא ווייטער?

[שעפטאל]

הלואי ליינט ער מיינע שורות.

פרי המהירות = חרטה!!!

אלע דיינע אפציעס דערווייל קומען פון רוגזא, געפיהל, ביים טוהן אט די זאכן שיס'טו זיך אין די אייגענע פיס חלילה!

ווארט 2 וואכן, גיי צו א טערעפי'סט.
דאן וועסטו שוין שפירן בעסער! און בעז"ה וויסן וואס צו טוהן!

[שמן למאור]

זארג נישט שעפטי, דער שרייבער איז לכאורה א לץ וואס האט געזיכט זיך אינטערצוהאלטן אויף א זינטאג נאכמיטאג.

[שפילער]

מיין עצה פאר דעם יונגערמאן איז איין זאך

Who cares??

[אלפא]

מיין עצה פאר דעם יונגערמאן איז איין זאך

Who cares??

דאס איז נישט קיין עצה - דאס איז א שאלה.

אויף וואס זיין אבוויעס תשובה איז אז - ער.

(אויב נאר איז דאס אמת...)

[מנחם מנדל]

https://www.ivelt.com/forum/viewtopic.p ... 9#p5119019

[[NAMELESS]]

זארג נישט שעפטי, דער שרייבער איז לכאורה א לץ וואס האט געזיכט זיך אינטערצוהאלטן אויף א זינטאג נאכמיטאג.

אפשר איז עס יא אמת?

[האניג]

איך זע נישט פארוואס ס'זאל נישט קענען זיין אמת. איך קען א אינגערמאן וואס פירט זיך גענוי ווי די שילדערונג, נאר אן דאס ווייב

[שמעקעדיג]

חלילה!!!!

[שעפטאל]

נאכן קלאר ווערן איבער דעם מעשה אין אייוועלט פונעם בן הכופר...

וגם אני בחלומי ראיתי אשכול של העתיד, חלום חלמתי ותפעם רוחי לדעת את החלום.
אין אפאר יאהר ארום גייט ארויפגיין א אשכול אויף ק"ש פון אן אנטוישטער זוהן

וזאת תוכן האשכול:

רבותי, ס'נישט קיין וויץ, איך בין נאך אין שאק! איך ווייס נישט וואס צו טון, און וואו זיך אהין צוטון.

איך בין נארוואס געוואויר געווארן - נישט מער און נישט ווייניגער- אז מיינע עלטערן זענען בכלל נישט קיין כופרים. זיי האלטן טאקע כמעט גארנישט פון חרד'ישע אידישקייט פאר יארן לאנג, אבער. לאמיר נישט כאפן קיין הייסע לאקשן, לאמיר ענק אביסל פארציילן די דברים כהווייתן.

אויפגעוואקסן בין איך אין מאנסי, צו וואס מען וואלט אנגעריפן א באלעבאטישע סאטמארע משפחה. איך בין די דריטע פון די עלסטע אין מיין משפחה. מען האט מיר געהעריג אויפגעצויגן דא אין די קיהלע געגענט'ער.

מיינע עלטערן זענען קיינמאל נישט געווען פרום, איך געדענק נישט אז מיין טאטע זאל מיר אמאל עפעס זאגן וויאזוי זיך אויפצופירן אינעם רוחניות'דיגן געביט. אידישקייט איז אלס געוועהן אזא שיינע טראדישן מיט א שמייכל, מ'טוהט נאר וואס ס'איז געשמאק, פארוואס נישט.

מיינע עלטערן האבן געלאכט פון יעדע דבר שבקדושה, רבנים, קול קורא'ס, צניעות, מעשה'לע פון צדיקים, געפרעגט אויף יעדע זאך, אפי' אויף תורה משמים, און דעבאטירט דעם גאט דעבאטע.

אבער כ'האב אייביג געהאט א חשד אויף מיין טאטע אז ער באהאלט עפעס, כ'קען עס נישט ממש אנטאפן און ארויסברענגען פארוואס איך האב געשפירט אזוי, אבער ס'האט מיר אלץ גענודזשעט אז יותר ממה שקראתי לפניכם יש כאן.

למעשה, בדרך לא דרך, כ'וויל נישט יעצט אריינגיין אין די פרטים פון וויאזוי. וואס האט מיר יא גענצליך שאקירט איז געווען א שמועס וואס איך האב מיטגעהאלטן ווי ער שרייבט זיך מיט איינעם אויף טעלעגראם, דאס האט מיר ממש צושרויפט.

ער כאפט אן אמונה שמועס מיט איינעם, און ער לייגט אים פאר וואס ער האלט. ער האט גאר א צד אז ס'איז יא דא א גאט!! און ס'מאכט סענס אז די תורה האט אסאך חלקים וואס זענען יא זיין רצון!!

דער יעניגער פרעגט צו "דיין ווייב" - מיין מאמע, האלט אויך אזוי. ער שרייבט צוריק אז אין אנהויב איז עס געווען שווער זי האט זיך נישט געלאזט, ער האט זי געשלעפט צו אפאר קירוב רבנים זיך צוזאמען אויס'טענה'נען, ביז זיי האבן גענימען סייקעדעליק'ס און זיך איבערצייגט אז זיי זענען באמת נשמות, בני מלכים!! אונז האבן א געט'ליכן לעכטיג'קייט אין זיך!!

איך שרייב די שורות דא, עס זעט אייך אפשר אויס ווי אלגעמיינע ווערטער, אבער מיינע הענט ציטערן מיר ממש, איך ווייס נישט וויאזוי צו האלטן מיין קאפ גראד.

בשעת כ'האב געמיינט אז אלעס איז א וויץ ביי איהם, פלעגט ער נישט עסן יו"כ און ט' באב, נישט געניצט זיין קאר אויף שבת, נאר עלעקטריק וואס איז דאך מותר. ער פלעגט עסן טריפות אן קיין פראבלעם, אזוי האב איך געמיינט, אבער נאר נאכן קוקן די אינגרידיענט'ס. געהאט אינטערנעט אהן א פילטער, ווייל ס'איז מותר. נישט געדאווענט יעדע'ן טאג, ווייל לויט אפאר ראשונים וכו'. איך ווער ממש קראנק איבערשרייבנדיג די זאכן. איך רעד דא פון מיינע אייגענע עלטערן!

לעצטענס איז מיין טאטע'ס קידוש פרייטאג צונאכטס און יעדע מצוה וואס ער טוהט א שטיק נשמה, געפיל, הארץ, בענקשאפט און אמונה.

וואס זאל איך טון דא? איך בין געווען אין דינייעל פאר אפאר טעג, איך האב געטראכט אז אפשר איז עס נישט ממש אזוי, אפשר רעדט ער נאר איין יענער אזוי, אבער איך וויל נישט צופיל מאריך זיין, אבער די מציאות פראסקעט מיר אין פנים.

זענען די כופרים אמאל נישט ממש כופרים?!!!
זיי האבן גאר ספיקות פון אמונה?!!!
זיי קענען גאר אנקומען צו א הערליכע אידישקייט ווי מ'איז בכלל נישט אינטרעסירט אין די קלוגע כפירה?!!
באקומען א שלות הנפש אין דעם נישט וויסן אבער דאך וויסן?!!

ואיקץ, ותפעם רוחי ואשלח ואקרא את כל חרטומי ק"ש ואת כל חכמיה ואין פותר אותם לשעפטי. (עיין רש"י: יש כמה מיני פתרונים, אבל היום ראיתי חיים טובים)

[בְּתוֹךְ עַמִּי]

איי איי יי ׳שעפטי׳...!
א לייק איז ווייט פון גענוג פאר דעם תגובה.

_ _

אבער עפעס קריטיק מוז איך דאך אויך שרייבן, כדרכי:
כ׳האב מורא אז דיין ׳וויזשען׳ איז מעכב די גאולה רח״ל!!

מיין בליק אויפן מצב הדור ביז יעצט איז געווען אז ס׳האלט שוין שמאלער פון שמאל און ס׳שוין כלו כל הקיצין און משיח איז בע״כ אט אט דא.
אבער לאור דעם נערעטיוו דיינער קען איך יא זען וויאזוי אונזער דור שאפט נאך גרויס נחת רוח כביכול לפניו ית׳ אין גלות פאר א שיינע מספר יארן... היל״ת. ווי וואנט משיח נאוי!!

[שמן למאור]

נאכן קלאר ווערן איבער דעם מעשה אין אייוועלט פונעם בן הכופר...

וגם אני בחלומי ראיתי אשכול של העתיד, חלום חלמתי ותפעם רוחי לדעת את החלום.
אין אפאר יאהר ארום גייט ארויפגיין א אשכול אויף ק"ש פון אן אנטוישטער זוהן

וזאת תוכן האשכול:

רבותי, ס'נישט קיין וויץ, איך בין נאך אין שאק! איך ווייס נישט וואס צו טון, און וואו זיך אהין צוטון.

איך בין נארוואס געוואויר געווארן - נישט מער און נישט ווייניגער- אז מיינע עלטערן זענען בכלל נישט קיין כופרים. זיי האלטן טאקע כמעט גארנישט פון חרד'ישע אידישקייט פאר יארן לאנג, אבער. לאמיר נישט כאפן קיין הייסע לאקשן, לאמיר ענק אביסל פארציילן די דברים כהווייתן.

אויפגעוואקסן בין איך אין מאנסי, צו וואס מען וואלט אנגעריפן א באלעבאטישע סאטמארע משפחה. איך בין די דריטע פון די עלסטע אין מיין משפחה. מען האט מיר געהעריג אויפגעצויגן דא אין די קיהלע געגענט'ער.

מיינע עלטערן זענען קיינמאל נישט געווען פרום, איך געדענק נישט אז מיין טאטע זאל מיר אמאל עפעס זאגן וויאזוי זיך אויפצופירן אינעם רוחניות'דיגן געביט. אידישקייט איז אלס געוועהן אזא שיינע טראדישן מיט א שמייכל, מ'טוהט נאר וואס ס'איז געשמאק, פארוואס נישט.

מיינע עלטערן האבן געלאכט פון יעדע דבר שבקדושה, רבנים, קול קורא'ס, צניעות, מעשה'לע פון צדיקים, געפרעגט אויף יעדע זאך, אפי' אויף תורה משמים, און דעבאטירט דעם גאט דעבאטע.

אבער כ'האב אייביג געהאט א חשד אויף מיין טאטע אז ער באהאלט עפעס, כ'קען עס נישט ממש אנטאפן און ארויסברענגען פארוואס איך האב געשפירט אזוי, אבער ס'האט מיר אלץ גענודזשעט אז יותר ממה שקראתי לפניכם יש כאן.

למעשה, בדרך לא דרך, כ'וויל נישט יעצט אריינגיין אין די פרטים פון וויאזוי. וואס האט מיר יא גענצליך שאקירט איז געווען א שמועס וואס איך האב מיטגעהאלטן ווי ער שרייבט זיך מיט איינעם אויף טעלעגראם, דאס האט מיר ממש צושרויפט.

ער כאפט אן אמונה שמועס מיט איינעם, און ער לייגט אים פאר וואס ער האלט. ער האט גאר א צד אז ס'איז יא דא א גאט!! און ס'מאכט סענס אז די תורה האט אסאך חלקים וואס זענען יא זיין רצון!!

דער יעניגער פרעגט צו "דיין ווייב" - מיין מאמע, האלט אויך אזוי. ער שרייבט צוריק אז אין אנהויב איז עס געווען שווער זי האט זיך נישט געלאזט, ער האט זי געשלעפט צו אפאר קירוב רבנים זיך צוזאמען אויס'טענה'נען, ביז זיי האבן גענימען סייקעדעליק'ס און זיך איבערצייגט אז זיי זענען באמת נשמות, בני מלכים!! אונז האבן א געט'ליכן לעכטיג'קייט אין זיך!!

איך שרייב די שורות דא, עס זעט אייך אפשר אויס ווי אלגעמיינע ווערטער, אבער מיינע הענט ציטערן מיר ממש, איך ווייס נישט וויאזוי צו האלטן מיין קאפ גראד.

בשעת כ'האב געמיינט אז אלעס איז א וויץ ביי איהם, פלעגט ער נישט עסן יו"כ און ט' באב, נישט געניצט זיין קאר אויף שבת, נאר עלעקטריק וואס איז דאך מותר. ער פלעגט עסן טריפות אן קיין פראבלעם, אזוי האב איך געמיינט, אבער נאר נאכן קוקן די אינגרידיענט'ס. געהאט אינטערנעט אהן א פילטער, ווייל ס'איז מותר. נישט געדאווענט יעדע'ן טאג, ווייל לויט אפאר ראשונים וכו'. איך ווער ממש קראנק איבערשרייבנדיג די זאכן. איך רעד דא פון מיינע אייגענע עלטערן!

לעצטענס איז מיין טאטע'ס קידוש פרייטאג צונאכטס און יעדע מצוה וואס ער טוהט א שטיק נשמה, געפיל, הארץ, בענקשאפט און אמונה.

וואס זאל איך טון דא? איך בין געווען אין דינייעל פאר אפאר טעג, איך האב געטראכט אז אפשר איז עס נישט ממש אזוי, אפשר רעדט ער נאר איין יענער אזוי, אבער איך וויל נישט צופיל מאריך זיין, אבער די מציאות פראסקעט מיר אין פנים.

זענען די כופרים אמאל נישט ממש כופרים?!!!
זיי האבן גאר ספיקות פון אמונה?!!!
זיי קענען גאר אנקומען צו א הערליכע אידישקייט ווי מ'איז בכלל נישט אינטרעסירט אין די קלוגע כפירה?!!
באקומען א שלות הנפש אין דעם נישט וויסן אבער דאך וויסן?!!

ואיקץ, ותפעם רוחי ואשלח ואקרא את כל חרטומי ק"ש ואת כל חכמיה ואין פותר אותם לשעפטי. (עיין רש"י: יש כמה מיני פתרונים, אבל היום ראיתי חיים טובים)

שיינע מעשה'לע שעפטי, האסט זייער זיס פארדרייט די מעשה אויף פארקערט, אבער למעשה מאכט עס נישט געהעריג קיין סענס. אפשר נאך א טרינק יא, אבער סתם אזוי נישט.

אז איינער לעבט אין א פרומע סעסייעטי, און ער גלייבט נישט, דארף ער לעבן א דאפלטע לעבן און עס באהאלטן פון זיינע קינדער.

אבער אז איינער לעבט אינעם סיסטעם און גלייבט נישט אדער איז קאלט צו אידישקייט, און ער טרעפט נייע אורות, ער טריקט סחורה, ער שוועבט צו נייע משפיעים, ער האט זיך אויסגעפיגערט א מהלך צו זיין גוט מיט גאט, דאן פארוואס זאל ער עס באהאלטן פון זיינע קינדער? פארוואס דארפן זיי עס אויספיגערן?

[בְּתוֹךְ עַמִּי]

כ׳פארשטיי נישט דיין קשיא ׳שמן׳.
דער סיסטעם פארנעמט דאך נישט [דערווייל עכ״פ] דער וואס פיט נישט אריין אינעם באקס 100%?

נאר אפשר פעלט בכלל נישט אויס צו זיין אין א סיסטעם?
אָן קיין שיעבודים צו קיינעם קעמען זיין אפען און מחנך זיין די קינדער וויאזוי מ׳פארשטייט פאר ריכטיג...

[שמן למאור]

כ׳פארשטיי נישט דיין קשיא ׳שמן׳.
דער סיסטעם פארנעמט דאך נישט [דערווייל עכ״פ] דער וואס פיט נישט אריין אינעם באקס 100%?

נאר אפשר פעלט בכלל נישט אויס צו זיין אין א סיסטעם?
אָן קיין שיעבודים צו קיינעם קעמען זיין אפען און מחנך זיין די קינדער וויאזוי מ׳פארשטייט פאר ריכטיג...

ביסט גערעכט אז בעסער וואלט געווען אן א סיסטעם, אבער שעפטאל'ס מעשה גייט דאך פון איינער וואס איז אינעם סיסטעם, נאר איז פון די קילע אויסגעלאשענע חברה.

[שעפטאל]

שיינע מעשה'לע שעפטי, האסט זייער זיס פארדרייט די מעשה אויף פארקערט, אבער למעשה מאכט עס נישט געהעריג קיין סענס. אפשר נאך א טרינק יא, אבער סתם אזוי נישט.

אז איינער לעבט אין א פרומע סעסייעטי, און ער גלייבט נישט, דארף ער לעבן א דאפלטע לעבן און עס באהאלטן פון זיינע קינדער.

אבער אז איינער לעבט אינעם סיסטעם און גלייבט נישט אדער איז קאלט צו אידישקייט, און ער טרעפט נייע אורות, ער טריקט סחורה, ער שוועבט צו נייע משפיעים, ער האט זיך אויסגעפיגערט א מהלך צו זיין גוט מיט גאט, דאן פארוואס זאל ער עס באהאלטן פון זיינע קינדער? פארוואס דארפן זיי עס אויספיגערן?

כ'האב פראבירט ס'זאל זיין גענוג אפן פאר אסאך פתרונים (ווי כ'שרייב אין די לעצטע שורה).

איינע פון זיי איז (ס'שטומט נישט ממש, אבער..): מ'איז אמאל סטאק אינעם אייגענעם איידענטיטעיט, (איך בין א "קלוגער"). און די אמת'ע נאנטע חברים זענען כופרים צוזאמען.
--

אונז מעג'ן אכטונג געבן ווען א חבר טוהט "תשובה" אנשטאט פון אפ'שפעטן (אה, די טרינקן האט עם חרוב געמאכט...) קען מען זיך פרייען אז ער איז אין א גוט פלאץ.

ווען איך בין אנגעקומען צום פלאץ פון שמירת שבת, בינעך געוועהן מיט חברים וואס גלייבן אין גארנישט, מײנע אמת'ע חברים האבן קיינמאל נישט אוועק געמאכט מיין החלטה. איך פארשטיי זיי און זיי פארשטייען מיך.
אונז אלע ווילן האבן א גוט לעבן, פאר איינעם איז דערווייל אומבאטעמט צו זיין מיט גאט, און פאר א צווייט'ן איז עס עולם הבא.

https://kaveshtiebel.com/viewtopic.php?p=528059#p528059 די תגובה וואס מי אני ברענגט בשם דר. מיכאל אברהם (כ'מיין ס'איז א תגובה שפעהטער, ס'לינק'ט זיך נישט פונקטלעך)

[א גוט יאר]

אייוועלט איז דאון

[[NAMELESS]]

ביי מיר ארבייט עס

[א גוט יאר]

שוין נישט
געווען פאר א שטיק צייט

[סבא דבהתא]

https://www.ivelt.com/forum/app.php/mar ... 13/5128226