שרייבן און שרייבן און גארנישט שרייבן

[[NAMELESS]]

איינער רעדט זיך אפ צו מיר אז ער פייגערט אנצוקימען צו מאחורי אבער ער קען נישט שרייבן קיין תגובות מיט הונדרעט ווערטער. ער זאגט מיר: "איך קען גארנישט שרייבן". זאג איך אים: "מ'קען שרייבן אן גארנישט שרייבן". ער וויל מיר אבער נישט גלייבן. איז דער אמת אזוי האב איך מיר געקלערט אז איך גיי דא שרייבן אן גארנישט שרייבן און אים ווייזן קלאר און דייטליך מיט מעשה רב אז מ'קען טאקע יא שרייבן און שרייבן און שרייבן, און באמת גארנישט שרייבן.
שטעלט זיך די פראגע אויב קען מען טאקע שרייבן און שרייבן אן גארנישט שרייבן פארוואס זענען דא מענטשן וואס שרייבן און שרייבן יא? פאר די זעלבע געלט קען מען דאך שרייבן און גארנישט שרייבן?? די קושיא קיקט טאקע אויס זייער הארב אבער באמת איז עס נישט אזוי שווער און מ'קען עס זייער פשוט ענטפערן. דער תירוץ גייט אזוי. לעולם קען מען טאקע שרייבן און גארנישט שרייבן, און ס'טאקע דא וואס שרייבן און שרייבן גארנישט. אבער ווילאנג קען מען דען שרייבן און גארנישט שרייבן? נישט יעדער שרייבט נאר לשם שרייבן , ס'דא מענטשן וואס ווילן ארויסברענגען זאכן, איז פאר זיי נישט געניג צו שרייבן און גארנישט שרייבן, זיי דארפן שרייבן און יא שרייבן.
וועסטו וועלן פרעגן אז ס'שטימט נישט. ווייל אויב וואלט יעדער געשריבן און נישט געשריבן, וואלט דאך קיינער נישט גענימען די מי צו שרייבן און יא צו שרייבן, ווייל ס'וואלט דאך געוועהן א איבעריגע טירחא ארומצוגיין און צאמנעמען אלע שרייבערייען און יא שרייבן. ליבערשט וואלט מען געשריבן און נישט געשריבן, אדער גארנישט געשריבן, און אזוי וואלט מען געקענט זאגן אז מ'שרייבט און מ'קען געניסן פון שרייבן און טאקע גארנישט שרייבן!
איז לענינינו גאר קשה די שאלה און עס איז איבעריג ארויסצוברענגען די וויכטיגקייט פון אנערקענען די פשוט'ע פאקט אז ווען מ'שרייבט און מ'טראכט אריין – אדער אפילו לאו דווקא מ'טראכט אריין – נאר מ'האט אינזין צו שרייבן, דעמאלטס איז קלאר אז מ'האט פאר זיך דעם ציל צו שרייבן. אזא מענטש קען קיינמאל נישט האלטן פאר זיינע אויגן די פראגע איבער שרייבן און גארנישט שרייבן, און קען זיך בכלל נישט באקלאגן איבער שרייבן און יא שרייבן, ווייל ס'איז קלאר בלויז א זאך וואס ער טראכט!! ער וואלט אוודאי געקענט טראכטן אנדערש – צום ביישפיל, ער וואלט זיכער געקענט זאגן אז פאר אים איז עס אנדערשט, ער איז בכלל נישט באשאפן געווארן פאר אזא ציל צו שרייבן און נישט שרייבן, ער מיז דווקא שרייבן און יא שרייבן – אבער דעמאלטס וואלט מען גרינג געקענט ענטפערן מיט א מה מצאנו, און יעדער וואלט שוין פארשטאנען די קלארע פאקטען.
איז ווען איך קים צום גמר וויל איך פשוט' ארויסהייבן דעם ענין אז שרייבן איז א זאך וואס מ'קען זיכער טוהן ווי אזוי מ'וויל. און למשל איך האב יעצט אפגעקנאקט מער פון 450 ווערטער – 9 מאל אזוי סאך ווי מ'דארף – פשוט פון שרייבן און שרייבן און שרייבן אן גארנישט שרייבן.

[משה געציל]

שוין לאנג נישט אזוי גוט נישט געשריבן...

[שמעקעדיג]

איימיצער האט א טיילענאל ביטע?

[שמעקעדיג]

למשל איך האב יעצט אפגעקנאקט מער פון 450 ווערטער – 9 מאל אזוי סאך ווי מ'דארף

לפום ריהטא האסטו גענוצט כפל. 450 איז 9 מאל פופציג.
אויב דארף מען 100 ווערטער, דאן איז עס בלויז 4.5 מאל.

[מיקוה נייעס]

איך האלט אויך אז איך קען נישט שרייבן והא ראיה אז איך שרייב כימעט נישט ווען איך קען יא שרייבן וואלט שוין דאס געווען מיין 1000 תיגובה אבער אזוי ווי איך קען נישט שרייבן איז עס נאר מיין 73 תיגבה און נישט מיין 1000 תיגבה אזוי ווי איך קען נישט שרייבן וועל איך שוין מסיים זיין מיט א ווארט פון די וואכענדיגע סדרה עס שטייט די וואך און רש"י . איין מינוט איך האב יעצט גענדיגט שרייבן אז איך קען נישט שרייבן וויאזוי קען איך שרייבן א ווארט אויף די וואכענדיגע סדרה אלה מאי קומט דאך אויס אז איך קען יא שרייבן און אז איך קען שרייבן נא פארוואס שרייבסטו טאקע נישט מיז זיין אז איך קען נישט שרייבן איך וועל נאר מסיים זיין מיט א ווארט פון קאצקער זאגט מען עס נאך ביז מיר וועלן זוכה זיין אקעגן צו גיין די גואל צדק במהרה בימינו אמן ....



נ.ב. ווער עס האט גלאו צאמצוקלעבן איין ווארט צום צווייטן קען זיך מעלדן צום שפילער

[[NAMELESS]]

למשל איך האב יעצט אפגעקנאקט מער פון 450 ווערטער – 9 מאל אזוי סאך ווי מ'דארף

לפום ריהטא האסטו גענוצט כפל. 450 איז 9 מאל פופציג.
אויב דארף מען 100 ווערטער, דאן איז עס בלויז 4.5 מאל.

גערעכט גערעכט גערעכט

[שמעקעדיג]

מיקוה'לע, זיס. שאץ זיך נישט אונטער!

[שמעקעדיג]

כ'על ענק זאגן וואס איך טראכט.
כ'האב א ידיד מיינער וואס ווען ער הייבט אן רעדן פארגעסט ער צו ענדיגן.
צו גיסן זאלץוואסער אויף די אייער, רעדט ער נאך מיט א געוואלדיגע אומ'חן, וואס קריכט אויף די נערוון.
און נישט נאר דאס, נאר ווען ער ענדיגט דעם ערשטן זאץ ווייס איך שוין גענוי וואס ער וויל פון מיר, אבער ער וועט עס איבער'חזר'ן פעמיים ושלש וארבע מיט א דוגמא און א משל, און איך קען אים נישט סטאפן.
פאר אזעלכע פארשוינען העט איך ווען געגעבן רשות כניסה בתנאי ער זאל "גארנישט" שרייבן.

איינער האט אמאל געזאגט פאר א צורודערטן רעדנער וואס קיינער האט נישט געהאט קיין געדולד אים אויסצוהערן, "איך גלייך אייערע קאסעטעס", פארוואס? האט ער געפרעגט.
"ווייל אייערע טעיפס קען איך פארלעשן ווען איך ווער מיד אויסצוהערן".
עט ליעסט קען מען כאטשיק איבערהיפן די תגובות פון די חברה.

הלואי ווען מען קען ארויפקלעבן אויף יעדן מענטש א סטאפ באטן מיט א וואליום קאנטראל (ספעשל אויף די בעביס וואס וויינען ביינאכט..), אבער שוין, וואס חלום איך דא בהקיץ.

[outspoken]

יעדער וויל אנקומען צו "מאחורי" קען איינער אפשר זאגען וואספארא סחורה מ'פארקויפט דארט?

ס'דערמאנט מיר די משל פון ר'נחמן וועגען די יצר הרע, א מענטש איז אמאל ארום געלויפען מיט א פארמאכטע האנט, מענטשן זענען אים נאכגעלויפען א גאנצע טאג צו זען וואס ער האט, ביז ער האט גע'עפענט די האנט און מ'האט געזען אז ער האט גארנישט. די זעלבע איז מיט די יצר הרע, מ'לויפט אים נאך א גאנץ לעבן דערנאך זעט מען אז ער האט גארנישט פארמאגט.

אוי וויי ס'פעלט מיר נאך צו די 100 ווערטער, וואס נאך קען מען שרייבן...

[שמעקעדיג]

אוטספאוקען, כאפ דא א בליק, אפס קצהו תראה וכולו לא תראה, ס'איז דא פיל מער ווי דעם.

viewtopic.php?p=18118#p18118

[sunbar]

איך האב אויך געמיינט אז איך וועל קיינמאל נישט שרייבן אסאך. למעשה, איינמאל מען שרייבט א תגובה וויל מען נאכאמאל שרייבן. שרייב אבער נישט נאר פאליטיק...

[berlbalaguleh]

איימיצער האט א טיילענאל ביטע?

האסט מיר געגעבן א געדאנק פאר א גוטע ביזנעס. כ'זאג אויף מיין דזשאב מארגן, בל"נ. כ'על ארומגיין אין בתי מדרשים שבת הגדול און שבת תשובה (שובה) מיט א פלעשל טיילענאל.

[קליגער איד]

וויפל פלאנסטו צו בעטן פאר איין טיילנאל ?

[זר זהב]

איך שרייב אויך נישט. ווען איך שרייב ווען וואלט מען מיר ארויסגעפירט פון דא. משוגע וואלט עטץ געווארן

[sunbar]

בנוגע וואס מען רעדט דא: אונזערע סיסטעם ארבעט בכלל נישט אויף דער אופן. איר קענט פרעגן סיי וועלכע רב אדער רבי. פאר די קריג איז בכלל נישט געווען דער מושג פון א קאווע שטיבל אינדערהיים. די שאלה איז נאר וויפיל מען האט געשריבן און וויפיל מען האט געענטפערט. סתם שרייען האט נישט קיין פשט, נאר טאמער מען מיינט עס ערענסט. עס איז דא אסאך ארומצורעדן דערוועןג ועוד חזון למועד...

[מיקוה נייעס]

ווען ענק וועלן ענדיגן צו ליינען די תיגובה וועט שוין זיין צו שפעט צו כאפן אז איך האב גארנישט געשריבן

[אלזא]

איינער רעדט זיך אפ צו מיר אז ער פייגערט אנצוקימען צו מאחורי שרייבן און שרייבן אן גארנישט שרייבן.

כאב שוין עטליכע מאל באגעגענט די ווארט מאחורי אין שטיבל קען איינער פליז זאגן וואס דאס איז תענכס אין עטווענטץ

[לעמיל]

איינער רעדט זיך אפ צו מיר אז ער פייגערט אנצוקימען צו מאחורי שרייבן און שרייבן אן גארנישט שרייבן.

כאב שוין עטליכע מאל באגעגענט די ווארט מאחורי אין שטיבל קען איינער פליז זאגן וואס דאס איז תענכס אין עטווענטץ

קוק דא

[שמעון וואלף]

דער אמת איז אז אויב פאנגט מען אן צו שרייבן אן א ציל וואס "מ'וויל" שרייבן, וועט מען טאקע נישט האבן וואס צו שרייבן.

די ערשטע זאך מוז מען וויסן די עיקר פוינט וואס מ'וויל דא ארויסברענגן. מען דארף זיך אליינס פרעגן: וואס איז מיין ציל ארויסצוברענגן? וואספארא מעסעדסש וויל איך שיקן פאר די ליינער? איינמאל די צוויי קשיות האבן א תירוץ איז שוין סאך גרינגער.

איך דערמאן מיך ווען כ'האב גענומען דרייווינג לעסאנס און איך בין געווען זייער גערשראקן נישט וויסענדיג אויב איך פאר גראד. האט מיר די אינסטראקטער דעמאלטס געזאגט: די קוק נאר ווי די ווילסט אנקומען און דיין מוח וועט שוין אליינס אויספיגערן וואס צו טון.

די זעלבע זאך איז מיט שרייבן. אז מ'ווייסט ווי אהין מ'וויל אנקומען דארף מען נישט פאראויסטראכטן יעדעס ווארט פינקליך וויאזוי עס זאל זיין געשריבן. מ'פאנגט אן מיט אן אינטראדאקשן און אזוי פארט מען, ווען אינמיטן וועג ווארפט מען אריין אפאר מעשיות, משלים אדער סתם וויצן ביז מ'דרוקט דעם "שיק" קנעפל.