דעת תורה האט געשריבן:דו רעדסט צו פילאזאפיש פאר מיר. לאמיר דיר פרעגן פשוט: איז מעגליך אז דער אייבישטער האט געגבן די תורה שבכתב פאר אידן, עז איז, אן מיטגעבן נאך עפעס?
איז מעגליך גאט זאל פארלאנגן תכלת אויף די ציצית אבער מיר זאלן נישט האבן די מעגליכקייט דאס צו מקיים זיין?
ועל משקל זה, איז מעגליך גאט זאל הייסן די מצוות התלויות בארץ, און נאכדעם פארטרייבן און אוועקנעמען די מעגליכקייט? דער ענטפער איז: יא.
האזהרה שהזהרנו מלהיות חפשיים במחשבותינו, עד שנאמין דעות המנגדות לדעות שהביאה התורה, אלא נגביל את מחשבתנו ונעשה לה סייג שתעמוד אצלו - והן מצוות התורה ואזהרותיה.
והוא אמרו יתעלה: "ולא תתורו אחרי לבבכם"... זו מינות. (ספר המצוות להרמב"ם ל"ת מ"ז)
ס'איז נישט דומה, ווייל תליות בארץ איז א טעכנישע תנאי פארן קיום המצוה, פונקט ווי האבן א בכור א זכר איז תנאי פאר פדיון הבן. משא"כ תכלת גייט אן בזמן הזה, און די סיבה פארוואס מיר זענען עס נישט מקיים איז ווייל ס'איז נשתכח געווארן. יא ס'איז א מציאות אז דער אייבישטער גיט א מצוה אין ס'ווערט נשתכח די פרטים און מ'איז עס נישט מקיים.
לולא דמסתפינא וואלט איך געזאגט אז השתא דאתית להכי, פרוביר צו ענטפערן דיין פראגע אליין מיט דיין "יא." איז דא אזא "מציאות" אז דער אייבישטער גיט א מצוה פון טוטפות, תכלת, אדער מזוזה און מ'האט געוויסט אין יעדער צייט וואס דאס מיינט אבער בעוה"ר איז עס נשכח געווארן מיט די צייט? כ'רעדט פארשטייט זיך טעארעטיש, אזוי ווי דיין פראגע איז געווען.
די עיקר הלכה איז נישט נשתכח געוארן; די פראקטישע חלק איז. מילא אין א געוויסן זין איז עס דומה צו די מצוות התליות בארץ. אבער אפילו אויב נישט, דו ברענגסט זייער גוט ארויס דעם פוינט. עס מוז זיין אז בשעת מעשה האט דער אייבישטער געזאגט פאר די אידן נאך ווערטער אויסער די ווארט טוטפות. דו שרייבסט: "דער אייבישטער גיט א מצוה פון טוטפות, תכלת, אדער מזוזה און מ'האט געוויסט אין יעדער צייט וואס דאס מיינט " דאס איז מיין עיקר נקודה. מען האט נישט געקענט וויסן בשעת מעשה גארנישט אן א בעל פה. צי עס איז נשתכח געווארן די מסורה, איז שוין א פראגע פאר זיך. נישט דאס איז דער דיון. און איך מיין אז מיט דעם ווערט יאירס אומקלארקייט אין מיינע ווערטער אויך קלאר.
האזהרה שהזהרנו מלהיות חפשיים במחשבותינו, עד שנאמין דעות המנגדות לדעות שהביאה התורה, אלא נגביל את מחשבתנו ונעשה לה סייג שתעמוד אצלו - והן מצוות התורה ואזהרותיה.
והוא אמרו יתעלה: "ולא תתורו אחרי לבבכם"... זו מינות. (ספר המצוות להרמב"ם ל"ת מ"ז)
לעיקוואד האט געשריבן:עס איז נאריש צו פראבירען צו מוכיח זיין א פאקט מיט ראיות פון סברות. אויב ווילסטו דווקא קען מען זיך דינגען אויף דיין סברא אויך, אבער איך ברענג ארויס דער מער יסודישער פראבלעם. נניח אפילו אז דו ביסט גערעכט, און עס איז נישט מסתבר, ווערט עס נאכנישט אוממעגליך. סך הכל וועל איך האבען א קשיא, סנישט די ערשטע זאך וואס די אייבישטער טוט וואס איך פארשטיי נישט. א מציאות דארף מען מוכיח זיין מיט מציאותדיגער ראיות, נישט מיט סברות אז עס דארף זיין.
איך מאך קלאר, דער תורה שבעל פה איז אונזער מסורה און ווער עס גלייבט און ואוס מיר האבען מקבל געווען דארף נישט קיין ראיות דערצו, דער מסורה איז זיין שטערקסטער ראיה. פונקט ווי דער תורה שבכתב גלייבט ער נאר מכח דער מסורה. אבער ווער עס גלייבט נישט און מקומט עם מוכיח זיין מיט אזא הוכחה איז דאס קיין הוכחה נישט.
סאיז נישטא כמעט קיין מציאות'דיגע ראיות ביי קיין טעאלאגישע וויכוח.
(איך האב אויך א פירכא אויף דיין טענה אז סאיז נישט די ערשטע זאך וואס דו פארשטייסט נישט דעם אייבערשטן. ווייל די גאנצע זאך אז דו קענסט נישט פארשטיין דעם אייבערשטן איז אויך נאר תורה שבעל פה, אין תורה שבכתב שטייט דאס נישט. חוץ אפשר אז כסיל לא יבין את זאת. סאיז אבער דער דיוק קלאר אז א חכם קען יא פארשטיין. מילא דו קענסט נישט אפווענדן תורה שבעל פה מיט א זאך וואס דו ווייסט נאר פון דארט ).
די מחזירים בתשובה רעדן, אבוויעסלי, צו אידן וואס גלייבן אין תורה שבכתב, אבער מוטשענען זיך מיט תורה שבע"פ.
האזהרה שהזהרנו מלהיות חפשיים במחשבותינו, עד שנאמין דעות המנגדות לדעות שהביאה התורה, אלא נגביל את מחשבתנו ונעשה לה סייג שתעמוד אצלו - והן מצוות התורה ואזהרותיה.
והוא אמרו יתעלה: "ולא תתורו אחרי לבבכם"... זו מינות. (ספר המצוות להרמב"ם ל"ת מ"ז)
גראדע איז נישט מוכרח אז די ווערטער פון א נביא איז מיטגעקומען מיט א פירוש. אבער סך הכל ברענגסטו ארויס אז עס איז נישט קיין הוכחה אויף אמיתת התלמוד בבלי, עס איז אבער יא א הוכחה לאפוקי פון די קראים און צדוקים. דער אמת איז אז דו ביסט דער בעל השמועה אז די מחזירים בתשובה נוצן עס, לאמיר הערן וויאזוי זיי נוצן עס.
האזהרה שהזהרנו מלהיות חפשיים במחשבותינו, עד שנאמין דעות המנגדות לדעות שהביאה התורה, אלא נגביל את מחשבתנו ונעשה לה סייג שתעמוד אצלו - והן מצוות התורה ואזהרותיה.
והוא אמרו יתעלה: "ולא תתורו אחרי לבבכם"... זו מינות. (ספר המצוות להרמב"ם ל"ת מ"ז)
איך זע נישט פארוואס דאס איז לאפוקי פון די קראים. אודאי זענען זיי מודה אז דער תורה שבכתב דארף א פירוש, זיי האלטן נאר אז די חכמים האבן פארדרייט פונ'ם פשוט'ן פשט, און בעצם זענען זיי טאקע גערעכט, זייערע פירושים ליגן בעסער אין פסוק, נאר מיר גלייבן אז די פשטים פון די חכמים זענען מקובל מסיני, ממילא שטייט אונזער פשט אודאי העכער. און גלייב מיר, דו ביסט מסביר די (פאלשע) ראיה אסאך בעסער ווי אלע מחזירים בתשובה .
יאיר האט געשריבן:איך זע נישט פארוואס דאס איז לאפוקי פון די קראים. אודאי זענען זיי מודה אז דער תורה שבכתב דארף א פירוש, זיי האלטן נאר אז די חכמים האבן פארדרייט פונ'ם פשוט'ן פשט, און בעצם זענען זיי טאקע גערעכט, זייערע פירושים ליגן בעסער אין פסוק, נאר מיר גלייבן אז די פשטים פון די חכמים זענען מקובל מסיני, ממילא שטייט אונזער פשט אודאי העכער. און גלייב מיר, דו ביסט מסביר די (פאלשע) ראיה אסאך בעסער ווי אלע מחזירים בתשובה .
די ווארט איז, אז עס דארף זיין א פירוש מקובל. די בעסטע מוחות וואלטן נישט געקענט אויסקראצן פון זיך אליין א פשט אויף טוטפות. די צדוקים זענען אין דעם זין געווען גרויסע היפאקריטן, ווייל די תפילין אליין האבן זיי געמאכט ווי די חכמים האבן געהייסן, און אפשר אפילו מקפיד געווען אויף רבינו תם'ס, אבער ביי בין עיניך דא זענען זיי סטאק געווארן... דא קענען זיי נישט מסכים זיין.
דו מיינסט א קאמפלימענט פאר מיר, אדער אראפצורייסן די מחזירים בתשובה?...
האזהרה שהזהרנו מלהיות חפשיים במחשבותינו, עד שנאמין דעות המנגדות לדעות שהביאה התורה, אלא נגביל את מחשבתנו ונעשה לה סייג שתעמוד אצלו - והן מצוות התורה ואזהרותיה.
והוא אמרו יתעלה: "ולא תתורו אחרי לבבכם"... זו מינות. (ספר המצוות להרמב"ם ל"ת מ"ז)
).
.