נשלח: דינסטאג פעברואר 02, 2016 6:59 am
שמעקעדיג
ס׳קוקט אויס אז דו זעהסט זאכן איין זייטיג.
דו האסט ליעב דער איד וואס איז שקוע בתאוה און לויפט נאך דעם דאלער. כמדומני אז מ׳האט עם שוין בארעדט אז זיינע ביזנעסער זענען גארנישט אזוי גלאטיג. באט הו קעירס? דער עיקר איז אז ער האט געעפנט א פיסק אויף בני תורה אין פאבליק. אפילו לשיטתך אז מ׳דארף שרייען, קען מען מאכן א מיטינג פון בלויז די ראשי ישיבות (אגב, איך האב זיי נישט עקסטער ליעב) און דארט פארפיהרן. דאס שרייען אין פאבליק איז נישט מער ווי א פאבליסיטי סטאנט לדעתי.
די טענה אז מיינע אטאקעס און מיין דעבאטע איז בלויז ad hominem, איז גלאט נישט ריכטיג. כ׳האב אויף איין רגע נישט אוועקגעמאכט דעם פראבלעם און דוקא עס אדרעסירט און מציע געוועהן א לייזונג. כ׳האב נישט אטאקירט זיין כאראקטער אלס מענה צו זיינע טענות. מ׳טאהר אבער נישט זיך צוריקהאלטן זיך פון ארונטעררייסן און פארשווייגן אן עשיר יענה עזות. כ׳בין נישט אויפגעוואקסן אין א קהילה וואס מ׳האט געפרעדיגט אז ווילאנג מ׳טוהט אז״ג חסד קען מען זיין אן אויסווארף, א לאו לייף און אפילו א שלעגער — א מכה רעהו בגלוי ובסתר און עומד על דם רעהו און עווריטינג איז אל רייט. די מעשי החסד געבן נישט דער מענש קיין שום פריוולעגיעס צו אזוינס. נאו סיר!
כ׳האב עם צוגעגליכן צו אנדערע וואס מאכן ביג נויז בנוגע אונזער סיסטעם און זענען גורם מיט זייערע פינסטערע שטיק אונטערצוברענגען עס אינגאנצן חלילה. ווער עס שטעלט זיך אויף רעדן אזוינס אין פאבליק וואו זאכן ווערן רעקארדירט און ס׳פארט דערנאך ארום, מעג מען באשולדיגן אז ער איז א גורם חלילה. אבער זיי גייט נישט אהן; אבי מ׳רעדט פון זיי.
ער נעמט די דרייסטקייט צו רעדן נאר ווייל ער מיינט אז ער איז א שטיקל מאן דאמר. דאס וואס ער זאגט אז ער זאגט נישט קיין מוסר וכו׳ איז עניוות מעושה. מעשיו מוכיחים אז ר׳האלט אנדערש.
בנוגע זיינע נגונים, ווייזט אויס אז די כח הנגינה איז ביי דיר מוגבל צו אונגארישע געפיהלן ואין כאן מקומו להאריך בענין זה.
כ׳מיין אז כ׳בין געוועהן גאנץ קאנסטרוקטיוו מיט׳ן פלאן וואס כ׳האב פארגעשלאגן. טאקע צוליב אזעלכע ווי דו וואס מאכן אוועק אזעלכע איינפאכע אבער לאגישע הצעות האלטן מיר דא.
פיהל שוואכערע פון אייך האבן געעפנט מוסדות און מצליח געוועהן. מ׳דארף זיך בלויז צאמנעמן און טוהן למעשה. יא, איך בין אויך גרייט צו שוויצן פאר אזוינס כאטש אז כ׳האב שוין נישט די כחות פון א טינעידזשער און מיין פרנסה איז איינגעשטעלט.
לסיכום: כ׳בין אויפן זעלבן בלעטל ווי דו. אונזער דיפערענץ איז איבער וויאזוי עס צו לייזן. לדעתי די איינציגע וועג צו מצליח זיין איז מיט שכל און מעשה. שרייערייען איז גוט פאר פאליטיקאנטן אין ישראליש׳ן כנסת.
ס׳קוקט אויס אז דו זעהסט זאכן איין זייטיג.
דו האסט ליעב דער איד וואס איז שקוע בתאוה און לויפט נאך דעם דאלער. כמדומני אז מ׳האט עם שוין בארעדט אז זיינע ביזנעסער זענען גארנישט אזוי גלאטיג. באט הו קעירס? דער עיקר איז אז ער האט געעפנט א פיסק אויף בני תורה אין פאבליק. אפילו לשיטתך אז מ׳דארף שרייען, קען מען מאכן א מיטינג פון בלויז די ראשי ישיבות (אגב, איך האב זיי נישט עקסטער ליעב) און דארט פארפיהרן. דאס שרייען אין פאבליק איז נישט מער ווי א פאבליסיטי סטאנט לדעתי.
די טענה אז מיינע אטאקעס און מיין דעבאטע איז בלויז ad hominem, איז גלאט נישט ריכטיג. כ׳האב אויף איין רגע נישט אוועקגעמאכט דעם פראבלעם און דוקא עס אדרעסירט און מציע געוועהן א לייזונג. כ׳האב נישט אטאקירט זיין כאראקטער אלס מענה צו זיינע טענות. מ׳טאהר אבער נישט זיך צוריקהאלטן זיך פון ארונטעררייסן און פארשווייגן אן עשיר יענה עזות. כ׳בין נישט אויפגעוואקסן אין א קהילה וואס מ׳האט געפרעדיגט אז ווילאנג מ׳טוהט אז״ג חסד קען מען זיין אן אויסווארף, א לאו לייף און אפילו א שלעגער — א מכה רעהו בגלוי ובסתר און עומד על דם רעהו און עווריטינג איז אל רייט. די מעשי החסד געבן נישט דער מענש קיין שום פריוולעגיעס צו אזוינס. נאו סיר!
כ׳האב עם צוגעגליכן צו אנדערע וואס מאכן ביג נויז בנוגע אונזער סיסטעם און זענען גורם מיט זייערע פינסטערע שטיק אונטערצוברענגען עס אינגאנצן חלילה. ווער עס שטעלט זיך אויף רעדן אזוינס אין פאבליק וואו זאכן ווערן רעקארדירט און ס׳פארט דערנאך ארום, מעג מען באשולדיגן אז ער איז א גורם חלילה. אבער זיי גייט נישט אהן; אבי מ׳רעדט פון זיי.
ער נעמט די דרייסטקייט צו רעדן נאר ווייל ער מיינט אז ער איז א שטיקל מאן דאמר. דאס וואס ער זאגט אז ער זאגט נישט קיין מוסר וכו׳ איז עניוות מעושה. מעשיו מוכיחים אז ר׳האלט אנדערש.
בנוגע זיינע נגונים, ווייזט אויס אז די כח הנגינה איז ביי דיר מוגבל צו אונגארישע געפיהלן ואין כאן מקומו להאריך בענין זה.
כ׳מיין אז כ׳בין געוועהן גאנץ קאנסטרוקטיוו מיט׳ן פלאן וואס כ׳האב פארגעשלאגן. טאקע צוליב אזעלכע ווי דו וואס מאכן אוועק אזעלכע איינפאכע אבער לאגישע הצעות האלטן מיר דא.
פיהל שוואכערע פון אייך האבן געעפנט מוסדות און מצליח געוועהן. מ׳דארף זיך בלויז צאמנעמן און טוהן למעשה. יא, איך בין אויך גרייט צו שוויצן פאר אזוינס כאטש אז כ׳האב שוין נישט די כחות פון א טינעידזשער און מיין פרנסה איז איינגעשטעלט.
לסיכום: כ׳בין אויפן זעלבן בלעטל ווי דו. אונזער דיפערענץ איז איבער וויאזוי עס צו לייזן. לדעתי די איינציגע וועג צו מצליח זיין איז מיט שכל און מעשה. שרייערייען איז גוט פאר פאליטיקאנטן אין ישראליש׳ן כנסת.