קאווע שטיבל

.

סתם לידיעה בעלמא, היינטיגע צייטן איז נישט דא דא דער דין אז א מאבד עצמו לדעת באגראבט מען חוץ לגדר, עס איז דא א תשיבה און חת''ס דערוועגן, היינט באגראבט מען אפי' א מאבד עצמו לדעת און א געהעריגען בית החיים, פינקט וואו יעדעם איינעם:

מר. קאך לעפל, ווי עס שיינט איז הבנת הנקרא איז נישט פון אייערע שטארקייטן. ביטע ליינט איבער וואס איך האב געשריבען, וועט איר פארשטיין אז איך דינג זיך בכלל נישט מיט אייך. איך האב נישט געזאגט אז איך בין זיך משדך מיט אלע מיינע פעיסבוק פרענדס, נאר אז אויב א טייל פון זיי ווילען קומען צו מיין לוויה איז עס בארעכטיגט נארמאל און שיין און מ'ברויך זיך צושטעלן צו זיי.

אין נארמאלע אומשטענדן זענט איר אפשר גערעכט,

אבער ווען עס האנדעלט זיך ביי א טייערע יודישע טאכטער וואס איז נעבאך אפגעפארן, און זיך נעבאך גענומען דאס לעבען און די "ווירטואלע חברים - חברטעס" ווילן אויסניצן די לויה פאר זייערע געמיינע אגענדע זענט איר %101 ראנג, ואתכם הסליחה וכבוד התערע במקומו מונח:

איך זיך בדחן!

קאך לעפל, איז וואס האקט איר אין קאפ וועגן ווירטואלע חברים. זאג גלייך איר האלט אז זיי האבען אן אגענדע (א טענה וואס אויב וואלסטו געוואוסט ליינען א צווייטער'ס דעה וואלסטו געזעהן אז מ'האט דאס אויסגעשמועסט מכמה אנפין לעיל) און דיר געפעלט עס נישט און ממילא מעג מען זיי טוהן וואס מען וויל.

לעיקוואד האט געשריבן:קאך לעפל, איז וואס האקט איר אין קאפ וועגן ווירטואלע חברים. זאג גלייך איר האלט אז זיי האבען אן אגענדע (א טענה וואס אויב וואלסטו געוואוסט ליינען א צווייטער'ס דעה וואלסטו געזעהן אז מ'האט דאס אויסגעשמועסט מכמה אנפין לעיל) און דיר געפעלט עס נישט און ממילא מעג מען זיי טוהן וואס מען וויל.

סליחה אדון לייקוואד, לאמיר קלאר מאכען וואס אייער טיפזינגע שיטע איז:

איר זאגט אז די חברה קדישה דארף זיך רעכענען מיט די ווירטואלע חברים פונעם נפטר? אפי' עס איז קעגנזאץ פון כבוד המת, כבוד המשפחה, כבוד כלל ישראל, כבוד השם, ותורתו הק? איז דאס ריכטיג?

ניין, איך זאג אז כבוד המת, כבוד המשפחה, כבוד כלל ישראל, כבוד השם, ותורתו הק', איז אז מען פירט זיך מענטשליך און מען רעכנט זיך מיט די חברים.
ויתר פרטי שיטתי ומקורותיה והסברותיה וכו' האב איך שוין אויסגערעדט מערערע מאל באשכול זה ובאשכולות אחרים, און ביסט מכובד צו גיין און ליינען, און איך קלער נישט אז איך דארף דאס איבעררעדן יעדער מאל איינער וועקט זיך אויף אויב האט ער נישט עפעס א נייע טענה.

מ'רעדט דא פון 'זיך רעכענען' כאילו עס איז עפעס א פראיעקט פון כאטש א האלב מיליאן דאלאר, וואס מ'דארף א גאנצע בית דין של שבעים ואחד מחליט זיין וויאזוי און מיט וועם זיך צו 'רעכענען'. בשעת וואס מרעדט דא נישט אפילו פון טיילען פאר יעדער פון זיי א משלוח מנות פון סקווערע רבי, בסך הכל רעדט מען פון אזא קלייניקייט ווי מודיע זיין נארמאל ווען און וואו די לוויה וועט זיין אז דער וואס איז אינטרעסירט זאל זיך קענען באטייליגען, אזויווי ביי יעדער נארמאלער לויה אין דער וועלט.

מאראנצןזאפט האט געשריבן:א ווארט צו רבי מנשה.
אפגעזען צו סקווירא האט יא געטן אן עוולה אדער נישט האט קיינער נישט קיין היתר צו טרינקען דיין בלוט אפילו על צד אויב דו האסט בועל געווען אן אשת איש יום כיפור נאכמיטאג. כל שכן אז ס'איז געבויעט אויף השערות שונות וואו דער דמיון שפילט דער עיקר חלק.
און זייט וויסן איך בין אייך מקנא: אויב איז דאס נישט אמת איז דאך אשרי מי שחושדין בו ואין בו, און על צד אז יא זאגט דאך די גמ' כל העובר כו' ומתבייש בו מוחלין לו כל עוונותיו.

[tag]מאראנצןזאפט[/tag], עס קומט זיך דיר א לייק פאר דער תגובה מער ווי פאר דיין פינקי תגובה.
מילא חוזק מאכן וכו, שוין... אבער גיין און פרובירן יענעם צו באגראבן אינגאנצן??
איך האלט אויך נישט ווי עם אין רוב זאכן, אבער וואס וויל מען מיט דער ווידיא?

קאך_לעפל האט געשריבן:סתם לידיעה בעלמא, היינטיגע צייטן איז נישט דא דא דער דין אז א מאבד עצמו לדעת באגראבט מען חוץ לגדר, עס איז דא א תשיבה און חת''ס דערוועגן, היינט באגראבט מען אפי' א מאבד עצמו לדעת און א געהעריגען בית החיים, פינקט וואו יעדעם איינעם:

יש לנו אב זקן. ווי קען מען משנה זיין א הלכה אדער מנהג. חדש אסור מן התורה.

דאכט זיך דער חת"ס אדרעסירט נאר דאס נישט זאגן קדיש נאך א מאבד.

יעצט געזעהן א בילד ווי דבורה מאכט פתיחת הארון אין א שוהל , אבי מרעדט זיך איין אז זי איז אפגעפארן

יואליש האט געשריבן:

קאך_לעפל האט געשריבן:סתם לידיעה בעלמא, היינטיגע צייטן איז נישט דא דא דער דין אז א מאבד עצמו לדעת באגראבט מען חוץ לגדר, עס איז דא א תשיבה און חת''ס דערוועגן, היינט באגראבט מען אפי' א מאבד עצמו לדעת און א געהעריגען בית החיים, פינקט וואו יעדעם איינעם:

יש לנו אב זקן. ווי קען מען משנה זיין א הלכה אדער מנהג. חדש אסור מן התורה.

דאכט זיך דער חת"ס אדרעסירט נאר דאס נישט זאגן קדיש נאך א מאבד.

זאג איך דיר טייערע נשמה, ביודעי קאמינא אז היינטיגע צייטען לייגט מען נישט קיין מאבד עצמו לדעת מאחורי הגדר!

די סיבה פארוואס מ'לייגט נישט היינט מאחורי הגדר, איז ביי יעדע סיבה וואס מ'האט געלייגט נארמאל, איז געווען א נערווען פראבלעם, און אזא מצב איז דער נפטר\ת נישט געווען אין פולן דעת.
אבער אט די באגלייטער, וואס אונזערע חכמים האבן געזאגט אויף זיי, כל באיה לא ישובון, זיי וואלט מען געדארפט אריינבאגלייטן אינעם גדר אריין. יא..

דער בשמים ראש ( די חתם סופר רופט עס כזבי הרא"ש ) איז מיקל אינעם ענין פון מאבד עצמו לדעת
בכלל דארף מען פארשטיין וואס איז דאס מער חמור פון אנדערע אונסים וואס איך זאג אונס רחמנא פטריה.

און מיט דעם האלט איך ביי 600 קאמענטס, על אפם וחמתם פון אסאך סעלף העיטינג פיפל [נישט דערמאנט יודען..]

קאך_לעפל האט געשריבן:

יואליש האט געשריבן:

קאך_לעפל האט געשריבן:סתם לידיעה בעלמא, היינטיגע צייטן איז נישט דא דא דער דין אז א מאבד עצמו לדעת באגראבט מען חוץ לגדר, עס איז דא א תשיבה און חת''ס דערוועגן, היינט באגראבט מען אפי' א מאבד עצמו לדעת און א געהעריגען בית החיים, פינקט וואו יעדעם איינעם:

יש לנו אב זקן. ווי קען מען משנה זיין א הלכה אדער מנהג. חדש אסור מן התורה.

דאכט זיך דער חת"ס אדרעסירט נאר דאס נישט זאגן קדיש נאך א מאבד.

זאג איך דיר טייערע נשמה, ביודעי קאמינא אז היינטיגע צייטען לייגט מען נישט קיין מאבד עצמו לדעת מאחורי הגדר!

איך ווייס דאס אויך. כ'ווינדער זיך נאר וויאזוי מ'מעג עוקר זיין אן הלכה אדער מנהג.

האסטו שוין געזעהן היינט צוטאגס אז מ'זאל מל זיין א ממזר מיט א גרויס פרסום אין חצר פון ביהכ"נ, און א נאמען געבן כידור.
הגם איך ווייס נישט די טשאנסן אז א ממזר זאל טאקע דורכגיין די תשעי ירחי לידה.
זעהט אויס היינט איז אנדערע צייטן.

הירשל ציג האט געשריבן:facebook friends הייסט נישט קיין חבר. כלייב מיר

איך מיין אז דאס איז זייער נישט קיין ריכטיגע תגובה, וואס איז די נפק"מ ווי אזוי זיי זענען "חברים"? צו זיך באגעגענט אין מקוה אדער אין בית המדרש אדער אין קאווע שטיבל, קבל האמת ממי שאומרה, דאס וואס סקווירא האט געטאן איז א הימל שרייענדע עוולה וועלכע דארף פארשריגן ווערן מיילן ווייט

הומוריסטיש גערעדט: דא זענען מיר אויך נאר חברים פון קאווע שטיבל, וועט איינער דא אפפרעגן אונזער חברותא מיט אזא שנעליק פון א קליין פינגער?

outspoken האט געשריבן:זי איז געווען גענוג גרויס, זי וואלט געקענט שרייבען צוואה ווי אזוי זי וויל, אדרבה זאלן זיי אלע יעצט שרייבען צוואה אז זיי ווילען אז זייער פעיסבוק חברים און חברתות זאלען אנפירען (און צאלען) זייער ליוויות.

דאכט זיך אז דאס באגראבן מתים, איבערהויפט מתי מצוה כגון דא, ווערט באטיטולט מיטן טיטול "חסד של אמת" שאינו מצפה גמול,
אויב האט סקווירא א רצון צו בענעפיטירען פון זייער חסד של אמת, מיטן זיך אפרעכענען נקמה'לעך און פירן שייגעץ שטיק אונטער די מאנטל און שטיוועל איז דאס קיין חסד של אמת נישט
חסד של אמת פון בארא פארק וואלטן אזוינס קיינמאל נישט געטאן!

היימישער ליטוואק האט געשריבן:לעקוואד,
ראשית כל, דאס זענען נישט קיין חבירים, דאס זענען מעמבערס פון דעם זעלבן קלוב.
ועוד, הישמע כזאת, דארף א פרומע קהלה אקקאמדירן א חברה פורקי עול און מומרים *להכעיס*? זיי - און מיר אלע - גלייבן אז עס איז גארנישט קיין טובה פאר איר נשמה צו האבן די "חבירים" ביי איר לויה. בלייבט נאר איבער דער איינציגסטער ציל אויף צופרידנצושטעלן די חברה פוקרים. דארף דאס א יודישע פרומע קהילה טון?
בפרט ווען זייער קומען האט גאר ווייניג מיט באוויינען די נעדרת ע"ה, נאר אסאך מער מיט פראטעסטירן און דעמאנסטרירן אנטקעגן יידישקייט און קעגן די תורה ושומרי מצוותיה.

א רגע רבינו שליט"א
האט איינע רפון סקווירא "נאר פראבירט" צו שטיין על ימינה און איהר פראבירט צו מחזק זיין אין אירע ביטערע שווערע זמנים? האט איינער איהר פראבירט איהר צו מחזיק זיין למוטב מיט א ווארימקייט?
זיכער אז נישט, נאר מכות נאר שלעק האבן זיי איהר געגעבן, זיי האבן איהר ממש געמאכט די טויט אין פולן זין פון ווארט, איך האב נישט קיין ספק אז זי האט זיי נישט געדארפט ביי איהר לוי'
ווען מען זאל איהר "יעצט" פרעגן וועמען זי וואלט געוואלט, וואלט זי זיכער געזאגט אז זי וויל די וואס האבן איהר געגעבן אביסעלע ווארימקייט ווי איידער אירע תליונים,
אמת אז אירע חברים זענען נישט געוועהן גוטע חברים, אבער חברים בלייבט מען

יואליש האט געשריבן:

קאך_לעפל האט געשריבן:סתם לידיעה בעלמא, היינטיגע צייטן איז נישט דא דא דער דין אז א מאבד עצמו לדעת באגראבט מען חוץ לגדר, עס איז דא א תשיבה און חת''ס דערוועגן, היינט באגראבט מען אפי' א מאבד עצמו לדעת און א געהעריגען בית החיים, פינקט וואו יעדעם איינעם:

יש לנו אב זקן. ווי קען מען משנה זיין א הלכה אדער מנהג. חדש אסור מן התורה.

דאכט זיך דער חת"ס אדרעסירט נאר דאס נישט זאגן קדיש נאך א מאבד.

ניין. לפי מה שהעלה זכרוני רעדט דער חת"ס דארט אין יענע תשובה ארום אלע עניני כבוד המת, און ער פירט אויס אז היות דער נפטר האט געטון דעם אקט נישט מיט א קלארן דעת, ממילא הייסט ער נישט קיין מאבד עצמו לדעת, און ס'קומט איהם/איהר אלע זאכן וואס שייך ביי כבוד המת, אריינגערעכנט באגראבן אויף א בכבוד'יג פלאץ (לא מאחורי הגדר) און זאגן קדיש און זיצן שבעה דורך די משפחה.

אכשיר דרא האט געשריבן:

outspoken האט געשריבן:זי איז געווען גענוג גרויס, זי וואלט געקענט שרייבען צוואה ווי אזוי זי וויל, אדרבה זאלן זיי אלע יעצט שרייבען צוואה אז זיי ווילען אז זייער פעיסבוק חברים און חברתות זאלען אנפירען (און צאלען) זייער ליוויות.

דאכט זיך אז דאס באגראבן מתים, איבערהויפט מתי מצוה כגון דא, ווערט באטיטולט מיטן טיטול "חסד של אמת" שאינו מצפה גמול,
אויב האט סקווירא א רצון צו בענעפיטירען פון זייער חסד של אמת, מיטן זיך אפרעכענען נקמה'לעך און פירן שייגעץ שטיק אונטער די מאנטל און שטיוועל איז דאס קיין חסד של אמת נישט
חסד של אמת פון בארא פארק וואלטן אזוינס קיינמאל נישט געטאן! :

אבי גערעדט, דאס האט נישט מיט סקווירא "חסד של אמת", ס'האט געהאט מיט איר משפחה

outspoken האט געשריבן:

אכשיר דרא האט געשריבן:

outspoken האט געשריבן:זי איז געווען גענוג גרויס, זי וואלט געקענט שרייבען צוואה ווי אזוי זי וויל, אדרבה זאלן זיי אלע יעצט שרייבען צוואה אז זיי ווילען אז זייער פעיסבוק חברים און חברתות זאלען אנפירען (און צאלען) זייער ליוויות.

דאכט זיך אז דאס באגראבן מתים, איבערהויפט מתי מצוה כגון דא, ווערט באטיטולט מיטן טיטול "חסד של אמת" שאינו מצפה גמול,
אויב האט סקווירא א רצון צו בענעפיטירען פון זייער חסד של אמת, מיטן זיך אפרעכענען נקמה'לעך און פירן שייגעץ שטיק אונטער די מאנטל און שטיוועל איז דאס קיין חסד של אמת נישט
חסד של אמת פון בארא פארק וואלטן אזוינס קיינמאל נישט געטאן! :

אבי גערעדט, דאס האט נישט מיט סקווירא "חסד של אמת", ס'האט געהאט מיט איר משפחה

קאסט מיר א לאך...
האט מיט די משפחה? די משפחה טוט רצון צדיק, אלעס איז איין רצון די 'משפחה' 'חברה קדישא' און 'רבי', און האסט גארנישט מוסיף געוען, די קושיא במקומה עומדת ורועמת