קאווע שטיבל

געפילטע, אפלאזן דיין האב און גוטס, וואס עפעס ? אין דיין חלום האסטו צער און הנאה, סכאפט נישט קיין נפק''מ לגבי אפלאזן אלעס ווי אזוי מיר פארשטיין עקזיסטענס.

כ'האב עס געזאגט אין הייפאטיטקל זין פון ווארט.

קופערניקוס האט געשריבן:יאיר, לאמיר רעדן ערנסט, גיי איבער די שמועס, מח שליט האט א נקודה, אז אין פאקט איז די הכרה דא א שטארקער פאקטאר, זי איז יוצר א מציאות, און ווי קאנט זאגט "איך טראכט, דאס איז די ראיה אז איך עקזיסטיר" מיר דארפן עס נאר מחדד זיין.

אויב מיין טראכטן איז מיר גענוג פארלעסליך צו ברענגען א ראיה אז איך עקזיסטיר, פארוואס קען נישט מיין טראכטן זיין גענוג פארלעסליך ווען עס זאגט מיר אז עס איז דא אן אביעקטיווער אבסאלוטער אמת אפילו אויב איך וואלט נישט עקזיסטירט?

ווייל ס'נישט קיין ראיה, דיין טראכטן זאגט דיר נאר אזוי סאך, אז ס'דא א "דו" וואס טראכט, וואס דער "דו" איז, איז שוין מוטל בספק.

געפילטע פיש האט געשריבן:ווייל ס'נישט קיין ראיה, דיין טראכטן זאגט דיר נאר אזוי סאך, אז ס'דא א "דו" וואס טראכט, וואס דער "דו" איז, איז שוין מוטל בספק.

אבער דו האסט גענוצט דיין 'טראכטן' כדי צו ברענגען א ראיה (פון דיין טראכטן אליין) אז דו עקזיסטירסט, מוז זיין אז דו האלטסט אז דיין טראכטן איז א גוטע TOOL צו ברענגען ראיות אויף די מציאות. אויב אזוי, מיין טראכטן זאגט מיר אויך אז ס'איז דא אן אבסאלוט אמת. ממילא, אויב ווילסטו זיין אן עכטער סקעפטיק, האסטו נישט קיין ראיה אז דו עקזיסטירסט, ווייל עס איז א גלגל החוזר, דו קענסט נישט נוצן דיין טראכטן איידער דו ווייסט אז דו עקזיסטירסט, אבער דו קענסט נישט וויסן אז דו עקזיסטירסט אויב נוצטו נישט דיין טראכטן.

ביז א געוויסע עקסטענט, האסט אן אנדערע וועג ווי אזוי איך זאל קענען טראכטן אן דעם וואס איך זאל עטוואס עקזעסטירן?

באמת, לויטן סאליפסיסט אין מיר, וואס איז די פוינט פון מיך זיך טענה'ן מיר דיר? דו ביסט דאך נישט מער ווי פרי דמיוני, וועם גיי איך דא איבערצייגן, מיין אייגענע דמיון?

געפילטע פיש האט געשריבן:ביז א געוויסע עקסטענט, האסט אן אנדערע וועג ווי אזוי איך זאל קענען טראכטן אן דעם וואס איך זאל עטוואס עקזעסטירן?

באמת, לויטן סאליפסיסט אין מיר, וואס איז די פוינט פון מיך זיך טענה'ן מיר דיר? דו ביסט דאך נישט מער ווי פרי דמיוני, וועם גיי איך דא איבערצייגן, מיין אייגענע דמיון?

זע מיין הוספה.
מוח נעמט אונז דא אויף א רייד. לויט זיין פילאזאפיע עקזיסטירט ער נישט, און מ'קען זיך נישט טענה'ן מיט איינעם וואס עקזיסטירט נישט .

יאיר האט געשריבן:אויב ווילסטו זיין אן עכטער סקעפטיק, האסטו נישט קיין ראיה אז דו עקזיסטירסט, ווייל עס איז א גלגל החוזר, דו קענסט נישט נוצן דיין טראכטן איידער דו ווייסט אז דו עקזיסטירסט, אבער דו קענסט נישט וויסן אז דו עקזיסטירסט אויב נוצטו נישט דיין טראכטן.

וויאזוי קען איך טראכטן אויב איך עקזעסטיר נישט?

געפילטע פיש האט געשריבן:

יאיר האט געשריבן:אויב ווילסטו זיין אן עכטער סקעפטיק, האסטו נישט קיין ראיה אז דו עקזיסטירסט, ווייל עס איז א גלגל החוזר, דו קענסט נישט נוצן דיין טראכטן איידער דו ווייסט אז דו עקזיסטירסט, אבער דו קענסט נישט וויסן אז דו עקזיסטירסט אויב נוצטו נישט דיין טראכטן.

וויאזוי קען איך טראכטן אויב איך עקזעסטיר נישט?

דאס איז א לאגישע קשיא, און פאר איך ווייס אז איך עקזיסטיר איז נישטא קיין לאגיק.

ווער איז די "איך" וואס ווייסט נישט אויב דו עקזעסטירסט?

סאיז טאקע דא א יש גורסין 'איי טינק דערפאר איי טינק'. צי זאגן דערפאר ''איי עם'' איז שוין טאקע צי סאך געזאגט.
עפעס איז זיכער דא אויב סדא א טראכטער.

אדער I think, therefore I think I exist.

די שליסל צום שאלה איז אויב די זאך וואס טראכט מוז זיין אז זי עקזעסטירט, אויב האלטסטו אז א זאך וואס עקזעסטירט נישט קען טראכטן, דאן ביסטו גערעכט, ווייל דעקהארט קומט מיטן פרעמיס אז א זאך וואס טראכט, מוז סאמהאו עקזעסטירן. ניטשע, היום, און נאך האבן טאקע געהאלטן אנדערש.

געפילטע פיש האט געשריבן:איך בין נישט קיין גרויסע מפלזוף, אבער לאמיר פראבירן אביסל צו פארשטיין, די ערשטע מאל האסטו מיר פארלוירן ביי די טענה'רייען מיט לעיקוואד איבער זיין ביטול צו איידיעליזם, האב איך יעצט איבערגעליינט און פראבירט אויסצופילטערן נאר די פיליזאפישע שטיקלעך.

מוח שליט האט געשריבן:איך וויל אבער דיך פרעגן, ענטפער דו דערויף. מאך א thought experiment. אויב איך האב דא א בוים וואס אלע איר אפעקטס אויף מיין און יעדעמ'ס קאנשעסנעס איז מבוטל. קיינער איז נישט קאנשעס אז עס קלאפט אריין ליכט ענערגיע אינעם אויג. מען איז נישט קאנשעס אז עס קלאפט אריין עלעקטראמאגנעטיק ענערגיע אין די האנט ווען מען "טאפט" עס אהן. מיר זענען גאר קאנשעס אז די האנט גייט פשוט דורך די שטח אהן קיין שום שטער. אלע תוצאות ותוצאי תוצאות וואס קענען מיך און יעדעם מאכן בעקיפן קאנשעס אז דא איז דא א בוים, ווערט בטל. אנשטאט דעם איז דא א קאנשעסנעס אז דא איז דא הוילע לופט. אלעס וואס מען וואלט געשפירט [ליין -מען איז קאנשעס] אויב דא זאל זיין הוילע לופט, שפירט מען יעצט. מען וועט שפירען און זיין קאנשעס פון אלע תוצאות ותוצאי תוצאות וואס הוילע לופט דא מאכט שפירען. וויל איך דיך פרעגן, ביטע ענטפער די שאלה. מיט וואס איז עס אנדערש ווי ווען עס איז נישט דא קיין בוים בכלל? מיט וואס איז עס אנדערש ווי ווען דא איז "טאקע" דא נאר הוילע לופט?

איך מיין אז דו מאכסט דא א גרויסע שפרינג פון האבן א קאנשענס פון א נישט בוים, צו נישט האבן קיין קאנשענס פון א בוים.
לאמיר איבערגיין דיין thought experiment.
1) אויב זע איך אז א זאך וואס איך האב א קאנשענסנעס אז דאס עקזעסטירט נישט, עקזעסטירט טאקע נישט. (כדוגמת העץ שאינו, או השולחן שנעשה ספסל)
2) פון דעם קומט אויס אז חומר אן קאנשענסנעס איז קיין חומר נישט.
און איך ווייס נישט ווי אזוי דו קומסט אן פון פוינט 1 צו 2. 1 זאגט אז אויב זאגט מיר מיין קאנשענס אז דא איז נישט דא קיין בוים, קען איך עם גלייבן אז דא איז טאקע נישט דא קיין בוים, אזוי ווי דו זאגסט א בלאט שפעטער "מיין גאנצע thought experiment איז ווען יעדעם איינעמ'ס קאנשעסנעס שפירט לופט דא, נישט בוים", די פוינט איז אז איך אבזערוו לופט, וואס איז היפך בוים. און אלמלא דו ווילסט מיר זאגן אז באמת איז יא דא א בוים גייט עס מיר נישט אן ווייל צו מיר האט עס גארנישט, ווייל מיין קאנשענעס גייט עס סייווי נישט משנה זיין.
פונקט צוויי זאגט אבער גאר אנדערש, אז יעדע זאך צו וואס איך בין נישט קאנשענס, עקזעסטירט באמת נישט, אלע ווייטע גאלאקסיס וואס זענען נישט אין די אבזערוויבעל יוניווערס עקזעסטירן נישט, ווי אויך די שיפע שמייכלען און איינגעהאלטענע לאכערייען פון האלב ביסמעדרעש ווען א טוילעט פאפיר ציט זיך פון מיין שיך, עקזעסטירט אויך נישט ווייל איך בין נישט קאנשענס דערצו.

די גאנצע פוינט איז צו פרעגן וואס מיינט עקזיסטענץ. דעריבער בעט איך פרוביר פשוט איבערצוגיין מיין שאלה און ענטפערען.
קוק איבער די דייעלאג וואס איך האב געהאט מיט קופערניקעס, און זעה אז אויב מען איז מסכים אז בהכרה תלי' מילתא, און אויב איז דא הכרה פון לופט און 'נישט בוים', דאן זאגסטו לגמרי גארנישט גארנישט ווען דו באווארענסט אז "באמת עקזיסטירט יא א בוים". אדרבא טראכט פון די ווייטע גאלאקסיס. אויב זאג איך דיר אז אט די ווייטע גאלאקסיס האט קיינער קיינמאל נישט קיין הכרה אין זיי באיזשהו אופן שיהיה, נישט לעבר נישט להבא, נישט במישור נישט בעקיפון. אויף אזאנע גאלאקסיס ווערט אבער שווער צו פארשטיין וואס מיינט בכלל אז זיי עקזיסטירען.
עס קען זיין אז עס איז לייכטער צו טראכטען די שאלה מיינער באופן אז דו ביסט דיך מצייר אז עס איז נאר דא איין איינצלענע זאך אויף די וועלט. [איך ווייס אז עס איז נישט שייך אבער טראכט נאר אזוי פאר א רגע] יעצט דער זאך האט אבער א פראבלעם, קיינער קיינער איז נישט קאנשעס פון עס. וועסטו נאך אלץ זאגן אז בעצם עקזיסטירט עס נאר מיר זענען נישט קאנשעס? אויב יא וועל איך דיך פרעגן וואס מיינסטו צו זאגן אז "עקזיסטירט"? אויב דו ווייסט אז מען איז נישט קאנשעס פון די "זאך" קיינמאל קיינמאל נישט לעבר נישט להבא, וואס זאגסטו ווען דו זאגסט "אבער אמתדיג עקזיסטירט עס"? עס איז אזויווי איינער זאל פרעגן "אבער אמתדיג, איז די זאך ווייט אדער נאענט". פארשטייט זיך אז דאס גאנצע מושג פון ווייט און נאענט איז ביחס צו עפעס אנדערש. אויב איז נישט די ייחס דעמאלט איז נישט שייך די ווערטער ווייט/נאענט. וה"ה כאן לגבי עקזיסטענץ.

ווי פריער דערמאנט, איז די נעקסטע סטעפ זיך מעמיק צו זיין וואס איז דאס הכרה/קאנשעסנעס. באמת זענען אלע מיינע ווערטער אויף די נושא ביז אהער זייער נישט פונקטליך. ווייל באמת איז די אוועקשטעל פון די מושג קאנשעסנעס בכלל נישט מובן. ווי גלייך עס איז דא א מיסטעריעזער 'איך' וואס האט קאנשעסנעס. וואס טוהט זיך ביים סאמע ערשטע קאנשעסנעס מיינע, ווער אדער וואס, איז דער 'איך' וואס איז קאנשעס?
עס קוקט מיר אויס אז קאנשעסנעס איז דאס אז עס געשעהט א שינוי פון א מצב הקדום, און בעיקר העיקרים אז ביידע מצבים זענען דא צוזאמען. טאקע איינגעטיילט און מוגדר באופן זמן אדער מקום, אבער איך האלט ביידע אין קאפ צוזאמען.
עס איז דאך פשוט אז ווען מען זאגט "שינוי", רעדט מען פון ביידע מצבים, די אלטע און די נייע. אט דאס איז די אייגענשאפט וואס קאנשעסנעס האט איבער אלעס אנדערש. ווען איך האק אויפען טיש און צוברעך עס, איז מצד די מצב פונעם טיש יעצט, גארנישט געשעהן קיין שינוי. די טיש האט נישט קיין הכרה פון א פריערדיגע מצב ביז א יעצטיגע. מצד די טיש איז דא א טויטע וועלט, א וועלט וואס גארנישט "געשעהט" קיינמאל. און דאס איז באמת נישט קיין וועלט בכלל. הגע בעצמך, אויב זאג איך אז עס איז דא א חפץ וואס טוהט נישט אפעקטירן גארנישט קיינמאל, נישט מיך נישט קיינעם, און אויך נישט קיין צווייטע חפץ, וועט מען דאך אוודאי פארשטיין אז עס איז פונקט ווי די חפץ עקזיסטירט נישט. און אויב איז עס לכל דבר ווי עס עקזיסטירט נישט, דאן עקזיסטירט עס טאקע נישט. ווייל אויב מיט די ווארט עקזיסטענץ לייגסטו לגמרי גארנישט צו דא [דו זאגסט דאך אז עס איז לכל דבר אזוי ווי עס עקזיסטירט נישט] דעמאלט איז די ווארט עקזיסטענץ א הוילע לערע ווארט, עס איז סתם געהאקט אין קאפ. ממש לא אמר כלום.
קומט אויס אז מצד חפצים וואס האבען נישט דעם יכולת פון ענטהאלטען ביידע מצבים, איז די ווארט "עקזיסטענץ" נישט גילטיג. נאר מצד אז עס אפעקטירט עפעס, איז די ווארט יש בו ממש. וכמבואר לעיל, איז 'אפעקטירען' נאר שייך ווען ביידע מצבים זענען דא. [אדרבא פרוביר צו רעדן פון סטריקטלי איין מצב, און רעד אויך פון אפעקטירן, אוממעגליך. אפעקטרין מיינט אז עס טוישט פון א' צו ב', נמצא דו רעדסט פון צוויי מצבים.]
נאר הכרה, וואס פאר וואטעווער ריזען ענטהאלט ביידע מצבים, איז שייך אפעקטירן, און דערפאר, עקזיסטענץ. כלומר, ווען מיר זאגן הכרה מיינט מען די מציאות פון האבען צוויי מצבים באנעזאם.

די וויכטיגסטע פון אלעם וויל איך נאך אויסרעכענן פארוואס איך שרייב די גאנצע נושא דא. אולטימעטלי איז מסתם די תירוץ 'פארוואס נישט'. ווער ווייס.

בקיצור די הכרה איז קובע די ריאליטי. בין איך גערעכט? איז ריאליטי אפהעניג אין די הכרה פון יעדעם און אלעס? אדער קען די הכרה פון א יחיד,קובע זיין ריאליטי פאר אים?

הוגה האט געשריבן:בקיצור די הכרה איז קובע די ריאליטי. בין איך גערעכט? איז ריאליטי אפהעניג אין די הכרה פון יעדעם און אלעס? אדער קען די הכרה פון א יחיד,קובע זיין ריאליטי פאר אים?

לאמיר זיך מצייר זיין אז לעיקוואד חלומט זיך א חלום. ער חלומ'ט זיך א חלום ווי מוח שליט [אוי, דאס איז שוין א בייזע חלום] זיצט דא מיט קופערניקעס, נולד מאוחר, געפילטע פיש, און הוגה, און דיסקוטירען איבער אונזער עכטע וועזן. ווער קען דען אויפווייזען אז מיר זענען נישט אין קיין חלום.

נו מיר זיצען אין זיין חלום אויף קאווע שטיבל און מיר שפעקולירן. מוח שליט כאפט אז דאס גאנצע מעשה איז נאר א חלום [דאס אז עס איז לעיקוואד'ס חלום כאפט ער פון א רמז וואס לעיקוואד שרייבט אין יעדע תגובה זיינע]. קודם קומט אויס אז באמת זענען מיר אלא לעיקוואד. לעיקוואד האט זיך פשוט מצמצם געווען און אויסגעשטעלט אויף פארשידענע כאראקטערס. זייענדיג פון איין זייט א חכם און פון די אנדערע זייט א בעל החלומות, האט יעדע כאראקטער זייער א ספעציפישער קאמפליצירטער אויסשטעל.

עס איז פשוט אז דער בעל החלום איז בעל הבית אויף די גאנצע חלום דא. די שאלה איז וואס טוט זיך מיט מוח שליט. ער האט געכאפט אז עס איז חלום און אז באמת איז אלעס לעיקוואד, וגם מוח שליט בתוכו. ער איז לעיקוואד. דא ווערט נולד [במאוחר?] א שטיקעל פראבלעם. לעיקוואד האט אויסגעשטעלט זיין חלום באופן אז יעדער כאראקטער מיינט אז ער איז אט דעם כאראקטער ולא אחר, מיט אלא הגדרות והגבלות וואס דער כאראקטער האט. קומט יעצט צו גיין מוח און פארשטייט אז בעצם איז ער לעיקוואד. איז דאך לכאורה אזוי, די מינוט ער פארשטייט אז באמת איז ער לעיקוואד איז ער דאך מערער אויף דעם גאנצען הגבלה פון מוח שליט. ער זאגט אז דאס וואס ער זעהט זיך אלס מוח שליט, איז נאר אן אקט. אן אקט פון לעיקוואד, וואס ער איז דאך דאס אליין. פלוצים דערזעהט ער אויב אזוי אז ער איז נישט מוגבל אלס מוח שליט.

פארשטייט זיך אז לעיקוואד בצורת לעיקוואד וועט לוחם זיין בכל כוחו קעגן אזא אויפדעקונג, הלמאי דו הרג'סט מיר מיין חלום און מיין חתימה. אבער מוח איז הוא באחת, מיר זענען איינס שרייט ער.
נו, אויב איז ער לעיקוואד דאן האט ער דאך אלע כוחות פון לעיקוואד, ניין? התינח ווילאנג א כאראקטער מיינט באמת אז ער איז דער מוגבלדיגער כאראקטער, פארט די חלום על מי מנוחות. יעדער טוהט די תפקיד בצורה וואס לעיקוואד האט זיך אויסגעחלומט און אויסגעשטעלט. אבער דא איז דא איין מחוצף וואס זאגט בלא. דער מחוצף זאגט אז מיר אלע זענען בעצם לעיקוואד און מיר אלע קענען טוהן וואס מיר ווילען אהן קיין שום הגדרות, פונקט ווי לעיקוואד אליין קען, קענען מיר אויך. ווייל מיר זענען דאך באמת לעיקוואד.

ניין, שרייט קופערניקעס. האם מפני שאנו חושבים נעשה מעשה? אפי' נניח ביסט גערעכט מסברא אבער לעיקוואד דער מגדיר הגדרות האט דאך דיר געמאכט מיט א פונקטליכע הגבלה והגדרה.
איי איי קופי, ענטפערט מוח שליט, זיי מהפך הקערה על פיה, גיי ארויס פון theocentricity און גיין אריין אביסל אין anthropocentricity. דו האסט דאך אט דאס ממש געטוהן איינמאל.
דו דארפסט פשוט כאפען אז איך, מוח שליט-דער מחוצף, איז לעיקוואד זעלבסט. ער אליין, בצורת מוח שליט, דינגט זיך מיט זיך. נמצא אז אין דעם פארום פון מוח שליט איז ער אליינס דער וואס זאגט אז די מציאות איז נישט וויאזוי ער האט געמאכט בכלליות. איז דאך אויב אזוי ברצותו מצמצם וברצותו מתפשט, הוא מותיב והוא מפרק.

המשך יבוא כשיבוא...

איך האב נאכנישט געליינט דיין פריערדיגע תגובה פון דינסטאג, איך ברויך אביסל יישוב הדעת וואס איך פארמאג נישט יעצט אויפן מאמענט, אבער אויב איז אונזער גאנצע עקזיסטענץ א חלום פון מארטין לוטהער קינג, וואס האלט מיר אפ פון נעמען דעם רויטן פיל, און אדורכוואקן א וואנט מעטריקס סטייל?

ענדליך דורכגעליינט אלע בלעטער ביז אהער, פארדאן מיי איגנארענס, אבער די טעאריע זאגט אז עס זענען דא 7 ביליאן באזונדערע קאנטשעס'ער?

אויב יא, איז ווי אזוי האבן זיי זיך אלע אפגעשמועסט אז במקום פלוני גייט מען זיין קאנטשעס פון א בוים?

אפשר ווילסטו טאקע זאגן אז עס איז נאר דא איין קאנטשעס, הנקרא גאט אדער אלוקות, וואס ער איז קאנטשעס פון 7 ביליאן ציורים, און ער איז זיך מצמצם אין כל מיני דמויות, אזוי ווי לעיקוואד אין זיין חלום.

אבער אנצוקומען פון דעם צו גלגול איז לכאורה אביסל שווער, אויב איז אלוקות איין רגע קאנטשעס פון מוח שליט און א רגע דערנאך איז ער קאנטשעס פון א בהמה, מיינט עס נישט אז מח איז געווארן א בהמה, עס מיינט אז די ידיעה פון מח האט זיך גענדיגט און עס האט זיך אנגעהויבן א נייע ידיעה פון א בהמה.

נעכטן האט מיר איינער געזאגט אז ער איז מקנא פב"פ והלואי וואלט ער געווען יענעם, האב איך איהם געזאגט וואס הייסט 'דו' וואלסט געוואלט זיין יענעם? ווער איז דער דו? ווען דו ביסט ווען יענעם איז דאך נישט דא קיין דו, און אפשר איז יענער טאקע א 'דו' וואס מען האט געמאכט 'יענעם'?

ונבנתה העיר האט געשריבן:
נעכטן האט מיר איינער געזאגט אז ער איז מקנא פב"פ והלואי וואלט ער געווען יענעם, האב איך איהם געזאגט וואס הייסט 'דו' וואלסט געוואלט זיין יענעם? ווער איז דער דו? ווען דו ביסט ווען יענעם איז דאך נישט דא קיין דו, און אפשר איז יענער טאקע א 'דו' וואס מען האט געמאכט 'יענעם'?

סטרינג טעאריע.

איך האב נאכנישט געלערנט 'סטרינג', אבער צו באווארענען: איך האב נאר געמיינט צו זאגן אז אפשר איז יענער טאקע איינער וואס וואלט ווען געדארפט זיין א 'דו' און דיין תאוה איז מקויים געווארן אז ער איז 'יענער'?

אלא מאי? מען קען נישט זאגן דו ווילסט זיין יענער, דו קענסט נאר זאגן אז יענער זאל זיין און איך נישט, פונקט ווי ס'איז נישט שייך צו זאגן א גראז זאל זיין א בהמה, די מערסטע וואס דו קענסט זאגן איז אז ס'זאל נאר באשאפן ווערן בהמות און נישט קיין גראז.

(ואולי קען מען דאס אויך נישט זאגן נאר פונעם פרעים רעפרענס פונעם קריעיטאר, אבער וואס קען די גראז אליין זאגן? ס'זאל נישט זיין אזא היכי תמצא פון קריעישאן וואס רופט זיך 'גראז' און מען וועט עס משלים זיין מיט בהמות? ס'איז ווי כ'זאל זאגן אז איך האלט נישט ביים עסן און אנשטאט דעם וועל איך עס משלים זיין מיט צוברעכן א בייק.)

ונבנתה העיר האט געשריבן:ענדליך דורכגעליינט אלע בלעטער ביז אהער, פארדאן מיי איגנארענס, אבער די טעאריע זאגט אז עס זענען דא 7 ביליאן באזונדערע קאנטשעס'ער?

אין פיליזאפיע איז דא מערערע שיטות, סאליפסיזם זאגט (ווי איך פארשטיי מיט מיין דעת בעה"ב) אז די איינציגסטע זאך וואס קעזעסטירט בוודאות איז מיין מחשבה\קאנשענס, אויסער דעם איז אדער מוטל בספק, אדער עקזעסטירט עס נישט, געוואנדען אין וועלכע פראקציע פון פיליזאפיע מ'געהערט. דערנאך איז דא נאך מיני איידיעליזם'ס וואס רעדט יא פון מאלטיפעל קאנשענסעס, איך פארשטיי נישט פונקטליך, עפעס אזוי.

הער איך.

געפילטע פיש האט געשריבן:אין פיליזאפיע איז דא מערערע שיטות, סאליפסיזם זאגט (ווי איך פארשטיי מיט מיין דעת בעה"ב) אז די איינציגסטע זאך וואס קעזעסטירט בוודאות איז מיין מחשבה\קאנשענס, אויסער דעם איז אדער מוטל בספק, אדער עקזעסטירט עס נישט, געוואנדען אין וועלכע פראקציע פון פיליזאפיע מ'געהערט.

און לויט דעם בין איך א יחיד בעולמי? איך בין גאט אליין, בונה עולמות ומחריבן אין מיין קאנטשעס?

ס'דא אזא דערהער. עכ"פ אז אויסער דיין קאנשענסנעס איז א no mans land, ס'איז אוממעגליך צו וויסן וואס ס'גייט באמת פאר ווייל ס'איז אוממעגליך פאר אונז, אין אונזער סטעיט אוו קאנשענסנעס צו זען אינדערויסן פון די קאנשענסנעס, פונקט ווי דו קענסט נישט אין א חלום וויסן אז דו חלומ'סט.

ונבנתה העיר האט געשריבן:ענדליך דורכגעליינט אלע בלעטער ביז אהער, פארדאן מיי איגנארענס, אבער די טעאריע זאגט אז עס זענען דא 7 ביליאן באזונדערע קאנטשעס'ער?

אויב יא, איז ווי אזוי האבן זיי זיך אלע אפגעשמועסט אז במקום פלוני גייט מען זיין קאנטשעס פון א בוים?

אפשר ווילסטו טאקע זאגן אז עס איז נאר דא איין קאנטשעס, הנקרא גאט אדער אלוקות, וואס ער איז קאנטשעס פון 7 ביליאן ציורים, און ער איז זיך מצמצם אין כל מיני דמויות, אזוי ווי לעיקוואד אין זיין חלום.

ווי אויבען דערמאנט, קאנשעסנעס איז די מציאות פון קענען האבען צוויי געגנווארטיגע מציאות'ן בהעלם אחת. דאס נעמט זיך דורכ'ן באמערקן די דזשאוק פון יעדע מציאות מיט אירע הגדרות. עפעס אז מען נעמט גארנישט ערענסט. גארנישט איז נישט עטשט אין סטאון, אפי' א סטאון עטשינג אויך נישט. די אלע הגדרות זענען אקט'ן אין א פלעי, כאראקטערס אין א חלום, אין א געים. איז דאך אויב אזוי פשוט אז עס איז נישטא קיין צוויי קאנשעסנעס'. צוויי געשעהט ווען יעדע איינס איז מוגדר מיט איר פונקטליכע הגדרות. דאס איז דער היפך פון וואס קאנשעסנעס שלאגט פאר. דו דארפסט נישט נוצען די ווארט אלוקות, אויב דו ווילסט נישט. עס קען מאכען נערוועז געוויסע מענטשען דא. פאר אזעלכע מענטשען קענסטו עס רופן די אחדות פון נירוואנא.

[אגב, דאס פארענטפערט לעיקוואד'ס טענה [איך רעד פון די 'עכטע' לעיקוואד, אין די 'עכטע' קאוועשטיבעל], אז קיינער פון די פילאזאפען האבען נישט געלעבט מיט די מושגים פון אידיליזם. אויף דעם וואלט איך געענטפערט, די פאר ביליאן בודדהיסטס במשך הדורות יוכיח. זייער לעבן איז אויסגעשטעלט ארויסצגיין פון הגדרות והגבלות פון 'עכטע' מציאות. ]

ונבנתה העיר האט געשריבן:אבער אנצוקומען פון דעם צו גלגול איז לכאורה אביסל שווער, אויב איז אלוקות איין רגע קאנטשעס פון מוח שליט און א רגע דערנאך איז ער קאנטשעס פון א בהמה, מיינט עס נישט אז מח איז געווארן א בהמה, עס מיינט אז די ידיעה פון מח האט זיך גענדיגט און עס האט זיך אנגעהויבן א נייע ידיעה פון א בהמה.

דיין קאנשעסנעס פון איין רגע צום צווייטן איז פונקט אזוי אפגעטיילט ווי פון מוח שליט ביז א בהמה. אמאל א מלאך, אמאל א גלח. אמאל שנאה, אמאל אהבה. די חילוק פון "דו" זייענדיג א וואך אלט, ביז "דו" יעצט, איז אפשר א גרעסערער חילוק ווי פון מוח שליט ביז א בהמה. נישט נאר פון א מענטעל שטאנדפונקט, אויך פון א פיזישער שטאנדפונקט. עס איז כמעט נישט דא קיין איין איינציגע צעל אין דיין יעצטיגע פיזישער גוף, וואס האט אויך עקזיסטירט אין דיין גוף זייענדיג א וואך אלט. מען איז נאר מוסיף אין דעם יעצטיגען אקט א קאנשעסנעס וואס רופט זיך זכרון. מען האט א קאנשעסנעס, אויף א שוואכערען אופן, פון די פריערדיגע מצבים, און מיט דעם מאכט מען עס פאר איינס. פונקט ווי דו קענסט זיין אן אקטיאר אין פלעי, און זיין היינט מוח שליט און מארגען א בהמה, און דער מאחד פון ביידע איז די זכרון וואס מאכט דיך אקטן ווי נעכטען און היינט איז איינס, אזוי קען קאנשעסנעס במלואה אויך מאכען דעם זעלבען אקט. דאס רופט זיך גלגול.