לערנענדיג האב איך אויפגעפאסט...

[געוואלדיג]

רפואה ושיזבא רווח והצלה, ווער עס איז שוין געווען אין א ספרדי'שע מנין ווייסט פון זייערע פילע תפילות, עס איז נישט קיין נייע ערשיינונג, ב"י או"ח סי' מו

כתב האגור, ראיתי בסידור טליאני וקאטלני וספרדים הרבה ברכות שלא הוזכרו בגמרא ולא בפוסקים ואין להם ראיה

[געוואלדיג]

אבותינו הק' איז נישט קיין חידוש פון אונזער אכשר דרא דור

ב"י או"ח סי' מ"ו

ועל כן אין לשנות מהסידורים שבידינו מאבותינו הקדושים, ועכשיו נהגו לשנות על פי הסידורים הנדפסים מחדש כל אחד לפי רצונו ולא שאלו את פי הגדולים אשר בארץ ועתידים ליתן עליהם את הדין

[געוואלדיג]

הוט און גארטל איז א אידישע לבוש

ב"י שם

דלפי שהגוים אינם חוששין לחגורה ולכובע שיהיו מלובשים בהם תמיד וכו' כי באלה שתי המלבושים נבדלים ישראל מן האומות

[[NAMELESS]]

כובע קען מיינען א קאפל און לאוו דוקא א הוט. די חגורה וואס די ב"י רעדט איז שוין נישט בנמצא היינט, ניטאמאל אונזערע גארטעלעך, אפשר אין די מעזואום'ס קען מען עס געפונען.

[[NAMELESS]]

באקומען פון מיינס א חבר.
דער מדפיס האט מפענח געווען די ר"ת פון ת"ר, אלס 'תנו רבנן'...


ילקוט שמעוני בראשית פרק ח רמז ט:

ולא מצאה היונה מנוח אילו מצאה מנוח לא היתה חוזרת ודכוותה היא ישבה בגוים לא מצאה מנוח אילו מצאו מנוח לא היו חוזרין ודכוותה ובגוים ההם לא תרגיע ולא יהיה מנוח לכף רגלך אילו מצאו מנוח לא היו חוזרין, ויחל עוד שבעת ימים שלשה שבועים ימים, והנה עלה זית טרף בפיה מהו טרף קטיל כמה דאת אמר טרף טרף יוסף א"ל אילו לא קטלתיה אילן רב הוה מתעביד, מהיכן הביאה אותו רבי לוי אומר משבשושין שבארץ ישראל הביאה אותו היא דברייתא אמרין ארעא דישראל לא טפת במיא דמבולא הדא הוא דכתיב את ארץ לא מטוהרה ולא גושמה ביום זעם, רב ביבי אמר שערי גן עדן נפתחו לה ומשם הביאה אותו ולא היה להביא דבר מעולה כגון קנמון ובלסמון אלא רמז רמזה לו א"ל מרי מר מזה מתחת ידיו של הקב"ה ולא מתוק מתחת ידיך, וייחל עוד מסייע לאומר שלש שבועין, ויהי באחת ותנו רבנן שנה תנינן משפט דור המבול י"ב חדש הא כיצד בשנת תנו רבנן שנה לחיי נח וגו' וכתיב ויהי הגשם מ' יום ומ' לילה זה מרחשון וכסליו ויגברו המים וגו' הרי טבת ושבט ואדר וניסן ואייר ותנח התבה בחדש השביעי זה סיון שהוא שביעי לירידת גשמים לי"ו ימים חסרו ארבע אמות לד' ימים אמה טפח ומחצה בכל יום נמצאת אומר שהיתה התיבה משוקעת במים י"א אמה וכולהון לס' יום חסרו הדא הוא דכתיב והמים היו הלוך וחסור עד החדש העשירי זה אב שהוא עשירי לירידת גשמים, ויהי באחת ותנו רבנן שנה וגו' נעשית כמקפה ובחודש השני בכ"ז לחדש נעשה כגריד וזרעו אותה ולא צמחה למה שהיה סימן קללה ואין סימן קללה חוזר לברכה והמתינו עד שירדו גשמים וזרעו ולא היה צריך קרייא למימר אלא י"ו לחדש ומה תלמוד לומר בכ"ז אלא י"א יום שימות החמה יתרין על ימות הלבנה, אמר רבן שמעון בן גמליאל הרוצה לידע שימות החמה יתרין [י"א יום] ישרוט שריטה אחת בכותל באחת בתקופת תמוז ולשנה הבאה באותו הזמן אין חמה נוגעת לשם עד י"א יום:

[געוואלדיג]

כובע קען מיינען א קאפל און לאוו דוקא א הוט. די חגורה וואס די ב"י רעדט איז שוין נישט בנמצא היינט, ניטאמאל אונזערע גארטעלעך, אפשר אין די מעזואום'ס קען מען עס געפונען.

איך האב נישט געמיינט קיין תוכחה, איך האב געמיינט די אינטרעסאנקייט פון דעם שטיקל.

[[NAMELESS]]

איך ווייס. אבער כ'האב עס דערמאנט כדי להוציא מלבם.

[ביליג]

היינט איז די בני יששכר יארצייט אריינקוקנדינג אין דרך פקודיך זעה איך א מעשה אז ר חיים ויטאל האט געשלאגן זיין ווייב ל"ע

[[NAMELESS]]

אויסגעמעקט די אזוי גערופענע 'שטותים' (לדעת אדנירם ושמערל).

[[NAMELESS]]

אויב דו ווערסט רואיג פון דיין אייגן תירוץ, וואויל פאר דיר.
אויב מיינסטו אז דיין תירוץ האט אין זיך אן אחיזה ריכטיגקייט, וויי פאר דיר.

[שמערל]

און אויב שפירסטו דיך בעסער דורך אראפקלאפן א צווייטן, וואויל איז פאר דיר

[[NAMELESS]]

און אויב שפירסטו דיך בעסער דורך אראפקלאפן א צווייטן, וואויל איז פאר דיר

גערעכט ביזטו.
אבער אויב מיינסטו אז דורכדעם באקומט די תירוץ אן אחיזה גערעכטיגקייט, דאן וויי אויך פאר דיר...

[שמערל]

הינדערט פראצענט, אבער נישט יעדעס מאל ווען איינער רעדט שטותים ברויך מען אים אריינגעבן, אויב וועט די קאמף פון #טראגט_אייך_אפ_פון_דא ווערן צו פאפיולער, העט מען גאר שנעל ברויכן פארמאכן די לעקטער.

[[NAMELESS]]

ביטע ממשיך זיין אין אישי, איך בין נאכנישט מחויב צו ריפרעשן דעם פעידזש פאר דעם ערנסטן ויכוח. א דאנק.

[ביליג]

די מאירי האלט להלכה אז בימי נדה מעג מען שלאגן מיט א שטעקן ווייל עס איז נישט דרך חיבה

[יהושע חיים]

די מאירי האלט להלכה אז בימי נדה מעג מען שלאגן מיט א שטעקן ווייל עס איז נישט דרך חיבה

מקור ביטע

[[NAMELESS]]

פארוואס ברויך מען א שטעקן? מיט די האנט איז דאך אויך נישט דרך חיבה? אויף איבערלייגן קען מען קלערן...

[געוואלדיג]

די מאירי האלט להלכה אז בימי נדה מעג מען שלאגן מיט א שטעקן ווייל עס איז נישט דרך חיבה

מסתם האסטו איינעם נאכגעשריבן אן צו נאכגיין די מקור הדברים, דא האסטו די מקור נדה פרק ט, ממש פארקערט

וכן לדעתנו מה שנאמר בתוספתא ב שאסור לרדותה במקל, אין הלכה כן, נגיעת בשר אין כאן המשך חבה אין כאן, אלא שהדברים נאים על כל פנים ליאסר מאי זה צד,

[tag]ריכטיג[/tag] זאגט ריכטיג, קיין חיבה איז נישטא דא, אבער פארט דארף מען דאס אסר'ן מאיזה צד פאר סיי וועלכע סיבה ווייל שלאגן איז נישט גוט אפילו לולי טעם נדה.

[ביליג]

די מאירי האלט להלכה אז בימי נדה מעג מען שלאגן מיט א שטעקן ווייל עס איז נישט דרך חיבה

מקור ביטע

בית הבחירה נדה פרק תשעי עמוד 279

[ביליג]

אלץ חלק נדה מעג מען שלאגן נאר מיט א שטעקן נישט מיד די הענט.
סתם אזוי טאר מען נישט שלאגן

[[NAMELESS]]

הינדערט פראצענט, אבער נישט יעדעס מאל ווען איינער רעדט שטותים ברויך מען אים אריינגעבן, אויב וועט די קאמף פון #טראגט_אייך_אפ_פון_דא ווערן צו פאפיולער, העט מען גאר שנעל ברויכן פארמאכן די לעקטער.

אוי וויי...!! איך בין נעקסט...??

פליז, געב מיר נאך איין וואך. כ'דארף נאך פאקען מיינע פעק...

[[NAMELESS]]

וכן לדעתנו מה שנאמר בתוספתא ב שאסור לרדותה במקל, אין הלכה כן, נגיעת בשר אין כאן המשך חבה אין כאן, אלא שהדברים נאים על כל פנים ליאסר מאי זה צד,

quote]

ווי איז דער תוספתא? (מ'וואלט אפשר געקענט זאגן אז ס'רעדט זיך ביי א געוויסע פארעם פון מכת מרדות, אבער פון די לשון המאירי וואס רעדט פון חיבה איז נישט משמע אזוי וילע"ע)

[געוואלדיג]

דאכט זיך מיר אז אונז האבן נישט די תוספתא