מיין בריוו צו שרולי שטיין

[[NAMELESS]]

צו ס'איז באקאנט ווייס איך נישט, אבער דער מכוון איז אויסצורייסן די ראסיזם פון אויסגעקליבענע "פון" אלע, און דאס ערזעצן "מיט" אלע.

[אברך משי]

סבלייבט נאר איבער צו באשטעטיגן איינמאל און נאכ-אמאל אז א שוטה בלייבט א שוטה, און א רוח שטות בלייבט א רוח שטות
(עכ"פ ווי-לאנג סגייט נישט ארויס פון א מענטש)
דערווייל נישט געהערט קיין ברעקל דבר חכמה אדער נארמאלקייט פון דעם צעיושעטער צובראכענע נשמה!
יתן ה' רפואה שלימה לאביגיל חוה דידן בתוך שאר חולי הרוח והנפש במהרה בימינו

[שבת אחים]

דו דארפסט צולייגן "אין דיינע אויגן"!
יעדער איז משוגע אויף א אנדערע אופן, דו מיינסט אז אין די אלגעמיינע סעקולאר גאס קוקט מען נישט אויף אונז חסידים וואס גייען מיט מאנטלעך/רעקלעך און מאדנע היטן ווען ס'איז ניינציג דעגרי אינדרויסן??? צי ווען מ'שטייט פארטאגס אין ליינס צו דרייען א טשיקן אויפן קאפ???
זיי קוקן אונז אן ווי אונז זעמיר אינגאנצן צודרייט און צוריקגעשטאנען.

איך האב די שמועסן יעדע צווייטע טאג מיט מענטשן וואס פרעגן מיך פשט אין זאכן וואס חסידים טוען וואס זיי קוקן אן מאדנע און ווילד-פרעמד.
בארוהיג דיך ווייל דו ביסט משוגע אויף א צווייטע נוסח.

[הערסטע]

איך/אונז זענען משוגע אויף א וועג וואס ציט זיך שוין פאר דורי דורות! און געווען סוקסעספול מיט אונזער מהלך! דער משוגענער האט אנגענומען א נייע מין משוגעת! דעס איז די חילוק

[שבת אחים]

הוא אשר דיברתי, דעס איז טאקע די משוגעת אונזערע אז מיר טוהן נאך זאכן און האלטן אן מנהגים וואס פרימיטיווע מענטשען וואס האבן נישט געהאט די מינדסטע אהנונג וואס טוט זיך מיט זיי, און מיר מאכן נאך פונקטליך זייערע מנהגים און טוען זיך אן ווי פארצייטישע מענשטען. קענסט בארעכטיגן אלע משוגעתן אבער די מנהג כפרות און היטן/רעקלעך/שטריימלעך/ווייסע זאקן וכו׳ האט זיך אויך אנגעפאנגן אין איין שיינעם טאג (גראדע נישט צו לאנג צוריק), די פאקט איז אז אין היינטיגע צייטן וועלן רוב מענשטען אויף די וועלט אונז אנקוקן ווי משוגע, און ווען די וועלט זאגט שיכור לייגט מען זיך שלאפן...

די אמיש טוהן אויך נאך מנהגים פון זייערע עלטערן פאר דורי דורת מיינט נאכנישט אז זיי זענען נארמאל, פארקערט ס׳מיינט אז זיי זענען צוריקגעשטאנע מענשטען!

[אברך משי]

I strongly disagree, I don't think people look at Amish "that" funny. They are accepted with a certain respect and understanding from the world at large. Nothing wrong with keeping tradition and your old ways, it might seem fanatic, but understood... but this young man/lady is totally off and out of his/her mind. I think a mental institution sounds more like the right place. It does not have to do of how "I" look at it

[שבת אחים]

סאיז טאקע גארנישט שלעכט אנצוהאלטן טראדישן ווילאנג סאיז דעם מענטש׳ס אייגענע באשלוס און סאיז optional, סאיז אבער זייער wrong ווען סאיז גע׳צווינגענערהייט ווען יעדער ׳מוז׳ גייען די זעלבע אנגעטוהן און יעדער האט די זעלבע path אין לעבן און מ׳באשלוסט פאר א יעדעם פונקטליך וואס און ווען צוטוהן, מ׳קאנטראלירט די מענטשען אז זיי זאלן טראכטן און טוען געוויסע זאכן.

די אמיש קומט זיך כאטשיג רעספעקט פאר די צוויי הויפט סיבות

1)unlike ווי ביי אונז געבן זיי א ברירה פאר זייערע קינדער אויב זיי ווילן ווייטער לעבן די אמיש לייף-סטייל, די באוויסטע ״ראומשפרינגע״ ווי זיי רופן עס, זיי שיקן ארויס זייערע קינדער פון די זעכצן יאר אלט אויף רייזע איבער די וועלט ווי זיי לאזן זיי טוען וואס זייער הארץ באגערט אריינגערעכענט נעמען דראוגס און מיידלעך און אלע אנדערע תאוות עוה״ז און נאך פיר יאהר ביי די צוואנציג געט מען זיי די ברירה אויב זיי ווילן ווערן געטויפט, אויב זאגט מען ניין קען מען בלייבן לעבן גוט מיט די עלטערן אבער מ׳טאר נישט וואוינען אין אמיש טערעטארי, (כדאי נישט פארהרגנן די אנדערע קינדער און אז אמיש זאל בלייבן ווייטער מיט די אלטע טראדיציע) אבער זיי בלייבן לעבן אין גיטן מיט די משפחה, ווידער אויב זאגט מען יא ווערט מען ג׳טויפט און מ׳קען מעהר נישט צוריקציען א גאנץ לעבן, אויב יא לייגן זיי דעם יעניגען אין חרם אריין און זיי שרייבן עס אריין אין זייער צייטונגען לחרפת עולם.

משא״כ ביי אונז איז נישטא קיין שום ׳ברירה׳ אדער ׳בחירה׳ יעדער מוז גיין אין דעם זעלבן שפאן, אפגעזעהן וואס מ׳האלט און וואס די אייגענע החלטה וויאזוי צופירן די אייגענע לעבן מוז מען בע״כ נאכטאנצן אלע טראדישאונס און מנהגים און אז אויב נישט ביסטו אויטמאטיש אויסגעשפיגן פון די קאמיונטי און מ׳קען נישט טוהן קיין שידוכים מיט די קינדער וכו׳, ועל כולם ביי אונז חסידים אויב לאזט מען אפ די אויסגעטרעטענע וועג צוקריגט מען זיך געווענטליך מיט די משפחה און חברים ווייל ביי אונז איז יעדעמס לעבן פונטליך אויספלאנירט פון פארויס ביי די אכט טעג מאכט מען א ברית ביי די דריי מאכט מען פיאות ביי די דרייצן בר מצוה ישיבה קטנה, ישיבה גדולה, בן שמונה עשר לחופה, קינדער, אייניקלך, נחת און expectations פון יעדעם צו ‏זיין פינקט ווי זיי.

2)די אמיש האבן רובא דרובא שיין פרנסה פון זייערע פאמילע טרעידט ביזנעסעס ווי פארמונג, טאבקא, און קאסטום פורניוטשער, זיי מאכן נישט חתונה די קינדער נאר אויב די קאפל פארמאגט א דירה אדער א הויז וואס זיי דארפן נישט באצאלן קיין רענט!, די נאכט פון די חתונה קאסט זיי ממש גארנישט, זיי מאכן א אלטע פארצייטישע היימישע צערעמאניע וואס קאסט גארנישט, (אן קיין מיניטשיורס ביי די שבת שבע ברכות). זיי פארמאגן נישט קיין ארימעלייט און זיי נעמען גארנישט פון די גאווערמענט, ע״כ איז עס כאטש אביסל בארעכטיגט פארוואס זיי געבן נישט קיין נארמאלע סעקיולער עדזשיוקעישאן, ווייל זיי נעמען אריין זייערע קינדער אין זייער ביזנעסעס און זיי לערנען אויס די קינדער א פאך.

משא״כ ביי אונז ווי מ׳לערנט נישט מיט די קינדער קיין שום סעקוילער שטודיעס און מ׳געט זיי נישט די מינדעסטע עדזשיוקעישאן און כלים וויאזוי צוברענגען פרנסה און מנעמעט אכצן יעריגע ישיבה בחורים וואס קענען ניטאמאל אינטערשרייבן זייער נאמען און מ׳צווינגט ארויף אויף זיי א טייערע ניו יארק לייף-סטייל מיט א געבענטשע שטוב מיט קינדער אן קיין שום חשבון מהיכן ירק זה חי׳.

פארשטייט זיך ס׳מיינט נישט אז איך אפראוו די אמיש לייף-סטייל און רעליגע אבער א שטיקל לימוד זכות איז עס זיכער און עס איז א ריזיגע חילוק צווישן אונזער און זייער קולטור/רעליגע.

[דולה ומשקה]

ציין אפצוברעכען דעם אשכול ב'צייטענס

[א איד]

אינטערעסאנט אז די אמיש רעדן זיך נישט אפ, אז ביי די צוואנציג יאר ווען זיי זענען נאך בבחינת אפרוחים שלא נפתחו עיניהם, געט מען זיי אן אויסוואל, און מיט דעם דארפן זיי לעבן א גאנץ לעבן.

ביי אונז עס ביי אכצן, און ביי זיי איז עס ביי די צוואנציג.

[[NAMELESS]]

גראדע נישט געענטפערט צום זאך אויף שבת אחים'ס טענה.

די אמיש חברה גייען ארויס ביי די זעכצן, ליינען און הערן וואס די גרויסע וועלט האט צו פארקויפן, האקן בתולות און דראגס וואס די גרויסע וועלט האט צו פארקויפן, און דאס טוען זיי פאר די קומענדיגע צוויי וואכן - ניין, פאר די קומענדיגע פיר יאר!!!, און נאכדעם קען ער מאכן א ריכטיגע החלטה.

אונז געבט מען נישט קיין שאנס, נישט ביי די זעכצן, נישט ביי די צוואנציג, נישט פאר צוויי וואכן און נישט פאר פיר יאר. סך הכל, איינער וואס מ'האט נישט געגעבן קיין שאנס צו הערן פונעם גרויסן וועלט, וועט עס געדויערן ביז אינמיטן די צוואנציגע יארן ביז ער וועט זעלבסט אנהייבן זיך אומצוקוקן וואס די וועלט האט צו פארקויפן, און ביז דאן איז ער בגדר אפרוח שלא נפקחו עיניו.

אלזא, דיין דמיון פון אונזער 18 יעריגע בחור צו זייער 20 יעריגע בויטשיק, איז אט דאס - בגדר דמיונות.

[טמיר]

עס איז אמת אז די לייף סטייל - פון זיצן אין כולל ביז מען דערזעהט זיך מיט 5 קינדער און דעמאלטס ווייסט מען שוין נישט ווי צו אנהייבן - דארף א תיקון. אבער די קאלעדזש עדזיוקעישען פון וואס מ'רעדט געט צו כמעט זיראו פאר א דזשאב. מען לערנט נישט דארט קיין שום למעשה'דיגע זאך. א גרויסע טעק קאמפעני פון נ.י. שרייבט אז זיי קענען נישט טרעפן קיין קוואליפייד ארבעטערס, ווייל אין קאלידזש לערנט מען אלעס פון קאמפיוטער סייענס חוץ וואס מען דארף טון למעשה

Sent from my SPH-L900 using Tapatalk

[שבת אחים]

איך קען גענוג און נאך מענשטען פון אונזער בעיקראונד וואס זענען געגאנגען אין קאלעדש (און זיך שטארק געמוטשעט)און נאר דורך דעם האבן זיי היינט שיין פרנסה, כ׳רעדט דא פערזענליך פון מענשטען וואס איך קען, נישט איינער נישט צוויי, נאר אסאך.

[טמיר]

זיי גייען צי קאמפעניס וואס פארלאנגען א דעגרי, וואס געווענליך איז ממילא נישט קיין לכתחילה פאר א חסידישע יונגערמאן

[שלום על ישראל]

זיי גייען צי קאמפעניס וואס פארלאנגען א דעגרי, וואס געווענליך איז ממילא נישט קיין לכתחילה פאר א חסידישע יונגערמאן

וואס עפעס איז עס נישט קיין לכתחילה פאר א חסיד'ישע יונגערמאן? קיינער זוכט עס נישט ווייל מ'קומט אין נישט ערגעץ נישט אהן אן קיין דעגרי.

[נאסע ליילעך]

סאיז טאקע גארנישט שלעכט אנצוהאלטן טראדישן ווילאנג סאיז דעם מענטש׳ס אייגענע באשלוס און סאיז optional, סאיז אבער זייער wrong ווען סאיז גע׳צווינגענערהייט ווען יעדער ׳מוז׳ גייען די זעלבע אנגעטוהן און יעדער האט די זעלבע path אין לעבן און מ׳באשלוסט פאר א יעדעם פונקטליך וואס און ווען צוטוהן, מ׳קאנטראלירט די מענטשען אז זיי זאלן טראכטן און טוען געוויסע זאכן.

די אמיש קומט זיך כאטשיג רעספעקט פאר די צוויי הויפט סיבות

1)unlike ווי ביי אונז געבן זיי א ברירה פאר זייערע קינדער אויב זיי ווילן ווייטער לעבן די אמיש לייף-סטייל, די באוויסטע ״ראומשפרינגע״ ווי זיי רופן עס, זיי שיקן ארויס זייערע קינדער פון די זעכצן יאר אלט אויף רייזע איבער די וועלט ווי זיי לאזן זיי טוען וואס זייער הארץ באגערט אריינגערעכענט נעמען דראוגס און מיידלעך און אלע אנדערע תאוות עוה״ז און נאך פיר יאהר ביי די צוואנציג געט מען זיי די ברירה אויב זיי ווילן ווערן געטויפט, אויב זאגט מען ניין קען מען בלייבן לעבן גוט מיט די עלטערן אבער מ׳טאר נישט וואוינען אין אמיש טערעטארי, (כדאי נישט פארהרגנן די אנדערע קינדער און אז אמיש זאל בלייבן ווייטער מיט די אלטע טראדיציע) אבער זיי בלייבן לעבן אין גיטן מיט די משפחה, ווידער אויב זאגט מען יא ווערט מען ג׳טויפט און מ׳קען מעהר נישט צוריקציען א גאנץ לעבן, אויב יא לייגן זיי דעם יעניגען אין חרם אריין און זיי שרייבן עס אריין אין זייער צייטונגען לחרפת עולם.

משא״כ ביי אונז איז נישטא קיין שום ׳ברירה׳ אדער ׳בחירה׳ יעדער מוז גיין אין דעם זעלבן שפאן, אפגעזעהן וואס מ׳האלט און וואס די אייגענע החלטה וויאזוי צופירן די אייגענע לעבן מוז מען בע״כ נאכטאנצן אלע טראדישאונס און מנהגים און אז אויב נישט ביסטו אויטמאטיש אויסגעשפיגן פון די קאמיונטי און מ׳קען נישט טוהן קיין שידוכים מיט די קינדער וכו׳, ועל כולם ביי אונז חסידים אויב לאזט מען אפ די אויסגעטרעטענע וועג צוקריגט מען זיך געווענטליך מיט די משפחה און חברים ווייל ביי אונז איז יעדעמס לעבן פונטליך אויספלאנירט פון פארויס ביי די אכט טעג מאכט מען א ברית ביי די דריי מאכט מען פיאות ביי די דרייצן בר מצוה ישיבה קטנה, ישיבה גדולה, בן שמונה עשר לחופה, קינדער, אייניקלך, נחת און expectations פון יעדעם צו ‏זיין פינקט ווי זיי.

2)די אמיש האבן רובא דרובא שיין פרנסה פון זייערע פאמילע טרעידט ביזנעסעס ווי פארמונג, טאבקא, און קאסטום פורניוטשער, זיי מאכן נישט חתונה די קינדער נאר אויב די קאפל פארמאגט א דירה אדער א הויז וואס זיי דארפן נישט באצאלן קיין רענט!, די נאכט פון די חתונה קאסט זיי ממש גארנישט, זיי מאכן א אלטע פארצייטישע היימישע צערעמאניע וואס קאסט גארנישט, (אן קיין מיניטשיורס ביי די שבת שבע ברכות). זיי פארמאגן נישט קיין ארימעלייט און זיי נעמען גארנישט פון די גאווערמענט, ע״כ איז עס כאטש אביסל בארעכטיגט פארוואס זיי געבן נישט קיין נארמאלע סעקיולער עדזשיוקעישאן, ווייל זיי נעמען אריין זייערע קינדער אין זייער ביזנעסעס און זיי לערנען אויס די קינדער א פאך.

משא״כ ביי אונז ווי מ׳לערנט נישט מיט די קינדער קיין שום סעקוילער שטודיעס און מ׳געט זיי נישט די מינדעסטע עדזשיוקעישאן און כלים וויאזוי צוברענגען פרנסה און מנעמעט אכצן יעריגע ישיבה בחורים וואס קענען ניטאמאל אינטערשרייבן זייער נאמען און מ׳צווינגט ארויף אויף זיי א טייערע ניו יארק לייף-סטייל מיט א געבענטשע שטוב מיט קינדער אן קיין שום חשבון מהיכן ירק זה חי׳.

פארשטייט זיך ס׳מיינט נישט אז איך אפראוו די אמיש לייף-סטייל און רעליגע אבער א שטיקל לימוד זכות איז עס זיכער און עס איז א ריזיגע חילוק צווישן אונזער און זייער קולטור/רעליגע.

עס פלעגט מיר אלץ שטערן דאס אז אין "ז'שודעיאיזם" עקזעסטירט נישט אזא געדאנק ווי א פרייוויליג'ן געלעגנהייט, ווי ביי די אמיש. איז מיר אבער אמאל בייגעפאלן אז דער אמת איז, ס'ממש די פארקערטע. אין יודישקייט איז נישט פארהאן אזא זאך ווי אן איינמאליגע געלעגנהייט אין לעבן, אחוץ דאס לעבן זעלבסט. אפילו א טרענסזשענדער כופר אויפן טויט בעטל מיט אומגעוואשענע הענט(...) קען חוזר בתשובה זיין. (כל באיה לא ישובון האבן חז"ל לדעתי געזאגט אלס א פאקט, און ווי באקאנט האט יעדע כלל א יוצא מן הכלל).
אלזא, מיר האבן נישט 4 יאריגע געלעגנהייט צו גיין "סאול סוירטשען", נאר א שטענדיגע. מצד גאט קענסטו 'א גאנץ לעבן' האקן נקבות, און ווען אימער די באשליסט 'באמת'( אז נישט איז עס בגדר אחטא ואשוב) אהייםצוקומען ביסטו וועלקאם. קענסט אפילו איבערמאכן די גאנצע סייקל נאכאמאל, און נאכער נאכאלץ זיין כשר לעדי קידושין.

'אין' אידישקייט זעלבסט, האסטו אויסוואלן למיניהם ולרחצה. א שטייגער ווי: וואו צו וואוינען, וועלכע קהילה צו געהערן, וועלכע פון די דריי תעגמ"ח עבודות צו פאקוסירן. ווידער אלס חסיד זעלבסט האסטו אן אויסוואל, איז עס אמשינאוו אדער באבוב ברסלב אדער קרעטשניף חב"ד צו סאטמאר.. אזוי קען מען ממשיך זיין שפאלטענדיג, ביזן אטאם אליינס. (דעם אטאם זעלבסט קען מען נישט שפאלטן ואולי יש 'שחולקין'. אבער ואכ"מ)
עכ"פ, צווישן די אמיש און זשודעיאיזם, איז אפערטוניטי דא פיל מער ביים איד.

והנה, אוודאי און אוודאי דאס איז אלס אין טעאריע, דהיינו אזוי העט ווען געדארפען צו זיין, מיר ווייסן דאך אבער אז א איד- ביינינז עכ"פ- האט ניטאמאל די בחירה ארויסצוואקן אויפן גאס מיט א זשעקעט.. וואס אויב וואגט ער זיך יא דאן גייט ער אריין אין א צייטווייליגן חרם, ד"מ זיינע קינדער העלן שוין ערמעגליכט זיין צו טאהן פיינע שידוכים מיט זייערע קינדער. זאל ער זיך וואגן צו האקן א נקיבה'לע צוויי אלס בחור איז ער א פארטיגער אויף ביידע עולמות. אין הכי נמי מיר זענען סקראווד. אבער ס'נישטא וועם צו בלעימען דערויף (איצטער זיכער נישט) אויסער זיך אליינס. מ'קען דבר'ענען איבער ווער ס'האט עס אנגעהויבן, געשטיצט, געשטופט, אבער דאס איז עס. אלעס ווערט institutionalized.
די פוינט איז, אז רעד דיך נישט איין אז די אמיש האבן אזא גלענצנדן בחירה וואו ס'הערט זיך. אונזער פילאסעפי הערט זיך אויך געוואלדיג, אבער די פאקט איז ס'נישט אזוי. ס'האלט שוין ביי דעם אז דער שטאפן הוט איז זיך נישט משדך מיטן בענדאפ ווייל ס'נישט "היימיש". אונגערישע מעשיות יא, אבער מיינסטו אז די אמיש האבן נישט קיין שווייצע מעשיות? צו מיינסטו אז ווען דער אמיש בחור'ל קומט זאגן פאר זיין משפחה אז ס'שמעקט אים נישט זייער לייף סטייל, זאגן זיי "אקעי שעפעלע איים העפי דעט יור העפי"? שאאר.. אויב ביי אונז, איז 'אריינלייגן די ציצית' א מאאוו.. על אף ס'האט בלויז מיט אונגארן צו טאהן, איז דארט עפעס אנדערש אן איבערקערעניש, אולי די שנויטצן. נאך א זאך, זייט ווען באשליסט א צומישטע צוואנציג יעריגער נפש, וואס ער וויל טוהן מיט זיין לעבן? אויך מיר א בחירה דאס.

[שלום על ישראל]

כל באיה לא ישובון האבן חז"ל לדעתי געזאגט אלס א פאקט, און ווי באקאנט האט יעדע כלל א יוצא מן הכלל).

ורמב"ם הוא

במה דברים אמורים שכל אחד מאלו אין לו חלק לעולם הבא, בשמת בלא תשובה. אבל אם שב מרשעו, ומת והוא בעל תשובה--הרי זה מבני העולם הבא, שאין לך דבר שעומד בפני התשובה: אפילו כפר בעיקר כל ימיו, ובאחרונה שב--יש לו חלק לעולם הבא,

עשרים וארבעה דברים מעכבין את התשובה ... כל אלו הדברים וכיוצא בהן--אף על פי שמעכבין את התשובה, אינן מונעין את התשובה; אלא אם עשה אדם תשובה מהן--הרי זה בעל תשובה, ויש לו חלק לעולם הבא.

[א איד]

גראדע נישט געענטפערט צום זאך אויף שבת אחים'ס טענה.

די אמיש חברה גייען ארויס ביי די זעכצן, ליינען און הערן וואס די גרויסע וועלט האט צו פארקויפן, האקן בתולות און דראגס וואס די גרויסע וועלט האט צו פארקויפן, און דאס טוען זיי פאר די קומענדיגע צוויי וואכן - ניין, פאר די קומענדיגע פיר יאר!!!, און נאכדעם קען ער מאכן א ריכטיגע החלטה.

אונז געבט מען נישט קיין שאנס, נישט ביי די זעכצן, נישט ביי די צוואנציג, נישט פאר צוויי וואכן און נישט פאר פיר יאר. סך הכל, איינער וואס מ'האט נישט געגעבן קיין שאנס צו הערן פונעם גרויסן וועלט, וועט עס געדויערן ביז אינמיטן די צוואנציגע יארן ביז ער וועט זעלבסט אנהייבן זיך אומצוקוקן וואס די וועלט האט צו פארקויפן, און ביז דאן איז ער בגדר אפרוח שלא נפקחו עיניו.

אלזא, דיין דמיון פון אונזער 18 יעריגע בחור צו זייער 20 יעריגע בויטשיק, איז אט דאס - בגדר דמיונות.

נאכאלץ איינער וואס איז צוואנציג יאר, ווייסט נאכנישט וואס ער איז בוחר, נישט קיין חילוק צו ער האט געבארדערט פיר יאר אדער נישט,די בארדענען עקספיריענס, מאכט אויס ווען די רתיחת הדם נידערט אראפ אביסל.
כן נראה לפי עשירות דעתי, און מעגסט מחולק זיין, עס וועט נישט אויסמאכן סיי ווי.

[אברך משי]

אמת! לכאורה קען א מענטש נאך נישט באשליסן ביי די צוואנציג וואס ער וויל באמת. והא ראי' וויפיל פון אונז האבן געהאט איין וויזיע ביי די צוואנציג, און צען פופצן יאר שפעטער זיך געטראפן גאנץ ערגעץ אנדערש און מיט גאנץ אנדער אידעלאגיעס. און ממילא וויפיל מוויל גיין מיט א מהלך פון לאזן אויסשפיאנירן און טועם זיין דער טעם חירות דארף מען געבן פאר א מענטש א טעיסטינג איין מאל אין יעדע צען יאר פון זיין לעבן. און ממוז זאגן אז ווארשיינלך איז דאס נישט קיין מהלך.

צוריק צו רעביצין אביגיל חוה, וואס האט איבער געלאזט יהדות החרדית און א משפחה מיט א סביבה אלץ פאר די איינע אויסטויש פאר די הערליכע קהלה מיט די גרויס האריגע קעפ, און האנט-דראממער ביי ברכות התורה בלשון נקיבה, אכתי צריך עיון טובא. און אויב אינער האט אין דעם א צווייטע יישוב אויסער רוח שטות, זאל דאס ביטע אהער מעלדן בטוב טעם. יישר כוחכם

[אברך משי]

בכלל האבעך א חקירה: וויפיל ער האט משתוקק געווען צו זאגן ברכות התורה בלשון נקיבה (כנראה שורש נשמתו מסטרא דנוקבא והבן)
האט ער דאס דאך געקענט זאגן ביי זיך שטילערהייט אויך אלס חרדי "ברוכה השכינה נותנת התורה" ווער האט עם געשטערט?
ער האט דוקא געברויכט דער רב/רעביצין/גבאי/שמשסטע/זינגערין זאל עם אויפרופן דווקא מיט א ניגון פון "תעמדי"? קען זיין

[שבת אחים]

@נאסע ליילעך
ביי די אמיש קען מען אויך תשובה טוהן, יעדע רעליגע לאט צוריק אריין אויב מוויל צוריק קומען, די טענה אז א צוואנציג יעריג יונגל קען נישט מאכן אזא שטארקע לעבענסוויכטיגע החלטה איז גראדע אביסל אמת אבער דאך זענען זיי די איינציגסטע רעליגע (וואס איך ווייס) אז זיי לאזן די קינדער ארויס פון זייער שטייג און זיי לאזן זיי טוען אלעס וואס זייער הארץ באגערט פאר פיר יאהר אפילו סאיז קעגן זייער רעליגע און השקפה מאכן זיי צו די אויגן פאר גאנצע פיר יאהר און לאזן דעם קינד אליינס מחליט זיין וויאזוי צו פירן זייערע אייגענע לעבן.

דעס וואס דו טעהנסט אז אויב וועילן זיי אויס נישט צו בלייבן אמיש ווערט א גאנצע קריג אין די משפחה איז נישט אמת! דעס איז זייער הויפט פרינציבעל אז זיי געבן די קינדער די אפציע, איך האב אסאך שטודירט זייער רעליגע און איך בין געוועהן זעקס מאל אין מיין לעבן אין לענקעסטאר פענסעלוועניע איינמאל פאר צוויי וואכן און איך האב מיך פערזענליך באקענט מיט געוויסע אמיש אט״ד און אמיש וואס האבן זיך נישט געטויפט, זיי דרייווען זייערע אמיש עלטערן מיט זייערע קארס און סאיז א לכתחילה ביי זיי צו לעבן אין גיטן מיט די קינדער וואס האבן זיך נישט געטויפט, איך ווייס נישט פון ווי דו נעמסט דיינע אינפארמאציע.

נאכאמל יעדע רעליגע האט אנדערע מעלות און חסרונות אבער דאך די אמיש איז זייער א רעספעקטפול קולטור פאר אסאך סיבות לדעתי.

[וואלווי]

נאכאמל יעדע רעליגע האט אנדערע מעלות און חסרונות אבער דאך די אמיש איז זייער א רעספעקטפול קולטור פאר אסאך סיבות לדעתי.

דעס וואס די שרייבסט אז מ'געט זיי א ברירה איז חוץ פון דעם וואס דאס איז א מעלה פאר זוך איז אינטערסאנט צי באמערקען אז דאס שאט בכלל נישט ווייל לויט זייער סטאטיסטיקס א גרויסע רוב פון די יוגנט בלייבט צום סוף אמיש אפי' נאך די אפענע בחירה.

עס שטימט גוט מיט א באווסטע פראפעשינעל סטאדי ווי מ'האט געזען אז די גרופ וואס האט געהאט א ברירה צי טשיטען אויף טעסטס האט ווייניגער געטשיט ווי די גרופ וואס האט מ'האט נישט געגעבען די ברירה.

http://people.uncw.edu/noeln/Class%20Material%20355/Free%20will%20and%20cheating.pdf

מי יתן ווען מ'וואלט געלאזט אונזער יוגנט זיך אויף עפענען אויף א כשר'ן אופן אין זען די יתרון האור מן החושך וואלט זיי נאך מער געבליבען ביי אונז.

[שבת אחים]

אמת, בערך 85/90 פראצענט בלייבט אמיש, ווייל אזוי זענען זיי צוגעוואוינט און דעס איז וויאזוי זיי זענען אויפגעוואקסן, מסתמא ווען מ׳וואלט וועין געגעבען א אפציע ביי אונז ביי די צוואנציג וואלטן אויך רוב געבליבן, אבער דאך די 10-15 פראצענט וואס ווילן גיין זיי זענען דאך פריי צו טוהן וואס זיי ווילן אן קיין משפחה געפעכטן, און אויף דעם קוק איך שטארק ארויף.

[וואלווי]

גערעכט. דאס האט אפילו נישט מיט רעליגיע צו טוהן. רעספעקט פאר א בשר ודם דארף מען אייביג האבן און בפרט פאר אייגענע פעמילי