קאווע שטיבל

יידל האט געשריבן:

נשמה יתירה האט געשריבן:איך הער. איך האב מיך נישט גוט אויסגעדרוקט. איך האב געמיינט צו פרעגען צו דו פארשטייסט.
לאז מיך פרעגן אנדערש. זאג מיר וועלכע הנחה דו פארשטייסט נישט
1-יעדע יא האט בהכרח א ניין.
2-יעדעס מאל איך טראכט 'יא', טראכט איך אויך ניין.
3-אלע ציורים וואס איז נאר שייך איז נאר געוויסע אויסשטעלעס פון יא און ניין binary code
4-אלע מחשבות וואס א מענטש טראכט אין זיין חלום, איז א חלק פין זיין חלום.
5-נמצא אז אלע מינע אויסשטלענוגען פין יא און ניין, אלע צירופים דערפין זענען א חלק פון זיין מחשבה, הענס א חלק פון זיין חלום.
6- די חילוק איז נאר און די דרגא פון התגלות. ווי ווייט באגראבען די אנדערע צדדים וצדדי צדדים זענען בעומק חלומי.
וועלכע חלק פארשטייסטו נישט, אדער כלשוני, וועלכע חלק ביסטו נישט מסכים?

אה, יעצט פארשטיי איך וואס דו שרייבסט. ייש"כ פארן זיך אראפלאזן צו מיין נידעריגע הבנה און עס מיר אריינפיטערן אין מויל.
הנחה 2 אז יעדע מאל וואס מ'טראכט יא, טראכט מען בהכרח ניין - איז עס טאקע אזוי? צו קען איך טראכטן ניין אויף זאכן וועלכע עקזעסטירן און זייער נישט-עקזיסטענץ איז אינדרויסן פון אונזער השגה (לדוגמא: קענסטו זיך פארשטעלן א בריאה אן 'צייט'? איך קען נאר טראכטן פון די 'יא' פון צייט. די 'ניין' פון צייט איז בכלל נישט אין מיין השגה).
4 - איז סאליפסיזם (אדער ענליכס), ריכטיג?

בענין זמן איז מיין תשובה לשאלתך בדרך קצרה שהוא ארוכה
דרך קצרה-
מען קען יא מצייר זיין אז אלעס שטעלט זיך אפ, דעמאלט איז דאך נישט דא קיין זמן.
שהוא ארוכה-
עס ווערט אבער שווער אז אויב גארנישט טוישט זיך נישט איז דאך לגמרי נישטא קיין וועלט. עס איז אויס וועלט (כפתגם העמוק של המשב"ק)[ווייל עקזיסטענץ איז נאר אויב עס אפעקטירט עפעס. אפעקטירען מיינט אז עס איז משנה מהמצב הקודם]. און די קשיא איז אז שכל וואס איז גבול קען דאך נישט מצייר זיין אויס וועלט - בלי גבול.
קומט אויס אז די טיפקייט פון דיין שאלה איז אז מען זעהט דאך אז מיר קענען טראכטן פון גבול חאטש דער היפך איז נישט שייך צו טראכטען. אמת טאקע אז יעדע ספעציפישע גבול האט צוויי זייטן, קאלט-הייס, הויך-נידעריג, וכן הלאה, אבער דער אבסטראקטער מושג פון גבול אליינס, האט דאך נישט דעם צד ההיפך. איז דאך אויב אזוי דא איין ציור וואס מען האט נישט דעם היפוכו. און נישט נאר סתם א ציור נאר טאקע דער סאמע אבסטראקטער, ריינע, שרשיותדיגע, נקודה פון גבול.
ותשובתו בצידו. בלי גבול איז יא במציאות. אמת טאקע אז די כלי דאס צו עקספיריענסען איז נישט מיט שכל/גבול. אבער דאס נעמט נאך נישט אוועק די פאקט אז עס איז דא [די ווארט 'דא' איז נישט פונקטליך וויל דאס איז שוין אליינס אן הגדרה, אבער שפראך איז דאך שכלי, ולו דומיה תהלה]. דער צד ההיפך פון גבול איז טאקע דער יסודיתדיגע אמת פון בלי גבול. אדרבה, דא פארשטייט מען טאקע אז די גאנצע טיפע אבסטראקטער מציאות פון שכל/גבול זאגט און שרייט אז איך שכל האב נישט דאס לעצטע ווארט דא. איך בין מוגבל צו עפעס וואס איז אינדערויסען פון מיר. אמת איך קען דאס נישט דערטאפען, דערהאלטען, דעפינירען, ווייל עס איז אינדערויסען פון מיר, אבער איך קען עכ"פ שולל זיין מיין הגבלה פון האבען דאס לעצטע ווארט. [שכל קען נאר דיעלן מיטן בלי גבול באופן שלילי, כשיטת השלילי הידוע פון דעם רמב"ם ועוד].
קומט אויס אז עס איז ווייטער אמת די פשוטע טייטש פון גבול והגדרה אז מען איז עס גובל פון דעם צד השני. דהיינו מען זאגט אז עס איז הויך נישט נידעריג, און אזוי אויך אז עס איז גבול און נישט דער היפך וואס איז בלי גבול. און אפי' זמן וואס [בבחינת מה] איז עס די סאמע נקודה פון גבול-בלי גבול, איז טאקע יא דא די היפך. נאר וואס דען, מיר קענען עס נישט מגדיר זיין, מיר קענען עס אבער לעבען. דהיינו מיר קענען לעבען בדרך בלי גבול, אבער אהן עס מגדיר זיין. מיר קענען איבערגענומען ווערען פון מציאות אויף אן אופן פון ארויסגיין פון גבולים. [זאל איך צושרייבען אז דאס לעבן בדרך של בלי גבול, איז 'כשיטת כמה פילוספים שהובאו באשכול זה'? נעה איך שרייב עס נישט, איך וויל נישט יעדעס מאל מיזען מאמת זיין דאס וואס איך זעה אין ספרים הקדושים, מיטן חכמה בגוים תאמין, וועל איך עס דעריבער נישט שרייבען. ]

בנוגע דיין אנדערע נקודה-
דער הבדל הקטן פון 'סאליפסיזם' ביז 'עפעס ענליכס צו סאליפסיזם', קען זיין אזוי גרויס ווי דער חילוק פון יא סאליפסיזם ביז נישט סאליפסיזם.

געפילטע פיש האט געשריבן:אנטשולדיגט פארן נעמען צוויי בלעטער צו ענטפערן, אבער איך האב נישט געקענט אריין קומען אהער נאר אויב איך האב צייט זיך אראפצוזעצן און לייענען בישוב הדעת.

דיינע ראיות פונעם בעש"ט האב איך געלייענט, וואס זאל איך טוהן אז איך בין נישט איבערצייגט אז דאס האט דער בעש"ט געמיינט?
יעצט צו אפאר פונקטן וואס דו ברענגסט דא:

נשמה יתירה האט געשריבן:ואולי ההבנה בזה היא על פי מה שאנו רואים בטבע שעל ידי מחשבת האדם הוא עושה כל פעולתו. דכד נעיין הדבר תמוה, איך באמת הפעולות נעשות בגלל שכך עלה במחשבה, שכאשר האדם חושב שרוצה להזיז את ידו, ומיד ידו הוזזה כמחשבתו. ורגילים להסבר הסבר הדבר, שכאילו המוח של האדם ציוה להיד שתזוז. אבל בוודאי שזה אינו ההסבר, דבלתי אפשרי לצוות ליד כלום.

לא הגעתי לעומק מחשבתו, דבודאי המח שולחת מסר אלקטרומגנטי לשרירי היד להזיז את עצמו, וועסט אפשר זאגן אז איינער וואס ל"ע מ'האט אפגעשניטן זיין הענט און ער ווייסט נישט דערפון וועט נאך קענען רוקן זיין הענט?

אדרבה ואדרבה, איך זיך דאך מיט לעכט צו קענען איבערשמועסען די נושאים מיט יישוב הדעת. ישר כוח אייך.
בנוגע די ראוית פון בעשה"ק, איז שייך זאלסט אביסל מסביר זיין פארוואס די ביסט מחולק?
בנוגע הזזת היד- ווי איך פארשטיי איז זיין שאלה אזוי. וויאזוי מאכט מיין רצון/מחשבה א פיזישע כח של אלקטרומגנטי?
עס קוקט מיר אויס אז ער שרייבט זיין שאלה פארן געווענליכע מענטש וואס רעדט א שפראך אז די מוח הייסט די הענט זיך ריקען. פאר איינעם וואס קען סייענס און פארשטייט אז עס איז שינויים וואס פאנגען זיך אהן מיט פיזישע שנויים ביים מוח און די שינויים זענען גורם שינויים אינעם שכן אירע, און אזוי גייט עס ווייטער און ווייטער, ביז די שינויים דערקייקלען זיך צום האנט, און איז גורם שינויים אין די פארעם פון די הענט באופן אז עס די מוסקעלען ציען זיך צאם און והנה די הענט איז משנה מקומו. פאר די מענטשען וואס פארשטייען דאס, איז די שאלה אויף די מוח גופא. אויף דעם ערשטען פלאץ ווי רצון איז משנה פיזישע באשטאנדטיילן. וויאזוי קען מחשבה טוישען פיזישע זאכען?
ביסטו מסכים צו די שאלה?

נשמה, אפשר איז דאס וואס מיר רופן "מחשבה" און "רצון" נישט מער ווי א געוויסע מעכאנישע פראצעדור, און היות מיר זענען קאנשעס פילן מיר ווי מיר "ווילן" רוקן אונזער האנט, אבער באמת איז דאס פשוט אן אינסטינקט, אן קיין באזונדערע מחשבה?
נאכמער, שטודיעס ווייזן אז דאס טראכטן "איך וויל רוקן מיין האנט", פאסירט ערשט נאכדעם וואס דער מוח שיקט דעם מעסעדש דורך די ניוראן'ס און זאגט "רוק מיין האנט". לכאורה מיינט דאס אז דער מחשבה (אויב עס איז דא אזא זאך כשלעצמו) איז נישט דער אמת'ער קאטאליסט פאר'ן רוקן דאס האנט, נאר ענדערש א תוצאה פון א מעכאנישע פראצעדור.
איך וואלט געענטפערט מיינע פראגעס אז אין הכי נמי, געוויסע מעשים פונ'ם מענטש געשעען סאבקאנשעסלי און אינסטינקטיוו, אבער עס זענען דא געוויסע זאכן וואס געשעען דוקא דורך די מחשבה, און עס זענען דא געציילטע זאכן וואס געשעען דוקא דורך די "בחירה" פון מחשבה, דהיינו דורך דעם נפש אליין. און בנוגע דיין קשיא, ווי אזוי קען א מחשבה האבן א תוצאה אויף א מעשה, איז דאך פשוט אז אויב דער מענטש האט א נפש מיינט דאס אז דער גוף און דער נפש זענען interwined און עס איז נישט שייך צו פרעגן אזא קשיא. אדרבה, דאס איז דער חידוש פון דעם אז א מענטש האט א נפש, מיר פאראייניגן רוחניות מיט גשמיות, און ביידע זענען צוויי זאכן פאר זיך, כאטש זיי זענען געקניפט און געבינדן. אזוי ווי א מאן און א ווייב זענען צוויי באזונדערע גופים, אבער זיי זענען צוגעבינדן איינער צום צווייטן אויף א העכערע לעוועל, און וואס איינער טוט קען אפעקטירן דעם צווייטן. ס'נישט אז אלעס איז תלוי "נאר" אין מחשבה, נאר אז געוויסע זאכן ווערן אפעקטירט דורך מחשבה וואס ווערט צומאל אפעקטירט דורך די בחירה פונ'ם נפש.

יאיר האט געשריבן:נשמה, אפשר איז דאס וואס מיר רופן "מחשבה" און "רצון" נישט מער ווי א געוויסע מעכאנישע פראצעדור, און היות מיר זענען קאנשעס פילן מיר ווי מיר "ווילן" רוקן אונזער האנט, אבער באמת איז דאס פשוט אן אינסטינקט, אן קיין באזונדערע מחשבה?
נאכמער, שטודיעס ווייזן אז דאס טראכטן "איך וויל רוקן מיין האנט", פאסירט ערשט נאכדעם וואס דער מוח שיקט דעם מעסעדש דורך די ניוראן'ס און זאגט "רוק מיין האנט". לכאורה מיינט דאס אז דער מחשבה (אויב עס איז דא אזא זאך כשלעצמו) איז נישט דער אמת'ער קאטאליסט פאר'ן רוקן דאס האנט, נאר ענדערש א תוצאה פון א מעכאנישע פראצעדור.

ריכטיג וואס די טענהסט. דעריבער איז ער טאקע גראד ממשיך.

ויש אלו שמבארים שהכל הוא מצד גדרים פשוטים ביסודות הבריאה הגשמי, והכל הוא כמו כלי המחשבים של זמנינו, שנקודות קטנות עם גדרים מסיומים גורמים לתוצאות ותוצאי תוצאות . ואז הוא כאילו כל המחשבה היא ענין של גדרים גשמיים. אבל הרי הם עושים ממחשבה רוחנית פעולה גשמית. דהיינו שהם מדמים לומר שכל מחשבותינו הוא בעצם כמו המחשבים הללו. ורואים הדברים שם בהיבט של גשמיות הדברים. ואינם יודעים שהדבר הוא בהיפך ממש. דכל הנקודות הקטנות של המחשבים וכן כל דבר גשמי הוא בעצם מחשבה ורוחני, כמבואר כאן מדברי הבעשה"ק.... דהיינו כפי שאנו מבינים כאן שכל גדר גשמי הוא באמת המחשבה הרוחנית [רוחני הוא ענין של בלי צימצום, שהוא יסוד ועומק המחשבה כמבואר לעיל במבוא], א"כ מובן שגם בענין הזזת יד ההבנה בזה היא שכיון שחושב האדם בידיעה ברורה שכך יהיה הדבר, היינו שידו תזוז, אז כך הוא האמת. היינו מכיון שכמבואר שבאמת הכל הוא מחשבותינו, א"כ ברור שכל מה שאנו חושבים כך הוא הדבר, שהרי היינו הך. [ואנו התרגלנו לחשוב שיש לנו כוחות מסוימות הללו וכדו'. ולכן יש לנו הכוחות באמת. וכמבואר מהבעשה"ק שאם היינו משוכנעים בבירור גמור שחומץ הזה דולק, אז כך הוא האמת. אבל אם אין אנו משוכנעים בזה, ואנו חושבים שבוודאי אינו דולק, אז בדיוק כך יהיה, ולא ידלוק.

איך זע אז ער פרעגט עס, אבער איך זע נישט קיין ענטפער אויסער appeal from authority פונ'ם בעש"ט, אזוי אויך זע איך נישט קיין ענטפער אויף מיין צווייטע ראיה פון די שטודיע, אויסער אויב דו וועסט זאגן אז אלעס איז דאך סייווי רוחניות ממילא וואס א חילוק ווער ס'טוט עס די מוח אדער די מחשבה. אבער דעמאלט פארלירסטו דיין ראיה פון דעם וואס א מחשבה איז משפיע אויף די האנט אז עס זאל זיך רוקן וואס פון דעם ביסטו דאך מוכיח דיין עצם הנחה אז גשמיות איז רוחניות-מחשבה, אין אנדערע ווערטער, ס'איז circular reasoning. אויך איז ער נישט מסביר פארוואס מיין מהלך פון א הרכבה פון א נפש מיט א גוף שטימט נישט. איך האב נאך קשיות אויף די עצם מהלך, אבער לאמיר קודם זען וואס זענען זענען זיינע ראיות דערצו.

יאיר האט געשריבן:איך זע אז ער פרעגט עס, אבער איך זע נישט קיין ענטפער אויסער appeal from authority פונ'ם בעש"ט, אזוי אויך זע איך נישט קיין ענטפער אויף מיין צווייטע ראיה פון די שטודיע, אויסער אויב דו וועסט זאגן אז אלעס איז דאך סייווי רוחניות ממילא וואס א חילוק ווער ס'טוט עס די מוח אדער די מחשבה. אבער דעמאלט פארלירסטו דיין ראיה פון דעם וואס א מחשבה איז משפיע אויף די האנט אז עס זאל זיך רוקן וואס פון דעם ביסטו דאך מוכיח דיין עצם הנחה אז גשמיות איז רוחניות-מחשבה, אין אנדערע ווערטער, ס'איז circular reasoning. אויך איז ער נישט מסביר פארוואס מיין מהלך פון א הרכבה פון א נפש מיט א גוף שטימט נישט. איך האב נאך קשיות אויף די עצם מהלך, אבער לאמיר קודם זען וואס זענען זענען זיינע ראיות דערצו.

פאר די אויפבוי פין זיין מהלך דאפרסטו אנהייבען פון אנפאנג מאמר, אנגעהויבען פינעם תרנגול דארט. מיר קוקט אויס אז ער בויט עס דארט בכלל נישט אויף appeal from authority. דא ביי די שמועס פון הזזות יד וויל ער נאר מסביר זיין די שיטת הבטחון פין בעשה"ק. אז מיט פשוט גלייבען בברירות ווערט אזוי די פאקט. און דאס שטעלט ער צו צו הזזת יד.
-די שטודיעס ווייזען אז עס פאנגט זיך אהן ביים סאבקאנשעס דרגא. אפשר איז דאס גאר א ראי' לדבריו אז דער שכל וגדריה איז נישט דער אנפאנג פון אלעם. א פירכא זעה איך זיכער נישט.
-בנוגע הרכבת גוף ונפש, פארשטיי איך נישט וויאזוי דאס זאגען אז עס איז אן הרכבה, איז א ביאור. אויב מחשבה אין פיזיקעל זענען צוויי וועלטען, איז וואס לייגט מען צו הבנה ווען מען זאגט הרכבה?

נשמה יתירה האט געשריבן:אדרבה ואדרבה, איך זיך דאך מיט לעכט צו קענען איבערשמועסען די נושאים מיט יישוב הדעת. ישר כוח אייך.

לכשאפנה אשנה, אפשר פורים וועל איך האבן אפאר מינוט.
בנוגע די ראוית פון בעשה"ק, איז שייך זאלסט אביסל מסביר זיין פארוואס די ביסט מחולק?

נשמה יתירה האט געשריבן:בנוגע הזזת היד- ווי איך פארשטיי איז זיין שאלה אזוי. וויאזוי מאכט מיין רצון/מחשבה א פיזישע כח של אלקטרומגנטי?
עס קוקט מיר אויס אז ער שרייבט זיין שאלה פארן געווענליכע מענטש וואס רעדט א שפראך אז די מוח הייסט די הענט זיך ריקען. פאר איינעם וואס קען סייענס און פארשטייט אז עס איז שינויים וואס פאנגען זיך אהן מיט פיזישע שנויים ביים מוח און די שינויים זענען גורם שינויים אינעם שכן אירע, און אזוי גייט עס ווייטער און ווייטער, ביז די שינויים דערקייקלען זיך צום האנט, און איז גורם שינויים אין די פארעם פון די הענט באופן אז עס די מוסקעלען ציען זיך צאם און והנה די הענט איז משנה מקומו. פאר די מענטשען וואס פארשטייען דאס, איז די שאלה אויף די מוח גופא. אויף דעם ערשטען פלאץ ווי רצון איז משנה פיזישע באשטאנדטיילן. וויאזוי קען מחשבה טוישען פיזישע זאכען?
ביסטו מסכים צו די שאלה?

ווייל מחשבה איז אויך פיזיש, ס'איז ניוראנס וואס לויפן ארום אינעם מח, די סענסארי ניוראנס קומען צו לויפן צום מח אזוי ווי הצלה אינגערייט טרייבן מאשינען מיט לעלאס און בליצערס, קומען צום מח און זאגן אז די לינקע האנט איז נארוואס געווארן אנגעגאסן מיט א טעפל הייסע קאווע, די ניוראנס אינעם מח לויפן ארויסצונעמען די ספר הזיכרונות פונעם שעלף, דארט שטייט אז ס'איז נישט גוטע נייעס, די צעלן אויפן האנט קענען ווערן אפגעבריט, שיקן זיי שנעל די מאטאר ניוראנס צו אקטיוויזירן די מוסקלען אוועק צו שלעפן די הענט פון די גיסעדיגע קאווע, ווי אויך צינדן זיי אן א גרויסע רויטע טשערי לייט אז די גוף איז אונטער אטאקע און מ'גייט אריין אין עמערדזשענסי מאוד, די מח הייסט די גלאנז ארויספאמפן אסאך אנדרענילין, די הארץ הייבט אן פאמפן שנעלער, די לונגען הייבן אן צו קאנטראקן און עקספענדען שנעלער כדי צו קענען פראוויידן מער אקסידזשען פארן שנעל לויפענדן הארץ,און ס'טוט זיך א בהלה, והעיר שושן צהלה! און דאס אלעס איז נאך פארן באוויסטזיניגן מחשבה פון "העי, איך שלימזל האב זיך נאכאמאל אנגעגאסן".

נשמה האקט, מחשבה איז פיזיקאל!

איך האב געליינט דעם גאנצן מאמר, און מיר זעט אויס אז ער איז אן ערנסטער בעל מחשבה מיט גוטע קשיות, אבער ער קומט צו צו crude תירוצים פון אן Amateur Philosopher. באלד וועלן מיר זען וועגן דעם תרנגול, אבער קודם, דאס זענען מיר איינשטימיג אז הזזת יד איז נישט קיין ראיה אויף זיין טעאריע, איא?

נשמה יתירה האט געשריבן:בנוגע הרכבת גוף ונפש, פארשטיי איך נישט וויאזוי דאס זאגען אז עס איז אן הרכבה, איז א ביאור. אויב מחשבה אין פיזיקעל זענען צוויי וועלטען, איז וואס לייגט מען צו הבנה ווען מען זאגט הרכבה?

דו און דיין ווייב זענען אויך צוויי וועלטן, און דאך שאפט איר עפעס א הרכבה פון א קאפל. נישט אזוי?

געפילטע פיש האט געשריבן:

נשמה יתירה האט געשריבן:אדרבה ואדרבה, איך זיך דאך מיט לעכט צו קענען איבערשמועסען די נושאים מיט יישוב הדעת. ישר כוח אייך.

לכשאפנה אשנה, אפשר פורים וועל איך האבן אפאר מינוט.
בנוגע די ראוית פון בעשה"ק, איז שייך זאלסט אביסל מסביר זיין פארוואס די ביסט מחולק?

נשמה יתירה האט געשריבן:בנוגע הזזת היד- ווי איך פארשטיי איז זיין שאלה אזוי. וויאזוי מאכט מיין רצון/מחשבה א פיזישע כח של אלקטרומגנטי?
עס קוקט מיר אויס אז ער שרייבט זיין שאלה פארן געווענליכע מענטש וואס רעדט א שפראך אז די מוח הייסט די הענט זיך ריקען. פאר איינעם וואס קען סייענס און פארשטייט אז עס איז שינויים וואס פאנגען זיך אהן מיט פיזישע שנויים ביים מוח און די שינויים זענען גורם שינויים אינעם שכן אירע, און אזוי גייט עס ווייטער און ווייטער, ביז די שינויים דערקייקלען זיך צום האנט, און איז גורם שינויים אין די פארעם פון די הענט באופן אז עס די מוסקעלען ציען זיך צאם און והנה די הענט איז משנה מקומו. פאר די מענטשען וואס פארשטייען דאס, איז די שאלה אויף די מוח גופא. אויף דעם ערשטען פלאץ ווי רצון איז משנה פיזישע באשטאנדטיילן. וויאזוי קען מחשבה טוישען פיזישע זאכען?
ביסטו מסכים צו די שאלה?

ווייל מחשבה איז אויך פיזיש, ס'איז ניוראנס וואס לויפן ארום אינעם מח, די סענסארי ניוראנס קומען צו לויפן צום מח אזוי ווי הצלה אינגערייט טרייבן מאשינען מיט לעלאס און בליצערס, קומען צום מח און זאגן אז די לינקע האנט איז נארוואס געווארן אנגעגאסן מיט א טעפל הייסע קאווע, די ניוראנס אינעם מח לויפן ארויסצונעמען די ספר הזיכרונות פונעם שעלף, דארט שטייט אז ס'איז נישט גוטע נייעס, די צעלן אויפן האנט קענען ווערן אפגעבריט, שיקן זיי שנעל די מאטאר ניוראנס צו אקטיוויזירן די מוסקלען אוועק צו שלעפן די הענט פון די גיסעדיגע קאווע, ווי אויך צינדן זיי אן א גרויסע רויטע טשערי לייט אז די גוף איז אונטער אטאקע און מ'גייט אריין אין עמערדזשענסי מאוד, די מח הייסט די גלאנז ארויספאמפן אסאך אנדרענילין, די הארץ הייבט אן פאמפן שנעלער, די לונגען הייבן אן צו קאנטראקן און עקספענדען שנעלער כדי צו קענען פראוויידן מער אקסידזשען פארן שנעל לויפענדן הארץ,און ס'טוט זיך א בהלה, והעיר שושן צהלה! און דאס אלעס איז נאך פארן באוויסטזיניגן מחשבה פון "העי, איך שלימזל האב זיך נאכאמאל אנגעגאסן".

נשמה האקט, מחשבה איז פיזיקאל!

איך מיין אז יאיר טענהט דא ממש וואס דו זאגסט. קוק די המשך ביטע

יאיר האט געשריבן:איך האב געליינט דעם גאנצן מאמר, און מיר זעט אויס אז ער איז אן ערנסטער בעל מחשבה מיט גוטע קשיות, אבער ער קומט צו צו crude תירוצים פון אן Amateur Philosopher. באלד וועלן מיר זען וועגן דעם תרנגול, אבער קודם, דאס זענען מיר איינשטימיג אז הזזת יד איז נישט קיין ראיה אויף זיין טעאריע, איא?

נשמה יתירה האט געשריבן:בנוגע הרכבת גוף ונפש, פארשטיי איך נישט וויאזוי דאס זאגען אז עס איז אן הרכבה, איז א ביאור. אויב מחשבה אין פיזיקעל זענען צוויי וועלטען, איז וואס לייגט מען צו הבנה ווען מען זאגט הרכבה?

דו און דיין ווייב זענען אויך צוויי וועלטן, און דאך שאפט איר עפעס א הרכבה פון א קאפל. נישט אזוי?

אמת. הזזת יד ברענגט ער נישט אלץ ראי'.
איך בין איך, און מיין ווייב איז זי. די איינציגסטע הרכבה געהערט אין מאחורי.
מען קען נישט מאכען פין איין זאך א צווייטע, און אויך נישט פון צוויי זאכען איינס, נישט קיין חילוק וויפיל הרכבות מען זאל נאר שטיפען. יעדע מושג האט פונקטליכע הגדרות.
[למען האמת מיז איך מודה זיין אז עס איז דא עפעס אזא הבנה בענין די גאנצע נושא פון איינס פלאס איינס איז צוויי. ווייל לכאורה איז צוויי עפעס א התכללות פון די איינזערס. אויב נישט טא פארוואס רופסטו עס מיט אן אנדער נאמען, נעמליך צוויי. מוז דאך זיין אז דו ווילסט עפעס כולל זיין, און מאחד זיין. אויף דעם שטעלט זיך די שאלה ווער געט דיר די רעכט צוצולייגען דאס. דהיינו מצד לאגיק פון ווי נעמסטו אז די יחידתדיגע איינזערס האבען אויך התכללות און ממילא אויב איז די הגדרה פון צוויי עפעס מוסיף איז שווער מהיכי תיתי. איז דארף מען טאקע דארט אליינס זיך מעמיק זיין. לפי מיין הבנה איז די תירוץ אז די מהלך איז פונקט פארקערט עס פאנגט זיך אהן פון התכללות און גייט פון דארט צום יחיד. ממילא איז פשט אז אינעם אפטייטש פון איינס ליגט שוין די התכללות. אבער דאס איז אלעס אן סעפעראטע נושא. איך גלייב אז נישט דאס רעדסטו דא, גערעכט?]

נשמה יתירה האט געשריבן:איך מיין אז יאיר טענהט דא ממש וואס דו זאגסט. קוק די המשך ביטע

גערעכט, אבער איך האב אנגעהויבן צו שרייבן די תגובה נאכן לייענען דאס, און כ'האב נישט געהאלטן ביים אויפגעבן מיין הצלה קאל נאר ווייל יאיר האט געשריבן ענליך... איך האף ער האט נישט קיין פעטענט אויף דעם.

נשמה,
עס איז נישט ריכטיג אז דו מיט דיין ווייב זענען נישט א הרכבה, אייערע לעבנס זענען זיכער משפיע איינער אויפ'ן צווייטן (איך האף אזוי, אויב נישט גיי צו א טעראפיסט וואס פריער ) און צוזאמען ווערט געשאפן א מושג פון א קאפל, אין וואס יעדער גיבט אן אנדער חלק, און צוזאמען איז א דבר השלם. דאס איז עפעס וואס יעדער קען מעיד זיין דערויף. אבער אפילו אן דעם, דאס איז זיכער אז איין גשם קען האבן אן אפעקט אויף א צווייטע גשם, איז ווער האט דיר געזאגט אז א רוחני איז אן אויסנאם און קען נישט האבן קיין השפעה אויף א גשם?
אויב עס איז דא איינער וואס וויל מאכן פון איין זאך א צווייטע, איז עס דער שרייבער פונ'ם מאמר. ער וויל מאכן פון א גשם א דבר רוחני, עפעס וואס איז נגד השכל והחוש.
וועגן דיין שאלה ווי אזוי מען קען אנרופן צוויי זאכן "צוויי" און נישט "איינס מיט איינס", אויף דעם אליין וואלט מען געקענט זאגן אז "צוויי" איז טאקע נאר א שם מושאל אויף איינס מיט איינס. אבער למעשה, ווען עס קומט צו מער קאמפליצירטע מושגים איז נישטא קיין ברירה, און מ'מוז צוקומען צו אזא זאך פון נייע מושגים, אבער דער שמועס איז צו קאמפליצירט אריינצוגיין אויף די מינוט. קודם וויל איך אפטיילן גשם פון רוחני, ווייל מיין גאנצע עקזיסטענץ כפי הבנתי איז אין זשעפארדי .

יאיר האט געשריבן:נשמה,
עס איז נישט ריכטיג אז דו מיט דיין ווייב זענען נישט א הרכבה, אייערע לעבנס זענען זיכער משפיע איינער אויפ'ן צווייטן (איך האף אזוי, אויב נישט גיי צו א טעראפיסט וואס פריער ) און צוזאמען ווערט געשאפן א מושג פון א קאפל, אין וואס יעדער גיבט אן אנדער חלק, און צוזאמען איז א דבר השלם. דאס איז עפעס וואס יעדער קען מעיד זיין דערויף. אבער אפילו אן דעם, דאס איז זיכער אז איין גשם קען האבן אן אפעקט אויף א צווייטע גשם, איז ווער האט דיר געזאגט אז א רוחני איז אן אויסנאם און קען נישט האבן קיין השפעה אויף א גשם?
אויב עס איז דא איינער וואס וויל מאכן פון איין זאך א צווייטע, איז עס דער שרייבער פונ'ם מאמר. ער וויל מאכן פון א גשם א דבר רוחני, עפעס וואס איז נגד השכל והחוש.
וועגן דיין שאלה ווי אזוי מען קען אנרופן צוויי זאכן "צוויי" און נישט "איינס מיט איינס", אויף דעם אליין וואלט מען געקענט זאגן אז "צוויי" איז טאקע נאר א שם מושאל אויף איינס מיט איינס. אבער למעשה, ווען עס קומט צו מער קאמפליצירטע מושגים איז נישטא קיין ברירה, און מ'מוז צוקומען צו אזא זאך פון נייע מושגים, אבער דער שמועס איז צו קאמפליצירט אריינצוגיין אויף די מינוט. קודם וויל איך אפטיילן גשם פון רוחני, ווייל מיין גאנצע עקזיסטענץ כפי הבנתי איז אין זשעפארדי .

איך ווייס נישט פונקטליך וואס דו מיינסט מיט א "מושג פון א קאפל, א דבר השלם". איך זעה סך הכל צוויי עקסטערע מענטשען טוען א גרויסע סכום זאכען צוזאמען. זיי טראכטען [האפענטליך] אסאך איינער פון אנדערען. זיי האבען אויך אהבה איינער צום צווייטען. אהבה איז טאקע די גאנצע ענין פון פארלירען די אייגענע הגבלות, און זיין אין א מצב פון בלי גבול. עס איז דעריבער דער "כלל גדול בתורה" כדברי ר' עקיבא, אדער דער "כל התורה כולה, ואידך פירושא" כדברי הלל. רעדסטו פון אהבה?
די הבנה פון השפעה פון איין גשם אויף א צווייטע גשם איז בכלל נישט אזוי פשוט, כידוע ליודעים. אז דו ברענגסט א ראי' פון ערגעץ אנדערש דארף מען יענס גוט מסביר זיין.
אויב צוויי איז נאר א שם המושאל אויף איינס מיט איינס, טא פארוואס טוישט דו נעמען. וועסטו ענטפערען ווייל מען קען גרינגער זיך באכלעפטשען ווען מען זאגט עס אויף א כלליותדיגען אופן. איז דאך אויב אזוי בעל כרחך איז דו האסט עפעס עפעס א קליינטשיקע הערעלע געטוישט אדער צוגעלייגט אויף די ווערטער איינס, איינס, איינס, וכן הלאה. די הוספה איז די התכללות גופא. און אויף דעם וועט די שאלה זיין אויב איז אין די מושג פון איינס, איינס, איינס, עקזיסטירט נישט די מושג פון התכללות, איז וויאזוי לייגסטו עס צו. פארוואס זאגסטו אז עס איז היינו הך [דהיינו אז איינס מיט איינס איז ממש צוויי] בשעת ווען באמת לייגסטו עפעס צו. אבער דו ביסט גערעכט קודם דארפען מיר באשטעטיגען עקזיסטענס, דהיינו דעם איינס, און דערנאך גיין צו צוויי

א "דבר השלם פון א קאפל" מיין איך צו זאגן אז ביידע צוזאמען קענען אויספירן אן אויפגאבע וואס איינער אליין וואלט נישט געקענט אויספירן האלב דערפון. אויב דאס איז אמת וועלן מיר מוזן מאכן א נייע מושג אין דיקשאנערי וואס רופט זיך "קאפל".
אויב אפילו די הבנה פון אן אפעקט פון איין גשם אויפ'ן צווייטן איז דיר אומפארשטענדליך, פארוואס לאזטו עס אויס און דו שטעלסט זיך אפ ביי גשם און רוחני?
דיין דריטע נקודה איז גערעכט. ס'הייסט, אפילו איינס און איינס איז נישט באמת צוויי, איז פון דעם אליין וואס מיר רופן עס אזוי מוכרח אז עס איז פארהאן אזא מושג ווי "צוויי", כאטש מיר נוצן עס נישט אייביג אויפ'ן ריכטיג אופן, ווייל טאמער נישט האסטו דאך גארנישט צוגעלייגט. אזוי ווי דמיון אליין איז שוין מוכיח אז ס'איז דא עקזיסטענץ, ווייל אויב עס איז נישטא קיין עקזיסטענץ, פון וואס דמיונ'ט מען?

יאיר האט געשריבן:א "דבר השלם פון א קאפל" מיין איך צו זאגן אז ביידע צוזאמען קענען אויספירן אן אויפגאבע וואס איינער אליין וואלט נישט געקענט אויספירן האלב דערפון. אויב דאס איז אמת וועלן מיר מוזן מאכן א נייע מושג אין דיקשאנערי וואס רופט זיך "קאפל".

אן ענין של נס, ווי דורך צאמשטעלען פופציג כוחות מיט נאך פופציג כוחות, האבען מיר א סך הכל פון הונדערט פופציג כוחות. איא?

יאיר האט געשריבן:אויב אפילו די הבנה פון אן אפעקט פון איין גשם אויפ'ן צווייטן איז דיר אומפארשטענדליך, פארוואס לאזטו עס אויס און דו שטעלסט זיך אפ ביי גשם און רוחני?

אגב, פאר דיר איז עס יא פארשטענדליך? דו קענסט פארלאנגען אז דער בעל המאמר זאל אריינגיין און די טיפע פילוזפישע שאלות פון קאזעיזשאן. דעריבער רעדט ער פון א זאך וואס מען קען פארשטיין גרינגער. דהיינו די 'קלארע' מרחק פון רוחני לגשמי. ער זאגט אז אויב אז רוחני אינגאנצען אן אנדער וועלט ווי גשמי איז ווי איז איינס משפיע אויפען צווייטען. א שטייגער ווי א געדאנק אין מאטעמאטיק זאל ליב האבען מיין קינד. אויב ביסטו נישט מודה אז עס איז אלעס [רוחני וגשמי] איין הגדרה דעמאלט האט דאך איינס נישט קיין שייכות מיטן צווייטען.

יאיר האט געשריבן:דיין דריטע נקודה איז גערעכט. ס'הייסט, אפילו איינס און איינס איז נישט באמת צוויי, איז פון דעם אליין וואס מיר רופן עס אזוי מוכרח אז עס איז דא אזא מושג ווי "צוויי" ווייל טאמער נישט האסטו דאך גארנישט צוגעלייגט. אזוי ווי דמיון אליין איז שוין מוכיח אז ס'איז דא עקזיסטענץ, ווייל אויב עס איז נישטא קיין עקזיסטענץ, פון וואס דמיונ'ט מען?

איך פארשטיי נישט דעם דמיון צו דמיון. אויך פארשטיי איך נישט דיין שאלה אויף דמיון. דו האלטסט עס פאר אן עכטע שאלה, אדער סתם א ווערטערל?

נשמה, דו קענסט באשאפן א האלבע קינד?
איך פארלאנג גארנישט פונ'ם שרייבער, איך וויל נאר ער זאל זיך אפלאזן פון גשמי און רוחני. אויף דעם מהלך קען ער אויך פרעגן ווי אזוי דער הארץ קען משפיע זיין אויף דאס בלוט אז עס זאל פאמפען, און קומען צו די מסקנא אז דער הארץ מיט די בלוט איז איין זאך.
מיין שאלה ותשובה אויף דמיון איז גאר ערנסט. לאז עס אפ פאר א וויילע.

יאיר האט געשריבן:נשמה, דו קענסט באשאפן א האלבע קינד?

לפני הקלאונינג אדער לאחריה? כוונתי אז בעצם האב איך די כח פין באשאפען א גאנצע קינד. אבער אהן דעם איז דאך אויך מובן אז אוודאי קען איך אליינס נישט אויפהייבען א הונדערט פונטיגע זאך. און מיין חבר קען אויך נישט אויפהייבען א הונדערט פונטיגע זאך. אבער צוזאמען קענען מיר יא. מיינט דאס דען אז מיט אונזער צוזאמשטעל איז דא מער ווי די פונקטליכע צירוף פון ביידע כוחות?

יאיר האט געשריבן:איך פארלאנג גארנישט פונ'ם שרייבער, איך וויל נאר ער זאל זיך אפלאזן פון גשמי און רוחני. אויף דעם מהלך קען ער אויך פרעגן ווי אזוי דער הארץ קען משפיע זיין אויף דאס בלוט אז עס זאל פאמפען, און קומען צו די מסקנא אז דער הארץ מיט די בלוט איז איין זאך.

כשר גערעכט. אלעס מיז זיין איין גדר כדי איינס זאל משפיע זיין אויפן צווייטען. נאר ווייל בלוט האט עלעקטראנס וואס לויפען ארום איר נוקליאס, און בתוך זייערע גדרים איז נכלל אז איר ארומלויפעכטס וועט זיך טוישען ווען אן שטערקערער כח וועט איר אוועקשלעפען, דהיינו דאס גופא איז די אפטייטש פון די כח אירע. נאר דערפאר קען די הארץ איר ארומטוישען.
איך בעט דיך בהכנעה, ביטע האלטען די שמועס אמתדיג.

יאיר האט געשריבן:מיין שאלה ותשובה אויף דמיון איז גאר ערנסט. לאז עס אפ פאר א וויילע.

די תירוץ איז זייער פשוט, דעריבער האב איך געהאלטען אז די זאגסט נאר א ווערטעל. אבער אז דו הייסט איך זאל עס אפלאזען וועל איך אזוי טון.

נשמה יתירה האט געשריבן:

יאיר האט געשריבן:נשמה, דו קענסט באשאפן א האלבע קינד?

לפני הקלאונינג אדער לאחריה?

וואס א חילוק פון וואו די באשטאנדטיילן פאר די embryo קומען? למעשה איז איינער אנ'ם צווייטן, דער צעל אן דער איי, גארנישט ווערד. איך מיין אז איך זאג דא גאר פשוט'ע זאכן, איך קען ברענגען נאך צענדליגער דוגמאות פון זאכן וואס קענען נאר געטון ווערן דורך צוויי באשטאנדטיילן וואס קענען נישט טון האלב דערפון אליין.

נשמה יתירה האט געשריבן:

יאיר האט געשריבן:איך פארלאנג גארנישט פונ'ם שרייבער, איך וויל נאר ער זאל זיך אפלאזן פון גשמי און רוחני. אויף דעם מהלך קען ער אויך פרעגן ווי אזוי דער הארץ קען משפיע זיין אויף דאס בלוט אז עס זאל פאמפען, און קומען צו די מסקנא אז דער הארץ מיט די בלוט איז איין זאך.

כשר גערעכט. אלעס מיז זיין איין גדר כדי איינס זאל משפיע זיין אויפן צווייטען. נאר ווייל בלוט האט עלעקטראנס וואס לויפען ארום איר נוקליאס, און בתוך זייערע גדרים איז נכלל אז איר ארומלויפעכטס וועט זיך טוישען ווען אן שטערקערער כח וועט איר אוועקשלעפען, דהיינו דאס גופא איז די אפטייטש פון די כח אירע. נאר דערפאר קען די הארץ איר ארומטוישען.
איך בעט דיך בהכנעה, ביטע האלטען די שמועס אמתדיג.

אפשר איז אויך די זעלבע אמת אויפ'ן מענטש, אז עס איז נכלל אינ'ם גדר פון די האנט אז ווען די מחשבה ארבעט אויף איר זאל זיך עס רוקן?
אויב דו שפירסט אז איך בין נישט אמת'דיג, ביטע צייכן מיר צו פארוואס, און איך וועל זען צו מתקן זיין.

יאיר האט געשריבן:

נשמה יתירה האט געשריבן:

יאיר האט געשריבן:נשמה, דו קענסט באשאפן א האלבע קינד?

לפני הקלאונינג אדער לאחריה?

וואס א חילוק פון וואו די באשטאנדטיילן פאר די embryo קומען? למעשה איז איינער אנ'ם צווייטן, דער צעל אן דער איי, גארנישט ווערד. איך מיין אז איך זאג דא גאר פשוט'ע זאכן, איך קען ברענגען נאך צענדליגער דוגמאות פון זאכן וואס קענען נאר געטון ווערן דורך צוויי באשטאנדטיילן וואס קענען נישט טון האלב דערפון אליין.
.

אוודאי קען איך אליינס נישט אויפהייבען א הונדערט פונטיגע זאך. און מיין חבר קען אויך נישט אויפהייבען א הונדערט פונטיגע זאך. אבער צוזאמען קענען מיר יא. מיינט דאס דען אז מיט אונזער צוזאמשטעל איז דא מער ווי די פונקטליכע צירוף פון ביידע כוחות?

יאיר האט געשריבן:

נשמה יתירה האט געשריבן:

יאיר האט געשריבן:איך פארלאנג גארנישט פונ'ם שרייבער, איך וויל נאר ער זאל זיך אפלאזן פון גשמי און רוחני. אויף דעם מהלך קען ער אויך פרעגן ווי אזוי דער הארץ קען משפיע זיין אויף דאס בלוט אז עס זאל פאמפען, און קומען צו די מסקנא אז דער הארץ מיט די בלוט איז איין זאך.

כשר גערעכט. אלעס מיז זיין איין גדר כדי איינס זאל משפיע זיין אויפן צווייטען. נאר ווייל בלוט האט עלעקטראנס וואס לויפען ארום איר נוקליאס, און בתוך זייערע גדרים איז נכלל אז איר ארומלויפעכטס וועט זיך טוישען ווען אן שטערקערער כח וועט איר אוועקשלעפען, דהיינו דאס גופא איז די אפטייטש פון די כח אירע. נאר דערפאר קען די הארץ איר ארומטוישען.
איך בעט דיך בהכנעה, ביטע האלטען די שמועס אמתדיג.

אפשר איז אויך די זעלבע אמת אויפ'ן מענטש, אז עס איז נכלל אינ'ם גדר פון די האנט אז ווען די מחשבה ארבעט אויף איר זאל זיך עס רוקן?

זייער גוט. דארפסטו אויב אזוי מאכען פון מחשבה און גשם איין גדר. דאס איז פונקטליך וואס ער פרובירט אויפצווייזען.

יאיר האט געשריבן:אויב דו שפירסט אז איך בין נישט אמת'דיג, ביטע צייכן מיר צו פארוואס, און איך וועל זען צו מתקן זיין.

דייינע ריינע ווערטער באשטעטיגען אז עס איז נאר געווען מיין טעות, איז דאך שוין געשעהן די תיקון. יישר כח.

איך האב דאך געשריבן אז דו קענסט נישט טון אפילו האלב דערפון, ווי למשל באשאפן א מענטש. דו קענסט אבער למשל ברענגען א זעג און צושניידן דעם הונדערט פונטיגע זאך אויף האלב און עס אויפהייבן איינער אליין, אויסער לויט די גמרא אז טונא דמדלי אינש על כתפיה אינו אלא שליש משאוי ממשאוי שמסייעין אותו להרים.