קאווע שטיבל

עפל סיידער האט געשריבן:

Shiala האט געשריבן:א ווארט פון אן ערליכע איד, אויב די תורה הקדושה פארבאט אונז פון גיין צו די פאליציי (באמערקונג: "אויב עס פארבאט" פרעג א דיין אדער לערן גוט דורך די הלכה אויב די טראסט נישט דעם דיין) איז עס אסור בכל אופן אפילו מזאל אפרעיפן דיין אייגן קינד טאר מען נישט עובר זיין אויף די תורה, פרעג א דיין אדער א איד וואס קען לערנען ביי יעדן פאל עקזטרע

שאולי האט געשריבן: פאר די וואס טענהן עס האט זיי נישט געשאדט ווייס איך נישט וואס צו זאגן, אדער לייקענען זיי דאס אדער האט עס געהאט א פארקערטע עפעקט זיי מעלעסטן ווייטער אדער וויבאלד עס האט זיך אנגעהויבן אין די בחורישע יארן ווען מען האט שוין עטוואס א תאווה האט ער מיטגעשפילט. ווי יונגער אלץ שווערער.

שאולי איין פראגע נאר צו דיר זינט ווען איז אין די תוה"ק מוזכר אזא מין סארט פסק ווי עס "האט מיר געדעמעדזשט"? אין די תוה"ק איז מוזכר דיני רודף און דיני בעלי עבירה ועוד, הלכות פון דעמעדזשען דאס איז רייד פון די גוי'אישע וועלט וואס קען בשו"א נישט מחליט זיין צו פארזיגלען יודישע לעבנס אין תפיסה,

גלייב מיר שאולי אז די וועסט מאכען אן אנקעטע פון די וואס זענען יא געטאטשט געווארען אין די יונגע יארען וועסטו האבען גאר גאר א גרויסער פראצענט וואס וועט דיר זייער קלאר זאגען אז עס האט נישט רואינירט זייער לעבן,
הלכה למעשה קען מען דאס מערסטע טאהן ווי איך האב געהערט פון עטליכע מגדולי הפוסקים, אז בעת רדיפת ה'מאלעסטער אחר ה'קרבן דאן ביסטו בארעכטיגט מיט שטארקע כוחות צו טון אלעס להצילו מידי השפל והנבזה, אבער לאחר המעשה איז זייער שווער צו נעמען דיינע ברויזענדע געפילען און דערמיט מאכען א תורה חדשה.

פון ווען אן האט די תורה הקדושה געזאגט אז מען מעג זיך אנעמען אויף א מעלעסטער וואס האט עובר געווען אויף אן עבירה וואס גייט אריין בגדר יהרוג ואל יעבור? עס האט נישט מיט מיינע געפילן. די נעמסט זיך אן פאר די מאלעסטער ווייל דו האסט "רחמנות" אויף אים דאן האסטו פינקט אזוי זיך געלאזט פארפירן פון דיינע געפילן!!! די רעדסט פון אומוויסנדקייט און שרייסט אז עס האט נישט געשאדט, איך וואלט איין זאך געזאגט אויב ביסטו יא באהאווענט מיט די מציאות דאן לעבסטו מיט א ביטערע שילד געפיל!!! ווילאנג עס ווען זיין שטיצע פאר די מעלעסטערס וועט די ביטערע מחלה אנגיין!!! גענוג געווען!! הערטס אויף צו רעאנירן יודישע שטובער!!! די עצם זאך אז מען בארעכטיגט די עבירה פון רעיפן איבער די עבירה פון מסרן איז איין שטיק לעבן מיט תורה חדשה לויט געפיל!!! אויף וואס ווארט איר אז נאך יודישע נשמות זאלן פארפאלן ווערן??? דיינע ווערטער וועלן דאס צוברענגן!!!

וודפ, מטאר נישט האבן קיין רחמנות אויף א בעל עבירה? די תורה עקזיסטירט נישט וויבאלד איינער האט עובר געווען דערויף אין א שרעקליכע אופן? מעג מען חרוב מאכן איינעמס לעבן וועגן נקמה? איז עס א כלל אז וויבאלד ער האטעך געטאטשט איז ער א פארפאלענער? ער איז דאך אויך חרוב געווארן ווייל איינער האט אים געטאטשט, ליייג אוועק די געפילן פון כעס און נקמה און טראכט מיט לאגיק פאר איין מינוט, מהאט מאלעסטעד און בעוולט צענדליגער יונגע נפשות א גרויס חלק פון זיי זענען געווארן געדעמעזט און טאטשן היינט אנדערע זיי זענען קרבנות פונקט ווי מיר און דיך, טייל באשולדיגטע מאלעסטערס זענען קרבנות פון א יונגע רוצח וואס האט זיי געוואלט באשמוצן אלס נקמה און אויפגעמאכט א מעשה, איינער אן אללעדזט וויקטים האט עס מודה געווען צו מיר אז ער האט ליגנט געזאגט, על פי שנים עדים יקום דבר, אדער מיט עני קיינד אוו פראוף, הוא סעיס שי סעיס איז דאך אן אומדערהערטע אומרעכט, וויפיל אומשולדיגע דארפן פאלן קרבנות אין די וועג פון נקמה, וויפיל איין מאליגע אפפענדערס וואס זענען אליינס געווען וויקטימס און קענען געהאלפן ווערן מיט טעראפי דארפן גיין זיצן לעולמי עד כדי די תאוה פון נקמה זאל ווערן עררייכט??

פון ווען אן האט די תורה הקדושה געזאגט אז מען מעג זיך אנעמען אויף א מעלעסטער וואס האט עובר געווען אויף אן עבירה וואס גייט אריין בגדר יהרוג ואל יעבור?

שאולי דאס איז שוין די צווייטע מאל אין דער אשכול וואס איך זעה דער ווערטער פון דיר. ביסטו אויפן קאפ געפאלן? טאטשן א צווייטע איז ביהרג ואל יעבור? חוץ טאמער די לערנסט גאנץ פרשת אחרי אז די אלע ערוות דוירט מיינט טאטשען קינדער.

שיעלע ,סאו דו זאגסט מען דארף רחמנות האבען אויף עם ווייל ער איז אויך מאלעסטעד געווארן ממילא איז נישט אזוי געפערליך אז ער מאלעסטעד/טאטשד קינדער וואס גייען שפעטער מאלעסטען אנדערע קינדער וואס גייען דערנאך אליינס זיין מאלעסטערס.

פארשטיי איך גוט?

קיינער רעדט נישט פון קיין נקמה. און די תירוץ אז די ביסט א וויקטים ווי שלעכט איך פיל פאר דיר קען איך דיר נישט העלפן ווייל פונקט ווי א יונגל ווערט געשלאגן דורך חברים און אנשטאט צו גיין צו די מנהל און עס מסדר זיין אויפן ריכטיגן וועג האט ער מחליט געווען ווייטער צו געבן א פראסק פאר ווער עס קומט זיין וועג. דאן אויב די קינד גייט צו די מנהל זענט איר אייניג אין פעקל הגם וויבאלד די ביסט געשלאגן געווארן קען גאנץ מעגליך זיין אז דיין שטראף וועט נישט זיין אזוי ערג. דערפאר טוה איך אפעלירן צו אלע וויקטימס. ווארטס נישט אויף קיין ניסים און גייט פאר טערעפי פאר עס קומט אויס אז שיקט די פראסק ווייטער.

ניין דאס איז שלעכט ארויסגענומען פון די קאנטעקסט פון מיינע ווערטער, ליין עס איבער און זאג מיר וואס שטייט דארט, נקמה זאל נישט איבערגעוועלטיגן לאגיק אן אומשילדיגער אדער איינער וואס קען געהאלפן ווערן מיט טעראפי און איז א אן טיימער זאל נישט ווערן אראפגעהאקט וועגן נקמה, און דריי ממעג רחמנות האבן אויף א מאלעסטער אין געוויסע אומשטענדן

לית דין בר נש האט געשריבן:

פון ווען אן האט די תורה הקדושה געזאגט אז מען מעג זיך אנעמען אויף א מעלעסטער וואס האט עובר געווען אויף אן עבירה וואס גייט אריין בגדר יהרוג ואל יעבור?

שאולי דאס איז שוין די צווייטע מאל אין דער אשכול וואס איך זעה דער ווערטער פון דיר. ביסטו אויפן קאפ געפאלן? טאטשן א צווייטע איז ביהרג ואל יעבור? חוץ טאמער די לערנסט גאנץ פרשת אחרי אז די אלע ערוות דוירט מיינט טאטשען קינדער.

Shiala האט געשריבן:ניין דאס איז שלעכט ארויסגענומען פון די קאנטעקסט פון מיינע ווערטער, ליין עס איבער און זאג מיר וואס שטייט דארט, נקמה זאל נישט איבערגעוועלטיגן לאגיק אן אומשילדיגער אדער איינער וואס קען געהאלפן ווערן מיט טעראפי און איז א אן טיימער זאל נישט ווערן אראפגעהאקט וועגן נקמה, און דריי ממעג רחמנות האבן אויף א מאלעסטער אין געוויסע אומשטענדן

לייען איבער! קיינער זאגט דאס נישט אין גאנצע אשכול!

און אויב איינער האט עס סופרעסט און 20 יאר שפעטער כאפט מען עס ערשט און ביי דעט טיים איז ער שוין אינגאנצן קראנק דארף מען אים אינגאנצן צוגרינד לייגן? נאו רחמנות? שטראף אן רחמנות איז א דירעקטער ריזאלט פון נקמה אדער איינגעבוירענע רשעות, דזוסטיס דארף גיין מיט שכל און רחמנות ביינעזאם

שאולי האט געשריבן:

עפל סיידער האט געשריבן:

Shiala האט געשריבן:א ווארט פון אן ערליכע איד, אויב די תורה הקדושה פארבאט אונז פון גיין צו די פאליציי (באמערקונג: "אויב עס פארבאט" פרעג א דיין אדער לערן גוט דורך די הלכה אויב די טראסט נישט דעם דיין) איז עס אסור בכל אופן אפילו מזאל אפרעיפן דיין אייגן קינד טאר מען נישט עובר זיין אויף די תורה, פרעג א דיין אדער א איד וואס קען לערנען ביי יעדן פאל עקזטרע

שאולי האט געשריבן: פאר די וואס טענהן עס האט זיי נישט געשאדט ווייס איך נישט וואס צו זאגן, אדער לייקענען זיי דאס אדער האט עס געהאט א פארקערטע עפעקט זיי מעלעסטן ווייטער אדער וויבאלד עס האט זיך אנגעהויבן אין די בחורישע יארן ווען מען האט שוין עטוואס א תאווה האט ער מיטגעשפילט. ווי יונגער אלץ שווערער.

שאולי איין פראגע נאר צו דיר זינט ווען איז אין די תוה"ק מוזכר אזא מין סארט פסק ווי עס "האט מיר געדעמעדזשט"? אין די תוה"ק איז מוזכר דיני רודף און דיני בעלי עבירה ועוד, הלכות פון דעמעדזשען דאס איז רייד פון די גוי'אישע וועלט וואס קען בשו"א נישט מחליט זיין צו פארזיגלען יודישע לעבנס אין תפיסה,

גלייב מיר שאולי אז די וועסט מאכען אן אנקעטע פון די וואס זענען יא געטאטשט געווארען אין די יונגע יארען וועסטו האבען גאר גאר א גרויסער פראצענט וואס וועט דיר זייער קלאר זאגען אז עס האט נישט רואינירט זייער לעבן,
הלכה למעשה קען מען דאס מערסטע טאהן ווי איך האב געהערט פון עטליכע מגדולי הפוסקים, אז בעת רדיפת ה'מאלעסטער אחר ה'קרבן דאן ביסטו בארעכטיגט מיט שטארקע כוחות צו טון אלעס להצילו מידי השפל והנבזה, אבער לאחר המעשה איז זייער שווער צו נעמען דיינע ברויזענדע געפילען און דערמיט מאכען א תורה חדשה.

פון ווען אן האט די תורה הקדושה געזאגט אז מען מעג זיך אנעמען אויף א מעלעסטער וואס האט עובר געווען אויף אן עבירה וואס גייט אריין בגדר יהרוג ואל יעבור? עס האט נישט מיט מיינע געפילן. די נעמסט זיך אן פאר די מאלעסטער ווייל דו האסט "רחמנות" אויף אים דאן האסטו פינקט אזוי זיך געלאזט פארפירן פון דיינע געפילן!!! די רעדסט פון אומוויסנדקייט און שרייסט אז עס האט נישט געשאדט, איך וואלט איין זאך געזאגט אויב ביסטו יא באהאווענט מיט די מציאות דאן לעבסטו מיט א ביטערע שילד געפיל!!! ווילאנג עס ווען זיין שטיצע פאר די מעלעסטערס וועט די ביטערע מחלה אנגיין!!! גענוג געווען!! הערטס אויף צו רעאנירן יודישע שטובער!!! די עצם זאך אז מען בארעכטיגט די עבירה פון רעיפן איבער די עבירה פון מסרן איז איין שטיק לעבן מיט תורה חדשה לויט געפיל!!! אויף וואס ווארט איר אז נאך יודישע נשמות זאלן פארפאלן ווערן??? דיינע ווערטער וועלן דאס צוברענגן!!!

אז די רעדסט פון "יהרג ואל יעבור" דאן זיי מברר פונקטליך די הלכה דערפון און פרעג דיר נאך די הלכה גענוי ביי די רבנים, אבער בויען בלויז אויף צושפילען דיינע פערזעליכע הרגשים און פסקענען דערמיט "דיני נפשות"
דאן:
וועט דא נאך אויך איינער מחדש זיין אז די זענען עובר ביהרג ואל יעבור, און מען ברויך זיי מעניש זיין מיט דאס הארבסטע.

לית דין בר נש האט געשריבן:

פון ווען אן האט די תורה הקדושה געזאגט אז מען מעג זיך אנעמען אויף א מעלעסטער וואס האט עובר געווען אויף אן עבירה וואס גייט אריין בגדר יהרוג ואל יעבור?

שאולי דאס איז שוין די צווייטע מאל אין דער אשכול וואס איך זעה דער ווערטער פון דיר. ביסטו אויפן קאפ געפאלן? טאטשן א צווייטע איז ביהרג ואל יעבור? חוץ טאמער די לערנסט גאנץ פרשת אחרי אז די אלע ערוות דוירט מיינט טאטשען קינדער.

עס גייט אריין בגדר שפיכת דמים. אין ווי איינער האט מיר געשריבן אין אישי וועגן זיין ווייב וואס אין אזא קעיס גייט עס אריין אין גלוי עריות אויך.

שאולי איך וועל דיר פרעגן איין קשיא ווען דו זעסט א מאלעסטאר טראכסטו פון א מענטעלי מעססד אפ מענטש וואס שטייט דא פאר דיר אדער ער ברענגט דיר אויף דיינע יוגנט קאשמארן אויב די תירוץ איז די ערשטע זענמיר אויף איין פעידז אינגאנצן

Shiala האט געשריבן:שאולי איך וועל דיר פרעגן איין קשיא ווען דו זעסט א מאלעסטאר טראכסטו פון א מענטעלי מעססד אפ מענטש וואס שטייט דא פאר דיר אדער ער ברענגט דיר אויף דיינע יוגנט קאשמארן אויב די תירוץ איז די ערשטע זענמיר אויף איין פעידז אינגאנצן

בכלל נישט. מיין מעלעסטער איז א העכסט מוצלחדיגע מענטש מיט א שיינע שטוב. דערמאנונג: איך האב מיין מעלעסטער נישט געמסרט.

איך רעד נישט פון דיין מאלעסטאר, איך פרעג בכלליות צו די פארמאגסט אן אינערליכע קעגנערשאפט צו יעדע אללעדזט מאלעסטאר, און צו די טראכסט אפשר איז ער אומשולדיג אדער אפשר איז ער נאר האלב שולדיג אדער אפשר אינגאנצן שולדיג אבער ער איז אליינס א וויקטים און ער ברויך טעראפי

Shiala האט געשריבן:און אויב איינער האט עס סופרעסט און 20 יאר שפעטער כאפט מען עס ערשט און ביי דעט טיים איז ער שוין אינגאנצן קראנק דארף מען אים אינגאנצן צוגרינד לייגן? נאו רחמנות? שטראף אן רחמנות איז א דירעקטער ריזאלט פון נקמה אדער איינגעבוירענע רשעות, דזוסטיס דארף גיין מיט שכל און רחמנות ביינעזאם

איך בין נישט באקאנט מיט די געריכטליכע פראצעס אבער איך מיין נאך א געוויסע אמאונט פון יארן קען מען שוין סיי ווי נישט קלעימן.

לית דין בר נש האט געשריבן:

פון ווען אן האט די תורה הקדושה געזאגט אז מען מעג זיך אנעמען אויף א מעלעסטער וואס האט עובר געווען אויף אן עבירה וואס גייט אריין בגדר יהרוג ואל יעבור?

שאולי דאס איז שוין די צווייטע מאל אין דער אשכול וואס איך זעה דער ווערטער פון דיר. ביסטו אויפן קאפ געפאלן? טאטשן א צווייטע איז ביהרג ואל יעבור? חוץ טאמער די לערנסט גאנץ פרשת אחרי אז די אלע ערוות דוירט מיינט טאטשען קינדער.

האסטו שוין א למדן דא אויך.


צום פוינט, יא, טאטשען איינער איז ביהרג ואל יעבור.

און טאמער ווילסטו וויסען פארוואס, מאך אויף א יידיש ספר און קוקט עס אליין נאך.

אבער דיין זיכערקייט אז עס איז נישט ביהרג ואל יעבור, בו בזמן וואס ביי מיר איז זיכער אז די ביסט נישט באהאווענט אין קיין בלאט גמרא, און נישט קיין חומש רשי וכו', ווייזט אויף דער גלאבאלע חריידישע באנעמונג אז מאלעסטעישען איז גארנישט, און פין דעם ביסטו שלעכט משער אז קיין יהרג ואל יעבור איז דאס זיכער נישט.

פריינט טייערע, האסט א טעות. אלע עריות מיט אביזרייהו זענען ביהרג ואל יעבור, ובתוך כלל זה איז משכב זכר, און בתוך כלל זה איז טאטשען.און דאס איז ווען עס איז ברצון, און דאס גיבט נישט קיין היתר אויף מסירה. מסירה ווערט מותר און א חיוב ביי מאלעסטען אלץ מזיק כמבואר בחתימתי. ואפילו יבואו אלף רבנים, ורבבות עסקנים לא יזוזו את דברי הפוסקים ממקומם.

איך רעד אויב דער וואס האט עס סופרעסד פאלט יעצט דורך

בדוו אויב דיין מאלעסטאר קוקט אויס ווי א סוקסעס קען נאך אלס זיין אז ער איז מענטעלי מעססד אפ

איחוד פעלד האט געשריבן:

לית דין בר נש האט געשריבן:

פון ווען אן האט די תורה הקדושה געזאגט אז מען מעג זיך אנעמען אויף א מעלעסטער וואס האט עובר געווען אויף אן עבירה וואס גייט אריין בגדר יהרוג ואל יעבור?

שאולי דאס איז שוין די צווייטע מאל אין דער אשכול וואס איך זעה דער ווערטער פון דיר. ביסטו אויפן קאפ געפאלן? טאטשן א צווייטע איז ביהרג ואל יעבור? חוץ טאמער די לערנסט גאנץ פרשת אחרי אז די אלע ערוות דוירט מיינט טאטשען קינדער.

האסטו שוין א למדן דא אויך.


צום פוינט, יא, טאטשען איינער איז ביהרג ואל יעבור.

און טאמער ווילסטו וויסען פארוואס, מאך אויף א יידיש ספר און קוקט עס אליין נאך.

ואפילו יבואו אלף רבנים, ורבבות עסקנים לא יזוזו את דברי הפוסקים ממקומם.

ביטע בעפאר'ן ארויסשארען פון ארבעל אזלעכע הארבע פסקים וואס אפילו אלף רבנים ועסקנים קענען עס נישט רירען, ביטע זיי נישט יענעם מכבד צו נאכקוקען נאר ברענג אליין דיינע קראנטע מקורות אויף אזעלכע הימעל שטויענדע פסקים.
געדענקט איך בין אויך א נפגע אבער איך קען אביסעל מער ווי איינצעלע פעלער און פילע חולי נפש וואס מען האט געסעטעלט אנדער די קארפעט.

אויב א מענטש וויל זינדיגן איז דא גענוג גויטעס אדער אדאלטס וואס ער קען גיין צו פאר געלט, ווי אזוי באראהיגט א מענטש זיינע תאוות אויף א קליין קינד איז ביי מיר נאך אומפארשטענדליך? די איינציגסטע תירוץ איז אז צוליב די קאוועראפ פון די חסידישע סיסטעם מיינט ער אז דאס איז די "איזי וועי אוט". קומסטו מיר זאגן אז נאך צוויי+ יאר פון פרובירן צו מאכן אן awareness ביים היימישן עולם קען עס נאך א מענטש טוהן די טעג שטיי מיר זייער ביטער. איך ציטער פאר מיינע קינדער. איז מיין שאלה פארוואס לאזט א מענטש א פראבלעם זיינע לויפן פאר 20 יאר. קוקט אויס אז נישט דיין לעבן און נישט יענעםס לעבן זענען גענוג וויכטיג ביי דיר אז עס איז דיר נישט ווערד צו משקיע זיין אין טערעפי ווי אויך טוסטו נישט משיג זיין די חורבן וואס עס מאכט אין די קינדס לעבן כאטש די אלע וואס פרובירן דאס אויפמערקזאם מאכן וויל די עולם ענדערש זיך ווענדן צו די צד וואס טוט דאס אוועקמאכן ביז...it hits home. ליידער ליידער!!

איחוד פעלד האט געשריבן:האסטו שוין א למדן דא אויך.

יישר כח פארן קאמפלימענט

אבער דיין זיכערקייט אז עס איז נישט ביהרג ואל יעבור, בו בזמן וואס ביי מיר איז זיכער אז די ביסט נישט באהאווענט אין קיין בלאט גמרא, און נישט קיין חומש רשי וכו',

אופס דאס טוט וויי
יעצט זא אזוי גוט צייכן צו איין מראה מקום אבער נישט אויף משכב ז..

א ריכטיגער סעמפל פון די תקופה וואס מיר לעב מיר, מען האלט שוין אט אט ביים אפרעכטן דעם אכטער דף אויף די נושא, און דערווייל קען קיין איינער נישט אפירקומען אויף א מראה מקום, א מקור, וואס זאל געבן רעכט פאר די וואס שרייען אז מען ברויך דן זיין דאס ארגסטע לאחר המעשה פאר איינער וואס האט זיך נישט געקענט מתגבר זיין אין יענעם צוגערירט.
ס'איז א שעים.

די שעים איז אז דו האסט אויסגעריסן אלע דיינע מענטשליכע געפילן מיט א פאלשע מסווה פון תורה און אידישקייט, כמו שביארתי כבר במקום אחר.