קאווע שטיבל

נולד מאוחר האט געשריבן:איך בין נישט קלאר וואס די שרייבסט. האבן חז"ל באמת געהאלטן אז סאיז געווען א מלאך גבריאל אדער סאיז א משל אויף עפס?

מוח שליט האט געשריבן:וואס מיינט א מלאך?

לויט חז"ל מלאך גבראיל מיינט א מיסטישע בריאה. פרעג דיין צען יעריג אינגעל וואס מיינט א מלאך. איך ווייס פון אלע שיינע תורת הועשה מלאכיו רוחות. און אבן עזרא די שכל איז א מלאך. חז"ל זענען נישט געווען אזוי סעפיסטיקעטעד.

נולד מאוחר האט געשריבן:דרך אגב חז"ל האבן זייער גוט געקענט מסביר וואס זיי ווילן זאגן. אויב ווילן זיי לערנען דיין לימוד וואלט זיי גארנישט אפגעהאלטן זיי זאלן דאס ארויס שרייבען. אז די תלמוד וואלט געווען פופציג בענדער אנשטאט צוואנציג וואלטן זיי נישט געהאט א פראבלעם. להגדיל תורה ולהאדיר.

מוח שליט האט געשריבן:קאם אן, זיי אויפריכטיג, לעולם ישנה אדם לתלמידו דרך קצרה. אמאל אמאל ווען עס איז גאר שיינע טיפע זאכען אפי' ס'איז נישט נוגע למעשה האט די גמרא דאך געוואלט שרייבען טיפע הגדרות אין שור בור מבעה הבער וכדו'. אבער דאס איז אוודאי נישט על הכלל כולו יצאה.

די לימוד וואס די לערענסט אפ לגבי הנהגת הבורא איז נאך אזוי וויכטיג ווי אלע אנדרע אגדתא'ס וואס חז"ל געבען אוועק א דריטעל ש"ס דערויף.

נולד מאוחר האט געשריבן:

מוח שליט האט געשריבן:

נולד מאוחר האט געשריבן:אמר רב כהנא כד הוינא בר תמני סרי שנין והוה גמירנא ליה לכוליה תלמודא, ולא הוה ידענא דאין מקרא יוצא מידי פשוטו.
יתכן אזוי ווי עם איז געווען נאך אסאך נאר זיי זענען דאס געוואר געווארן כד הוינא בר שמונים.

נו, וואס איז פשט דא? סתם משוגע? אבערוואס, זיי האבען געוואוסט אז די תורה איז פיל מיט רמזים. איז דאך אויב אזוי זייער יתכן אז איינמאל איך כאפ דעם רמז פין דעם פסוק דארף איך נישט קימערן אפי' מיטן פשוט פשט. איז ער געוואויר געווארען ביי די אכטצען אז ניין די שיינקייט פין די תורה איז אז אפי' איך האב א פסוק ווי איך זע קלאר אז דעי פסוק דא האט מען געמיינט אסאך רמזימלעך, זאלסטו וויסען אז דער כותב התורה האט נאך אלץ געשריבען אויף אזא אופן אז דער פשוט פשט זאל אויך זיין ריכטיג. אין די פשוט פשט קומט דיר אויף עפעס לערנען.
כעין ווען א מענטש א קליגער מענטש געבט א משל כדי מסביר זיין עפעס א טיפע נקודה. מאכט ער די משל אזוי אז פינעם ציור המשל קענסטו אויך האבען א געוויסע לימוד. לערען דעם משל אויך גוט אפ. לויף נישט נאר צום נמשל.

סא געוויסע פון חז"ל האבו געקענט אלט זיין 80 יאר און זיך נישט געקימערט מיט פשט ווייל זיי זענען געווען ביזי מיט רמזליך?

פינקט פארקערט איז משמע פין די ווערטער. ער באוונדערט זיין נאויעטעיט, עד כדי כך אז ביז די אכצען האט ער נישט געכאפט דעי פוינט. ד.ה. אז בדרך כלל האבען מענטשען דאס געוואוסט אסאך פריער.

נולד מאוחר האט געשריבן:ווען ספעלט אויס מיינט איש מלאך גבריאל ד"ה וימצאהו איש: זה גבריאל [שנאמר (דניאל ט' כ"א) "והאיש גבריאל"].ויאבק איש עמו שרו של עישו.
פארוואס מיינט אשה א גאנצע דוקא?

איך האב יעצט נאכגעקוקט די פסוק פין וימצאהו איש. קוק וואס עס שטייט.
בראשית פרק לז

(טו) וַיִּמְצָאֵהוּ אִישׁ וְהִנֵּה תֹעֶה בַּשָּׂדֶה וַיִּשְׁאָלֵהוּ הָאִישׁ לֵאמֹר מַה תְּבַקֵּשׁ:
(טז) וַיֹּאמֶר אֶת אַחַי אָנֹכִי מְבַקֵּשׁ הַגִּידָה נָּא לִי אֵיפֹה הֵם רֹעִים:
(יז) וַיֹּאמֶר הָאִישׁ נָסְעוּ מִזֶּה כִּי שָׁמַעְתִּי אֹמְרִים נֵלְכָה דֹּתָיְנָה וַיֵּלֶךְ יוֹסֵף אַחַר אֶחָיו וַיִּמְצָאֵם בְּדֹתָן:
(יח) וַיִּרְאוּ אֹתוֹ מֵרָחֹק וּבְטֶרֶם יִקְרַב אֲלֵיהֶם וַיִּתְנַכְּלוּ אֹתוֹ לַהֲמִיתוֹ:

דאכצעך מען קען זעהן אז די תורה איז דא מרמז עפעס. אז מען מיינט דעם בקאנטען איש. אויך געדענק אז די פסוק והאיש גבריאל איז היבש אינטערסאנטלעך. גבריאל המלאך איז א איש? עס איז דא א לאגישער סיבה צו טראכטען אז אויב זענען דעי ספרים קאודס מיט רמזים איז דאס מרמז פאר אט דעם איש הידוע. פארשטייט זיך בצירוף אז דאס מאכט סענס כמבואר לעיל אז די תורה לערנט אונז אז די מקרה פין טרעפען א 'איש', בצירוף אז דער 'איש' האט אים גאר געפרעגט אין נישט אז יוסף האט געפרעגט דעם איש. אין פערצופעל האט דער איש אונטערגעהערט, וכו'. איז גארנישט קיין פערצופען אין דאס איז דער מלאך מיכאל אליינס.
אויך געדענק אז דאס איז אגדתא דרשות. לאמיר האבען א ליסט פין דרשות, וועט דאס זיין א לעגיטימע עקספערימענט.

מוח שליט האט געשריבן:

נולד מאוחר האט געשריבן:ווען ספעלט אויס מיינט איש מלאך גבריאל ד"ה וימצאהו איש: זה גבריאל [שנאמר (דניאל ט' כ"א) "והאיש גבריאל"].ויאבק איש עמו שרו של עישו.
פארוואס מיינט אשה א גאנצע דוקא?

איך האב יעצט נאכגעקוקט די פסוק פין וימצאהו איש. קוק וואס עס שטייט.
בראשית פרק לז

(טו) וַיִּמְצָאֵהוּ אִישׁ וְהִנֵּה תֹעֶה בַּשָּׂדֶה וַיִּשְׁאָלֵהוּ הָאִישׁ לֵאמֹר מַה תְּבַקֵּשׁ:
(טז) וַיֹּאמֶר אֶת אַחַי אָנֹכִי מְבַקֵּשׁ הַגִּידָה נָּא לִי אֵיפֹה הֵם רֹעִים:
(יז) וַיֹּאמֶר הָאִישׁ נָסְעוּ מִזֶּה כִּי שָׁמַעְתִּי אֹמְרִים נֵלְכָה דֹּתָיְנָה וַיֵּלֶךְ יוֹסֵף אַחַר אֶחָיו וַיִּמְצָאֵם בְּדֹתָן:
(יח) וַיִּרְאוּ אֹתוֹ מֵרָחֹק וּבְטֶרֶם יִקְרַב אֲלֵיהֶם וַיִּתְנַכְּלוּ אֹתוֹ לַהֲמִיתוֹ:

דאכצעך מען קען זעהן אז די תורה איז דא מרמז עפעס. אז מען מיינט דעם בקאנטען איש. אויך געדענק אז די פסוק והאיש גבריאל איז היבש אינטערסאנטלעך. גבריאל המלאך איז א איש? עס איז דא א לאגישער סיבה צו טראכטען אז אויב זענען דעי ספרים קאודס מיט רמזים איז דאס מרמז פאר אט דעם איש הידוע. פארשטייט זיך בצירוף אז דאס מאכט סענס כמבואר לעיל אז די תורה לערנט אונז אז די מקרה פין טרעפען א 'איש', בצירוף אז דער 'איש' האט אים גאר געפרעגט אין נישט אז יוסף האט געפרעגט דעם איש. אין פערצופעל האט דער איש אונטערגעהערט, וכו'. איז גארנישט קיין פערצופען אין דאס איז דער מלאך מיכאל אליינס.
אויך געדענק אז דאס איז אגדתא דרשות. לאמיר האבען א ליסט פין דרשות, וועט דאס זיין א לעגיטימע עקספערימענט.

סאיז גארנישט מאדנע דאניעל רעדט און זאגט וְעוֹד אֲנִי מְדַבֵּר בַּתְּפִלָּה וְהָאִישׁ גַּבְרִיאֵל אֲשֶׁר רָאִיתִי בֶחָזוֹן בַּתְּחִלָּה מֻעָף בִּיעָף נֹגֵעַ אֵלַי כְּעֵת מִנְחַת עָרֶב.ער האט אויסגעזען ווי א מענטש און חלום.
בכלל צי דרשנן א פסוק און תורה מיט ווערטער וואס איז געשריבען געווארן דורך דנאיל שטימט נישט צי גוט. דאס אז ער האט מקדים געווען צי פרעגן איז זייער נארמאל . ער האט געזען זיי זוכן עפעס האט ער זיי געפרעגט. סשטטיט דריי מאל מענטש און די חז"ל זעען דא א מלאך. דעמאנסט מיר די ווערטעל מיט דריי מאל לא תבשל גדי .

מוח שליט האט געשריבן:

נולד מאוחר האט געשריבן:שבת ביים ליינען איז מיר שווער געווארן פארוואס קען נישט והיו לטוטפות בין עיניך מיינען ביו עיניך ממש?
"גובה שבראש מנלן? דת"ר: בין עיניך - זו גובה שבראש; אתה אומר: זו גובה שבראש, או אינו אלא בין עיניך ממש? נאמר כאן בין עיניך ונאמר להלן (דברים יד) לא תשימו קרחה בין עיניכם למת, מה להלן בגובה שבראש מקום שעושה קרחה, אף כאן בגובה של ראש מקום שעושה קרחה; ר' יהודה אומר: אינו צריך, אמרה תורה: הנח תפילין ביד הנח תפילין בראש, מה להלן במקום הראוי ליטמא בנגע אחד, אף כאן במקום הראוי ליטמא בנגע אחד, לאפוקי בין עיניך דאיכא בשר ושער, דאיכא שער לבן ואיכא נמי שער צהוב"
וואס איז שלעכט מיט פשוט פשט?

די האלטסט אז פשוט פשט מיינט עס די נאז? וואס מיינט פשוט אז די תורה זאל זיין ווי א צירונג צווישען דיינע אויגען? די תורה איז נישט קיין צירונג. אוודאי מיינט עס אז די ווערטער פין די תורה זאל דיר זיין פאר דיינע אויגען כסדר. דאס מיינט עיני השכל, ניין? דאס מיינט די מוח. כתבם על לוח לבך מיינט נישט קיין open heart surgery, עס מיינט אז עס דיר ליגען אויפען הארץ. דאס זעלבע איז בין עיניך, עס זאל דיר ליגען אין קאפ.
אויב אזוי קימט אויס אז די אמתע פשוטע מכווין מיינט די ראש נישט די נאז. וועגן דעם איז נישט גיט די פשוט פשט. כמובן אז מען האט געוואלט האבען רמזים פין די טעקסט אויך נישט נאר סברות אליינס ממילא האט יעדער געזען זיין מהלך.

וואס איז שלעכט מיט האלט עס פאר דיין אויגן זאלסט עס א גאנצן צייט זען .נישט עיני השכל נאר פליישיגע אויגן.
נאך דערצי ווי מהאט שוין געברענגט פון די רמב"ם אז די תורה רעדט לויט די דור המדבר. זיי האבן נישט געוויסט אז די מוח שליט איז און קאפ.
די ראית וואס די ברענגסט זאג שוין די אבן עזרא אז מקען נישט ברענגן א ריאה פון דארט ווי סקען נישט מיינען פשוט צי מצות תפילין ווי אלעס שטימט כפשוטו.

נולד מאוחר האט געשריבן:

מוח שליט האט געשריבן:

נולד מאוחר האט געשריבן:ווען ספעלט אויס מיינט איש מלאך גבריאל ד"ה וימצאהו איש: זה גבריאל [שנאמר (דניאל ט' כ"א) "והאיש גבריאל"].ויאבק איש עמו שרו של עישו.
פארוואס מיינט אשה א גאנצע דוקא?

איך האב יעצט נאכגעקוקט די פסוק פין וימצאהו איש. קוק וואס עס שטייט.
בראשית פרק לז

(טו) וַיִּמְצָאֵהוּ אִישׁ וְהִנֵּה תֹעֶה בַּשָּׂדֶה וַיִּשְׁאָלֵהוּ הָאִישׁ לֵאמֹר מַה תְּבַקֵּשׁ:
(טז) וַיֹּאמֶר אֶת אַחַי אָנֹכִי מְבַקֵּשׁ הַגִּידָה נָּא לִי אֵיפֹה הֵם רֹעִים:
(יז) וַיֹּאמֶר הָאִישׁ נָסְעוּ מִזֶּה כִּי שָׁמַעְתִּי אֹמְרִים נֵלְכָה דֹּתָיְנָה וַיֵּלֶךְ יוֹסֵף אַחַר אֶחָיו וַיִּמְצָאֵם בְּדֹתָן:
(יח) וַיִּרְאוּ אֹתוֹ מֵרָחֹק וּבְטֶרֶם יִקְרַב אֲלֵיהֶם וַיִּתְנַכְּלוּ אֹתוֹ לַהֲמִיתוֹ:

דאכצעך מען קען זעהן אז די תורה איז דא מרמז עפעס. אז מען מיינט דעם בקאנטען איש. אויך געדענק אז די פסוק והאיש גבריאל איז היבש אינטערסאנטלעך. גבריאל המלאך איז א איש? עס איז דא א לאגישער סיבה צו טראכטען אז אויב זענען דעי ספרים קאודס מיט רמזים איז דאס מרמז פאר אט דעם איש הידוע. פארשטייט זיך בצירוף אז דאס מאכט סענס כמבואר לעיל אז די תורה לערנט אונז אז די מקרה פין טרעפען א 'איש', בצירוף אז דער 'איש' האט אים גאר געפרעגט אין נישט אז יוסף האט געפרעגט דעם איש. אין פערצופעל האט דער איש אונטערגעהערט, וכו'. איז גארנישט קיין פערצופען אין דאס איז דער מלאך מיכאל אליינס.
אויך געדענק אז דאס איז אגדתא דרשות. לאמיר האבען א ליסט פין דרשות, וועט דאס זיין א לעגיטימע עקספערימענט.

סאיז גארנישט מאדנע דאניעל רעדט און זאגט וְעוֹד אֲנִי מְדַבֵּר בַּתְּפִלָּה וְהָאִישׁ גַּבְרִיאֵל אֲשֶׁר רָאִיתִי בֶחָזוֹן בַּתְּחִלָּה מֻעָף בִּיעָף נֹגֵעַ אֵלַי כְּעֵת מִנְחַת עָרֶב.ער האט אויסגעזען ווי א מענטש און חלום.
בכלל צי דרשנן א פסוק און תורה מיט ווערטער וואס איז געשריבען געווארן דורך דנאיל שטימט נישט צי גוט. דאס אז ער האט מקדים געווען צי פרעגן איז זייער נארמאל . ער האט געזען זיי זוכן עפעס האט ער זיי געפרעגט. סשטטיט דריי מאל מענטש און די חז"ל זעען דא א מלאך. דעמאנסט מיר די ווערטעל מיט דריי מאל לא תבשל גדי .

ר' נולד, איך טריי נישט דא צו געווינען א דיבעיט. איך פרוביר באמת צו פארשטיין. אויף אן אמת האלטסטו אז עס איז נישט מאדנע אנצוריפען א מלאך "והאיש גבריאל". אפי' ביי א מענטש זעהט מען כמעט קיינמאל נישט די ווארט והאיש יעקב. עס איז זייער א שטארקע משמעות אז דא איז דא א רמז אויף די ווארט איש.
דכאיב ליה כאיבא אזיל לבי אסיא. בדרך כלל דער וואס האט א פראבלעם דער זוכט הילף. [די נקודה ווער עס זוכט קודם איז ממש נישט רעלעוואנט, איך האב נאר געברענגט עס ווי א קליינע סניף. למעשה האלט איך אז די סדר איז מער אז דער וואס האט די פרבלעם פרעגט.]
אמת אז אין למדיןדברי תורה מדברי קבלה. עס איז טאקע נאר אן אגדתא. אין פארשטייט זיך אז די אמוראים האבען אוודאי געוויסט אז כולם מרועה אחד נתנו.
די ווערטעל פין לא תבשל איז נאר טאקע א ווערטל. אבער אויב מיר גייען ערענסט צו צו די תורה פארשטייען מיר אז עס שטייט נישט דריי מאל סתם צו קענען מאכען א דזשאוק.
אגב, עס איז פשוט כפשוטו אז ווען מען זאגט פאר א מענטש קאך דיר אפ א גלעזעל טיי מיינט צו זאגען אז ער זאל טרינקען א גלעזעל טיי. נישט אז ער זאל עס אפקאכן אין פארטיג. עס איז א שיינער פאעטישער וועג. עס איז זייער נישט מסתבר צו פארשטיין אז מען האט א פראבלעם פשוט אפצוקאכען. נאר ווייל עס שטייט דריי מאל, האט מען מכריח געווען אז עס איז דא אן איסור בישול כשלעצמו.

מוח,
ביטע ענפער מיין פראגע פון אויבן
וויאזוי זענען זיי אזוי זיכער אז דאס וואס איז זיי איינגעפאלן,אט א דאס איז טאקע פשט?
מען קען דאך דרשנ'ן טויזענטער אנדערע וועגן

יאיר האט געשריבן:דאס מיינט אז פון יעדן לשון וואס די תורה וואלט גענוצט וואלטן מיר געהאט אן אנדער דיוק. וואס וואלט די תורה געדארפט טון אויב זי וויל סתם זאגן ווי אזוי מען איז מגרש א פרוי, אן קיין שום דיוקים?

אה, דאס איז דאך די נקודה הפנימית. זיי האבן געהאלטן (געהאט מקובל?) אז די תורה שרייבט גארנישט "סתם". די תורה שרייבט יעדע ווארט מ'זאל דאס קענען נוצן פאר דיוקים. דאס איז אויך פשט פון ר' שמעון העמסוני היה דורש כל אתין שבתורה. אין אנדערע ווערטער, די תורה דארף גארנישט "טון" אויב זי וויל זאגן סתם, ווייל די תורה שרייבט קיינמאל נישט סתם. עס איז אייביג לרמיזא.

יידל האט געשריבן:

יאיר האט געשריבן:דאס מיינט אז פון יעדן לשון וואס די תורה וואלט גענוצט וואלטן מיר געהאט אן אנדער דיוק. וואס וואלט די תורה געדארפט טון אויב זי וויל סתם זאגן ווי אזוי מען איז מגרש א פרוי, אן קיין שום דיוקים?

אה, דאס איז דאך די נקודה הפנימית. זיי האבן געהאלטן (געהאט מקובל?) אז די תורה שרייבט גארנישט "סתם". די תורה שרייבט יעדע ווארט מ'זאל דאס קענען נוצן פאר דיוקים. דאס איז אויך פשט פון ר' שמעון העמסוני היה דורש כל אתין שבתורה. אין אנדערע ווערטער, די תורה דארף גארנישט "טון" אויב זי וויל זאגן סתם, ווייל די תורה שרייבט קיינמאל נישט סתם. עס איז אייביג לרמיזא.

דאס איז א פעלערדיגער מהלך, ווייל ס'איז נישט טעסטעבל. מ'קען סך הכל זאגן אז דארט וואו מיר האבן א תמיה אויף א ווארט פון די תורה איז דא א גוטער תירוץ אז דא ליגט א רמז. געדענק אז אויב ס'מקובל איז עס נישט על פי שכל.

מוח לעבן, איידער איך בין זיך מטריח אראפצוברענגען אלע דרשות פון גיטין, ביטע זיי מוח'ל און טראכט אריין איבער מיין שאלה:

יאיר האט געשריבן:שטעל זיך פאר אז אין די חמורבי קאודס וואלט געשטאנען "את עשתרות אלהיך תירא", וואלסטו געזאגט אז דאס מיינט צו זאגן אז מען דארף אויך מורא האבן פון איינעם וואס לערנט דורך די חמורבי קאודס און קען עס זייער גוט? געדענק אז דא האסטו נישט די עדווענטעדש אז דער פסוק איז סייווי שווער אזוי ווי בן סורר ומורה.

יאיר האט געשריבן:

יידל האט געשריבן:

יאיר האט געשריבן:דאס מיינט אז פון יעדן לשון וואס די תורה וואלט גענוצט וואלטן מיר געהאט אן אנדער דיוק. וואס וואלט די תורה געדארפט טון אויב זי וויל סתם זאגן ווי אזוי מען איז מגרש א פרוי, אן קיין שום דיוקים?

אה, דאס איז דאך די נקודה הפנימית. זיי האבן געהאלטן (געהאט מקובל?) אז די תורה שרייבט גארנישט "סתם". די תורה שרייבט יעדע ווארט מ'זאל דאס קענען נוצן פאר דיוקים. דאס איז אויך פשט פון ר' שמעון העמסוני היה דורש כל אתין שבתורה. אין אנדערע ווערטער, די תורה דארף גארנישט "טון" אויב זי וויל זאגן סתם, ווייל די תורה שרייבט קיינמאל נישט סתם. עס איז אייביג לרמיזא.

דאס איז א פעלערדיגער מהלך, ווייל ס'איז נישט טעסטעבל. מ'קען סך הכל זאגן אז דארט וואו מיר האבן א תמיה אויף א ווארט פון די תורה איז דא א גוטער תירוץ אז דא ליגט א רמז. געדענק אז אויב ס'מקובל איז עס נישט על פי שכל.

נישט די דרש גופא איז מקובל נאר דאס אז יעדע ווארט פארמאגט אין זיך רמזים. איך בין מסכים אז עס איז נישט טעסטעסל.

אויב זיי האבן לכתחילה געהאט מקובל אז ס'ליגט רמזים פעלט נישט אויס צו גיין זוכן שכל'דיגע סיבות פאר זייערע דרשות, ווייל זיי האבן סייווי נישט געהאט קיין ברירה נאר געמוזט אריינשטופן דרשות וואו עס איז געגאנגען, מיר קענען נאר זאגן סברות אויף די מעטשינג פראסעס. מוח שליט וויל אבער טענה'ן אז זיי האבן מסברא פארשטאנען אויף יעדע ווארט אז דארט ליגט א רמז.

פשוט פשט אין "וימצאהו איש" איז גארנישט שווער. ביי מענטשען וועם עס איז אינטרעסאנט ווער זיי זענען געווען שרייבט די תורה זייער נאמען וממילא דארף נישט שרייבען איש. אז עס איז דא א מעשה וי עס איז אונז נישט אינטרעסאנט, שרייבט מען פשוט "איש". שטעל זיך פאר ער האט געהייסען בערל, אז מוועט שרייבען וימצאהו בערל דארף מען דאך צולייגען א גאנצער אריכות ווער איז דער בערל און ווי קומט ער אהער וכו', ווי די תורה טוט ביי אנדערע פלעצער. וויבאלד עס איז נישט געווען אינטרעסאנט דאס שרייבט מען פשוט "איש" און פטור אן עסק.

כמיין מוח פראבלעם איז געווען ווייל ס'שטייט דריי מאל 'איש'

נולד מאוחר האט געשריבן:כמיין מוח פראבלעם איז געווען ווייל ס'שטייט דריי מאל 'איש'

ווען סשטייט ווען דריי מאל בערל האט ער די זעלבע פראבלעם?

לעיקוואד האט געשריבן:

נולד מאוחר האט געשריבן:כמיין מוח פראבלעם איז געווען ווייל ס'שטייט דריי מאל 'איש'

ווען סשטייט ווען דריי מאל בערל האט ער די זעלבע פראבלעם?

אמת. פון איין זייט זאגט מען דיבר תורה כלשון בני אדם, פון די צווייטע זייט מיינט יעדע עקסטרע אות אגאנצע מסכת.

מוח שליט האט געשריבן:

נולד מאוחר האט געשריבן:

מוח שליט האט געשריבן:

נולד מאוחר האט געשריבן:ווען ספעלט אויס מיינט איש מלאך גבריאל ד"ה וימצאהו איש: זה גבריאל [שנאמר (דניאל ט' כ"א) "והאיש גבריאל"].ויאבק איש עמו שרו של עישו.
פארוואס מיינט אשה א גאנצע דוקא?

איך האב יעצט נאכגעקוקט די פסוק פין וימצאהו איש. קוק וואס עס שטייט.
בראשית פרק לז

(טו) וַיִּמְצָאֵהוּ אִישׁ וְהִנֵּה תֹעֶה בַּשָּׂדֶה וַיִּשְׁאָלֵהוּ הָאִישׁ לֵאמֹר מַה תְּבַקֵּשׁ:
(טז) וַיֹּאמֶר אֶת אַחַי אָנֹכִי מְבַקֵּשׁ הַגִּידָה נָּא לִי אֵיפֹה הֵם רֹעִים:
(יז) וַיֹּאמֶר הָאִישׁ נָסְעוּ מִזֶּה כִּי שָׁמַעְתִּי אֹמְרִים נֵלְכָה דֹּתָיְנָה וַיֵּלֶךְ יוֹסֵף אַחַר אֶחָיו וַיִּמְצָאֵם בְּדֹתָן:
(יח) וַיִּרְאוּ אֹתוֹ מֵרָחֹק וּבְטֶרֶם יִקְרַב אֲלֵיהֶם וַיִּתְנַכְּלוּ אֹתוֹ לַהֲמִיתוֹ:

דאכצעך מען קען זעהן אז די תורה איז דא מרמז עפעס. אז מען מיינט דעם בקאנטען איש. אויך געדענק אז די פסוק והאיש גבריאל איז היבש אינטערסאנטלעך. גבריאל המלאך איז א איש? עס איז דא א לאגישער סיבה צו טראכטען אז אויב זענען דעי ספרים קאודס מיט רמזים איז דאס מרמז פאר אט דעם איש הידוע. פארשטייט זיך בצירוף אז דאס מאכט סענס כמבואר לעיל אז די תורה לערנט אונז אז די מקרה פין טרעפען א 'איש', בצירוף אז דער 'איש' האט אים גאר געפרעגט אין נישט אז יוסף האט געפרעגט דעם איש. אין פערצופעל האט דער איש אונטערגעהערט, וכו'. איז גארנישט קיין פערצופען אין דאס איז דער מלאך מיכאל אליינס.
אויך געדענק אז דאס איז אגדתא דרשות. לאמיר האבען א ליסט פין דרשות, וועט דאס זיין א לעגיטימע עקספערימענט.

סאיז גארנישט מאדנע דאניעל רעדט און זאגט וְעוֹד אֲנִי מְדַבֵּר בַּתְּפִלָּה וְהָאִישׁ גַּבְרִיאֵל אֲשֶׁר רָאִיתִי בֶחָזוֹן בַּתְּחִלָּה מֻעָף בִּיעָף נֹגֵעַ אֵלַי כְּעֵת מִנְחַת עָרֶב.ער האט אויסגעזען ווי א מענטש און חלום.
בכלל צי דרשנן א פסוק און תורה מיט ווערטער וואס איז געשריבען געווארן דורך דנאיל שטימט נישט צי גוט. דאס אז ער האט מקדים געווען צי פרעגן איז זייער נארמאל . ער האט געזען זיי זוכן עפעס האט ער זיי געפרעגט. סשטטיט דריי מאל מענטש און די חז"ל זעען דא א מלאך. דעמאנסט מיר די ווערטעל מיט דריי מאל לא תבשל גדי .

ר' נולד, איך טריי נישט דא צו געווינען א דיבעיט. איך פרוביר באמת צו פארשטיין. אויף אן אמת האלטסטו אז עס איז נישט מאדנע אנצוריפען א מלאך "והאיש גבריאל". אפי' ביי א מענטש זעהט מען כמעט קיינמאל נישט די ווארט והאיש יעקב. עס איז זייער א שטארקע משמעות אז דא איז דא א רמז אויף די ווארט איש.
דכאיב ליה כאיבא אזיל לבי אסיא. בדרך כלל דער וואס האט א פראבלעם דער זוכט הילף. [די נקודה ווער עס זוכט קודם איז ממש נישט רעלעוואנט, איך האב נאר געברענגט עס ווי א קליינע סניף. למעשה האלט איך אז די סדר איז מער אז דער וואס האט די פרבלעם פרעגט.]
אמת אז אין למדיןדברי תורה מדברי קבלה. עס איז טאקע נאר אן אגדתא. אין פארשטייט זיך אז די אמוראים האבען אוודאי געוויסט אז כולם מרועה אחד נתנו.
די ווערטעל פין לא תבשל איז נאר טאקע א ווערטל. אבער אויב מיר גייען ערענסט צו צו די תורה פארשטייען מיר אז עס שטייט נישט דריי מאל סתם צו קענען מאכען א דזשאוק.
אגב, עס איז פשוט כפשוטו אז ווען מען זאגט פאר א מענטש קאך דיר אפ א גלעזעל טיי מיינט צו זאגען אז ער זאל טרינקען א גלעזעל טיי. נישט אז ער זאל עס אפקאכן אין פארטיג. עס איז א שיינער פאעטישער וועג. עס איז זייער נישט מסתבר צו פארשטיין אז מען האט א פראבלעם פשוט אפצוקאכען. נאר ווייל עס שטייט דריי מאל, האט מען מכריח געווען אז עס איז דא אן איסור בישול כשלעצמו.

איך מיין אז די ביזט נישט גערעכט. דע פשוט'סטע פשט וואס איך האב נאר געהערט אדער געזען אויף בשר בחלב איז די מידת רציחה פון אפקאכען א שטיקעל פונעם קינד'ס פלייש אינעם מאמע'ס מילעך. ס'איז פשוט cruel!
סתם עסען א קינד'ס פלייש און נאכדעם טרינקען די מאמע'ס מילך איז וויט נישט אזוי רציחה'דיג. די תורה זאגט לא תבשל און מיינט לא תבשל...לויט ריין פשט
(פארוואס ס'שטייט 'גדי' לויט פשטות, איז ווייל די סטייל איז געווען עס צו טון מיט א גדי. די תורה האט געוואלט מרחק זיין דעם עם הנבחר פון אזעלכע זאכען)

מוח , צי זען א מאלך און חלום בדמות איש אן זעקס ווייסע פליגלן. איז א נארמאלער פאקט צי דערמאנן. און אפשר אינטערסאנט.
קליג, עסן די גדי וואס איז נתבשל און מאמע מילך איז אויך קראל,איז עס נכלל אונעם לא תבשל.

בדרך כלל, דעס אז די תורה רעדט בדרך קצרה, און איעדעס ווארט אדער אות מיינט עפעס צו מרמז זיין איז איינס פון די שווערסטע זאכען פון חז''ל מיר אריינצוגיין אין קאפ.

די תורה -אין מיין פארשטינקענעם קליינע שכל- איז פאר א מענטש וואס לערנט עס אבדשזעקטיב, דוקא אן אויסגעצוגענע אריכות'דיגע לשון אין כמעט איעדע הינזיכט. אפאר קלענערע משלים

1)אברהם טענה'ט וועגן סדום. זייער אסאך איבריגע ווערטער
2) די מעשה פון אליעזר מיט רבקה צוויי מאל די גאנצע מעשה
3) פרעה זאגט איבער די גאנצע חלום פאר יוסף
4) די ברידער קומען צוריק צו יעקב ' ויגידו לו את כל הקורות אתם לאמר' און זיי פארציילען די גאנצע מעשה. א קורצע שרייבער שטעלט זיך אפ נאך 'את כל הקורות אותם'
און גרויסע משלים
5) פרשת תרומה-תצוה און ויקהל-פקודי. א הימעל געשריי
6) די קרבנות נשיאים. 12מאל
7) גאנץ סדר דברים!
8) עריות אחרי-קדושים. די לאו און עונש קען שטיין צוזאמען
9) רוב מצוות שטייען מער ווי איינמאל. טייל דריי, פיר, און אפילו פינעף מאל. שבת. אלע ימים טובים. תפילין. מזוזה. שמיטה. און פארשטייטצעך אונזער באקאנטע בשר בחלב. און נאך נאך...צופיל אויסצורעכענען.
10) דערנאך איז דא סתם די טויזענטער ווערטער אין הונדעטער פרשות וואס זענען דוקא אזוי באריכות. נעמט פאר א משל די פרשת ציצית וואס מיר זאגען דריי מאל א טאג ביי קרי''ש. טראכטס אריין אין דע פרשה ווי באריכות ס'איז געשריבן

איך פארשטיי אז אלעס (אדער רוב) האבען דרשות פארוואס ס'שטייט. טייל געבן חז''ל א טעם, ווי 'יפה שיחתן של עבדי אבות' אויף אליעזר. אבער איז 'יפה שיחתן של עבדי אבות' גענוג צו טוישען אן אבדזשעקטיב אויסקוק פון אריכות, צו א פרעדזשעדיס ערקלערונג פון קיצור??

נולד מאוחר האט געשריבן:מוח , צי זען א מאלך און חלום בדמות איש אן זעקס ווייסע פליגלן. איז א נארמאלער פאקט צי דערמאנן. און אפשר אינטערסאנט.
קליג, עסן די גדי וואס איז נתבשל און מאמע מילך איז אויך קראל,איז עס נכלל אונעם לא תבשל.

האסט נישט גיט פארשטאנען. איך האב גערעדט פון עסן צוזאמען קינד פלייש און מאמע מילך וואס איז נישט געקאכט צוזאמען.
ער זאגט אז די ווארט 'תבשל' איז אזוי ווי א מענטש זאגט קאך דיר אפ א טיי, זאך איך אז ס'נישט אמת. די תורה האט געבאדערט די רציחה פון קאכעןדי קינד אינעם מילעך וואס האט איר געדארפט ערנערן. אבער אוודאי אויפעסן די געקאכטע איז נכלל. משא''כ סתם עסן ביידע צוזאמען.

קלוג און יונג האט געשריבן:

נולד מאוחר האט געשריבן:מוח , צי זען א מאלך און חלום בדמות איש אן זעקס ווייסע פליגלן. איז א נארמאלער פאקט צי דערמאנן. און אפשר אינטערסאנט.
קליג, עסן די גדי וואס איז נתבשל און מאמע מילך איז אויך קראל,איז עס נכלל אונעם לא תבשל.

האסט נישט גיט פארשטאנען. איך האב גערעדט פון עסן צוזאמען קינד פלייש און מאמע מילך וואס איז נישט געקאכט צוזאמען.
ער זאגט אז די ווארט 'תבשל' איז אזוי ווי א מענטש זאגט קאך דיר אפ א טיי, זאך איך אז ס'נישט אמת. די תורה האט געבאדערט די רציחה פון קאכעןדי קינד אינעם מילעך וואס האט איר געדארפט ערנערן. אבער אוודאי אויפעסן די געקאכטע איז נכלל. משא''כ סתם עסן ביידע צוזאמען.

כמיין אז מוח שליט. האט נאר עדריסירט דאס וואס שטייט לא תבשל ,מיינט נישט נאר בישל סמיינט אכילה אויך.
ער רעדט נישט פון די אופן ווי אזוי מקאכט עס מיט מאמע אדער פרעמדע מילך.

נולד מאוחר האט געשריבן:

קלוג און יונג האט געשריבן:

נולד מאוחר האט געשריבן:מוח , צי זען א מאלך און חלום בדמות איש אן זעקס ווייסע פליגלן. איז א נארמאלער פאקט צי דערמאנן. און אפשר אינטערסאנט.
קליג, עסן די גדי וואס איז נתבשל און מאמע מילך איז אויך קראל,איז עס נכלל אונעם לא תבשל.

האסט נישט גיט פארשטאנען. איך האב גערעדט פון עסן צוזאמען קינד פלייש און מאמע מילך וואס איז נישט געקאכט צוזאמען.
ער זאגט אז די ווארט 'תבשל' איז אזוי ווי א מענטש זאגט קאך דיר אפ א טיי, זאך איך אז ס'נישט אמת. די תורה האט געבאדערט די רציחה פון קאכעןדי קינד אינעם מילעך וואס האט איר געדארפט ערנערן. אבער אוודאי אויפעסן די געקאכטע איז נכלל. משא''כ סתם עסן ביידע צוזאמען.

כמיין אז מוח שליט. האט נאר עדריסירט דאס וואס שטייט לא תבשל ,מיינט נישט נאר בישל סמיינט אכילה אויך.
ער רעדט נישט פון די אופן ווי אזוי מקאכט עס מיט מאמע אדער פרעמדע מילך.

''עס איז זייער נישט מסתבר צו פארשטיין אז מען האט א פראבלעם פשוט אפצוקאכען. נאר ווייל עס שטייט דריי מאל, האט מען מכריח געווען אז עס איז דא אן איסור בישול כשלעצמו.''
די ווערטער פון מוח אויף וואס איך האב רעאגירט

קלוג און יונג האט געשריבן:

נולד מאוחר האט געשריבן:

קלוג און יונג האט געשריבן:

נולד מאוחר האט געשריבן:מוח , צי זען א מאלך און חלום בדמות איש אן זעקס ווייסע פליגלן. איז א נארמאלער פאקט צי דערמאנן. און אפשר אינטערסאנט.
קליג, עסן די גדי וואס איז נתבשל און מאמע מילך איז אויך קראל,איז עס נכלל אונעם לא תבשל.

האסט נישט גיט פארשטאנען. איך האב גערעדט פון עסן צוזאמען קינד פלייש און מאמע מילך וואס איז נישט געקאכט צוזאמען.
ער זאגט אז די ווארט 'תבשל' איז אזוי ווי א מענטש זאגט קאך דיר אפ א טיי, זאך איך אז ס'נישט אמת. די תורה האט געבאדערט די רציחה פון קאכעןדי קינד אינעם מילעך וואס האט איר געדארפט ערנערן. אבער אוודאי אויפעסן די געקאכטע איז נכלל. משא''כ סתם עסן ביידע צוזאמען.

כמיין אז מוח שליט. האט נאר עדריסירט דאס וואס שטייט לא תבשל ,מיינט נישט נאר בישל סמיינט אכילה אויך.
ער רעדט נישט פון די אופן ווי אזוי מקאכט עס מיט מאמע אדער פרעמדע מילך.

''עס איז זייער נישט מסתבר צו פארשטיין אז מען האט א פראבלעם פשוט אפצוקאכען. נאר ווייל עס שטייט דריי מאל, האט מען מכריח געווען אז עס איז דא אן איסור בישול כשלעצמו.''
די ווערטער פון מוח אויף וואס איך האב רעאגירט

און די זאגסט אז דע אוסור איז נאר קאכן?