קאווע שטיבל

ליטוואק פון בודאפעסט האט געשריבן:דאס הייסט א קאפ אוט. דו טענהס'ט האלב וועגס אדער גאנץ וועגס? .

יעדער זאך האט אן עקסטרימער עק. איך האב גראדע גערעדט פון ביישפילן ווי מנהגים, חסידות, שיטות, השקפות וכדו' איך האב נישט גערעדט פון א פאל "ווי א קינד וואס גייט ארויס לתרבות רעה". אין אזא פאל דארף מען עקסטער באהאנדלן דעם ענין.

איך האב גערעדט פון די שווערע הונדערטער טויזענטער ביישפילן אין חרידיזם, אדער אין אלגעמיין, ווי מיינונגען שטויסן זיך צוזאמען, און דארטן דארף מען לייגן פאמיליע בעפאר רעליגיע.

פתחת במיינונגען וסיימת ברעליגיע

Sent from my LG-K373 using Tapatalk

ליטוואק פון בודאפעסט האט געשריבן:פתחת במיינונגען וסיימת ברעליגיע

Sent from my LG-K373 using Tapatalk

איך וויל מאכן א קלארשטעלונג פארוואס איך רוף אן די מיינונגען "רעליגיע". באמת האט דאס גארנישט צו טון מיט רעליגיע, נאר היות א ריזן עולם לייגט "אלעס" אריין אין רעליגיע, דערפאר רוף איך עס אן "רעליגיע". די רגע דער מענטש פארשטייט אז דאס וואס ער האלט איז "זיין אייגענע מיינונג" און עס האט גארנישט מיט רעליגיע, החרשתי. איך רעד אבער פון די אלע מיינונגען וואס לויפט אין נאמען פון רעליגיע, אין נאמען פון רבי, אין נאמען פון "ג-ט", אויף זיי זאג איך: נישט בעפאר פאמיליע. מענטשן וואס ווייסן אפצוטיילן עכטע רעליגיעזע זאכן פון אייגענע דעות, ווי צב"ש קולטורישע זאכן, וועלן אויך פארשטיין אז "עכטע רעליגיעזע" זאכן ווי שמירת שבת, וכדו' קומט אויך נאך פאמיליע. אבער דא וועלן זיי שוין קענען טענה'נען אז "רעליגיע" זאגט אז ביי חייבי כריתות וכדומה זאל מען איר נישט לייגן בעפאר רעליגיע.

ליטוואק פון בודאפעסט האט געשריבן:פתחת במיינונגען וסיימת ברעליגיע

Sent from my LG-K373 using Tapatalk

כאילו דו טוסט נישט די זעלבע זאך, לייען איבער דיינע אייגענע תגובות.

א מענטש איז מחליט, פאר זיין רעליגיעזע סבות, צו רעדען נאר אידיש. ער האלט אז דערמיט וועטנער זיין א בעסערע איד. פיין און וואויל.
איין טאג שטויסט ער זיך אן מיט א מענטש וואס האט נישט אונטערגענומען אזא הידור אין רעליגיע. ער היט אלע חיובים פון תורה, נאר רעדען רעדט ער אונגאריש, צו ענגליש, צו עברית. דער ׳מחמיר׳ קוקט איהם אן ווי שוואכער אין אידישקייט, אבער נאכאלס א איד.
ווען זיין זוהן איז מחליט צו רעדען סיי וועלכע שפראך, נישט אנהאלטענדיג זיין טאטע׳ס ׳חומרות׳, דארף דער טאטע פארשטייען אז דער זוהן דארף נישט מאכען די זעלבע החלטות ווי זיין טאטע.

אבער דער עצם רעליגיע איז נישט קיין מיינונג. אלע אידען זענען באפליכטעט צו היטען דער תורה, און דער וואס ווארפט אראפ פון זיך אט דער יאך, איז א פוקר מיט וועמען מיר האבען גארנישט מער ווי פאר א גוי אין א ווייטער לאנד. ווען דער אייגענע זוהן ווארפט אוועק דער יאך פון תורה, האט ער זיך אפגעריסען פון זיין טאטע און נישט פארקערט. עפ"י רטב זענען די באציאונגען פון טאטען צום קינד נישט קיין סתירה צום תורה, ממילא קענען זיי ווייטער האבען א שייכות. ווען דער זוהן בעט דער טאטע זאל איהם עפעס געבען צו עסען אום יוהכ"פ, איז עס אבסורד צו פאדערען פון דער טאטע צו האלטען דער קינד וויכטיגער ווי דער לאו פון לפני עוור.

דער ב"י אין יו"ד סימן קנז ברענגט א מחלוקת הראשונים לגבי הרגנ׳ן די קינדער בשעת השמד, עיי"ש ובט"ז שם

Sent from my LG-K373 using Tapatalk

זייער שיין אויסגעשמועסט וואס איך האב געמיינט. און איך האב פארשטייט זיך נישט געמיינט אז דער טאטע דארף געבן צו עסן דעם קינד אום יום כיפור צוליב פאמיליע. הן ווייל עס איז פארבאטן. און אפילו דאס איז וויבאלד דער טאטע האלט דאס מטעם רעליגיע, דארף ער נישט טון עפעס, מיט וואס יעדער רעכדענקידיגער חרידישער איד איז איינשטימונג אז דאס איז פארבאטן.

איך האב הנאה אז דו פארשטייסט פון וואס איך רעדט.
---
לגבי הרגנ׳ן די קינדער בשעת השמד, דאס איז א שמועס וואס רחבה מני ים. עס גייט אריין אין די זעלבע אשכול פון דיני מיתה מה"ת. לויט דער קאמארנער דארף א מענטש זיך נעמען דאס לעבן נישט צו זיין א מוצז"ל.

זייער קלאר ארויסגעברענגט, און דאס איז בפשטות די אנגענומענע מיינונג אויף די חרידישע און חסידישע גאס (געציילטע אויסנאמען וועט מען אלץ טרעפן)

נאר איין קליינע הערה

ליטוואק פון בודאפעסט האט געשריבן:א מענטש איז מחליט, פאר זיין רעליגיעזע סבות, צו רעדען נאר אידיש. ער האלט אז דערמיט וועטנער זיין א בעסערע איד. פיין און וואויל.
איין טאג שטויסט ער זיך אן מיט א מענטש וואס האט נישט אונטערגענומען אזא הידור אין רעליגיע. ער היט אלע חיובים פון תורה, נאר רעדען רעדט ער אונגאריש, צו ענגליש, צו עברית. דער ׳מחמיר׳ קוקט איהם אן ווי שוואכער אין אידישקייט, אבער נאכאלס א איד.
ווען זיין זוהן איז מחליט צו רעדען סיי וועלכע שפראך, נישט אנהאלטענדיג זיין טאטע׳ס ׳חומרות׳, דארף דער טאטע פארשטייען אז דער זוהן דארף נישט מאכען די זעלבע החלטות ווי זיין טאטע. אבער פארשטייט זיך אז ס'מעג דעם טאטן באדערן עד דכדוכה של נפש אז זיין זוהן איז נישט קיין ניקלשבורגער ווי ער

אבער דער עצם רעליגיע איז נישט קיין מיינונג. אלע אידען זענען באפליכטעט צו היטען דער תורה, און דער וואס ווארפט אראפ פון זיך אט דער יאך, איז א פוקר מיט וועמען מיר האבען גארנישט מער ווי פאר א גוי אין א ווייטער לאנד. ווען דער אייגענע זוהן ווארפט אוועק דער יאך פון תורה, האט ער זיך אפגעריסען פון זיין טאטע און נישט פארקערט. עפ"י רטב זענען די באציאונגען פון טאטען צום קינד נישט קיין סתירה צום תורה, ממילא קענען זיי ווייטער האבען א שייכות. ווען דער זוהן בעט דער טאטע זאל איהם עפעס געבען צו עסען אום יוהכ"פ, איז עס אבסורד צו פאדערען פון דער טאטע צו האלטען דער קינד וויכטיגער ווי דער לאו פון לפני עוור.

דער ב"י אין יו"ד סימן קנז ברענגט א מחלוקת הראשונים לגבי הרגנ׳ן די קינדער בשעת השמד, עיי"ש ובט"ז שם

Sent from my LG-K373 using Tapatalk

[tag]יעקב מענטש[/tag] טאקע פאר דעם "דכדוכה של נפש" האט איך געווידמעט מיין גאנצן מאמר. עס מעג באדערן דעם טאטן, אבער כל זמן עס איז טמון בלוח לבבו. ער טאר נישט לייגן דעם דכדוכה של נפש [רעליגיע בדמיונו] און עס לייגן בעפאר פאמיליע, און רודפ'ן דעם קינד דערפאר.

ליטוואק פון בודאפעסט האט געשריבן:א מענטש איז מחליט, פאר זיין רעליגיעזע סבות, צו רעדען נאר אידיש. ער האלט אז דערמיט וועטנער זיין א בעסערע איד. פיין און וואויל.
איין טאג שטויסט ער זיך אן מיט א מענטש וואס האט נישט אונטערגענומען אזא הידור אין רעליגיע. ער היט אלע חיובים פון תורה, נאר רעדען רעדט ער אונגאריש, צו ענגליש, צו עברית. דער ׳מחמיר׳ קוקט איהם אן ווי שוואכער אין אידישקייט, אבער נאכאלס א איד.
ווען זיין זוהן איז מחליט צו רעדען סיי וועלכע שפראך, נישט אנהאלטענדיג זיין טאטע׳ס ׳חומרות׳, דארף דער טאטע פארשטייען אז דער זוהן דארף נישט מאכען די זעלבע החלטות ווי זיין טאטע.

אבער דער עצם רעליגיע איז נישט קיין מיינונג. אלע אידען זענען באפליכטעט צו היטען דער תורה, און דער וואס ווארפט אראפ פון זיך אט דער יאך, איז א פוקר מיט וועמען מיר האבען גארנישט מער ווי פאר א גוי אין א ווייטער לאנד. ווען דער אייגענע זוהן ווארפט אוועק דער יאך פון תורה, האט ער זיך אפגעריסען פון זיין טאטע און נישט פארקערט. עפ"י רטב זענען די באציאונגען פון טאטען צום קינד נישט קיין סתירה צום תורה, ממילא קענען זיי ווייטער האבען א שייכות. ווען דער זוהן בעט דער טאטע זאל איהם עפעס געבען צו עסען אום יוהכ"פ, איז עס אבסורד צו פאדערען פון דער טאטע צו האלטען דער קינד וויכטיגער ווי דער לאו פון לפני עוור.

דער ב"י אין יו"ד סימן קנז ברענגט א מחלוקת הראשונים לגבי הרגנ׳ן די קינדער בשעת השמד, עיי"ש ובט"ז שם

Sent from my LG-K373 using Tapatalk

ווייטער מאכסטו פאלשע פשעטלעך און ביסט מדמה מילתא ללא מילתא! אפשר ווייסטו נישט די פשוטע חילוק פון אט״ד, סעקיולאר, און זיך שמד׳ן. איינס מיינט זיין פריי פון אלע רעליגיעס און די אנדערע מיינט זיך ׳טויפן׳ צו א אנדערע רעליגיע, איך קען נישט קיין אט״ד וואס איז געווארן א קריסט, דו יא?

דו פארשטייסט טאקע נישט? פארוואס האבען סיי געהרג׳ט קינדער? פאר רעליגיע. דא זעט מען אז רעליגיע איז וויכטיגער. יעצט דארף מען אפלערנען די רעליגיע וויאזוי מ׳דארף און מעג זיך פיהרען

Sent from my LG-K373 using Tapatalk

ליטוואק פון בודאפעסט האט געשריבן:דו פארשטייסט טאקע נישט? פארוואס האבען סיי געהרג׳ט קינדער? פאר רעליגיע. דא זעט מען אז רעליגיע איז וויכטיגער. יעצט דארף מען אפלערנען די רעליגיע וויאזוי מ׳דארף און מעג זיך פיהרען

Sent from my LG-K373 using Tapatalk

יעצט זעה איך אז דו ביסט טאקע א אונגארישער און דו כאפסט טאקע נישט!
זיך שמדן און ווערן קריסט איז בגדר עובדי עו״ז וואס איז זייער זייער הארב מן התורה, בכלל נישט קיין פארגלייך מיט סעקיולאריזים אדער אט״ד׳ס.

דער בודאפעסטער איז אפשר אן אונגארישער, אבער דו ביזט א נאמענארעץ.

זיין אן אפיקורס איז נישט קיין קלענערע זינד ווי זיין א קריסט, לויט די תורה. אויב עפעס, איז עס פארקערט.

אדנירם האט געשריבן:דער בודאפעסטער איז אפשר אן אונגארישער, אבער דו ביזט א נאמענארעץ.

זיין אן אפיקורס איז נישט קיין קלענערע זינד ווי זיין א קריסט, לויט די תורה. אויב עפעס, איז עס פארקערט.

נו לאמיר טאקע הערן פון א גרויסען ׳תלמוד חכם׳, ווי איז די מקור מן התורה אז א מענטש דארף נאכקוקן זיין פאמילע ווי פרום זיי זענען און אויב נישט דארף ער אפהאקן מיט זיי?.

די שאלה איז לכאורה וואס די ריכטיגע דעפיניצע פון אט״ד, אסאך אטד׳ס האלטן גארנישט אבער זיי זאגן נישט אז זיי זענען כופרים, זיי רעדן פשוט נישט פון דעם, דאס מיינט זיי זענען ׳סעקיולאר׳.

בדרך אפשר קען מען זאגן, אין די תורה און אין חז״ל זעט מען אז סאיז געוועהן געוויסע צייטן וואס תורה און מצות איז פארגעסן געווארן דאס מיינט אז די אידן האבן נישט געהאלטן קיין תורה ומצות (איין מקור איז אין די גמרא ״אמר ריש לקיש: בתחילה כשנשתכחה תורה מישראל עלה עזרא מבבל ויסדה״) און ס׳שטייט נישט דארט אז מ׳האט זיי געהארגט אדער זיי זענען חיוב מיתה, פארשטייט זיך דעס איז טאקע נישט קיין פארגלייך ווייל דארט האבן זיי פארגעסן די תורה בשוגג דורך שווערע אומשטענדן, און לויט רשי האבן זיי נישט ממש פארגעסן די תורה און מצות נאר געוויסע חלקים, אבער למעשה מ׳טאר נישט גלייך שפרינגען ווען מ׳זעט א אטד און זאגן אז ער איז א כופר, יעדער אינדיווידיאלער אט״ד איז אנדערש לויט מיין עקספירענס, כ׳גלייב נישט אז סאיז דא א מקור אין די תורה אז מ׳דארף הארגענען איינער וואס האלט נישט, אדרבה לאז דיך הערן אויסער אריינשפאצירן איין מאל א חודש און קריטיקירן מיינע אמערעאצעס.


גיי צוריק צו מיין פריערדיגע תגובה אט דאס האב געשריבן;

יעצט זעה איך אז דו ביסט טאקע א אונגארישער און דו כאפסט טאקע נישט!
זיך שמדן און ווערן קריסט איז בגדר עובדי עו״ז וואס איז זייער זייער הארב מן התורה, בכלל נישט קיין פארגלייך מיט סעקיולאריזים אדער אט״ד׳ס.

אטד״ס אלץ א כלל מיינט נישט כופרים ס׳מיינט איינער וואס איז אראפ פון סיסטעם/דרך, סאיז דא גענוג און נאך גלייביגע צווישן זיי, און אסאך גלייבן למחצה ולשליש, האב איך געטעהנט אז איינער וואס האלט נישט איין די תורה איז נישט די זעלבע בחינה ווי איינער וואס שמדט זיך, ווייל די אמעראצים דא האבן שיעור נישט געוואלט צוגלייכן דינען עובדי זרה צו אטד״ס.

אויב עפעס זענען די מעניסטרים חרדים די גרעסטע כופרים און אויף זיי איז גילטיג דער מורידין ולא מעלין.

איך וואלט זיכער ע״פ תורה מחויב געוועהן מיתה, אזא מסית ומדיח, אפילו נישט קיין שאלה. מ׳דארף נישט זיין אזא ריזיגע ״תלמיד חכם״ און ״יודע ספר״ ווי דער[tag]אדנירם[/tag] דעס צו וויסן, און מ׳דארף נישט זיין אזא מן הארץ ווי שבת אחים דעס צו וויסן, יעדער חדר יונגל ווייסט אז אין יעדע פארצייטישע רעליגע איז דער שטראף פאר א אפענע הערעטיק געוועהן טויט שטראף, דער חילוק איז נאר געוועהן וויאזוי מ׳האט געהארגט דעם באשולדיגטן, יעדע רעליגע און קולטור האבן געהאט אנדרע טראדיצינאלע וועגן וויאזוי צו פייניקן דעם כופר פארן טויט אלץ א צערעמאניע און ספארט פארנט פון די פרימיטיווע דערשראקענע המון עם, למען ישמעו ויראו...

אויב בודהיזם איז עו"ז ביסטו גערעכט

שבת, אויף וואס פונקטליך זוכסטו א מקור? דא האסטו פונעם רמב"ם:
הלכות ממרים פ"ג ה"א

מי שאינו מאמין בתורה שבעל פה, אינו זקן ממרא האמור בתורה, אלא הרי הוא בכלל המינים, ומיתתו ביד כל אדם. מאחר שנתפרסם שהוא כופר בתורה שבעל פה--מורידין ולא מעלין, כשאר המינים והאפיקורוסין והאומרין אין תורה מן השמיים והמוסרים והמשומדים:  כל אלו אינן בכלל ישראל, ואינן צריכין לא עדים ולא התראה ולא דיינין; אלא כל ההורג אחד מהן, עשה מצוה גדולה והסיר מכשול.

הלכות עדות פי"א הי"א

המוסרין, והאפיקורוסין, והמינים, והמשומדים--לא הוצרכו חכמים למנות אותן בכלל פסולי העדות, שלא מנו אלא רשעי ישראל.  אבל אלו המורדין הכופרין, פחותין הן מן הגויים:  שהגויים--לא מעלין ולא מורידין, ויש לחסידיהן חלק לעולם הבא; ואלו--מורידין ולא מעלין, ואין להן חלק לעולם הבא. 

מיתתו ביד כל אדם, די אייגענע טאטע איז נישט עקסלודעד.

בנוגע דיין צווייטע שאלה, לויט טייל שיטות (רש"י בחולין ועוד) האט א מחלל שבת בפרהסיא א דין ווי א כופר ממש, אנדערע לערנען אבער אז דאס איז אבער נישט במורידין ולא מעלין.

סאיז דא א מקור פון תנ״ך?

אין די צייטן פון תנ"ך זענען געווען נביאים, ס'איז נישט געווען שייך צו לייקענען, מילא איז בכלל נישטא דארט קיין התייחסות צו אפיקורסים. אבער אויף עובדי עבו"ז איז דא פלענטי.

ס'איז וויכטיג צו באטאנען אז די עבו"ז פון תנ"ך איז נישט קיין די גריכישע אפגעטער אמונה וואס האט געגלויבט אין פיהל געטער, ווייל דאס איז מער אפיקורסות ווי עבו"ז. נאר מ'מוז לערנען ווי דער רמב"ם ודעימיה אז דאס זענען געווען אזעלעכע אמצעים נוסח עובדי כוכבים ומזלות.

פירוש המשנה לרמב"ם מסכת חולין פרק א: דע כי מסורת בידינו מאבותינו כפי שקבלוהו קבוצה מפי קבוצה כי זמנינו זה זמן הגלות שאין בו דיני נפשות אינו אלא בישראל שעבר עברת מיתה, אבל המינים והצדוקים והביתוסים לכל שינוי שיטותיהם הרי כל מי שהתחיל אותה השטה תחלה ייהרג לכתחלה כדי שלא יטעה את ישראל ויקלקל את האמונה, וכבר נעשה מזה הלכה למעשה באנשים רבים בכל ארץ המערב. אבל אלו אשר נולדו בדעות אלה וחונכו על פיהן הרי הם כאנוסים ודינם דין תינוק שנשבה לבין הגוים שכל עברותיו שגגה כמו שבארו, אבל המתחיל הראשון הוא מזיד לא שוגג.


עפעס האט מען אמאל געשמועסט דא אז דער חזון איש האט געהאלטן אז היינט איז דער מורידין ולא מעלין נישט גילטיג.

פוטסטעפס וועט דארפן צושטעלן בולעט פרוף וועסטס פאר די אטד״ס .

שלא יאמרו מדשתיק...

מיין מקורות ווייזען אז דער רעליגיע האט ווירדען וואס שטייען העכער ווי משפחה. נישט אייביג שטויסען זיי זיך צוזאם. טאמער די רעליגיע הייסט נישט הרגנ׳ן די קינדער, איז עס נישט קיין פראבלעם. דאס איז אבער נאר ווייל די רעליגיע האט אזוי געזאגט. בכל אופן איז דער רעליגיע די הויפט ווירדע, ווייל נאר זי באשטימט ווען יא און ווען נישט.

Sent from my LG-K373 using Tapatalk