קאווע שטיבל

מי אני האט געשריבן:

AE99DC83-2513-4264-B96F-7806FF53B6C2.jpeg

במשנתו של לודוויג פויערבאך. (דאס איז בתוך זיין טעאלאגיע און האט קלאנגן פון מארטין בּוּבּער׳ס ״איך און דו״.)

במשנתו של טשארלס פּירס אין זיין דאקטרין פון סיינעכיזם.

לגבי דעם אז זכרונות זענען דאס וואס שאפן דעם "איך" פונעם מענטש האט דער בריטישער פילאזאף בּערנארד וויליאמס געזאגט אז טאמער מ'זאגט פאר אן ארעסטאנט אז מ'וועט אים פייניגן מארגן. אבער מ'זאגט אים אז פאר דעם וועט א כירורג בוודאי טוישן דיינע זכרונות מיט א צווייטנס. דארף דער ארעסטאנט יעצט מורא האבן פונעם פייניגונג העתידה לבוא עליו? איז עס "עליו"? אויב יא דאן איז עכ"פ אינטוּאיטיוולי די "זכרונות" טעזע פון אידענטיטעט פעהלערהאפטיג.