קאווע שטיבל

בני יששכר מאמר ג' לחודש אייר סעיף ג' האט געשריבן:ותבין לפי זה אשר נתאמת לנו מאנשי אמת, אשר השמחה ביום הזה על ציון ר' שמעון בן יוחאי היא שלא כטבע, "אור צדיקים ישמח" (משלי יג ט):

ליטוואק פון בודאפעסט האט געשריבן:וואס איז די נשמה פון ל"ג בעומר? אויפ׳כן אמת, נישט ׳שטיקלעך תורה פון נאך די פאקט׳, נאר די אמת׳ער באדייט. וואס זוכט מען אויפצוטוהן? פארוואס ביסטו פריילאך? דער משקה און מוזיק קומט צו העלפען די שמחה, אדער דאס איז די גאנצע שמחה?

נקודת-אמת האט געשריבן:

בני יששכר מאמר ג' לחודש אייר סעיף ג' האט געשריבן:ותבין לפי זה אשר נתאמת לנו מאנשי אמת, אשר השמחה ביום הזה על ציון ר' שמעון בן יוחאי היא שלא כטבע, "אור צדיקים ישמח" (משלי יג ט):

ליטוואק פון בודאפעסט האט געשריבן:שקר איז ווען מ'זאגט כתבי אר"י און מ'מיינט קאושער ענטערטעינמענט. 'אין מירון איז אייביג געווען', איז לאו דוקא אמת. יא, עס איז אייביג געווען מענטשען דארט. אבער דאס מיינט נישט אז די מענטשען זענען עפעס וואס מיר ווילען נאכמאכען. מיין רבי זזג האט געלערנט אין כפר חסידים אין די י' יארען, און ער האט מיר דערציילט אז ער האט אמאל געכאפט א טרעמפ מיט שלמה גורן קיין מירון, און עס איז נישט געווען קיין עקסטער כ'ניאקישע צוזאמענקומפ, מילד גערעדט.
.

ליטוואק פון בודאפעסט האט געשריבן:נאכאמאל, דיין געפילען ווערען ערוועקט פון א מראה מקום?

אז איך ווען זיך מוזען בעסער מסביר זיין, איז אזוי. א מענטש זיצט זיך אין סוכה נאך זיין כפרה יוכ"פ, נאך דער קורבה לה׳ פון אן עשי"ת, א התעוררות פון ר"ה, און ער איז בשמחה. גיבט ער פאר׳ן גוף מיטצופרייען און יאלא, מ׳קען טאנצען. אזוי טאנצט זיך אום שמח"ת, ווייל מ׳האט א יו"ט. אוודאי זענען דא נישט אזעלכע דערהויבענע אידען דארט אויך, און ביי אונז הערשט מער די גשמיות׳דיגע שמחה ווי די רוחניות׳דיגע, אבער דער שידוך איז דא. די נשמה פון די שמחה איז די רוחניות׳דיגע. די גשמיות, ווי גרויס עס זאל נאר זיין, איז די טפל.

וואס איז די נשמה פון ל"ג בעומר? אויפ׳ן אמת, נישט ׳שטיקלעך תורה פון נאך די פאקט׳, נאר די אמת׳ער באדייט. וואס זוכט מען אויפצוטוהן? פארוואס ביסטו פריילאך? דער משקה און מוזיק קומט צו העלפען די שמחה, אדער דאס איז די גאנצע שמחה?

Sent from my LG-K373 using Tapatalk

בפרט ווען ס'קומט צו דעות רעות, דעות פון די סטרא אחרא, דעות וואס קומט פון חכמות חיצוניות, דעות וואס איז כנגד אמונה, דעות וואס איז כנגד השקפת התורה. און ס'איז א גאנצע וועלט, א גאנצע וועלט פון חכמים, פון חכמות חיצוניות. ס'איז חכמות חיצוניות, ס'איז כנגד התורה. א פנימי הייסט ער איז אריין אין א געוויסע וועלט, וואס אין די וועלט נישט נאר מ'ווערט נישט נכשל פון די פגמים פון די עולם החיצוני, נאר ס'רעדט אפי' נישט צו עם, מ'לאכט זיך אויס.
איינער ווערט נתפעל פון חכמות חיצוניות, ווען ער וואלט אמאל טועם געווען א ריכטיגן טעם פון א ריכטיגע גילוי אין די תורה וואלט ער זיך אויסגעלאכט טויזנט מאל, זיי וואלטן נישט געהאט וואס צו פארקויפן. זיי זאגן פשטים, און זיי טייטשן אפ תורה, נאכדעם פרעגן זיי קושיות אויף די תורה, זיי זאגן פשטים אין תנ"ך זיי זאגן פשטים אין די אבות הק', אין דוד המלך. אז איינער לערנט פנימיות התורה, זעהט ער דאך אז ער ווייסט דאך נישט בין ימינו לשמאלו, ער הייבט נישט אן צו וויסן בין ימינו לשמאלו. פנימיות התורה האט געעפנט די תורה אזוי ווי מ'עפנט א שפראך. אמאל האט מען נישט פארשטאנען די מצרי'שע שפראך, אויף ענגליש הייסט עס אריגליפוקס האט מען אמאל נישט פארשטאנען, מ'האט געזען ס'איז איבערגעבליבן כתבים און לימודים, פארשידענס פון די אלטע שפראך, מ'האט אבער נישט פארשטאנען וואס ס'איז, איז געקומען איינער און ער האט עס געפנט, ער האט אפי' נישט געדארפט ברענגען קיין ראיה אז דאס איז די ריכטיג אפגעטייטש ווייל ס'האט געמאכט סענס, עפנסט אויף די שפראך און דו קענסט ליינען די ווערטער אלע ווערטער מאכן סענס, ווייסטו דאך אז דאס איז די שפראך.
דער אר"י דארף אפילו נישט האבן קיין ראיות אז ער האט מכוין געווען להלכה, ווייל נאכדעם וואס ער האט געפנט די שפראך, זעסטו א אנדערע תורה, ס'מאכט סענס, זעסט וואס ס'מיינט דור הפלגה, זעסט וואס ס'מיינט דור המדבר, קענסט אפטייטשן מכירת יוסף, קענסט אפטייטשן די מעשה פון דוד מיט אבשלום, זאכן וואס איז זייער שווער אפצוטייטשן פאר די בעלי הפשט, כמה זאכן וואס טוען זיך אפ אין נ"ך, די מעשה מיט בת שבע, קומסט צו פנימיות התורה האט עס זייער קלארע פשטים, זייער פשוטע אפענע פשטים, אויף א מורא'דיגן אופן.
און בכלל אז ס'ווערט נתגלה פנימיות התורה און ס'ווערט נתגלה די קדושת התורה, די אור התורה, זעסטו קלאר דאס איז די ריינע אמת, פאר דעם איז א מענטש באשאפן געווארן, דאס איז די תכלית החיים, דאס פארענטפערט אלעס, מילא ווערט מען נישט נתפעל פאר גארנישט, מ'ווערט א פנימי.

סמרה האט געשריבן: ↑זונטאג מאי 26, 2024 11:36 pm הגה"צ ר' מאטל שליט"א ביי א שיעור לקראת ל"ג בעומר, (ס'קומט נישט דוקא אריין אין דעם אשכול) אבער ס'איז זייער אקטועל פאר חכמי ורבני השטיבל שיחיו, ובפרט דא אין העמק דבר:

בפרט ווען ס'קומט צו דעות רעות, דעות פון די סטרא אחרא, דעות וואס קומט פון חכמות חיצוניות, דעות וואס איז כנגד אמונה, דעות וואס איז כנגד השקפת התורה. און ס'איז א גאנצע וועלט, א גאנצע וועלט פון חכמים, פון חכמות חיצוניות. ס'איז חכמות חיצוניות, ס'איז כנגד התורה. א פנימי הייסט ער איז אריין אין א געוויסע וועלט, וואס אין די וועלט נישט נאר מ'ווערט נישט נכשל פון די פגמים פון די עולם החיצוני, נאר ס'רעדט אפי' נישט צו עם, מ'לאכט זיך אויס.
איינער ווערט נתפעל פון חכמות חיצוניות, ווען ער וואלט אמאל טועם געווען א ריכטיגן טעם פון א ריכטיגע גילוי אין די תורה וואלט ער זיך אויסגעלאכט טויזנט מאל, זיי וואלטן נישט געהאט וואס צו פארקויפן. זיי זאגן פשטים, און זיי טייטשן אפ תורה, נאכדעם פרעגן זיי קושיות אויף די תורה, זיי זאגן פשטים אין תנ"ך זיי זאגן פשטים אין די אבות הק', אין דוד המלך. אז איינער לערנט פנימיות התורה, זעהט ער דאך אז ער ווייסט דאך נישט בין ימינו לשמאלו, ער הייבט נישט אן צו וויסן בין ימינו לשמאלו. פנימיות התורה האט געעפנט די תורה אזוי ווי מ'עפנט א שפראך. אמאל האט מען נישט פארשטאנען די מצרי'שע שפראך, אויף ענגליש הייסט עס אריגליפוקס האט מען אמאל נישט פארשטאנען, מ'האט געזען ס'איז איבערגעבליבן כתבים און לימודים, פארשידענס פון די אלטע שפראך, מ'האט אבער נישט פארשטאנען וואס ס'איז, איז געקומען איינער און ער האט עס געפנט, ער האט אפי' נישט געדארפט ברענגען קיין ראיה אז דאס איז די ריכטיג אפגעטייטש ווייל ס'האט געמאכט סענס, עפנסט אויף די שפראך און דו קענסט ליינען די ווערטער אלע ווערטער מאכן סענס, ווייסטו דאך אז דאס איז די שפראך.

וחי בהם האט געשריבן: ↑מאנטאג מאי 27, 2024 10:37 pm דער רשב"י באקומט יעדעס יאר א גרויסן כבוד פארן חיבור'ן דעם זוהר, דער אמת'ער מחבר הזוהר זיצט שטילערהייט און פארשוואונדן און זעט ווי דער רשב"י שניידט די פירות פון זיין עמל. דערפאר האט מען באשלאסן צו מאכען א פליגער צו זיין קבר אין ספרד, כדי צו טיילן דעם כבוד וואס מען האט אים גענומען.

אלפא האט געשריבן: ↑מאנטאג מאי 27, 2024 3:36 am wishful thinking!

וחי בהם האט געשריבן: ↑מאנטאג מאי 27, 2024 10:37 pm דער רשב"י באקומט יעדעס יאר א גרויסן כבוד פארן חיבורן דעם זוהר, דער אמת'ער מחבר הזוהר זיצט שטילערהייט און פארשוואונדן און זעט ווי דער רשב"י שניידט די פירות פון זיין עמל. דערפאר האט מען באשלאסן צו מאכען א פליגער צו זיין קבר אין ספרד, כדי צו טיילן דעם כבוד וואס מען האט אים גענומען.

סמרה האט געשריבן: ↑דינסטאג מאי 28, 2024 6:40 pm

אלפא האט געשריבן: ↑מאנטאג מאי 27, 2024 3:36 am wishful thinking!

דאס איז טאקע מיין שאלה, איז דא איינער וואס קען זאגן בדידיה הוי עובדא אנדערש? אפשר @מי אני וכדו'?

אלפא האט געשריבן: ↑דינסטאג מאי 28, 2024 6:58 pm
דאס צו פנימית התורה - ווען מ'לערנט עס ריכטיג, ווען מ'פארשטייט עס ווי עס דארף צו זיין, ווען מ'האט די גוטע הקדמות דערצו, ווען מ'גייט צו בקדושה וטהרה, ווען מ'איז געווען אין מקוה פארדעם, ווען מ'האט קיינמאל געזינדיגט, און ווען מ'האט די פאסיגע רביים - איז גובר איבער 'חכמות חצונית', איז עפעס וואס איז ניטאמאל פאלציפירבאר אביעקטיווערהייט.

אבער דאס אז עס זענען דא צענדליגע - אויב נישט הונדערטע מענטשן וואס האבן טועם געווען פון חכמות חיצונית און האבן אויך א יד ושם אין תורה/קבלה/פנימית/וכו' און לאכן זיך נישט אויס - זיכער נישט טויזענטער מאל - דאס איז א פאקט וואס כמעט יעדע דא אין שטיבל קען באשטעטיגן (אנדערש וואלט ער נישטא געווען..) און זאגן אנדערש איז נישט מער ווי wishful thinking אדער ריינע איגנאראנץ.

אמאל האט מען נישט פארשטאנען די מצרי'שע שפראך, אויף ענגליש הייסט עס אריגליפוקס האט מען אמאל נישט פארשטאנען, מ'האט געזען ס'איז איבערגעבליבן כתבים און לימודים, פארשידענס פון די אלטע שפראך, מ'האט אבער נישט פארשטאנען וואס ס'איז, איז געקומען איינער און ער האט עס געפנט, ער האט אפי' נישט געדארפט ברענגען קיין ראיה אז דאס איז די ריכטיג אפגעטייטש ווייל ס'האט געמאכט סענס, עפנסט אויף די שפראך און דו קענסט ליינען די ווערטער אלע ווערטער מאכן סענס, ווייסטו דאך אז דאס איז די שפראך.

כרם זית האט געשריבן: ↑ מענין לענין. די יודעי דעת עליון זענען פארנומען על מה עשה ה' ככה אז מען קען נישט עולה זיין מירונה די לעצטע פאר יאר. געוויסע באשולדיגן די באקאנטע שעיר המשתלחת די ציונים יפרח שמם וזכרם, און געוויסע האבן אנדערע חשבונות העולה בגמטירה מ"ה. טראכט איך אבער אז עס איז אלס א פשוטע קפידה און רוגזה פון רבי משה דיליאון אויף דעם וואס מען איז מייחס די זוהר אין גאנצן צו רבי שמעון, ווייל אויב חז"ל לערנען אז האומר דבר בשם אמרו מביא גאולה לעולם איז דאך מכלל הן אתה שומע כעונה, און רבי משה דיליאון איז תובע זיין פארדינטער קרעדיט. וואס הגם ער איז דאך אליין שולדיג אין פארנערן די אשרי העם ה"ם לומדיך, איז עס פארט אן אפנער וועלט און היה להם ללמוד ולא למדו, ושגגת זוהר עולה זדון.