קאָמישע מייַסעלעך...

[שקד]

ממש אזוי..
נאך וואס מ'האט גע'ענדיגט דעם גרויסן פארטי, און אלע באטייליגטע האבן זיך שוין אהיימגעקליבן, איז געבליבן קלמן מיט זיין ווייב דבורה – אין זאל, און יעצט האט ער געהאט די געלעגנהייט, איר אריינצוגעבן א פסק, ווי קיינמאל בעפאר..
די ביסט אזא שטיק שלעכטס, א בלוט זויגער, איך האב געדארפט ארומלויפן א שטאט און א האלב, און רופן יעדן, און שלעפן אלעס, און טראגן און מאכן, און די גארנישט! די פערד, די שוטה די שטינקפאס די ראץ פאס די פאר'ריקטע נשמה..
און דבורה ווייזט עהם מיט די אויגן, און ער כאפט נישט.. דער מענעדזשער פונעם זאל שטייט מיט אפענע מויל און אויערן, און גלייבט גארנישט וואס ער האלט מיט..
אבער ווען קלמן איז געכאפט געווארן אין שאק, וואס ער האט זיך דא אנגעמאכט, האט ער באלד פארווישט דעם אויסברוך; הערסטע מיין ווייב? אזוי האט ער מיר געשריגן.. קענסט עס גלייבן.. ממש די ווערטער..
פרעג איך דיר, בין איך טאקע אזא פערד שוטה שטונקפאס?.. חלילה!!! רעאגירט באלד דבורה – און העלפט פאר'וואסערן דעם פלאפּ הגדול והנורא.

[שקד]

תדיר ושאינו תדיר..
אלתר שנעק און שמחה בעק – צוויי שלעפער'ס מובהקים – זעצן זיך אריין אין עטרת טשארנע חתונה זאל, און שוין געוואשענע הייבן זיי אן רייסן מאכלים..
קענסט מיר זאגן אלתר.. וואס איז דאס דא? פרעגט ער זיין אח לצרה – שמחה'לע, וואס עפעס היינט געבט מען דא איבערגעצויגענע פלייש??
פון וואו ווייסעך פארוואס?.. זאגט אלתר, דער מחותן היינט נאכט זוכט צו שפארן, און ס'איז עהם ביליגער שניצל – קוקט אויס!
וואס הייסט?? ווארפט פאר שמחה'לע; אונז עסן מיר יעדן טאג נאכטמאל דא, ווי קען ער זיך אנרוקן איינמאל און טוישן צו שניצל?...

[שקד]

אין זכות פון בעבעלעך..
פארציילט מיר א יוד, שוין א עלטערער ירושאלמער, אז אין זיינע צייטן ווען מ'האט פארלאנגט זיך צו שטעלן אינם ביורא פונעם מיליטער, צוזען צו מ'איז פעאיג צו דינען אינעם געטרייע צה''ל פונעם יידישער מדינה, האבן זיי געזוכט עפעס בעסערע עצות, ווי סתם זיך משוגע מאכן.
ובכן, מ'איז אויפגעקומען מיט א געניאלע פלאן; ווען ס'געקומען די טאג ווען מ'האט זיך געדארפט שטעלן פאר א אונטערזוך, האבן זיי בחורים אויפגעקאכט א טעפל בעבעלאך – האלב אפגעקאכט, און זיך אנגעגעסן דערמיט, און צוגעטרונקן א גרויסן גלעזל שווארצע קאווע..
די זויער געבלאזענע גערוך - וואס דאס האט פאראורזאכט, ביים ווארטן דארט אינעם אפיס פונעם אונטערזוכער, האט גורם געווען אז די אונטערזוכער האבן שנעל פיקס פארטיג געווארן מיט'ן ''פטור'..

[שקד]

שבע יפול צדיק
ווי ס'מאכט זיך אמאל, האט זיך אנגעריקט עפעס א רעבעלע צום רבי'נס הויף, און ווען ער איז אריין אל הקודש פנימה, האט ער גערעדט מיט חוצפה און אויפגעפאדערט פשט אויף זאכן וואס זענען קעגן זיין פארשטאנד; און דער רבי האט אנגעזאגט דעם גבאי, ער זאל חלילה נישט נקמה נעמען פון דעם אורח.
אבער דער גבאי האט עס נישט געוואלט פארשווייגן, האט ער בליץ שנעל גערופן דעם אונטער גבאי, און עהם באפוילן – איך קען נישט נקמה נעמען ווייל דער רבי לאזט מיר נישט – אבער דו זע ער זאל נישט אהיימגיין גראד..
מה עשה הקב''ה.. ווען רבינו האט ארויסבאגלייט דעם רעבעלע, האט דער גבאי שני יענעם אונטערגעלייגט א פיסל.. און ער האט זיך אויסגעגלוטשט אויפ'ן ערד..
זאגט דער רעבעלע; אה, שבע יפול צדיק.. שטייט דאך!
ענטפערט עהם דער רבי; דארפט איר נאך - כאטש זעקס מאל טראסקענען..

[שקד]

א יודיש – דייטשמעריש..
ס'טוט זיך א געשריי, איוואן שרייעט אז ער האט א פארדאכט אויף דעם דייטשן פויער, אז ער האט אוועקגענומען די צוויי פערדעלעך פונעם שטאל – וואס געהער צו באריס; אבער מ'קען זיך נישט אויסקומען מיט'ן שפראך, ווייל דער דייטשער קען נישט קיין רוסיש..
נו גוט, זאגט דער ריכטער, זאל מען רופן יאנקל דער מאשקע פון קיעוו, און אז ער קען יודיש, וועט ער פארשטיין געבן דעם דייטשן שייגעץ, אויפ'ן ענליכן דייטש-יודישער שפראך וואס איז דא די רעדע.
יאנקל הערט וואס דא גייט פאר, און ער איז מסביר פאר'ן באשולדיגטער אויף גמרא לשון – וואס מ'וויל פון עהם.
דו בחור! מ'איז אייך חעישעד, אז איר האט גע'גָנב'ט צוועי סאוּסים.. זייט מעידע און מקבל נזיפה, איידער מ'וועט אייך קשה מעַנִיש זיין..

[שקד]

מי אני?
אזויווי יעדן טאג אינדערפרי, שטייען טישן און שרייען פון די פלאקאטן, העלפט ארויס א יוד, א גרויסער תלמיד חכם, וואס איז נעבעך קראנק ל''ע, און מיט אייער הארציגע נתינה, קענט איר מחיה נפשות זיין, און אריינכאפן אזא גרויסע מצוה - ווי קיינמאל בעפאר.
די שרייעדיגע פרטים, ווי א קעסטל רעטעניש, האט געכאפט מיין התפעלות, און איך בין געווארן זייער נייגעריג – ווער איז אט דער נצרך?
יגעת ומצאת.. און כ'בין געוואור געווארן, אז ס'גארנישט קיין קראנקע תלמיד חכם, נאר א געזנוטע עם הארץ..

[berlbalaguleh]

אבל הילל דרך אחרת היתה לו...איך האב אן אנדערע פאליסי. אויב א יוד קומט און בעט א נדבה. און ער פארציילט מיר א גאנצע מעשה וואס ברענגט טרערן. און ס'שטעלטציך אויס אז די מעשה איז נישט אמת. ביניך אויכעט נישט ברויגז. ווייל איך טענה אז אויב א יוד וויל עסן א גוטן סענדוויטש. אדער אן אייזקריעם. מעג ער שנארן געלט אויף דעם...און ער מעג קומען און פארציילן אז ער האט א קראנקע באבע פון 114 יאר וואס דארף דורכגיין א מח אפעראציע...!

[שקד]

עד כאן!..
ס'איז אריינגעקומען א נייער בחור אין ישיבה – פון אויסלאנד, און די בחורים האבן באלד געשמעקט אז דאס איז א תמימות'דיגער, וואס מ'קען עהם אלעס פארקויפן..
און מ'האט עהם געזאגט; ס'איז איינגעפירט, אז דער נייעס'טע בחור אין ישיבה גייט צו פאר קידוש צום רבי'ן, זיך צו לאזן בענטשן.. און ס'איז געלונגען! באלד דערויף האט מען עהם פארציילט, אז מ'פירט זיך זאת חנוכה אויסצוטרונקן די איבערגעבליבענע אויל.. און ער האט געטרונקן.. און אז דער רבי ש'טייט פורים אויפ'ן קאפ, מיט איין רויטע זאקן אויפ'ן פוס.. און דער יעניגער האט געגלייבט..
אבער ווען מ'האט עהם געזאגט, אז נאך בדיקת חמץ, טיילט דער רבי המן טאשן פאר'ן גאנצן עולם; עד כאן!!! האט ער געשריגן.. דאס גלייב איך שוין נישט..
ווי איבעראשט איז ער געווען, אז דווקא דאס איז אמת.. און אז דער רבי כאפט פיש ביי תשליך, און פרעגל'ט כרעמזלעך ביים אויווען.. איז ליגענט..

[berlbalaguleh]

שקד: זיי ממשיך.און אז די רבי עסט טשיעז בלינצעס יוהכ"פ ביי כורעים. ומעשה שהיה. אז אן עם הארץ האט אמאל געפרעגט ביי איינעם. וואס דער עולם טוט יום כיפור ביי כורעים. יענער איז געווען א גוטער לץ. און ער האט איהם געזאגט אז ביי כורעים עסט דער עולם טשיעז בלינצעס. ווייל מ'איז דאך הונגעריג. אבער יום כיפור טאר מען נישט עסן אפן. אן דער עולם גרייט זיך אן די בלינצעס. און זיי עסן עס דאמאלס. איז ער געגאנגען או האטציך אנגעגרייט א פאר בליצעס. ווען ס'איז געקומען ביי כורעים, האט ער זיך גענומען עסן די בלינצעס. און דער עולם אין ביהמ"ד האט געזעהן אז ער הייבט זיך נאכנישט אויף. זענען זיי צוגעגאנגען צו איהם און געפרעגט. וואס גייט פאר? האט ער זיי געוויזן א פולן מויל. און געוואונקען אז ער איז באלד פארטיג...!

[שקד]

''פארבארג'' מיר דעם ספר...
ר' יצחק זיצט שוין אינעם אלטן בענקל, און זיינע ספרים שענק זענען איבערפול מיט גאר אינטערעסאנטע ספרים און ביכער; דער יונגער באדינער זיינע – א יונגערמאן וואס כאפט דעם דאלער – פרעגט עהם; אפשר ר' יצחק וואלט איך געקענט בארגן פון אייך אפאר ספרים דא? איך זע דא היבש אינטערעסאנטע ביכער האט איר..
הא הא הא.. צעלאכט זיך ר' יצחק, ווען ער שטאמעלט קוים ארויס דאס באדייט פון זיין געלעכטער.
דו זעסט יונגערמאנטשיג, כמעט רוב ספרים וואס דו זעסט דא, האב איך מיט די יארן געבארגט פון דיין זיידן.. נעם דיר צוריק וואס דו דארפסט..

[שקד]

נקי מכול..
ווער ס'וועט טרעפן א גרייז אין מיין נייעם ביכל, דער באקומט האלב פונעם פארדינסט..!!! אזוי האט געלאזט מעלדן א באקאנטער שרייבער, וואס האט שווער געארבעט צו פאר'רעכטן יעדע מעגליכע גרייז, און האט זיך געשוואוירן אז ס'נקי מכול..
ביים ספעציעלע מאלצייט – לכבוד'ן ערשיינונג פון זיין ביכל - וואו ער האט פארבעטן גאר גרויסע מבינים, שרייבער קריטיקער און שריפטשטעלער, האט ער געשאנקן דאס ביכל 'בחינם', און עס אראפגעלייגט אויף יעדעמס פלאץ, איינגעהילט אין א הערליכע דעקארירטע בוך מאנטל, דערויף א שלייפל מיט א צעטעלע; ןזיירג ןופ ןייר ,לכיב םעיינ ןיימ

אוי האט מען זיך ארומגעשלאגן, ווער האט דאס ערשטע באמערקט דעם גרייז, און ס'קומט עהם דערפאר די צוזאג..

[קאך_לעפל]

[justify]דער בריסקער רב רבי וועלוועלע זאל זיך מיהען אין ליכטיגער גן עדן, האט געהאט א זון מיטן נאמען רבי חיים. דער רבי חיים ע''ה איז נעבאך געווען נישט מיט אלעמען, אזש ווען משוגע וואלט ווען געמאכט וואקסן, וואלט ער ווען געזעצן אויף די לבנה און מיט די פוס געשאקלט א יאכט שיפל אויפן אטלאנטישען אקעאן, און ווען משוגע וואלט ווען געמאכט נידעריג, וואלט ער געזיצן אויף א ביר דעקל אין געשפילט קאגעלעך מיט די רויטע ווערים...

אלענפאלס דער רבי חיים האט אמאל זייענדיג אין די גיסטע, דערלאנגט פאר עמיצען אזא פראסק אויפן באק, אז יענער האט זיך דערזען מיטן שווארצן טייוול בהקיץ ממש. אויף די אנפראגע פון זיין פאטער פארוואס ער האט דאס געטאן, איז דער אנטווארט באלד געקומען אז יענער האט אנגעהויבן, ווי דער אלגעמיינער שטייגער איז שטעדיג. פרעגט אים דער בריסקער רב פארוואס האט יענער מיט מיר נישט אנגעהויבן? ענטפערט אים רבי חיים מיט א דריי מיטן פינגער אלא מאי? דער טאטע האלט אז איך בין שולדיג, אויב אזוי דאן פארוואס האב איך נישט אנגעהויבן מיטן טאטן? ודפי''ח

א סאלאווייטשיק איז א סאלאווייטשיק. אפגעזען משוגע צו נארמאל![/justify]

[איך אויך]

''פארבארג'' מיר דעם ספר...
ר' יצחק זיצט שוין אינעם אלטן בענקל, און זיינע ספרים שענק זענען איבערפול מיט גאר אינטערעסאנטע ספרים און ביכער; דער יונגער באדינער זיינע – א יונגערמאן וואס כאפט דעם דאלער – פרעגט עהם; אפשר ר' יצחק וואלט איך געקענט בארגן פון אייך אפאר ספרים דא? איך זע דא היבש אינטערעסאנטע ביכער האט איר..
הא הא הא.. צעלאכט זיך ר' יצחק, ווען ער שטאמעלט קוים ארויס דאס באדייט פון זיין געלעכטער.
דו זעסט יונגערמאנטשיג, כמעט רוב ספרים וואס דו זעסט דא, האב איך מיט די יארן געבארגט פון דיין זיידן.. נעם דיר צוריק וואס דו דארפסט..

אביסל פארדרייט. שטאמט במקורו פון ר' יצחק ניסים (פאטער פון מאיר בניהו וואס אויף עם איז אויך געווען טענות לגבי קלעבעדיגע הענט), אדער האט מען עס אויף עם ארויפגעלייגט.

[שמחהלע קאפשטיק]

אין זכות פון בעבעלעך..
פארציילט מיר א יוד, שוין א עלטערער ירושאלמער, אז אין זיינע צייטן ווען מ'האט פארלאנגט זיך צו שטעלן אינם ביורא פונעם מיליטער, צוזען צו מ'איז פעאיג צו דינען אינעם געטרייע צה''ל פונעם יידישער מדינה, האבן זיי געזוכט עפעס בעסערע עצות, ווי סתם זיך משוגע מאכן.
ובכן, מ'איז אויפגעקומען מיט א געניאלע פלאן; ווען ס'געקומען די טאג ווען מ'האט זיך געדארפט שטעלן פאר א אונטערזוך, האבן זיי בחורים אויפגעקאכט א טעפל בעבעלאך – האלב אפגעקאכט, און זיך אנגעגעסן דערמיט, און צוגעטרונקן א גרויסן גלעזל שווארצע קאווע..
די זויער געבלאזענע גערוך - וואס דאס האט פאראורזאכט, ביים ווארטן דארט אינעם אפיס פונעם אונטערזוכער, האט גורם געווען אז די אונטערזוכער האבן שנעל פיקס פארטיג געווארן מיט'ן ''פטור'..

דערמאנטס מיר איינער זאגט מיר אז ער עסט נישט קיין זכר בונדלעך באַ א זכר ווייל ער פאַרקילט זיך פרעג איך עם וואס האט בונדלעך צו טאָן מיט פארקילען? זאגט ער מיר ווייל ער דארף שלאפן די גאנצע נאכט מיט א אָפענע ווינדאָ

[שקד]

העלפט א יוד..
צווישן די אומצאליגע ירושלמים, וואס לויפן ארום נאך צדקה, שטעלט זיך ארויס איינער וואס טענה'ט ער גייט פאר א גאר חשובע צורך; ער פירט א גמ''ח ויכולו..
דהיינו, יעדע פרייטיג צונאכטס, לויפט ער ארום אין גאנץ מאה שערים, און ווער ס'האט פארפאסט צו זאגן ויכולו מיט א שותף, זאגט ער מיט עהם..
איז, פארוואס ברויכט איר געלט פאר דעם??
אה.. איר פרעגט גוט! נאר וויבאלד איך קום דא נאך געלט פאר דעם צוועק, דארף איך צאלן א ממלא מקום אנשטאט מיר..

[שקד]

א גוטע משכון..
שפעט מוצאי שבת, נאך וואס די בחורים האבן געפראוועט א מלוה מלכה אינדרויסן פונעם געגענד, האבן זיי פשוט נישט געקענט איבערלאזן די זעק גארביטש ביי יענעם אין חצר; וואס טוען בחורים? מ'האט באשטעלט א טעקסי, און אריינגעלייגט דריי פולע זעק גארביטש אינעם טראנק..
ווען די טעקסי איז אנגעקומען צום ישיבה, האבן זיך אלע בחורים פלוצלינג אפגעטראגן – אנע צאלן.. און דער טונקעלער ערל – דער דרייווער שרייעט זיי נאך; יא יא.. ענק האבן פארגעסן ענקערע לאגיטש אין די טראנק.. קומטס באצאלן, אז נישט פיץ איך אפ דערמיט..
און נאך אפאר מינוט ווארטן האט ער אפגעפיצט דערמיט..

[שקד]

למען ישמעו ויראו..
ס'געפאלן א ריזן שניי, ממש צווי פוס הויעך, און ר' טובי' האט געבעטן דעם גרויסן שארער-טראק דרייווער, אז ער זאל מוחל זיין, און אריינפארן אין זיין דרייוו-וועי און אוועקשטופן די הויפענעס שניי, ביז טרעפן און פארענט איינגאנג.
דער הויעכזיצענדער דרייווער האט זיך פאר'עקשנ'ט אז טובי' זאל עהם דערפאר באצאלן.. און טובי' האט בלית ברירה עהם צוגעזאגט א שיינעם מטבע; און ווי נאר ער האט געענדיגט אפשארן איינס צוויי מאל דעם שטח דארט, האט עהם טובי' געוויזן א גרויסן פייג! אין כסף ואין שבועה..
נו, האט דער בייזער שארער-טראק דרייווער נקמה גענומען, און צוזאמגעשארט דאס גאנצע גאס – ביז טובי'ס הויז, און אלעס בארזאם ארויפגעשטופט ביז זיין פארענט איינגאנג.. למען ישמרו ויראו..

[שקד]

אכן נודע הדבר!
ביי שלוש סעודות זענען די בחורים צוגעגאנגן צום אלטן קעכער - ר' ברוך – און עהם אויסגעפרעגט; וואס האט איר אריינגעלייגט דעם וואך אינעם שבת טשולענט?.. עפעס אזוי פעט און געשמאק איז דאס געווען..
כ'ווייס נישט! גארנישט באזונדער..
אבער ס'האט דאך געהאט עפעס א טעם פון בשר בהמה, און כ'מיין איר לייגט נישט אריין קיין בהמה פלייש, ריכטיג?
מוצאי שבת ווען מ'האט אויסגעוואשן דעם ריזן טאפ, האט מען געטראפן א טויטן קאץ דערין.. אכן נודע הדבר! אז די טאפ איז געליגן ביים אפענעם פענסטער, ווי די ווינטעלאטור איז געווען צעבראכן, און דאס קאץ האט געוואלט טועם זיין בשתיקה, און מהנה געווען אפאר יודען מיט קאצן טשולענט..

[שמחהלע קאפשטיק]

דו דערמאנסט מיר א אמת'ע מעשה" וואס האט זיך אפגעשפילט ביי הרב החסיד ר' דוד ב' ע"ה - ווען ער האט געוואוינט ערגעץ אין ניו זשורזי, און זיין טיר שכן איז געווען א אמעריקאנער גוי - און איינמאל שבת האט דער גוי שמעקענדיג דעם טשולענט זיך פארגלוסט טועם צו זיין פונעם אידישען מאכל, און ר' דוד ב' האט איהם געגעבן מפני דרכי שלום, און דער גוי איז שוין געקומען יעדע וואך טועם צו זיין פון זיין טשולענט, נאך א שטיק צייט פרעגט איהם דער גוי "וואס לייגסטו אריין אין דעם טאפ אז עס טעיסט אזוי גוט ?
האט איהם ר' דוד געענפערט: דו ווייסט דאך אז ביי אונז אידן מאכט מען א ברית - איז דעם שטיקל וואס מען שניידט אראפ דאס לייגט מען אריין אינעם טשולענט, שטייצעך אז מער איז דער גוי נישט געקומען פארזוכען....

[[NAMELESS]]

דו דערמאנסט מיר א אמת'ע מעשה".

אויב בין איך זיך נישט טועה זענען שקד'ס אלע (אפשר רוב) מעשיות וואורקליך פארגעקומען.

[שמחהלע קאפשטיק]

פארציילט מיר דעם שבת א איד, אז אין בארא פארק לערך פאר דרייסיג פערציג יאר צוריק איז געווען א זאל וואס האט באלאנגט פאר איטאליענער (מאפיא....) און א היימישע קעטערינג מיט א השגחה פלעגט ניצן דעם זאל פאר חתונות, און די היימישע עולם פלעיגט דארט חתונה מאכן. האט זיך געמאכט אמאל ביי א חתונה וואס דער קעיטערער האט געבעהטן דעם גויאישן בעה"ב / מענעדזשער אז ער זאל לאזן וויסען פאר די ווייבער אז די חלות זענען מזונות ראלל"ס, האט דער בעה"ב גענומען דעם מייק אין די הענט און אויסגערופען "all the bread by the ladies side are [b]zonos[/b"
{זונות}.....

[חתן בחור]

פארציילט מיר דעם שבת א איד, אז אין בארא פארק לערך פאר דרייסיג פערציג יאר צוריק איז געווען א זאל וואס האט באלאנגט פאר איטאליענער (מאפיא....) און א היימישע קעטערינג מיט א השגחה פלעגט ניצן דעם זאל פאר חתונות, און די היימישע עולם פלעיגט דארט חתונה מאכן. האט זיך געמאכט אמאל ביי א חתונה וואס דער קעיטערער האט געבעהטן דעם גויאישן בעה"ב / מענעדזשער אז ער זאל לאזן וויסען פאר די ווייבער אז די חלות זענען מזונות ראלל"ס, האט דער בעה"ב גענומען דעם מייק אין די הענט און אויסגערופען "all the bread by the ladies side are [b]zonos[/b"
{זונות}.....

כ׳האב געהערט די מעשה אביסל אנדערש און אואדא"ח. דער קעיטערער האט געבעטן פונעם שפילער ער זאל אויסרופן אז די חלות זענען מזונות. דער שפילער איז געווען נעבעך א תינוק שנשבה א רוסישן יוד מיט א גראבן אקצענט, נישט געקענט ארויסזאגן קיין ח׳ פאר קיין געלט נישט.

ער קלארט זיך דאס האלדז און נעמט די מייק אין האנט אריין, און רופט אויס הויעך ״אלע כלות זענען זונות!״

[שקד]

פיין פאר עהם..
דער משגיח האט געכאפט א בחור, אינמיטן נאכט, ווי ער גייט ארויס פונעם דארמעטארי אויפ'ן גאס, און האט עהם אראפגעלאזט א פייערדיגן פאטש אין פנים, אז ס'האט געקלונגען..
אויפ'ן צווייטן שטאק פונעם בנין, ווי דארט איז געווען די דארמעטארי, עפנט זיך אויף די פענסטער, און א צווייטער בחור שרייעט אראפ; משגיח געבט עהם נאכאיינס!!..