קאווע שטיבל

רבותי ס׳שטייט ועניתם את נפשותיכם..
טאקע נישט א גאנצע חודש, אבער יום כיפור יא.

מיין חבר האט זיך מיר אויסגערעדט אז ער פארנעמט נישט די פרעשער פין די הייליגע טעג.
כ׳האב עם געזאגט טריי אויס איין יאר נעם עס איזי, מאך נישט קיין מצב.
אויב וועסטו זען דיין יאר גייט אריבער אזוי ווי אלע יארן וואס דו האסט יא געמאכט פרעשער וועסטו וויסן פאר אייביג.

למעשה איז שוין צוויי יאר וואס ער איז רילעקסד ימים נוראים, און ביז דערווייל איז גארנישט ערגער ווי די יארן וואס ער האט יא געשריגן ביי נתנה תוקף.

געפילטע פיש האט געשריבן:

ראשעקאל האט געשריבן:איך רעד פון די טעראר וואס אינז זענען אויפגעוואקסען מיט
אין גראדע מיין ווייב שמעקט אויך נישט ווען איך גיי שלאפען. אבער איך גיי....

זאג איר זי זאל נישט גיין אין ביה"כ אין ראש השנה, דאס קען גורם זיין מ'זאל האבן א פארקא*קטע מזל.

אשפגתנו

פארוואס פיל איך נישט אזוי?

פון אלס קינד, פלעג איך אזוי ליב האבן די ראש השנה און יו"כ, אונז זעמיר אויפגעצויגן מיט אן אטמאספער, ווי געשמאק אידישקייט איז, איך פלעג זיך בעטן ביי מיין טאטן, ער זאל מיר לאזן קומען אין ביהמ"ד צו סליחות, אדער ער זאל מיר אויך אויפוועקן ביים עלות, ווי אויך ביז מיין בר מצוה האט מיר מיין טאטע נישט געלאזט, זאגן תיקוני זוהר פון ר"ח אלול, הערשט נאך מיין בר מצוה האט ער מיר אנגעהויבן לאזן.

[לעצטענס האט ער מיר מסביר געוען, אז ער לאזט נישט זיינע קינדער נאכטוהן זיינע חומרות און זאכן, אויב דו ווילסט עס באמת טוהן, איז נאר נאך די חתונה, אדער נאך די בר מצוה, יעדע זאך ווי אזוי עס קומט.]

די הייליגע טעג, דאווען איך אין א ביהמ"ד, וואס דאס ווארעמקייט צו אידישקייט איז דארט א גאנץ יאר אויף גאר א שטארקען פארנעם, דאס זיסקייט, וואס דער עולם דארט האט, איז גאר געשמאק.

א גאנץ יאר בענקט מיר צו די תפילות, צום אוחילה לקל אחלה פניו, אשאלה ממנו מענה לשון, ווי אזוי דער בעל תפילה בעט פונעם באשעפער מענה לשון, פילט זיך עס ממש כבן המתחטא לפני האב.
אדער די קדוש אתה ונורא שמך, פילט זיך די יראת התרוממות מורא'דיג.
די על חטא'ס יו"כ מיט אזא ווארימע ניגון, האט מיר איינער געזאגט דארט, עס לוינט זיך צו זינדיגן פאר אזא על חטא.
די אבינו מלכנו'ס, די נוסח ווי אזוי מען זאגט דאס ביי אונז און ביהמ"ד, איז נישט אזוי ווי די וועלטס נוסח, וואס ציהט און טרעט מיט שוך וואס האט נעגל פון אונטן, אבי-י- ינו מא-א-א-אלכנו וכו', נאר מיט א געשמאקע נוסח, וואס מען קען באשטיין צו בלייבן דאווענען א גאנצע טאג און א גאנצע נאכט.

שוין צופיל זיך צולאזט, אבער מיינע געפילן האבן זיך ארויסגעלאזט.

מיר אליין, אפילו איך בין א שוואכער בעל מדרגה, בענק איך מיך צו די אידן וועלכע איך האב געקענט אלס קינד, וואס חאטש זיי זענען געווען נארמאלע עמך אידן פלעגן זיי צוגיין צו יעדע תפלה אדער מנהג פון ימים נוראים מיט אן ערנסטקייט.

לולא דמסתפינא וואלט איך געזאגט אז איך האב מורא פון די אלול טעג.

אן עצה צו אפקילען די פרעשער איז נעמען א מסכת למשל מסכת ביצה אין לערנען דף נאך דף ווי לאנג מען זינגט מכלכל חיים און ביי די הויכע שמונה עשרה אין ווען מען האט צייט און מען האפט אז ביז נאך די הקפות וועט מען מאכען א סיום, דאס איז די בעסטע מעדעצין, מען פילט אפילו נישט ווי די צייט גייט פארביי,י

איך זיך א וועג זיך אנצואווארעמען און איר קומט מיר אפקילן...

געפילטע פיש האט געשריבן:

זר זהב האט געשריבן:דער אתרוג איינקויפן איז מיר אן אפקומענישט.

און וואס מיינט פארשטייסט דיך מיט'ן אייבירשטן אויפ'ן ווינק...? עלעבארעט אביסעלע ביטע

איך גלייב נישט אז ער דארף מיין פארקוועטשטקייט אדער אנגעצויגענקייט, איך בעט עם שיינערהייט פאר א גוט יאר, מ'דארף נישט שרייען ער זאל הערען.

מען דערציילט אז דער בית ישראל פון גור איז אמאל אריבערגעגאנגען דעם קארלינער בית המדרש (וואו מען שרייט ביים דאווענען), האט ער זיך אנגערופן "מען האט שוין פראבירט מיט גיטנס?"

ראשעקאל האט געשריבן:איך רעד פון די טעראר וואס אינז זענען אויפגעוואקסען מיט
אין גראדע מיין ווייב שמעקט אויך נישט ווען איך גיי שלאפען. אבער איך גיי....

מען דערציילט אויף א גרויסע רבי, וואס האט געהאט א רביצין מיט אויעררינגלעך, וואס האט זיך אראפגעלייגט ראש השנה נאכמיטאג. ווען זי איז געקומען שרייען געוואלד, מען טאר נישט שלאפן, האט איר דער רבי געזאגט, אז א טאטע וואס קומט אהיים און ברענגט מתנות, און איין קינד שלאפט, לייגט ער אוועק פאר יענעם קינד דאס בעסטע מתנה.

לגופו של ענין:

מען קען קיינמאל נישט מוצא זיין די גאנצע וועלט. פאראן מענטשן וואס ווילן דוקא ווארעמקייט און "א מצב" פון זיין אויף נעכט און טאנצן אין די רוחות אריין. אנדערע האבן ליב רואיגקייט און געשמאק.

דער עולם שרייט אז מען דארף טון אנדערש ווי די טאטע'ס און אזוי וועט זיין געשמאק. איר כאפט אבער נישט אז טייל קינדער וועלן וויינען "מיין טאטע איז געווען א קאלטער פערד אין די ימים נוראים", און אז אויב וויל מען אז די קומענדיגע דור זאל האבן ווארעמקייט, דארף מען נעמען די ימים נוראים מער ערנסט.

יעדע מענטש איז אנדערש און יעדער טראכט אנדערש. הערט אויף דאס אנצולייגן אויף אייערע עלטערן, און רעדט זיך נישט איין אז איר זענט קליגער.

יעדער דארף טון ווי אזוי עס איז אים געשמאק, און האפן אויף די בעסטע פאר זיינע קינדער.

א הוספה אויף פריער:

איך האב אמאל געהערט א גוט ווארט פון איינעם: פאראן מענטשן וואס טוען זאכן, אפילו עס נעמט אוועק פון זייער רוחניות, נאר דערפאר ווייל זיי ווילן מחנך זיין זייערע קינדער, אבער זיי טראכטן נישט, אז זייערע קינדער זענען נישט אלעס, זיי אליין זענען אויך מענטשן וואס דארפן שטייגן.

איינער האט נעכטן געזאגט אין ביהמ"ד, נו! געוואלד! שוין אלול! מ'האט שוין געבעטן אויף "ולתשובה שלימה"!!
רופט זיך אן זיין שכן, יא יא, מ'האט אויך איינגעריסן אויף "לששון ולשמחה"....

נו? שוין ממש נאנט צו ר"ה און ב"ה כ'זעה די עולם איז גאנץ רואיג דא....

איך האלט מען דארף נעמען א פיינע בית המדרש. איך וואק יעדע שבת און יום טוב א האלבע שעה. איך פלעג ביז יעצט גיין אין א שול וואס איך פלעג נישט ליב האבן, אבער יעצט גיי איך אין א פיינע שול וואס איז געשמאק צו זיין א יוד.
איך פלעג ביז יעצט פיינט האבן צו דאווענען, אבער יעצט איז עס געשמאק.

איך בין עס האט געשריבן:איך האלט מען דארף נעמען א פיינע בית המדרש. איך וואק יעדע שבת און יום טוב א האלבע שעה. איך פלעג ביז יעצט גיין אין א שול וואס איך פלעג נישט ליב האבן, אבער יעצט גיי איך אין א פיינע שול וואס איז געשמאק צו זיין א יוד.
איך פלעג ביז יעצט פיינט האבן צו דאווענען, אבער יעצט איז עס געשמאק.

שלום עליכם, דא אין קאווע שטיבל קענסטו זיכער זיך באקוועם מאכען...

Torah sais do a succcah from pesoles (garbage) But you need a fancy succah and blame. Blow Once Shofar, you need no less than 100. Halacha recommends you sit in shul till midday, you stay till night and blame. כך הסביר המגיד מדובנא את פסוקנו: "ולא אותי קראת יעקב כי יגעת בי ישראל" -אם עבודת ה´ אצלך היא יגיעה עמל ועול, אין זו עבודת ה´ שלי. כי עבודת ה´ האמיתית אמורה להיות מתוך שמחה ותענוג. "ומאשר יגעת בי ישראל הוא לאות כי לא אותי קראת יעקב" .
כהרגלו, מתבל המגיד את דבריו במשל. סוחר יהלומים מגיע לעיר בערב שבת, הוא ממהר לביתו ושולח את נערו להביא את מזוודתו. הלה מגיע נושם נושף ומזיע, ומודיע שמילא את שליחותו. אוי, אומר הסוחר, אם המזוודה כל כך כבדה - אין היא שלי, שלי מלאה יהלומים והיא קלה ונעימה למשא.
"ולא אותי קראת יעקב - כי יגעת בי ישראל", כי דרכיה של תורת אמת - דרכי נועם, ופקודי ה´ ישרים משמחי לב.

הרב diff
שרייב עס אריין אין מיין אשכול "ווי אזוי מאכט מען א זיסע אידישקייט".
viewtopic.php?p=14022#p14022

משכיל האט געשריבן:אן עצה צו אפקילען די פרעשער איז נעמען א מסכת למשל מסכת ביצה אין לערנען דף נאך דף ווי לאנג מען זינגט מכלכל חיים און ביי די הויכע שמונה עשרה אין ווען מען האט צייט און מען האפט אז ביז נאך די הקפות וועט מען מאכען א סיום, דאס איז די בעסטע מעדעצין, מען פילט אפילו נישט ווי די צייט גייט פארביי,י

איך האב נאך א בעסערע עצה. מען זאל נישט זאגן א יעדעס שטיקל יוצר. ביי אונז אין ביהמ"ד לאזט מען אויס זייער א סאך יוצרות. אפילו וואו ס'שטייט נישט "בקצת קהילות אין אומרים זה".

You are not offering the right translation to the term "Pesoles". It is not "Garbage", as you stated. Rather, it translates to "Residue". The Torah would not tell us to Put garbage on top of your Succah".
אתה לא מתרגם את המילה "פסולת" נכון. ה' לא מצוה לעם ישראל לשים זבל על הגגון של הסוכה. אני חושב ש'המילה הנכונה היא "נשר"

טעפל האט געשריבן:

איך בין עס האט געשריבן:איך האלט מען דארף נעמען א פיינע בית המדרש. איך וואק יעדע שבת און יום טוב א האלבע שעה. איך פלעג ביז יעצט גיין אין א שול וואס איך פלעג נישט ליב האבן, אבער יעצט גיי איך אין א פיינע שול וואס איז געשמאק צו זיין א יוד.
איך פלעג ביז יעצט פיינט האבן צו דאווענען, אבער יעצט איז עס געשמאק.

שלום עליכם, דא אין קאווע שטיבל קענסטו זיכער זיך באקוועם מאכען...

אבער דא אין קאווע שטיבל קענסטו נישט דאווענען. נישט ווייל ס'איז נישט דא מנין. נאר ווייל דער קאמפיוטער איז מוקצה שבת און יו"ט.

call it Residue or trash. Bottom line are you using it for you succah. No you have to show the whole block how much you love mitzvot and here you will tell us how much you hate them.

דער רמב"ם איז טאקע מסביר די סיבה פארוואס די תורה האט געהייסן נעמען די ד' מינים און מאכן א סוכה פון פסולת גורן ויקב אלס די טעם ווייל דאס איז געווען מצוי און גרינג צו טרעפן. דאס ווייזט אז די תורה איז אריגינעל געמאכט געווארן צו זיין גרינג און געשמאק פארן מענטש. נאר מ'האט צוגעלייגט אזויפיל איבעריגע חומרות און קפידות ביז עס ווערט א פרעשור. דארף מען וויסן וואס איז א חיוב און וואס איז נאר א רעקאמאנדאציע אדער א מנהג טוב וואס איז גוט נאר טאמער ברענגט עס צו חיות, טאמער פארקערט איז מה הועילו חכמים בתקנתם ויצא שכרו בהפסדו.

למשל וועם עס איז נישט געשמאק צו דאווענען די הייליגע טעג ביז פינף אזייגער נאכמיטאג איז מחוייב ע"פ תורה צו גיין דאווענען אין א שוהל וואס מען ענדיגט צוועלף איינס אזייגער, וחי בהם ולא שימות בהם.

לעיקוואד האט געשריבן:למשל וועם עס איז נישט געשמאק צו דאווענען די הייליגע טעג ביז פינף אזייגער נאכמיטאג איז מחוייב ע"פ תורה צו גיין דאווענען אין א שוהל וואס מען ענדיגט צוועלף איינס אזייגער

ע"פ שולחן ערוך דארף מען טאקע דאווענען נאר ביז חצות, נישט לענגער.
נאר די חסידים זענען מחמיר און דאווענען ביז שפעט.

(כ'האב אמאל געהערט אז דאס איז א תיקון אויף יעדן שבת ויו"ט צופרי ווען חסידים פארשפעטיגן דעם זמן תפלה.....)