קאווע שטיבל

דער באקאנטער שרייבער פון לאנדאן, וועלכער רופט זיך מיט'ן נאמען 'טיקל', האט געשריבן א לענגערן ארטיקל אויף דער ענגלישער שפראך וואו ער פרעגט: וואו זענען די ספרים פון מחברים וואס זענען געבוירן געווארן נאכ'ן צווייטן וועלט קריג וואס זענען געווארן א נחלת הכלל?

ר' טיקל טענה'ט אז פון די וואס זענען געבוירן געווארן נאך פאר'ן קריג טרעפט מען א חזון איש, א משנה ברורה, אן אגרות משה, א מכתב מאליהו, א נתיבות שלום, א שמירת שבת כהלכתה -- ספרים וואס האבן נישט נאר קונה געווען פאפולאריטעט, נאר אויך וואס זענען אויטאריטאטיוו און פארהייליגט. אבער מ'טרעפט נישט אזעלכע ספרים פון מחברים וואס זענען געבוירן געווארן נאכ'ן קריג.

עס איז כדאי דורכצולייענען דעם גאנצן מאמר, וואו דער שרייבער טוט דורך אלע נאטירליכע רעאקציעס, און טוט דורך די נושא מיט א ברייטקייט. כ'וויל נאר דערמאנען דעם אויספיר אז היינט איז פאראן א שרעקליכע דרוק צו קאנפארמירן צו עקזיסטירנדע נארמען, און ס'איז פשוט נישט פאראן קיין פלאץ פאר אינאוואציע. וואס בלייבט נאר איבער איז צו נעמען די עקזיסטירנדע ספרים, און מאכן א ליקוט, און ליקוטי בתר ליקוטי, וחוזר חלילה.

רבותי, נעמטס אייך א צוואנציג מינוט, און לייענט דורך מיט ישוב הדעת: עֲשׂוֹת סְפָרִים הַרְבֵּה אֵין קֵץ.