קאווע שטיבל

שמן למאור האט געשריבן:

מתבודד האט געשריבן:די נקודה איז שוין ארויסגעברענגט געווארן דורך איינער פון די פריערדיגע גדולים, געדענק איך נישט ווער, אז איינער וואס זיצט צו לאנג אין א הייסן בור שב"ק איז שטארק מעגליך א דאורייתא, ווס. איינער וואס פארט מיט א באן שבת וואס איז גאנץ מעגליך ניטאמאל קיין דרבנן. אבער עכ"ז וועט דער ערשטער נישט ווערן מיט דעם קיין מחלל שבת און דער צווייטער יא...

@שמן למאור די מעשה מיט דיין חבר איז א אילוסטראציע אדער האט ווירקליך פאסירט?

עס וואלט מיר געווען אינטערסאנט צו הערן ווער דער 'גדול' איז געווען, און וואס זיין הסבר איז דערויף. פארוואס איז א פאקטישער מחלל שבת, 'נישט' קיין מחלל שבת, אבער איינער וואס איז נישט קיין מחלל שבת איז 'יא' א מחלל שבת.
וויאזוי איז מען דאס מסביר? הייסט אז די תורה איז נאר א געים זיך צו קענען שפילן מיט וואס אונזער געפילן דיקטירן?

יין שרף האט געשריבן:וואס איז מיט כתיבה (שאינה יכולה להתקיים שהוא דרבנן)?
נולד?
בונה להחזו"א?
מכה בפטיש להג"ר אשר ווייס?

שפילער האט געשריבן:

יין שרף האט געשריבן:וואס איז מיט כתיבה (שאינה יכולה להתקיים שהוא דרבנן)?
נולד?
בונה להחזו"א?
מכה בפטיש להג"ר אשר ווייס?

כתיבה איז עס נישט, כתיבה איז ווען מען נעמט א פעדער, פינטל.

שפילער האט געשריבן:

יין שרף האט געשריבן:וואס איז מיט כתיבה (שאינה יכולה להתקיים שהוא דרבנן)?
נולד?
בונה להחזו"א?
מכה בפטיש להג"ר אשר ווייס?

כתיבה איז עס נישט, כתיבה איז ווען מען נעמט א פעדער, פינטל.

שמן למאור האט געשריבן:

קהל'ס נער האט געשריבן:לאמיר אביסל צינעמען די הלכות, א פאון איז במציאות נישט קיין אש און ס'נישטא קיין שום צד איסור אפילו מדרבנן, די איינציגסטע צד לאסור איז "עובדא דחול" וואס די חתם סופר האט מחדש געוועהן (וואס גראדע פינקט ער האט געפילעוועט אין חדש אסור מן התורה......)

עובדין דחול ווערט שוין דערמאנט אין די גמרא, ווייסעך נישט פארוואס דו זאגסט אז די חת"ס האט עס אויסגעטראפן. די שאלה איז נאר ווער איז מחליט וואס גייט אריין אין דעם גדר. אפשר איז עסן פרענקפוטערס עובדין דחול?

יין שרף האט געשריבן:וואס איז מיט כתיבה (שאינה יכולה להתקיים שהוא דרבנן)?
ס'הייסט נישט קיין כתיבה אפילו לויט די היינטיגע סופער מחמירים, ווייל ס'נישט קיין כתיבה "שאינה יכולה להתקיים" נאר ס'איז בכלל קיין כתיבה ניט
נולד? וואס איז מען מולד?
בונה להחזו"א?במציאות איז עס נישט קיין בונה, די חזון איש כבודו במקומו מונח האט נישט געקענט די מציאות
מכה בפטיש להג"ר אשר ווייס?זאג ר' אשר ווייס זאל לערנען אביסל גמ' פאר ער פסק'נט ווייל ער מאכט זיך שווערע בושות, ווי קימט מכה בפטיש אריין דא? וועלכע חפץ איז יעצט געווארען?

מכה בפטיש להג"ר אשר ווייס?זאג ר' אשר ווייס זאל לערנען אביסל גמ' פאר ער פסק'נט ווייל ער מאכט זיך שווערע בושות, ווי קימט מכה בפטיש אריין דא? וועלכע חפץ איז יעצט געווארען?

פנחסבןאלעזר האט געשריבן:

מכה בפטיש להג"ר אשר ווייס?זאג ר' אשר ווייס זאל לערנען אביסל גמ' פאר ער פסק'נט ווייל ער מאכט זיך שווערע בושות, ווי קימט מכה בפטיש אריין דא? וועלכע חפץ איז יעצט געווארען?

טאמער איינער מאכט זיך בושות איז עס דיר אליין. ר' אשר ווייס קען ש"ס.
דער יסוד הדברים איז, אז א איד וואס וויל היטען שבת, דארף עס טוהן לויט די גיידליינס וואס זענען אנגענומען היינט. פארוואס? ווייל אויב נישט וועסטו נישט היטען שבת, פינטל. דער קען מעיד זיין פין היינט ביז מארגן אז איינער היט שבת אבער ניצט זיין פאון, לא היה ולא יהיה. איינער וואס טוט זאכן אנדערש ווי דער חברה, אפילו אויב איז אמת אז היינט היט ער שבת, וועט ער מיט דער צייט טוהן נאך און נאך. איינער וואס פעלט אים רצון צו היטען שבת, זאל זיך אריין טוהן אין דער זאך פין שבת צו באקומען אין דעם א טעם, און היטען שבת ווייל דער אויבערשטער האט געהייסן און פראבירן צו פארגעסען פין דער שנאה וואס ער האט צום כלל וואס האט אים אפשר אריין געלייגט א שנאה צו קבלת עול.
דער יסוד פין שבת איז מנוחה, דאס טייטשט דער ווארט, און דאס איז דער תכלית. אויב מען טוט שבת וואס מען טוט א גאנצע וואך איז עס נישט שבת. אויב איינער איז קאנסערוועטיוו וואס ניצט דער פאון שבת אויף עניני קדושה דוקא, שיהיה לו, אבער דאך האט ער דער יסודות פין שבת לויט זיין חברה וואס וועט אים האלטן אין שפאן. ווילסט זיין דא ביי די חרדים, און ניצען חריידישע תורות מתיר צו זיין א פאון, טוסטו גארנישט אויף נאר זיך שיסען אליין אין די פיס.

חוץ מכל אלה, איז אנצינדן א לעמפל אין שבת א איסור דאורייתא, און אנרירן א פאון וואס האט לעמפלעך דערויף איז צום ווייניגסטנס מוקצה, און אפילו על סי די סקרין איז דאך א לעמפל, לאז זיין אז דער כתיבה איז נישט מתקיים ווייל די אותיות זענען נאר דורך אויסשטעלן דער ליקוויד. און בכלל באניצט זיך עס דורך עלעקטריק וואס דער חזון איש האלט בונה און רשז"א האלט אש. און דער בית יצחק לערנט פין מוליד וואס איז א דאורייתא לויט דער סוגיא אין ביצה.
אבער עס איז שאד דער טענה'ריי אין די דקדוקים פין דער איסור. ווייל דער יסוד הדברים איז דאס וואס איז נוגע, ווילסט נישט היטען שבת? זאג אזוי!. מיט די היתירים אויף טוהן זאכען פארקערט פין דער חברה, היט מען נישט שבת פאר לאנג.

פנחסבןאלעזר האט געשריבן: דער יסוד הדברים איז, אז א איד וואס וויל היטען שבת, דארף עס טוהן לויט די גיידליינס וואס זענען אנגענומען היינט. פארוואס? ווייל אויב נישט וועסטו נישט היטען שבת, פינטל. דער קען מעיד זיין פין היינט ביז מארגן אז איינער היט שבת אבער ניצט זיין פאון, לא היה ולא יהיה. איינער וואס טוט זאכן אנדערש ווי דער חברה, אפילו אויב איז אמת אז היינט היט ער שבת, וועט ער מיט דער צייט טוהן נאך און נאך. איינער וואס פעלט אים רצון צו היטען שבת, זאל זיך אריין טוהן אין דער זאך פין שבת צו באקומען אין דעם א טעם, און היטען שבת ווייל דער אויבערשטער האט געהייסן און פראבירן צו פארגעסען פין דער שנאה וואס ער האט צום כלל וואס האט אים אפשר אריין געלייגט א שנאה צו קבלת עול.
דער יסוד פין שבת איז מנוחה, דאס טייטשט דער ווארט, און דאס איז דער תכלית. אויב מען טוט שבת וואס מען טוט א גאנצע וואך איז עס נישט שבת. אויב איינער איז קאנסערוועטיוו וואס ניצט דער פאון שבת אויף עניני קדושה דוקא, שיהיה לו, אבער דאך האט ער דער יסודות פין שבת לויט זיין חברה וואס וועט אים האלטן אין שפאן. ווילסט זיין דא ביי די חרדים, און ניצען חריידישע תורות מתיר צו זיין א פאון, טוסטו גארנישט אויף נאר זיך שיסען אליין אין די פיס.

חוץ מכל אלה, איז אנצינדן א לעמפל אין שבת א איסור דאורייתא, און אנרירן א פאון וואס האט לעמפלעך דערויף איז צום ווייניגסטנס מוקצה, און אפילו על סי די סקרין איז דאך א לעמפל, לאז זיין אז דער כתיבה איז נישט מתקיים ווייל די אותיות זענען נאר דורך אויסשטעלן דער ליקוויד. און בכלל באניצט זיך עס דורך עלעקטריק וואס דער חזון איש האלט בונה און רשז"א האלט אש. און דער בית יצחק לערנט פין מוליד וואס איז א דאורייתא לויט דער סוגיא אין ביצה.
אבער עס איז שאד דער טענה'ריי אין די דקדוקים פין דער איסור. ווייל דער יסוד הדברים איז דאס וואס איז נוגע, ווילסט נישט היטען שבת? זאג אזוי!. מיט די היתירים אויף טוהן זאכען פארקערט פין דער חברה, היט מען נישט שבת פאר לאנג.

קהל'ס נער האט געשריבן:לאמיר אביסל צינעמען די הלכות, א פאון איז במציאות נישט קיין אש און ס'נישטא קיין שום צד איסור אפילו מדרבנן, די איינציגסטע צד לאסור איז "עובדא דחול" וואס די חתם סופר האט מחדש געוועהן (וואס גראדע פינקט ער האט געפילעוועט אין חדש אסור מן התורה......)

א הייסע מקווה אין שבת איז דא א איסור דרבנן רחיצה וואס דאס איז א קלארע גמרא (שבת מ:) אז מ'איז חושש אז ער וועט גיין אנהייצן די מקווה אין שבת, די ראשונים האבן אזוי מקפיד געוועהן אויף דעם איסור עד כדי כך אז די מהרי"ל האט גע'אסרט רחיצה אפילו מיט קאלטע וואסער.

און די נודע ביהודה (וואס אויף עים באזירן אינז דין נדה בזמן הזה) האט טאקע געהאלטן אז בשום אופן טאר מען נישט גיין אין א הייסע מקווה, און די חכם צבי לייגט נאך צי אז אזא איינער מעיג מען באשייגעצען אלץ אן עבריין גאר.

די סדרי טהרה איז מיקל אז א קאלטע מקווה איז א צער און במקום צער לא גזרו, די אבני נזר ווידער איז מיקל אז במקום מצווה לא גזרו, (איי מען קען דאך טין די מצווה בצונן? זעיט אויס אז כיוון שהותרה הותרה), צאנז'ער רב איז מתיר כיון שנהגו היתר הנח להם לישראל וכו'

די משנה ברורה פסק'נט טאקע אז מען טאר זיך נישט טובל'ן און א הייסע בור און אזוי אויך ווערט געברענגט אין אגרות משה.

לעניינינו, איסור רחיצה איז זיכער א הארבערע איסור פון ניצען א פאון (בהנחה אז א פאון איז טאקע א איסור) מילא קען מען זיכער עפלייען די אלע היתרים פון מקווה חמה צו א פאון, און לאמיר גיין איינס איינס ובכן,

די סדרי טהרה וואס איז מתיר אלץ צער, נישט ניצן די פאון איז אויך א צער.
די נודע ביהורה וואס איז מתיר אלץ מקום מצווה וכיון שהותרה בצונן הותרה בחמין, איז אויף א פאון קען מען דאך לערנען איז דאך עס א מקום מצווה וכיון שהותרה צו לערנען הותרה אויף אנדערע זאכן אויך.
די צאנזער רב וואס איז מתיר אלץ כיון דנהגו היתר והנח להם לישראל, קען מען דא אויך זאגן כיון דנהגו היתר והנח להם לישראל וויבאלד רוב יודן ניצן זייערע פאונ'ס אין שבת.

געדאנקן האט געשריבן:איך בין נייגעריג אויב דער עולם דא ניצט טאקע די פאון אום שבת.

מען הערט אסאך די טענה אז נוצן די פאון אין שבת איז א סתירה מיט מנוחה, וואס דאס איז די טעם פון שמירת שבת. מעולם איז מיר שווער געווען, וועלכע חלק איז א סתירה מיט מנוחה? מילא אונז פיר מיר זיך אז מען רעדט נישט קיין דבר חול בשבת ניחא, למעשה עמא דבר צו אויסנוצן דעם שבת צו פאברענגען און שמועסן. אויב די פאון איז היינט די פלאץ ווי מ’פאברענגט און מ’שמועסט וואס איז שלעכט עס צו נוצן אין שבת. אויב דו לערנסט אין א ספר, מעגסטו לערנען אין א פאון. דאס אז דו קענסט עס אויך נוצן פאר ביזנעס, מאכט עס נישט אסור צו נוצן אין שבת. פונקט ווי די מעגסט נוצן דיין מויל צו שמועסן אפילו דו קענסט נוצן דיין מויל פאר ביזנעס, ה”ה לגבי די פאון

פנחסבןאלעזר האט געשריבן:

מען הערט אסאך די טענה אז נוצן די פאון אין שבת איז א סתירה מיט מנוחה, וואס דאס איז די טעם פון שמירת שבת. מעולם איז מיר שווער געווען, וועלכע חלק איז א סתירה מיט מנוחה? מילא אונז פיר מיר זיך אז מען רעדט נישט קיין דבר חול בשבת ניחא, למעשה עמא דבר צו אויסנוצן דעם שבת צו פאברענגען און שמועסן. אויב די פאון איז היינט די פלאץ ווי מ’פאברענגט און מ’שמועסט וואס איז שלעכט עס צו נוצן אין שבת. אויב דו לערנסט אין א ספר, מעגסטו לערנען אין א פאון. דאס אז דו קענסט עס אויך נוצן פאר ביזנעס, מאכט עס נישט אסור צו נוצן אין שבת. פונקט ווי די מעגסט נוצן דיין מויל צו שמועסן אפילו דו קענסט נוצן דיין מויל פאר ביזנעס, ה”ה לגבי די פאון

באמת? אפשר א קאמפיוטער איז שייך צו נוצען נאר אויף לערנען, אפילו דארט, אימעיל קומט אריין און מען ניצט עס אסאך פאר אנדערע זאכן, א פאון איז זיכער דער העפוך פין מנוחה, מיט אלערטס און קאלס וואס האלטען אין איין אריין קומען.
און בכלל, אויב ביי ארטאדאקסן ניצט מען נישט עלעקטריק בכלל, קענען די חילוקים נישט ארבעטען. אדרבה, זאל איינער אויסגעפינען אויב ביי די קאנסערוועטיוון ארבייטען די חילוקים, און אפילו אויב יא, ווען מען ווערט אויפגעצויגן דערמיט קען עס אפשר ארבעטען, ווען מען מאכט אליין חילוקים, האט עס נישט קיין קיום.

פנחסבןאלעזר האט געשריבן:

מען הערט אסאך די טענה אז נוצן די פאון אין שבת איז א סתירה מיט מנוחה, וואס דאס איז די טעם פון שמירת שבת. מעולם איז מיר שווער געווען, וועלכע חלק איז א סתירה מיט מנוחה? מילא אונז פיר מיר זיך אז מען רעדט נישט קיין דבר חול בשבת ניחא, למעשה עמא דבר צו אויסנוצן דעם שבת צו פאברענגען און שמועסן. אויב די פאון איז היינט די פלאץ ווי מ’פאברענגט און מ’שמועסט וואס איז שלעכט עס צו נוצן אין שבת. אויב דו לערנסט אין א ספר, מעגסטו לערנען אין א פאון. דאס אז דו קענסט עס אויך נוצן פאר ביזנעס, מאכט עס נישט אסור צו נוצן אין שבת. פונקט ווי די מעגסט נוצן דיין מויל צו שמועסן אפילו דו קענסט נוצן דיין מויל פאר ביזנעס, ה”ה לגבי די פאון

באמת? אפשר א קאמפיוטער איז שייך צו נוצען נאר אויף לערנען, אפילו דארט, אימעיל קומט אריין און מען ניצט עס אסאך פאר אנדערע זאכן, א פאון איז זיכער דער העפוך פין מנוחה, מיט אלערטס און קאלס וואס האלטען אין איין אריין קומען.
און בכלל, אויב ביי ארטאדאקסן ניצט מען נישט עלעקטריק בכלל, קענען די חילוקים נישט ארבעטען. אדרבה, זאל איינער אויסגעפינען אויב ביי די קאנסערוועטיוון ארבייטען די חילוקים, און אפילו אויב יא, ווען מען ווערט אויפגעצויגן דערמיט קען עס אפשר ארבעטען, ווען מען מאכט אליין חילוקים, האט עס נישט קיין קיום.

פנחסבןאלעזר האט געשריבן:און בנוגע דיינע דוגמאות, אױב דו האלסט אז עסן טשולענט איז דער היפוך פון מנוחה פאר דיר, עס טאקע נישט קיין טשולענט.

קהל'ס נער האט געשריבן: די צאנזער רב וואס איז מתיר אלץ כיון דנהגו היתר והנח להם לישראל, קען מען דא אויך זאגן כיון דנהגו היתר והנח להם לישראל וויבאלד רוב יודן ניצן זייערע פאונ'ס אין שבת.