מנהל האט געשריבן:רוב אידן וואס אידענטיפיצירן זיך אלץ ארטאדאקסיש פירן זיך ווי אזוי?
יא, אין ענגליש הייסט עס kosher by ingredient הגם ס'דא אסאך מדריגות אין דעם, כדלהלן.
מנהל האט געשריבן:און ווי אזוי איז דאס צעהן מדריגות אונטער OU?
איך קען נישט אויסרעכנען צעהן חומרא'ס וואס די OU האט (אדער קולות וואס אנדערע הכשרים/מענטשן האבן
) off the top of my head ווי מ'זאגט, כ'האב שוין פריער אויסגערעכנט צוויי, לאמיך פרובירן נאך אפאר. רוב ארטאדאקסישע אידן וועלן עסן אין א vegan אדער מילכיגע/פארווע רעסטוראן אנע הכשר, אדער סתם פראדוקטן וואס האבן א vegan שטעמפל, די הסבר פאר דעם היתר מיין איך דארף מען נישט מסביר זיין. ס'דא נאך א שוואכער מדריגה וואס דאס מיין איך פירן זיך אויך רוב ארטאדאקסישע אידן (אויסער פון YU און רעכטס) אז מ'קוקט אויף די עיקר ingredients און אויב מ'טרעפט נישט דארט עפעס נישט כשר עסט מען (אין דעם אליין איז אויך דא מדריגות, איז gelatin כשר? גרויסע מחלוקת, די OU האלט אז נישט כדלעיל, אנדערע הכשרים האלטן אז יא.) די הסבר פאר דעם היתר איז שוין אביסל מער קאמפליצירט, שעפטאל האט עס שוין אויבן אביסל אנגערירט. די נידעריגסטע מדריגה אין כשרות פון וואס איך האב געהערט האב איך גראדע געהערט פון א חסידישער אינגערמאן פון בארא פארק וואס גייט מיט א שטריימל שבת, היבש באלעבאטיש אבער א גרויסער תמים און בכלל נישט קיין אויפגעקלערטער/אפיקורס/וואטעווער. זאגט ער מיך אזוי, ווען ער איז אין דער פרעמד איז אלעס כשר אויסער פלייש... כ'האב מיך א שטיק צייט געמוטשעט צו טרעפן א היתר דערויף ביז כ'האב עפעס אויסגעארבעט (סתם פאר די mental gymnastics דערפון, נישט אז ער האט מיך געפרעגט וואס צו טוהן). מיין עיקר אישו איז געוועהן צוויי זאכן, פיש, און פרענטש פרייס. איז אויף פיש האב איך געטראכט בדרך אפשר אז מ'עסט נאר פון די סארטן פיש צו וואס מ'איז צוגעוואוינט, סעלמאן, טילאפיע, א.א.וו., (כ'האב איהם נישט געפרעגט צו ער טוט טאקע אזוי...) און מ'פארלאזט זיך אז רוב פון די סארט פיש האבן שופן און זענען כשר. ביי פרענטש פרייס איז דא די אישו אז מ'נוצט די זעלבע אויל צו פרעגלען טרייפענע פלייש, דא איז שוין א שטיקל סטרעטש צו זאגן ביטול בששים אבער איך בין נישט זיכער אז מ'קען עס טאקע אינגאנצן אויסשליסן. בכל אופן מיין איך אז מער קולא'דיג פון דעם קען מען נישט גיין און זיך נאכאלץ פאררופן א שומר כשרות.
אז מ'רעדט שוין, כ'האב א שכן וואס האדעוועט ציגן, בין איך איינמאל געוועהן ביי איהם אין שטוב און איך זעה אין פריזער אזעלכע גרויסע שטיקער פלייש. פרעג איך איהם וואס איז דאס? זאגט ער מיר אז ס'האט איהם איין טאג אנגעפאקט אויפצועסן איינע פון זיינע ציגן, ער קען דאך אבער נישט שחיטה איז ער אויפגעקומען מיט א וואזשנעם איינפאל (גראדע מיין איך אז די גאנצע ציגן-פלייש מעשה האט זיך אנגעפאנגען ווייל ער האט געוואלט פראוון זיין פוינט, אבער שוין...) אלנספאלס, טענה'ט ער אזוי, די גאנצע טעם פאר שחיטה איז נאר ווייל אין ביבלישע צייטן איז דאס געוועהן דאס מערסטע humane וועג פון הרג'נען א בעל חי, גייט ער בשיטת רבי שמעון אז דרשינן טעמא דקרא, איז אויב איז די גאנצע טעם פון שחיטה אלץ humane killing איז דאך היינטיגע צייטן קוילן מיט א ביקס ווייניגער צער פאר'ן ציג ווי א מעסער (עכ"פ אזוי זאגן די סייענטיסטן וועם ער הערט אויס). געזאגט און געטוהן, ער האט גענומען זיין ביקס (אויב געדענק איך גוט האט ער אפילו געמאכט די ברכה על השחיטה
) און שוין. שטעלט זיך אבער א גרויסע פראבלעם, מ'דארף דאך זאלצן דאס פלייש, און צו דעם האט ער דאך נישט קיין נערוון (און בכלל, ער האט דאך שוין געפראווט זיין פוינט...), דערפאר זיצט די גאנצע פלייש אין פריזער שוין ווייס איך נישט וויפיל וואכן... אוי האב איך געהאט א גוטן לאך, פארשטייסטו וואס גייט דא פאר, אויף שחיטה וואס איז א דאורייתא האט ער זיך געטראפן אזא שיינעם היתר געבויט אויף א פאנטאזירטן פשט אין פסוק, אבער אויף עסן אומגעזאלצענע פלייש וואס די גאנצע פלייש געזאלצעכץ איז נאר א חומרא פון די ראשונים (וואס ארבעט אפילו נישט ווייל אפילו מיט'ן זאלצן בלייבט נאך רוב בלוט איבער), אויף דעם האט ער נישט געקענט טרעפן קיין היתר, פלאי פלאים! כ'האב איהם געזאגט אז נעקסטע מאל ער וויל אויפעסן איינע פון זיינע ציגן זאל ער טוהן פארקערט ווייל אויף עסן אומגעזאלצענע פלייש קען איך נעמען אחריות אבער אויף געקוילעטע פלייש נישט. די פראבלעם איז נאר אז אויף אזא אופן וועט ער נישט קענען פראוון זיין פוינט אז היינטיגע צייטן קוילן א בעל חי מער אויסגעהאלטן ווי שחט'ן, איז עס געבליבן ביים אלטן...
מנהל האט געשריבן:ווארף נישט קיין סטעיטמענטס וואס א דורכשניטליכער היימישער איד וועט נישט פארשטיין אינסטינקטיוו - אהן קלאר מסביר זיין.
כ'האף אז איר וועט אננעמען מיין תשובה, איך נעם מיך פאר פון היינט און ווייטער עס נישט צו טוהן.